ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ.

[ΦΩΤΗΣ]

ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΙΑΤΡΟΙ



«Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ θαυμαστοί, δωρεὰν λάβετε, δωρεὰν δότε ἡμῖν».
Ὅταν μιλᾶμε γιὰ Ἁγίους Ἀναργύρους, συνήθως τὸ μυαλό μας πηγαίνει κάπως ἀόριστα στὸν Κοσμᾶ καὶ τὸν Δαμιανό. Ὅμως δὲν εἶναι μόνο αὐτοὶ ποὺ ἔχουν αὐτὸ τὸ προσωνύμιο. Πολλοὶ Ἅγιοι εἶχαν σπουδάσει τὴν ἰατρικὴ καὶ προσέφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους σὲ ὅσους τὶς εἶχαν ἀνάγκη, χωρὶς χρήματα καὶ ὄχι μόνο σὲ Χριστιανούς. Οἱ Ἀνάργυροι, ὄχι μόνο δὲν λάβαιναν χρήματα, ἀλλὰ ἔδιναν καὶ ἀπὸ τὰ δικά τους ὅταν χρειαζόταν.
Οἱ τρεῖς δυάδες Ἁγίων – γιατρῶν ποὺ ἀκολουθοῦν εἶναι ἴσως οἱ γνωστότεροι Ἀνάργυροι. Ἡ μνήμη τοὺς ἔχει φτάσει ὡς τὶς ἡμέρες μας. Τὰ θαύματά τους ἦταν καὶ εἶναι πολλὰ καὶ μεγάλα, γι’ αὐτὸ τοὺς τιμοῦσαν ἰδιαίτερα στὸ Βυζάντιο ἀλλὰ καὶ σήμερα.



1. Δαμιανὸς καὶ Κοσμᾶς οἱ Ρωμαῖοι. († 1 Ἰουλίου). Ἦταν ἀδέλφια, πολὺ γνωστοὶ στὴν Ρώμη ὅπου γεννήθηκαν, θαυματούργησαν καὶ μαρτύρησαν τὸ ἔτος 284 μ.Χ.. Προσέφεραν ἀνιδιοτελῶς τὶς ἰατρικὲς συμβουλές τους σὲ φτωχοὺς ἀλλὰ καὶ σὲ πλούσιους. Πρῶτος ἀπὸ ὅλους τοὺς γιατρούς, ὁ ἴδιος ὁ δάσκαλός τους, τοὺς μίσησε γιὰ τὸ θεραπευτικὸ καὶ θαυματουργικὸ ἔργο τους καὶ στὴν συνέχεια ἀκολούθησαν στὸν φθόνο καὶ οἱ ὑπόλοιποι γιατροὶ τῆς συντεχνίας. Τελικά τους δολοφόνησαν οἱ ὁμότεχνοί τους. Μιὰ μέρα ποὺ οἱ Ἅγιοι μάζευαν βότανα σὲ μία ἀπόκρημνη πλαγιὰ τοὺς ἐπιτέθηκαν καὶ τοὺς ἔριξαν στὸν γκρεμό.
2. Δαμιανὸς καὶ Κοσμᾶς οἱ Ἀσιάτες. († 1 Νοεμβρίου). Αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι ἰατροί, κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀσία καὶ ἁπλῶς εἶναι συνονόματοι μὲ τὴν πρώτη δυάδα. Οἱ γονεῖς τους ἦταν πολὺ καλοὶ Χριστιανοὶ καὶ τοὺς δίδαξαν τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Τὰ δύο ἀδέλφια σπούδασαν τὴν ἰατρικὴ καὶ πρόσφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους δωρεὰν στοὺς ἀσθενεῖς, χωρὶς διάκριση. Δὲν ἔπαψαν ὅμως νὰ διδάσκουν καὶ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ γιατρεύοντας ἔτσι καὶ τὶς ψυχὲς τῶν ἀσθενῶν τους. Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ Ἀνάργυροι, κοιμήθηκαν εἰρηνικὰ καὶ θάφτηκαν στὴν τοποθεσία Θερεμᾶ.
3. Κύρος καὶ Ἰωάννης († 31 Ἰανουαρίου). Οἱ Ἅγιοι ἐργάστηκαν στὴν Ἀσία καὶ μαρτύρησαν τὸ ἔτος 292 μ.Χ., τὴν περίοδο ποὺ ἦταν αὐτοκράτορας ὁ Διοκλητιανός. Ἀρχικὰ ὁ Κύρος ἦταν γιατρός. Δίπλα του ὅμως στάθηκε καὶ ὁ ἄλλος φωτισμένος θεραπευτής, ὁ Ἰωάννης. Μαζὶ ἀσκήτεψαν, μαζὶ θεράπευσαν καὶ μαζὶ θαυματούργησαν σὲ ὅσους μὲ πίστη πλησίαζαν τὴν σκήτη τους καὶ ζητοῦσαν τὴν βοήθειά τους.

ΑΓΙΟΙ ΙΑΤΡΟΙ



1. Ἀντίπας ὁ Ὀδοντίατρος. Ἦταν ἰατρός, ποὺ ἀσχολοῦνταν ἰδιαιτέρως μὲ τὶς ὀδοντιατρικὲς καὶ στοματολογικὲς παθήσεις. Χειροτονήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, Ἐπίσκοπος Περγάμου καὶ σὲ γεροντικὴ ἡλικία συνελήφθη ἀπὸ τοὺς Ἐθνικούς. Ὅταν ἡ προσπάθεια τοῦ ἡγεμόνα τῆς Περγάμου νὰ τὸν κάνει νὰ ἀπαρνηθεῖ τὴν πίστη του ἀπέτυχε, θανατώθηκε μέσα σὲ χάλκινο πυρακτωμένο βόδι. Λόγῳ τῆς ἐπαγγελματικῆς του ἰδιότητος, ὁ Ἅγιος Ἀντίπας θεωρεῖται θεραπευτὴς τῶν παθήσεων τοῦ στόματος. Καὶ ἀκόμα, εἶναι προστάτης τοῦ ὀδοντιατρικοῦ σώματος καὶ μάλιστα ὑπάρχει ἐκκλησάκι του ἔξω ἀπὸ τὴν Ὀδοντιατρικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν στὸ Γουδὶ († 11 Ἀπριλίου).
2. Βλάσιος ὁ ἰατρός, Ἐπίσκοπος Σεβαστείας († 11 Φεβρουαρίου). Ὁ Ἅγιος γεννήθηκε καὶ ἔδρασε στὸν 4ο αἰώνα. Σπούδασε ἰατρὸς καὶ αὐτὸ ἦταν ποὺ τὸν ἔκανε, ἀπὸ θαυμασμὸ τοῦ ἀνθρώπινου ὀργανισμοῦ, νὰ ἀναζητήσει τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ Θεὸ – Δημιουργό. Ὁ Ἅγιος τὴν ἐπιστήμη του τὴν χρησιμοποίησε ἀφιλοκερδῶς γιὰ τὸ καλὸ ὅποιου τὴν χρειαζόταν. Ὁ Ἅγιος Βλάσιος θεωρεῖται θεραπευτὴς τῶν ἀσθενειῶν ποὺ σχετίζονται μὲ τὸν λαιμὸ καὶ ἐξ’ αἰτίας τοῦ τρόπου ποὺ θανατώθηκε ἀλλὰ καὶ ἐπειδή, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, εἶχε σώσει ἕνα παιδὶ ποὺ κόντευε νὰ πνιγεῖ ἀπὸ ψαροκόκαλο σφηνωμένο στὸ λαρύγγι του. Τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του (11 Φεβρουαρίου), γιὰ τοὺς ἀγρότες καὶ τοὺς κτηνοτρόφους εἶναι ἀργία, καὶ γι’ αὐτοὺς καὶ γιὰ τὰ ζῶα τους. Ἡ ἑορτή του μάλιστα σὲ πολλὰ μέρη δίνει τὴν ἀφορμὴ γιὰ συνεστίαση. Στὴν Κέρκυρα προσφέρουν καὶ μοιράζονται χειμωνιάτικο καρπούζι.
3. Διομήδης ὁ ἰατρὸς ἀπὸ τὴν Κιλικία. Γεννήθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας καὶ ἦταν πολὺ γνωστὸς ἰατρὸς στὴν περιοχή του. Γιάτρευε δωρεὰν σώματα καὶ ψυχές… ἦταν καὶ αὐτὸς ἕνας Ἀνάργυρος. Ἐπὶ Διοκλητιανοῦ διατάχθηκε ἡ σύλληψή του, ἀλλὰ πρὶν ἀκόμα τὸν πλησιάσουν οἱ στρατιῶτες ὁ Ἅγιος πέθανε. Ἀκόμα καὶ πεθαμένο ὅμως, οἱ διῶκτες του τὸν ἀποκεφάλισαν. Τέτοιο ἦταν τὸ μίσος καὶ ἡ ζήλια τους γιὰ τὸν Ἅγιο ἰατρὸ καὶ τὸ ἔργο του.
4. Θαλαλαῖος ὁ ἰατρὸς ἀπὸ τὸν Λίβανο, ἔξυπνος καὶ ἐπιμελής, υἱὸς εὐσεβῶν Χριστιανῶν, μαθήτευσε σὲ πολλὲς σχολές, ἀλλὰ ἀφιερώθηκε τελικὰ στὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. Μόνο ποὺ τὴν ἰατρικὴ τὴν ὑπηρέτησε σύμφωνα μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου. Ὅπως καὶ Ἐκεῖνος, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γιάτρευε δὲν ἔπαιρνε καμία ἀμοιβή. Εἶναι δηλαδὴ καὶ αὐτὸς ἕνας Ἅγιος Ἀνάργυρος. Δὲν περιορίσθηκε ὅμως νὰ γιατρεύει μόνο σώματα… ἀλλὰ μὲ τὴν διδασκαλία καὶ τὸ παράδειγμά του γιάτρευε καὶ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Φυσικά, κυρίως ἀπὸ τοὺς ὁμότεχνούς του, καταγγέλθηκε, συνελήφθηκε, βασανίσθηκε καὶ θανατώθηκε.
5. Λουκᾶς, ὁ ἰατρὸς Ἀπόστολος, εἶναι ὁ συγγραφέας τοῦ τρίτου Εὐαγγελίου, τοῦ «κατὰ Λουκᾶ» καὶ τῶν «Πράξεων τῶν Ἀποστόλων». Χριστιανὸς ἔγινε τοὺς μετὰ τὸν Χριστὸ χρόνους, μέσω τοῦ λόγου τοῦ Παύλου. Ἦταν ἐξαιρετικὸς ζωγράφος, ἀναφέρεται ὅμως καὶ ὡς ἄριστος ἰατρός. Πέθανε στὴν Θήβα τῆς Βοιωτίας († 10 Σεπτεμβρίου).
6. Παντελεήμονας, ψωμὶ καὶ ἰατρική. Παντελεήμονας ἢ ἁπλῶς Ἐλεήμονας. Γιατρὸς ποὺ πρόσφερε τὶς ὑπηρεσίες του στοὺς ἀρρώστους χωρὶς χρήματα. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀποκαλεῖται καὶ αὐτὸς «Ἀνάργυρος». Ἔζησε στοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ. Σπούδασε ἰατρικὴ κοντὰ στὸν διάσημο ἰατρὸ τῆς ἐποχῆς Εὐφρόσυνο. Ἐπισκεπτόταν πάντα τοὺς φτωχοὺς ἀσθενεῖς του καὶ δὲν τοὺς προσέφερε μόνο τὶς ἰατρικὲς γνώσεις του, ἀλλὰ καὶ ψωμὶ σὲ ὅσους δὲν εἶχαν νὰ φᾶνε. Προσέφερε ἀκόμα τὸν καλό του λόγο καὶ τὴν διδαχὴ τῶν λόγων τοῦ Κυρίου σώζοντας ἔτσι καὶ τὶς ψυχὲς πολλῶν ἀσθενῶν. Λέγεται ὅτι θεράπευσε ἕναν τυφλὸ ποὺ ἔγινε Χριστιανός. Οἱ ἀρχὲς ὅμως ἔπιασαν καὶ τὸν πρώην τυφλὸ καὶ τὸν Ἅγιο. Σκότωσαν τὸν θεραπευμένο, γιὰ νὰ μὴν ὑπάρχει μαρτυρία καὶ βασάνισαν τὸν Ἅγιο. Ἐπειδὴ ὁ Παντελεήμων δὲν ἀρνιόταν τὴν πίστη του, τελικὰ τὸν ἀποκεφάλισαν. Ὁ Ἅγιος παρουσιάζεται νὰ κρατᾶ πάντα ἕνα κουτὶ ἀνοιχτό, ποὺ στὸ ἐσωτερικό του διακρίνονται ἰατρικὰ – χειρουργικὰ ἐργαλεῖα. Τυφλοί, χωλοὶ καὶ παραμορφωμένοι, ὅλοι προστατεύονται καὶ θεραπεύονται ἀπὸ τὸν Ἅγιο Παντελεήμονα. Ὁ Ἅγιος ἐμφανίζεται, ὅμως, καὶ ὡς πραγματικὸς ἐλεήμων, γιατί ἐλεεῖ ὅσους τὸν ἔχουν ἀνάγκη. Ἐκτὸς ἀπὸ ἴαση καὶ ψυχικὴ σωτηρία, προσέφερε καὶ ἄρτο σὲ ὅσους δὲν εἶχαν νὰ φᾶνε. Παρουσιάζεται λοιπὸν καὶ σὰν προστάτης τῶν παρασκευαστῶν ἄρτου. Ὁ Ἅγιος ἔδινε τροφὴ σὲ ὅσους τὴν χρειάζονταν καὶ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μὴν ἐξασφαλίσει τροφὴ καὶ γιὰ τὰ μωρά… Στὶς Καστανιὲς ὅσες γυναῖκες δὲν «κατέβαζαν γάλα», πήγαιναν στὸ κρυφὸ ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου (προφανῶς βρισκόταν σὲ σπηλιά). Ἐκεῖ κρέμονταν τρεῖς σταλακτίτες. Οἱ γυναῖκες θυμιάζανε στὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου καὶ ἔπιναν ἀπὸ τὶς σταγόνες ποὺ ἔσταζαν… Ἔτσι «κατέβαζαν» γάλα γιὰ τὰ μωρά τους († 27 Ἰουλίου).
7. Παυσίκακος, γιὰ νὰ παύσει κάθε κακό. Ὁ Ἅγιος σπούδασε ἰατρὸς καὶ ἀργότερα ἔγινε μοναχός. Οἱ ἰατρικές του γνώσεις δίδονταν δωρεὰν (Ἀνάργυρος) σὲ ὅσους τὶς εἶχαν ἀνάγκη. Ἔγινε κληρικὸς καὶ ἀνέβηκε γρήγορα στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία. Πολέμησε πολλὲς αἱρέσεις ἀλλὰ γιάτρεψε καὶ πολὺ κόσμο. Ἕνας ποὺ θεραπεύθηκε ἀπὸ αὐτὸν ἦταν καὶ ὁ αὐτοκράτορας Μαυρίκιος, ὁ ὁποῖος ὡς ἀμοιβὴ ἀποφάσισε νὰ δίνει κάθε χρόνο στὸν Ἅγιο ἕνα κομμάτι καθαροῦ χρυσοῦ. Ὁ Ἅγιος προτίμησε ὅμως, νὰ παραμείνει Ἀνάργυρος. Δέχτηκε τὸν χρυσό, μόνο μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι θὰ τὸν διέθετε σὲ ὅσους εἶχαν ἀνάγκη († 13 Μαΐου).
8. Πάπυλος, ἰατρὸς ἀπὸ τὴν Πέργαμο. Ὁ Πάπυλος εἶχε σπουδάσει ἰατρικὴ καὶ προσέφερε καὶ αὐτὸς τὶς ὑπηρεσίες του χωρὶς χρήματα. Ἦταν ἕνας Ἅγιος Ἰατρὸς Ἀνάργυρος. Ἀποκεφαλίσθηκε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Δεκίου ἀπὸ τὸν Οὐαλέριο († 13 Ὀκτωβρίου).
9. Σαμψῶν, ὁ ἰατρὸς καὶ ξενοδόχος. Ὁ Σαμψῶν ἦταν Ρωμαῖος ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια. Σπούδασε φιλοσοφία, φιλολογία καὶ ἰατρική. Ἦταν πολὺ ἔξυπνος, ἀλλὰ εἶχε μέσα του ἀπὸ μικρὸ παιδὶ σεβασμὸ καὶ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Ταυτόχρονα ἔδειχνε μεγάλη εὐσπλαχνία πρὸς τοὺς ἀδυνάτους καὶ ἀρρώστους συνανθρώπους του. Γρήγορα ὁ Ὅσιος ἀπέκτησε τὴν φήμη τοῦ Ἀνάργυρου ἰατροῦ τῶν φτωχῶν. Ἕναν ἀπὸ τοὺς ὀρόφους τοῦ σπιτιοῦ του τὸν μετέτρεψε ἀρχικὰ σὲ νοσοκομεῖο καὶ κοίμιζε ἐκεῖ ὅσους ἄστεγους – ἀρρώστους μποροῦσε (ξενοδόχος). Μὲ τὸν θάνατο τῶν γονιῶν του, ἀφιέρωσε ὅλη του τὴν ζωὴ καὶ τὴν περιουσία του σὲ αὐτὸν τὸν σκοπό. Μετέφερε μάλιστα τὸ «νοσοκομεῖο» του στὴν Κωνσταντινούπολη, γιατί ἐκεῖ ὑπῆρχε πληθώρα ἀστέγων καὶ φτωχῶν. Ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανὸς καὶ ὁ Πατριάρχης Μηνᾶς ἀναγνώρισαν τὸ ἔργο του καὶ τὸν βοήθησαν σὲ αὐτό. Χειροτονήθηκε ἱερέας καὶ ἔζησε ὅλη τὴν ὑπόλοιπη ζωή του ὑπηρετώντας τὴ φιλανθρωπία. Πέθανε γαλήνια σὲ βαθιὰ γεράματα († 27 Ἰουνίου).
10. Ζηνόβιος, ὁ πλούσιος ἰατρὸς ἀπὸ τὴν Κιλικία. Ὁ Ἅγιος Ζηνόβιος σπούδασε ἰατρική, θεράπευσε καὶ θαυματούργησε στὴν περιοχή του. Ἦταν κληρονόμος μεγάλης περιουσίας, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸν ἐμπόδισε νὰ τὴν μοιράσει στοὺς φτωχούς. Ὁ Ἅγιος ἰατρὸς θεράπευε χωρὶς χρήματα. Ἀποκεφαλίσθηκε μαζὶ μὲ τὴν ἀδελφή του Ζηνοβία ἀπὸ τὸν ἔπαρχο Λυσία († 30 Ὀκτωβρίου).

ΟΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ



1. Ἄνθιμος γιὰ τοὺς τυφλούς. Γεννήθηκε στὸ Ληξούρι τῆς Κεφαλλονιᾶς τὸ 1727. Ἑπτὰ χρονῶν ὁ Ὅσιος ἔχασε τὸ φῶς του. Μὲ τὶς προσευχὲς τῆς μητέρας του τὸ ξαναβρῆκε, ἀλλὰ ἀργότερα ὅταν διάλεξε νὰ γίνει μοναχός, μὲ τὴν σκληρὴ ἄσκηση τὸ ξανὰ ἔχασε. Τὸν ἐπικαλοῦνται γιὰ καλὴ ὅραση καὶ θεραπεία. Παρ’ ὅλη τὴν ἀναπηρία του, ἔκανε θαυμαστὸ ἀποστολικὸ ἔργο. Πέθανε τὸ 1781 – 2. Θεωρεῖται προστάτης τῆς Ἀστυπάλαιας († 4 Σεπτεμβρίου).
2. Ἀγάθη, γιὰ τὸν καρκίνο. Ἡ ὡραία καὶ πλούσια κόρη ἔζησε τὸν 3ο αἰώνα μ.Χ. στὴ Σικελία. Ὁ τοπικὸς ἡγεμόνας Κυντιανός, στὸν ὁποῖο τὴν κατήγγειλαν ὡς Χριστιανή, ὅταν ἐκείνη δὲν ἀπαρνήθηκε τὴν πίστη της, ἔβαλε νὰ τῆς κάνουν μία σειρὰ ἀπὸ μαρτύρια, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ ἀκρωτηριασμὸς τοῦ στήθους της, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐκπνεύσει στὴν φυλακή. Ἀκριβῶς γι’ αὐτὸν τὸν ἀκρωτηριασμό της, ἐξαιτίας τοῦ ὁποίου ἀπεικονίζεται σὲ μερικὲς ἁγιογραφίες νὰ κρατᾶ δίσκο μὲ τὰ στήθη της, εἶναι ἡ θεραπεύτρια γιὰ τὸν καρκίνο καὶ γιὰ ὅλες τὶς παθήσεις τῶν μαστῶν († 5 Φεβρουαρίου).
3. Ἀναστασία ἡ φαρμακολύτρια, προστατεύει τοὺς φαρμακοποιούς. Ἡ Ἁγία ἦταν κόρη ἐνὸς πλούσιου Ρωμαίου Πατρικίου. Ἦταν ὄμορφη, ἔξυπνη καὶ ἄμεμπτη στὸ ἦθος. Σὲ μικρὴ ἡλικία παντρεύτηκε ἕναν φανατικὸ εἰδωλολάτρη, τὸν Ποπλίωνα ἢ Πούπιο, ποὺ μισοῦσε θανάσιμα τοὺς Χριστιανούς. Ἡ Ἀναστασία ὅμως ἦταν φιλάνθρωπος, γι’ αὐτὸ ἔβγαινε κρυφὰ ντυμένη φτωχικὰ καὶ ἐπισκεπτόταν στὰ σπίτια καὶ στὶς φυλακὲς ἀρρώστους συνανθρώπους της ποὺ εἶχαν ἀνάγκη. Τοὺς πήγαινε φάρμακα (φαρμακολύτρια) καὶ τρόφιμα. Μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο της γνώρισε καὶ συμπάθησε ἰδιαίτερα τοὺς Χριστιανούς, ποὺ βρίσκονταν ὑπὸ διωγμό. Ἀσπάστηκε τὸν λόγο τοῦ Κυρίου καὶ βαπτίσθηκε κρυφὰ Χριστιανή. Αὐτὸ ὅμως δὲν μποροῦσε νὰ μείνει κρυφὸ ἀπὸ τὸν πονηρὸ ἄντρα της, ὁ ὁποῖος κατάλαβε τὰ πάντα. Ἀπείλησε λοιπὸν τὴν Ἀναστασία ὅτι, ἂν δὲν σταματοῦσε τὶς βραδινὲς ἐξόδους, τὸ φιλανθρωπικό της ἔργο καὶ ἂν δὲν ἀπαρνιόταν τὴν πίστη της, θὰ τὴν κατέδιδε στὶς ἀρχές. Ἡ Ἁγία τοῦ ἀπάντησε ὅτι, ὅλα τὰ περιμένει ἀπὸ αὐτόν. Ὁ ἄντρας της θυμωμένος καὶ προσβεβλημένος, παρέδωσε τὴν σύζυγό του στὸν Διοκλητιανὸ ὁ ὁποῖος τὴν φυλάκισε, τὴν ἐξόρισε καὶ στὴν συνέχεια τὴν ἐκτέλεσε μὲ βασανιστήρια. Ὁ λαός μας λέει ὅτι ἡ Ἁγία σβήνει τὰ φάρμακα καὶ διώχνει μακριὰ τῆς στεναχώριες τῆς ζωῆς († 22 Δεκεμβρίου).
4. Ἀρτέμιος, γιὰ ψυχονευρωτικὰ προβλήματα καὶ βουβωνικὴ κήλη. Ἡ θεραπευτική του δύναμη ἀναδύθηκε, ὅταν τὸ θαυματουργικό του λείψανο μεταφέρθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη. Στὸ ναὸ ποὺ οἰκοδομήθηκε ἐκεῖ ὑπῆρχε καὶ ὀργανωμένο θεραπευτικὸ κέντρο ὅπου γίνονταν ἐγκοιμήσεις. Ἐκεῖ οἱ ἀσθενεῖς ἔβλεπαν ὄνειρα ποὺ ὁδηγοῦσαν στὴν ἴαση. Τὸ ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι ἐν ζωῇ ὁ Ἀρτέμιος εἶχε καταστρέψει τὸ Σεράπειο, ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα εἰδωλολατρικὰ κέντρα ἐγκοιμήσεως. Ὁ Ἅγιος θεωρεῖται «εἰδικός» γιὰ ψυχονευρωτικὰ προβλήματα ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴ βουβωνικὴ κήλη († 20 Ὀκτωβρίου).
5. Βαρβάρα, γιὰ λοιμώδη νοσήματα. Ἡ Ἁγία εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ ἀγαπημένες στοὺς πιστούς. Ἔζησε στὴ βασιλεία τοῦ Μαξιμιανοῦ (3ος – 4ος αἰώνας μ.Χ.). Οἱ γονεῖς της ἦταν πολὺ πλούσιοι. Ὁ πατέρας της Διόσκουρος ἦταν ἀρχιερέας τῶν εἰδώλων στὴν Ἠλιούπολη. Ἡ Βαρβάρα ἦταν ὄμορφη, ἔξυπνη καὶ πολὺ ἐγκρατὴς σὲ ὅλα της. Σὲ αὐτὸ εἶχε βοηθήσει μία Χριστιανὴ τοῦ περιβάλλοντός της καὶ τὴν εἶχε κατηχήσει στὴ νέα πίστη. Ἡ εὐσέβεια καὶ ἡ σεμνότητα ποὺ ἔδειχνε ἡ Βαρβάρα τράβηξαν τὴν προσοχὴ πολλῶν. Ὁ πατέρας της κατάλαβε ὅτι ἡ κόρη του εἶναι Χριστιανὴ καὶ αὐτὴ δὲν τὸ ἀρνήθηκε. Τὴν κλείδωσε λοιπόν, σὲ ἕνα δῶμα μέχρι νὰ συνετιστεῖ. Ἡ Ἁγία ζήτησε νὰ τῆς ἀνοίξουν τρία παράθυρα στὸ λουτρό της, ὡς σύμβολο τῆς Ἁγίας Τριάδας. Ἡ Ἁγία τελικὰ βρῆκε τρόπο καὶ ἔφυγε. Ὁ πατέρας της τὴν κυνήγησε στὰ δάση καὶ στὶς σπηλιὲς ὅπου κρυβόταν. Τὴν βρῆκε, τὴν παρέδωσε δέσμια στὸν τοπικὸ ἡγεμόνα Μαρκιανό. Αὐτὸς στὴν ἀρχή, θαμπωμένος ἀπὸ τὴν ὀμορφιὰ τῆς Βαρβάρας, τῆς ἔταξε διάφορα προκειμένου νὰ ἀπαρνηθεῖ τὴν πίστη της. Μπροστὰ στὴν ἄρνησή της, ἄρχιζε νὰ τὴν φοβίζει καὶ στὴν συνέχεια πέρασε στὰ βασανιστήρια. Ἡ Ἁγία ὅμως ἦταν ἀκλόνητη στὴν πίστη της. Ὁ Μαρκιανός, γιὰ νὰ τὴν ντροπιάσει, θέλησε μπροστὰ στοὺς βασανιστὲς καὶ στὸν ὄχλο ποὺ παρακολουθοῦσε τὰ βασανιστήρια, νὰ ξεγυμνώσει τὴν Ἁγία. Ὅμως ἕνα θαῦμα συντελέστηκε μπροστὰ στὰ ἔκπληκτα μάτια ὅλων. Ὅταν τῆς ξέσκιζαν καὶ τῆς ἔβγαζαν τὰ ροῦχα, ἄλλα ὀμορφότερα καὶ πολυτελέστερα ἐμφανίζονταν ἀπὸ κάτω. Μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ σὲ κανέναν δὲν ἐπετράπη νὰ δεῖ γυμνὴ τὴν Ἁγία. Ὁ Μαρκιανός, τρομαγμένος, τελικὰ διέταξε τὸν ἀποκεφαλισμὸ τῆς Ἁγίας παρθένου Βαρβάρας. Σύμφωνα μὲ μία ἄλλη παράδοση, ἡ Βαρβάρα, γιὰ νὰ ἀποφύγει ἕναν ἀνεπιθύμητο γάμο, παρακάλεσε τὸν Θεὸ νὰ τὴν ἀσχημύνει καὶ γέμισε μὲ ἐξανθήματα εὐλογιᾶς. Αὐτὸ τῆς ἔχει δώσει τὴ θέση τῆς θεραπεύτριας τῶν λοιμωδῶν νοσημάτων καὶ κυρίως τῆς εὐλογιᾶς. Συνδεδεμένα μὲ τὸ ὄνομά της εἶναι τὸ Νοσοκομεῖο Λοιμωδῶν Νόσων καὶ μία ἰαματικὴ πηγὴ ποὺ φέρει τὸ ὄνομά της, ἀποτελεσματικὴ σὲ γαστρικές, ρευματικὲς καὶ δερματικὲς παθήσεις, μεταξὺ Τρύφου καὶ Δρυμοῦ Βόνιτσας. Θεωρεῖται ὅτι προστατεύει τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν εὐλογιά. Αὐτὴ ἡ τρομερὴ ἀρρώστια προκαλοῦσε βαθιὲς οὐλὲς στὰ πρόσωπα τῶν παιδιῶν. Οἱ μανάδες προσέφεραν στὴν Ἁγία μελόπιτα, κόλλυβα καὶ κολλυβοζούμι ποὺ λεγόταν «Βαρβάρα». Στὸ Ἀργοστόλι βράζουν πρὸς τιμὴν τῆς «σπερνᾶ». Στὴν Καστοριά, τὴν ἡμέρα τῆς γιορτῆς της οἱ γυναῖκες δὲν σκουπίζουν. Ἡ Ἁγία Βαρβάρα μαζὶ μὲ τὴν Ἁγία Μαρίνα καὶ τὴν Ἁγία Αἰκατερίνη εἶναι πολὺ ἀγαπητές, λόγω τοῦ μαρτυρίου ποὺ ὑπέστησαν σὲ τόσο νεαρὴ παρθενικὴ ἡλικία. Ὁ λαός μας τὶς ἔχει συνδέσει μὲ πολλὲς πτυχὲς τῆς ζωῆς. Ἡ Ἁγία Βαρβάρα δὲν εἶναι προστάτης μόνο τοῦ πυροβολικοῦ. Στὴν Θράκη (4 Δεκεμβρίου) στὴν μνήμη της ἔβραζαν κουκιὰ καὶ τὰ μοίραζαν, ἀπὸ ἕνα σὲ κάθε οἰκογένεια γιὰ νὰ τὰ βάλουν στὸ «σακούλι» τους (πορτοφόλι), νὰ τὸ «βαρβατιάσ’». Δηλαδὴ νὰ τὸ γεμίσουν χρήματα († 4 Δεκεμβρίου).
6. Βησσαρίων, γιὰ τὴν πανούκλα. Ἔζησε τὸν 16ο αἰώνα καὶ ἦταν Ἀρχιεπίσκοπος Λάρισας. Μεριμνοῦσε γιὰ τὸ ποίμνιό του σὲ τέτοιο βαθμό, ὥστε νὰ περιποιεῖται καὶ νὰ παρηγορεῖ ὁ ἴδιος τοὺς ἀρρώστους ἀπὸ πανούκλα, ἀκόμα καὶ τοὺς πιὸ φτωχοὺς καὶ τοὺς ξένους. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ θεωρήθηκε θεραπευτὴς αὐτῆς τῆς ἀσθένειας. Φημισμένο εἶναι τὸ «Δούσικο» μοναστήρι ποὺ ἵδρυσε ὁ Ὅσιος Βησσαρίων ἀφιερωμένο στὸν Σωτῆρα, στὴν Πύλη Τρικάλων. Ὑπάρχει καὶ ἄλλος Βησσαρίων, παλαιότερος, ποὺ τιμᾶται στὴν περιοχὴ († 15 Σεπτεμβρίου).
7. Δημήτριος γιὰ ἐγχειρήσεις. Ἔζησε καὶ μαρτύρησε στὴν Θεσσαλονίκη τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ τοῦ Μαξιμιανοῦ, στὸ τέλος τοῦ 3ου καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ. Ἀργότερα στὸν τάφο τοῦ Ἁγίου ἀπὸ τὰ λείψανά του ἀνέβλυζε μύρο (ἐξ οὐ καὶ ἡ ὀνομασία «Μυροβλύτης»), τὸ ὁποῖο οἱ προσκυνητὲς ἔπαιρναν μέσα σὲ φιαλίδια. Ὅπως ὅλοι οἱ Ἅγιοι – πολεμιστές, ταυτίζεται καὶ ἐκεῖνος μὲ τὴ νίκη πάνω στὸ κακό, ὅποιο καὶ ἂν εἶναι αὐτό. Καὶ ἡ ἀρρώστια ἀποτελεῖ πράγματι μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες συμφορὲς σὲ μία ζωή. Ἄλλωστε, ἂς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι καὶ ἡ ἴδια ἡ ἀπεικόνιση ἐνὸς Ἁγίου μὲ σπαθὶ ἢ μὲ ἀκόντιο παραπέμπει συμβολικὰ στὸ γιατρό, ποὺ μὲ τὸ νυστέρι του θὰ «ἐξολοθρεύσει» ἐκεῖνο ποὺ κάνει τὸ σῶμα νὰ νοσεῖ. Τὸν ἴδιο συμβολισμὸ μπορεῖ νὰ ἔχει καὶ ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἢ ὅποιου ἄλλου Ἁγίου στρατιωτικοῦ († 26 Ὀκτωβρίου).
8. Δονάτος ὁ δρακοκτόνος, γιὰ τὶς πηγές. Ἦταν Ἐπίσκοπος Εὐροίας τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου, τὸν 4ο αἰώνα καὶ ἡ φήμη τῆς ἁγιότητας καὶ τῶν θαυμάτων του ἦταν τέτοια, ὥστε κλήθηκε νὰ θεραπεύσει τὴν κόρη τοῦ αὐτοκράτορος. Μετὰ τὴν ἴαση τῆς κόρης, ὁ Θεοδόσιος παραχώρησε στὸν Δονάτο τὴν περιοχὴ Ὀμφάλιο στὴν Ἤπειρο καὶ χρήματα γιὰ νὰ οἰκοδομήσει ἐκεῖ ναό, στὸν ὁποῖο ὁ Ἐπίσκοπος τάφηκε ὅταν ἀπεβίωσε σὲ βαθιὰ γεράματα. Στὸν Ἅγιο ἀποδίδονται καὶ δρακοκτονίες, κυρίως ἡ ἐξολόθρευση τοῦ δράκου ποὺ δηλητηρίαζε τὸ νερὸ στὸ χωριὸ Σωρεία, κοντὰ στὶς πηγὲς τοῦ Ἀχέροντα. Ἂς μὴν ξεχνᾶμε πόσες ἀσθένειες συνδέονται μὲ τὸ μολυσμένο νερὸ καὶ πόσοι θάνατοι, τουλάχιστον σὲ παλαιότερες ἐποχές. Τὸ χωριὸ μάλιστα ὀνομάστηκε Γλυκύ, ἀπὸ τὴν γεύση ποὺ ἀπέκτησε τὸ νερὸ († 30 Ἀπριλίου).
9. Ἐλισάβετ ἡ Ὁσία καὶ Θαυματουργή, ἡ νοσοκόμα. Ἡ Ἁγία γεννήθηκε μετὰ τὴν ἀναγγελία ἀγγέλου στὴν μητέρα της. Τῆς εἶπε ὅτι θὰ γεννήσει κόρη, ποὺ θὰ εἶναι γεμάτη ἀπὸ ἀρετές. Πράγματι ἡ Ἐλισάβετ ἀπὸ μικρὴ ἔδειξε αὐτὲς τὶς ἀρετές. Παραστεκόταν σὲ ὅποιον εἶχε τὴν ἀνάγκη της, ἰδιαίτερα στοὺς ἀρρώστους, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ λαός μας τὴν ὀνόμασε «νοσοκόμα». Γιὰ τὶς ἀρετὲς καὶ τὴν προσφορά της ὁ Θεὸς τὴν ἀξίωσε καὶ μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Δίκαια τὴν ἐπικαλοῦνται ὡς «θαυματουργὴ νοσοκόμα» οἱ ἀσθενεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς τους, ἀλλὰ καὶ οἱ νοσοκόμες μποροῦν νὰ τὴν ἀποκαλοῦν προστάτιδά τους καὶ νὰ τὴν τιμοῦν ἰδιαίτερα († 24 Ἀπριλίου).
10. Ἐλισσαῖος, γιὰ τὴν λέπρα καὶ τὴν λύσσα. Μαθητὴς τοῦ Προφήτου Ἠλία καὶ Προφήτης ὁ ἴδιος, ἔπαιξε σημαντικὸ ρόλο στὰ θρησκευτικὰ καὶ τὰ πολιτικὰ πράγματα τῆς ἐποχῆς. Ἔκανε διάφορα θαύματα: ἀνέστησε δύο νεκρούς, χώρισε στὴν μέση τὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη γιὰ νὰ τὸν διαβεῖ, θεράπευσε λεπρούς, ἀλλὰ ἔκανε καὶ κάποιον ὑπηρέτη του λεπρό, τιμωρώντας τον γιὰ τὴν φιλαργυρία του. Καθαρὰ ἀπὸ παρετυμολογία τοῦ ὀνόματός του, ὁ Ἅγιος θεωρεῖται προστάτης ἀνθρώπων καὶ ζώων ἀπὸ τὴ λύσσα († 14 Ἰουνίου).
11. Θαλάσσιος καὶ Λιμναῖος, γιὰ τοὺς τυφλούς. Παρόλο ποὺ τὰ ὀνόματά τους θυμίζουν περισσότερο θάλασσες, λίμνες καὶ λιμάνια, αὐτοὶ ἁπλῶς εἶχαν ἕνα ἀγρόκτημα στὸ βουνὸ τὸ ὁποῖο καλλιεργοῦσαν καὶ ἀπὸ τὰ προϊόντα ποὺ ἔβγαζαν ζοῦσαν οἱ ἴδιοι, ἀλλὰ ἔδιναν καὶ τροφὴ σὲ πολλοὺς τυφλοὺς ποὺ φρόντιζαν. Οἱ Ὅσιοι δίπλα στὸ ἀσκηταριό τους, εἶχαν φτιάξει μερικὰ καταλύματα καὶ τὰ διέθεταν στοὺς δυστυχεῖς συνανθρώπους ποὺ εἶχαν χάσει τὸ φῶς τους. Ταυτόχρονα μὲ τὴν προστασία καὶ τὴν πειριποίηση ποὺ τοὺς ἔδιναν, τοὺς δίδασκαν καὶ τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς «εἶναι τὸ Φῶς τοῦ κόσμου» († 22 Φεβρουαρίου).
12. Θέκλα, γιὰ δερματικὲς καὶ ψυχικὲς παθήσεις. Ἔγινε Χριστιανὴ στὰ 18 της χρόνια παρακολουθώντας τὶς διδασκαλίες τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τὸν ὁποῖο ἀκολούθησε στὴν Ἀντιόχεια, ὅπου ὑπέστη διάφορα μαρτύρια. Ἀργότερα πῆγε στὴ Μύρα τῆς Λυκίας καὶ στὴ Σελεύκεια, ὅπου καὶ ἔμεινε μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς της στὸ ὄρος τῶν Καλαμῶν. Στὴν διάρκεια τῆς ἀσκητείας της ἔκανε πολλὲς θαυματουργικὲς ἰάσεις, σωματικὲς καὶ ψυχικές. Ἐξ οὐ καὶ συνδέεται μὲ θεραπεῖες δερματικῶν παθήσεως καὶ ψυχολογικῶν προβλημάτων († 24 Σεπτεμβρίου).
13. Θωμᾶς ὁ Ὅσιος. Ὁ Ὅσιος Θωμᾶς, παρ’ ὅλο ποὺ ἦταν ἕνας πλούσιος καὶ ὀνομαστὸς ἀξιωματοῦχος στὸ στρατό, παράτησε τὴν καριέρα του καὶ ἀφιερώθηκε στὴν προσευχή. Λέγεται ὅτι στὸν μοναχισμὸ τὸν ὁδήγησε μία περίεργη πύρινη στήλη ποὺ ἐμφανίστηκε μπροστά του καὶ πώς, ὅταν προσευχόταν, μιὰ παρόμοια στήλη φωτιᾶς φαινόταν ἀπὸ μακριά. Ἡ ἁγιότητά του ἀνταμείφθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ τὸ χάρισμα νὰ θαυματουργεῖ. Ὁ Ὅσιος ἔδιωξε πονηρὰ δαιμόνια ἀπὸ ἀνθρώπους, βοήθησε τυφλοὺς νὰ δοῦν καὶ ἀνάπηρους νὰ περπατήσουν († 7 Ἰουλίου).
14. Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, «Ἅγιέ μου Γιάννη, γιάνε το…». Ἴσως ὁ Ἰωάννης νὰ μὴν εἶναι τόσο γνωστὸς ὡς θεραπευτής, ὅμως ὁ λαὸς τὸν ἔχει συνδέσει καὶ μὲ τέτοιες ἱκανότητες. Εἶναι γνωστὸ αὐτὸ ποὺ λέγεται γιὰ κάποιον ποὺ ἔχει χάσει τὰ λογικά του: «αὐτὸς εἶναι γιὰ τὸν Ἅι – Γιάννη». Ἴσως αὐτὸ νὰ λέγεται ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος στὰ μάτια τῶν συγχρόνων του (ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ καταλάβουν τὴν Θεία θέρμη ποὺ τὸν πυρπολοῦσε), νὰ ἔμοιαζε λίγο μὲ «ἀλλοπαρμένο». Στὸν Ἅι – Γιάννη τὸν καβαλάρη, τάζουμε γιὰ νὰ φύγει κάτι ποὺ ἔχει μπεῖ στὸ μάτι μας ἢ γιὰ νὰ «γιάνει» τὸ «κριθαράκι». Τὸν Ἅι – Γιάννη τὸν λένε ἀκόμα καὶ «Θερμολόγο», «Ριγολόγο», «Παροξυσμό», «Κρυατίδη», γιατί πιστεύουν ὅτι γιατρεύει τὴ θέρμη καὶ τοὺς σπασμοὺς ποὺ δημιουργεῖ ἡ ἐλονοσία. Παλιὰ ἔβαζαν τὸ εἰκόνισμά του σὲ τρεχούμενο νερὸ καὶ μὲ αὐτὸ τὸ ἁγίασμα προσπαθοῦσαν νὰ γιατρέψουν τὴν ἀρρώστια (ἀλληγορία τῶν ἱερῶν ὑδάτων τοῦ Ἰορδάνη). Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Ἰωάννης προστατεύει τοὺς νονοὺς καὶ τὶς κουμπαριές. Ἄλλη λαϊκὴ παραδοσιακὴ παραλλαγὴ εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Κλήδονας, ὁ ριζικάρης, ποὺ βοηθᾶ στὰ μαντέματα καὶ φανερώνει τὰ μελλούμενα. († 7 Ἰανουαρίου, 24 Ἰουνίου, 29 Αὐγούστου).
15. Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, γιὰ τὴν καρδιά. Ἦταν Ἀρχιεπίσκοπος Ἀντιοχείας, μαθητὴς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, στὰ παιδικά του χρόνια τὸν εἶχε παρουσιάσει ὁ Ἰησοῦς στὸ ἀκροατήριό του, μιλώντας γιὰ τὸ πὼς ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἀνήκει σὲ ὅσους εἶναι σὰν τὰ παιδιά. Ὁ αὐτοκράτορας Τραϊανὸς τοῦ ζήτησε νὰ ἀποκηρύξει τὴν πίστη του καὶ ἀντιμετωπίζοντας τὴν ἄρνησή του τὸν ἔστειλε στὴ Ρώμη ὅπου τὸν κατασπάραξαν τὰ λιοντάρια τὸ 110 μ.Χ. Λένε μάλιστα ὅτι ἡ καρδιά του ἔμεινε ἀνέπαφη, γι’ αὐτὸ μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ προστάτης γιὰ καρδιολογικὰ προβλήματα. Τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου, φέρει τὸ φαρμακευτικὸ φυτὸ Strychnos ognatii ἢ στρύχνος ὁ Ἰγνάτιος, οἱ σπόροι τοῦ ὁποίου περιέχουν στρυχνίνη († 20 Δεκεμβρίου).
16. Ἰουλίττα καὶ Κήρυκος, γιὰ κρανιοεγκεφαλικὲς κακώσεις. Μητέρα καὶ υἱὸς ἔζησαν τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ. Προσπαθώντας νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τοὺς διωγμούς, κατέφυγαν στὴν Ταρσὸ ὅπου συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν τύραννο Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος σκότωσε τὸν τρίχρονο Κήρυκο πετώντας τον στὸ δάπεδο. Ἡ Ἰουλίττα ἀποκεφαλίσθηκε ἀργότερα ὕστερα ἀπὸ βασανιστήρια. Ὁ τραγικὸς θάνατος τοῦ μικροῦ Ἁγίου, τὸν ἀνέδειξε σὲ προστάτη καὶ θεραπευτῆ τῶν παιδιῶν, κυρίως ἀπὸ κρανίο-ἐγκεφαλικὲς καὶ ἄλλες κακώσεις († 15 Ἰουλίου).
17. Μαρίνα, γιὰ τὸ κακὸ τὸ μάτι καὶ τὰ δαιμόνια. Ἡ Ἁγία Μαρίνα γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τὸ 270 μ.Χ. Σὲ ἡλικία 15 χρόνων ἀποκαλύπτεται ἡ πίστη της στὸν Χριστό. Ὁ πατέρας της, ποὺ ἦταν ἱερέας εἰδώλων τὴν διέγραψε ἀπὸ παιδί του καὶ οἱ ἀρχὲς τὴν ὁδήγησαν σὲ δίκη. Ὁ ἔπαρχος μπροστὰ στὴν μεγάλη της ὀμορφιά, τῆς πρότεινε νὰ ἀπαρνηθεῖ τὴν πίστη της καὶ νὰ τὸν παντρευτεῖ. Αὐτὴ ὅμως δὲν δελεάστηκε. Ἀρνεῖται. Ἡ Ἁγία ξυλοκοπεῖται ἀγρίως, τὴν καταξεσκίζουν μὲ ραβδιά, τὴν κρεμοῦν, ἐνῶ αὐτὴ αἱμορραγεῖ, τὴν καῖνε μὲ λαμπάδες καὶ τελικὰ τὴν ἀποκεφαλίζουν. Ἡ Ἁγία Μαρίνα μαζὶ μὲ τὴν Ἁγία Βαρβάρα καὶ τὴν Ἁγία Αἰκατερίνη εἶναι πολὺ ἀγαπητὲς λόγω τοῦ μαρτυρίου ποὺ ὑπέστησαν σὲ τόσο νεαρὴ παρθενικὴ ἡλικία. Ὁ λαός μας τὶς ἔχει συνδέσει μὲ πολλὲς πτυχὲς τῆς ζωῆς. Ἡ Ἁγία Μαρίνα εἶναι γιὰ τὸ ξεμάτιασμα. Ἡ Μαρίνα «μαραίνει» τὸ κακὸ τὸ μάτι, ἀλλὰ διώχνει καὶ τὰ δαιμόνια. Σχετίζεται μὲ τὰ μωρὰ παιδιὰ ἀλλὰ καὶ μὲ ψυχολόγους – ψυχιάτρους († 17 Ἰουλίου).
18. Μηνοδώρα, Μητροδώρα, Νυμφοδώρα, γιὰ τὶς θεραπευτικὲς πηγὲς ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς πυρκαγιές. Οἱ τρεῖς ὄμορφες παρθένες ἀδελφές, ἀποφάσισαν νὰ ἀσκητέψουν σὲ ἕναν λόφο δίπλα στὶς λεγόμενες Πύθιες θερμὲς πηγές. Ἐκεῖ ὑπῆρχε ἰαματικὸ ἁγίασμα καὶ πολλοὶ ἄρρωστοι ἔρχονταν γιὰ νὰ γιατρευτοῦν. Οἱ τρεῖς Παρθένες ὑπηρετοῦσαν τὸ πλῆθος τῶν ἀσθενῶν καὶ πολλοὺς τοὺς γιάτρευαν θαυματουργικά. Φυσικὰ δίδασκαν καὶ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸ ἦταν ποὺ ἐξόργισε τοὺς διῶκτες τους. Ὅταν ὕστερα ἀπὸ φοβερὰ μαρτύρια , ὁ ἔπαρχος ἀποφάσισε νὰ τὶς κάψει ζωντανές. Οἱ φλόγες ὅμως, ἀντὶ γιὰ τὰ σώματα τῶν παρθένων ἔκαψαν τὸν ἔπαρχο καὶ στὴν συνέχεια μία φοβερὴ καταιγίδα ἔσβησε τὴν πυρά. Οἱ τρεῖς παρθένες σχετίζονται μὲ τὶς θεραπευτικὲς πηγές, μὲ τὰ ἰαματικὰ νερά, μὲ ὅσους ἐργάζονται ὡς θεράποντες σὲ αὐτὰ ἀλλὰ καὶ μὲ ὅσους ζητοῦν σὲ αὐτὰ τὴν θεραπεία τους († 10 Σεπτεμβρίου).
19. Παῦλος ὁ Ἀπόστολος, γιὰ τὰ φίδια καὶ τὶς πληγές. Ὁ Παῦλος, πηγαίνοντας νὰ πραγματοποιήσει ἕναν διωγμὸ Χριστιανῶν, στὸ δρόμο πρὸς τὴν Δαμασκὸ ἔχασε τὸ φῶς του καὶ τὸ ξαναβρῆκε ἀργότερα μὲ θαυματουργικὸ τρόπο. Αὐτὴ ἦταν καὶ ἡ αἰτία γιὰ νὰ μεταστραφεῖ καὶ ἀπὸ διώκτης, νὰ γίνει Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν. Γι’ αὐτὸ θεωρεῖται ὅτι συμπαραστέκεται καὶ προστατεύει τοὺς τυφλούς. Ἀναφέρεται ἀκόμα ὅτι σὲ κάποιο ταξίδι δάγκωσε τὸν Παῦλο ἕνα φίδι, ἀλλὰ δὲν πέθανε. Ἄλλοι ὑποστηρίζουν ὅτι ὁ Παῦλος εἶχε στὸ πόδι του μιὰ παλιὰ πληγῆ ἀπὸ δάγκωμα φιδιοῦ, ἡ ὁποία κακοφόρμιζε καὶ δὲν ἔκλεινε. Αὐτὸ τὸ ἐπέτρεπε ὁ Θεός, ὄχι μόνο γιὰ νὰ θυμίζει στὸν Παῦλο τὸ χρέος του, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἦταν καὶ αὐτὸς ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος, ὅπως ὅλοι καὶ ἔτσι τὸ ἐκλάμβανε καὶ ὁ ἴδιος. Λόγω αὐτῶν τῶν ἀναφορῶν, ὁ Παῦλος σχετίζεται μὲ δαγκώματα φιδιῶν καὶ μὲ πληγὲς ποὺ δὲν κλείνουν († 29 Ἰουνίου).
20. Παρασκευή, γιὰ τὰ μάτια καὶ κάθε ἀναπηρία. Ἡ Ἁγία γεννήθηκε στὴν Ρώμη, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἀντωνίνος. Γεννήθηκε μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὕστερα ἀπὸ πολυετεῖς παρακλήσεις τῶν γονέων της. Μετὰ τὸν θάνατό τους, ἡ Ἁγία μοίρασε τὴν περιουσία της στοὺς φτωχούς της Ρώμης καὶ ἄρχισε νὰ περιδιαβαίνει τὰ δρομάκια τῆς διδάσκοντας στὸν λαὸ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου. Συνελήφθη καὶ καλέστηκε νὰ προσφέρει θυσία στὰ εἴδωλα. Φυσικὰ ἀρνήθηκε καὶ καταδικάστηκε σὲ μαρτυρικὸ θάνατο. Χαρακτηριστικὰ οἱ διῶκτες της ἔβαλαν τὴν Ἁγία μέσα σὲ ἕνα βαρέλι μὲ καυτὸ λάδι, ἀλλὰ αὐτὴ δὲν ἔπαθε τίποτα. Λέγεται ὅτι ὁ βασανιστής της θέλησε νὰ δοκιμάσει πόσο καυτὸ ἦταν τὸ λάδι, ἀλλὰ τυφλώθηκε ὁ ἴδιος. Μὲ θαυματουργικὴ παρέμβαση τῆς Ἁγίας ὁ βασανιστὴς ξαναβρῆκε τὸ φῶς του καὶ πίστεψε στὸν Κύριο. Ἀπὸ αὐτὸ τὸ θαῦμα ἡ Ἁγία Παρασκευὴ ἀπέκτησε καὶ τὴν σχέση της μὲ τοὺς τυφλούς. Λίγο ἀργότερα ἀποκεφαλίστηκε. Στὸ ἁγίασμα τῆς Ἁγίας στὴν Ἁλικαριὰ τῆς Ἀγχιάλου ὅσοι εἶχαν ἄρρωστο ἔσκαβαν ἕνα λάκκο, ἔκαιγαν σὲ αὐτὸν ξύλα, τὸν καθάριζαν καὶ τοποθετοῦσαν τὸν ἄρρωστο σὲ αὐτὸν «νὰ ἱδρώσει». Ἐπικαλοῦνταν τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ ὁ ἄρρωστος γίνονταν καλά. Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ προστατεύει τοὺς ἀσθενεῖς μὲ ὀφθαλμολογικὲς παθήσεις καὶ τοὺς ὀφθαλμίατρους. Ἡ Ἁγία (ὅπως καὶ ὁ Ἅγιος Παντελεήμων) προστατεύει καὶ τοὺς χωλοὺς (κουτσούς) († 26 Ἰουλίου).
21. Παράμονος, γιὰ ἰαματικὰ θερμὰ λουτρά. Κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη, κατὰ τὰ μέσα τοῦ 3ου αἰῶνος, ὑπῆρχαν ἰαματικὰ θερμὰ λουτρά. Αὐτὰ τὰ λουτρὰ εἶχε ἐπισκεφθεῖ τότε καὶ ὁ Ἀκυλίνος, ἕνας φανατικὸς εἰδωλολάτρης, διώκτης τῶν Χριστιανῶν. Ὁ Ἀκυλίνος σκέφθηκε νὰ κάνει μία μεγάλη θυσία στὸν ἐκεῖ ναὸ τῆς Ἴσιδος. Διέταξε μάλιστα νὰ βγάλουν ἀπὸ τὴν φυλακὴ τὸν Παράμονο καὶ ἄλλους 370 Χριστιανοὺς ποὺ κρατοῦσαν δέσμιους γιὰ νὰ συμμετάσχουν καὶ αὐτοὶ στὴν θυσία. Ὁ Παράμονος ὅμως καὶ οἱ ἄλλοι, ἀρνήθηκαν νὰ συμμετάσχουν καὶ ὁ Ἀκυλίνος διέταξε τὴν σφαγή τους ἐκεῖ στὰ θερμὰ λουτρά. Ἔτσι οἱ ἰαματικὲς πηγὲς ἁγιάσθηκαν ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν μαρτύρων καὶ στὰ μετέπειτα χρόνια, πολλὲς θαυματουργικὲς θεραπεῖες γίνονταν ἐκεῖ († 29 Νοεμβρίου).
22. Ραφαήλ, Νικόλαος καὶ Εἰρήνη, γιὰ τὰ ἄρρωστα παιδιά. Μεγάλες θεραπευτικὲς ἰδιότητες δίνονται σὲ αὐτοὺς τοὺς τρεῖς Ἅγιους. Δὲν εἶναι λίγοι οἱ πρώην ἀσθενεῖς ποὺ διαβεβαιώνουν ὅτι οἱ Ἅγιοι τοὺς ἐπισκέφθηκαν καὶ τοὺς ἔκαναν καλά. Ἰδιαίτερα στὸν Ραφαὴλ τάζουν οἱ μάνες τὰ ἄρρωστα μικρὰ παιδιά τους. Στὸ Νοσοκομεῖο Παίδων Πεντέλης, ὑπάρχει ναὸς ἀφιερωμένος στοὺς τρεῖς Ἁγίους († 9 Ἀπριλίου ἢ τὴν Τρίτη Διακαινησίμου).
23. Σπυρίδωνας, γιὰ τὰ σπυριά, τὰ αὐτιὰ καὶ κάθε ἐπιδημία. Ἀπὸ τοὺς πιὸ θαυματουργοὺς Ἁγίους, ποὺ τιμᾶται ἰδιαίτερα στὴν Κέρκυρα. Μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ λόγω ὀνόματος προστάτης τῶν πιστῶν ἀπὸ τὰ κακὰ σπυριὰ καὶ τὴν εὐλογιά. Ἀλίμονο σὲ αὐτὸν ποὺ θὰ ἐργαστεῖ στὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου… θὰ γεννήσει παιδιὰ μὲ κακὰ σπυριά! Προστατεύει ἐπίσης ἀπὸ τὴν πανώλη καὶ ἀπὸ κάθε εἴδους ἐπιδημίες καὶ ἀπὸ ἀρρώστιες τῶν αὐτιῶν, λόγω τῶν θαυμάτων του. († 12 Δεκεμβρίου).
24. Φλῶρος καὶ Λαῦρος γιὰ τοὺς λιθοξόους καὶ τὰ πηγάδια. Ἦταν δίδυμα ἀδέλφια ἀπὸ τὸ Βυζάντιο. Εἶχαν διδαχθεῖ τὴν τέχνη τοῦ λιθοξόου ἀπὸ τοὺς ὀνομαστοὺς πρωτομάστορες – μάρτυρες Πρόκλο καὶ Μάξιμο. Ἀναφέρεται ὅτι ὁ υἱὸς ἑνὸς εἰδωλολάτρη ἱερέα τυφλώθηκε ἀπὸ τὸ ἕνα του μάτι. Κανένας γιατρὸς δὲν μποροῦσε νὰ τὸν κάνει καλά. Οἱ δύο Ἅγιοι ὅμως μόνο, μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ξαναέδωσαν τὸ φῶς του. Οἱ ἐθνικοὶ διῶκτες τους θορυβήθηκαν ἀπὸ τὸ θαῦμα, τοὺς συνέλαβαν καὶ ἀφοῦ τοὺς βασάνισαν τοὺς πέταξαν μέσα σὲ ἕνα πηγάδι, ὅπου καὶ πέθαναν. Οἱ ἐργάτες κατασκευαστὲς πηγαδιῶν ζητοῦν πάντα τὴν προστασία τους († 18 Αὐγούστου).
25. Ἀρχάγγελος Μιχαήλ, γιὰ ἰαματικὲς πηγὲς καὶ ἐκτροπὲς ποταμῶν. Ἕνα θαῦμα μὲ ἰαματικὲς πηγὲς καὶ ἐκτροπὲς ποταμῶν: στὴν Φρυγία ὑπῆρχε ἕνας παλαιὸς ναὸς ἀφιερωμένος στὸν Ἀρχάγγελο, λόγω κάποιου παλαιότερου ἰαματικοῦ θαύματός του. Δίπλα στὸ ναὸ ἀνέβλυζε θαυματουργὸ ἁγίασμα. Στὴ λεκάνη τῆς πηγῆς ἔμπαιναν οἱ ἀσθενεῖς καὶ γιατρεύονταν. Ὅμως ὁ ναὸς μετὰ τοὺς μεγάλους διωγμοὺς ἔμεινε χωρὶς θεράποντες καὶ ὑπολειτουργοῦσε. Εἶχαν περάσει περίπου 90 χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ κτίσθηκε ὁ ναός, ὅταν ἐμφανίσθηκε στὴν περιοχὴ ἕνας νεαρὸς μὲ μεγάλη πίστη ποὺ ὀνομαζόταν Ἄρχιππος. Αὐτὸς ἐγκαταστάθηκε στὸ ναὸ καὶ ἔκανε τὶς ἀναγκαῖες διορθωτικὲς ἐπεμβάσεις σὲ αὐτόν. Ὑπηρετοῦσε τοὺς πιστοὺς ποὺ ἔρχονταν στὴν ἰαματικὴ πηγὴ ζητώντας θεραπεία καὶ δίδασκε τὸ λόγο τοῦ Κυρίου. Τὸ ἦθος, ἡ αὐταπάρνηση, ἡ πίστη ποὺ ἔδειχνε ὁ Ἄρχιππος προκάλεσαν φθόνο τῶν ἐθνικῶν της περιοχῆς. Φυσικὰ τοὺς ἐνοχλοῦσε τὸ ξαναζωντάνεμα τῆς θαυματουργῆς – ἰαματικῆς πηγῆς καὶ τὰ πλήθη ποὺ ἔρχονταν νὰ ζητήσουν θεραπεία ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο. Θεωροῦσαν ὑπαίτιο φυσικὰ τὸν Ἄρχιππο γιὰ ὅλα αὐτά. Ἀποφάσισαν λοιπόν, νὰ καταστρέψουν τὸ ναὸ τοῦ Ἀρχαγγέλου καὶ τὸ ἁγίασμα. Σκέφτηκαν καὶ ἔκαναν ἐκτροπὴ δυὸ ποταμῶν καὶ τοὺς ἔστρεψαν πρὸς τὸ ναό. Ὁ Ἀρχάγγελος ὅμως προστάτεψε τὸ ναό, τὸ ἁγίασμα καὶ τὸν Ἄρχιππο. Σταμάτησε ἀρχικὰ τὰ νερὰ τῶν ποταμῶν, ποὺ στάθηκαν ὄρθια σὰν ὑδάτινο τεῖχος, καὶ στὴν συνέχεια ἐμφανίστηκαν στὴ γῆ μεγάλες καταβόθρες ποὺ κατάπιαν τὰ ὕδατα. Ἔτσι σώθηκε ὁ ναός, τὸ ἁγίασμα καὶ ὁ Ἄρχιππος. Αὐτοὶ ποὺ ἐργάζονται σὲ μεγάλα ἔργα μὲ ἐκτροπὲς ποταμῶν, σὲ φράγματα, σὲ κατασκευὲς ὑπογείων σηράγγων διοχέτευσης ὑδάτων ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἐργάζονται σὲ ἰαματικὲς πηγὲς καὶ λουτρὰ μποροῦν νὰ ἐμπνέονται ἀπὸ τὸ θαῦμα «ἐν τὶς Χωναιές» καὶ νὰ ἐπικαλοῦνται τὸν Ἀρχάγγελο Μιχαὴλ († 6 Σεπτεμβρίου).
Ἄλλοι Ἅγιοι ποὺ σχετίζονται μὲ θεραπεῖες εἶναι:

