Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Συζήτηση γύρω από τα αμαρτήματα και τα πάθη.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Θεολογικός
Δημοσιεύσεις: 12
Εγγραφή: Δευτ Δεκ 26, 2016 8:08 pm

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Θεολογικός » Τετ Ιαν 04, 2017 4:11 pm

Αγαπητέ μου φίλε, σου ζητώ συγγνώμη, διότι παρερμήνευσα κάποια λόγια σου. Είπες ότι η παιδαγωγική επιστήμη δεν είναι καθαρα κοσμική. Κι εγώ ανέφερα τη σχέση κοσμικότητας-αμαρτωλότητας, αλλά εσύ δεν υπονόησες κάτι τέτοιο. Ενδιαφέροντα θέματα ''ανοίγεις'' για τα οποία έχω ένα σωρό ερωτήματα, αλλά δε θέλω να τα εκθέσω, διότι νιώθω ότι θα σε κουράσω. Μπορεί να κάνω και λάθος για τις σπουδές μου, όπως αναφέρεις. Μόνο ένας ιερομόναχος μου είπε να αφήσω το Παιδαγωγικό, αλλά οι περισσότεροι ρασοφόροι μού είπαν αυτό που λες (κι) εσύ. Εγώ όμως θεωρώ ότι ένας πνευματικός θα 'πρεπε να 'ναι σε θέση να πει τι είναι αυτό που φταίει και να το πει μέσα από το πνεύμα τού Θεού κι όχι μέσα από το πνεύμα τής δειλίας. Διότι -όπως ανέφερα και προηγουμένως- έχω την ''υποψία'' ότι συχνά αγνοούμε πράγματα που δεν είναι αμαρτωλά μεν, αλλά μπορεί να μας σπρώξουν στην αμαρτία και τα αγνοούμε από φόβο κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού.



Άβαταρ μέλους
Stauros
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 22, 2016 11:36 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Stauros » Πέμ Ιαν 05, 2017 10:16 am

Θεολογικός έγραψε:Όντως η ενασχόλησή μου με μια επιστήμη να φταίει;


Αδερφέ καλημέρα και να έχεις πάντοτε χαρά μέσω του Κυρίου!
Γιατί να φταίει; Κάποιος μπορεί να πει ότι δε φταίει καμία επιστήμη (όπως παραδείγματος χάριν δε φταίει κανένα οικόπεδο για περιουσιακούς αλληλοσπαραγμούς) αλλά ο τρόπος με τον οποίο τοποθετούμαστε απέναντι στη ζωή και τις δραστηριότητές μας. Πού έχουμε το Χριστό στις σπουδές, δουλειές, ανεργίες, κουβέντες μας; Πατέρες το έχουν πει ότι καλό είναι να χριστοποιείται η ζωή μας, να την παραδίδουμε στον Κύριο για να μας οδηγήσει. Φυσικά σε όλα αυτά είναι απαραίτητη η μυστηριακή ζωή σε μετάνοια που προσφέρει απλόχερα η Εκκλησία. Είναι πραγματικά τιτάνιο το δώρο που προσφέρεται. Μακάρι όλους να μας οδηγεί σε μετάνοια συνέχεια αφού όπως και να έχει αμαρτωλοί είμαστε. Ο πνευματικός (προπονητής μου άρεσε σαν λέξη που γράφτηκε αλληγορικά πιο πάνω) :D είναι ζωτικής σημασίας και κόσμημα της κοινωνίας αλλά δεν μπορεί να πάρει αυτός την ευθύνη τη δική μας.
Κάπου είχα διαβάσει/ακούσει ότι μετάνοια είναι συνεχής απόφαση να νεκρώνει ο παλιός άνθρωπος για να ανθίσει ο νέος. Η απόφαση μπορεί να προκύπτει από διάφορους λόγους φαντάζομαι


Θεολογικός έγραψε:Μήπως ο Θεός προγνωρίζει ότι αν γίνω εκπαιδευτικός, θα οδηγηθώ στην αμαρτία (κατάκριση μαθητών και γονιών, καχυποψία, υπερηφάνεια)

Κατάκριση, καχυποψία και υπερηφάνεια εννοείς κάτι σαν το παρακάτω;
http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaidey ... o-se-paidi

Ένας ταπεινός άνθρωπος που λόγω συγκυριών δεν είχε τελειώσει το δημοτικό μου είχε πει μέσες άκρες κάποτε, όταν ολοκλήρωνα ένα τμήμα της εκπαίδευσής μου, ότι τα Πανεπιστήμια πια βγάζουν ανθρώπους αμόρφωτους. Συνεχίζοντας, το διαπίστωσα τόσο στον εαυτό μου όσο και στην ομήγυρή μου, πριν ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων.

