Σελίδα 2 από 2

Οδηγεί ο Λουθηρανισμός στον αθεϊσμό

Δημοσιεύτηκε: Δευτ Οκτ 16, 2017 2:55 pm
από Θεόδωρος22
Βρήκα αυτό το άρθρο για το πως ο Λουθηρανισμός οδηγεί τελικά στον αθεϊσμό. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο Λούθηρος αν γυρνούσε να δει πως οι Λουθηρανικές χώρες (Σκανδιναβικές, Βόρεια Γερμανία, Δανία) έγιναν από Λουθηρανικές αθεϊστικές θα μετάνιωνε για τις πράξεις του πικρά. https://www.churchmilitant.com/news/article/does-protestantism-ultimately-lead-to-atheism. Κατά τη γνώμη σας ισχύει η όχι;
Υ.Γ: το άρθρο φαίνεται να ωραιοποιει την Ελλάδα παρουσιάζοντας την υπερβολικά θα έλεγα ως την σωστή χριστιανική χώρα οπότε έχω επιφυλάξεις ως προς την έρευνα του συγγραφέα

Re: Οδηγεί ο Λουθηρανισμός στον αθεϊσμό

Δημοσιεύτηκε: Δευτ Οκτ 16, 2017 4:12 pm
από Anastasios68
Ο προτεσταντισμός Θεόδωρε οδήγησε σε πολλά δεινά, όπως ήταν φυσικό μια και αποτελεί αίρεση. Οι πρώην πιστοί του τον εγκαταλείπουν εφόσον αλλοίωσε την εικόνα του χριστιανισμού και την παρουσίασε σκοτεινή και σκληρή. Ενώ ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου. Πως λοιπόν να μην οδηγηθούν οι πρώην πιστοί του προτεσταντισμού στην αθεΐα;

Re: Οδηγεί ο Λουθηρανισμός στον αθεϊσμό

Δημοσιεύτηκε: Δευτ Οκτ 16, 2017 4:39 pm
από Θεόδωρος22
Εδώ γίνεται αναφορά σε ένα δόγμα του Προτεσταντισμού το πρώτο δηλαδή τον Λουθηρανισμό. Υπάρχουν πολλά Αφρικανικά προτεσταντικά κράτη (όχι Λουθηρανικα βέβαια) που είναι βαθιά θρησκευόμενα στο επίπεδο των μουσουλμανικών χωρών. Αυτό βέβαια ισχύει για όλους τους πιστούς στην Αφρική και την Ασία. Εγώ θα έλεγα ότι ο αθεϊσμός είναι κυρίως ένα Ευρωπαϊκο και Βορειοαμερικανικο εν μέρει φαινόμενο. Υπάρχουν προτεστάντες Ιεχωβάδες, Πεντηκοστιανοί που μόνο άθεοι δεν είναι τουναντίον πιστεύουν στην πλάνη τους και προσπαθούν να τη διαδίδουν στους χαλαρούς Ορθόδοξους. Ομως αιρέσεις όπως βλέπουμε υπάρχουν πολλές όπως και προτεσταντικά δόγματα πολλά γιατί μόνο ο Λουθηρανισμός πήρε αυτή την πορεία;Επίσης το άρθρο δείχνει την Ελλάδα σαν μια βαθιά θρησκευόμενη χώρα και τον Ελληνικό λαό κοντά στην έκκληση κάτι που όπως ξέρουμε δεν ισχύει

Re: Οδηγεί ο Λουθηρανισμός στον αθεϊσμό

Δημοσιεύτηκε: Δευτ Οκτ 16, 2017 6:03 pm
από Anastasios68
Θεόδωρε, ο λουθηρανισμός είναι μία εκδοχή του προτεσταντισμού από τις πολλές. Όπως μου έχουν πει γνωστοί που έχουν ζήσει στη Σουηδία (εγώ δεν την έχω καν επισκεφθεί) είναι μία αρκετά σκληρή εκδοχή του προτεσταντισμού. Οι άνθρωποι στη Σουηδία έχουν ίσως τον συνδυασμό της ευδαιμονίας λόγω της καλής τους οικονομικής κατάστασης και σε συνδυασμό με ένα σκληρό θρησκευτικό παρελθόν, αποφάσισαν να γυρίσουν την πλάτη τους γενικά στη θρησκεία. Είναι νομίζω απλή η συλλογιστική μου, αλλά θεωρώ πως έχει νόημα.