1. Ἀβέρκιος ὁ Ἰσαπόστολος. Δεύτερος αἰώνας. Κατάφερε μὲ θαυματουργικὸ τρόπο νὰ ἀναβλύσουν θερμὰ ἰαματικὰ νερὰ καὶ θεράπευσε τὴν κόρη τοῦ βασιλιὰ τῆς Ρώμης ἀπὸ δαιμόνια ποὺ τὴν ταλαιπωροῦσαν († 22 Ὀκτωβρίου).
2. Ἀγγελὴς ὁ Νεομάρτυρας. Ἦταν ἀπὸ τὸ Ἄργος. Ἀσκοῦσε ἐμπειρικὰ τὴν ἰατρική. Προκάλεσε σὲ μονομαχία ἕναν ἄθεο Γάλλο γιγαντίων διαστάσεων. Ὁ Ἀγγελὴς τοῦ ἐπιτέθηκε καὶ ὁ Γάλλος τὸ ἔβαλε στὰ πόδια. Ἀπὸ τότες ὁ Ἅγιος ἄρχισε νὰ ὑπερηφανεύεται ὑπέρμετρα καὶ στὴν συμπεριφορά του παρουσιάστηκαν ἐπικίνδυνες μεταπτώσεις ψυχολογικές. Ὁ διάβολος τὸν βρῆκε ἀδύναμο, τὸν παραπλάνησε καὶ ἀσπάστηκε τὸν ἰσλαμισμό. Ὁ Ἅγιος ὅμως γρήγορα συνῆλθε καὶ μαρτύρησε γιὰ τὴν πίστη του. Τελικὰ ἀποκεφαλίσθηκε. Ὁ Ἅγιος προστατεύει τοὺς ἐμπειρικοὺς ἰατρούς, τοὺς παλαιστὲς ἀλλὰ καὶ ὅσους παρουσιάζουν ψυχολογικὰ προβλήματα († 3 Δεκεμβρίου).
3. Ἀνανίας ὁ Ἀπόστολος. Γιάτρεψε θαυματουργὰ ἀπὸ τύφλωση, τὸν Σαῦλο, τὸν μετὰ ὀνομαζόμενο Παῦλο, Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν († 1 Ὀκτωβρίου).
4. Γλυκερία ἡ Ἁγία. Βασανίσθηκε καὶ ρίχθηκε ὡς τροφὴ στὰ θηρία. Ἀναφέρονται πολλὲς θαυματουργικὲς ἰάσεις καὶ θεραπεῖες δαιμονισμένων ποὺ ἔγιναν μὲ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός της († 13 Μαΐου).
5. Γρηγόριος ὁ Ἅγιος τῆς Μεγάλης Ἀρμενίας. Θεράπευσε τὸν διώκτη του, βασιλιὰ τῆς Ἀρμενίας, Τηριδάτη, ἀπὸ σχιζοφρένεια. Ὁ βασιλιὰς μετανόησε, πίστεψε καὶ βαπτίσθηκε μαζὶ μὲ μεγάλο μέρος τοῦ λαοῦ του († 30 Σεπτεμβρίου).
6. Δομετιανὸς ὁ Ἅγιος. Ἔδρασε τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Μαυρικίου. Ἦταν φίλος τοῦ βασιλικοῦ ζεύγους καὶ μὲ χρήματα ποὺ τοῦ ἔδωσαν ἔφτιαξε ἐκκλησίες καὶ φτωχοκομεῖα. Ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμη νὰ θεραπεύει ἀσθενεῖς, νὰ θαυματουργεῖ καὶ νὰ διώχνει δαιμόνια († 9 Μαρτίου).
7. Ἐφραὶμ ὁ Μεγαλομάρτυρας. Γεννήθηκε στὰ Τρίκαλα, τὸν ἐκτέλεσαν οἱ Τοῦρκοι μὲ μαρτυρικὸ τρόπο τὸ 1426. Στὸ μέρος ὅπου μαρτύρησε, κτίσθηκε μονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὅπου στεγάζονται τὰ λείψανά του καὶ συρρέει πλῆθος κόσμου, ζητώντας καὶ πολὺ συχνὰ λαβαίνοντας τὴν ἴαση σὲ κάθε εἴδους ἀσθένεια († 3 Ἰανουαρίου καὶ 5 Μαΐου).
8. Θαδδαῖος. Θεωρεῖται Ἀπόστολος. Στὴν ἀρχὴ ἦταν μαθητὴς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καὶ στὴν συνέχεια ἔγινε μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ. Λέγεται ὅτι θεράπευσε μὲ θαυματουργικὸ τρόπο τὸν βασιλιὰ Αὔγαρο ἀπὸ τὴν λέπρα καὶ μετὰ τὸν βάπτισε Χριστιανὸ († 21 Αὐγούστου).
9. Θεράποντες καὶ Θεραπαινίδες. Εἶναι τουλάχιστον πέντε Ἅγιοι μὲ αὐτὸ τὸ ὄνομα († 14, 27 Μαΐου καὶ 26 Ἰουνίου). Ὑπάρχουν ἀκόμα καὶ δύο Ὁσίες ποὺ ἀναφέρονται ὡς Θεραπαίνιδες († 24 Ἰανουαρίου). Λόγω ὀνόματος σχετίζονται μὲ τὴν θεραπεία καὶ τὴν περιποίηση ἀσθενῶν καὶ ἀνήμπορων.
10. Θεωνᾶς. Ἀρχικὰ ἦταν μάγος, κατασκευαστὴς φαρμάκων ἀλλὰ καὶ δηλητηρίων ποὺ ἔδιναν στοὺς καταδικασμένους σὲ θάνατο. Σχετίζεται μὲ τοὺς φαρμακοποιούς.
11. Ἰάκωβος ὁ Πέρσης. Ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὀνορίου καὶ τοῦ Ἀρκαδίου. Μὲ τὴν παράφραση τοῦ ὀνόματός του σὲ «ἄκουφος» θεωρεῖται θεραπευτὴς γιὰ προβλήματα ἀκοῆς († 27 Νοεμβρίου).
12. Ζαχαρίας ὁ Προφήτης. Προστατεύει τοὺς κωφαλάλους, λόγω θαύματος. Ὁ Ζαχαρίας εἶναι ὁ ἀρχιερέας ποὺ παρέλαβε τὴν Παρθένο Μαρία καὶ τὴν εἰσήγαγε στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων († 8 Φεβρουαρίου).
13. Ζηναΐς, Φιλονίλλα καὶ Ἐρμιόνη. Ἀναφέρονται ὡς ἱδρύτριες νοσοκομείων († 7 Ἰουνίου, 11 Ὀκτωβρίου καὶ 26 Ἰουλίου).
14. Μάρκος ὁ Ἀπόστολος. Τὸ ὄνομά του σχετίζεται παρετυμολογικὰ μὲ τὸ «μαργώνω» = «ναρκώνω». Ἔτσι μπορεῖ νὰ ἔχει σχέση μὲ τοὺς ἀναισθησιολόγους († 27 Σεπτεμβρίου).
15. Μάρκος ὁ μαθητὴς τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου. Γιάτρεψε τὸν τυφλὸ σκύμνο μίας ὕαινας. Ἔτσι σχετίζεται μὲ τοὺς κτηνιάτρους.
16. Ραφαὴλ ὁ Ἀρχάγγελος. Ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἀρχάγγελος «ἐφορεύει τῆς ἰάσεως» († 11 Ἰανουαρίου καὶ 8 Νοεμβρίου).
17. Τιμόθεος ὁ Ὅσιος, ἀπὸ τὰ Σύμβολα τῆς Μ. Ἀσίας. Ἦταν ταπεινόφρων μοναχὸς καὶ δὲν ὑπερηφανεύθηκε ποτὲ γιὰ τίποτα. Ὁ Θεὸς γιὰ τὴν ταπεινότητά του, τοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα νὰ γιατρεύει τοὺς ἀσθενεῖς. Ὁ ἴδιος ἔλεγε: «Γιατί νὰ ὑπερηφανευθῶ; Ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα, ὄχι γιὰ τὴν ἀρετή μου, ἀλλὰ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς ἐσᾶς!» († 21 Φεβρουαρίου).
18. Τίτος ὁ Ὅσιος. Εἶχε τὸ χάρισμα τοῦ «παύειν νοσήματα καὶ διώκειν πνεύματα» († 2 Ἀπριλίου).
19. Φιλήμονας ὁ μουσικός. Μὲ πρόρρηση τοῦ Ἁγίου πῆραν χῶμα ἀπὸ τὸν τάφο του καὶ μὲ ἁπλὴ ἐπάλειψη ἔγινε καλὰ τὸ μάτι ἑνὸς εἰδωλολάτρη ποὺ εἶχε τραυματιστεῖ ἀπὸ βέλος.

[ΦΩΤΗΣ]

ΓΑΜΟΣ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ






Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα, οἱ Ἀπόστολοι († 13 Φεβρουαρίου). Προστατεύουν τὴν οἰκογένεια καὶ τοὺς σκηνοποιούς.
Γοργονία († 23 Φεβρουαρίου). Ὑπόδειγμα Χριστιανῆς ἀδελφῆς. Ἀδελφὴ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ κόρη τῆς Νόνας καὶ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ. Ὑπόδειγμα νοικοκυρᾶς, συζύγου, μητέρας, μορφωμένη καὶ πολὺ καλὴ Χριστιανή. Θεραπεύει ἀνθρώπους.
Ἐμμέλεια, Νόννα καὶ Ἀνθοῦσα, Μητέρες τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν († Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὑπαπαντή). Ὑπόδειγμα χριστιανῶν μητέρων.
Θεόδωρος ὁ Συκεώτης, Καρπὸς ἁμαρτωλῆς σχέσης ἑνὸς βασιλικοῦ ταχυδρόμου καὶ μιᾶς νεαρῆς κοπέλας, τῆς Μαρίας. Ὁ πατέρας του ἐγκατέλειψε τὴν μητέρα του καὶ ὁ Θεόδωρος μεγάλωσε σὰν νόθο. Εὐτυχῶς ἡ μητέρα του συνῆλθε, συνειδητοποίησε τὴν ἁμαρτία της, ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωσή της καὶ ἀφιερώθηκε ἀποκλειστικὰ στὴ σωστὴ ἀνατροφὴ τοῦ μικροῦ Θεοδώρου. Ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὸν υἱὸ τῆς μεγάλο πνευματικὸ ἄνδρα, στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας. Δικαίως ὁ Ἅγιος θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ὅτι προστατεύει τὶς ἐγκαταλελειμμένες μητέρες καὶ τὰ νόθα παιδιά.
Ἰωσὴφ ὁ Δίκαιος, ἐκτὸς ἀπὸ προστάτης τῶν ξυλουργῶν – ἐπιπλοποιῶν, προστατεύει καὶ τοὺς θετοὺς πατέρες καὶ τὰ υἱοθετημένα ἀγόρια, γι’ αὐτὸ πολλὲς σχολὲς καὶ ἱδρύματα ἔχουν τὸ ὄνομά του († 18 Δεκεμβρίου).
Μάμας, ὁ Ἅγιος γεννήθηκε τὸ 260 μ.Χ. στὴ Παφλαγονία. Οἱ Χριστιανοὶ γονεῖς του πέθαναν στὴ φυλακή. Αὐτὸς εἶχε τὴν τύχη καὶ υἱοθετήθηκε ἀπὸ μία πλούσια Χριστιανή. Ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος τὴ φώναζε συνέχεια «μάμα – μάμα», τὸν ὀνόμασε Μάμα. Μπορεῖ νὰ θεωρεῖται προστάτης τῶν υἱοθετημένων παιδιῶν ἀλλὰ καὶ τῶν θετῶν γονέων. Πολλὰ ἱδρύματα, ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ ὀρφανὰ παιδιά, ἔχουν τὸ ὄνομά του. Στὰ 15 χρόνια του ὁ Ἅγιος συνελήφθη γιὰ τὴν πίστη του καὶ μαρτύρησε περνώντας πολλὰ βασανιστήρια (νερό, θεριά, τρίαινα κ.λ.π.). Μᾶλλον πρόκειται γιὰ τὸν Παιδομάρτυρα († 2 Σεπτεμβρίου).

