Μονοφυσιτισμός

Ανάλυση θεμάτων που αφορούν τις αιρέσεις

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Μάριος
Δημοσιεύσεις: 67
Εγγραφή: Τετ Ιουν 21, 2017 1:17 pm

Re: Μονοφυσιτισμός

Δημοσίευσηαπό Μάριος » Παρ Ιούλ 28, 2017 7:43 pm

Πέτρος έγραψε:Σ' αυτούς που γνωρίζουν καλά τα δογματικά.
Βλέπω παραπάνω Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία (Μονοφυσιτισμός).
Ισχύει;

Είμαι πιστός του Συριακού Πατριαρχείου Αντιόχειας. Είμαι δηλαδή Σύριος Ορθόδοξος. Υπάρχουν δύο κατηγορίες Συριων Ορθοδόξων.Οι πιστοί του Πατριαρχείου Αντιόχειας και οι πιστοί της Συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι δεύτεροι είναι μονοφυσίτες.Ναι οι μονοφυσιτικές εκκλησίες χρησιμοποιούν τον τίτλο ορθόδοξες(Κοπτική Ορθόδοξη, Συριακή Ορθόδοξη, Αιθιοπική Ορθόδοξη, Αρμενική Ορθόδοξη,Ινδική Ορθόδοξη κτλ).Δεν έχω κάτι με αυτές τις εκκλησίες να το τονίσω άλλωστε βλέπω πολλούς μονοφυσίτες να είναι πιο πιστοί χριστιανοι από τους πιο πολλούς χριστιανούς της Ελλάδας που δεν ξέρουν καν τι είναι Ευαγγέλιο κτλ.



Άβαταρ μέλους
evangelos1978
Δημοσιεύσεις: 16
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 11, 2017 11:43 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Μονοφυσιτισμός

Δημοσίευσηαπό evangelos1978 » Σάβ Ιούλ 29, 2017 8:27 pm

Πάντως νομίζω ότι θα πρέπει αυτό να είναι ευκρινές (εννοώ ο διακριτικός τίτλος κάθε δόγματος) και να μη δημιουργούνται συγχύσεις



Άβαταρ μέλους
Θεόδωρος22
Δημοσιεύσεις: 308
Εγγραφή: Κυρ Οκτ 30, 2016 3:37 pm

Μητροπολίτης Ανθιμος: Ορθόδοξοι οι Αιγύπτιοι μονοφυσίτες

Δημοσίευσηαπό Θεόδωρος22 » Πέμ Οκτ 19, 2017 10:52 pm

Στο 1:46:30 μέχρι το 1:47:30 ο Μητροπολίτης Ανθιμος αποκαλεί τους Αιγύπτιους μονοφυσίτες ως Ορθόδοξους




Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Μητροπολίτης Ανθιμος: Ορθόδοξοι οι Αιγύπτιοι μονοφυσίτες

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Οκτ 19, 2017 10:59 pm

Το ότι είναι Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν τον κάνει αλάθητο.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Γιώργος1998
Δημοσιεύσεις: 50
Εγγραφή: Δευτ Σεπ 25, 2017 7:51 pm

Re: Μητροπολίτης Ανθιμος: Ορθόδοξοι οι Αιγύπτιοι μονοφυσίτες

Δημοσίευσηαπό Γιώργος1998 » Πέμ Οκτ 19, 2017 11:30 pm

Νίκος έγραψε:Το ότι είναι Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν τον κάνει αλάθητο.