Σημ.: δεν χρειάζεται να κάνεις παράθεση για να απαντήσεις αν θέλεις. Απλά απάντησε ;)

Re: Ευαγγελικοί - Προτεστάντες

Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 25, 2017 11:36 pm
από Γιώργος1998
Σήμερα βρήκα αυτό στο γραμματοκιβώτιο μου
''Χριστιανός στην Ελλάδα του σήμερα

Ο τίτλος αυτού του άρθρου δημιουργεί ένα ερώτημα! Η απάντησι σ' αυτό το ερώτημα είναι αμφίβολη και αμφιλεγόμενη. Θα ήτο πολύ ευχερές να πη κάποιος ότι είναι δυνατόν να είσαι Έλλην και Χριστιανός, χωρίς πρόβλημα, ή να το αρνηθή. Τούτο είναι το παράδοξον!

Από μία άποψι, με το να γεννηθής Έλλην αυτομάτως δυνατόν να χαρακτηρισθής ως Χριστιανός. Δια της τελετής (μυστηρίου) του βαπτίσματος -και σχεδόν όλοι οι Έλληνες έχουν βαπτισθή (ακόμη και εκείνοι που είχαν γονείς Μαρξιστάς ή αθεϊστάς)- χαρακτηρίζονται "Χριστιανοί Ορθόδοξοι". Αυτός ο τίτλος εμφανίζεται στις ταυτότητες. Βάσει αυτής της αντιλήψεως η Ορθόδοξος Εκκλησία απαιτεί ως μέλη της 10 εκατομμύρια λαού. Συνεπώς όλοι αυτοί, καθώς θεωρούνται αυτομάτως Χριστιανοί, δεν χρειάζονται ευαγγελισμό, αλλά, απλώς, ίσως, διδασκαλία. Σαν επακόλουθο καθ' ένας που θα επιχειρούσε να φέρη σ' αυτούς το ευαγγέλιο θα μπορούσε, νόμιμα, να κατηγορηθή ότι ασκεί προσηλυτισμό!

Με αυτή την αντίληψι το 95% του πληθυσμού της χώρας θεωρούνται ότι ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Το υπόλοιπο 2% συναποτελούν όλους τους άλλους, δηλαδή την μικρή Μουσουλμανική κοινότητα, μία πολύ συρρικνωμένη Ιουδαϊκή κοινότητα, και Χριστιανικές μειονότητες Ρωμαιοκαθολικών κ.λπ.

Τούτο αποτελεί μια εσφαλμένη αντίληψι. Η εκκοσμίκευσι, πράγματι, αποτελεί την επικρατούσα "θρησκεία" στη χώρα μας. Πραγματικά δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά αυτού που συμβαίνει στην Ελλάδα, με ό,τι συμβαίνει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τόσο στη Δύσι όσο και στην Ανατολή. Πιθανώς η εκκοσμίκευσι να είναι ακόμη μεγαλυτέρα στη χώρα μας. Το πρόβλημα είναι ότι τούτο δεν αναγνωρίζεται από την Επίσημη Εκκλησία.

Παρά το γεγονός ότι δεν έχω καμμία επιθυμία να είμαι άδικος ή κριτικός αναφορικά με την μητέρα Εκκλησία της χώρας μας, υπάρχουσες πληροφορίες δείχνουν ότι όχι περισσότεροι του 2% του πληθυσμού παρακολουθούν τακτικά τη λειτουργία της Κυριακής. Παρά το γεγονός ότι το ποσοστό αυτό αφορά κυρίως τα αστικά κέντρα, που καλύπτουν άνω του 70% του πληθυσμού, η κατάστασι σε ημιαστικές ή και αγροτικές περιοχές δεν φαίνεται να είναι καλλίτερη, ίσως, σε μερικές περιπτώσεις, να είναι ακόμη χειρότερη!

Θα πρέπει επίσης να γίνη αποδεκτό, ότι το υπόλοιπο του πληθυσμού δεν είναι τελείως αποξενωμένο από την Εκκλησία. Όμως, η πικρή αλήθεια, είναι ότι η σχέσι γενικά με την Εκκλησία ευρίσκεται σε κάμψι και, συνήθως, περιορίζεται στην συμμετοχή σε παραδοσιακές εορταστικές τελετουργίες, κυρίως τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και τις εορτές για την Παρθένο Μαρία.

Πάντως δεν θα πρέπει ν' αρνηθούμε ότι υπάρχει μια, έστω, μικρή μειονότης ευσεβών κληρικών και λαού που διατηρούν -σ' αυτήν την "μεταχριστιανική εποχή"- μια γνησία πίστι στον Τριαδικό Θεό. Υπάρχουν επίσης παραδοσιακοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που παρ' όλον ότι δεν εκκλησιάζονται διατηρούν σεβασμό προς την Εκκλησία.

