Με την έναρξη της περιόδου της νηστείας των Χριστουγέννων, θα ήθελα να τονίσω ότι δεν θα πρέπει να νηστεύσουμε για να εντυπωσιάσουμε τον περίγυρώ μας ,την γειτονιά μας του συναδέλφους μας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει από εσωτερική παρόρμηση και πνευματικότητα και όχι για το θεαθήναι.
Εξάλλου, ο Κύριος το τόνισε ότι όταν νηστεύουμε, δεν πρέπει να κάνουμε σαν τους Φαρισαίους, που δείχνουν απεριποίητοι όταν νηστεύουν. Αντιθέτως, να χτενιζόμαστε, να πλένουμε το πρόσωπό μας για να προσέλθουμε αργότερα καθαροί στο σώμα και στην καρδιά στη Θεία Κοινωνία.
Η νηστεία αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα στην πνευματική μας ζωή, αλλά να γίνεται με σωστό τρόπο.
Νηστεία για το θεαθήναι;
Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
Αδελφέ συγνώμη κιόλας αλλά νομίζω την σήμερον ημέρα μάλλον σε κοιτάνε και περίεργα αν τους πεις πως νηστεύεις! Παραταύτα συμφωνώ μαζί σου, αυτά τα πράγματα καλύτερα να μένουν "κρυφά" για λόγους υπερηφάνειας.
Καλή νηστεία να έχουμε όσοι και όσο μπορέσουμε!
Καλή νηστεία να έχουμε όσοι και όσο μπορέσουμε!
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
Ευτυχώς Γιάννη στην Κοζάνη που ζούμε ο Αχιλλέας κι εγώ πολλοί συνάνθρωποι μας νηστεύουν, άλλοι κατ' επίγνωσιν κι άλλοι από συνήθεια. Δεν πειράζει, όπως μπορεί ο καθένας, ο Θεός θα βρει τρόπο να το αξιοποιήσει στην κατάλληλη στιγμή.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.
-
aposal
- Δημοσιεύσεις: 7219
- Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:12 pm
- Τοποθεσία: Απόστολος, Άγιος Δημήτριος Αττικής
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
Γιατί δεν νηστεύεις;
(Αποσπάσματα από το ομώνυμο βιβλίο του † Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου)
Η εντολή της νηστείας δόθηκε πρώτη-πρώτη στους ανθρώπους και μάλιστα μέσα στον Παράδεισο. Τους έδωσε, ως γνωστόν, εντολή ο Θεός να μην τρώνε από ορισμένο καρπό. Δυστυχώς, ο άνθρωπος παραβίασε την εντολή της νηστείας και γι’ αυτό τιμωρήθηκε.
Η νηστεία και η εγκράτεια πλησιάζει τον άνθρωπο στο Θεό, ενώ αντίθετα η ευμάρεια και η καλοπέραση τον απομακρύνει. «Ελιπάνθη, επλατύνθη και απελάκτισεν Θεόν ο ηγαπημένος» λέγει η Αγία Γραφή. Η νηστεία δίνει υγεία στο σώμα, ενώ αντίθετα η κοιλιοδουλεία βλάπτει την υγεία. Η ανάκτηση της ζωτικότητας σε όλες τις περιπτώσεις γίνεται μόνο με τη νηστεία. Ανεξαιρέτως των συμπτωμάτων, όταν το σώμα πάσχει, εκείνο που χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλο είναι η φυσιολογική ανάπαυση, δηλαδή η νηστεία. Κατά τη νηστεία όλα τα όργανα ξεκουράζονται και ανανεώνουν τις δυνάμεις τους και έτσι μπορούν να αναλάβουν το καθάρισμά τους.