Μπορείς να το δεις και αλλιώς: είναι μεγάλη ταπείνωση αλλά και χάρη να κατεβαίνεις στην ηλικία των μαθητών, να τους διδάξεις αλλά και να σε "τσαλακώσουν" με το παιχνίδι τους και να γίνεις εσύ μαθητής τους διδάσκοντάς σε την απλότητα, και από τους γονείς να διδαχθείς υπομονή και ό,τι θέλει ο Κύριος.
Ειδικά η παιδαγωγική επιστήμη προσφέρεται καθώς υπάρχουν διάφορες θεωρίες παιδαγωγικής αλληλοσυμπληρούμενες μεταξύ τους.

Περί ακηδίας πάντως και βαρεμάρας γενικά, μου έρχεται τώρα στο μυαλό η Φιλοκαλία. Υπάρχει στο ίντερνετ και θα βρεις μέσα λόγους των Αγίων Πατέρων και για την ακηδία. Πέραν της Φιλοκαλίας, είναι όμορφα βιβλία το Μητερικόν, το Γεροντικόν, το Λειμωνάριον, το Λαυσαϊκόν. Δεν τα έχω διαβάσει αλλά έχω μια μικρή γνωριμία μαζί τους μαθαίνοντάς τα από άλλους και αποτέλεσαν διαχρονικά πολύ σημαντικά για την εκπαίδευση του πληρώματος.



Θεολογικός
Δημοσιεύσεις: 12
Εγγραφή: Δευτ Δεκ 26, 2016 8:08 pm

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Θεολογικός » Πέμ Ιαν 05, 2017 8:18 pm

Γεια σου και σένα, καλέ μου φίλε, και καλή -εν Χριστώ- χρονιά!
Η επιστήμη σε καμία περίπτωση δε φταίει. Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει ''κατηγορία'' εναντίον τής επιστήμης. Μόνο στις επιστολές τού απόστολου Παύλου υπάρχουν έννοιες όπως ''πονηρή σοφία των ανθρώπων''. Δεν ξέρω βέβαια τι ακριβώς μπορεί να εννοούσε ο Παύλος με την έννοια αυτή. Μάλλον δεν εννοούσε την ίδια την επιστήμη, αλλά την επιστήμη (σοφία) που υπηρετεί το ψέμα και την πλάνη. Πάντως, σε καμία περίπτωση δε θεωρώ ότι ο Θεός ''αντιπαθεί'' την επιστήμη.

Εφόσον όμως δεν την ''αντιπαθεί'', δεν ξέρω γιατί νιώθω ότι η ενασχόλησή μου με την επιστήμη ψυχραίνει την αγάπη μου για τον Χριστό και το αντίστροφο, δηλαδή η αγάπη μου για τον Χριστό ψυχραίνει την αγάπη μου για την επιστήμη. Ίσως το ότι αγαπώ το παιδαγωγικό γίνεται η αιτία τής ψύχρανσης. Κάποτε είχα διαβάσει ένα κείμενο του αγίου Παίσιου σχετικά με τις κοσμικές επιθυμίες. Στο κείμενο αυτό ο άγιος έλεγε ότι οι κοσμικές μας επιθυμίες ακόμα κι όταν δεν είναι αμαρτωλές (πχ η αγάπη μας για μια επιστήμη, όπως το παιδαγωγικό) μπορεί να ψυχράνουν την αγάπη μας για τον Χριστό. Έτσι, συμβούλεψε να τις ''κόβουμε''. Αυτό μου θύμισε έναν λόγο τού Χριστού σχετικά με το ότι αν το δεξί μας μάτι μάς σκανδαλίζει, τότε να το βγάλουμε και να το ρίξουμε στη φωτιά.

Πάντως, αυτό με τον Παίσιο το συζήτησα με έναν ιερέα και μου είπε ότι ο άγιος μπορεί να μην είχε δίκιο (αν όμως η Εκκλησία ζητά υπακοή, δεν μπορεί να λέει ότι κάνει λάθη). Ή μπορεί να το έλεγε μόνο για τους μοναχούς (ναι, αλλά οι άγιοι Πατέρες δε λένε ότι και οι λαικοί οφείλουν να εφαρμόζουν όλες τις εντολές;).
Αυτό που λες, καλέ μου φίλε, ότι ο πνευματικός δεν μπορεί να πάρει πάνω του τη δική μας την ευθύνη, τι εννοείς; Αν συμβουλευτούμε έναν πνευματικό και κάνει λάθος και ''χαλάσει'' ο πνευματικός μας αγώνας, τότε θεωρώ ότι έχει ευθύνη. Είναι σαν τον ιατρό τού σώματος. Αν κάνει λάθος διάγνωση ή δώσει λάθος θεραπεία κι ο ασθενής χειροτερέψει, έχει ευθύνη. Εκτός αν εννοούσες κάτι άλλο, όταν μίλησες για ευθύνη.