Θα πρέπει να προστεθή, ότι, ατυχώς, υπάρχει μια ομάς φανατικών, που καλώς ίσως θα πρέπει να απεικονισθούν ως "φονταμενταλισταί", με στενό αντιοικουμενικό πνεύμα, και που σθεναρά αντιτίθενται σε ο,τιδήποτε μεταρρυθμιστικό στην Εκκλησία, αρνούνται οποιοδήποτε άνοιγμα, και οποιονδήποτε διάλογο με Διαμαρτυρομένους ή Ρωμαιοκαθολικούς. Είναι λυπηρόν ότι αυτοί τυγχάνουν ενθαρρύνσεως από κύκλους της Εκκλησίας και της Ιεραρχίας. Πράγματι εξαπολύουν πόλεμο εναντίον οποιουδήποτε ο οποίος δεν συμφωνεί μαζί τους, επιγράφοντάς τους ως "αιρετικούς" και "αντιχρίστους".

Από την άλλη πλευρά υπάρχει αριθμός Ακαδημαϊκών διδασκάλων, στις Θεολογικές Σχολές Αθηνών και Θεσσαλονίκης, που διατηρούν, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τα συγγράμματά τους -μιαν υγιή αναμορφωτική θεώρησι σχεδόν ευαγγελικήν και οικουμενικήν. Είναι, όμως, λυπηρόν ότι δεν υφίστανται καθαρές ενδείξεις, ακόμη, ότι αυτοί είναι έτοιμοι να εγείρουν την φωνή τους για την μεταβολή μιας λιμναζούσης καταστάσεως.

Εν όψι όλων αυτών, φαίνεται ότι είναι δυσχερές και ίσως ανυπέρβλητο εμπόδιο, σ' αυτό το στάδιο, για αναμορφωτικά στοιχεία εντός της κρατούσης Εκκλησίας να μεταβάλουν το υφιστάμενο "status quo".

Είναι, πάντως, ιδιαιτέρως λυπηρό ότι ωρισμένοι Εκκλησιαστικοί και ακαδημαϊκοί, τους οποίους ανεμέναμε ν' αντιδράσουν σε μεσαιωνικές δεισιδαιμονικές εκδηλώσεις κρατούν σιγήν. Μία έκφρασι αυτών των εκδηλώσεων υπήρξε η πρόσφατη τελετουργική πομπή στους δρόμους των Αθηνών όταν η αποκαλουμένη "θαυματουργή εικόνα" της Παναγίας, το "Άξιον εστί" απεστάλη από την Μοναστική κοινότητα "δια την πνευματικήν στήριξιν των σεισμοπλήκτων και την συγκέντρωσιν χρημάτων δια την βοήθειάν των", συμφώνως με επίσημη ανακοίνωσι. Η πομπή αυτή ακολουθήθηκε από μεγάλο αριθμό ιερέων, και την Ιεραρχία, με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, ο οποίος προέβη σε θερμή και συγκινητική προσφώνησι για την σπουδαιότητα του γεγονότος ενώπιον χιλιάδων λαού.

Σ' αυτό το αμάγαλμα της κυριαρχούσης εκκοσμικεύσεως και υλισμού, μαζί με τη δεισιδαιμονική αναβίωσι μιας μεσαιωνικής θρησκευτικότητος, τις φανατικές ομάδες παραεκκλησιαστικών οργανώσεων -που προσάπτουν, σε οποιονδήποτε που δεν συμφωνεί με τις παράφρονες απόψεις τους τη μομφή του αιρετικού-, υπάρχει ένα μικρόν υπόλοιπο πιστών, Ορθοδόξων, Καθολικών και Διαμαρτυρομένων, που αγωνίζονται να διατηρήσουν την Χριστιανική ακεραιότητά τους διακηρύττοντες το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου.

* * *

Τι λοιπόν, σημαίνει για κάποιον να είναι Έλλην και Χριστιανός; Ένας κατ' όνομα Χριστιανός δεν έχει ούτε το ελάχιστον πρόβλημα, αλλά ένας αφιερωμένος Χριστιανός είναι αντιμέτωπος σοβαρών προβλημάτων και πρέπει ν' αγωνισθή σκληρά για να είναι και τα δύο: Έλλην και Χριστιανός.

Στα χρόνια της Καινής Διαθήκης ο όρος "Έλλην" είχε ταυτισθή με την ιδιότητα του "εθνικού" και την ειδωλολατρία, σε αντίθεσι με τον Ιουδαϊσμό (αρχικά) και το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού (στη συνέχεια). Όμως ο ίδιος ο Ιησούς ήλθε στην πρώτη επαφή με τους Έλληνες (Ιω. 12:20-23) και διεκήρυξε: "Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου". Στη συνέχεια ήταν η Ελληνική γλώσσα που κατέστη το όχημα της μεταδόσεως και διακηρύξεως του μηνύματος του Ευαγγελίου, Έλληνες ιεραπόστολοι μετέφεραν αυτό το μήνυμα σ' ολόκληρο το γνωστό τότε κόσμο, μαζί και μετά από τον Απόστολο Παύλο. Τελικά ο όρος "Έλλην" και "Χριστιανός" κατέστησαν σχεδόν συνώνυμα.