Δεν βλέπετε άλλωστε τους ασκητές; Τι έτρωγαν; Ψωμί και νερό και αυτό λιγοστό. Και όμως ζούσαν πολλά χρόνια και φθάνανε σε βαθιά γεράματα. Ας παρακολουθήσουμε την τράπεζα του Αγίου Αντωνίου: Κάποτε ο Παύλος, ο απλός, επιστρέφοντας σπίτι του συνέλαβε τη γυναίκα του επ’ αυτοφώρω να αμαρτάνει με κάποιον. Δεν ταράχτηκε. «Εφ’ όσον σου αρέσει να ζεις στην αμαρτία, είπε στη γυναίκα του, ζήσε. Εγώ φεύγω». Πράγματι έφυγε και πήγε στον Αντώνιο να ασκητέψει. «Θέλω γέροντα να μείνω κοντά σου, να γίνω και εγώ ασκητής και να σώσω την ψυχή μου». «Όχι παιδί μου», του απάντησε ο Αντώνιος «δεν θα τα βγάλεις πέρα». «Θα αγωνισθώ πάτερ, να τα βγάλω. Δέξου με να φτιάξω κι εγώ τη ψυχή μου» «όχι παιδί μου, είναι βαριά η καλογερική», επέμενε ο Άγιος. Αλλά επέμενε και ο Παύλος. Όταν ο Αντώνιος είδε την τη μεγάλη του επιμονή, του είπε: «Πήγαινε πιο πέρα και κάνε προσευχή και όταν είναι καιρός για φαγητό, θα σε φωνάξω». Προσευχήθηκε ο Παύλος επί τρεις μέρες κάτω από τον καυτό ήλιο της Αιγύπτου. Την τρίτη μέρα τον φώναξε ο Άγιος Αντώνιος για φαγητό. Και το φαγητό τους ήταν ξερό παξιμάδι και νερό. Έφαγαν από ένα παξιμάδι. «Φάγε κι άλλο» του λέγει ο Αντώνιος. «Ει τρώγεις συ παξαμάν καγώ παξαμάν» του απάντησε ο Παύλος. Αυτή ήταν η τροφή τους. Κι όμως έζησε ο Μ. Αντώνιος 105 χρόνια! Οι ασκητές ήσαν οι μακροβιότεροι των ανθρώπων. Έφθασαν σε βαθύτατο γήρας με πλήρη διαύγεια πνεύματος. Ο Άγιος Συμεών ο στυλίτης έζησε 112 χρόνια. Ο Άγιος Επιφάνιος 115, οι Άγιοι Αρσένιος και Μακάριος 120 και ο Άγιος Μάρκος ο Αθηναίος 130.
Αν δεν μπορεί κάποιος να νηστέψει, αμαρτάνει λοιπόν; Εξαρτάται. Αν δεν μπορεί να νηστέψει επειδή κακοσυνήθισε στο φαγοπότι, βεβαίως αμαρτάνει. Όταν όμως δεν μπορεί από ασθένεια και καχεξία ή ατονία, δικαιολογείται. Αλλά να μην καταστρατηγεί κανείς τη νηστεία με την παραμικρή αδιαθεσία, ή από υπερβολικό φόβο, όπως κάνουν πολλές μητέρες για τα παιδιά τους. Και αυτοί που δηλώνουν ότι είναι βαρύς ο ζυγός της νηστείας, θα τους φαινόταν το ίδιο φορτική η νηστεία αν επιβαλλόταν από άλλους λόγους, όπως η μόδα πχ;
Εφ’ όσον η νηστεία κρατεί ταπεινωμένο το σώμα, είναι εύκολη η κυριαρχία της ψυχής επί του σώματος και ευχερής η νίκη στον πνευματικό αγώνα κατά της αμαρτίας. Ο Μ. Βασίλειος γράφει : «Νηστεία Προφήτας γεννά, δυνατούς ρώννυσι. Νηστεία νομοθέτας σοφίζει, ψυχής αγαθόν φυλακτήριον, σώμασι σύνοικος ασφαλής, όπλον αριστεύουσιν, αθληταίς γυμνάσιον. Τούτο πειρασμός ανακρούεται. Τούτο οφείλει προς ευσέβειαν, νήψεως σύνοικος, σωφροσύνης δημιουργός. Εν πολέμοις ανδραγαθεί, εν ειρήνη ησυχίαν άγει».