Μακρίνα, Ὑπόδειγμα χριστιανῆς ἀδελφῆς. Ἡ μεγάλη ἀδελφὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ τοῦ Γρηγορίου Νύσσης. Ἀνατράφηκε Χριστιανικὰ ἀπὸ τὴν μητέρα της Ἐμμέλεια καὶ πρόσφερε τὸν καλύτερο ἑαυτό της στὴν οἰκογένεια, τὰ ἀδέλφια της καὶ τοὺς φτωχούς. Ἀργότερα μόνασε μαζὶ μὲ τὴν μητέρα της σὲ γυναικεία μονή, κοντὰ στὴν μονὴ ὅπου μόναζε καὶ ὁ ἀδελφός της Μ. Βασίλειος. († 19 Ἰουλίου).

Στέφανος, γιὰ στεφάνια γάμου. Πολλὲς φορὲς καὶ σὲ πολλὰ μέρη, οἱ ἐρωτευμένοι σκάλιζαν στὰ δοκάρια καὶ τοὺς τοίχους τῶν ναῶν τὰ ὀνόματά τους, γιὰ νὰ ἔχουν «καλὰ στέφανα». Οἱ παντρεμένοι τοῦ χάριζαν τὰ στεφάνια τους, γιὰ νὰ ἔχουν καλὸ γάμο. († 27 Δεκεμβρίου).

Σάρα, Ἐλισάβετ, γιὰ τὶς ἄτεκνες γυναῖκες καὶ ζευγάρια. Οἱ Ἁγίες ἦταν ἄτεκνες. Ὕστερα ἀπὸ πολλὲς παρακλήσεις, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ ὅλους τους φυσικοὺς νόμους, ἀξιώθηκαν τελικὰ νὰ συλλάβουν καὶ νὰ γεννήσουν «καρπούς» ἀφιερωμένους στὸ Θεό. Ἡ Σάρα γέννησε τὸν Ἰσαὰκ καὶ ἡ Ἐλισάβετ τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή. († Ἐλισάβετ 5 Σεπτεμβρίου καὶ 24 Ἰουνίου, ἡ δὲ Σάρα στὶς 18 Δεκεμβρίου).

Ἄννα ἡ Προφήτης, Ἡ Ἄννα, μητέρα τοῦ Προφήτου Σαμουήλ, ἦταν Προφήτης καὶ ἡ ἴδια. Παντρεμένη μὲ τὸν Ἐλακανᾶ, δὲν μποροῦσε νὰ κάνει παιδιὰ καὶ ἐκεῖνος πῆρε δεύτερη γυναίκα, τὴ Φενάνα. Περιφρονημένη, ἡ Ἄννα παρακάλεσε τὸν Θεὸ νὰ τὴν ἀπαλλάξει ἀπὸ τὴν στειρότητα καὶ ἐκείνη θὰ τοῦ ἀφιέρωνε τὸ παιδὶ ποὺ θὰ ἀποκτοῦσε. Εἰσακούσθηκε καὶ ἀπέκτησε τὸν Σαμουὴλ καὶ ἄλλα ἕξι παιδιά! Ἐξ οὐ καὶ ἡ εὐχαριστία της: «Ἐστερεώθῃ ἡ καρδιά μου ἐν Κυρίῳ, ὑψώθῃ κέρας μου ἐν Θεῷ μου, ὅτι στείρα ἔτεκεν ἑπτὰ καὶ ἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησε». Ἡ Ἄννα ἔχει ταυτιστεῖ μὲ τὴν ἐλπίδα πρὸς τὰ ἄτεκνα ζευγάρια († 9 Δεκεμβρίου).

Ἄννα, ἡ μητέρα τῆς Θεοτόκου, Τὸ χέρι τῆς βρίσκεται στὴ Μονὴ Σταυρονικήτα τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι καὶ ἡ μητέρα τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἄλλωστε ἦταν καὶ μεγάλης ἡλικίας, εἶχε πρόβλημα γονιμότητας καὶ τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἑορτάζεται καὶ ἡ σύλληψη τῆς Παναγίας, ποὺ ἔγινε μὲ ὑπέρβαση τῶν νόμων τῆς φύσης. Ἡ Ἄννα ἔχει ταυτισθεῖ μὲ τὴν ἐλπίδα πρὸς τὰ ἄτεκνα ζευγάρια. († 25 Ἰουλίου).

Ζαχαρίας, σύζυγος τῆς Ἐλισάβετ, μητέρας τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ. Ὁ Ζαχαρίας ἦταν μεγαλόσχημος ἱερέας τοῦ Ὑψίστου. Εἶχε μάλιστα τὸ δικαίωμα νὰ μπαίνει στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων. Ὅταν σὲ μεγάλη ἡλικία τοῦ ἀνακοινώθηκε ὅτι ἡ Ἐλισάβετ θὰ ἀποκτήσει υἱὸ καὶ πρέπει νὰ τὸν ὀνομάσει Ἰωάννη, δὲν τὸ πίστεψε. Αὐτὸ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ μείνει ἄλαλος μέχρι τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ πρέπει νὰ δώσει τὸ ὄνομα τοῦ παιδιοῦ, ποὺ πράγματι γεννήθηκε. Αὐτὸς πῆρε μία πινακίδα καὶ ἔγραψε τὸ ὄνομα «Ἰωάννης» καὶ ἀμέσως λύθηκε ἡ γλώσσα του καὶ ἄνοιξαν τὰ αὐτιά του. Ὁ Ζαχαρίας καὶ ἡ Ἐλισάβετ μποροῦν νὰ θεωροῦνται προστάτες τῶν ἡλικιωμένων γονέων ἢ ὅλων αὐτῶν ποὺ εἶναι ἄτεκνοι καὶ παρακαλοῦν γιὰ ἕνα παιδί. Ὁ Ζαχαρίας φυσικὰ σχετίζεται καὶ μὲ τοὺς κωφαλάλους († 24 Ἰουνίου).

[ΦΩΤΗΣ]

ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ



1. Χριστόφορος, ὁ ἀγαθὸς γίγαντας, εἶναι ἕνας χαρακτηριστικὸς Ἅγιος – Προστάτης ἐπαγγελματιῶν. Ὁ Ἅγιος παρουσιάζεται νὰ μεταφέρει στοὺς ὤμους του παιδιὰ ὅπου τοὺς περνᾶ ἕναν χείμαρρο. Γι’ αὐτὸ προστατεύει τοὺς αὐτοκινητιστὲς (ταξὶ κ.λπ.) ἀλλὰ καὶ κάθε εἴδους ταξιδευτές, ἐπιβάτες καὶ μή. Καὶ οἱ μεταφορεῖς ἐπικαλοῦνται συχνὰ τὴν προστασία του. Λέγεται πὼς ὁ Ἅγιος (ποὺ ἦταν ἄσχημος καὶ σωματώδης) κάποτε ρώτησε ἕναν ἐρημίτη, πὼς νὰ ἁγιάσει! Αὐτὸς τοῦ εἶπε νὰ κάνει νηστεία καὶ προσευχή. «Ἐγὼ δὲν ξέρω ἀπὸ προσευχὲς καὶ νὰ νηστέψω μοῦ εἶναι δύσκολο», ἀπάντησε ὁ Χριστόφορος. «Τότε διάθεσε τὴν δύναμή σου στὸν Χριστὸ καὶ σὲ ὅποιον τὴ χρειάζεται», τοῦ ἀπάντησε ὁ σοφὸς ἐρημίτης. Ὁ Χριστόφορος διάλεξε ἕνα ὁρμητικὸ ποτάμι, ἐγκαταστάθηκε στὴν ὄχθη του καὶ ὅποιος διαβάτης ἤθελε νὰ περάσει τὸ ποτάμι, τὸν ἔπαιρνε στὸν ὦμο του καὶ τὸν περνοῦσε ἀπέναντι. Κάποτε ἐμφανίστηκε στὴν ὄχθη τοῦ ἀγριεμένου ποταμοῦ ἕνα μοναχικὸ παιδί. Ὁ μετέπειτα Ἅγιος προσφέρθηκε νὰ τὸ περάσει ἀπέναντι. Τὸ ἀνέβασε στὸν ὦμο του, ὅμως μὲ ἔκπληξη διαπίστωσε ὅτι τὸ παιδὶ ἦταν πολὺ βαρύ. «Ὅλο τὸν κόσμο νὰ κουβαλοῦσα δὲν θὰ ἦταν τόσο βαρύς», εἶπε ὁ Ἅγιος. «Δὲν κουβαλᾶς μόνο ὅλον τὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὸν Πλάστη του!», ἀπάντησε τὸ παιδί, ποὺ δὲν ἦταν ἄλλο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο. Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ καὶ προστάτης τῶν «ἄσχημων», γι’ αὐτὸ καὶ παρουσιάζεται πολλὲς φορὲς σκυλόμορφος. Σὲ εἰκόνες λαϊκὲς παρουσιάζεται ὡς κυνοπρόσωπος († 9 Μαΐου, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι 13 Ἅγιοι μὲ αὐτὸ τὸ ὄνομα).
2. Ἀνδρόνικος καὶ Ἀθανασία, ἦταν ἀργυροπρᾶτες καὶ δάνειζαν χωρὶς κέρδος. Μετὰ τὸν θάνατο τῶν παιδιῶν τους μοίρασαν τὴν περιουσία τους, ἔγιναν καὶ οἱ δύο μοναχοὶ καὶ ἔζησαν ὅλη τὴν ζωή τους στὸ ἴδιο κελί, τηρώντας τὸ νόμο τῆς σιγῆς († 9 Ὀκτωβρίου)
3. Ἀπόστολος ὁ Νεομάρτυς Πηλίου, Διαμεσολαβητής, μεταφραστής († 16 Αὐγούστου).
4. Ἀχμὲδ ὁ Νεομάρτυς, ὁ κάλφας († 3 Μαΐου).
5. Βαρβάρα, τὴν ἐπικαλοῦνται πολλὲς φορές οἱ μάγειροι, οἱ χαλκουργοὶ καὶ οἱ κωδωνοποιοί. Ἴσως λόγῳ θορύβου, ποὺ παρομοιάζεται μὲ αὐτὸν τοῦ πυροβολικοῦ. Ἡ Ἁγία θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ἀκόμα καὶ προστάτιδα τῶν κατασκευαστῶν τῶν πυροτεχνημάτων († 4 Δεκεμβρίου).
6. Γρηγόριος ὁ θαυματουργός, σπούδασε ρητορική, νομικὰ καὶ φιλοσοφία, δίπλα στὸν μεγάλο διδάσκαλο Ὠριγένη († 17 Νοεμβρίου).
7. Γεράσιμος ὁ ἐξ Εὐρυτανίας, ἐργάσθηκε σὲ παντοπωλεῖο τῆς Κωνσταντινούπολης ὡς μισθωτὸς († 3 Ἰουλίου).
8. Γαβριὴλ ὁ Ἀρχάγγελος, ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἀρχάγγελος μεταφέρει μηνύματα. Ὁ Γαβριὴλ εἶπε στὴν Παρθένο Μαρία τὸ «Χαῖρε». Δὲν θὰ ἦταν ἄτοπο νὰ θεωρηθεῖ ὅτι προστατεύει τοὺς ταχυδρόμους, τοὺς κάθε εἴδους ἀγγελιοφόρους ἀλλὰ καὶ τὴν κάθε μορφὴ μεταφορᾶς πληροφορίας († 8 Νοεμβρίου, 13 Ἰουλίου καὶ 26 Μαρτίου).
9. Δαμασκηνὸς ὁ Ἱερομάρτυς Βουλγαρίας, εἰσπράκτορας, λογιστῆς.
10. Δημήτριος ὁ Μεγαλομάρτυς καὶ μυροβλήτης, μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ ὁ πρῶτος «κατηχητής» τῆς Ἐκκλησίας († 26 Ὀκτωβρίου).
11. Δημήτριος ὁ Τριπόλεως, ἐργαζόταν ἀρχικὰ ὡς χτίστης καὶ ἀργότερα ὡς κουρέας.
12. Δούκας ὁ Νεομάρτυρας, ἦταν ράφτης († 24 Ἀπριλίου).
13. Ἑλένη μητέρα τοῦ Ἁγίου καὶ μεγάλου Κωνσταντίνου, προστατεύει τοὺς σιδηρουργούς, γιατί μαζὶ μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸ βρῆκε καὶ τὰ σιδερένια καρφιὰ μὲ τὰ ὁποῖα σταύρωσαν τὸν Χριστὸ († 21 Μαΐου καὶ ἡ ἕυρεση τῶν Τιμίων Ἥλων † 6 Μαρτίου).
14. Ἐζεκίας ὁ Δίκαιος, προστατεύει τοὺς ὑδραυλικοὺς γιατί κατασκεύασε ὑδραγωγεῖο καὶ ἔφερνε νερὸ στὰ Ἱεροσόλυμα († 28 Αὐγούστου).
15. Ἐλισσαῖος ὁ Προφήτης, γιὰ τοὺς ἐλαιοπαραγωγοὺς καὶ τοὺς λαδέμπορους († 14 Ἰουνίου).
16. Εὐρόσυνος, ἦταν μάγειρας, καὶ θεωρεῖται προστάτης τῶν μαγείρων καὶ ἑστιατόρων († 11 Σεπτεμβρίου).
17. Εἰρήναρχος, ἐπαγγελματίας δήμιος. Βασάνιζε καὶ ἐκτελοῦσε Χριστιανούς. Στὸ τέλος ἔγινε καὶ αὐτὸς Χριστιανὸς καὶ φυσικὰ μαρτύρησε γι’ αὐτὴν τὴν ἀπόφασή του († 28 Νοεμβρίου).
18. Εὐλόγιος ὁ ξενοδόχος, ἦταν λατόμος, ἀλλὰ εἶχε ὡς ἔργο του νὰ παρέχει στέγη σὲ ὅσους εἶχαν ἀνάγκη, γι’ αὐτὸ ὀνομάσθηκε «ξενοδόχος» († 27 Ἀπριλίου).
19. Εὐνίκη, γιὰ νὰ ἔχουμε καλὴ νίκη († 28 Ὀκτωβρίου).
20. Ζήνων, ὁ ταχυδρόμος († 10 Φεβρουαρίου).
21. Ἠλίας Ἀρδούνης, κουρέας Νεομάρτυρας (1686) ἀπὸ τὴν Καλαμάτα. Προστατεύει τοὺς κουρεῖς καὶ τοὺς κομμωτὲς († 31 Ἰανουαρίου).
22. Ἠλίας, ὁ Προφήτης, προστάτης τῶν γουναράδων, λόγω «μηλωτῆς» (προβατίσια μάλλινη γούνα – προβιά) ἀλλὰ καὶ τῶν μετεωρολόγων († 20 Ἰουλίου).
23. Ἰωσὴφ ὁ δίκαιος, ξυλουργός, προστάτης τῶν ἐπιπλοποιῶν. Θετὸς πατέρας προστάτης τῶν υἱοθετημένων ἀγοριῶν († 18 Δεκεμβρίου).
24. Ἰωάννης ὁ κάλφας, ὁ Νεομάρτυρας, προστατεύει τοὺς ὑποδηματοποιοὺς καὶ τοὺς ἐργαζόμενους στὰ καταστήματα πώλησης ὑποδημάτων († 26 Φεβρουαρίου).
25. Ἰωάννης ὁ ράφτης, Νεομάρτυρας, προστάτης τῶν ραφτέων († 20 Δεκεμβρίου).
26. Ἰωάννης ὁ χρυσοχόος, ὁ Νεομάρτυρας (1802), προστάτης τῶν χρυσοχόων († 14 Μαΐου).
27. Λυδία ἡ Φιλιππησία, ἡ πορφυροπώλης, προστάτης τῶν ὑφασματοπωλῶν († 20 Μαΐου).
28. Λαυρέντιος, Διαχειριστὴς καὶ θησαυροφύλακας στὴ Ρώμη ἐπὶ Οὐαλεριανοῦ († 10 Αὐγούστου).
29. Μένιγνος ὁ κναφεύς, προστάτης τῶν χημικῶν († 22 Νοεμβρίου).
30. Μαρκιανὸς καὶ Μαρτύριος οἱ νοτάριοι, εἶναι προστάτες τῶν συμβολαιογράφων. Ὑπῆρξαν γραμματικοί του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἐπὶ Παύλου τοῦ Ἁγίου καὶ Ὁμολογητοῦ (4ος αἰώνας) († 25 Ὀκτωβρίου).
31. Μάρκος ὁ Ἅγιος καὶ Εὐαγγελιστής, θὰ μποροῦσε νὰ προστατεύει τοὺς τσαγκάρηδες, λόγω σχετικοῦ θαύματος († 25 Ἀπριλίου).
32. Μακάριος ὁ νέος, παραδόθηκε ἀπὸ τοὺς γονεῖς του σὲ ἕναν ράπτη καὶ ἔμαθε τὴν τέχνη τῆς ραπτικῆς († 14 Σεπτεμβρίου).
33. Ματθαῖος ὁ Εὐαγγελιστής, τελωνειακὸς – φοροεισπράκτορας († 16 Νοεμβρίου).
34. Μιχαὴλ ἀπὸ τὰ Βοῦρλα τῆς Μ. Ἀσίας, ἐργαζόταν ἀρχικὰ ὡς χαλκουργὸς καὶ μετὰ ὡς ὑπάλληλος σὲ καφεπωλεῖο. Θεωρεῖται προστάτης τῶν βαφέων, γιατί οἱ χριστιανοὶ ποὺ βρῆκαν τὸ σῶμά του καὶ τὸ ἔθαψαν ἦταν βαφεῖς († 16 Ἀπριλίου).
35. Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἡ Μυροφόρος, προστάτης τῶν ἀρωματοποιῶν καὶ ἀρωματοπωλῶν († 22 Ἰουλίου).
36. Μηνᾶς ὁ καλλικέλαδος, προστάτης τῶν δημοσιογράφων († 10 Δεκεμβρίου).
37. Νικόλαος ὁ Νεομάρτυρας ἀπὸ τὴν Κορινθία, πλανόδιος παντοπώλης († 23 Σεπτεμβρίου).
38. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, προστάτης τῶν μεταφραστῶν γιατί ἀσχολεῖτο μὲ τὴν ἀντιγραφή, μετάφραση καὶ διόρθωση κωδίκων καὶ ἀρχαίων συγγραμμάτων († 14 Ἰουλίου).
39. Παντελεήμων, προστάτης τῶν παρασκευαστῶν ἄρτου, φιλάνθρωπος, ἀνάργυρος, ἰατρὸς καὶ ἐλεήμων († 27 Ἰουλίου).
40. Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων καὶ Παρμενᾶς, ἐπιλέχθηκαν ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους γιὰ νὰ «διακονοῦν» στὴν τράπεζα (σερβιτόροι – ἑστιάτορες) († 4 Ἰανουαρίου καὶ 28 Ἰουλίου).
41. Σιλβέστρος, πάπας Ρώμης, προστατεύει τοὺς φτωχοὺς κληρικοὺς († 2 Ἰανουαρίου).
42. Σπυρίδωνας ὁ Ἅγιος, προστάτης τῶν κεραμέων, τῶν χρυσοχόων λόγω ἀντίστοιχων θαυμάτων († 12 Δεκεμβρίου).
43. Σταμάτιος καὶ Ἰωάννης, οἱ Σπετσιῶτες, ἔκαναν ἐμπόριο λαδιοῦ († 3 Φεβρουαρίου).
44. Συμεὼν ὁ Τραπεζούντιος, ὁ Νεομάρτυρας, ἦταν χρυσοχόος († 14 Αὐγούστου).
45. Ὑάκινθος, ἀπὸ τὴν Καισάρεια, ἦταν θαλαμηπόλος (κουβικουλάριος) τοῦ Τραϊανοῦ († 3 Ἰουλίου).
46. Φιλούμενος ὁ Λυκάονας, μετέφερε σιτάρι, προστατεύει τοὺς ἐμπόρους σιτηρῶν. Τὸ δὲ μαρτύριό του ἦταν νὰ τρέξει ἐπὶ «τριάκοντα σταδίους», καὶ ἐπειδὴ τὸ ἔκανε ἀγόγγυστα, ἀλλὰ μετὰ τὸ πέρας τῆς δοκιμασίας πέθανε, θεωρεῖται ἀπὸ πολλοὺς καὶ προστάτης τῶν δρομέων.
47. Φίλιππος ὁ Ἀπόστολος, καὶ διάκονος, προστάτης τῶν σιδηροδρομικῶν, γιατί δίδαξε καθ’ ὁδὸν σὲ ἅμαξα († 11 Ὀκτωβρίου).
48. Φώτιος ὁ Μέγας, προστατεύει τοὺς βιβλιοπῶλες καὶ τοὺς βιβλιοθηκονόμους († 6 Φεβρουαρίου).
49. Φιλήμονας, μουσικὸς σὲ βασιλικὴ αὐλὴ († 28 Ἀπριλίου).
50. Φλῶρος καὶ Λαῦρος, δίδυμοι καὶ λιθοξόοι στὸ ἐπάγγελμα († 18 Αὐγούστου).
51. Οἱ τρεῖς παῖδες ἐν καμίνῳ, προστατεύουν τοὺς πυροσβέστες, ὅσους ἐργάζονται μὲ τὴ φωτιὰ ἀλλὰ καὶ ὅσους κινδυνεύουν ἀπὸ φωτιὰ († 17 Δεκεμβρίου).
52. Χαράλαμπος ὁ Ἅγιος, θεωρεῖται προστάτης τῶν μαρμαράδων († 10 Φεβρουαρίου).
53. Οἱ τρεῖς Ἱεράρχες, προστάτες τῶν ἐκπαιδευτικῶν καὶ τῶν σχολείων († 30 Ἰανουαρίου).