* * *

Αλλά τι συμβαίνει σήμερα; Ο Έλλην, γενικά, δεν είναι διαφορετικός από τον σύγχρονο εκκοσμικευμένο άνθρωπο. Χρειάζεται Ευαγγελισμό ή εκ νέου Ευαγγελισμό, όπως όλοι οι άνθρωποι, σ' αυτόν τον Μεταχριστιανικό κόσμο, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Αποτελεί μια καθαρή ανοησία ο ισχυρισμός της κρατούσης Εκκλησίας ότι τα 10 εκατομμύρια Έλληνες στην μητέρα πατρίδα, και τα 5 εκατομμύρια της διασποράς, στην Κύπρο και αλλού, είναι Χριστιανοί βάσει του νόμου του αίματος (Jus Saguinis) ή με βάσι την ιερή τελετή του βαπτίσματος, που παρ' όλα αυτά ιδιαίτερα σεβόμαστε σαν ένα εξωτερικό σημείο καις σφραγίδα του Χριστιανισμού.

Πριν, πάντως, κλείσω αυτή την μετριόφρονα παρουσίασι θα ήθελα να δώσω μια σύντομη αναφορά
Παρά το γεγονός ότι ο ευσεβής Ορθόδοξος ιστορικός του περασμένου αιώνος Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, ιδιαίτερα τιμώμενος για την ολοκληρωμένη και αντικειμενική παρουσίασί του, ισχυρίζεται ότι οι ρίζες της Αναμορφώσεως του 16ου αιώνος (στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη) θα πρέπει να ιχνηλατηθούν στο Μεταρρυθμιστικό κίνημα των Ισαύρων Βυζαντινών Αυτοκρατόρων τον 8ο αιώνα. Η επιρροή της Αναμορφώσεως, συνεπεία του καταθλιπτικού Οθωμανικού ζυγού στα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή, δεν έφθασε σε μας παρά μόνο (και σε πολύ περιωρισμένη έκτασι) τον 19ον αιώνα, κυρίως δια μέσου της Ευαγγελικής Αναζωπυρήσεως, στην Νέα Αγγλία των ΗΠΑ., του 18ου και 19ου αιώνος. Μια προγενέστερη προσπάθεια από τον Οικουμενικό Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλο Λούκαρι, στον 17 αιώνα, που βαθειά είχε επηρεασθή από τη διδασκαλία του Ιωάννου Καλβίνου, για την προώθησι μιας Αναμορφώσεως εντός της Ανατολικής Εκκλησίας, συνήντησε έντονη αντίδρασι και τελικώς απέτυχε. Ο ίδιος ο Λούκαρις, συνεπεία ραδιουργιών, υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους Τούρκους.

Ήταν μόνο στα μέσα της 19ης εκατονταετηρίδος όταν το Ευαγγελικό-Αναμορφωμένο μήνυμα άρχισε και πάλι να αναπτύσσεται τόσο στην κυρίως Ελλάδα όσον και στην Μικρά Ασία μεταξύ Ελλήνων και Αρμενίων (όπως επίσης και Βουλγάρων), μέσω ολίγων Διαμαρτυρομένων ιεραποστόλων κυρίως από την Νέα Αγγλία.



Και τώρα μία ακόμη ερώτησι δυνατόν να προβληθή: Τι σημαίνει, ως Εκκλησία, Αναμορφωμένη, και ποιος είναι ο λόγος υπάρξεώς της;" Απαριθμώ τα εξής:

1. Να διαφυλάξη μια σωστή μαρτυρία στη διακονία του Ευαγγελίου, την καθαρότητα αυτής της διακονίας στην ατομική, οικογενειακή και εκκλησιαστική ζωή, στο τοπικό επίπεδο και σαν ολότης.

2. Να διακηρύξει το Ευαγγέλιο του Χριστού σε μια αυξανόμενα εκκοσμικευμένη κοινωνία και να ενθαρρύνη κάθε πιθανό τρόπο ευαγγελισμού δια προσωπικής μαρτυρίας, κυρίως, αλλά και με κάθε άλλον προσήκοντα τρόπο. Θα πρέπει να σημειωθή ότι η Εκκλησία εκδίδει συνεχώς από το 1858 (τότε ως εβδομαδιαία εφημερίδα, αλλά από πολλού χρόνου ως μηνιαίο όργανο της Συνόδου μας), το περιοδικό "ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ", που αποτελεί την αρχαιοτέρα συνεχιζόμενη έκδοσι στην Ελλάδα.