Το Ι. Ευαγγέλιο μας λέγει για ένα δαιμονισμένο παιδί. Το πήγε ο πατέρας του στους αποστόλους να το κάνουν καλά. Αυτοί όμως δεν μπόρεσαν να το θεραπεύσουν και ερώτησαν τον Κύριον. «Διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό;». Τους απάντησε ο Κύριος : «Τούτο το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία». Αυτό δηλαδή το γένος των δαιμόνων φεύγει μόνο με τη προσευχή και τη νηστεία.
Να λοιπόν γιατί πρέπει να νηστεύουμε. Γιατί είναι εντολή του Θεού και γιατί ωφελεί το σώμα και τη ψυχή. Οι υγιείς πρέπει απαραιτήτως να νηστεύουν, διαφορετικά αμαρτάνουν. Η νηστεία δεν πρέπει να είναι σωματοκτόνος, αλλά παθοκτόνος.
Οι νηστείες που όρισε η Εκκλησία είναι οι Τετάρτες και Παρασκευές και οι Τεσσαρακοστές. Βεβαίως, μπορεί ένας Χριστιανός να κάνει περισσότερη και αυστηρότερη νηστεία, αλλά κατόπιν εντολής του Πνευματικού του, γιατί ο διάβολος πολλούς με την υπερβολική νηστεία τους έσπρωξε στην απώλεια.
Η νηστεία δεν είναι σκοπός, αλλά μέσο για την επίτευξη του σκοπού. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι έκανα τόσες νηστείες, άρα θα δικαιωθώ απέναντι στο Θεό. Η νηστεία, όπως λέχθηκε, «κατευνάζει των παθών τα οιδήματα» και πρέπει συγχρόνως με τη νηστεία να αποφεύγεις την αδικία. Δεν μπορείς να νηστεύεις και συγχρόνως να αδικείς, να κλέβεις, να τσακώνεσαι, να βρίζεις.
Σε ένα τροπάριο που ψάλλεται την εβδομάδα της Τυρινής, η Εκκλησία μας προειδοποιεί ότι χαμένος θα είναι ο κόπος όσων νηστεύουν μόνο σωματικά και δεν απέχουν και από την αμαρτία. Παρομοιάζει μάλιστα αυτή τη νηστεία με εκείνη των δαιμόνων οι οποίοι δεν τρώνε τίποτα, αλλά και δεν ωφελούνται από τη νηστεία τους.
(Αποσπάσματα από το ομώνυμο βιβλίο του † Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου)
Η εντολή της νηστείας δόθηκε πρώτη-πρώτη στους ανθρώπους και μάλιστα μέσα στον Παράδεισο. Τους έδωσε, ως γνωστόν, εντολή ο Θεός να μην τρώνε από ορισμένο καρπό. Δυστυχώς, ο άνθρωπος παραβίασε την εντολή της νηστείας και γι’ αυτό τιμωρήθηκε.
Η νηστεία και η εγκράτεια πλησιάζει τον άνθρωπο στο Θεό, ενώ αντίθετα η ευμάρεια και η καλοπέραση τον απομακρύνει. «Ελιπάνθη, επλατύνθη και απελάκτισεν Θεόν ο ηγαπημένος» λέγει η Αγία Γραφή. Η νηστεία δίνει υγεία στο σώμα, ενώ αντίθετα η κοιλιοδουλεία βλάπτει την υγεία. Η ανάκτηση της ζωτικότητας σε όλες τις περιπτώσεις γίνεται μόνο με τη νηστεία. Ανεξαιρέτως των συμπτωμάτων, όταν το σώμα πάσχει, εκείνο που χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλο είναι η φυσιολογική ανάπαυση, δηλαδή η νηστεία. Κατά τη νηστεία όλα τα όργανα ξεκουράζονται και ανανεώνουν τις δυνάμεις τους και έτσι μπορούν να αναλάβουν το καθάρισμά τους.
