Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Θεολογικοί, φιλοσοφικοί και διάφοροι άλλοι προβληματισμοί, πάντοτε όμως με Ορθόδοξο υπόβαθρο.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Φεβ 03, 2020 7:28 am

Η Γη... κρύβει την ηλικία της – Επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι 60 εκατομμύρια χρόνια γηραιότερη από ότι πιστεύαμε!
11|06|2014

Εικόνα

Μια ομάδα Γάλλων γεωχημικών του Πανεπιστημίου της Λορένης στο Νανσί, με επικεφαλής τον Γκιγιόμ Αβίς, οι οποίοι έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο κορυφαίο διεθνές συνέδριο γεωχημείας που διεξάγεται στο Σακραμέντο των ΗΠΑ (8 - 13 Ιουνίου), πραγματοποίησαν μια νέα ανάλυση χημικών ισοτόπων, που δείχνει ότι μέχρι σήμερα υπήρχε μία μικρή υποεκτίμηση στην ηλικία του πλανήτη μας και, κατά συνέπεια, και στην ηλικία του φεγγαριού.

Οι Γάλλοι επιστήμονες εκτιμούν ότι η γιγάντια πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος (της λεγόμενης «Θείας») πάνω στη Γη, από όπου γεννήθηκε και η Σελήνη, συνέβη περίπου 40 εκατ. χρόνια μετά το ξεκίνημα της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος και όχι 100 εκατ. χρόνια όπως πιστευόταν. Αυτό σημαίνει ότι το τελικό στάδιο δημιουργίας της Γης είναι κατά περίπου 60 εκατ. χρόνια παλαιότερο από τις έως τώρα εκτιμήσεις.
Η χρονολόγηση των πολύ πρώιμων συμβάντων στην γεωλογική προϊστορία της Γης είναι μία τρομερά δύσκολη υπόθεση. Μια συνήθης μέθοδος είναι η μέτρηση των διαχρονικών μεταβολών στις αναλογίες των ισοτόπων των αρχαίων αερίων που επιβιώνουν ακόμη στον πλανήτη μας (ισότοπα είναι τα άτομα του ίδιου χημικού στοιχείου, που έχουν διαφορετικό αριθμό νετρονίων στον πυρήνα τους).

Η νέα γαλλική εκτίμηση βασίστηκε στην ανάλυση των ισοτόπων ενός ευγενούς αερίου (ξένον), που βρέθηκε σε αρχαίους κρυστάλλους χαλαζία στη Νότια Αφρική και την Αυστραλία. Τα δείγματα αυτά χρονολογούνται προ 3,4 και 2,7 δισεκατομμυρίων ετών αντίστοιχα. Το ξένον που είναι παγιδευμένο σε μικροποσότητες μέσα στα πετρώματα αυτά, αποτελεί ένα είδος «χρονο-κάψουλας», η οποία επέτρεψε στους επιστήμονες να συγκρίνουν τις αναλογίες ισοτόπων του εν λόγω αερίου που υπάρχουν σήμερα, με εκείνες που υπήρχαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Η σύγκριση αυτή επιτρέπει να εκτιμηθεί πότε άρχισε να σχηματίζεται η Γη και η ατμόσφαιρά της. Έτσι, βγήκε το συμπέρασμα ότι ο πλανήτης μας έχει ηλικία μεγαλύτερη κατά περίπου 60 εκατ. χρόνια (με περιθώριο λάθους συν/πλην 20 εκατ. χρόνια).

Ο Αβίς τόνισε ότι «είναι αδύνατο να δώσουμε μια ακριβή ημερομηνία για τη δημιουργία της Γης. Όμως τα νέα ευρήματά μας δείχνουν ότι η Γη είναι γηραιότερη κατά περίπου 60 εκατ. χρόνια. Τα ίχνη του αερίου ξένον μας επιτρέπουν να υπολογίσουμε πότε δημιουργήθηκε η γήινη ατμόσφαιρα, πράγμα που πιθανότατα συνέβη την εποχή που η Γη συγκρούστηκε με ένα άλλο πλανητικό σώμα, οδηγώντας στον σχηματισμό της Σελήνης. Αυτό σημαίνει ότι τόσο η Γη, όσο και η Σελήνη, έχουν μεγαλύτερη ηλικία από ό,τι νομίζαμε».

Τα αρχαιότερα πετρώματα του ηλιακού μας συστήματος έχουν υπολογιστεί ότι είναι ηλικίας 4,568 δισεκατομμυρίων ετών, συνεπώς η Γη έχει κάπως μικρότερη ηλικία.

Πηγή: iefimerida.gr

Οι διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων παίζουν στα ...δισεκατομμύρια και όχι στις χιλιάδες χρόνια!


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Φεβ 03, 2020 7:35 am

Ο Δαρβίνος υποστήριξε, ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τους πιθήκους. Κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν πιστεύει πλέον σ' αυτή τη θεωρία. Όμως ο άνθρωπος είναι μια διαφορετική περίπτωση απ' όλη την υπόλοιπη Δημιουργία. Προσωπικά δεν βλέπω το λόγο, η θεωρία της εξέλιξης να μην ισχύει για όλη την υπόλοιπη φύση εκτός από τον άνθρωπο. Μάλιστα το αντίθετο δημιουργεί αχρείαστη σύγκρουση ανάμεσα στις Επιστήμες και την σχετική ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης, την οποία δεν συμμερίζονται όλοι οι Θεολόγοι.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Φεβ 03, 2020 7:45 am

Η Δημιουργία του κόσμου σε έξι μέρες
11/7/2010

Εικόνα

Στο πρώτο βιβλία της Αγίας Γραφής, στη Γένεση, ο προφήτης Μωϋσής περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου σε έξι ημέρες, ως εξής:
1η ημέρα: Ο Θεός δημιουργεί τον ουρανό και τη γη, εκεί που υπήρχε το χάος (εκ του μη όντος). Δημιουργείται το φως, σε αντίθεση με το σκοτάδι που υπήρχε προηγουμένως.
2η ημέρα: Δημιουργείται το «στερέωμα» (ο ουρανός), για να διαχωρίζει τα νερά που ήταν πάνω και κάτω από αυτό.
3η ημέρα: Δημιουργείται η στεριά και η θάλασσα. Πρασινίζει η γη. Φυτρώνουν τα φυτά.
4η ημέρα: Δημιουργούνται τα φωτεινά σώματα (ήλιος, σελήνη, αστέρια).
5η ημέρα: Δημιουργούνται τα πτηνά και τα ψάρια. Ο Θεός τα ευλογεί.
6η ημέρα: Δημιουργούνται τα ζώα (θηλαστικά), τα ερπετά και τα θηρία. Ο Θεός δημιουργεί τον άνθρωπο (άνδρα και γυναίκα) κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση δική Του.
(Αναλυτικότερα βλέπε: Γένεσις, κεφάλαια α΄ και β΄)

Σύντομα σχόλια:
• Ο Μωσής, γράφοντας τη Γένεση, απευθύνεται στους Ιουδαίους, που ήταν λαός απλοϊκός και ολιγογράμματος –τσοπάνηδες. Προκειμένου, λοιπόν, να κατανοήσουν τα υψηλά νοήματα που θέλει να τους διδάξει, χρησιμοποιεί ανθρωπομορφικές εκφράσεις. Έτσι εμφανίζει τον Θεό να «μιλάει», να «κινείται», να παίρνει πηλό κτλ., όπως θα έκανε ένας άνθρωπος.
• Μία «ημέρα» της Δημιουργίας, που αναφέρεται στην αγιογραφική διήγηση, αντιστοιχεί σε εκατομμύρια έτη ιστορικού χρόνου.
• Η «Γένεσις» δεν επιδιώκει να απαντήσει με τρόπο επιστημονικά αντικειμενικό τα ερωτήματα «πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος» και «πότε». Αυτό είναι έργο της βιολογίας, παλαιοντολογίας κλπ. Επιστημών. Η Αγία Γραφή απαντάει στα θεολογικά/φιλοσοφικά ερωτήματα «ποιος δημιούργησε τον κόσμο» και «γιατί», δίνοντας τις ακόλουθες απαντήσεις:
• Δημιουργός του κόσμου είναι ο Θεός. Δημιουργεί τη ζωή και την ύπαρξη από την ανυπαρξία («εκ του μη όντος»). Μέχρι τότε, μόνο ο Θεός είναι ο Ων. Δημιουργεί πρώτα τον πνευματικό κόσμο (Αγγέλους) και ύστερα τον υλικό κόσμο. Τελευταίο δημιουργεί τον άνθρωπο, την κορωνίδα της Δημιουργίας.
• Ο Θεός δημιουργεί τον κόσμο από αγάπη και με ελευθερία, προκειμένου και τα δημιουργήματά Του να κοινωνούν της μακαριότητας που Εκείνος απολαμβάνει.

• Δημιουργεί τον κόσμο μόνο με τον δημιουργικό του λόγο, με το πρόσταγμά του. Λέει «γενηθήτω» και ακολουθεί το «και εγένετο ούτω».
• Δημιουργεί τον άνθρωπο με δύο φύλα, αρσενικό και θηλυκό. Ο άντρας και η γυναίκα αλληλοσυμπληρώνονται για να φτάσουν στην τελειότητα.