3. Να προαγάγη, παρά τα πτωχά οικονομικά μέσα μας, μια κοινωνική συμμετοχή. Έχουμε αναπτύξει διακονίες, κυρίως από εθελοντές, για βοήθεια σε θύματα ναρκωτικών και σε περιθωριακούς τόσο στην περιοχή των Αθηνών όσο και στη Θεσσαλονίκη. Επίσης ενεργώς συμμετέχει σε περιστάσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως π.χ. στην παροχή βοηθείας σε θύματα των προσφάτων σεισμών στην Τουρκία και ακόμη εσχάτως σε σεισμοπλήκτους εκ των καταστρεπτικών σεισμών στην περιοχή Αθηνών, όπου παρεσχέθη διατροφή εις 270 πρόσωπα σε δύο κατασκηνώσεις επί 30 ημέρες. Η διακονία αυτή συνεχίζεται με άλλη μορφή.

4. Να διαφυλάξη την ενότητα της Εκκλησίας από διαφόρους εξωτερικάς επιρροάς, όπως ένα στείρο "φονταμενταλισμό" ή από θεολογικό φιλελευθερισμό, ιδιαίτερα όταν ανατρέπεται η αυθεντία της Βίβλου.

5. Να ενισχύση και να διευρύνη το ιεραποστολικό έργο στην Αλβανία (κυρίως μεταξύ πρώην Μουσουλμάνων), που άρχισε στην αρχή της δεκαετίας του 1990, με αποτέλεσμα την σύστασι δύο συναθροίσεων στη Νότιο Αλβανία, τώρα σαν μια κοινή προσπάθεια με μια Ολλανδική Ιεραποστολή.

6. Να επηρεάση την Ελληνική κοινωνία αναμιγνυομένη σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα όπως των εκτρώσεων, ευθανασίας, περιβάλλοντος, ομοφυλοφιλίας, πορνογραφίας κ.λπ. Μια Επιτροπή έχει ορισθή από την Γενική Σύνοδο με τον τίτλο "Επιτροπή για την αξιοπρέπεια της ζωής". Ένας αριθμός τέτοιων μελετών υπεβλήθησαν στη Σύνοδο και αναμένεται ότι σύντομα θα παρουσιασθούν στο Ελληνικό κοινό.

7. Να τονίση τη δέσμευσί μας στην καλά εννοουμένη οικουμενική ιδέα με ενεργό συμμετοχή, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, σε κρίσιμες κταστάσεις, όπως π.χ. στην κρίσι του Κοσυφοπεδίου - Γιουγκοσλαυΐας. Όταν εκατοντάδες χιλιάδες Κοσοβάρων κατέκλυσαν τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, και χιλιάδες από αυτούς κατέφυγαν στη Νότιο Αλβανία, όπου η Ιεραποστολή μας εργάζεται, τούτο προεκάλεσε την άμεση κινητοποίησι της Εκκλησίας μας δια της αποστολής υλικής βοηθείας σ' αυτούς τους πρόσφυγες. Αυτή η φροντίς εξακολουθεί και μετά την επιστροφή τους στο Κοσυφοπέδιο, κάτω από πολύ άσχημες περιστάσεις. Η Ιεραποστολή μας, μαζί με Ολλανδούς Αναμορφωμένους συνεργάτες συνεχίζει ν' αναπτύση ανάμεσά τους ένα ειδικό ιεραποστολικό έργο.

9. Να μείνουμε σταθεροί εναντίον μιας αυξανομένης απειλής για τον περιορισμό των θρησκευτικών ελευθεριών που υποκινείται από ακραίες θρησκευτικές ομάδες, με την πρόφασι ενός αγώνος κατά των "αιρέσεων" (στις οποίες μας συμπεριλαμβάνουν), όπως και στην προσπάθεια για την κατάργησι αντισυνταγματικών θρησκευτικών νόμων που ανάγονται στην περίοδο της δικτατορίας στα τέλη της δεκαετίας του 1930.''


Δυστυχώς δεν εντόπισα την αίρεση στην οποία ανήκει το εν λόγω φυλλάδιο. Ποιά μπορεί να το έφτιαξε;Αν λάβει κανένας άλλος παρόμοιο φυλλάδιο ας ενημερώσει.

