Πρέπει να μισούμε ή ν' αγαπούμε τις αμαρτίες μας;

[Γωγώ]

Θα ήθελα να αναφέρω κάτι που με προβληματίζει. Για να μην γυρίσω το θέμα της εξομολόγησης αλλού το φέρνω εδώ για να το συζητήσουμε.

Νομίζω ότι τις αμαρτίες μας δεν πρέπει να τις μισήσουμε. Απεναντίας πρέπει να τις αγαπήσουμε.

Θεωρώ ότι αμαρτία είναι οι πράξεις, τα λόγια και τα συναισθήματα που είναι γεμάτα από εγωισμό, περηφάνια, φιλαυτία, φιλαργυρία. Όλα αυτά λοιπόν είναι που μολύνουν την ψυχή μας.

Αν τα μισήσουμε, θα είναι σαν να μισούμε το κομμάτι του εαυτού μας που σφάλει, που δεν έχει αγάπη. Με αυτό τον τρόπο διαχωρίζουμε το καλό από το κακό. Απορρίπτουμε την αρνητική μας πλευρά, αλλά δεν την διορθώνουμε κατακρίνοντάς την.

Καλύτερα λοιπόν θα ήταν να συμπαθήσουμε το κομμάτι μας που σφάλει, να λυπηθούμε και να πενθήσουμε για τον εαυτό μας και τα βαριά του σφάλματα και με πίστη να ευχαριστήσουμε τον Θεό που μακρόθυμα μας ελεεί, φτάνει να του το ζητήσουμε.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να αγκαλιάσουμε με κατανόηση τις αμαρτίες μας, για να μπορέσουμε να τις διορθώσουμε και με την βοήθεια του Θεού να τις γιατρέψουμε και να τις μετατρέψουμε κι αυτές σε αγάπη.

[Νίκος]

Αμαρτία = Αστοχία

Με λίγα λόγια αμαρτία είναι ότι μας απομακρύνει από το Θεό. Επομένως πως μπορούμε ν΄αγαπήσουμε αυτό που μας απομακρύνει από Εκείνον που αγαπάμε πιο πολύ κι απ' τη ζωή μας.

Βεβαίως μαζί με τις αμαρτίες δε μισούμε και τον εαυτό μας, ούτε τον χαρακτηρίζουμε εξ αιτίας τον αμαρτιών μας, δηλαδή επειδή είπαμε μια φορά ένα ψέμμα δε σημαίνει ότι είμαστε ψεύτες. Επίσης δεν μας κάνει καμιά έκπληξη πως εμείς κάναμε αμαρτίες, γιατί η αμαρτία είναι στη φύση του μεταπτωτικού ανθρώπου. Μετανοούμε γι αυτές και προσπαθούμε να μην τις επαναλάβουμε, αλλά δεν παθαίνουμε κατάθλιψη επειδή είμαστε αμαρτωλοί, επειδή αυτό είναι αυτονόητο. (Ουκ έστιν άνθρωπος ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει).

Άρα αγωνιζόμαστε να μην αμαρτάνουμε και να πολεμήσουμε τα πάθη που μας σπρώχνουν στην αμαρτία, ελπίζοντας πάντα και παίρνοντας δύναμη από τη Χάρι του Θεού, που μας παρέχεται απλόχερα όταν ζητούμε ταπεινά τη βοήθειά Του.

[Augi]

Πιστεύω ότι το πιο δύσκολο είναι όταν έχουμε ένα πάθος, γνωρίζουμε ότι ο Θεός το αποστρέφεται παρ' όλα αυτά εμείς δεν καταλαβαίνουμε γιατί είναι κακό και δε μπορούμε να νιώσουμε ενοχή και να μετανοήσουμε πραγματικά. Δηλαδή ξέρουμε ότι είναι αμαρτία σύμφωνα με τις Γραφές κτλ αλλά δε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί είναι αμαρτία,με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να νιώσουμε μετάνοια. αυτό είναι ό, τι χειρότερο, γιατί δεν έχει νόημα να εξομολογούμαστε κάτι επειδή ξέρουμε ότι θεωρείται κακό και όχι επειδή νιώθουμε ότι είναι κακό.

[Νίκος]

Έχει νόημα να εξομολογούμαστε κάτι που ξέρουμε ότι είναι αμαρτία, ακόμη κι αν δεν το νοιώθουμε, αρκεί να εξομολογούμαστε μαζί και το ότι δεν το νοιώθουμε, μα μην υποκρινόμαστε δηλαδή μετάνοια, αλλά να ζητάμε συγχώρηση ακόμη και για την έλλειψη μετανοίας.

