Ορθοδοξία

Καλημέρα Κωνσταντίνε και καλώς ήλθες στο φόρουμ μας.
Η ντροπή που αναφέρεις μπορεί να συζητηθεί με τον πνευματικό σου. Δεν υπάρχουν «μαγικές συμβουλές», αυτό που υπάρχει είναι η εμπιστοσύνη μεταξύ εσένα και του πνευματικού και τότε ανοιχτά θα επιλυθεί αυτό το θέμα.
Ανοιχτά και με εν Χριστώ αγάπη.

Νομίζω πως σε καταλαβαίνω. Ο δικός μου πνευματικός με ξέρει πάρα πολλά χρόνια και τον εμπιστεύομαι απόλυτα. Αυτή η εμπιστοσύνη δεν προέκυψε σε μία ημέρα αλλά μετά από χρόνια εξομολογήσεων. Είναι μία διαδικασία που προχωράει υπό τη σκέπη της αγάπης του Χριστού. Η εξομολόγηση θα πρέπει πάντα να μας αφαιρεί βάρος και όχι να μας προσθέτει, να φεύγουμε από αυτή γεμάτοι χαρά. Σου εύχομαι τα καλύτερα στον αγώνα σου.

Ντροπή είναι να κάνεις την αμαρτία μπροστά στα μάτια του Θεού! Λιγότερη ντροπή είναι να πεις αυτό που έκανες. Κωνσταντίνε, προσπάθησε να περιγράψεις απλά τα γεγονότα χωρίς λεπτομέρειες που σε σκανδαλίζουν. Η ντροπή συνήθως αφορά τα σωματικά αμαρτήματα. Ανάφερε τα χωρίς να περιγράψεις τον τρόπο τέλεσής τους. Όπως είπε κι ο Τάσος, ζήτα τη βοήθεια του Πνευματικού σου για να ξεπεράσεις την ντροπή. Αν δεν μπορείς ή δεν αισθάνεσαι άνετα, ίσως πρέπει ν' αλλάξεις Πνευματικό.

Αγαπητέ αδελφέ Κωνσταντίνε θα σου καταθέσω και εγώ την δική μου εμπειρία αναφορικά με την Εξομολόγηση. Την πρώτη φορά που επρόκειτο να εξομολογηθώ, ήταν το 2008 στην Ιερά Μονή Γρηγορίου στο Άγιο Όρος. Είχα και εγώ το ίδιο άγχος με σένα αν θα μπορέσω να πω όλες μου τις αμαρτίες! Έλεγα από μέσα μου ωχ, αν πω την τάδε αμαρτία ποιος ξέρει τι έχω να ακούσω από τον παππούλη! Πίστεψέ με, με το που προσήλθα στην Εξομολόγηση, λύθηκε η γλώσσα μου. Η στάση του ήταν τόσο οικεία και τόσο φιλική, που τα είπα όλα χωρίς ντροπή! Και από τότε έχω έναν σταθερό Πνευματικό (θα σε συμβούλευα να βρεις και συ έναν κοντά στο σπίτι που μένεις, γιατί νομίζω παίζει κι αυτό το ρόλο του σε περίπτωση που δυσκολεύεσαι να μετακινηθείς) αλλά εξομολογούμαι επίσης και στο Άγιο Όρος όταν το επισκέφτομαι. Θα ήθελα να σου πω ότι όλοι τους είναι τόσο γλυκείς και φιλικοί και είναι έτοιμοι να ακούσουν ακόμα και τα χειρότερα αμαρτήματα. Μη φοβάσαι, δεν κόβουν κεφάλια ας το πω ετσι απλοικά. Αντιθέτως, με γλυκύτητα και πραότητα οι Πνευματικοί σε συμβουλεύουν και σου δίνουν την άφεση. Ακόμα και τον κανόνα που τυχόν θα χρειαστεί θα στον καθορίσουν με πολλή αγάπη και όπως ταιριάζει στα μέτρα σου.

Konstantinos έγραψε:Ας Ευχαριστώ όλους με τις απαντήσεις σας!Το κακό όμως είναι ότι μάλλον με το συγκεκριμένο ιερέα δεν μου βγαίνει... Νιώθω άβολα...Και εκτός αυτού και ο χώρος δεν βοηθά αφού είσαι μπροστά σε όλους και η μισή εκκλησία σε κοιτάει στο στόμα να δει τι θα πεις...(η εξομολόγηση γίνεται στην πρώτη σειρά των καρεκλών... Οπότε, ούτως ή άλλως, νιώθεις άβολα!

θα τολμησω να σου πω να δοκιμασεις καπου που αισθανεσαι πραγματικα ανετα...και εγω θυμαμαι μικρος ντρεπομουν. Τολμησα να πω καποια πραγματα. Αλλα ημασταν μονοι σε ενα δωματιο...κανεις δεν μας ακουγε .Οποτε σκεφτηκα οτι δεν εχω να χσω κατι και να το τολμησω.δεν μας ακουει και κανεις ουτε θα το μαθει...

Οι σαρκικες αμαρτίες(συνουσία με κάποια κοπέλα π.χ κτλ) σίγουρα σε κάνουν να ντρεοεσαι να τα πεις στον ιερέα.

Θεόδωρος22 έγραψε:Οι σαρκικες αμαρτίες(συνουσία με κάποια κοπέλα π.χ κτλ) σίγουρα σε κάνουν να ντρεοεσαι να τα πεις στον ιερέα.

Ε ναι γεια. Ξέρω που το πας. Χαχαχαχα. Μην φοβάσαι.

Konstantinos έγραψε:Στην περίπτωση μου όμως, είναι άσχημο να θες να ανοιχτεις και να είναι από πίσω άνθρωποι που με τελείως αδιάκριτο ύφος σε κοιτούν στο στόμα! Μάλλον θα αλλάξω "ενορία" (χωρίς να εκκλησιαζομαι σε αυτήν...Θα εξακολουθήσω να εκκλησίαζομαι στην εκκλησιά μου!) ευχαριστώ πολύ!

Θες να εξομολογηθείς σαρκικά αμαρτήματα; Αν ναι φρόντισε να πας να εξομολογηθείς σε ώρα που θα είστε μονο εσύ κι ο ιερέας!

Δε χρειάζεται να ντρεπεσαι.Μπορείς να πεις περιληπτικά τις σαρκικές αμαρτίες που έκανες με κάποια κοπέλα ο ιερέας θα δείξει κατανόηση!

Ας μην ξεχνάμε πως η χριστιανική πίστη και διδασκαλία είναι πρώτα και κύρια αγάπη. Ο απόστολος Παύλος στην πρώτη του προς Κορινθίους επιστολή είχε γράψει «Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετώ» (Α Κορ. 4,14). Όλοι μας πρέπει να προσεγγίζουμε το Ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως με χαρά και όχι με φόβο. Και τότε αυτά που μας καταπιέζουν λύνονται.