Ο Θεός δημιούργησε πρώτα το «σπίτι» (τον κόσμο) και στη συνέχειαέβαλε τον άνθρωπο να «κατοικήσει» μέσα σε αυτό.
• «Κατ’ εικόνα»:
1. Ο άνθρωπος είναι λογικό ον, σε αντίθεση με τα ζώα. Μπορεί να σκέφτεται.
2. Έχει το αυτεξούσιο, δηλ. μπορεί να αποφασίζει ελεύθερα μόνος του και να είναι αίτιος των πράξεών του.
3. Μπορεί να κυβερνά τα υπόλοιπα δημιουργήματα σαν αγαθός και ικανός βασιλιάς.
4. Μπορεί να (επι)κοινωνεί με τον Θεό και με τους άλλους ανθρώπους.
• «Καθ’ ομοίωσιν»:
1. Έχει ψυχή αθάνατη.
2. Έχει κληθεί να φτάσει από την «καλή λίαν» κατάσταση στην τελειότητα, να γίνει ένας μικρός θεός.

«Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες» (Λειτουργία του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου). Πώς μπορούμε να καταλάβουμε τη σχέση του Θεού με τον κόσμο που έχει δημιουργήσει; Τι εννοείται με τη φράση «εκ του μηδενός», ex nihilo; Γιατί, αλήθεια, ο Θεός δημιούργησε;
Οι λέξεις «εκ του μη όντος» δηλώνουν, πρώτο και κύριο, ότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν με μια πράξη της ελεύθερης θέλησής του. Τίποτε δεν τον πίεσε να δημιουργήσει, το διάλεξε να το κάνει. Ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε άσκοπα ή από ανάγκη, δεν είναι μια αυτόματη απόρροια ή ξεχείλισμα από το Θεό, αλλά η συνέπεια της θεϊκής εκλογής.

Αν τίποτε δεν ανάγκασε το Θεό να δημιουργήσει, γιατί τότε αποφάσισε να το κάνει; Αν μπορούμε να δώσουμε μιαν απάντηση σ' αυτή την ερώτηση, η απάντησή μας πρέπει να είναι: το κίνητρο του Θεού για δημιουργία είναι η αγάπη του. Αντί να πούμε ότι δημιούργησε το σύμπαν από το μηδέν, θά 'πρεπε να πούμε ότι το δημιούργησε από τον ίδιο τον εαυτό του, που είναι αγάπη. Δεν θά 'πρεπε να σκεφτόμαστε το Θεό σαν Κατασκευαστή ή το Θεό σαν Τεχνίτη, αλλά τον Θεό σαν Εραστή. Η δημιουργία δεν είναι τόσο μια πράξη της ελεύθερης θέλησής του, όσο της ελεύθερης αγάπης του. Το ν' αγαπάς σημαίνει να μοιράζεσαι, όπως τόσο καθαρά μας έχει δείξει το τριαδικό δόγμα: ο Θεός δεν είναι μόνο ένας αλλά ένας μέσα σε τρεις, επειδή είναι μια κοινωνία προσώπων, που μετέχουν με αγάπη το ένα στο άλλο. Ο κύκλος της θεϊκής αγάπης όμως δεν έχει παραμείνει κλειστός. Η αγάπη του Θεού είναι, στην κυριολεκτική σημασία της λέξης, «εκστατική» - μια αγάπη που κάνει το Θεό να βγαίνει από τον εαυτό του και να δημιουργεί πράγματα διαφορετικά από τον ίδιο. Από εκούσια εκλογή ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο με «εκστατική» αγάπη, έτσι ώστε να υφίστανται εκτός από τον ίδιο άλλες υπάρξεις για να μετέχουν στη ζωή και στην αγάπη που είναι δικά του.
Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ, Ο Ορθόδοξος Δρόμος, Ο Θεός ως Δημιουργός

Ήρθε κάποτε στον Άγ. Αντώνιο, στην έρημο, ένας από τους σοφούς της εποχής και είπε: «Πάτερ πώς μπορείς και αντέχεις να ζεις εδώ, στερημένος απ΄ όλη την παρηγοριά των βιβλίων». Ο Αντώνιος απάντησε: « Το βιβλίο μου, φιλόσοφε, είναι η φύση των δημιουργημάτων, και οποτεδήποτε επιθυμήσω, μπορώ να διαβάσω μέσα σ' αυτήν τα έργα του Θεού».
Ευάγριος ο Ποντικός

Το σύμπαν είναι ο αμπελώνας που δόθηκε στους ανθρώπους από το Θεό. «Όλα τα πράγματα είναι για μας, όχι εμείς γι' αυτά», λέει ο Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Το κάθε τι είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο, ένα σημάδι της αγάπης του. Όλα τα πράγματα μαρτυρούν τη δύναμη της αγάπης του Θεού, την καλή του θέληση ή τη χάρη, και μας τη μεταβιβάζουν. Κατά συνέπεια το κάθε τι είναι ένα όχημα γι' αυτό το θεϊκό δώρο της αγάπης, όπως το κάθε δώρο που κάνουμε ο ένας στον άλλο είναι ένα σημάδι και ένας φορέας της μεταξύ μας αγάπης. Αλλά ένα δώρο απαιτεί έν' αντίδωρο, ώστε αυτή η αγάπη να γίνει αμοιβαία και να πραγματωθεί. Προκειμένου, όμως, για το Θεό, ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιστρέψει τίποτε απ' όσα έχει λάβει απ' το Θεό για τις ανάγκες του, κατά συνέπεια, το δώρο του ανθρώπου στο Θεό είναι η θυσία, κι αυτός την προσφέρει μ' ευχαριστία κι ευγνωμοσύνη. Το δώρο του ανθρώπου στο Θεό είναι θυσία και «ευχαριστία» με την ευρύτερη έννοια.

"Ακόμη, με την προσφορά του κόσμου στο Θεό, σαν ένα έργο θυσίας, επιθέτουμε σ΄αυτό τη σφραγίδα του δικού μας έργου, της κατανόησής μας, του πνεύματος της θυσίας μας και της κίνησής μας προς το Θεό. Όσο περισσότερον αντιλαμβανόμαστε την αξία και τον πλούτο της θείας Χάριτος, και αναπτύσσουμε τις δυνατότητές της αυξάνοντας έτσι τα τάλαντα που μας έχουν δοθεί, τόσο περισσότερο υμνούμε το Θεό και του δίνουμε χαρά, αποδεικνύοντας μ' αυτό τον τρόπο, ότι συμμετέχουμε ενεργά στο διάλογό μας της αγάπης μ' Εκείνον."
π. Δημήτριος Staniloae

Πηγή: Καθεδρικός Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Δευτ Φεβ 03, 2020 10:15 am

Νίκος έγραψε:Ο Δαρβίνος υποστήριξε, ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τους πιθήκους. Κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν πιστεύει πλέον σ' αυτή τη θεωρία. Όμως ο άνθρωπος είναι μια διαφορετική περίπτωση απ' όλη την υπόλοιπη Δημιουργία. Προσωπικά δεν βλέπω το λόγο, η θεωρία της εξέλιξης να μην ισχύει για όλη την υπόλοιπη φύση εκτός από τον άνθρωπο. Μάλιστα το αντίθετο δημιουργεί αχρείαστη σύγκρουση ανάμεσα στις Επιστήμες και την σχετική ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης, την οποία δεν συμμερίζονται όλοι οι Θεολόγοι.


Πριν κάμποσο καιρό οι εξελικτικοί επιστήμονες πίστευαν και δίδασκαν ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο. Πλέον όπως λες κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν πιστεύει πλέον σ᾽ αυτή την θεωρία. Έτσι θα γίνει και με την ηλικία της Γης. Σύντομα οι ίδιοι οι εξελικτικοί επιστήμονες λόγω των πολλών επιστημονικών ευρημάτων που οι ίδιοι οι εξελικτικοί επιστήμονες βρίσκουν θα αναγκαστούν να πουν ότι η ηλικία του Σύμπαντος και της Γης είναι 6.000-10.000 έτη κι όχι εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών. Θα αναγκαστούν να πουν δηλαδή αυτό που λέει η Αγία Γραφή, στο Βιβλίο της Γενέσεως.

Ήδη πολλοί εξελικτικοί επιστήμονες έχουν αρχίσει να αρνούνται την Θεωρία της Εξέλιξης και τις διδασκαλίες της ότι το Σύμπαν και η Γη είναι εκατομμυρίων ετών, τους οποίους τους παρουσιάζω στην ενότητα του φόρουμ μας:

SCIENTISTS WHO DON'T ACCEPT THE EVOLUTION - Converts from Evolution to Creation (Μεταστροφές εξελικτικών επιστημόνων)



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Δευτ Φεβ 03, 2020 10:55 am

Τα άρθρα που έβαλες λένε τι διδάσκει η Θεωρία της Εξέλιξης αλλά χωρίς αποδείξεις.

Το ότι η Γένεση δεν διδάσκει επιστημονικές αλήθειες είναι λάθος και ψέμματα. Η Αγία Γραφή μίλησε για επιστημονικές αλήθειες τις οποίες οι επιστήμονες ανακάλυψαν αργότερα. Ας δούμε μερικές στα επόμενα 2 άρθρα που θα παραθέσω.



