Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Μαρ 31, 2020 8:59 am
Νικόλαε αν 40% μείωση του ΑΕΠ και 30% ανεργία δεν είναι φτώχεια, τότε τι είναι;
Πρέπει να μάθεις να δέχεσαι και τα αντίθετα επιχειρήματα από τα δικά σου.
Η φτώχεια είναι δοκιμασία, όπως και ο πλούτος. Χρειάζεται πνευματική υποδομή για να αξιοποιήσει κάποιος μια δοκιμασία. Όταν υπάρχει στο υπόβαθρο φιλαυτία, η φτώχεια φέρνει γογγυσμό και παραβατικότητα. Όταν κάποιος έχει εγκαταστήσει στην καρδιά του τα υλικά αγαθά και τις ηδονές στη θέση του Θεού, δεν συνετίζεται εύκολα με τη στέρηση τους.
Για να δούμε πως θα αξιοποιήσει τώρα η Βρετανία τη διπλή δοκιμασία της επιδημίας και της οικονομικής ύφεσης που θα προκύψει από το συνδυασμό με το brexit.
Όσο για το ασκητικό πνεύμα, μπορεί να ζήσει και σε χώρο που υπάρχει πολυτέλεια, χωρίς να την υιοθετήσει, όταν υπάρχει πνευματικό υπόβαθρο. Θυμήσου το παράδειγμα του Ιωσήφ. Πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας ήταν πλούσιοι (πχ. Μέγας Βασίλειος). Πούλησαν την περιουσία τους και τη μοίρασαν στους φτωχούς. "όπου γάρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών." (Ματθ. στ' 21)
Η ασκητικότητα δεν είναι αυτοσκοπός, η αναζήτηση του Θεού είναι. Όταν η καρδιά δεν ποθεί τον Χριστό, η άσκηση την σκληραίνει αντί να την ωφελεί. Η απόρριψη των υλικών αγαθών δεν είναι αυτοσκοπός, είναι αποτέλεσμα της σύγκρισης με τα ουράνια αγαθά. Ο πλούτος δεν είναι αμαρτία. Η κακή διαχείριση του πλούτου είναι.
Μη βλέπεις τα πράγματα επιφανειακά. Δείχνεις να παρατηρείς την ιστορία και την καθημερινότητα αφ' υψηλού, ως απλός παρατηρητής, όχι ως συμμέτοχος. Ο Χριστιανός συμμετέχει στο γίγνεσθαι της ανθρωπότητας. Πονάει για τα στραβά και γι αυτούς που χάνονται, πασχίζει και προσεύχεται για την πρόοδο όλων των ανθρώπων. Δεν παριστάνει τον κριτή, επειδή αναγνωρίζει μόνο Ένα κριτή, τον Θεό.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.