Εδώ έχω βρεί ένα άρθρο για την περίσταση. http://panagiotisandriopoulos.blogspot. ... st_36.html
Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Πριν δέκα χρόνια, το 2007 - τέτοια εποχή - είχα ζητήσει δημόσια, συμβολικά «συγγνώμη» από τους Ρωμαιοκαθολικούς του κόσμου επειδή ο κληρικός της Μητροπόλεως Πατρών Κύριλλος Κωστόπουλος είχε αποκαλέσει τον τότε ηγέτη τους Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’ «ομοφυλόφιλο». 
Τώρα έρχομαι να ζητήσω μια βαθειά «συγγνώμη» από τους αδελφούς Κόπτες χριστιανούς της Αιγύπτου για τα όσα προσβλητικά και ανόητα ξεστομίζουν ή γράφουν αβασάνιστα για την Κοπτική Χριστιανοσύνη οι εγχώριοι «πρόμαχοι της Ορθοδοξίας», οι οποίοι νομίζουν ότι είναι σεσωσμένοι – οι δυστυχείς! – και όλοι οι άλλοι "αιρετικοί" και κολασμένοι. 
Η σημερινή επίθεση του ISIS σε ναούς των Κοπτών χριστιανών στην Αίγυπτο και οι δεκάδες νεκροί πιστοί που συμμετείχαν στην Θ. Λειτουργία της Κυριακής των Βαΐων, μας βυθίζουν στο πένθος και μας αποκαλύπτουν πως εμείς οι χριστιανοί στην Ελλάδα ζούμε στον μικρόκοσμό μας, αδυνατώντας να καταλάβουμε τι συντελείται στον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο. 
Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των Κοπτών νεομαρτύρων και να αμβλύνει την πώρωση της καρδιάς μας για να κατανοήσουμε έστω κατ’ ελάχιστον πόσο μακριά είμαστε εμείς εδώ και από την χριστιανική μαρτυρία και από το μαρτύριο. ''
Προσωπικά με βρίσκουν αντίθετο οι τακτικές κάποιων ακραίων μητροπολιτών της Ελλαδικής εκκλησίας με βρίσκουν αντίθετο.Ας πούμε οι επιστολές και η ακραία στάση του μητροπολίτη Σεραφείμ(έχει στείλει επιστολές σε Βασίλισσα Ελισάβετ,στον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν,στην Αλέκα Παπαρήγα κτλ)και φυσικά έστειλε επιστολές στον Πρώην Πάπα που τον έλεγε ομοφυλόφιλο και τον αναθεμάτιζε(τα αναθέματα Ορθόδοξων-Καθολικών ήρθησαν πριν 50 χρόνια),έστειλε επιστολή στον Αιγύπτιο Μονοφυσίτη Πατριάρχη όταν ο τελευταίος ήρθε στην Ελλάδα επίσκεψη και σχεδόν τον έβριζε και τον απειλούσε σχεδόν. Δηλαδή αυτό είναι το χριστιανικό πνεύμα;Να βρίζουμε τον άλλο; Σέβομαι τον πόνο των οικογενειών που έχασαν δικούς τους άδικα επειδή έκαναν το ''έγκλημα'' να είναι χριστιανοί. Να προσθέσω εδώ ότι οι Μονοφυσίτες(Αιγύπτιοι,Αιθίοπες,Αρμένιοι,Συροιακωβίτες,Ινδοί Μαλανκάρα κτλ) αποσχίστηκαν περισσότερο για εθνικούς λόγους επειδή φοβούνταν μην αφομοιωθούν από τους Βυζαντινούς και όχι τόσο για θρησκευτικούς λόγους.Οι Βυζαντινοί με τη σειρά τους τους στρίμωξαν με αποτέλσμα όταν ήρθαν οι Άραβες οι Μονοφυσίτες να μην τους αντισταθούν.Αργότερα βέβαια το μετάνιωσαν αλλά ήταν πια αργά.Η Μέση Ανατολή έπαψε πια να είναι χριστιανική έγινε μουσουλμανική αν και χριστιανικές μειονότητες συνέχισαν να υπάρχουν μέχρι σήμερα όμως αντιμετωπίζουν απειλές απίστευτες http://pyramisnews.gr/o-patriarxis-alex ... nn-greece/



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Μονοφυσιτισμός

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Οκτ 20, 2017 8:35 am

Πολύ περισσότερο δεν έχει το αλάθητο ένας Παναγιώτης Ανδριόπουλος, που δεν είναι ούτε κληρικός ούτε εκπρόσωπος της Εκκλησίας. Μπορεί να είναι Θεολόγος, αλλά εκφράζει μόνο τον εαυτό του.

Ο μονοφυσιτισμός είναι αίρεση, όπως και ο ρωμαιοκαθολικισμός. Το μαρτύριο των ετερόδοξων Χριστιανών, τους καθιστά μάρτυρες, αλλά όχι λιγότερο αιρετικούς.

Οι μουσουλμάνοι σκοτώνουν με την ίδια αγριότητα τους Χριστιανούς και τους μουσουλμάνους των άλλων ισλαμικών αιρέσεων. Αυτό καθιστά και τους μουσουλμάνους μάρτυρες Ορθόδοξους Χριστιανούς; Παρ΄όλα αυτά και τον πόνο των οικογενειών των μουσουλμάνων που σφαγιάστηκαν από τους ομόθρησκους τους τον σεβόμαστε.