[ΦΩΤΗΣ]

ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ



Παρακάτω παραθέτω ἕναν πίνακα, μὲ ὀνόματα Ἁγίων ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ θεωρηθοῦν Ἅγιοι Προστάτες – Θεραπευτές. Στὴν συνέχεια τοῦ πίνακα θὰ γράψω πιὸ ἀναλυτικὰ γι’ αὐτοὺς τοὺς Ἁγίους.

1. Ἀνίατες Ἀσθένειες: Ἅγιοι Ἀνάργυροι, Ὁσία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, Ἅγιος Ἐφραίμ, Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος, Ἅγιος Νεκτάριος, Ἅγιος Παντελεήμων, Ὅσιος Σαμψῶν.
2. Ἀρθριτικὰ – Ρευματισμοί: Ἁγία Βαρβάρα, Ἅγιος Γεώργιος, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, Ἅγιοι Ἀνάργυροι, Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός.
3. Γονιμότητα: Ἁγία Ἄννα, Ἁγία Δόμνα, Ὁσία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, Ἅγιος Εὐθύμιος, Ἁγία Μαρίνα, Ἅγιος Νεκτάριος, Ὅσιος Ρωμανός.
4. Γυναικολογικὰ Προβλήματα: Ὁσία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, Ἁγία Λουκία, Ἁγία Μαρίνα, Ἁγία Βερονίκη ἡ αἱμορροοῦσα.
5. Δερματικά: Ἁγία Βαρβάρα, Ἁγία Θέκλα, Ἁγία Μαῦρα, Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, Ἅγιος Σπυρίδων, Ἅγιος Συμεών, Ἅγιος Τιμόθεος.
6. Δηλητηριάσεις: Ἁγία Ἀναστασία, Ἅγιος Δονάτος ὁ Ἐπίσκοπος.
7. Ἐγκυμοσύνη: Ἁγία Μαρίνα, Ἁγία Βαρβάρα, Ἅγιοι Σαράντα, Ὅσιος Στυλιανός, Ἅγιος Συμεών, Ἅγιος Τρύφων.
8. Ἐγχειρήσεις – Ἀκρωτηριασμός: Ἅγιος Γεώργιος, Ἅγιος Δημήτριος, Ἁγία Λουκία, Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος.
9. Ἐνίσχυση – Προστασία: Ἅγιος Βασίλειος, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Νηστευτής, Ἅγιοι Κωνσταντῖνος καὶ Ἑλένη, Ὁσία Μαρκέλλα, Ὁσία Ματρώνα, Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, Μύρων ὁ Θαυματουργός.
10. Ἐπιδημίες: Ὅσιος Ἀλέξιος, Ἅγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Ἅγιος Δημήτριος, Ἅγιος Ρηγίνος (ἐλονοσία), Ἅγιος Σπυρίδων (χολέρα), Ἅγιος Χαράλαμπος (πανούκλα).
11. Ἐπιληψία: Ἅγιος Ἐλευθέριος, Ἁγία Μαρίνα, Ἅγιος Ρηγίνος.
12. Καρδιολογικά: Ἅγιος Ἐλευθέριος, Ἅγιος Ἰγνάτιος.
13. Καρκίνος: Ἁγία Ἀγάθη (μαστός), Ἅγιοι Ἀνάργυροι, Ἅγιος Ἐφραίμ, Ἅγιος Πατάπιος, Ἅγιοι Ραφαὴλ Νικόλαος καὶ Εἰρήνη, Ἅγιος Σάββας.
14. Κήλη: Ἅγιος Ἀρτέμιος
15. Λοιμώδη Νοσήματα: Ἁγία Βαρβάρα (εὐλογιά), Ἅγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Ὅσιος Δαβίδ, Ἅγιος Δονάτος ὁ Ἐπίσκοπος, Προφήτης Ἐλισαῖος (λύσσα), Ὅσιος Ζωτικὸς (λέπρα), Προφήτης Ἠλίας (λέπρα), Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος (ἐλονοσία), Ἅγιος Ρηγίνος (ἐλονοσία), Ἅγιος Σπυρίδων (χολέρα).
16. Ὀφθαλμολογικά: Ἅγιος Ἀνανίας, Ἅγιος Ἀρτέμιος, Ἁγία Λουκία, Ἁγία Παρασκευή, Ἅγιος Παντελεήμων, Ἅγιος Σπυρίδων, Ἁγία Φωτεινή, Ἅγιος Ἄνθιμος ὁ νέος, Ἅγιος Φιλήμωνας ὁ μουσικός.
17. Παιδιατρικά: Ἅγιος Αἰμιλιανὸς (προβλήματα ὁμιλίας), Ἅγιος Ἀκίνδυνος (γενικοὶ κίνδυνοι), Προφήτης Ἄμως (ἀσθενικὰ παιδιά), Ἅγιος Γεώργιος, Ὅσιος Εὐστράτιος, Ἅγιος Θεόδωρος ὁ στρατηλάτης, Ἅγιος Κήρυκος (κρανιοεγκεφαλικὲς κακώσεις), Ἁγία Μαρίνα (γιὰ ἀσθενικὰ παιδιά, καὶ ἐξανθήματα), Ἅγιοι Ραφαὴλ Νικόλαος καὶ Εἰρήνη (σοβαρὲς νόσοι).
18. Προστασία σὲ ταξίδια: Ὅσιος Εὐστράτιος (ὁδοιπόρους), Ἅγιος Νικόλαος (ναυτικούς), Ἅγιος Χριστόφορος (ὁδηγούς).
19. Στοματικὲς παθήσεις: Ἅγιος Ἀντίπας.
20. Σωματικὲς Ἀναπηρίες: Ἅγιος Ἐφραίμ, Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος, Ἅγιος Παντελεήμων, Ἅγιος Σπυρίδων, Ἅγιος Χριστόφορος.
21. Τοκετός: Ἁγία Δόμνα, Ἅγιος Ἐλευθέριος, Ἅγιος Τρύφων, Ἅγιος Φανούριος.
22. Ψυχοπαθολογικά: Ἅγιος Ἀντώνιος, Ἅγιος Ἀθανάσιος, Ἅγιος Ἀρτέμιος, Ἅγιος Γεράσιμος, Ἁγία Θέκλα, Ὅσιος Θεόδουλος ὁ σαλός, Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, Ἅγιοι Κυπριανὸς καὶ Ἰουστίνα, Ὅσιος Ἀναστάσιος ὁ Ναυπλιώτης.
23. Ὠτορινολαρυγγολογικά: Ἅγιος Βλάσσιος (λαιμό), Ἅγιος Ἰάκωβος (κώφωση), Ἅγιοι Ἀνάργυροι Κύρος καὶ Ἰωάννης (λαιμό), Ἅγιος Σπυρίδων (αὐτιά), Ἅγιος Ἀββακοὺμ (αὐτιά), Ζαχαρίας (κωφαλαλία).

[ΦΩΤΗΣ]

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Γιὰ τοὺς δικαζόμενους καὶ τὴν ἐλευθέρωσή τους




1. Ὀνούφριος, Προστατεύει τοὺς δικαζόμενους. Ὁ Ἅγιος ἔγινε ἐρημίτης καὶ ἔζησε πάνω ἀπὸ 70 χρόνια μόνος σὲ μία σπηλιά. Ὁ Θεὸς φρόντιζε γιὰ τὴν τροφή του. Τὸν βρῆκε σὲ μεγάλη ἡλικία Ἅγιος Πανφούτιος, ὠχρὸ καὶ καταβεβλημένο, γυμνό, μὲ μιὰ κάτασπρη μακριὰ γενειάδα, ποὺ ἔφτανε ὡς τὸ ἔδαφος. Ὁ Γέροντας Ἅγιος Ἀσκητὴς τὸν καλωσόρισε λέγοντάς του ὅτι… ἦταν αὐτὸς ποὺ θὰ τὸν ἐνταφίαζε! Πράγματι, τὴν ἄλλη μέρα ὁ Πανφούτιος βρῆκε τὸν Ὀνούφριο νεκρό, ἐνῶ Ἄγγελοι ἔψελναν ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ὁ λαός μας, ὅταν βλέπει κάποιον καταβεβλημένο, λέει: «αὐτὸς ἔγινε σὰν τὸν Ἅγιο Ὀνούφριο». Ἴσως γι’ αὐτὸ ὁ Ἅγιος νὰ προστατεύει αὐτοὺς ποὺ προσάγονται σὲ δίκη, γιατί προφανῶς εἶναι χλομοὶ σὰν τὸν Ἅγιο († στὶς 12 Ἰουνίου).
2. Ἐλευθέριος, ἐλευθερώνει τοὺς αἰχμαλώτους καὶ τοὺς φυλακισμένους (ὑπάρχουν ἕξι Ἅγιοι μὲ αὐτὸ τὸ ὄνομα).
3. Βαρβάρα, τὴν ἐπικαλοῦνται πολλὲς φορὲς (ἰδιαίτερα στὴν Δύση) οἱ φυλακισμένοι († 4 Δεκεμβρίου)
4. Ἰωάννης ὁ Ρῶσος, προστατεύει τοὺς αἰχμαλώτους πολέμου († 2 Ἰουνίου).
5. Πέτρος ὁ Ἀπόστολος, τὸν ἐπικαλοῦνται πολλὲς φορὲς γιὰ τὴν ἐλευθέρωση κρατουμένων. Στὶς γραφὲς ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἀπόστολος σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ταξίδια του συνελήφθη καὶ φυλακίσθηκε. Τὸ βράδυ ἕνας Ἄγγελος ἦρθε στὸ κελί του, κοίμισε τοὺς φύλακες, ἔλυσε τὶς ἁλυσίδες ποὺ κρατοῦσαν δέσμιο τὸν Ἀπόστολο, τοῦ ἄνοιξε τὶς πόρτες καὶ τὸν ἐλευθέρωσε († 16 Ἰανουαρίου, καὶ ἡ προσκύνηση τῆς ἁλυσίδας † 29 Ἰουνίου).
6. Πέτρος ὁ δεσμοφύλακας, προστατεύει τοὺς δεσμοφύλακες († 26 Ἰανουαρίου).

[ΦΩΤΗΣ]

Γιὰ τοὺς Δραπέτες



1. Ἀγάπιος ὁ Ὅσιος, μοναχὸς ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος, τῆς περιοχῆς Βατοπεδίου. Ὁ Ὅσιος ἀσκήτευε ὅταν Ἀγαρηνοὶ πειρατὲς τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν πούλησαν σκλάβο σὲ ἕναν πλούσιο συμπατριώτη τους. Ὁ Ὅσιος πέρασε πολὺ ἄσχημα στὴν σκλαβιά του. Ἦταν ἁλυσοδεμένος συνεχῶς καὶ ὁ κύριός του τὸν χρησιμοποιοῦσε σὲ πολὺ βαριὲς δουλειές. Κάποια στιγμὴ ὁ Ὅσιος κατάφερε νὰ δραπετεύσει. Ἐπέστρεψε στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ πῆγε νὰ βρεῖ τὸν Γέροντα ποὺ εἶχε γιὰ Πνευματικό. Ὁ Γέροντας τὸν μάλωσε ποὺ δραπέτευσε καὶ τοῦ εἶπε πὼς πρέπει νὰ ἐπιστρέψει στὸν κύριό του. Ὁ Ἀγάπιος ξαναγύρισε στὸν Ἀγαρηνό, τοῦ διηγήθηκε τὰ πάντα καὶ τοῦ ζήτησε συγγνώμη ποὺ δραπέτευσε. Ὁ Ἀγαρηνὸς καὶ οἱ δύο υἱοί του θαύμασαν τὴν ὑπακοὴ τοῦ Ἀγάπιου καὶ ἀφοῦ τοῦ ἔδωσαν τὴν ἐλευθερία του, τοῦ ζήτησαν νὰ τοὺς πάρει μαζί του στὸ Ἅγιον Ὄρος ὡς συνοδεία. Οἱ Ἀγαρηνοὶ βαπτίσθηκαν καὶ μόνασαν μαζὶ μὲ τὸν Ἀγάπιο.
2. Ὀνήσιμος ὁ Ἀπόστολος, προστατεύει τοὺς φυλακισμένους – κρατουμένους. Ὁ Ὀνήσιμος ἦταν δοῦλος ἑνὸς Χριστιανοῦ ἄρχοντος, τοῦ Φιλήμονα. Ἀπέδρασε ὅμως ἀπὸ αὐτὸν καὶ πῆγε στὴν Ρώμη. Ἐκεῖ συνάντησε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ποὺ τὸν δίδαξε, τὸν βάπτισε Χριστιανὸ καὶ τὸν ἔστειλε πίσω στὸν Φιλήμονα ὄχι σὰν δοῦλο, ἀλλὰ ὡς φίλο καὶ ἀδελφὸ († 15 Φεβρουαρίου).

[ΦΩΤΗΣ]

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ






Τερέντιος καὶ Νεονίλλα, μὲ τὰ ἑπτὰ τέκνα τους. Προστατεύουν τοὺς πολυτέκνους († 28 Ὀκτωβρίου)

Πολύκαρπος, γιὰ τὰ πολλὰ παιδιὰ (πολύτεκνοι) ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς σοδειές. (Ὑπάρχουν πέντε Ἅγιοι μὲ τὸ ἴδιο ὄνομα. Ἑορτάζουν: 8 καὶ 23 Φεβρουαρίου, 2 Ἀπριλίου, 7 Ἰουλίου καὶ 25 Ὀκτωβρίου).

Πεύσιππος, Ἐλάσιππος καὶ Μέσιππος, γιὰ τὰ τρίδυμα († 16 Ἰανουαρίου).

Μαρίνα, γιατί «μαραίνει» τὸ κακὸ μάτι καὶ τὰ σπυριὰ τῆς ἱλαρᾶς. Προστατεύει τὰ καχεκτικὰ μωρά, ἀλλὰ «μαραίνει» κιόλας αὐτὰ ποὺ οἱ μητέρες τους δὲν τὴν τιμοῦν († 17 Ἰουλίου).

Ἀκόμα ἀναφέρονται οἱ Ἅγιοι:

Ἅγιοι Σαράντα, Ὅσιος Στυλιανός, Ἅγιος Συμεών, Ἅγιος Τρύφων, Ἅγιος Βλάσης, Ἁγία Βαρβάρα.