Επίσης, μπορεί να φταίει κάτι άλλο κι όχι η ενασχόλησή μου με το Παιδαγωγικό. Μπορεί να ευθύνεται ο φόβος μου για το ότι η εξάσκηση του διδασκαλικού επαγγέλματος μπορεί να με οδηγήσει στην αμαρτία. Και νομίζω ότι διάβασες και παραπάνω για τον φόβο μου αυτό κι έτσι, μου έστειλες και το κείμενο.

Το διάβασα το κείμενο αυτό. Βέβαια, μπορεί και να μην είναι αληθινό το συμβάν που αναφέρεται, αλλά θα μπορούσε και να 'ναι. Ίσως χρειαστεί όμως να γίνω πιο συγκεκριμένος. Έστω ότι ένας θέλει να αποβάλλει την καχυποψία. Ένας δάσκαλος όμως είναι πολύ εύκολο να πέσει στην καχυποψία. Έτσι, μπορεί να σκέφτεται ότι αν κάνει το α πράγμα, οι μαθητές θα προσπαθήσουν να του ''πάρουν τον αέρα''. Επίσης, είναι εύκολο να πέσει ο δάσκαλος στην κατάκριση, διότι έρχεται αντιμέτωπος με δύστροπους κι ενοχλητικούς γονείς. Ή μπορεί να νιώθει ότι ο οι μαθητές, οι γονείς και οι συνάδελφοί του θα επιχειρήσουν να τον εκμεταλλευτούν και δε θα μπορέσει να προστατέψει τον εαυτό του, να ενοχλείται και να εκνευρίζεται με τους παραπάνω. Εμένα, πάντως, προσωπικά θα με προβλημάτιζε η συμπεριφορά των παιδιών. Τους γονείς και τους συναδέλφους τούς κάνεις πιο εύκολα πέρα. Δε θα μου άρεσε να προσπαθώ να τα μορφώνω, να τα βοηθώ κλπ και να εισπράττω φασαρία, ασέβεια και περιφρόνηση. Και δε θα μου άρεσε όχι διότι θέλω να υποχρεώνω άλλους να μου φέρονται καλά, αλλά γιατί αυτά θα σήμαιναν ότι ως εκπαιδευτικός θα ήμουν αποτυχημένος.

Φυσικά, η ελληνική παιδεία δεν αντιμετωπίζει μόνο το παραπάνω πρόβλημα αλλά και το ότι παράγει μεγάλο αριθμό ατόμων με λειτουργικό αναλφαβητισμό, δηλαδή αυτό που ανέφερες κι εσύ.



Άβαταρ μέλους
Stauros
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 22, 2016 11:36 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Stauros » Πέμ Ιαν 05, 2017 11:48 pm

Θεολογικός έγραψε:Αυτό που λες, καλέ μου φίλε, ότι ο πνευματικός δεν μπορεί να πάρει πάνω του τη δική μας την ευθύνη, τι εννοείς; Αν συμβουλευτούμε έναν πνευματικό και κάνει λάθος και ''χαλάσει'' ο πνευματικός μας αγώνας, τότε θεωρώ ότι έχει ευθύνη. Είναι σαν τον ιατρό τού σώματος. Αν κάνει λάθος διάγνωση ή δώσει λάθος θεραπεία κι ο ασθενής χειροτερέψει, έχει ευθύνη. Εκτός αν εννοούσες κάτι άλλο, όταν μίλησες για ευθύνη.


Καλησπέρα αγαπητέ αδερφέ μου!
Συγγνώμη, οφείλω να εξηγήσω τι δεν εννοούσα. Ξαναδιάβασα ό,τι έγραψα περί ευθύνης και μου φάνηκε πολύ άσχετο τελικά αυτό που είπα! Ελπίζω να μάθω τη διάκριση κάποτε. :D Πάντως Δεν εννοούσα την πνευματική ζωή!

