Δεν αντιτάσσομαι σε τπτ σε αυτό... και οι εντολές αν έχω καταλάβει σωστά αφορούν το να νοιάζεσαι, το τι να κάνει κάποιος Χριστιανός για να αποκτά καλή καρδιά για να μπορεί να νοιάζεται, και φυσικά αφου είναι Χριστιανός να ευχαριστεί μέσω του να πηγαίνει εκκλησία και να προσεύχεται για το ότι αγάπησε την αγάπη...(τους ανθρώπους που βλέπει και τον Θεό που δεν βλέπει)
Η βάση όμως είναι αυτή... Και συγγνώμη που είμαι τόσο αντιδραστικός... Αλλά οι αντιδράσεις κάποιων στο θέμα τον ομοφυλοφίλων (δεν είμαι) που είχε προκύψει με κατασκανδάλισαν, με εκνεύρισαν, ένιωσα απαίσια, και είναι άμυνα ψυχολογική, να μην θέλω να ακούω για.... τιμωρίες άλλων. Το ότι έχουν ένα πάθος δεν τους διαφοροποιεί... Δεν είναι καλό να λένε οτι είναι ηθικό, αλλά η δυσκολία να αντιμετωπίσουν το τέλος της σχέσης τους, δεν είναι σαν να λες ένα συγνώμη σε κάποιον που αδίκησες... Είναι πιο δύσκολο... Αλλά θέλω να πιστεύω οτι όσοι αγαπάνε, κάτι θα βρεθεί και για την σωτηρία της δικής τους ψυχής... Ποιός μπορεί να μου στερήσει αυτό το πιστεύω... Αν δεν φερόμαστε εμεις έτσι απέναντι σε όσους κάνουν κάτι στραβό ίσως να πίστευαν οτι η πίστη μας είναι αληθινή... Φυσικά αυτά δεν αφορούν τον Νίκο (που νιώθω άσχημα οτι ίσως του δημιούργησα τσάμπα τύψεις και οτι το παίζω δήθεν καλός), που μια κουβέντα είπε ο καημένος, αλλα ξύπνησε μέσα μου το αντάρτικo...
(Ούτε εγώ είμαι σε επίπεδο να τους αγαπάω όλους, αλλά θα ήθελα τουλάχιστον κάποτε να μη μισώ κανέναν)(ούτε αυτό αφορά τον Νίκο
)
Συγγνώμη Νίκο και καλό μήνα!