Σημείωση Διαχείρισης: Κείμενο από άγνωστη πηγή

Re: Ευαγγελικοί - Προτεστάντες

Δημοσιεύτηκε: Δευτ Νοέμ 27, 2017 8:40 am
από Νίκος
Τότε γιατί το δημοσίευσες Γιώργο χωρίς πηγή; Τι μας ενδιαφέρει τι λέει κάποιος ανώνυμος; Γιατί το έβαλες σ' αυτό το θέμα;

Το επισημαίνω σαν κείμενο χωρίς πηγή και προτείνω στους αναγνώστες μας να μην το λάβουν υπόψη τους.

Re: Ευαγγελικοί - Προτεστάντες

Δημοσιεύτηκε: Σάβ Ιαν 20, 2018 11:25 am
από Μάνος
Διάλογος του Οσίου Παϊσίου με προτεστάντη

Εικόνα

(Η κατωτέρω συνομιλία του π. Παϊσίου μ’ έναν ευλαβή νέο, πού είχε πλανηθεί από τις κακοδοξίες προτεσταντικής αιρέσεως, δημοσιεύτηκε στην ετησία έκδοση «Ο Όσιος Γρηγόριος» της Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους του έτους 1995.
Ο μακαριστός γέροντας με τις φαινομενικά απλοϊκές απαντήσεις του στις υπαρξιακές ανησυχίες ενός νέου, έσωσε κι αυτή την ψυχή από την απώλεια και τον επανέφερε στην αγκαλιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος μας έδωσε την ευλογία του για την αναδημοσίευση του κειμένου της συνομιλίας αυτής).

Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισα να πάω στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Εξομολογήθηκα και άρχισα να μεταλαβαίνω τακτικά. Είχα όμως πολλά και σοβαρά ερωτηματικά και δεν εύρισκα απάντηση. Επεδίωξα και είχα συναντήσεις με Θεολόγους κληρικούς, και πάλι όμως χωρίς αποτέλεσμα.

Η σοβαρή ασθένεια θέλει μεγάλο Νοσοκομείο.

«Κώστα, όσο κι αν προσπαθήσω δεν πρόκειται να πεισθείς με τίποτα. Θέλεις να καταλάβεις τα μυστήρια του Θεού με τη δική σου λογική. Αυτό δεν είναι ορθόδοξο. Ένα πράγμα μόνο σε σώζει: να έρθεις να πάμε στο Άγιο Όρος. Έρχεσαι;» Ήταν η γνωμάτευση του Αρχιμανδρίτη στον οποίο με οδήγησε ο Θεός, πιστεύω. Αφού συμφώνησα, μου έδωσε πληροφορίες για ένα μεγάλο χειρούργο (δικός μου ο χαρακτηρισμός) που είναι εκεί, και πήγαμε. Το όνομά του είναι π. Παϊσιος. Κάποιος άλλος ευλογημένος γέροντας από τον Πύργο έμαθα αργότερα ότι είπε για μένα: «αν τον δεχτεί ο π. Παϊσιος έχει καλώς, αν όχι, θα χαθεί από την υπερηφάνειά του». Έχει ακόμα δίκιο… Ευτυχώς που ο Χριστός έχυσε το δικό Του αίμα για τις δικές μας αμαρτίες. Δόξα στο άγιο όνομά Του.

θα προσπαθήσω να μεταφέρω όσο πιστά γίνεται την κουβέντα με τον π. Παϊσιο.

Ερώτηση: Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι μόνο ο Ιησούς Χριστός σώzει. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία παρακαλούμε και την Παναγία να μας σώσει. Είναι σωστό;

Απάντηση: Ο Ιησούς είναι ο μοναδικός Σωτήρας. Αυτός πρόσφερε τον εαυτό Του για μας. Άκου τώρα. Αν ήσουν κάποιος μεγάλος με εξουσία και πήγαινες σε μια πόλη με τη μάνα σου, όλοι που θα σε περίμεναν εκεί θα χαιρέταγαν και σένα και την μάνα σου. θα έλεγαν και τα καλύτερα λόγια γι” αυτήν, κι ας μη γνώριζαν τίποτα για την ίδια. Εσύ που θα τ” άκουγες, θα χαιρόσουν, θα καμάρωνες για την μάνα σου. Έτσι κι ο Χριστός χαίρεται και καμαρώνει για την μάνα Του, όταν μας ακούει να λέμε καλά λόγια γι” αυτήν. Κοίτα. Αν μια φτωχιά πήγαινε στη μάνα σου και την παρακαλούσε να σου ζητήσει να την διορίσεις σε μια θέση κι εσύ έκαμνες τη χάρη της μάνας σου, τότε εκείνη η φτωχιά θα έλεγε ότι η μάνα σου την έσωσε, αν και εσύ την διόρισες. Ε, έτσι κι εμείς λέμε η Παναγία να μας σώσει. και ο γιος Της που έχει την εξουσία, αλλά είναι ταπεινός, χαίρεται να μας ακούει να λέμε καλά λόγια για τη μάνα Του.

