Αυνανισμός (αυτοϊκανοποίηση).

[Νίκος]

Λένη το έσβησα ήδη .

[Miltos]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!καταρχήν θελω να πω ένα ευχαριστώ για την αποδοχή ως νέο μέλος στο Ορθοδοξο φορουμ και ότι οι συζητήσεις που γίνονται σε διάφορα ορθοδοξα θέματα σίγουρα οφελουν πάρα πολλούς όπως πιστεύω θα οφελεισουν και εμένα τον ίδιο!!!και πάλι σας ευχαριστώ πολύ!!!
Ένα από τα θέματα που θα ήθελα να συζητήσουμε να μου πείτε την άποψή σας-συμβουλη σας είναι και το θέμα του αυνανισμου που και εμένα να πω την αλήθεια με ταλαιπωρει από μικρό παιδί από τα 12 περίπου χρόνια μου μέχρι και σήμερα που είμαι 28 χρόνων παντρεμενος..παντρεμένος ναι και ακόμα δεν λέει μα με αφήσει αυτό το παθος από τα πολλά που έχω αλλά το συγκεκριμένο με στέλνει στα πατώματα ψυχολογικά ...
Είμαι ένας άνθρωπος που από μικρό παιδί δεν ειμουν μεσα στην εκκλησία γιατί θέλετε δεν είχα ανθρώπους δίπλα που να με βάλουν και να με δειξουν την εκκλησια -χριστο με αποτέλεσμα να μεγαλώσω αλλιώς να μην ειμί σε σωστές παρέες να πηγαίνουμε σε αμαρτωλά μέρη και ενολιγης να ζω και να μεγαλώνω αμαρτωλά...δεν θέλω να το ρίξω βέβαια όλο στο ότι δεν είχα ανθρώπους να με δείξουν χριστο αλλά ένα παιδί μικρο και άπειρο μόνο του πως θα μπορέσει να ψάξει και να μάθει....εν ολίγοις πάνω κάτω πιστεύω ότι καταλαβενετε τι εννοώ...πεφτω σε αυτο το αμαρτημα και απελπιζομαι...τα τελευταία χρόνια έχω έρθει κάπως κοντά στην εκκλησία από διάφορα συμβάντα που μου έχουν συμβεί στην ζωή μου έχουμε και και πνευματικό που όσο πιο συχνά γίνεται πηγενομε να τον βλέπουμε κάπως έχουμε μπει σε μια τάξη αλλά το συγκεκριμένο παθος δεν λέει να με αφήσει ακόμα και τώρα που είμαι 28 χρόνων παντρεμένος...θα ήθελα να μου πείτε την άποψή σας πάνω σε αυτό το θέμα και απο άλλους λαϊκούς ανθρώπους που και εσείς όπως όλοι μας πολεμάμε σε αυτήν την ύπουλη κοινωνία μας - εποχή να κρατήσουμε!!!!
Σας ευχαριστώ!!!!!

[Νίκος]

Αληθώς Ανέστη Μίλτο. Στις 100 περίπου προηγούμενες δημοσιεύσεις αυτού του θέματος, έχουν λεχθεί τα περισσότερα που θα μπορούσαν να ειπωθούν γι αυτό. Σε παρακαλώ μελέτησε τα και, αν έχεις ακόμη απορίες, μπορείς να επανέλθεις να το συζητήσουμε.

Για παράδειγμα στις πρώτες δημοσιεύσεις αυτού του θέματος:

Ας ξεκινήσουμε από την Αγία Γραφή. Πράγματι όλη η αλήθεια είναι γραμμένη στην Αγία Γραφή, όμως σε πολλές περιπτώσεις συνεπτυγμένη. Οι Πατέρες της Εκκλησίας με την εμπειρία τους στους πνευματικούς αγώνες και τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, ερμήνευσαν την Αγία Γραφή βοηθώντας μας έτσι να την κατανοήσουμε καλύτερα.

Έτσι σ΄ ένα εξειδικευμένο θέμα σαν αυτό, μπορεί να μην υπάρχει απ΄ ευθείας απάντηση από τη Γραφή. Έχουν γράψει όμως πολλά οι Πατέρες πάνω σ΄ αυτό.

Ο π. Αθανάσιος Λεμεσού, δίνει ένα γενικό ορισμό της αμαρτίας, που συμπίπτει και με τα γραφόμενα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη. Δηλαδή, "αμαρτία είναι ότι κάνουμε στη ζωή μας που μας απομακρύνει από το Θεό".