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Η Βίβλος και η Επιστήμη συμφωνούν

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Δευτ Φεβ 03, 2020 11:04 am

Πολλοί διδάσκουν λανθασμένα ότι η Αγία Γραφή δεν μιλάει για επιστημονικά θέματα. Ας δούμε μερικά από τα επιστημονικά θέματα που αναφέρονται στην Αγία Γραφή:

Εικόνα

Η Βίβλος και η Επιστήμη συμφωνούν

Οι επιστήμονες έχουν πολλές φορές κάνει λάθος σε επιστημονικά ζητήματα. Αλλά όχι η Αγία Γραφή, η οποία έχει αποδειχθεί πολλές φορές επιστημονικά ακριβής. Παρά το γεγονός ότι η Βίβλος δεν είναι πρωταρχικά ένα επιστημονικό κείμενο, αναφέρεται σε πολλά επιστημονικά θέματα – τα οποία όπου αναφέρονται, αργότερα αποδεικνύονται ακριβή.

Επιστήμη και Βίβλος

Οι επιστήμονες πίστευαν: Ο αριθμός των άστρων είναι κάπου ανάμεσα σε χίλια και δώδεκα χιλιάδες σε όλο το σύμπαν.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων άστρα –αδύνατον να μετρηθούν από τον άνθρωπο.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιερεμίας 33, 22: "Καθώς η στρατιά του ουρανού δεν δύναται να αριθμηθή...".

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Η Γη είναι επίπεδη.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Η Γη είναι στρογγυλή.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ησαΐας 40, 22: "Αυτός είναι ο καθήμενος επί τον γύρον της γης...".

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Το φως δεν κινείται, απλώς υπάρχει.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Το φως κινείται – και έχει φυσικές ιδιότητες (φωτόνια).
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 38:19: "Που είναι η οδός της κατοικίας του φωτός;...".

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Η Θεωρία της Σταθερής Κατάστασης, τα άστρα απλώς υπάρχουν.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Κάθε άστρο είναι μοναδικό, και οι αστερισμοί έχουν βαρυτική έλξη μεταξύ τους.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 38, 31: "Δύνασαι να δεσμεύσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά τον Ωρίωνος;".

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Το "κακό" αίμα πρέπει να βγει από τον οργανισμό για να γίνει κάποιος καλά.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Το αίμα είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή και μερικές φορές χρειάζεται ακόμα και μετάγγιση αίματος.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Λευιτικό 17:11α "διότι η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι:...".

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Ο αέρας δεν έχει βάρος, απλώς υπάρχει.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Το οξυγόνο, το άζωτο και το διοξείδιο του άνθρακα έχουν αντίστοιχα μοριακά βάρη που μπορούν να μετρηθούν.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 28, 25: "δια να ζυγίζη το βάρος των ανέμων..."

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Οι άνεμοι πνέουν σε ευθείες πάνω στη Γη.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Ρεύματα ανέμων κινούνται σε μεγάλες κυκλικές πορείες.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Εκκλησιαστής 1, 6: "...ακαταπαύστως περιστρεφόμενος υπάγει, και επανέρχεται επί τους κύκλους αυτού, ο άνεμος."

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Η Γη βρίσκεται πάνω στην πλάτη κάποιου.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Η Γη δεν στέκεται πουθενά, αλλά κινείται στο διάστημα.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 26, 7: "... κρεμά την γην επί το μηδέν".

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Οι άνθρωποι απλώς αρρωσταίνουν – δεν είναι απαραίτητο το πλύσιμο των χεριών.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Πολλές ασθένειες διαδίδονται από την σωματική επαφή – τα χέρια πρέπει να πλένονται σε τρεχούμενο νερό.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Λευιτικό 15, 13: "... θέλει λούσει το σώμα αυτού εν ύδατι ζώντι (δηλ. τρεχούμενο νερό) και θέλει είσθαι καθαρός".

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Όλα τα αστέρια μοιάζουν μεταξύ τους.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Κάθε αστέρι είναι στην πραγματικότητα μοναδικό.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Α' Κορινθίους 15, 41 "... διότι αστήρ διαφέρει αστέρος κατά την δόξαν."

* * *

Οι επιστήμονες πίστευαν: Κάτι από το τίποτα και χωρίς αιτία – Το μοντέλο μιας τυχαίας "Μεγάλης Έκρηξης".
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Κάθε δράση έχει μια ίση αντίθετη αντίδραση – αυτό είναι αληθινή επιστήμη. Χρειάζεται αιτία για να υπάρχει αποτέλεσμα και εξωτερική δύναμη για να υπάρχει έργο.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Γένεσις 1, 1 "Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην."

* * *

Παρά το ότι ο Έλληνας επιστήμονας Κλαύδιος Πτολεμαίος (περίπου 150 μ.Χ.) ήταν ευφυής, δίδασκε εσφαλμένα ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Ήταν λάθος αλλά οι επιστήμονες το πίστευαν για περισσότερο από χίλια χρόνια. Οι επιστήμονες δίδασκαν ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη και έπειθαν και άλλους μορφωμένους ανθρώπους, όπως τους σύγχρονούς τους Ευρωπαίους εκκλησιαστικούς ηγέτες. (Η Βίβλος δεν διδάσκει πουθενά κάτι τέτοιο.) Στην πραγματικότητα ήταν η κοινή γνώμη του επιστημονικού κόσμου που ήταν λάθος και οι επιστήμονες αργότερα έπεισαν και άλλους να στραφούν ενάντια στον Κοπέρνικο και το Γαλιλαίο, κοντά στο 1600 μ.Χ.. Ο Γαλιλαίος έδειξε ότι – για περισσότερο από χίλια χρόνια – αυτή η θεωρία των επιστημόνων ήταν λάθος.

Ο Γαλιλαίος δεν είναι ένα παράδειγμα της θρησκείας ενάντια στην επιστήμη, αλλά μάλλον το επεισόδιο με το Γαλιλαίο είναι ένα παράδειγμα λάθος κοινής άποψης των επιστημόνων, οι οποίοι είχαν πείσει και άλλους να πιστεύουν σε μια λανθασμένη θεωρία.

Η θρησκεία μπορεί να είναι ωφέλιμη όταν μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια.

Η επιστήμη μπορεί επίσης να είναι ωφέλιμη όταν μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια.

Οι επιστήμονες, όμως, επειδή είναι άνθρωποι, μερικές φορές κάνουν λάθος, όπως έκαναν οι επιστήμονες στις ημέρες του Γαλιλαίου. Θυμηθείτε ότι ήταν οι επιστήμονες που έκαναν λάθος και είχαν πείσει και άλλους ότι κυριολεκτικά το υπόλοιπο σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη.

Θυμηθείτε ότι επιστήμονες συνδύαζαν την αστρολογία με την αστρονομία. Και επιστήμονες συνδύαζαν την αλχημεία με την χημεία, ξεγελώντας πολλούς. Έτσι, ενώ στην πάροδο της ιστορίας οι επιστήμονες έχουν κάνει συχνά λάθος σχετικά με επιστημονικά θέματα, η Βίβλος παραμένει συνεπής και ακριβής. Σήμερα οι οπαδοί της θεωρίας της εξέλιξης συνδυάζουν τις απόψεις τους με αυτές των επιστημόνων, έστω και αν η αληθινή επιστήμη δείχνει ότι η εξέλιξη όπως την περιέγραψε ο Δαρβίνος δεν είναι δυνατόν να έχει συμβεί. Αλλά η Βίβλος μας έχει πει ανέκαθεν την αλήθεια για την προέλευσή μας. “Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην” (Γένεσις 1, 1).

Οι επιστήμονες που ασπάζονται τη θεωρία της εξέλιξης κάνουν λάθος για επιστημονικά ζητήματα για άλλη μια φορά – και η Βίβλος θα αποδειχθεί ότι εξακολουθεί να είναι ακριβής και αληθινή.

* * *

ΑΝΑΦΟΡΕΣ – Για Περισσότερες Πληροφορίες:
«Hidden Treasures in the Biblical Text» by Chuck Missler, c. 2000. Published by Koinonia House, 120 pages. ISBN 1-57821-127-1
«Scientific Facts in the Bible» by Ray Comfort, c.2001. Published by Bridge-Logos Publishers, 95 pages. ISBN 0-88270-879-1
«The Vanishing Proofs of Evolution» by Thomas F. Heinze. Published by Chick Publications, 94 pages. ISBN 0-758905-70-X

Πηγή:

Θεός και Επιστήμη - Greek Orthodox Web 16

Επίσης δείτε το άρθρο που παρέθεσα στο φόρουμ μας εδώ:

Η Βίβλος προηγείται των επιστημονικών ανακαλύψεων - Dr. Hugh Ross, Αστροφυσικός, Καναδάς



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Φεβ 03, 2020 4:23 pm

Αποσπάσματα από το βιβλίο: "Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη 2011