Δεν είναι προτιμότερο να μην εξομολογούμαστε όταν δεν νοιώθουμε μετάνοια όπως δεν είναι σωστό να μην προσευχόμαστε, όταν δεν έχουμε διάθεση, αλλά να προσπαθούμε μα συγκεντρώσουμε τον εαυτό μας στην προσπάθεια κι ο Θεός θα μας βοηθήσει και μετάνοια και κατάνυξη να νοιώσουμε.

Άλλωστε εκπαιδευόμενοι είμαστε όλοι όχι άγιοι, έχουμε δρόμο ακόμη μπροστά μας.

[thomas]

Αν αγαπω την αμαρτια θα παω και θα την ξανακανω.... κσι πιστεψτε με της εχω πολυ αγαπη.....
Διάβασα αυτα
"Μετάνοια σημαίνει αλλαγή νου, νοοτροπίας, μεταβολισμός, εγκεντρισμός χρηστοήθειας, μίσος της αμαρτίας." ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

"Αν, λοιπόν, μετανόησες αληθινά, πρώτα-πρώτα θα μισήσεις ολόψυχα τον προηγούμενο τρόπο της ζωής σου......Μάζεψε το νου σου και συλλογίσου όλα όσα μπορούν να σου εμπνεύσουν μίσος για την αμαρτία και να φέρουν στην καρδιά σου κατάνυξη.«ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ»
Εκδ. Ι. Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

"ή ταπείνωση αρχίζει εντελώς διαφορετικά. Αρχίζει με προσευχή. Ό άνθρωπος ζητάει βοήθεια. Και δύναμη να μισή την αμαρτία. Κύριε, βοήθει μοι. Ζητεί βοήθεια, για να έλθει στην ψυχή του αυτό το μίσος κατά της αμαρτίας. Γι' αυτό γίνονται τα αιτήματα «συγχώρεσε με» «βοήθησε με» «δώσε μου». Τα αιτήματα αυτά είναι ικανά να μεταστρέψουν και τον χειρότερο εγκληματία."ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ

Οπότε το συμπερασμα ειναι να παρακαλεσουμε τον Θεο να μας δωσει μισος κατά της αμαρτιας....

[ORTHODOXIA]

Να μισουμε τις αμαρτιες μας και να μετανοουμε!

Μεσα απο αυτες μαθαινουμε τα λαθη μας κι ερχομαστε πιο κοντα στον Κυριο Ημων Ιησου Χριστο. Με δακρυα και συντριβη να κλαιμε. Να μην ξανακανουμε ξανα τις ιδιες!

Ολη την ημερα να σκεφτομαστε τον θανατο και να καθαρισουμε την ψυχη μας. Να αποφευγουμε τους πειρασμους και τα παθη μας!

Ν' αποχτησουμε ταπεινοτητα και να μαθουμε ν' αγαπαμε τον Κυριο πρωτα, τον εαυτο μας και τους αδελφους μας με την ελεημοσύνη. Να κανουμε επισκεψεις σ' εναν αρρωστο ανθρωπο !

[stratis]

Μήπως εννοείς Γωγώ να αγαπήσουμε το αποτέλεσμά της και το διδακτικό της χαρακτήρα όταν ερχόμαστε σε συναίσθηση; Αν δεν πάθεις, δε θα μάθεις...

[Σταυρος]

Αν αγαπω την αμαρτια θα παω και θα την ξανακανω.... κσι πιστεψτε με της εχω πολυ αγαπη.....
Διάβασα αυτα
"Μετάνοια σημαίνει αλλαγή νου, νοοτροπίας, μεταβολισμός, εγκεντρισμός χρηστοήθειας, μίσος της αμαρτίας." ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

"Αν, λοιπόν, μετανόησες αληθινά, πρώτα-πρώτα θα μισήσεις ολόψυχα τον προηγούμενο τρόπο της ζωής σου......Μάζεψε το νου σου και συλλογίσου όλα όσα μπορούν να σου εμπνεύσουν μίσος για την αμαρτία και να φέρουν στην καρδιά σου κατάνυξη.«ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ»
Εκδ. Ι. Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ


Οπότε το συμπερασμα ειναι να παρακαλέσουμε τον Θεο να μας δωσει μισος κατά της αμαρτίας....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

[eleanna]

Δε νοείται μετάνοια χωρίς απέχθεια για την αμαρτία.