Δεν βλέπετε άλλωστε τους ασκητές; Τι έτρωγαν; Ψωμί και νερό και αυτό λιγοστό. Και όμως ζούσαν πολλά χρόνια και φθάνανε σε βαθιά γεράματα. Ας παρακολουθήσουμε την τράπεζα του Αγίου Αντωνίου: Κάποτε ο Παύλος, ο απλός, επιστρέφοντας σπίτι του συνέλαβε τη γυναίκα του επ’ αυτοφώρω να αμαρτάνει με κάποιον. Δεν ταράχτηκε. «Εφ’ όσον σου αρέσει να ζεις στην αμαρτία, είπε στη γυναίκα του, ζήσε. Εγώ φεύγω». Πράγματι έφυγε και πήγε στον Αντώνιο να ασκητέψει. «Θέλω γέροντα να μείνω κοντά σου, να γίνω και εγώ ασκητής και να σώσω την ψυχή μου». «Όχι παιδί μου», του απάντησε ο Αντώνιος «δεν θα τα βγάλεις πέρα». «Θα αγωνισθώ πάτερ, να τα βγάλω. Δέξου με να φτιάξω κι εγώ τη ψυχή μου» «όχι παιδί μου, είναι βαριά η καλογερική», επέμενε ο Άγιος. Αλλά επέμενε και ο Παύλος. Όταν ο Αντώνιος είδε την τη μεγάλη του επιμονή, του είπε: «Πήγαινε πιο πέρα και κάνε προσευχή και όταν είναι καιρός για φαγητό, θα σε φωνάξω». Προσευχήθηκε ο Παύλος επί τρεις μέρες κάτω από τον καυτό ήλιο της Αιγύπτου. Την τρίτη μέρα τον φώναξε ο Άγιος Αντώνιος για φαγητό. Και το φαγητό τους ήταν ξερό παξιμάδι και νερό. Έφαγαν από ένα παξιμάδι. «Φάγε κι άλλο» του λέγει ο Αντώνιος. «Ει τρώγεις συ παξαμάν καγώ παξαμάν» του απάντησε ο Παύλος. Αυτή ήταν η τροφή τους. Κι όμως έζησε ο Μ. Αντώνιος 105 χρόνια! Οι ασκητές ήσαν οι μακροβιότεροι των ανθρώπων. Έφθασαν σε βαθύτατο γήρας με πλήρη διαύγεια πνεύματος. Ο Άγιος Συμεών ο στυλίτης έζησε 112 χρόνια. Ο Άγιος Επιφάνιος 115, οι Άγιοι Αρσένιος και Μακάριος 120 και ο Άγιος Μάρκος ο Αθηναίος 130.
Αν δεν μπορεί κάποιος να νηστέψει, αμαρτάνει λοιπόν; Εξαρτάται. Αν δεν μπορεί να νηστέψει επειδή κακοσυνήθισε στο φαγοπότι, βεβαίως αμαρτάνει. Όταν όμως δεν μπορεί από ασθένεια και καχεξία ή ατονία, δικαιολογείται. Αλλά να μην καταστρατηγεί κανείς τη νηστεία με την παραμικρή αδιαθεσία, ή από υπερβολικό φόβο, όπως κάνουν πολλές μητέρες για τα παιδιά τους. Και αυτοί που δηλώνουν ότι είναι βαρύς ο ζυγός της νηστείας, θα τους φαινόταν το ίδιο φορτική η νηστεία αν επιβαλλόταν από άλλους λόγους, όπως η μόδα πχ;
Εφ’ όσον η νηστεία κρατεί ταπεινωμένο το σώμα, είναι εύκολη η κυριαρχία της ψυχής επί του σώματος και ευχερής η νίκη στον πνευματικό αγώνα κατά της αμαρτίας. Ο Μ. Βασίλειος γράφει : «Νηστεία Προφήτας γεννά, δυνατούς ρώννυσι. Νηστεία νομοθέτας σοφίζει, ψυχής αγαθόν φυλακτήριον, σώμασι σύνοικος ασφαλής, όπλον αριστεύουσιν, αθληταίς γυμνάσιον. Τούτο πειρασμός ανακρούεται. Τούτο οφείλει προς ευσέβειαν, νήψεως σύνοικος, σωφροσύνης δημιουργός. Εν πολέμοις ανδραγαθεί, εν ειρήνη ησυχίαν άγει».