[ΦΩΤΗΣ]

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
(Δικαστές, βουλευτές, συγκλητικοὶ καὶ ἀρεοπαγίτες)




1. Ἀμβρόσιος Ἐπίσκοπος Μεδιολάνων. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία καὶ νομικά. Ἀσκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ δικαστοῦ. Λόγῳ τῆς ἀκεραιότητας τοῦ χαρακτήρα του, μὲ διαταγὴ τοῦ Οὐαλεντιανοῦ Α’, πῆρε ὅλους τους ἱερατικοὺς τίτλους καὶ χειροτονήθηκε ἀπ’ εὐθείας Ἐπίσκοπος Μεδιολάνων. Εἶναι αὐτὸς ποὺ μετέπειτα ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο στὸ ναό, στὸν αὐτοκράτορα Θεοδόσιο, λόγῳ τοῦ ὅτι αὐτὸς εἶχε καταστείλει αἱματηρὰ τὴ στάση τῆς Θεσσαλονίκης († 7 Δεκεμβρίου).
2. Διονύσιος ὁ ἀρεοπαγίτης, ἦταν φιλόσοφος καὶ μέλος τῆς Βουλῆς τοῦ Ἀρείου Πάγου τὴν ἐποχὴ ποὺ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπισκέφθηκε τὴν Ἀθήνα. Φυσικὰ ὁ μορφωμένος βουλευτὴς – δικαστικός, πείστηκε ἀμέσως ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Παύλου καὶ βαπτίσθηκε Χριστιανός. Ἀργότερα ὁ Ἅγιος διαδέχθηκε τὸν Ἐπίσκοπο Ἱερόθεο καὶ ἔγινε ἀρχιερέας τῶν Ἀθηνῶν, ἔκανε θαύματα καὶ ἔγραψε βιβλία ἰδιαίτερα γιὰ τὴν ἱεραρχία τῶν οὐράνιων πνευματικῶν ὀντοτήτων. Ταξίδεψε σὲ ὅλη τὴ Δύση, ἀλλὰ στὸ Παρίσι συνελήφθη, βασανίσθηκε καὶ ἀποκεφαλίσθηκε († 3 Ὀκτωβρίου).
3. Ἡσύχιος ὁ συγκλητικός, ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ Γαλέριου Μαξιμιανοῦ. Κατὰ τοὺς διωγμοὺς καλέστηκε νὰ ἀπαρνηθεῖ τὴν πίστη του καὶ αὐτὸς φυσικὰ ἀρνήθηκε. Ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ ἐκπέσει τοῦ ἀξιώματός του καὶ νὰ γελοιοποιηθεῖ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν αὐτοκράτορα μπροστὰ σὲ ὅλη τὴν σύγκλητο. Τελικὰ τοῦ ἔδεσαν μία πέτρα στὸν λαιμὸ καὶ τὸν ἔπνιξαν στὸν ποταμὸ Ὀρόντη († 2 Μαρτίου).
4. Ἱερόθεος ὁ ἀρεοπαγίτης – βουλευτής, ὁ «Θεόληπτος ὑμνολόγος». Παραδοσιακὰ θεωρεῖται ὅτι εἶναι ὁ πρῶτος Ἐπίσκοπος τῶν Ἀθηνῶν ὁ ὁποῖος παραβρέθηκε μάλιστα καὶ στὴν ἐπιτάφια σύναξη τῶν Ἀποστόλων κατὰ τὴν κοίμηση τῆς Θεοτόκου. Οἱ ὄμορφοι ὕμνοι ποὺ ἔψαλλε πρὸς τιμήν Της, τοῦ χάρισαν τὸν τίτλο τοῦ «Θεόληπτου ὑμνολόγου». Ὁ Ἰερόθεος ἔγραψε πολλὰ βιβλία καὶ πέθανε σὲ βαθιὰ γεράματα († 4 Ὀκτωβρίου).
5. Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας καὶ ὁ Νικόδημος, Ἦταν κρυφοὶ μαθητὲς καὶ μέλη τοῦ Ἀνωτάτου Συμβουλίου κατὰ τὴν δίκη τοῦ Ἰησοῦ († 31 Ἰουλίου).
6. Δορυμέδων καὶ Λουκᾶς οἱ βουλευτές. Ἡσύχιος, Γοργόνιος, Ζήνων, Ἴνδης καὶ Μαρδόνιος οἱ συγκλητικοί

[ΦΩΤΗΣ]

ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ – ΤΟΚΕΤΟΣ – ΠΑΙΔΙΑ



Παναγία – Μαρία ἡ Θεομήτωρ, Ἡ λατρεία τῆς Παναγίας εἶναι βαθιὰ ριζωμένη στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο. Ἡ Παναγία – Μαρία ὡς μητέρα τοῦ Θεανθρώπου δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μὴν προστατεύει τὴν κάθε μητέρα, ἀλλὰ καὶ οἱ πιστὲς ποὺ θέλουν νὰ κάνουν παιδί, πρῶτα σὲ αὐτὴν ἀπευθύνονται.

Παναγία ἡ Ἐλεοῦσα, γιὰ τὶς «λεχοῦσες – λεχῶνες, ὥστε νὰ σταθοῦν καὶ πάλι ὄρθιες.
Παναγία ἡ γαλακτοτροφοῦσα, γιὰ νὰ ἔχουν οἱ μητέρες γάλα.
Παναγία ἡ βρεφοκρατοῦσα, γιὰ νὰ κρατήσουν ὅλες οἱ γυναῖκες μωρὰ στὰ χέρια τους.


Αἰμιλιανός, γιὰ τὰ προβλήματα ὁμιλίας. Ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰουλιανοῦ του Παραβάτου (4ος αἰώνας μ.Χ.). Καταγόταν ἀπὸ τὸ Ροδόστολο τῆς Θράκης καὶ ἦταν δοῦλος ἑνὸς Ἐθνικοῦ. Κυριευμένος ἀπὸ τὴν ἔνθερμη πίστη του, μπῆκε σὲ ἕναν εἰδωλολατρικὸ ναὸ καὶ κατέστρεψε τὰ ἀγάλματα. Γιὰ τὴν πράξη του αὐτὴ καταδικάσθηκε σὲ θάνατο στὴν πυρά. Λόγῳ ὀνόματος, ὁ Ἅγιος ἔχει συνδεθεῖ μὲ τὴ ὁμιλία καὶ ὡς ἐκ τούτου μὲ τὰ προβλήματα ὁμιλίας τῶν παιδιῶν († 18 Ἰουλίου).

Ἀκίνδυνος, γιὰ κάθε κίνδυνο. Ἔζησε στὴν Περσία ἐπὶ ἐποχῆς Μεγάλου Κωνσταντίνου, ὅπου μαζὶ μὲ τὸν Πηγάσιο καὶ τὸν Ἀνεμπόδιστο δίδασκαν τὸν Χριστιανισμὸ στοὺς Πέρσες. Συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Σαβώριο, τοὺς ἔριξαν στὴ θάλασσα μέσα σὲ ἕνα σάκο ἀπὸ ὅπου βγῆκαν σῶοι καὶ τὸ γεγονὸς προκάλεσε τὸν προσηλυτισμὸ τοῦ συγκλητικοῦ Ἐλπιδοφόρου καὶ ἄλλων. Τελικὰ τοὺς ἔκαψαν σὲ καμίνι, μαζὶ μὲ ἄλλους πιστοὺς καὶ ἡ μνήμη τῶν τεσσάρων, μαζὶ μὲ τοῦ Ἀφθονίου, ὁ ὁποῖος ἐπίσης προσηλυτίσθηκε, γιορτάζεται τὴν ἴδια ἡμέρα († 2 Νοεμβρίου). Ὁ Ἅγιος Ἀκίνδυνος πιστεύεται ὅτι προφυλάσσει τὰ παιδιὰ ἀπὸ κινδύνους.

Ἄμως ὁ Προφήτης, καὶ τὸ ἀμόνι. Ὁ πατέρας τοῦ Προφήτου Ἠσαΐα, Προφήτης καὶ ἐκεῖνος, κήρυξε ἐπὶ 50 χρόνια καταγγέλλοντας τοὺς Ἰουδαίους γιὰ τὴν λατρεία τῶν χρυσῶν μόσχων. Τὸν τραυμάτισε θανάσιμα χτυπώντας τον μὲ ρόπαλο στὸ κεφάλι, ὁ υἱὸς τοῦ ἱερέα τῶν εἰδωλολατρῶν, Ἀμεσίας. Στὴ Ρόδο τὸν ἀποκαλοῦσαν Ἅϊ- Ἀμόνι καὶ τὸν ἐπικαλοῦνταν γιὰ τὸ δυνάμωμα τῶν ἀσθενικῶν παιδιῶν, ἀπὸ συνήχηση μὲ τὸ ἀμόνι τοῦ σιδερᾶ († 15 Ἰουνίου).

Βλάσιος ὁ Ἱερομάρτυρας, γιὰ τὰ ψαροκόκαλα. Ἦταν Ἐπίσκοπος Σεβαστείας τὸν 4ο αἰώνα. Ὁ Ἅγιος Βλάσιος θεωρεῖται θεραπευτὴς τῶν ἀσθενειῶν ποὺ σχετίζονται μὲ τὸ λαιμὸ ἐξ αἰτίας τοῦ τρόπου ποὺ θανατώθηκε ἀλλὰ καὶ ἐπειδή, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, εἶχε σώσει ἕνα παιδὶ ποὺ κόντευε νὰ πνιγεῖ ἀπὸ ψαροκόκαλο ποὺ εἶχε σφηνωθεῖ στὸ λαρύγγι του. Ὁ Ἅγιος ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ πάνω στὸν λαιμὸ τοῦ παιδιοῦ καὶ ἀμέσως τὸ κόκαλο βγῆκε, γι’ αὐτὸ καὶ στὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του, ὅσοι ἔχουν πρόβλημα στὸν λάρυγγα σταυρώνονται μὲ δύο κεριὰ σὲ σχῆμα «Χ» († 15 Ἰουνίου).

Γεώργιος ὁ Κουδουνᾶς, Συχνὰ οἱ μητέρες τῶν ἄρρωστων παιδιῶν, ζητοῦν τὴν συνδρομὴ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Στὴν Μάνδρα τῆς Ξάνθης μάλιστα, ὅπου ὑπάρχει ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Κουδουνᾶ, δίνουν στὸ ἄρρωστο παιδὶ ἕνα κουδουνάκι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ κρέμονται στὴν εἰκόνα, ὥσπου νὰ γίνει καλὰ († 23 Ἀπριλίου).

Δόμνα, γιὰ τὶς ἑτοιμόγεννες καὶ τὶς μαμές. Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου μὲ ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνος καὶ ἦταν ἱέρεια στὸ ναὸ τοῦ Δωδεκαθέου, στὸ παλάτι τοῦ Μαξιμιανοῦ στὴ Νικομήδεια. Ὅταν ἔγινε Χριστιανή, ἔκανε φιλανθρωπίες μοιράζοντας στοὺς φτωχοὺς πράγματα ἀπὸ τὸ παλάτι. Ἡ Ἁγία συνδέεται μὲ τὴν ἀπόκτηση παιδιῶν ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν, χωρὶς ἐπιπλοκές, τοκετό. Ἡ Ἁγία Δόμνα θεωρεῖται μαμή, προστατεύει τὶς ἑτοιμόγεννες ἀλλὰ καὶ τὶς μαῖες († 28 Δεκεμβρίου).

Δομνίκη, καὶ ἡ ἡμέρα τῆς μαμῆς. Στὴν ἀνατολικὴ Ρουμελία παλιότερα, μέχρι πρόσφατα στὴ Μακεδονία, στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας ἐτιμᾶτο, ἰδιαίτερα ἀπὸ τὶς γυναῖκες, ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα πρόσωπα τὸ χωριοῦ. Ἡ Ἁγία συνδέεται μὲ τὴν ἀπόκτηση παιδιῶν ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν χωρὶς ἐπιπλοκὲς τοκετό. Ἀκόμα καὶ σήμερα ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς († 8 Ἰανουαρίου) ἀναφέρεται ὡς «ἡμέρα τῆς μαμῆς» ἢ «τῆς μπάμπως ἡ μέρα»! Σήμερα ἔχει χάσει τὴν πρωταρχική της σημασία καὶ ἑορτάζεται ὡς ἡ ἡμέρα τῆς ἀπελευθερωμένης γυναίκας. Οἱ γυναῖκες γυρίζουν στοὺς δρόμους καὶ διασκεδάζουν, ἐνῶ οἱ ἄντρες μένουν κλεισμένοι στὰ σπίτια. Καμία σχέση μὲ τὴν Ἁγία ποὺ φέρεται νὰ προστατεύει τὶς μαῖες καὶ τὶς ἑτοιμόγεννες.

Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καππαδοκία, ἦταν κόρη ὡραῖα καὶ ἐνάρετη, ἀπὸ οἰκογένεια εὐγενῶν καὶ ἐνῷ εἶχε ἐπιλεγεῖ γιὰ σύζυγος τοῦ αὐτοκράτορα Μιχαὴλ Γ’, ἔγινε μοναχὴ στὴ μονὴ Χρυσοβαλάντου στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἔκανε μεγάλο φιλανθρωπικὸ ἔργο καὶ θαύματα, ἐνῷ ἡ παράδοση λέει ὅτι ἀνέβλυσε μύρο ἀπὸ τὰ λείψανά της. Ἡ σημερινὴ μονή της στὴ Λυκόβρυση Ἀττικῆς, ἱδρύθηκε τὸ 1930 κατόπιν ὑποδείξεως τῆς ἰδίας καὶ ἐκεῖ βρίσκεται θαυματουργικὴ εἰκόνα της. Μὲ τὴν Ὁσία συνδέονται πολλὰ θαύματα, κυρίως σὲ προβλήματα γονιμότητας, ὅπως μαρτυροῦν καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ φέρνουν τὸ χαρακτηριστικὸ ὄνομα «Χρυσοβαλάντης» († 28 Ἰουλίου).

Ἐλευθέριος, ποὺ ἐλευθερώνει. Μαρτύρησε τὸν 2ο αἰώνα ἐπὶ αὐτοκράτορος Ἀδριανοῦ. Ἔχοντας λάβει χριστιανικὴ ἀνατροφὴ ἀπὸ τὴν μητέρα του Ἀνθία (ἡ ὁποία εἶχε κατηχηθεῖ ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο καὶ μὲ τὴν ὁποία συνεορτάζει ὁ Ἅγιος), στὰ 15 χρόνια του χειροτονήθηκε διάκονος καὶ στὰ 20 χρόνια του Ἐπίσκοπος Ἰλλυρικοῦ καὶ ἔκανε ἱεραποστολικὸ ἔργο. Ἀργότερα συνελήφθη, διακήρυξε τὴν πίστη του καὶ βασανίσθηκε πολλαπλὰ (ρίχθηκε ἀκόμα καὶ στὰ θηρία στὴν ἀρένα, ποὺ ὅμως δὲν τὸν ἄγγιξαν), προτοῦ ἀποκεφαλισθεῖ. Ὁ Ἐλευθέριος ἐλευθερώνει τοὺς φυλακισμένους, ἀλλὰ καὶ τὶς ἔγκυες. Θεωρεῖται ὁ προστάτης τοῦ τοκετοῦ († 15 Δεκεμβρίου). Στὴ Θράκη οἱ ἔγκυες τιμοῦν ἰδιαιτέρως τὸν Ἅγιο Ἐλευθέριο. Μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο τιμοῦν, πολλὲς φορές, τὴν ἀνύπαρκτη «ἁγία» Λεχοῦσα (Ἐλεοῦσα;) καὶ τὸν ἐπίσης ἀνύπαρκτο «ἅγιο» Αὔκουλα. Στὴν Θεσσαλονίκη καὶ τὶς Σέρρες λένε: «Ἅϊ Λευτέρη μ’ λευτερώσει την, Ἅϊ μου Αὔκουλα αὐκόλυνέ την».

Εὐθύμιος ὁ Μέγας, γιὰ τεκνοποίηση καὶ εὐθυμία. Ὁ Ἅγιος καταγόταν ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια. Οἱ γονεῖς του ἦταν διαρκῶς θλιμμένοι καὶ παρακαλοῦσαν διαρκῶς τὸν Θεὸ νὰ τοὺς ἀξιώσει νὰ ἀποκτήσουν παιδί. Ὁ Θεὸς τοῦ μίλησε καὶ τοὺς προμήνησε ὅτι θὰ τοὺς δώσει παιδί, ἀρκεῖ νὰ τὸ ὀνομάσουν Εὐθύμιο. Ἔτσι ἔγινε, καὶ οἱ γονεῖς του βρῆκαν πάλι τὴν εὐθυμία τους. Ὁ Ἅγιος βοηθᾶ καὶ στὴν τεκνοποίηση. Ἐξ αἰτίας τῆς δυσκολίας τῶν γονιῶν του νὰ τὸν ἀποκτήσουν, θεωρεῖται θεραπευτὴς τῆς στειρότητας στὰ ζευγάρια. Οἱ στεῖρες γυναῖκες τῶν βλαχόφωνων τῆς Πίνδου ζύμωναν πίτες τοῦ Ἁγίου Εὐθυμίου καὶ τὶς μοίραζαν σὲ ἀγόρια γιὰ νὰ ἀποκτήσουν καὶ αὐτὲς παιδιὰ († 20 Ἰανουαρίου).

Εὐστράτιος, γιὰ καλὴ στράτα. Γεννήθηκε στὴν Ταρσία καὶ στὰ εἴκοσι χρόνια του ἔγινε μοναχὸς στὴ μονὴ τῶν Αὐγάρων, στὸν Ὄλυμπο. Χάριν τοῦ ὀνόματός του, ὁ Ἅγιος Εὐστράτιος, εἶναι ἐκεῖνος στὸν ὁποῖο ἀπευθύνονται γιὰ νὰ βοηθήσει στὴ στράτα, δηλαδὴ στὸ ἔγκαιρο καὶ σωστὸ περπάτημα τῶν μωρῶν († 9 Ἰανουαρίου).

Θεόδωρος ὁ Στρατηλάτης, Στρατιωτικὸς ὑψηλόβαθμος καὶ χαρισματικὴ προσωπικότητα καὶ ἐπιπλέον ἔνθερμος Χριστιανός. Ἰδιαίτερα τὸν ἔταζαν στὴν Μικρὰ Ἀσία γιὰ τὰ ἄρρωστα παιδιὰ († 8 Φεβρουαρίου).

Ἰουλίττα καὶ Κήρυκος, θεραπευτὲς τῶν παιδιῶν. Μητέρα καὶ υἱὸς ἔζησαν τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ. Προσπαθώντας νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τοὺς διωγμούς, κατέφυγαν στὴν Ταρσὸ ὅπου συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν τύραννο Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος σκότωσε τὸν τρίχρονο Κήρυκο πετώντας τον στὸ δάπεδο. Ἡ Ἰουλίττα ἀποκεφαλίσθηκε ἀργότερα ὕστερα ἀπὸ βασανιστήρια. Ὁ τραγικὸς θάνατος τοῦ μικροῦ Ἁγίου τὸν ἀνέδειξε σὲ προστάτη καὶ θεραπευτῆ τῶν μικρῶν παιδιῶν, κυρίως ἀπὸ κρανιοεγκεφαλικὲς καὶ ἄλλες κακώσεις († 15 Ἰουλίου).

Στιλιανός, γιὰ νὰ «στυλώσεις». Ὁ Ἅγιος ἀσκήτεψε στὴν ἔρημο σὲ σπηλιά. Τιμᾶται καὶ ὡς γιατρὸς ἀνίατων ἀσθενειῶν. Ὅταν πέθαινε τὸ παιδὶ ἐνὸς ζευγαριοῦ, οἱ μητέρες ζωγράφιζαν τὴν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου νὰ κρατᾶ ἕνα βρέφος καὶ τὸν ἐπικαλοῦνταν. Ἀμέσως οἱ μητέρες «στυλώνονταν», συλλάμβαναν καὶ γεννοῦσαν ἄλλο παιδί. Ἀλλὰ καὶ ἄρρωστα παιδιὰ μετὰ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου γίνονται καλὰ (στυλώνονται). Ἰδιαίτερα προστατεύει τὰ νόθα παιδιὰ λόγω σχετικοῦ θαύματος: Κάποτε οἱ χωριανοὶ κυνηγοῦσαν νὰ πάρουν τὸ παιδὶ ποὺ γέννησε παράνομα μία γυναίκα. Ὁ Ἅγιος ἔκρυψε τὸ βρέφος μέσα στὴ μακριὰ γενειάδα του καὶ ἔτσι γλίτωσε ἀπὸ τοὺς διῶκτες του († 26 Νοεμβρίου).