Αυτό που εννοούσα είναι ότι έχω τις αμφιβολίες μου στο να είμαστε άβουλοι (όχι ανυπάκοοι) μετατρέποντας τον Ιερέα, κατά την εξομολόγηση, στη συνειδησή μας σε προσωπικό μας "κοσμικό μάνατζερ". Με ερωτήσεις επιπέδου (λέμε τώρα) "τι αμάξι να πάρω, τί κούρεμα να κάνω κτλ κτλ". Κατά το ρητό "ο νους μου κατά τα βιοτικά περιεπόλευσεν'". Με βάση αυτόν το λογισμό έγραψα στη συνέχεια ότι οι Πατέρες λένε να έχουμε ως κέντρο της ζωής μας το Χριστό, και ό,τι μέριμνα βιοτική έχουμε να την αναφέρουμε στο Χριστό και να μην την αγαπάμε περισσότερο από εκείνον, απλά. Είναι και αυτά που έγραψες είναι πολύ κατατοπιστικά που βλέπω αναφέρονται ακριβώς στην αγάπη! Άλλωστε και ένα φίλο σου θα τον ρωτούσες παρόμοια πράγματα. Κοινώς, γράψε λάθος μου για τη γενίκευση, αν μπορώ κάπως να συμμαζέψω τί είπα, θα έλεγα αυτήν την παράγραφο. :oops:

Αφού έχεις λογισμούς για την κατάσταση όπως γράφεις, πάντως, σε αυτούς μπορεί να σε καθοδηγήσει ο πνευματικός σου.



Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Παρ Ιαν 06, 2017 12:24 pm

Αγαπητέ αδελφέ Θεολόγε διάβασα τον προβληματισμό σου σχετικά με την επιστήμη που σπουδάζεις, την Παιδαγωγική και τον κίνδυνο που θεωρείς ότι ενέχει η ενασχόληση με αυτήν ως προς τα πνευματικά. Θα ήθελα να κάνω μία συσχέτιση με την προσωπική μου εμπειρία με την επιστήμη που σπούδασα, τα μαθηματικά. Η επιστήμη των μαθηματικών είναι μία καθαρά ορθολογιστική επιστήμη σύμφωνα με την οποία, όποια θεωρία αναπτύσσεται σε τούτο τον κόσμο, χρειάζεται απόδειξη. Άρα και όλες οι Θρησκειες συμπεριλαμβανομενης και της δικιάς μας, σύμφωνα με τα μαθηματικά, χρήζουν αποδείξεως για να επαληθευτούν. Καταλαβαινεις, λοιπόν, ότι με το σκεπτικό που ανέπτυξες, όσοι σπουδάζουν μαθηματικά και γενικότερα θετικές επιστημες όπως εγώ θα έπερεπε να καταστούν άθεοι! Είναι γεγονός πάντως, οτι ένα μεγάλο ποσοστό εξ αυτών, επηρεάζονται από τον ορθολογισμό που φέρουν αυτές οι επιστήμες και γίνονται άθεοι ή αγνωστικιστές! Αυτό όμως σημαίνει ότι δεν πρέπει ένας που είναι κοντά στο Χριστό να μην ακολουθεί αυτές τις επιστήμες και γενικά να μην σπουδάζει εκτός αν πρόκειται για τη Θεολογία? Ποτέ τέτοιο πράγμα. Πάρε μάλιστα για παράδειγμα πάρα πολλούς μοναχούς των Θετικών Επιστημών που υπαρχουν στο Άγιο Όρος! Με αυτή τη λογική επίσης, σκέψου ότι αν οι άνθρωποι δεν σπούδαζαν γενικά τις επιστήμες, οι κοινωνίες δεν θα είχαν οργανωθεί, δεν θα είχαν προοδέψει, δεν θα είχαν ανακαλύψει τα αυτοκίνητα για τα οποία έκανες ιδιαίτερο λόγο, θα ήταν ακομα στα δέντρα, θα πέθαιναν πρόωρα και γενικά δεν θα είχαν βελτιώσει το επίπεδο της ζωής τους. Αν μέσα σου είσαι ενδυναμωμένος με την πίστη, είσαι κοντά στην εκκλησία και διαβάζεις την Αγία Γραφή και άλλα πνευματικά βιβλία, καμία επιστήμη δεν θα σταθεί εμπόδιο στο να γίνεις ένας Χριστιανός με Χ κεφαλαίο χρήσιμος στην κοινωνία. Αντιθέτως, την σπουδαία επιστήμη της Παιδαγωγικής, μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις εάν αισθάνεσαι Χριστιανός Παιδαγωγός, στη σωστή εν Χριστώ διαπαιδαγώγηση των παιδιών και ο μισθός που θα λάβεις στον ουρανό δεν θα είναι λίγος. Γι' αυτό αδελφέ μου ταπεινή γνώμη είναι, να την ακολουθήσεις χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Όσον αφορά τη χρήση του αυτοκινήτου, παν μέτρον άριστον και για τη ρύπανση, δεν χρειάζεται να σκοτιζόμαστε εμείς. Άσε τους κυβερνώντας αυτόν τον έρμο τον πλανήτη να ασχοληθούν με αυτή αν μπορούν να κάνουν κάτι. Τι να κάνουμε εμείς οι κοινοί θνητοί. Η ανάπτυξη του πολιτισμού έχει και παρενέργειες!