Εικόνα

του Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως Ιερεμία

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Tό τεῦχος αὐτό ἀνήκει στήν σειρά τῶν κατηχητικῶν μας μελετῶν γιά τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Τό θέμα του εἶναι περί δημιουργίας. Πρέπει καλά νά εννοήσουμε ὅτι ὅλη ἡ κτίση πού μᾶς περιβάλλει καίἐμεῖς οἱ ἴδιοι εἴμαστε δημιουργήματα· καί πρέπεινά νοήσουμε ἀκόμη ὅτι ὅλη ἡ ὡραία κτίση, τήνὁποία ὀνομάζουμε «κόσμο» (= κόσμημα) εἶναι ἕνα ὡραῖο βιβλίο, μέ ἀκαταμέτρητες σελίδες, βιβλίοπού κηρύττει τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ. Ὅσο ξεφυλλίζουμε καί μελετᾶμε τό βιβλίο αὐτό, τόσο καί πιό πολύ ἀνεβαίνει ἀπό τήν καρδιά μας ὁ θαυμασμός μας καί ὁ πόθος νά ποῦμε τό: «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα Σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας»!Μᾶς κάνει βαθειά ἐντύπωση τό ὅτι στήν Πα-λαιά Διαθήκη, ὅταν οἱ Προφῆτες κάνουν λόγο περί ἐξαισίων πραγμάτων, διακόπτουν τόν λόγο τους καί εἰσάγουν ἕναν ὕμνο περί τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ (βλ. γιά παράδειγμα Ἠσ. 42,5), σάν νά θέλουν νά ποῦν μέ αὐτό πού κάνουν ὅτι ἕνας παντο-δύναμος Θεός θά ἐκπληρώσει ἀσφαλῶς αὐτό τόθαυμαστό, ἴσως καί περίεργο, τό ὁποῖο προφη-τεύουν. Ὁμοίως μᾶς κάνει ἐντύπωση τό ὅτι τόθέμα τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό τονίζεται πολύ στήν θεία λατρεία. Γιά νά μή μᾶς παρασύρει ἡ ὡραία φύση καί τήν λατρεύσουμε, πρέπει νά νοήσουμε ὅτι αὐτή εἶναι δημιουργία. Εἶναι ἐσφαλμένη, ἀκόμη δέ καί βλάσφημη ἡ ἔκφραση μερικῶν πού χαρακτηρίζουν τούς ἑαυτούς τους ὡς «φυσιολάτρας». «Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θε-όφρονες παρά τόν κτίσαντα»!

Τήν μικρή αὐτή μελέτη περί δημιουργίας τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου τήν προσφέρω ὁλοκαρδίως καί μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί εὐγνωμοσύνης στόν μακαριστό Ἀρχιμανδρίτη πατέρα Χαράλαμπο Δέδε, πρῶτο πνευματικό μου πατέρα ἀπό τήν μικρά ἡλικία τῶν δέκα ἐτῶν, ὅταν Αὐτός ἦταν ἱεροκήρυξ στήν πατρίδα μου Ναύπακτο. Ὁ μακαριστός αὐτός πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας ἦταν γνήσιος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου μέ ἱεραποστολικό, ἀγωνιστικό καίθυσιαστικό πνεῦμα, μία τίμια καί ζηλευτή ἱερατική μορφή, πού μᾶς γίνεται ἐπιθυμητή στήν σύγχρονόμας ἐποχή πού ζοῦμε, ἀπό τήν ὁποία φαίνεται,φεῦ!..., νά ἐκλείπουν τοιαῦται προσωπικότητες. Ὁμακαριστός Πατήρ ἦταν μέλος τῆς ἱεραποστολικῆς καί μοναστικῆς ἀδελφότητος «ΣΩΤΗΡ». Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή Του.

Ἐπίσκοπος Ἰερεμίας

Α ́ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
(Γεν. 1,1-26. 2,1-5)

1. Ὁ κόσμος ἔγινε «ἐκ τοῦ μή ὄντος»

Εἶναι πολύ βασικό τό νά πιστεύουμε τόν Θεό ὡς Δημιουργό μας. Γιά νά τόν πιστέψουμε ὡς Σωτήρα μας, θά πρέπει πρῶτα νά τόν πιστέψουμε ὡς Δημιουργό μας. Γι ̓ αὐτό καί στό «Πιστεύω», πού ἔχει μέ λίγα λόγια ὅλη τήνπίστη μας, τό πρῶτο πού ὁμολογοῦμε εἶναι ἡ πίστη στόν Θεό ὡς Δημιουργό ὅλου τοῦ κόσμου.Ὅτι δηλαδή ὅλα, ὁρατά καί ἀόρατα, ἔγιναν ἀπ ̓Αὐτόν. Γι ̓ αὐτό καί στήν θεία μας Λατρεία τονίζεται πολύ συχνά ἡ ἔννοια τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ. Γι ̓ αὐτό καί ἡ Ἁγία Γραφή ἀρχίζει τόν θεόπνευστο λόγο της μέ τήν ἀναφορά στήν δημιουργία τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό. Στούς πρώτους στίχους τοῦ πρώτου κεφαλαίου τοῦ πρώτου βιβλίου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τήν Γένεση,(1) διαβάζουμε: «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν· ἡ δέ γῆ ἦν ἀόρατος καί ἀκατασκεύα-στος καί σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου καίπνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος»(Γεν. 1,1-2). Ἄς παρατηρήσουμε ὅτι στούς στίχους αὐτούς, ἀλλά καί στούς παρακάτω στίχους, ὅπου συνεχίζει νά λέει ἡ Γένεση γιά τήν δημιουργία,δέν λέγεται ὅτι ὁ κόσμος ἔγινε «ἀπό τό μηδέν». Διορθώνω ἀμέσως τήν ἔκφραση αὐτή, «ἀπό τό μηδέν», γιατί πραγματικά δέν πρέπει νά λέγεται, ἀφοῦ δέν

_______________________________________________________________________________________
1. Γιά τό βιβλίο αὐτό μπορεῖ μέν ἡ ἐπιστήμη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης νά ἀπέδειξε ὅτι ἡ ὅλη σύνθεσή του ἀνάγεται στούς ὕστερους μεταιχμαλωσιακούς χρόνους, ἀλλά τό ὑλικό τῆς συνθέσεώς του ἀνάγεται σέ παραδόσεις πολύ παλαιές, παλαιότερες ἀκόμη καί ἀπό τόν Μωυσῆ.
_______________________________________________________________________________________

εἶναι ἔκφραση τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἀντ ̓ αὐτῆς νά χρησιμοποιοῦμε τήν ἔκφραση "ἐκ τοῦ μή ὄντος» (2). Δέν λέγει λοιπόν ἡ Γένεση ὅτι ὁ κόσμος δημιουργήθηκε «ἐκ τοῦ μή ὄντος».Ὁ ἰουδαϊκός λαός βέβαια γνώριζε πάντοτε ὅτι μέγα χάος χώριζε τόν Δημιουργό ἀπό τήν δημιουργία, ἀλλά μόνο σέ ἕνα πολύ μετέπειτα κείμενο, πού εἶναι ἔργο ἑλληνίζοντος Ἰουδαίου, στό βιβλίο Β ́ Μακκαβαίων, πού μᾶς λέγει γιά τόν ἀγώνα τῶν πιστῶν Ἰσραηλιτῶν κατά τῶν διαδόχων τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, τῶν διωκτῶ ντῆς πίστεώς τους, μόνο σ ̓ αὐτό τό μεταγενέστερο βιβλίο συναντοῦμε τήν ἰδέα ὅτι ὁ κόσμος ἔγινε «ἐκ τοῦ μή ὄντος». Ἑπτά ἀδέλφια, διαβάζουμε στό βιβλίο αὐτό, συνελήφθησαν μαζί μέ τήν μητέρα τους καί ἐπιέζοντο ἕνα-ἕνα ἀπό τόνβασιλέα Ἀντίοχο (τόν Δ ́τόν Ἐπιφανῆ) μέ ἀπειλή τόν θάνατο νά παραβοῦν τόν Νόμο τοῦΜωυσῆ. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρά τοῦ μικρότερου ἀδελφοῦ, ἡ μητέρα του, ἀφοῦ εἶχαν πεθάνει πιά μέ μαρτύριο τά προηγούμενα παιδιά της, στράφηκε σ ̓ αὐτόν

________________________________________________________________________________________
2. Γιά τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο δέν πρέπει νά χρησιμοποι-εῖται ἡ ἔκφραση «δημιουργία ἀπό τό μηδέν» βλ. Ν. Ματσούκα,Δογματική καί Συμβολική Θεολογία Β, σελ. 144 ἑξ
_________________________________________________________________________________________

καί τόν προέτρεψε νά μή φοβηθεῖ τό μαρτύριο καί ἀρνηθεῖ τόν Θεό, τόν Δημιουργότοῦ παντός, ἀλλά νά φανεῖ ἄξιος τῶν ἀδελφῶν του. Γιά τόν Δημιουργό τοῦ παντός εἶπε ἡ μητέρα στόν μικρό της υἱό: «Ἀξιῶ σε, τέκνον, ἀναβλέψαντα εἰς τόν οὐρανόν καί τήν γῆν καί τά ἐναὐτοῖς πάντα ἰδόντα, γνῶναι ὅτι ἐξ οὐκ ὄντων ἐποίησεν αὐτά ὁ Θεός καί τό τῶν ἀνθρώπων γένος οὕτως γεγένηται» (Β ́ Μακ. 7,28). Στό χωρίο λοιπόν αὐτό τῆς Ἁγίας Γραφῆς συναντοῦμε τήν ἔκφραση ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε τό σύμπαν «ἐξ οὐκ ὄντων» καί αὐτή τήν ἔκφραση τήν συναντοῦμε συχνά στήν θεία Λατρεία μας. Στήν θεία Λειτουργία, γιά παράδειγμα, στήν εὐχή τοῦ Τρισαγίου ὕμνου, ὁ ἱερεύς λέγει περί τοῦ Θεοῦ «ὁ ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι παραγαγών τά σύμπαντα»· καί στήν μεγάλη εὐχαριστήριο εὐχή ὁ ἱερεύς πάλι λέγει στόν Θεό: «Σύ ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες». Ἡ ὕλη τοῦ σύμπαντος δέν εἶναι αἰώνια, ἀλλά εἶχε κάποια ἀρχή. «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν», μᾶς εἶπε ἡ ἉγίαΓραφή. Καί πρίν ἀπό τήν «ἀρχή» αὐτή κατά τήν ὁποία ἔγινε ὁ κόσμος δέν ὑπῆρχε τίποτε ἄλλο παρά μόνον ὁ Θεός. Ὁ Θεός εἶναι πρίν ἀπό τήν ἀρχή κάθε ἀρχῆς (βλ. Ἰωάν. 1,1-3). Ὁ Θεός δέν ἔχει ἀρχή οὔτε καί τέλος, γι ̓ αὐτό καί λέγεται ἀΐδιος.