Το Ι. Ευαγγέλιο μας λέγει για ένα δαιμονισμένο παιδί. Το πήγε ο πατέρας του στους αποστόλους να το κάνουν καλά. Αυτοί όμως δεν μπόρεσαν να το θεραπεύσουν και ερώτησαν τον Κύριον. «Διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό;». Τους απάντησε ο Κύριος : «Τούτο το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία». Αυτό δηλαδή το γένος των δαιμόνων φεύγει μόνο με τη προσευχή και τη νηστεία.
Να λοιπόν γιατί πρέπει να νηστεύουμε. Γιατί είναι εντολή του Θεού και γιατί ωφελεί το σώμα και τη ψυχή. Οι υγιείς πρέπει απαραιτήτως να νηστεύουν, διαφορετικά αμαρτάνουν. Η νηστεία δεν πρέπει να είναι σωματοκτόνος, αλλά παθοκτόνος.
Οι νηστείες που όρισε η Εκκλησία είναι οι Τετάρτες και Παρασκευές και οι Τεσσαρακοστές. Βεβαίως, μπορεί ένας Χριστιανός να κάνει περισσότερη και αυστηρότερη νηστεία, αλλά κατόπιν εντολής του Πνευματικού του, γιατί ο διάβολος πολλούς με την υπερβολική νηστεία τους έσπρωξε στην απώλεια.
Η νηστεία δεν είναι σκοπός, αλλά μέσο για την επίτευξη του σκοπού. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι έκανα τόσες νηστείες, άρα θα δικαιωθώ απέναντι στο Θεό. Η νηστεία, όπως λέχθηκε, «κατευνάζει των παθών τα οιδήματα» και πρέπει συγχρόνως με τη νηστεία να αποφεύγεις την αδικία. Δεν μπορείς να νηστεύεις και συγχρόνως να αδικείς, να κλέβεις, να τσακώνεσαι, να βρίζεις.
Σε ένα τροπάριο που ψάλλεται την εβδομάδα της Τυρινής, η Εκκλησία μας προειδοποιεί ότι χαμένος θα είναι ο κόπος όσων νηστεύουν μόνο σωματικά και δεν απέχουν και από την αμαρτία. Παρομοιάζει μάλιστα αυτή τη νηστεία με εκείνη των δαιμόνων οι οποίοι δεν τρώνε τίποτα, αλλά και δεν ωφελούνται από τη νηστεία τους.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
Φοιτητής έγραψε:Αδελφέ συγνώμη κιόλας αλλά νομίζω την σήμερον ημέρα μάλλον σε κοιτάνε και περίεργα αν τους πεις πως νηστεύεις! Παραταύτα συμφωνώ μαζί σου, αυτά τα πράγματα καλύτερα να μένουν "κρυφά" για λόγους υπερηφάνειας.
Καλή νηστεία να έχουμε όσοι και όσο μπορέσουμε!
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να το διαλαλούμε (κυρίως από υπερηφάνεια) ότι νηστεύουμε. Αν τύχει και χρειαστεί να πούμε πως νηστεύουμε, ας το πούμε χωρίς ντροπή. Δεν νομίζω να είναι η νηστεία λόγος να μας κοιτάνε περίεργα ή να μας περιγελούν. Εμένα έτυχε μία συνάδελφος πριν αρκετά χρόνια να με χλευάσει επειδή νηστεύω. Τι να κάνουμε όμως, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε και συνεχίζουμε τον αγώνα μας!!!
Και οπωσδήποτε δεν είναι ωραίο να νηστεύουμε για το θεαθήναι. Χάνεται έτσι όλο το νόημα και όλη η ουσία της νηστείας. Καλή νηστεία!!!
Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε.