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Θεολογικός
Δημοσιεύσεις: 12
Εγγραφή: Δευτ Δεκ 26, 2016 8:08 pm

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Θεολογικός » Παρ Ιαν 06, 2017 2:39 pm

Σωστά γράφεις, καλέ μου φίλε, για τη σχέση μας με τον πνευματικό και για τα υπόλοιπα βέβαια.



Θεολογικός
Δημοσιεύσεις: 12
Εγγραφή: Δευτ Δεκ 26, 2016 8:08 pm

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Θεολογικός » Παρ Ιαν 06, 2017 3:54 pm

Καλή χρονιά και σε σένα!
Δε σπουδάζω ακόμα στο Παιδαγωγικό. Το Παιδαγωγικό το θέλω, για να έχω ένα δεύτερο πτυχίο.

Σωστό αυτό που λες, ότι χωρίς την επιστήμη οι άνθρωποι δε θα είχαν προοδεύσει. Ωστόσο, και το Ευαγγέλιο να υπήρχε μόνο οι άνθρωποι πάλι θα είχαν προοδεύσει. Ίσως όχι τόσο στον τεχνικό πολιτισμό βέβαια. Αλλά και πολλοί άγιοι κι ασκητές ουσιαστικά έζησαν να σαν μην υπήρχε ο τεχνικός πολιτισμός. Βέβαια, ο πολιτισμός αυτός έχει και παρενέργειες, όπως πολύ σωστά ανέφερες σχετικά με τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Εμένα μου φαίνεται ότι η χρήση τού αυτοκινήτου είναι αμαρτία, εφόσον συμβάλλει στη μόλυνση. Τώρα αν κάποιος αναφερθεί πάλι στο μέτρο, δηλαδή στο να χρησιμοποιούνται το αμάξι, τα εργοστάσια κλπ με μέτρο, θα συμφωνήσω, αλλά πρέπει να ξέρουμε ποια είναι αυτή η μεσότητα. Πάντως, ο πολιτισμός μας έχει βοηθήσει –λαϊκούς και κληρικούς .

Έτσι, σίγουρα στο Άγιο Όρος υπάρχουν μοναχοί, οι οποίοι ήταν ενταγμένοι και στον πολιτισμό και είναι και σπουδαγμένοι. Όμως, φαντάζομαι ότι δε θα συνεχίζουν να εντρυφούν στην επιστήμη που σπούδασαν. Μπορεί να τη χρησιμοποιούν, για να βοηθηθούν κι όχι για να εντρυφούν περισσότερο.

Αν σπουδάσει κανείς κάτι κι εντρυφήσει σ’ αυτό (όπως μαθηματικά) δεν είναι απαραίτητο να γίνει άθεος. Τα μαθηματικά δεν είναι ούτε αμαρτωλά ούτε αγιαστικά. Αν όμως νιώθει κάποιος ότι η αγάπη του για τα μαθηματικά ψυχραίνουν την αγάπη του για τον Χριστό; Μην ξεχνάμε ότι για να σπουδάσει κανείς μια επιστήμη, ''καλλιεργεί'' στον νου του τις επιστημονικές θεωρίες τις οποίες μαθαίνει. Έτσι, αν θέλει να είναι και μαθηματικός κι ευσυνείδητος κι ενσυνείδητος ορθόδοξος χριστιανός, τότε θα πρέπει να ''καλλιεργεί'' στον νου του και τα των μαθηματικών και τα του Χριστού. Όμως, νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο δεν τηρείται ο λόγος τού Χριστού που λέει να αγαπά κανείς τον Θεό με όλο του τον νου και με όλη του την καρδιά, εφόσον αγαπά και τον Χριστό και τα μαθηματικά. Η καρδιά του μοιράζεται. Ο άγιος Παίσιος είχε αναφέρει κάτι σχετικά με τις κοσμικές επιθυμίες. Αν ψάξεις στο Google, θα το βρεις.
Μπορεί όμως η πνευματική μου ακηδία να έχει άλλα αίτια κι όχι να φταίει το Παιδαγωγικό ή το Μαθηματικό. Αν όμως στο μέλλον καταφέρω να λάβω από κάποιον μια απάντηση για το τι φταίει πραγματικά, ελπίζω η απάντηση αυτή να διαπνέεται από το πνεύμα τού Θεού κι όχι από το πνεύμα τής δειλίας, του φόβου και της χλιαρότητας.