Μπορεί τώρα να φανταστεί κάποιος ότι η συγκεκριμένη πράξη μας βοηθά να πλησιάσουμε στο Θεό;

Ο αυνανισμός είναι εκτόνωση της επιθυμίας για συνουσία, όταν αυτή δεν είναι εφικτή για διάφορους λόγους. Συνήθως χρησιμοποιείται, για να ενισχύσει την πράξη αυτή, και η φαντασία ερωτικών εικόνων. Όλα αυτά είναι μάλλον νοσηρά και προφανώς πολύ απέχουν απ΄ το στόχο.

Η σωστή στάση, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει φυσιολογική εντός γάμου ερωτική σχέση, είναι η εγκράτεια.

Δεν είναι θέμα, λοιπόν, κανόνων. Οι κανόνες δεν είναι χαρακτηριστικό της Ορθοδοξίας, αλλά του παπισμού, Είναι θέμα στάσης, τρόπου ζωής. Η αγάπη μας για τον Κύριο είναι το κριτήριο για κάθε μας πράξη, για όλη μας τη ζωή. Ένα καλό κριτήριο για ότι κάνουμε είναι αυτό που μας έλεγε ο κατηχητής μας, όταν ήμασταν μικροί: "φαντάσου σε κάθε τι που κάνεις ότι ο Κύριος είναι παρών".

Όμως αν κάποιος έχει έντονες ορμές μήπως είναι προτιμότερος ο αυνανισμός από κάτι χειρότερο;

Η απάντηση σ΄αυτή την απορία είναι: Υπάρχει μέτρο σύγκρισης ανάμεσα σε αμαρτίες; Και για τις μικρές χάνεις τη Βασιλεία των Ουρανών, όπως και για τις μεγάλες.

Ο τρόπος αντιμετώπισης των σαρκικών πειρασμών είναι η εγκράτεια. Όμως είμαστε άνθρωποι κι αν πέσουμε θα ζητήσουμε το Έλεος του Θεού και τη συμβουλή του Πνευματικού μας. Το για μεγάλη ή μικρή πτώση είναι αδιάφορο. Άλλωστε δεν υπάρχει μέτρο για να τις μετράμε. Ο Κύριος που είναι το μέτρο μας είναι τέλειος και ζητά κι από μας να γίνουμε τέλειοι.

Και εγκράτεια χωρίς τη βοήθεια των Μυστηρίων της Εκκλησίας δεν γίνεται. Γι αυτό όποιος αντιμετωπίζει δυνατούς πειρασμούς, τους αντιμετωπίζει στα γόνατα και στις ακολουθίες. Μάχη είναι και δεν ψάχνουμε πως θα χάσουμε, αλλά πως θα κερδίσουμε.

Και για μην είμαστε απόλυτα θεωρητικοί, ας πούμε και μερικές πρακτικές συμβουλές που ενισχύουν την προσπάθεια εγκράτειας:

1. Τακτική συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας για άντληση δύναμης.

2. Συχνή προσευχή.

3. Πνευματική ανάγνωση και σωστή ενημέρωση για όλα τα θέματα που τον/την απασχολούν.

4. Τακτική επαφή με τον Πνευματικό.

5. Σωματική άθληση ("νους υγειής εν σώματι υγειά").

6. Αποφυγή θεαμάτων, ακουσμάτων και αναγνωσμάτων που εξάπτουν τη νοσηρή φαντασία και δημιουργούν άσκοπους πειρασμούς.

7. Προσεκτική επιλογή των συναναστροφών

8. Πρόγραμμα και σωστή αξιοποίηση του χρόνου, που να περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω. Η τεμπελιά είναι κακός σύμβουλος κατά το "αργία μήτηρ πάσης κακίας".

Όλα αυτά είναι προτάσεις και όχι εντολές. Έχουν την αποτρεπτική πλευρά τους, αλλά και τη θετική επίσης. Είναι πολύ σημαντικό να γίνονται με χαρά, για την Αγάπη του Χριστού, εν ονόματι Του Χριστού και οι όποιες επιτυχίες ν΄αποδίδονται σ΄Αυτόν. Οι όποιες αστοχίες δεν πρέπει ν' απογοητεύουν, αντίθετα αποτελούν ευκαιρία για συνειδητοποίηση της ανθρώπινης αδυναμίας και αξιοποιούνται για νέο ξεκίνημα με τη βοήθεια του Πνευματικού.

[aposal]

Αδελφέ αν προσπαθείς μόνος σου να νικήσεις ένα πάθος, δεν θα τα καταφέρεις ποτέ. Ο διάβολος είναι πιο δυνατός από τον - αβοήθητο - άνθρωπο. Με τη βοήθεια του πνευματικού σου όμως (και την πλήρη υπακοή) η δύναμή σου πολλαπλασιάζεται και μπορείς να τα καταφέρεις.