Συμεών, γιὰ τὰ παιδιά. Συμεὼν ὁ Θεοδόχος, γιὰ τὰ παιδιὰ ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ σημάδια. Στὴ Θράκη οἱ ἔγκυες τιμοῦν ἰδιαίτερα τὸν Ἅγιο Συμεὼν γιὰ νὰ μὴν βγοῦν τὰ παιδιὰ σημαδεμένα († 18 Δεκεμβρίου καὶ 3 Φεβρουαρίου).

Ἀκόμη σχέση μὲ τοκετοὺς καὶ παιδιὰ ἔχουν:

Μαρίνα, λέγεται στὴν Ἀθήνα ὅτι διευκολύνει τὴ γέννα καὶ στὴν Κύπρο ὅτι κοιμίζει τὰ μωρὰ († 17 Ἰουλίου).

Φανούριος, φανερώνει τὸ μωρὸ († 27 Αὐγούστου).

Δομέτιος, «λύνει» τοὺς «δεμένους», αὐτοὺς ποὺ δὲν μποροῦν νὰ κάνουν παιδιὰ († 23 Μαρτίου καὶ 30 Ὀκτωβρίου)

Τρύφωνας, ἡ μέλλουσα μάνα βάφεται, περιποιεῖται, βάζει στὰ μάγουλα κοκκινάδι γιὰ νὰ βγεῖ τὸ σαλὸ (μωρό) ὄμορφο! († 29 Σεπτεμβρίου).

Συμεών, οἱ ἔγκυες δὲν πιάνουν τίποτα στὰ χέρια τους, ἰδίως αἰχμηρὰ ἀντικείμενα, γιὰ νὰ μὴν τραυματιστοῦν καὶ βγεῖ τὸ παιδὶ σημαδεμένο (παρετυμολογία Συμεών=σημεῖο=σημάδι) († 18 Δεκεμβρίου καὶ 3 Φεβρουαρίου).

Ἀζαρίας, οἱ ἔγκυες τάζουν διάφορα γιὰ νὰ μὴν γεννηθοῦν τὰ μωρὰ τοὺς ζαρωμένα (παρετυμολογία Ἀζαρίας = ζάρα = ἀζάρωτος), († ὁ ἁγιόπαις 17 Δεκεμβρίου καὶ ὁ Προφήτης 3 Φεβρουαρίου).

Βαρβάρα, Βαρβαρώνει τὶς ἔγκυες, τὶς κάνει βάρβαρες καὶ ἀνθεκτικές. Οἱ ἔγκυες δὲν δουλεύουν στὴ γιορτή της, οὔτε σκουπίζουν. Κρύβουν μάλιστα τὴν σκούπα… γιὰ τὸ καλὸ τὸ δικό τους καὶ γιὰ τὸ καλό του παιδιοῦ ποὺ θὰ γεννηθεῖ, γιὰ νὰ μὴν πάθει εὐλογιὰ († 4 Δεκεμβρίου).

Ἐλέσα ἡ Ὁσιομάρτυς, ὀνομάζεται ἔτσι γιατί ἡ γέννησή της ἦταν ἀποτέλεσμα τοῦ ἐλέους καὶ τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ († 1 Αὐγούστου).

[ΦΩΤΗΣ]

ΘΑΝΑΤΟΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ



Ἀκολουθεῖ μία ὁμάδα Ἁγίων, ἡ ὁποία σχετίζεται γενικότερα μὲ τὸν θάνατο. Φυσικὰ ἐδῶ οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ Ἀρχάγγελοι λειτουργοῦν ἀποτρεπτικὰ ὡς πρὸς τοὺς πιστούς. Ἔχουν δανείσει ὅμως τὰ ὀνόματά τους σὲ πολλὲς ἐπιχειρήσεις, γραφεῖα καὶ ἐπαγγελματικὰ σωματεῖα ποὺ σχετίζονται μὲ τὸ θλιβερὸ αὐτὸ κύκλο παροχῆς ὑπηρεσιῶν (κυρίως γραφεῖα τελετῶν, νεκροταφεῖα, νεκροτομεῖα κ.ἄ.)


1. Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ γιὰ τὶς ψυχές. Ὁ Μεγάλος Ταξιάρχης, Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἔχει σχέση μὲ τὸν θάνατο γιατί κατὰ τὴν παράδοση παίρνει τὶς ψυχές. Πολλὰ γραφεῖα τελετῶν ἔχουν τὸ ὄνομά του, καὶ ὅσοι ἐργάζονται σὲ αὐτὸν τὸν ἰδιαίτερο κλάδο, τὸν θεωροῦν προστάτη τους. Ὁ λαὸς πιστεύει ὅτι κάποτε ὁ Ἀρχάγγελος λύγισε ἀπὸ τὰ παρακάλια κάποιου ἑτοιμοθάνατου καὶ δὲν τοῦ πῆρε τὴν ψυχή, γι’ αὐτὸ τιμωρήθηκε μὲ κώφωση. Ἀπὸ τότε δὲν ἀκούει τὰ παρακάλια κανενός. Ὁ Μιχαὴλ ὀνομάζεται στὴν Σύμη «Καιλιώτης», γιατί καίει τὶς καρδιὲς καὶ «Κουρκουνιώτης», ἐπειδὴ χτυπᾶ (κουρκουνά) τὶς πόρτες καὶ ζητᾶ ψυχές. Ἀλλοῦ οἱ γέροι μαζεύονται καὶ σφάζουν κόκορα πρὸς τιμήν του, ἄλλοι δὲν ἀφήνουν τὰ παπούτσια τους ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι, μὴν τυχὸν τὰ δεῖ ὁ Μιχαὴλ καὶ ἔρθει νὰ τοὺς πάρει… τὸ ὄνομα «Σταμάτης – Σταμάτα – Σταματία» φέρεται νὰ ἔχουν σχέση ἰδιαίτερη μὲ τὸν Μιχαὴλ καὶ χρησιμοποιοῦνται συχνά. Σὲ πολλὰ μέρη, ὅταν τὰ παιδιὰ πέθαιναν σὲ νηπιακὴ ἡλικία, τὸ ἕνα πίσω ἀπὸ τὸ ἄλλο, οἱ γονεῖς βάπτιζαν τὸ βρέφος Σταμάτη ἢ Σταμάτα καὶ ὁ Μιχαὴλ σταματοῦσε νὰ τὰ παίρνει…! Στὴ Σιγὴ τῆς Βιθυνίας «σκλάβωναν» οἱ μάνες τὰ ἄρρωστα παιδιά τους στὸν Μιχαήλ, γιὰ νὰ τὰ ἀφήσει νὰ ζήσουν. Τὰ παιδιὰ αὐτὰ φοροῦσαν στὸν λαιμό τους ἕνα χαλκὰ γιὰ ὅσα χρόνια τὰ εἶχε «σκλαβώσει» ἡ μητέρα τους στὸν Ἀρχάγγελο. Μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου, ὅταν ἔπρεπε νὰ «ξεσκλαβωθοῦν», πλήρωναν ἕνα τίμημα στὸν Ἀρχάγγελο, ἔβγαζαν τὸν χαλκὰ καὶ τὸν ἀφιέρωναν στὴν Ἐκκλησία ποὺ τιμᾶ τὸ ὄνομά του. Ἄλλοι τάζουν χρυσοὺς ἢ ἀσημένιους χαλκάδες στὸ ὄνομα τοῦ Ἀρχαγγέλου († 11 Ἰανουαρίου καὶ 8 Νοεμβρίου).
2. Ἀθανάσιος γιὰ νὰ μὴν γνωρίσουμε θάνατο. Γεννήθηκε στὰ τέλη τοῦ 3ου αἰῶνος, ἔκανε φιλοσοφικὲς καὶ θεολογικὲς σπουδὲς καὶ τὸ 328 μ.Χ. χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπός της Ἀλεξάνδρειας, ὕστερα ἀπὸ σημαντικὴ δράση στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, ἰδίως κατὰ τὶς διαμάχες μὲ τοὺς Ἀρειανιστές. Ἐκδιώχθηκε καὶ ἐξορίσθηκε γιὰ πολλὰ χρόνια ἀπὸ τὸν Ἀρειανὸ αὐτοκράτορα Κωνστάντιο, ἐπέστρεψε στὴν ἕδρα καὶ στὸ ἀξίωμά του τὸ 366 μ.Χ. καὶ ἀναπαύτηκε λίγα χρόνια ἀργότερα σὲ ἡλικία 75 ἐτῶν. Λόγω ὀνόματος σχετίζεται μὲ τὸν θάνατο, ἀλλὰ μὲ ἀποτρεπτικὴ σημασία. Οἱ πιστοὶ ἐπικαλοῦνται τὴν χάρη του «γιὰ νὰ μὴν γνωρίσουν θάνατο»… πράγμα ἀδύνατο. Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος εἶναι ἀποδέκτης ταμάτων γιὰ νὰ κρατᾶ μακριὰ ἀπὸ τοὺς πιστοὺς τὸν θάνατο – ὡστόσο τιμωρεῖ μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ἐκείνους ποὺ δὲν τιμοῦν μὲ ἀργία τὴν ἑορτή του. Στὴ Σαμοθράκη θεωρεῖται ἰαματικὸς Ἅγιος – Θεραπευτής, ἐνῶ στὴν Φθιώτιδα τὸν θεωροῦν προστάτη τῶν κτηνοτρόφων. Στὴν ἑορτή του (18 Ἰανουαρίου), στὴν ἐπαρχία σφάζονται βόδια ἢ πρόβατα ἢ κοκόρια γιὰ τὸ καλό. Ἐκείνη τὴν ἡμέρα δὲν πραγματοποιεῖται καμία ἐργασία, γιατί πιστεύεται ὅτι ὅποιος τὸ κάνει προκαλεῖ τὸν θάνατο. Ἀκόμα, δὲν κλείνονται συμφωνίες καὶ δὲν γίνεται ἀρχὴ γιὰ τίποτα.
3. Δίος ὁ Ὅσιος γιὰ ὅσους παίρνουν χάρη. Ὁ Ὅσιος ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου. Ἔκανε πολλὰ ἰαματικὰ θαύματα. Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀξιοθαύμαστα γεγονότα τῆς ζωῆς του εἶναι τὸ ἑξῆς: Ὃ Ὅσιος εἶχε πέσει βαριὰ ἄρρωστος νὰ πεθάνει. Ὅλοι ἔτρεξαν δίπλα του γιὰ νὰ πάρουν τὴν τελευταία εὐλογία του. Δύο Πατριάρχες ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὴν Ἀντιόχεια, ἦρθαν γιὰ νὰ τὸν προσκυνήσουν.
4. Δόμνα, γιὰ ταφικὲς τελετές. Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου μὲ ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνος καὶ ἦταν ἱέρεια στὸ ναὸ τοῦ Δωδεκάθεου, στὸ παλάτι τοῦ Μαξιμιανοῦ στὴ Νικομήδεια. Ὅταν ἔγινε Χριστιανή, προσποιήθηκε τὴν τρελή, ντύθηκε ἀντρικὰ καὶ τριγύριζε ἀναζητώντας καὶ ἐνταφιάζοντας τὰ λείψανα τῶν Μαρτύρων. Ἔτσι ταυτίζεται μὲ τὶς ταφικὲς τελετὲς († 28 Δεκμβρίου).
5. Λάζαρος, γιὰ νὰ διώξουμε τὰ κακὰ πνεύματα. Κατὰ τὴν παράδοση, προστατεύει τοὺς πολὺ βαριὰ ἄρρωστους, τοὺς μελλοθάνατους ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀνανήψαντες (ψευτο-ἀναστημένους). Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου (τοῦ φτωχο-Λαζάρου ποὺ λέει ὁ λαός) φτιάχνουν κουλουράκια μὲ σχῆμα ἀνθρώπου ποὺ τὰ λένε «Λαζαρέλια – Λαζαράκια ἢ Λαζόνια», τὰ τυλίγουν μὲ δάφνες καὶ τὰ δίνουν στὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦν εἰδικὰ τραγούδια, τὰ λεγόμενα «Λαζαρικά». Τὰ παιδιὰ κρατοῦν ὁμοιώματα ἢ εἰκόνες τοῦ Λαζάρου καὶ γυρνοῦν στὰ σπίτια τοῦ χωριοῦ καὶ «τὰ λένε»… Στὴν ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα γυρίζουν μόνο τὰ κορίτσια, οἱ γνωστὲς Λαζαρίνες ἢ Λαζαρίτσες. Ἀλλοῦ οἱ Λαζαριστὲς προσπαθοῦν μὲ ἄγριες μεταμφιέσεις ἢ μὲ κρότους νὰ διώξουν κάποιο κακὸ πνεῦμα, ἄλλοτε πάλι παλεύουν μὲ ἕναν ὑποτιθέμενο ἄγνωστο ἐχθρὸ (ἴσως τὸν ἴδιο τὸν θάνατο) καὶ φυσικὰ τὸν νικοῦν.
6. Οἱ Ἑπτὰ παῖδες ἐν Ἐφέσῳ», γιὰ τὸν ὕπνο ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀφύπνιση. Μὲ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν συνδέονται καὶ οἱ «ἑπτὰ παῖδες». Ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, στὰ μέσα του 3ου αἰῶνος, ξέσπασε μεγάλος διωγμός. Ἑπτὰ νεαροὶ Χριστιανοί, γιὰ νὰ μὴν συλληφθοῦν καὶ ὑποχρεωθοῦν νὰ ἀλλάξουν τὴν πίστη τους, κρύφτηκαν στὴν σπηλιὰ ὅπου εἶχε θαφτεῖ ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τοὺς ἔκανε νὰ «κοιμηθοῦν» ἐπὶ 194 χρόνια! Ὅταν στὴν ἐποχὴ τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ ἐμφανίσθηκε μία νέα αἵρεση, ποὺ ἀμφισβητοῦσε τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, οἱ «ἑπτὰ παῖδες» ξύπνησαν καὶ κατέβηκαν στὴν Ἔφεσο νὰ διδάξουν. Τὸ γεγονὸς προ-ἀναγγέλλει τὴν μελλοντικὴ ἀνάσταση ὅλων τῶν νεκρῶν. Ὁ λαός μας ἔχει συνδυάσει τὸ γεγονὸς μὲ τὴν ἀϋπνία, τὸν ὕπνο, τὸ ξύπνημα ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ψυχικὴ ἀφύπνιση († 4 Αὐγούστου).
7. Μαῦρα, μὲ τὰ μαῦρα. Μία «παρεξηγημένη» Ἁγία λόγω ὀνόματος. Ὁ λαός μας τὴν ἔχει (ἀτυχῶς) συνδυάσει μὲ τὸν θάνατο. Τὰ μαῦρα ροῦχα ποὺ φορᾶμε σὲ ἔνδειξη πένθους εἶναι ὑπεύθυνα γι’ αὐτό. Στὸ Φανάρι τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης ὅσοι εἶχαν σπυριὰ μάζευαν ἀπὸ τὸν δρόμο σαράντα βόλια, τὰ παράχωναν ἔξω ἀπὸ τὸ ἁγίασμα τῆς Ἁγίας καὶ ἔλεγαν τρεῖς φορές: «Ἂν ἔρθω καὶ τὰ παραχώσω, τότε νὰ τὰ ξαναβγάλω». Τὸ ἴδιο ἁγίασμα ἦταν ὠφέλιμο γιὰ ὅλες τὶς γυναῖκες ποὺ εἶχαν μωρὰ καὶ ἤθελαν νὰ κατεβάσουν γάλα. Οἱ γεωργοὶ δὲν σπέρνουν καλαμπόκι τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς της γιὰ νὰ μὴν «μαυρίσει» (μὴν πιάσει δαυλό). Ἡ Ἁγία Μαῦρα μαζὶ μὲ τὸν σύζυγό της Τιμόθεο λατρεύονται ἰδιαίτερα στὴν Λευκάδα († 3 Μαΐου.
8. Ἁγία Βαρβάρα, Ἅγιος Νικόλαος, Ἅγιος Σάββας. Τὰ λεγόμενα ἀπὸ τὸν λαὸ «Νικολοβάρβαρα». Ἡ Ἁγία Βαρβάρα († 4 Δεκεμβρίου), ὁ Ἅγιος Σάββας († 5 Δεκεμβρίου) καὶ ὁ Ἅγιος Νικόλαος († 6 Δεκεμβρίου) στὴν Πελοπόννησο σχετίζονται μὲ τὸν θάνατο. Λόγω τῶν ἄσχημων καιρικῶν συνθηκῶν ποὺ συνήθως ἐπικρατοῦν τὸν Δεκέμβρη, προκαλοῦνται πολλοὶ θάνατοι, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ λαός μας λέει: «Ἅι-Βαρβάρα βαρβαρώνει (δυναμώνει ἀπὸ τὸ κρύο), Ἅι-Σάββας σαβαρώνει (σαβανώνει) κι Ἅι-Νικόλας παραχώνει (θάβει)». Ἰδιαίτερα τὴν Ἁγία Βαρβάρα πολλὲς φορὲς τὴν ἐπικαλοῦνται ὅταν συμβαίνουν ξαφνικοὶ θάνατοι καθὼς καὶ στὶς τελευταῖες στιγμὲς ἐνὸς μελλοθάνατου. Ἀλλὰ καὶ τὸν Ἅγιο Σάββα, τὸν ἁγιασμένο (περίφημος ἐρημίτης), πάντα τὸν ἐπικαλοῦνται γιὰ τὸ σαβάνωμα τῶν νεκρῶν, γι’ αὐτὸ καὶ σχετίζεται ἰδιαίτερα μὲ τὰ Γραφεῖα Τελετῶν.
9. Αἰκατερίνη ἡ Μεγαλομάρτυς. Ἡ Ἁγία στὴν Κεφαλλονιὰ σχετίζεται μὲ τὸν θάνατο, γι’ αὐτὸ καὶ τὴν ἐπικαλοῦνται οἱ συγγενεῖς τῶν ἑτοιμοθάνατων τὴν δύσκολη ὥρα. (Παρήχηση: Αἰκατερίνη= ἔγκατα) († 25 Νοεμβρίου).
10. Ἀναστασία, Ἀναστάσιος – Ἀνάσταση. Λόγω ὀνόματος καὶ οἱ ὁμώνυμοι Ἅγιοι ἢ μάρτυρες σχετίζονται (λαθεμένα) μὲ τὸν θάνατο, τὶς ἐπιθανάτιες καὶ μεταθανάτιες τελετές.