Ερώτηση: Ο Κύριος δίδαξε να προσευχόμαστε στο Θεό-Πατέρα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία προσεύχεται στη Θεοτόκο και τούς Αγίους που ήταν άνθρωποι. Είναι σωστό;

Απάντηση: Άκου. Όλες οι προσευχές πάνε στο Θεό. Εμείς προσευχόμαστε στην Παναγία και τούς Αγίους, δηλαδή τούς παρακαλούμε να προσευχηθούν και αυτοί στον Κύριο για μας και η προσευχή τους έχει μεγάλη δύναμη.

– Ναι, αλλά… (τον διέκοψα) η Παναγία και οι Άγιοι ήταν άνθρωποι και πέθαναν. δεν μας ακούνε, ούτε είναι πανταχού παρόντες. Μήπως o Θεός θυμώνει να προσευχόμαστε σ” αυτούς; Εδώ είναι μεγάλη η υποχρέωσή μου να τονίσω με κάθε έμφαση αυτό που μου συνέβη. Τη στιγμή που έλεγα τη λέξη «αλλά», ένιωσα να με καρφώνει κάτω στη γη ένα δόρυ και χωρίς να πονάω δεν μπορούσα να κάνω «κιχ», ενώ κάτι άνοιξε μέσα μου και «ρούφηξα» όσα ο άγιος γέροντας μου έλεγε.

– Παιδί μου, συνέχισε, για το Θεό κανένας δεν πεθαίνει. Όταν κάποιος πεθάνει, πέθανε για μας που μείναμε ακόμα στη γη. δεν πεθαίνει για το Θεό. Κι αν αυτός έχει παρρησία κοντά Του, μαθαίνει από το Χριστό ότι τον παρακαλούμε να προσευχηθεί για μας και προσεύχεται, ενώ o Χριστός ακούει και χαίρεται. Η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη.

Ερώτηση: Ο Κύριος λέει: «Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου. μη κάνεις είδωλο, ούτε κανενός ομοίωμα. μη προσκυνήσεις αυτά. Μήτε να τα λατρεύσεις, διότι εγώ Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος». Η Ορθόδοξη Εκκλησία προσκυνάει τις εικόνες. Είναι σωστό;

Απάντηση: Ακου. Η μάνα που έχει το παιδί της στον πόλεμο, φοβάται γι” αυτό νύχτα-μέρα. Έχει πολλή αγωνία. Ξαφνικά παίρνει ένα γράμμα από το παιδί της με μια φωτογραφία του μέσα. Όταν τη βλέπει τι κάνει; Την πιάνει στα χέρια της και τη φιλί, τη βάzει στον κόρφο της ν” αγγίξει την καρδιά της. Ε, τι νομίζεις; Αυτή η μάνα με τέτοιο φλογερό πόθο που έχει για το παιδί της πιστεύει ότι φιλί τη φωτογραφία; Το ίδιο το παιδί της πιστεύει ότι φιλί. Το ίδιο πιστεύει και όποιος έχει φλογερό πόθο για την Παναγία και τον άγιο πού προσκυνάει. δεν προσκυνάμε τις εικόνες γιατί είναι οι εικόνες, αλλά για τούς αγίους. και αυτούς όχι γιατί είναι τα πρόσωπα που είναι, αλλά γιατί αγωνίστηκαν για το Χριστό. Ο Θεός είναι ζηλότυπος, είναι αλήθεια. Όχι όμως για τούς δικούς Του, αλλά για τον διάβολο. Ο πατέρας δε ζηλεύει τα δικά του παιδιά. Μην ανησυχείς, ο Κύριος χαίρεται όταν σε βλέπει να σέβεσαι και ν” αγαπάς τη Μάνα Του και τούς Αγίους.

Ερώτηση: οι Προτεστάντες…, οι Ευαγγελικοί…, οι Πεντηκοστιανοί…

Απάντηση: Ο Λούθηρος είχε παράπονα από τον Πάπα και δικαιολογημένα. Αν ήταν ειλικρινής, τότε γιατί δεν πήγε στην Ορθόδοξη Εκκλησία από την οποία δεν είχε κανένα παράπονο, αλλά έφτιαξε άλλη «εκκλησία» δική του; Άφησε τους αυτούς. Μην ξαναπάς εκεί. να πηγαίνεις στην Εκκλησία, να εξομολογηθείς εσύ και η γυναίκα σου στον ίδιο πνευματικό και όλα θα πάνε καλά.