Υ.Γ. Για να μην παρεξηγούμαστε μάρτυρας δε σημαίνει άγιος, αλλά αυτός που δίνει μαρτυρία για την πίστη του, όποια κι αν είναι αυτή, ακόμη και με τη ζωή του. Για παράδειγμα οι Κινέζοι βασάνισαν και σκότωσαν στο Θιβέτ χιλιάδες βουδιστές μοναχούς.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Μονοφυσιτισμός

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Οκτ 20, 2017 9:14 am

Υπάρχουν πάρα πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί με ελλιπή Θεολογική κατάρτιση, που δεν κατανοούν τις διαφορές μεταξύ της Ορθόδοξης πίστης μας και αυτής των διαφόρων Χριστιανικών ομολογιών. Πολύ περισσότερο δεν κατανοούν τη σημασία που έχουν οι διαφορές αυτές στη σωτηρία των πιστών.

Όταν πιστεύεις στο Θεό με λάθος τρόπο, δυσκολεύεσαι να βρεις δρόμο για να τον προσεγγίσεις. Ιδίως οι πιστοί των τριαδολογικών αιρέσεων, έχουν λανθασμένη εικόνα της ίδιας της Αγίας Τριάδος ή των Προσώπων (Πατηρ, Υιός Άγιο Πνεύμα) ή των σχέσεων μεταξύ των Προσώπων, επομένως πιστεύουν σε λάθος Θεό!

Οι ρωμαιοκαθολικοί έχουν παρερμηνεύσει τη σχέση μεταξύ των Τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ένα εντελώς διαφορετικό, ανθρωποκεντρικό, τρόπο Θείας Λατρείας και μια εντελώς διαφορετική, κληρικοκεντρική, αντίληψη της Εκκλησίας. Οι μονοφυσίτες έχεουν λάθος αντίληψη για το Πρόσωπο του Υιού, θεωρώντας ότι ο Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, αλλά μόνο Θεός. Αυτή η θεώρηση υποβιβάζει ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση και υποτιμά το ρόλο που παίζει το ανθρώπινο σώμα στην πορεία για τη σωτηρία. Ο άνθρωπος έχει διπλή φύση, πνεύμα και σάρκα. Δεν μπορεί να σωθεί το ένα χωρίς το άλλο. Επίσης και οι δύο φύσεις θα συμμετέχουν μετά την Ανάσταση των σωμάτων στην Αιώνια απόλαυση ή την τιμωρία. Λάθος πίστη στο θέμα αυτό οδηγεί σε λάθος δρόμο για τη σωτηρία και την καθιστά τουλάχιστον δυσκολότερη, αν όχι αδύνατη.

Τίποτε δεν μπορεί να αναιρέσει αυτή την πραγματικότητα ούτε οι διώξεις ούτε το μαρτύριο ούτε οποιοδήποτε άλλο γεγονός, παρά μόνο η μετάνοια και η επιστροφή στην Ορθοδοξία,


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Πέτρος
Δημοσιεύσεις: 1646
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 19, 2015 9:32 am

Re: Μονοφυσιτισμός

Δημοσίευσηαπό Πέτρος » Παρ Οκτ 20, 2017 10:10 am

«Ὁμιλία περὶ τῆς κατὰ σάρκα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Οἰκονομίας»
Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

(νεοελληνικὴ ἀπόδοση)

Σχετικὰ μὲ τὴ συγκαταβατικὴ ἐνσάρκωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ ὅσα προσφέρθηκαν ἐξαιτίας τῆς σ᾿ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἐμπιστεύτηκαν ἀληθινὰ καὶ σχετικὰ μὲ τὴν αἰτία ποὺ ὁ Θεός, ἂν καὶ μποροῦσε νὰ ἐλευθερώσει μὲ ποικίλους ἄλλους τρόπους τὸ ἀνθρώπινο γένος ἀπὸ τὴν ὑποταγὴ στὸ διάβολο, προτίμησε νὰ χρησιμοποιήσει αὐτὴ τὴ συγκαταβατικὴ τακτική.

Μποροῦσε, ὁπωσδήποτε, ὁ προαιώνιος καὶ ἀπεριόριστος καὶ παντοκράτορας Λόγος καὶ παντοδύναμος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ χωρὶς ὁ ἴδιος νὰ περιβληθεῖ τὴν ἀνθρώπινη φύση, νὰ ἀπαλλάξει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ὑποτέλεια στὸ θάνατο καὶ τὴν ὑποδούλωση στὸ διάβολο, γιατὶ ὅλα ὑπακούουν στὶς ἐντολές του καὶ τὸ καθετὶ ἐξαρτιέται ἀπὸ τὴ θεϊκὴ ἐξουσία του, ὅλα ἔχει τὴ δύναμη νὰ τὰ ἐνεργεῖ καί, σύμφωνα μὲ τὸν Ἰώβ, τίποτε δὲ βρίσκεται ἔξω ἀπὸ τὶς δυνατότητές του, ἄλλωστε, ἀπέναντι στὴν ἀπόλυτη ὑπεροχὴ τοῦ δημιουργοῦ, ἡ δύναμη ἀντίστασης τῶν δημιουργημάτων χρεοκοπεῖ, κανένα δὲν εἶναι ἰσχυρότερο ἀπὸ τὸν Παντοκράτορα.

