Το μύρο του Αγίου
Κάποιος ασκητής που κατοικούσε στο όρος Χολομώντα, όταν άκουσε πως ο Άγιος αναβλύζει μύρο άφθονο από τον τάφο, δεν το πίστευε και συλλογιζόταν, πως στο μέρος εκείνο υπάρχουν και άλλοι Άγιοι οι όποιοι υπέμειναν περισσότερα μαρτύρια για το όνομα του Χριστού, όμως δεν ανέβλυσαν μύρο, και αυτός για ποιο μαρτύριο δοξάσθηκε τόσο από τον Θεό; Ο Θεός όμως, θέλησε να τον βεβαιώσει, ότι η μυροβλυσία είναι αλήθεια.
Μια νύχτα, αφού τελείωσε ο ασκητής την ακολουθία του, έπεσε να κοιμηθεί και είδε ότι βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, μέσα στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, και εκεί μπροστά του βλέπει τον άνθρωπο ο όποιος κρατούσε τα κλειδιά του τάφου του Αγίου, προς τον όποιο είπε: Άνοιξε μου να προσκυνήσω. Του άνοιξε και μπήκε μέσα στο κουβούκλιο να προσκυνήσει, οπότε είδε ότι όλος ο τάφος ήταν βρεγμένος από μύρο και ευωδίαζε και είπε προς τον φύλακα του τάφου:
— Σε παρακαλώ, έλα να σκάψουμε εδώ να δούμε από που έρχεται το μύρο.
Του φάνηκε ότι έφεραν τα εργαλεία και άρχισαν να σκάβουν και βρήκαν ένα μεγάλο μάρμαρο, το όποιο σήκωσαν με πολύ κόπο και αμέσως φάνηκε το σώμα του Αγίου φωτεινό, από το όποιο ανέβλυζε μύρο άφθονο που χυνόταν από τις τρύπες, τις όποιες άνοιξαν στο σώμα του Μάρτυρος οι λόγχες των δημίων. Ο ασκητής από τον τρόμο του, φοβούμενος να μη πνιγεί, φώναξε δυνατά:
— Άγιε Δημήτριε, βοήθα με.
Μετά τη φωνή αυτή συνήλθε και είδε, ότι ήταν βρεγμένος από μύρο και αυτός και τα ενδύματα του. Αμέσως ο ασκητής ήλθε στη Θεσσαλονίκη, κηρύττοντας το θαύμα του Αγίου και δόξασε τον Θεό. Έμεινε στο Ναό αρκετές ήμερες και κατόπιν επέστρεψε στο ασκητήριό του, λέγοντας: Μέγας, αληθώς, είναι ο Άγιος Δημήτριος.
Τα λείψανα του Αγίου και ο Ιουστινιανός
Ο μέγας βασιλιάς Ιουστινιανός είχε ανεγείρει τον Ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, και ήθελε να έχει το λείψανο του Αγίου μαζί με τα άλλα που υπήρχαν εκει. Εστειλε ανθρώπους εμπιστοσύνης του στην Θεσσαλονίκη, για να σκάψουν τον τάφο, μέχρι να βρουν το σώμα του Αγίου, να κόψουν ένα μέρος και να το φέρουν στην Κωνσταντινούπολη. Έφθασαν οι βασιλικοί άνθρωποι με δώρα του βασιλιά προς τον Αγιο αποφασισμένοι για την παραλαβή του Αγίου λειψάνου.
Οι Θεσσαλονικείς απάντησαν:
— Εμείς δεν τολμούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Αλλά, αν τολμάτε εσείς, εδώ είναι ο τάφος.
Άρχισαν να σκάβουν τον τάφο, όταν δε έφθασαν κοντά στη λάρνακα, αμέσως, ω του θαύματος!, φωτιά μεγάλη εξήλθε από εκεί και κινδύνευσαν να καούν και ακούσθηκε φωνή που έλεγε:
— Περισσότερο μη σκάψετε.
Μόλις είδαν το θαύμα οι βασιλικοί άνθρωποι, έπεσαν με τα πρόσωπα κατά γης και παρακαλούσαν τον Άγιο να μην καούν. Ύστερα από αρκετή ώρα σηκώθηκαν και αφού πήραν μόνο χώμα από τον τάφο του Αγίου, το έφεραν στο βασιλιά και διηγήθηκαν το παράδοξο θαύμα.
http://www.oikad.gr