Επίσης, σωστό αυτό που αναφέρεις για τα μαθηματικά σχετικά με την απόδειξη των θεωρημάτων. Θεωρώ όμως ότι πολλοί θεωρούν λανθασμένα κάποια πράγματα. Ακούμε συχνά ότι την Ορθοδοξία την απορρίπτουν οι ορθολογιστές, διότι δεν μπορεί να αποδειχτεί. Όμως, η Ορθοδοξία δε λέει κάτι το παράλογο. Έτσι, εγώ δε θα έλεγα ότι είναι ορθολογιστές αλλά εμπειριοκράτες, διότι θεωρούν πως επειδή δε βλέπουν τον Θεό, τότε δεν μπορεί να αποδειχτεί η ύπαρξή του. Αλλά και η εμπειροκρατία έχει δύο μορφές, την αισθητή εμπειρία (αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας) και την πνευματική, ψυχολογική, συναισθηματική και νοητική εμπειρία (δηλαδή αυτά που νιώθουμε, σκεφτόμαστε κλπ). Υπάρχει η δυνατότητα -όχι και πάντα βέβαια- να αποδειχτεί η αισθητή εμπειρία. Η εσωτερική εμπειρία όμως όχι. Η εσωτερική εμπειρία μπορεί να αποδειχτεί μόνο από 'μάς τους ίδιους, όταν τη βιώσουμε. Έτσι, όταν ένας μισεί τον εχθρό του και με τη χάρη τού Θεού κατορθώσει να νιώσει ότι αγαπά τον εχθρό του, τότε η ορθότητα της Ορθοδοξίας έχει αποδειχτεί.

Τέλος, τι να τα κάνει κανείς τα πολλά χρόνια ζωής; Όσο περισσότερο αγαπά κάποιος τον Χριστό τόσο πιο περιττή τού φαίνεται η αιωνοβιότητα, φαντάζομαι.



Άβαταρ μέλους
Stauros
Δημοσιεύσεις: 19
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 22, 2016 11:36 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Stauros » Σάβ Ιαν 07, 2017 1:32 am

Ωραία η κουβέντα, αν δεν σας πειράζει θα τη μετατοπίσω περισσότερο προς τη σχέση επιστήμης και πίστης.

Διαφωνώ λίγο για τα μαθηματικά αν και αποτέλεσαν μέρος και όχι ολόκληρες τις σπουδές μου :P . Τουλάχιστον στη φυσική, χημεία, μηχανική είναι συχνό να προηγείται πείραμα (από τους λεγόμενους πειραματικούς) και κατόπιν να προσπαθούν μαθηματικοί και πληροφορικάριοι να προσεγγίσουν όσο γίνεται, μοντελοποιώντας θεωρητικά με μαθηματικούς φορμαλισμούς το πείραμα για να δωθεί μία ολοκληρωμένη εικόνα. Είμαι της άποψης ότι όλες οι επιστήμες αποτελούν "επιστασία" της φύσης, παρατήρηση δηλαδή της κατάστασης των πραγμάτων. Όσο αυξάνονται τα μέσα παρατήρησης, τόσο μεγαλύτερη ακρίβεια φαίνεται να έχει η προσέγγιση που γίνεται. Κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να προσφέρει λύση "κουτί" και διαφωνώ ότι μία επιστήμη που βασιζεται σε παραδοχές και προσεγγίσεις, μπορεί να προσφέρει κάτι ως πανάκεια. Γι'αυτο το λόγο θεωρώ ότι κακώς έχει επικρατήσει η άποψη ότι το κτίσμα, ή η παρατήρηση/χειραγώγιση του κτίσματος (τουτέστιν: επιστήμη) μπορεί να αμφισβητήσει το Δημιουργό.