Ὅμως, αὐτὴ ἡ τακτικὴ σωτηρίας, δηλαδὴ μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἦταν ἡ πιὸ προσαρμοσμένη στὴ δική μας φύση, τὴν ἀνθρώπινη ἀδυναμία μας κι ἀκόμα ἦταν ἡ πιὸ ἀντάξια του Θεοῦ ποὺ τὴν ἐφάρμοζε μία καὶ χαρακτηριζόταν ἀπὸ τὸ στοιχεῖο τῆς δικαιοσύνης, χωρὶς τὸ ὁποῖο καμιὰ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ δὲν πραγματοποιεῖται. «Δίκαιος γὰρ ὁ Θεός, καὶ δικαιοσύνας ἠγάπησε, καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ», ὅπως λέει κι ὁ ψαλμῳδὸς Προφήτης.

Ὁ ἄνθρωπος ἐγκατέλειψε τὸ Θεὸ πρῶτος καί, κατὰ συνέπεια, δίκαια ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ τὸ Θεό· τότε κατέφυγε, μὲ τὴ θέλησή του, στὸν ἀρχηγὸ τῆς κακίας, ποὺ τὸν εἶχε παρασύρει μὲ τὶς δόλιες ἀντίθεες συμβουλές του, δίκαια, πάλι, κατὰ συνέπεια, παραδόθηκε σ᾿ αὐτόν, ἔτσι εἰσχώρησε στὸν κόσμο ὁ θάνατος, ὡς ἀποτέλεσμα τοῦ φθόνου τοῦ πονηροῦ καὶ μὲ τὴν ἄδεια, τὴ δίκαιη, τοῦ ἀγαθοῦ Θεοῦ. Καὶ ὁ θάνατος, ἐξαιτίας τῆς ὑπερβάλλουσας κακότητας τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς κακίας διπλασιάστηκε, κοντὰ σὲ κεῖνον ποὺ προσκολλήθηκε στὴν ἀνθρώπινη φύση, προστέθηκε κι ὁ ἄλλος ποὺ αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ διάβολος βίαια τὸν προξενεῖ.

Ἐπειδή, λοιπόν, ἡ ὑποταγὴ στὸ διάβολο καὶ ἡ παράδοση στὸ θάνατο ἐπῆλθε ὡς δίκαιη συνέπεια, ἔπρεπε καὶ ἡ ἐπάνοδος τοῦ ἀνθρώπινου γένους στὴν ἐλευθερία καὶ τὴ ζωὴ νὰ συντελεστεῖ ἀπὸ τὸ Θεὸ πάλι ὡς δίκαιη συνέπεια. Καὶ δὲν ἦταν μόνο ἡ παράδοση τοῦ ἀνθρώπου στὸ φθονερὸ ἐχθρό του, ποὺ πρόκυψε ὡς συνέπεια τῆς θείας δικαιοσύνης, ἦταν καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἴδιος ὁ διάβολος, ποὺ ἀποξενώθηκε ἀπὸ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπεδίωξε ἄδικα νὰ ἐξουσιάζει καὶ νὰ μὴν ὑπακούει πουθενὰ καὶ νὰ καταπιέζει, βρισκόμενος σὲ διάσταση μὲ τὴ δικαιοσύνη, χρησιμοποίησε τὴ δύναμή του ἐνάντια στὸν ἄνθρωπο.

Ὁ Θεός, λοιπόν, θεώρησε ὅτι προεῖχε νὰ νικηθεῖ πρῶτα ὁ διάβολος μὲ τὴ δικαιοσύνη, μὲ τὴν ὁποία ἔχει ἀνοιχτὴ διαμάχη, καὶ κατόπιν νὰ νικηθεῖ μὲ τὴ θεϊκὴ ὑπεροχή, δηλαδὴ μὲ τὴν ἀνάσταση καὶ τὴ μέλλουσα κρίση. Γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ σωστὴ σειρά, νὰ προηγεῖται ἡ δικαιοσύνη ἀπὸ τὴ δύναμη, αὐτὸ ἁρμόζει ἀληθινὰ στὴ θεϊκὴ ἀγαθὴ διακυβέρνηση τοῦ κόσμου, ὄχι στὴν καταπιεστικὴ ἐπιβολή: νὰ ἀκολουθεῖ ἡ δύναμη, ἀφοῦ πρῶτα ἐπιβληθεῖ ἡ δικαιοσύνη.