2. Ἡ δημιουργία εἶναι ἔργο καί τῶν τριῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος

Μόνον ἡ Ἁγία Γραφή μέ μιά σωστή βέβαια ἑρμηνεία της μᾶς δίνει ἱκανοποιητική διδασκαλία περί τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου. Ἡ ἀρχαία ἑλληνική φιλοσοφία μιλάει γιά κάποιον ἀνώτερο τεχνίτη πού τόν καλεῖ «δημιουργό», ὁ ὁποῖος ἔβαλε τάξη στό ἀρχέγονο χάος, αὐτή τήν τάξη πού παρατηροῦμε στήν φύση καί τήν λέγομε «κόσμος». Ἄς παρατηρήσουμε ὅτι ὁ «δημιουργός» τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας ἔβαλε τάξη σέ κάτι πού ἤδη ὑπῆρχε. Ἡ Ἁγία Γραφή ὅμως μᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι ὁ Θεός ἔφερε ὅλα τά πράγματα σέ ὕπαρξη διά μέσου τοῦ δημιουργικοῦ του Λόγου. «Εἶπεν ὁ Θεός· Γενηθήτω φῶς· καί ἐγένετο φῶς» (Γεν. 1,3).

Ἀρκεῖ ὁ Θεός νά τό πεῖ καί διά τοῦ Λόγου του ἔρχεται τό κάθε πράγμα σέ ὕπαρξη. Ἀλλά πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὅταν ἐδῶ λέγομε «Λόγο» δέν ἐννοοῦμε ἁπλᾶ τόν λόγο, τήν ὁμιλία, ἀλλά ἐννοοῦμε Πρόσωπο, τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ,πού ὁ Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής καλεῖ «Λόγο»·γι ̓ αὐτό καί γράφουμε ἐδῶ τήν λέξη μέ κεφαλαῖο γράμμα (Λ). Λέγει ὁ Εὐαγγελιστής:«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος καί ὁ Λόγος ἦν πρός τόν Θεόν καί Θεός ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρός τόν Θεόν. Πάντα δι ̓ αὐτοῦ ἐγένετο, καί χωρίς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἕν ὅ γέγονεν»(Ἰωάν. 1,1-3). Στό «εἶπεν ὁ Θεός» λοιπόν, πού μᾶς λέγει ἡ Γένεση στό α ́κεφ. γιά τήν δημιουργία τῶν ὄντων τοῦ κόσμου, μέ βάση αὐτόν τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, θά ἐννοοῦμε τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, διά μέσου τοῦ Ὁποίου ὁ Θεός ἔκανε τά πάντα. Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, δηλαδή νά γίνει τό κάθε τι, ἐκπληρώθηκε ὄχι σάν μέ ἀνθρώπινη φωνή ἤ ἦχο, ἀλλά μέ τόν αἰώνιο Λόγο Του, τόν συναιώνιο μέ Αὐτόν.

Ἀλλά τά ὄντα δέν ἦρθαν ἁπλᾶ σέ ὕπαρξη.Ἔχουν καί ζωή. Τά φυτά καί τά ζῶα ἀναπτύσσονται. Ποιός ἔδωσε ζωή σ ̓ αὐτά; Τό Ἅγιο Πνεῦμα! Ἡ ἀρχή τοῦ βιβλίου τῆς Γενέσεως μᾶς λέγει: «Καί πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνωτοῦ ὕδατος». Πρέπει δέ νά γνωρίζουμε ὅτι ἡ Παλαιά Διαθήκη ἐγράφη ἀρχικά στήν ἑβραϊκή γλώσσα καί ἔτσι ἔχουμε καί τό Ἑβραϊκό κείμενό της, ἀπό τό ὁποῖο ἔχουμε ἡμεῖς στήν Ἐκκλησία μας τήν ἑλληνική μετάφραση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τήν λεγομένη Μετάφραση τῶν Ο ́ (Ἑβδομήκοντα) (3). Τό «ἐπεφέρετο

___________________________________________________________________________________________

3. Ἡ Μετάφραση τῶν Ο ́ εἶναι ἡ καλύτερη ἑλληνική μετάφραση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Χρονολογεῖται ἀπό τόν 3οπ.Χ. αἰώνα. Ἀποδίδεται σέ 70 ἤ γιά τήν ἀκρίβεια σέ 72 μεταφραστές καί γι ̓ αὐτό τήν ὀνομάζουμε Παλαιά Διαθήκη τῶν Ο ́ (Ἑβδομήκοντα). Ἡ πρώτη Ἐκκλησία κληρονόμησε τήν Μετάφραση τῶν Ο ́ ἀπό τούς Ἰουδαίους καί οἱ συγγραφεῖς τῆς Καινῆς Διαθήκης ἀναφέρονται σ ̓ αὐτήν συχνά. Πιστεύουμε ὅτι ἡ Μετάφραση αὐτή ἔγινε μέ τόν δάκτυλο τῆς θείας προνοίας (Ἀνδροῦτσος, Συμβολική,2σελ. 142) καί τήν θεωροῦμε «θεόθεν οἰκονομηθεῖσαν», ὅπως λέγει ὁ Εὐσέβιος (Εὐαγγ. Προπαρ. Η ́ α ́). Βλ. γιά τήν Μετάφραση τῶν Ο ́τά ὅσα ὡραῖα γράφει γι ̓ αὐτήν ὁ μακαριστός Καθηγητής μας Π. Μπρατσιώτης στό τιτάνειο ἔργο Του Εἰσαγωγή εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην 2 (Ἐκδότης, Καθηγητής Νικόλαος Μπρατσιώτης, Ἐν Ἀθήναις 1993), σελ. 548 ἑξ., καί τοῦ Ἰδίου πάλι Ἐπίτομος Εἰσαγωγή εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην, Ἐν Ἀθήναις 1955, σελ. 277 ἑξ.

____________________________________________________________________________________________

ἐπάνω τοῦ ὕδατος», πού λέγει γιά τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦτό κείμενό μας, τό ἀντίστοιχο Ἑβραϊκό κείμενο τό λέγει «πτερύγιζε ἤπια», (Ἑβρ. tp,j,r"m]«μεραχέφεθ») «ἐπώαζε», «κλωσσοῦσε» θά λέγαμε, καί ἀναπτύχθηκε ἀπ ̓ αὐτό ἡ ζωή. (4) Ἕνα ἄλλο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό Δευτερονόμιο,ἐξηγεῖ: «Σάν τόν ἀετό, πού προστατεύει τήν φωλιά του καί πετάει πάνω ἀπό τά μικρά του»(32,11), τά ὁποῖα τά κλωσσάει καί τά βοηθεῖ γιά νά αὐξηθοῦν, ἔτσι καί τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μᾶς δίνει ζωή, μᾶς «κλωσσάει» καί μᾶς βοηθεῖ νά ἀναπτυχθοῦμε. Τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Δοτήρας τῆς ζωῆς. Ἔτσι λοιπόν, κατά τά παραπάνω, ἡ δημιουργία εἶναι ἔργο καί τῶν Τριῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὅπως τό λέγει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, «ὁ Πατήρ διά τοῦ Λόγου ἐν Πνεύματι ἁγίῳ τά πάντα ποιεῖ» (Ἐπιστολή πρός Σεραπίωνα 1,28. MPG 26,596). Ὁ Πατέρας εἶναι ὁ «ἐξ οὗ τά πάντα»(Α ́ Κορ. 8,6. Ρωμ. 11,36)· ὁ Υἱός εἶναι ὁ «δι ̓ οὗ τά πάντα» (Ἰωάν. 1,3. Α ́Κορ. 8,6. Κολ. 1,16. Ἑβρ. 1,2) καί τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι ὁ «ἐν ᾧ τά πάντα ἐγένετο» (Γεν.1,2).(5)

__________________________________________________________________________________________

4. «Τό “ἐπεφέρετο” ἐξηγεῖται ἀντί τοῦ συνέθαλπε καί ἐζωογόνει τήν τῶν ὑδάτων φύσιν, κατά τήν εἰκόνα τῆς ἐπωαζούσης ὄρνιθος καί ζωτικήν τινα δύναμιν ἐνιείσης τοῖς ὑποθαλπομένοις» (Μ. Βασίλειος, MPG 29,44).
5. Ὁ Ὠριγένης μᾶς λέγει ὅτι στήν δημιουργία τοῦ κόσμουπρέπει νά νοήσουμε «τήν προκαταρκτικήν αἰτίαν τῶν γινο-μένων τόν Πατέρα· τήν δημιουργικήν τόν Υἱόν· τήν τελει-ωτικήν τό Πνεῦμα. Ἀρχή γάρ τῶν ὄντων μία (ὁ Πατήρ), δι ̓Υἱοῦ δημιουργοῦσα καί τελειοῦσα ἐν Πνεύματι»(Περί ἉγίουΠνεύματος 16,38. MPG 32,136).