Νομίζω, και αυτό το έχει πει κάποιος Άγιος που δυστυχώς μου διαφεύγει το όνομα, ένας Χριστιανός πιστός μπορεί να δει τη δημιουργική ενέργεια και τη Σοφία του Θεού στην κτίση, μέσα από την παρατήρησή της! Για παράδειγμα η διπλή φύση της έκφρασης ενός πράγματος (επιγενετικός και γενετικός κώδικας, που "αποτελούν" το "DNA" μας) και η αναγνώριση τριπλέτας κωδικωνίων. Η διπλή φύση των ηλεκτρονίων, ως κύμα και σωματίδιο. Η ομοιότητα των κοσμων σε διαστάσεις πικομέτρων και σε διαστάσεις "γαλαξία". Η σοφία με την οποία λειτουργεί, αναδιατάσσεται και συμπλέκεται το DNA στις τρεις διαστασεις καθώς και η έκφραση πρωτεΐνών (και οι δικλείδες ασφαλείας για την αποφυγή μεταλλάξεων). Ο επιγενετικός κώδικας που υπερκαθορίζεται τρόπον τινά από το βίο των προγόνων σου. Πέρα από αυτά, το ίδιο το internet, αν θεωρηθεί ως ένα σύνολο συγκοινωνούντων δοχείων αποτελεί ίσως ένα αντίγραφο της μεταξύ μας κοινωνίας. Ίσως και το internet of things, που έρχεται, αποτελει ενα "κακέκτυπο" της των πάντων ενώσεως. Υπάρχουν από την άλλη και πράγματα που εξώφθαλμα μας "περιορίζουν", όπως η αδυναμία να κατασκευαστούν ταχυτεροι επεξεργαστες με την παρούσα τεχνολογία ημιαγωγών και ημιαγώγιμων μορίων λόγω κβαντικών φαινομένων (quantum tunelling). Υπάρχουν θεωρώ πάμπολλα παραδείγματα για να μας διδάξουν την Αγία Σοφία και υπάρχει μία διασύνδεση μεταξύ ολων των επιστημών ως προς το Νόμο που τις διέπει! Στη φυσική ίσως λέγεται "θεωρία των πάντων", πρακτικά πιστεύω οτι προκειται για το Νόμο του Θεού, όπως πολύ σωστά μας αναφέρουν οι ψαλμοί. Πιστεύω πως ένας επιστήμονας, όσο περισσοτερο εμβαθύνει αντικειμενικά, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η πίστη του. Βέβαια, αν η επιστήμη έχει γνώμωνα το χρήμα και όχι την Αλήθεια, αργά ή γρήγορα θα βαλτώσει και θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα. Η επιστήμη είναι υπόδικη, έχει γίνει δηλαδή κακή χρήση της, για τη ρύπανση του πλανήτη καθώς υπάρχουν καταχωρημένα περιστατικά ουσιών που διοχετευτηκαν επί δεκαετίες χωρις να γίνει πρότερα εκτεταμένος έλεγχος καταλληλότητας. Είναι υπόδικη, πιστεύω, και για εφευρέσεις που οδηγούν σε
απώλεια ανθρώπων (πολεμικής φύσεως κτλ)

Στα κείμενα των Αγίων Πατέρων, στην Αγία Γραφή, υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα οπου νικάται η φύση των πραγμάτων με τη χάρη του Θεού, με αποκορύφωμα την καταστροφή του θανάτου με το θάνατο. Η "τεχνολογία" αυτή, παρέχεται δωρεάν από το Θεό. Υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά "τεχνολογιών" που ποτέ δε θα φτασουμε σε επίπεδο απλότητας και μεγαλείου, όπως η "αρπαγή σε νεφέλες", η χωρίς παρέμβαση θεραπεία όλων των νόσων, το μάννα και αντίστοιχα θαύματα με λιμούς στη χώρα μας, η διάκριση και πλήθος αρετών. Υπάρχει από τη μία η εκπληκτική θεωρία παιγνίων, υπάρχει από την άλλη και το χάρισμα της προφητείας και της προορατικότητας. Υπάρχει το παράδειγμα από τους Στυλίτες. Από τους τρεις παίδες στην κάμινο. Φοβάμαι ότι η ανθρωπότητα αν αποκλίνει από τη φυσική της πορεία, θα προσπαθήσει να καταλάβει μία θέση που ανήκει μόνο σε Εναν, αλλά θα προτιμούσα να μην το συνεχισω σαν κουβέντα. Πρόκειται, ίσως, περί δύο διαφορετικών καταστάσεων γι'αυτό δεν μπορεί να συγκρουστεί η επιστήμη, ως παρατήρηση επιτελούμενου ή επιτελεσμενου έργου της Θείας Πρόνοιας την οποία είτε προσπαθουμε να αντιγράψουμε είτε με προσωπική προσπάθεια να χειραγωγίσουμε, με την πίστη, τη συνεχή μετοχή μας στα Θεία Μυστήρια. Βέβαια, με συγχωρειτε αλλά από τη χαρά μου που συμμετεχω στην κουβέντα, έχω ξεφύγει σε άγνωστα για εμενα μονοπατια.

Θα πω όμως, αν θυμάμαι καλά από κάτι που είχα ακούσει και μου άρεσε, ότι μία πρώιμη χρήση δωρεά τεχνογνωσίας από το Θεό αποτελεί η καταστροφή των τειχών της Ιεριχούς μέσω της εκμετάλλευσης πιθανότατα φαινομένων συντονισμού.