Καί, ὅπως ὁ διάβολος, ὁ παμπάλαιος φονιὰς τοῦ ἀνθρώπου, ξεσηκώθηκε ἐναντίον μας ἀπὸ φθόνο καὶ μίσος, ἔτσι κι ὁ ζωοδότης μπῆκε στὴ μάχη μὲ τὸ μέρος μιᾶς ἀπὸ ἄπειρη ἀγαθότητα κι ἀγάπη γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Καὶ ὅπως ἐκεῖνος, χωρὶς νὰ τοῦ ἔχει παρασχεθεῖ τὸ δικαίωμα, ἔβαλε σκοπό του νὰ καταστρέψει τὸ πλάσμα τοῦ Θεοῦ, ἔτσι κι ὁ πλάστης, ἔχοντας ἀντίθετα, κάθε δικαίωμα, ἀποφάσισε νὰ σώσει τὸ δημιούργημά του. Καὶ ὅπως ἐκεῖνος πέτυχε μὲ τὴν ἀδικία καὶ τὴ δολιότητα νὰ καταγάγει νίκη καὶ νὰ γκρεμίσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ θεοδώρητο ἀξίωμά του, ἔτσι κι ὁ ἐλευθερωτὴς μὲ δικαιοσύνη καὶ σοφὸ σχέδιο ἐπέφερε τὴν πανωλεθρία τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς κακίας καὶ τὴν ἀνακαίνιση τοῦ ἀνθρώπου.

Λοιπόν, ὁ Θεὸς ἀπέφευγε νὰ χρησιμοποιήσει, πράγμα ποὺ μποροῦσε, τὴ δύναμη, ὥσπου νὰ προχωρήσει στὴν ἀπόδοση τῆς δικαιοσύνης, πράγμα ποὺ ἦταν ἀναγκαῖο. Ἔτσι ἄλλωστε φάνηκε ξεκάθαρα ἡ δύναμη τῆς δικαιοσύνης, ἀφοῦ προτιμήθηκε ὡς τακτικὴ ἀπὸ τὸν παντοδύναμο ποὺ κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τὸν νικήσει. Ἀπ᾿ αὐτὸ μάλιστα θά ῾πρεπε καὶ οἱ ἄνθρωποι νὰ παραδειγματιστοῦν, ὥστε νὰ ζοῦν μὲ δικαιοσύνη τὴν ἐπίγεια ζωή τους, ὥστε στὴν αἰώνια ζωὴ τῆς ἀθανασίας ν᾿ ἀναλάβουν τὴ δύναμη καὶ νὰ μὴ τὴ χάσουν ποτέ.

Κι ἀκόμα ἔπρεπε ὁ διάβολος ποὺ τότε νίκησε τὸν ἄνθρωπο, νὰ νικηθεῖ ἀπὸ τὴ νικημένη ἀνθρώπινη φύση καὶ νὰ κατατροπωθεῖ αὐτὸς ποὺ μὲ τόση πανουργία παγίδευσε τὸν ἄνθρωπο. Γι᾿ αὐτὸ τὸ σκοπὸ χρειαζόταν ἀπαραίτητα νὰ ὑπάρξει ἕνας ἄνθρωπος ἀναμάρτητος. Ὅμως κάτι τέτοιο ἦταν ἀδύνατο. «Οὐδεὶς γάρ, λέει ἡ Γραφή, ἀναμάρτητος, οὐδ᾿ ἂν μία ἡμέρα ἡ ζωὴ αὐτοῦ» καὶ «τίς καυχήσεται ἁγνὴν ἔχειν τὴν καρδίαν;»