(Συνεχίζεται)


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Φεβ 03, 2020 4:51 pm

(1η Συνέχεια)
Αποσπάσματα από το βιβλίο: "Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"

3. Ἡ διήγηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς περί τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου

Ἀσφαλῶς χρειάζεται πίστη γιά νά πιστέψουμε στήν δημιουργία τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό, ἔτσι ὅπως τό λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, ὅτι ὅλα ἔγιναν ἀπό μή προϋπάρχουσα ὕλη. Γι ̓ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγει ὅτι «μέ τήν πίστη παραδεχόμεθα ὅτι δημιουργήθηκε ὁ κόσμος μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὥστε αὐτά, τά ὁποῖα βλέπουμε, νά μήν ἔχουν γίνει ἀπό ὁρατά» (Ἑβρ. 11,3). Γιά νά μᾶς διδάξει αὐτή τήν ἀλήθεια ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς λέγει μία ἁπλῆ διήγηση, πού εἶναι καταληπτή σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἡλικιῶν: Σέ μορφωμένους καί σέ ἀγράμματους, σέ γέροντες, σέ νέους καί σέ μικρά παιδιά. Τήν παραθέτουμε σέ μετάφραση:

«Καί εἶπεν ὁ Θεός· “γενηθήτω φῶς...” Καί χώρισε ὁ Θεός τό φῶς ἀπό τό σκοτάδι... Καί ἔγινε ἑσπέρα καί ἔγινε πρωί, ἡμέρα πρώτη.

Καί εἶπε ὁ Θεός· “Νά γίνει στερέωμα...” Καί ἔγινε ἑσπέρα καί ἔγινε πρωί, ἡμέρα δεύτερη.

Καί εἶπε ὁ Θεός· “Νά συγκεντρωθοῦν τάὕδατα σ ̓ ἕνα τόπο καί νά φανεῖ ἡ ξηρά”... Ὁ Θεός ἐκάλεσε τήν ξηρά γῆ καί τίς συγκεντρώσεις τῶν ὑδάτων τίς ὀνόμασε θάλασσες... Καί εἶπε ὁ Θεός· “Ἄς βλαστήσει ἡ γῆ χλωρό χόρτο, φυτά μέ σπέρματα τό κάθε εἶδος τους καί καρποφόρα δέντρα...”. Καί εἶδε ὁ Θεός τό ἔργο αὐτό ὅτι ἦταν καλό. Καί ἔγινε ἑσπέρα καί ἔγινε πρωί,ἡμέρα τρίτη.

Καί εἶπε ὁ Θεός· “Νά γίνουν φωστῆρες στό στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ...” Καί ἔκανε ὁ Θεός τούς δύο μεγάλους φωστῆρες· τόν μεγαλύτερο φωστήρα γιά νά ἐξουσιάζει τήν ἡμέρα καί τόν μικρότερο φωστήρα γιά νά ἐξουσιάζει τήν νύκτα· ἐπίσης δημιούργησε τούς ἀστέρες. Καί εἶδε ὁ Θεός τό ἔργο αὐτό ὅτι ἦταν καλό. Καίἔγινε ἑσπέρα καί ἔγινε πρωί, ἡμέρα τετάρτη.

Καί εἶπε ὁ Θεός· “Νά βγάλουν τά νερά ὀργανισμούς πού νά κολυμποῦν καί πτηνά πού νά πετοῦν πάνω ἀπό τήν γῆ, στόν ἀνοικτό θόλο τοῦ οὐρανοῦ”. Καί εἶδε ὁ Θεός ὅτι ἦταν καλά. Καί εὐλόγησε ὁ Θεός αὐτά (τά ψάρια καί τά πτηνά)... Καί ἔγινε ἑσπέρα καί ἔγινε πρωί,ἡμέρα πέμπτη.

Καί εἶπε ὁ Θεός· “Νά βγάλει ἡ γῆ ἔμψυχα ζῶα κατά τό εἶδος τους, κτήνη καί ἑρπετά καί ζῶα τῆς ξηρᾶς...” Καί ἔγινε ἔτσι. Καί εἶδε ὁΘεός ὅτι ἦταν καλά. Καί εἶπε ὁ Θεός· “Ἄς πλάσουμε ἄνθρωπο κατά τήν εἰκόνα μας καί κατά τήν ὁμοίωσή μας· καί νά ἐξουσιάζει τούς ἰχθεῖς... καί τά πετεινά... καί ὅλη τήν γῆ...”.Ἔτσι δημιούργησε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο κατά τήν εἰκόνα του. Καί εἶδε ὁ Θεός ὅλα ὅσα ἔκανε καί ἦταν ὅλα πολύ καλά. Ἔτσι ἔγινε ἑσπέρα καί ἔγινε πρωί, ἡμέρα ἕκτη.

...Καί τήν ἑβδόμη ἡμέρα ἀναπαύθηκε ὁ Θεός ἀπό ὅλα τά ἔργα Του, ὅσα ἔκανε. Καί εὐλόγησε ὁ Θεός τήν ἑβδόμη ἡμέρα καί τήν ἁγίασε, γιατί σ ̓ αὐτήν ἀναπαύτηκε ἀπό ὅλα τά ἔργα Του, ἀπό ὅσα ἔκανε ἀπό τήν ἀρχή» (Γεν. 1,1-31. 2,1-3).

Πραγματικά, ἡ ἱστορία αὐτή μέ τήν συναρπαστική της ἁπλότητα, πού γοητεύει τόν Μ.Βασίλειο,(6) εἶναι ἕνα ὑπέροχο ποίημα, τό ὁποῖο λέγει στούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἡλικιῶν ὅτι ὁΘεός ἐποίησε τά πάντα «ἐν σοφίᾳ» (Ψαλμ.103[104], 24).

__________________________________________________________________________________________

6. Bλ. τό ἔργο του Εἰς τήν Ἑξαήμερον,MPG 29.

___________________________________________________________________________________________

4. Τί σημαίνουν οἱ ἕξι ἡμέρες τῆς δημιουργίας

α. Μία ἀπορία ὅμως μπορεῖ νά γεννηθεῖ ἀπό τήν παραπάνω διήγηση τῆς Γενέσεως περί δημιουργίας: Κατά τήν διήγηση αὐτή ὁ ἥλιος ἔγινε τήν τέταρτη ἡμέρα. Στήν ἀρχή ὅμως τό κείμενο λέγει ὅτι «ἔγινε ἑσπέρα, ἔγινε πρωί, ἡμέρα πρώτη». Πῶς μπορεῖ νά ὑπάρξει πρώτη ἡμέρα μέ πρωί καί ἑσπέρα χωρίς νά ὑπάρχει ἀκόμη ὁ ἥλιος; Σ ̓ αὐτό ἄς ποῦμε κατά πρῶτον γενικά αὐτό πού συνήθως λέγεται, ὅτι οἱ ἡμέρες, γιά τίς ὁποῖες ὁμιλεῖ ἡ διήγηση τῆς Γενέσεως περί δημιουργίας, δέν εἶναι οἱ ἡμέρες πού μετριοῦνται μέ τήν ἀνατολή καί τήν δύση τοῦ ἡλίου. Δέν εἶναι ἡμέρες διάρκειας εἴκοσι τεσσάρων ὡρῶν σύμφωνα μέ τήν περιστροφική κί-νηση τῆς γῆς περί τόν ἄξονά της. Πρόκειται γιά θεϊκές ἡμέρες, ἄς τό ποῦμε ἔτσι, καί ὄχι γιά ἀνθρώπινες ἡμέρες. Ὁ ἀπόστολος Πέτρος μᾶς λέει:«Ἕνα πράγμα νά μή λησμονεῖτε, ἀγαπητοί, τό ὅτι μία ἡμέρα γιά τόν Κύριο εἶναι σάν χίλια ἔτη, καί χίλια ἔτη εἶναι σάν ἡμέρα μία»(Β ́ Πέτρ. 3,8). Ἀπ ̓ αὐτόν τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου Πέτρου φαίνεται καθαρά ὅτι ὁ θεῖος χρόνος δέν εἶναι ἴδιος μέ τόν ἀνθρώπινο χρόνο.

Ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου, ὁ Ἴδιος ἄρα εἶναι ἐκτός χώρου καί χρόνου. Γι ̓ αὐτό τόν λόγο δέν εἶναι δυνατόν νά συγκρίνουμε τίς ἀνακαλύψεις τῆς ἐπιστήμης μέ τίς ἀποκαλύψεις τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπως τό κάνουν μερικοί ἀφελεῖς νομίζοντες ὅτι ὁ συγγραφεύς τῆς Γενέσεως ἤθελε νά γράψει Γεωλογία καί Παλαιοντολογία. Πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι οἱ ἀλήθειες τῆς ἀποκαλύψεως τῆς Ἁγίας Γραφῆς δέν εἶναι οἱ ἴδιες μέ τίς ἀνακαλύψεις τῆς ἐπιστήμης. Ἡ ἐπιστήμη ἐρευνᾶ φαινόμενα πού ξεδιπλώνονται στόν χῶρο καί στόν χρόνο. Ὁ Θεός ὅμως, ξαναλέγουμε, εἶναι ὑπεράνω τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου καί πάνω ἀπό κάθε τιπού ἐρευνᾶ ἡ ἐπιστήμη. Ἀλλά καί ὁ Θεός πάλι εἶναι πού ἔδωσε στόν ἄνθρωπο τήν λογική, μέ τήν ὁποία αὐτός ἐρευνᾶ καί δημιουργεῖ ἐπιστήμη. (7)

____________________________________________________________________________________________

7. Βλ. The Living God (A Catechism for the ChristianFaith, Volume 1, St Vladimir’s Seminary Press, New York1996,σελ. 3 ἑξ.).

____________________________________________________________________________________________

β. Οἱ ἕξι ἡμέρες τῆς δημιουργίας θεωροῦνται γενικά ὅτι εἶναι ἕξι φάσεις τῆς δημιουργίας, ὅτι καθορίζουν ἕξι διαδοχικές περιόδους στό ἔργο τῆς δημιουργίας. Ἀλλά θά ποῦμε καί μιά ἄλλη ἑρμηνεία,ἡ ὁποία ἀπαντᾶ στό τεθέν στήν ἀρχή ἐρώτημα, γιά τό πῶς δηλαδή μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά πρώτη ἡμέρα δημιουργίας, ἀφοῦ ὁ ἥλιος ἔγινε τήν τέταρτη ἡμέρα. Κατά τήν ἑρμηνεία αὐτή, πού πρέπει νά τήν προσέξουμε, οἱ ἡμέρες δέν ἀναφέρονται στό ἴδιο τό ἔργο τῆς δημιουργίας, ἀλλά στήν ἀποκάλυψη αὐτοῦ τοῦἔργου τοῦ Θεοῦ σέ μᾶς. Ἡ ἑρμηνεία αὐτή, πού ὑποστηρίζεται ἀπό παλαιά, λέει ὅτι ἡ διήγηση τῆς Γένεσης περί δημιουργίας διαιρεῖται σέ ἕξι τμήματα (ἕξι ἡμέρες) ἀπό συγκατάβαση στήν ἀδύνατη νόησή μας, γιά νά μᾶς βοηθήσει νά στοχαστοῦμε τό ὑπέροχο δημιουργικό ἔργο τοῦ Θεοῦ. Τό χωρίο «ὁ Ζῶν εἰς τόν αἰῶνα ἔκτισε τά πάντα κοινῇ» (Σοφ. Σειρ. 18,1) ἑρμηνεύεται:«Ὁ Θεός, πού ζεῖ αἰώνια, δημιούργησε ὅλα τά πράγματα ἀμέσως». Ὁ Θεός «εἶπε καί ἐγενήθησαν»(Ψαλμ. 32,9). Γι ̓ αὐτό καί ἡ διήγηση τῆς Γενέσεως μετά τήν ἀπαρίθμηση τῶν ἕξι ἡμερῶν μιλάει γιά μία ἡμέρα δημιουργίας τοῦ σύμπαντος (Γεν. 2,4)!(8) Τό δημιουργικό ἔργο τοῦ Θεοῦ δέν μπορεῖ νά περιορίζεται ἀπό μεταστροφές τοῦ χρόνου καί τοῦ χώρου. «Οἱ ἡμέρες τῆς δημιουργίας εἶναι περίοδοι παρατηρήσεως τοῦ ἀνθρώπου καί ὄχι ἡμέρες τοῦ ἔργου τοῦ Θεοῦ» (Ὠριγένης, Αὐγουστῖνος).(9) Ἐάν, λοιπόν, λέγομε τώρα, κατά τήν παραπάνω ἑρμηνεία, ἡ δημιουργία τῶν ὄντων ἔγινε ἀμέσως, δέν ἔχει πολύ ἰσχύ τό ἐρώτημα, πῶς μπορεῖ νά μιλᾶμε γιά πρώτη καί δεύτερη καί τρίτη ἡμέρα, ἀφοῦ ὁἥλιος ἔγινε τήν τετάρτη ἡμέρα. Ἀπό τήν ἀρχή ἔχουμε τό φῶς (βλ. Γεν. 1,3).(10) Θά ποῦμε ὅμως παρακάτω καί ἄλλη ἑρμηνεία γιά τό θέμα αὐτό.

____________________________________________________________________________________________

8. «Ἡ ἡμέρα, κατά τήν γενική συμβολική γλώσσα τῶν πατέρων, εἶναι ἕνα σύμβολο πού φανερώνει παραστατικά τήν ὁλοκλήρωση μιᾶς φάσης, πού θά μποροῦσε νά εἶναι ἕνα δευτερόλεπτο ἤ δισεκατομμύρια χρόνια» (Ν. Ματσούκας, Δογματική καί Συμβολική Θεολογία Β, σελ. 169)
9. Βλ. τό βιβλίο μας "Ἡ Παλαιά Διαθήκη (περιεχόμενο καί θεολογία της), Ἀθῆναι 2003, σελ. 39, ὑπ. 3". Τήν παραπάνω ἑρμηνεία, μέ τόν ἀναφερόμενο λόγο τοῦ Ὠριγένους καί τοῦ Αὐγουστίνου, τήν εἶδα γιά πρώτη φορά στήν παλαιά ἑρμηνευτική (καί πρακτική) Σειρά τῶν Various Authors.
10. Στό τεθέν ἐρώτημα δίνεται καί ἡ ἑρμηνεία ὅτι τήν τέταρτη ἡμέρα δέν ἔχουμε δημιουργία τοῦ φωτός, ἀλλά μόνο τοῦ σώματος αὐτοῦ, τοῦ ἡλίου, στό ὁποῖο συγκεντρώθηκε τό ὑπάρχον ἤδη ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα διακεχυμένο φῶς. «Τότε (τήν πρώτη ἡμέρα) μέν γάρ αὐτή τοῦ φωτός ἡ φύσις παρήχθη· νῦν δέ τό ἡλιακόν τοῦτο σῶμα ὄχημα εἶναι τῷ πρωτογόνῳ ἐκείνῳ φωτί παρεσκεύασται. Ὡς γάρ ἄλλο τό πῦρ καί ἄλλο ὁ λύχνος· τό μέν τήν τοῦ φωτίζειν δύναμιν ἔχον, τό δέ παραφαίνειν τοῖς δεομένοις πεποιημένον» (Μ. Βασιλείου, Εἰς τήν Ἑξαήμερον MPG29,121).

____________________________________________________________________________________________

(Συνεχίζεται)


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ορθοδοξία και θεωρία της εξέλιξης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Φεβ 03, 2020 5:09 pm

(2η Συνέχεια)
Αποσπάσματα από το βιβλίο: "Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"

γ. Ἀλλά, πῶς ἔγινε ἀμέσως ἡ δημιουργία τῶν ὄντων, ὅπως τό εἶπε ἡ παραπάνω ἑρμηνεία; Γιά τό θέμα αὐτό ἔχουμε πατερικές μαρτυρίες. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης μιλάει γιά τήν δημιουργία σάν μία ἀκαριαία ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ὁποία δημιουργήθηκαν ἀπό τήν ἀρχή ὅλες οἱ καταβολές τῶν ὄντων καί ἔπειτα ἀρχίζει ἡ δυναμική ἐξέλιξη καί φανέρωση ὅλων τῶν ποικιλιῶν καί μεγεθῶν τοῦ σύμπαντος τοῦ κόσμου καί τῆς ζωῆς. Λέγει ὁ ἅγιος πατήρ: «...Ὅτι πάντων τῶν ὄντων τάς ἀφορμάς καί τάς αἰτίας καί τάς δυνάμεις συλλήβδην ὁ Θεός ἐν ἀκαρεῖ κατεβάλετο καί ἐν τῇ πρώτῃ τοῦ θελήματος ὁρμῇ ἡ ἑκάστου τῶν ὄντων οὐσία συνέδραμεν, οὐρανός, αἰθήρ, ἀστέρες, πῦρ, ἀήρ, θάλασσα, γῆ, ζῶα, φυτά...» (Περί τῆς Ἑξαημέρου MPG44,72ΑΒ).

