Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Νοέμ 26, 2018 8:19 am
Για τη συζήτηση με τους αιρετικούς, το τι πρέπει να κάνουμε το λέει καθαρά ο Απόστολος Παύλος: "9 μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιίστασο· εισί γάρ ανωφελείς και μάταιοι. 10 αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, 11 ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ών αυτοκατάκριτος." (Τίτ. γ' 9-11) Με λίγα λόγια, ακόμη κι αν κάποιος Χριστιανός είναι επαρκώς καταρτισμένος για να κάνει θεολογική συζήτηση με αιρετικούς, αν από τη συζήτηση καταλάβει, ότι δεν υπάρχει αγαθή πρόθεση, τότε δεν έχει νόημα να τη συνεχίζει, επειδή είναι ανώφελη και δημιουργεί άσκοπη ένταση.
Αυτό δε σημαίνει, ότι εμείς οι Χριστιανοί δεν έχουμε την υποχρέωση να καταρτιζόμαστε, ώστε σε συνδυασμό με την πνευματική εμπειρία, να είμαστε βαθιά στερεωμένοι στην πίστη μας. Έτσι θα μπορούμε να ομολογούμε Χριστόν, αν χρειαστεί, με παρρησία και βεβαιότητα αληθινή και όχι θεωρητική.
Όσο για τις διάφορες εκδόσεις Αγίας Γραφής, Καινής και Παλαιάς Διαθήκης, να χρησιμοποιούμε μόνο τις εγκεκριμένες από την Εκκλησία της Ελλάδος και το Πατριαρχείο Κων/πόλεως. Σε όλες τις εγκεκριμένες εκδόσεις υπάρχουν οι αντίστοιχες σελίδες με τις εγκρίσεις. Επίσης, σε περίπτωση αμφιβολίας, μπορούμε να ρωτήσουμε τον Πνευματικό μας.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.