Δημοσίευσηαπό Achilleas » Τρί Απρ 11, 2017 1:18 pm
Αγαπητέ αδελφέ Κωνσταντίνε θα σου καταθέσω και εγώ την δική μου εμπειρία αναφορικά με την Εξομολόγηση. Την πρώτη φορά που επρόκειτο να εξομολογηθώ, ήταν το 2008 στην Ιερά Μονή Γρηγορίου στο Άγιο Όρος. Είχα και εγώ το ίδιο άγχος με σένα αν θα μπορέσω να πω όλες μου τις αμαρτίες! Έλεγα από μέσα μου ωχ, αν πω την τάδε αμαρτία ποιος ξέρει τι έχω να ακούσω από τον παππούλη! Πίστεψέ με, με το που προσήλθα στην Εξομολόγηση, λύθηκε η γλώσσα μου. Η στάση του ήταν τόσο οικεία και τόσο φιλική, που τα είπα όλα χωρίς ντροπή! Και από τότε έχω έναν σταθερό Πνευματικό (θα σε συμβούλευα να βρεις και συ έναν κοντά στο σπίτι που μένεις, γιατί νομίζω παίζει κι αυτό το ρόλο του σε περίπτωση που δυσκολεύεσαι να μετακινηθείς) αλλά εξομολογούμαι επίσης και στο Άγιο Όρος όταν το επισκέφτομαι. Θα ήθελα να σου πω ότι όλοι τους είναι τόσο γλυκείς και φιλικοί και είναι έτοιμοι να ακούσουν ακόμα και τα χειρότερα αμαρτήματα. Μη φοβάσαι, δεν κόβουν κεφάλια ας το πω ετσι απλοικά. Αντιθέτως, με γλυκύτητα και πραότητα οι Πνευματικοί σε συμβουλεύουν και σου δίνουν την άφεση. Ακόμα και τον κανόνα που τυχόν θα χρειαστεί θα στον καθορίσουν με πολλή αγάπη και όπως ταιριάζει στα μέτρα σου.
Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.