Μονάχα ὁ Θεός, κανένας ἄλλος, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀναμάρτητος. Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς ὁ Θεὸς Λόγος, ὁ γεννημένος ἀπὸ τὸ Θεὸ εὐθὺς ἀπ᾿ τὴν ἀρχὴ τῆς ὕπαρξής του, καὶ πάντοτε ἑνωμένος μ᾿ Αὐτὸν (δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ὑπάρξει ἢ νὰ ἐννοηθεῖ ποτὲ Θεὸς στερημένος λόγου) καὶ οὐδέποτε διαχωρισμένος ἀπ᾿ Αὐτόν, ὁ ἕνας ὑπαρκτὸς Θεὸς (τὸ ἀντιφέγγισμα τοῦ ἥλιου δὲν εἶναι ἄλλον φῶς διαφορετικὸ ἀπ᾿ τὸν ἥλιο καὶ οἱ ἡλιακὲς ἀκτίνες δὲν εἶναι ἄλλοι ἥλιοι), γι᾿ αὐτό, λοιπόν, ὁ μόνος ἀναμάρτητος Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ καθίσταται γιὸς ἀνθρώπου, χωρὶς βέβαια, νὰ ἀλλάζει τίποτε ὡς πρὸς τὴ θεότητά του, μένοντας, ὅμως, ἀκηλίδωτος ὡς πρὸς τὴν ἀνθρώπινή του ἰδιότητα.

«Ὅς, ὅπως προφήτευσε ὁ Ἡσαΐας, ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ». Καὶ ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ καὶ κεῖνος ποὺ δὲ «συνελήφθη ἐν ἀνομίαις» καὶ δὲν «ἐκυήθη ἐν ἁμαρτίαις» καθὼς διαπιστώνει, μιλώντας γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἢ μᾶλλον γιὰ ὁλόκληρο τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, ὁ Δαβὶδ στοὺς Ψαλμούς. Γιατὶ ἡ ἐπανάσταση τῆς σάρκας ἔχει ὡς αὐτόματη συνέπεια τὴν καταδίκη ποὺ εἶναι καὶ λέγεται φθορά.

Αὐτὴ ἡ ἐπανάσταση ἂν καὶ δὲ γίνεται μὲ τὴ θέληση τοῦ ἀνθρώπου, ἂν καὶ φανερὰ βρίσκεται σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς νόμους τῆς νόησης καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τιθασεύεται ἀπὸ τοὺς ἐνάρετους καὶ προσανατολίζεται μόνο πρὸς τὸν τομέα δημιουργίας παιδιῶν, ἔτσι ἢ ἀλλιῶς σπρώχνει τὸν ἄνθρωπο πρὸς τὴ φθορὰ καὶ δὲν εἶναι παρὰ ἔφεση γιὰ ἱκανοποίηση τῶν παθῶν αὐτοῦ ποὺ δὲ συνειδητοποίησε τὴν τιμὴ ποὺ ἀξιώθηκε ἡ φύση μας ἀπὸ τὸ Θεό, ἀλλὰ ἐξομοιώθηκε μὲ τὰ κτήνη.

Γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲ γεννήθηκε, ἁπλῶς Θεὸς ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ Παρθένο ἐπίλεκτη καὶ ἀπαλλαγμένη ἀπὸ βρώμικους σαρκικοὺς λογισμούς, σύμφωνα μὲ τοὺς προφῆτες, γεννήθηκε ἀπὸ Παρθένο στὴ μήτρα τῆς ὁποίας ἐπέφερε τὴ σύλληψη ὄχι κάποια σαρκικὴ ὄρεξη, ἀλλ᾿ ὁ ἐρχομὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτὸ ποὺ συνέβηκε ἦταν ἡ ὑποδοχὴ καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ οὐράνιου χαρμόσυνου μηνύματος, ὄχι ὑπόκυψη καὶ δοκιμὴ στὴ γεμάτη πάθος σαρκικὴ ἐπιθυμία.

Μακριὰ ἀπὸ κάθε τέτοια ἐμπειρία, ἡ σύλληψη ἔγινε μέσα στὴν πνευματικὴ εὐφροσύνη καὶ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεό. «Ἰδοὺ γὰρ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμα σου», ἀπάντησε ἡ ἄσπιλη Παρθένος στὸν ἄγγελο ποὺ τῆς ἔφερε τὸ μήνυμα τῆς χαρᾶς, συνέλαβε καὶ γέννησε. Προκειμένου ἔτσι ὁ νικητὴς τοῦ διαβόλου, ὄντας ἄνθρωπος - θεάνθρωπος νὰ κατάγεται, βέβαια, ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο γένος, νὰ μὴ μετέχει ὅμως στὴν κληρονομούμενη ἁμαρτία. Αὐτὸς μόνος ἀπ᾿ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους νὰ συλληφθεῖ χωρὶς νὰ συντρέχει τὸ γεγονὸς τῆς παρακοῆς, μόνος αὐτὸς νὰ μπεῖ στὴ μήτρα τῆς μητέρας τοῦ χωρὶς νὰ μεσολαβήσει ἡ ἐμπαθὴς ἡδονὴ τῆς σάρκας καὶ οἱ βρώμικες ἐπιθυμίες ποὺ χαρακτηρίζουν τὴ μιασμένη ἀπὸ τὴν παρακοὴ ἀνθρώπινη φύση.