Ἀλλά καί ὁ Μ. Βασίλειος εἶχε πεῖ ὅτι ἡ δημιουργική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ ἔβαλε στήν γῆ ἀπό τήν ἀρχή σπερματικές καταβολές καί ἀπ ̓αὐτές τίς καταβολές προῆλθαν ἀργότερα τά διάφορα εἴδη στίς γνωστές φάσεις (τίς 7 δημιουργικές ἡμέρες): «Ἑκάστου γένους τάς ἀπαρχάς νῦν, οἱονεί σπέρματά τινα τῆς φύσεως προβληθῆναι κελεύει· τό δέ πλῆθος αὐτῷ ἐν τῇ μετά ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι καί πληθύνεσθαι δέῃ» (Εἰς τήν ἙξαήμερονMPG29,149C).(11)

__________________________________________________________________________________________

11. Ὁ Καθηγητής Ν. Ματσούκας (Δογματική καί Συμ-βολική Θεολογία Β, σελ. 172) παραθέτοντας τά παρα πάνω πατερικά χωρία λέγει τά ἑξῆς σπουδαῖα: «Σ ̓ αὐτό τό σημεῖο ὁ Μ. Βασίλειος εἰσάγει ἐπιστημονικές θεωρίες τῆς ἐποχῆς του, καί τίς μπολιάζει λειτουργικά μέ τή διήγηση τῆς Γένεσης. Συνεπής πρός τή γραμμή του, ὅτι τό «πῶς» τῆς δημιουργίας διευρύνεται μέ τήν ἔρευνα καί δέν ἀνήκει στή χαρισματική γνώση τῆς θεοπνευστίας, συμπληρώνει μέ πολύ ἐνδιαφέροντα τρόπο τίς πληροφορίες πού παίρνει ἀπό τήν ἉγίαΓραφή. Αὐτόν τό συνδυασμό ὀφείλει νά κάνει κάθε σύγχρονη θεολογία, καί νά μή σπεύδει νά καταδικάζει τίς θεωρίες τῶν ἐπιστημόνων». Καί σέ ὑποσημείωση γράφει: «Ἐπειδή ὁ Μ.Βασίλειος δέχεται πώς ἡ γῆ στό σύνολό της εἶναι προικισμένη δυνάμει μέ ζωογονητικές ἰδιότητες – μέ ὀργανικές δυνατότητες θά λέγαμε – μιά ἐπιστημονική πλάνη ἐκείνης τῆς ἐποχῆς (ὅτι τά χέλια προέρχονται αὐτόματα ἀπό τή λάσπη δίχως αὐγά) τήν ἐξηγεῖ μέ τήν παραπάνω βάση. Ἔτσι ὑποστηρίζει πώς ὑπάρχουν δύο εἴδη πολλαπλασιασμοῦ: 1) τά μέν παράγονται ἀπό τά δέ «ἐκ τῆς διαδοχῆς», καί 2) ἄλλα παράγονται ἀπό τήν ἴδια τή γῆ πού τά ζωογονεῖ μέ τήν (ὀργανική) δύναμη πού κατέχει. Ἐδῶ ἔχει μεγάλη σημασία τό γεγονός ὅτι ὁ Μ. Βασίλειος, ἐνῶ τό μποροῦσε ἄνετα σ ̓ ἕνα κήρυγμα, δέν λέει πώς δημιουργεῖ ἐκείνη τή στιγμή ὁ Θεός ἐκ τοῦ μή ὄντος, ἀλλά ὅτι ἡ γῆ εἶναι προικισμένη μέ τέτοιες ζωογονητικές καί ὀργανικές ἰδιότητες. (Βλ. Μ. Βασιλείου Εἰς τήν Ἑξαήμερον PG29,189CD-192Α). Περισσότερες λεπτομέρειες βλ. στό ἔργο τοῦ Ν. Ματσούκα, Ἐπιστημονικά, φιλοσοφικά καί θεολογικά στοιχεῖα τῆς Ἑξαημέρου τοῦ Μ. Βασιλείου, Τόμος ἑόρτιος χιλιοστῆς ἑξακοσιοστῆς ἐπετείου Μεγάλου Βασιλείου, Θεσσαλονίκη 1981, σελ. 75-92».

____________________________________________________________________________________________

Εἶναι μεγαλόπρεπη πράγματι αὐτή ἡ παράσταση περί τῆς δημιουργίας τοῦ σύμπαντος, ὅπως τό λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες: Ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε ἀκαιαίως, ἀμέσως, ὅλες τίς καταβολές τοῦ σύμπαντος καί ἀπό αὐτές τίς καταβολές προῆλθαν ἔπειτα ὅλα τά ὑπάρχοντα ὄντα στό σύμπαν.

δ. Ἀλλά γιατί ἡ Ἁγία Γραφή μιλάει γιά ἕξι δημιουργικές ἡμέρες, ἀφοῦ ἡ δημιουργία ἔγινε ἀμέσως; Τό α ́ κεφ. τῆς Γενέσεως, στό ὁποῖο ἔχουμε τήν διήγηση περί δημιουργίας τοῦ κόσμου σέ 6 ἡμέρες, ἀνήκει στήν Ἱερατική πηγή (Ρ), ἡ ὁποία συντάχθηκε κατά τήν διάρκεια τοῦ 6ου καί 5ουαἰ. π.Χ., τότε πού ὁ ἰουδαϊκός λαός εἶχε πορευθεῖ στήν αἰχμαλωσία (586 π.Χ). Στήν αἰχμαλωσία εὑρισκόμενος ὁ λαός ἐκινδύνευε νά ἀπολέσει τίς θρησκευτικές του παραδόσεις, ἀλλά καί αὐτήν τήν πίστη του, γιατί οἱ Βαβυλώνιοι, μεταξύ τῶν ὁποίων ἔζησε ὡς αἰχμάλωτος, λάτρευαν ὡς θεούς όν ἥλιο καί τούς ἀστέρες. Γιά τήν βοήθεια λοιπόν τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, γιά τόν στηριγμό του στήν πίστη του καί τήν διαφύλαξη τῶν ἱερῶν του παραδόσεων, ἐγράφη ἀπό τήν Ἱερατική παράδοση ἡ διήγηση αὐτή τῆς Γενέσεως περί δημιουργίας. Ἡ διήγηση αὐτή ἐγράφη κατά τά μεταιχμαλωσιακά ἔτη, ἀλλά ἐγράφη βάσει παλαιῶν παραδόσεων, πού ἀνήκουν καί στήν πρίν ἀκόμη ἀπό τόν Μωυσῆ ἐποχή. Στήν διήγηση παριστάνεται ὁ Θεός νά δημιουργεῖ τόν κόσμο σέ 6 ἡμέρες καί νά ἀναπαύεται τήν 7η ἡμέρα, τό Σάββατο. Γιατί; Γιατί ἡ πιό σπουδαία παράδοση τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, τήν ὁποία παραθεωροῦσε στήν αἰχμαλωσία, ἦταν ἡ παράδοση τοῦ Σαββάτου. Ἀλλά ἡ διήγηση παριστάνει καί αὐτόν τόν Θεό νά τηρεῖ (!) τήν ἀργία τοῦ Σαββάτου, γιά νά παραδειγματιστοῦν ἀπό αὐτό οἱ Ἰουδαῖοι καί νά μή λησμονοῦν τήν παράδοση τῶν πατέρων τους. Ἔπειτα ἡ διήγηση αὐτή περί δημιουργίας παριστάνει τόν ἥλιο νά δημιουργεῖται τήν τέταρτη ἡμέρα, σάν νά θέλει νά πεῖ γι ̓ αὐτόν, πού οἱ Βαβυλώνιοι τόν λάτρευαν γιά Θεό, ὅτι... δέν εἶναι καί πολύ ἀναγκαῖος, γιατί καί χωρίς αὐτόν ὑπῆρχε προηγουμένως ζωή! Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι τό φῶς τοῦ ἡλίου, πού εἶναι τόσο ἀναγκαῖο γιά τήν ζωή, δημιουργήθηκε ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα (Γεν. 1,3).

Ἔτσι εἶναι φανερό νομίζουμε, κατά τήν ἑρμηνεία αὐτή, γιατί ὁ ἥλιος λέγεται στήν διήγηση περί δημιουργίας ὅτι ἐμφανίστηκε τήν τέταρτη ἡμέρα: Γιά πολεμική τῆς λατρείας του! Γιά τόν ἴδιο λόγο, νομίζουμε, στήν ἴδια διήγηση λέγονται ταπεινωτικά ρήματα γιά τόν ἥλιο καί τούς ἀστέρες, ὅτι δηλαδή ὁ Θεός «ἔθετο αὐτούς» (Γεν. 1,17), σάν νά εἶναι – ὅπως καί εἶναι – μικρά ἀντικείμενα στά χέρια τοῦ Θεοῦ, καί τά ἔκανε γιά εἰδικό σκοπό, γιά νά εἶναι «εἰς φαῦσιν ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπί τῆς γῆς» (Γεν. 1,15) καί «διαχωρίζειν ἀνά μέσον τοῦ φωτός καί ἀνά μέσον τοῦ σκότους» (Γεν. 1,18) Εἶναι ἀνόητο λοιπόν νά προσκυνοῦνται ὡς θεοί.

(Συνεχίζεται)


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Για την ακρίβεια ο Θεός δεν δημιούργησε το Σύμπαν, τη Γη, τα ζώα και τους ανθρώπους σε έξι 24ωρα άλλα σε έξι ΣΤΙΓΜΕΣ

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Δευτ Φεβ 03, 2020 5:17 pm

Οι 6 ημέρες της Δημιουργίας είναι έξι 24ωρα. Για την ακρίβεια ο Θεός δεν δημιούργησε το Σύμπαν, τη Γη, τα ζώα και τους ανθρώπους σε έξι 24ωρα άλλα σε έξι ΣΤΙΓΜΕΣ. Σε κάθε ένα από τα έξι 24ωρα, μέσα σε μιά στιγμή, δημιουργούσε και από κάτι τα οποία αναφέρονται στο πρώτο κεφάλαιο του Βιβλίο της Γένεσης.




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 9 και 0 επισκέπτες