Μάρκος ε' 36
Μάρκος ε' 36
-
aposal
- Δημοσιεύσεις: 7219
- Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:12 pm
- Τοποθεσία: Απόστολος, Άγιος Δημήτριος Αττικής
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
Τα τελευταία χρόνια αν πεις ότι νηστεύεις ή ότι εκκλησιάζεσαι αρκετοί σε αντιμετωπίζουν σαν ένα αξιοπερίεργο ον. Αν πεις μάλιστα ότι εξομολογείσαι εκεί πέφτει και χλευασμός. Τελικά στις μέρες μας αποτελεί μαρτυρία Χριστού να το παραδεχθείς.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
aposal έγραψε:Τα τελευταία χρόνια αν πεις ότι νηστεύεις ή ότι εκκλησιάζεσαι αρκετοί σε αντιμετωπίζουν σαν ένα αξιοπερίεργο ον. Αν πεις μάλιστα ότι εξομολογείσαι εκεί πέφτει και χλευασμός. Τελικά στις μέρες μας αποτελεί μαρτυρία Χριστού να το παραδεχθείς.
Όντως!
Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε.
Μάρκος ε' 36
Μάρκος ε' 36
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
aposal έγραψε:Τα τελευταία χρόνια αν πεις ότι νηστεύεις ή ότι εκκλησιάζεσαι αρκετοί σε αντιμετωπίζουν σαν ένα αξιοπερίεργο ον. Αν πεις μάλιστα ότι εξομολογείσαι εκεί πέφτει και χλευασμός. Τελικά στις μέρες μας αποτελεί μαρτυρία Χριστού να το παραδεχθείς.
Που να δεις πως σε κοιτανε οταν τους λες οτι δεν θα δεις τον ΠΑΟΚ γιατι εχεις να πας σε μοναστηρι Αποστολε.
«Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα,καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν.... »
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
ΦΩΤΕΙΝΗ έγραψε:Φοιτητής έγραψε:Αδελφέ συγνώμη κιόλας αλλά νομίζω την σήμερον ημέρα μάλλον σε κοιτάνε και περίεργα αν τους πεις πως νηστεύεις! Παραταύτα συμφωνώ μαζί σου, αυτά τα πράγματα καλύτερα να μένουν "κρυφά" για λόγους υπερηφάνειας.
Καλή νηστεία να έχουμε όσοι και όσο μπορέσουμε!
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να το διαλαλούμε (κυρίως από υπερηφάνεια) ότι νηστεύουμε. Αν τύχει και χρειαστεί να πούμε πως νηστεύουμε, ας το πούμε χωρίς ντροπή. Δεν νομίζω να είναι η νηστεία λόγος να μας κοιτάνε περίεργα ή να μας περιγελούν. Εμένα έτυχε μία συνάδελφος πριν αρκετά χρόνια να με χλευάσει επειδή νηστεύω. Τι να κάνουμε όμως, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε και συνεχίζουμε τον αγώνα μας!!!
Και οπωσδήποτε δεν είναι ωραίο να νηστεύουμε για το θεαθήναι. Χάνεται έτσι όλο το νόημα και όλη η ουσία της νηστείας. Καλή νηστεία!!!
Συμφωνω.δεν χρειαζεται να το διαλαλουμε.Αλλα δεν ειναι ντροπη η νηστεια.Και ας θελουν ας κοροιδεψουν.Ποσός με νοιάζει
«Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα,καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν.... »
-
aposal
- Δημοσιεύσεις: 7219
- Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:12 pm
- Τοποθεσία: Απόστολος, Άγιος Δημήτριος Αττικής
Re: Νηστεία για το θεαθήναι;
nickzark έγραψε:aposal έγραψε:Τα τελευταία χρόνια αν πεις ότι νηστεύεις ή ότι εκκλησιάζεσαι αρκετοί σε αντιμετωπίζουν σαν ένα αξιοπερίεργο ον. Αν πεις μάλιστα ότι εξομολογείσαι εκεί πέφτει και χλευασμός. Τελικά στις μέρες μας αποτελεί μαρτυρία Χριστού να το παραδεχθείς.
Που να δεις πως σε κοιτανε οταν τους λες οτι δεν θα δεις τον ΠΑΟΚ γιατι εχεις να πας σε μοναστηρι Αποστολε.
Κι εσύ δεν χρειάζεται να λες πράγματα που κάποιοι δεν θα κατανοήσουν (μπορεί και να τα παρεξηγήσουν).
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 13 και 0 επισκέπτες