Προκειμένου ἔτσι ὁ Χριστὸς νὰ ὑπάρξει τέλεια ἀπαλλαγμένος ἀπὸ κάθε μόλυνση ποὺ μεταδίδεται στοὺς ἀπογόνους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν ἔχει καμιὰ ἀνάγκη κάθαρσης ὁ ἴδιος, καὶ νὰ δέχεται τὰ πάντα μὲ σοφία γιὰ χάρη μας. Καὶ ἔτσι νὰ γίνει ὁ ὁλοκληρωτικὰ νέος Ἄνθρωπος καὶ νὰ παραμείνει νέος πραγματικὰ κι ἀταλάντευτα, χωρὶς καθόλου νὰ παλιώνει πάλι, καὶ νὰ ἀνοικοδομήσει, προσφερόμενος ὁ ἴδιος ὡς θεμέλιο καὶ ὡς ὄργανο, τὸν παλαιὸ Ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν διατηρήσει πάντα νέο, μιὰ καὶ μπορεῖ νὰ διώξει μακριὰ κάθε στοιχεῖο παλιὸ καὶ φθαρμένο.

Γιατὶ καὶ κεῖνος, ὁ πρῶτος Ἄνθρωπος δημιουργήθηκε καταρχὴν πεντακάθαρος καὶ ἦταν νέος ὡσότου μὲ τὴ θέλησή του ἀκολούθησε τὸ διάβολο καὶ ἐκτράπηκε στὶς σαρκικὲς ἡδονὲς καὶ ξέπεσε μὲς τὸ βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας μὲ ἀποτέλεσμα νὰ παλιωθεῖ καὶ νὰ κατρακυλήσει στὴν παραφθορὰ τῆς φυσικῆς του κατάστασης.

Γι᾿ αὐτὸ ὁ Κυβερνήτης τοῦ κόσμου δὲν ἀνακαινίζει τὸν ἄνθρωπο, παράδοξα, μόνο με κάποια ἐξωτερικὴ ἐνέργειά του, ἀλλὰ τὸν προσλαμβάνει καὶ τὸν ἀγκαλιάζει. Καὶ δὲν ἀνορθώνει μόνο καὶ ξαναστεριώνει τὴν ἀνθρώπινη φύση, ἀλλὰ καὶ τὴν περιβάλλεται μὲ τρόπο ἀπερίγραπτο καὶ ἑνώνεται καὶ ταυτίζεται μαζί της, καὶ γεννιέται συγχρόνως Θεὸς καὶ ἄνθρωπος ἀπὸ γυναίκα βέβαια, ὥστε νὰ πάρει πίσω τῆς φύση του ποὺ ὁ ἴδιος ἔπλασε κι ὁ πονηρὸς μὲ τὴ συμβουλή του τοῦ ἔκλεψε, παρθένο ὅμως, γιὰ νὰ καταστήσει τὸν ἄνθρωπο νέο, γιατὶ ἂν γεννιόταν μὲ σπέρμα ἀνδρός, θὰ ἔφερνε τὴν κληρονομιὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ δὲ θὰ ἦταν καινούργιος ἄνθρωπος, δὲ θὰ ἦταν ὁ ἀρχηγὸς καὶ χορηγὸς τῆς ζωῆς ἐκείνης ποὺ ποτὲ δὲν παλιώνει, δὲ θὰ κατάφερνε, ἂν ἀνῆκε στὴν παλιὰ ξεπεσμένη κατάσταση, νὰ προσλάβει ὁλόκληρη τὴ διαφανῆ θεότητα καὶ νὰ καταστήσει τὴ σάρκα ἀνεξάντλητη πηγὴ ἁγιασμοῦ τόσο, ὥστε νὰ ξεπλύνει καὶ νὰ καθαρίσει πλέρια τὸ μολυσμὸ τῶν προπατόρων καὶ νὰ ἐπαρκέσει γιὰ τὸν ἐξαγιασμὸ καὶ ὅλων τῶν ἐπιγόνων. Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς, οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος, ἀλλὰ αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, νικημένος ἀπὸ τὴν ἀγάπη του γιὰ μᾶς, θέλησε νὰ μᾶς σώσει καὶ νὰ μᾶς ἀναπλάσει, μὲ τὸ νὰ γεννηθεῖ τέλειος ἄνθρωπος ὅπως καὶ μεῖς, μένοντας ὅμως συγχρόνως ἀναλλοίωτα Θεός».