Θα κλείσω μόνο λέγοντας ότι πολλοί Άγιοί/Άγιές μας σπούδασαν ή έφτασαν σε πολύ υψηλό μορφωτικό επίπεδο, χωρίς αυτο να αποτελεί εμπόδιο αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της εν Χριστώ πορείας τους. Άγιος Λουκάς ο Ιατρός. Άγιος Παντελεήμονας (Παντολέων). Άγιοι Ανάργυροι. Ο Χριστός δεν είπε αφήστε τα πάντα (παραπέμπω σε αποστολική επιστολή σε μία κοινοτητα που είχε παρατήσει τα πάντα). Είπε ο Κύριος και την παραβολή των ταλάντων, που αν δε διαφωνεί κάποιος αδερφος, ταιριάζει!

Άγιος Παντελεήμονας ο θαυματουργός. Έλαβε από μικρός καλή μόρφωση, σπούδασε ιατρική και την έκανε τμήμα της ζωής εν Χριστώ.
Αγία Αικατερίνη. Διακριθηκε στη σύντομη εγκόσμια παρουσία της για τις περγαμηνές της στη φιλοσοφική και τη ρητορία.
Άγιος Καισάριος. Θετικές επιστήμες.

Δόξα το Θεό!



Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Σάβ Ιαν 07, 2017 12:00 pm

Αγαπητέ αδελφέ Σταύρο, η Επιστήμη των Μαθηματικών χαρακτηρίζεται κυρίως από τη μέθοδο της απόδειξης και την αναζήτηση και περιγραφή Μαθηματικών εννοιών και νόμων απαραίτητων στην περιγραφή της σύγχρονης πραγματικότητας. Τα Μαθηματικά μελετώνται από πολλούς χάρη στη δική τους ομορφιά και θεωρούνται βασικό στοιχείο της ανθρώπινης καλλιέργειας.

Οι δύο κύριες κατευθύνσεις των μαθηματικών είναι τα Καθαρά ή Θεωρητικά Μαθηματικά και τα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά.

O Θεωρητικός Μαθηματικός προσβλέπει στην καλύτερη, αποδοτικότερη και αυστηρότερη θεμελίωση των μαθηματικών θεωριών ώστε να παράξει μαθηματικά μοντέλα και να τα παραδώσει έπειτα στον Εφαρμοσμένο Μαθηματικό, στον Φυσικό ή σε οποιονδήποτε άλλο για αξιοποίησή τους στην "πράξη". Θεωρητικά Μαθηματικά είναι η Άλγεβρα, η Γεωμετρία, η Τοπολογία κλπ.

O Εφαρμοσμένος Μαθηματικός ενδιαφέρεται περισσότερο στο να εφαρμόσει την επιστήμη του, για να μελετήσει τον κόσμο που τον περιβάλλει. Όταν ο Εφαρμοσμένος Μαθηματικός βρίσκεται μπροστά σε ένα καινούργιο πρόβλημα, είτε χρησιμοποιεί από τις υπάρχουσες μαθηματικές μεθοδολογίες την κατάλληλη, είτε δημιουργεί ο ίδιος ως μαθηματικός μια κατάλληλη, είτε παρακινεί έναν σχετικά πιο εξειδικευμένο Θεωρητικό Μαθηματικό για τη δημιουργία της κατάλληλης μεθοδολογίας. Εφαρμοσμενα Μαθηματικά είναι η Στατιστική, τα Οικονομικά Μαθηματικά, η Επιχειρησιακή Έρευνα, η Αστρονομία, η Μηχανική κλπ.

Πάντως, νομίζω οτι ξεφύγαμε λιγάκι και ξεχάσαμε τον αδελφό μας τον Θεολόγο. Για το θέμα της σχέσης επιστήμης - θρησκείας υπάρχει σ' αυτό το Φόρουμ ξεχωριστή ενότητα που μπορούμε να ανατρέξουμε.


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Θεολογικός
Δημοσιεύσεις: 12
Εγγραφή: Δευτ Δεκ 26, 2016 8:08 pm

Re: Ακηδία: Μια επικίνδυνη πνευματική ασθένεια

Δημοσίευσηαπό Θεολογικός » Σάβ Ιαν 07, 2017 7:36 pm

Ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις, φίλε μου. Σε καμία περίπτωση δε θεωρώ πως ο Θεός είναι αντίθετος στην επιστήμη. Ωστόσο, η επιστήμη δεν παύει ν΄ανήκει στα πράγματα του αιώνος τούτου. Όταν κάποιος πεθάνει, δεν παίρνει μαζί του τις επσιτημονικές του γνώσεις. Εγώ απλά έχω τη διαίσθηση ότι η αγάπη μου για μια επιστήμη ψύχραινε την αγάπη μου για τον Χριστό και το αντίστροφο. Και προσπαθώ να μάθω τι θέλει ο Χριστός από μένα. Θέλει να αφήσω την αγάπη μου για την επιστήμη αυτή ή ευθύνεται κάτι άλλο για την ψύχρανση;




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 3 και 0 επισκέπτες