Ερώτηση: Πάτερ Παϊσιε, δεν ξέρω να προσεύχομαι. Πώς πρέπει να προσεύχομαι;

Απάντηση: να αισθάνεσαι ότι είσαι μικρό παιδί και ο Θεός Πατέρας σου. Άρχισε τότε να του γυρεύεις. Αν του γυρέψεις και τίποτα χαζά πράγματα, μη στενοχωρηθείς, δε θυμώνει. Αυτός κοιτάει την καρδιά σου και θα σου δώσει ό,τι είναι το καλύτερο για σένα. Είναι όπως ένα παιδί πού ζητάει από τον πατέρα του να του αγοράσει μηχανάκι, γιατί πιστεύει ότι μεγάλωσε, και o πατέρας επειδή φοβάται μήπως πάθει το παιδί του κανένα κακό, μπορεί να αργήσει, αλλά στο τέλος του αγοράζει αυτοκίνητο.

Ερώτηση: Όταν προσευχόμαστε είναι καλό να περιμένουμε στην προσευχή μέχρι να αισθανθούμε χαρά; Το κάνω πολλές φορές και μου συμβαίνει.

Απάντηση: Όχι. Τότε θα είναι σαν το παιδί που ζητάει κάτι από τον πατέρα του, όχι για να του το αγοράσει, αλλά για να το χαϊδέψει μόνο.

Ευχαριστώ και δοξάζω το Θεό πού με αξίωσε να γνωρίσω έναν άγιο άνθρωπο όσο είναι ζωντανός στη γη, να τον συμβουλεύομαι και να προσεύχεται για μένα και την οικογένειά μου.

Αλήθεια πόσο θαυμάσιος είναι ο Θεός. Πόσο πανάγαθος και πολυεύσπλαχνος! Δόξα στο άγιο όνομά Του. Έτσι έγινα – όχι έγινα, μ” έκανε ο Κύριος – Ορθόδοξος Χριστιανός, χωρίς βέβαια να ξεχνώ και κάτι ακόμα που μου είπε o π. Παϊσιος, ότι δηλαδή δίνουμε εξετάσεις κάθε στιγμή…

Περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 12

Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας

Re: Ευαγγελικοί - Προτεστάντες

Δημοσιεύτηκε: Σάβ Ιαν 20, 2018 11:49 am
από Πέτρος
Γιώργος1998 έγραψε:Σήμερα βρήκα αυτό στο γραμματοκιβώτιο μου
''.................. δεν χρειάζονται ευαγγελισμό.............. καθ' ένας που θα επιχειρούσε να φέρη σ' αυτούς το ευαγγέλιο .....................................................
Αλλά τι συμβαίνει σήμερα; Ο Έλλην,........Χρειάζεται Ευαγγελισμό ή εκ νέου Ευαγγελισμό, όπως όλοι οι άνθρωποι, σ' αυτόν τον Μεταχριστιανικό κόσμο, ιδιαίτερα στην Ευρώπη......................
..................
Και τώρα μία ακόμη ερώτησι δυνατόν να προβληθή: Τι σημαίνει, ως Εκκλησία, Αναμορφωμένη, και ποιος είναι ο λόγος υπάρξεώς της;" Απαριθμώ τα εξής:

1. Να διαφυλάξη μια σωστή μαρτυρία στη διακονία του Ευαγγελίου...
2. Να διακηρύξει το Ευαγγέλιο του Χριστού σε μια αυξανόμενα εκκοσμικευμένη κοινωνία και να ενθαρρύνη κάθε πιθανό τρόπο ευαγγελισμού δια προσωπικής μαρτυρίας, κυρίως, αλλά και με κάθε άλλον προσήκοντα τρόπο. Θα πρέπει να σημειωθή ότι η Εκκλησία εκδίδει συνεχώς από το 1858 (τότε ως εβδομαδιαία εφημερίδα, αλλά από πολλού χρόνου ως μηνιαίο όργανο της Συνόδου μας), το περιοδικό "ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ", που αποτελεί την αρχαιοτέρα συνεχιζόμενη έκδοσι στην Ελλάδα.
...............................''


Δυστυχώς δεν εντόπισα την αίρεση στην οποία ανήκει το εν λόγω φυλλάδιο. Ποιά μπορεί να το έφτιαξε;Αν λάβει κανένας άλλος παρόμοιο φυλλάδιο ας ενημερώσει.

Σημείωση Διαχείρισης: Κείμενο από άγνωστη πηγή

Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;

Re: Ευαγγελικοί - Προτεστάντες

Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 19, 2018 3:51 pm
από Μάνος