Πηγή : http://users.uoa.gr/%7Enektar/orthodoxy ... nomias.htm



Πέτρος
Δημοσιεύσεις: 1646
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 19, 2015 9:32 am

Re: Μονοφυσιτισμός

Δημοσίευσηαπό Πέτρος » Παρ Οκτ 20, 2017 10:22 am

Το πνεύμα του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά είναί ότι ο Θεός θέλησε να σωθεί ο άνθρωπος δια της ανθρωπίνου φύσεως του Υιού Του. Διαφορετικά και μόνο με τη βούλησή Του μπορούσε να τον σώσει.
Αναλύεται παραπάνω αυτό.

Επομένως η απάντηση στους μονοφυσίτες και στον Μητροπολίτη Άνθιμο έρχεται από τον ίδιο τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.

Έχουμε πει ξανά ότι οι άγιοι πατέρες, η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας και οι Οικουμενικές Σύνοδοι απαντούν σε όλα αυτά τα δογματικά θέματα που κατά καιρούς αναρτώνται εδώ.

Διαβάζετε τους άγιους πατέρες για να μην πλανιέστε.
Έτσι προχωρά αλώβητη η Ορθοδοξία ανά τους αιώνες.



Άβαταρ μέλους
Αποστολος0
Δημοσιεύσεις: 133
Εγγραφή: Τρί Σεπ 19, 2017 7:00 pm

Re: Μονοφυσιτισμός

Δημοσίευσηαπό Αποστολος0 » Παρ Οκτ 20, 2017 6:13 pm

Νίκος έγραψε:Υπάρχουν πάρα πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί με ελλιπή Θεολογική κατάρτιση, που δεν κατανοούν τις διαφορές μεταξύ της Ορθόδοξης πίστης μας και αυτής των διαφόρων Χριστιανικών ομολογιών. Πολύ περισσότερο δεν κατανοούν τη σημασία που έχουν οι διαφορές αυτές στη σωτηρία των πιστών.

Όταν πιστεύεις στο Θεό με λάθος τρόπο, δυσκολεύεσαι να βρεις δρόμο για να τον προσεγγίσεις. Ιδίως οι πιστοί των τριαδολογικών αιρέσεων, έχουν λανθασμένη εικόνα της ίδιας της Αγίας Τριάδος ή των Προσώπων (Πατηρ, Υιός Άγιο Πνεύμα) ή των σχέσεων μεταξύ των Προσώπων, επομένως πιστεύουν σε λάθος Θεό!

Οι ρωμαιοκαθολικοί έχουν παρερμηνεύσει τη σχέση μεταξύ των Τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ένα εντελώς διαφορετικό, ανθρωποκεντρικό, τρόπο Θείας Λατρείας και μια εντελώς διαφορετική, κληρικοκεντρική, αντίληψη της Εκκλησίας. Οι μονοφυσίτες έχεουν λάθος αντίληψη για το Πρόσωπο του Υιού, θεωρώντας ότι ο Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, αλλά μόνο Θεός. Αυτή η θεώρηση υποβιβάζει ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση και υποτιμά το ρόλο που παίζει το ανθρώπινο σώμα στην πορεία για τη σωτηρία. Ο άνθρωπος έχει διπλή φύση, πνεύμα και σάρκα. Δεν μπορεί να σωθεί το ένα χωρίς το άλλο. Επίσης και οι δύο φύσεις θα συμμετέχουν μετά την Ανάσταση των σωμάτων στην Αιώνια απόλαυση ή την τιμωρία. Λάθος πίστη στο θέμα αυτό οδηγεί σε λάθος δρόμο για τη σωτηρία και την καθιστά τουλάχιστον δυσκολότερη, αν όχι αδύνατη.

Τίποτε δεν μπορεί να αναιρέσει αυτή την πραγματικότητα ούτε οι διώξεις ούτε το μαρτύριο ούτε οποιοδήποτε άλλο γεγονός, παρά μόνο η μετάνοια και η επιστροφή στην Ορθοδοξία,

Οι μονοφυσίτες πως και με ποιον τροπο θα επιστρέψουν στην Ορθοδοξία; Αυτό είναι κατ εμέ αδύνατον.Επιπλέον στο orthodoxchristianity στο reddit που συμμετέχω https://www.reddit.com/r/OrthodoxChristianity/ στο Ορθοδοξο Αγγλοφωνο forum http://www.orthodoxchristianity.net/forum/index.php
συμμετέχουν από κοινού Ορθόδοξοι και Μονοφυσίτες.




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 7 και 0 επισκέπτες