ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Ὁσιομάρτυρος, τῆς Ρωμαῖας (2ος αἰ., 26η Ἰουλίου):
Μέρη τῆς Κάρας στίς Μονές Κουτλουμουσίου, Σιμωνόπετρας, Παντοκράτορος καί Παντελεήμονος Ἁγίου Ὄρους, Πετράκη Ἀθηνῶν καί Προφ. Ἡλιοῦ Θῆρας.
Ἡ σιαγόνα στή Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος.
Μέρη τῆς δεξιᾶς στίς Μονές Διονυσίου καί Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.
Μία τῶν χειρῶν στή Μονή Ἀμυαλῶν Γορτυνίας.
Μέρος χειρός στή Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Τέσσερα τεμάχια στήν Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.
Ἀποτμήματα στίς Μονές ἁγ. Ἀνθίμου τοῦ Ἴβηρος Βουκουρεστίου, Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς, Σαγματᾶ Βοιωτίας, ἁγ. Νικολάου Καλτεζῶν Ἀρκαδίας, ὁσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Πιερίας, Λουκούς Κυνουρίας, Τιμίου Προδρόμου Καστρίτσης Ἰωαννίνων, Γηροκομείου Πατρῶν, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Σεπετοῦ Ἠλείας, Δουσίκου Τρικάλων, ὁσ. Θεοδοσίου Ἄργους, ἁγ. Κων/νου Καλαμῶν, Παν. Κορώνης Καρδίτσης καί Ἀμπελακιωτίσσης Ναυπακτίας καί στό Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Ὁσίας, τῆς Ἐπιβατινῆς (11ος αἰ., 14η Ὀκτωβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στόν ὁμώνυμο Ναό Ἰασίου Ρουμανίας.
Μέρος χειρός στό Βελιγράδι καί τήν Σρέμσκα Καμένιτσα Σερβίας.
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.
Ἡ ἁγ. Παρασκευή κοιμήθηκε εἰρηνικά στήν ΚΠολη, στό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων στήν Καλλικράτεια, ὅπου ἡσύχασε τά δύο τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς της. Κηδεύθηκε σέ τόπο παραθαλάσσιο. Ἄγνωστο πότε τό Λείψανό της ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο, ὅταν χωρικοί θέλησαν νά ἐνταφιάσουν δίπλα της τό σῶμα ἑνός ναυτικοῦ, τό ὁποῖο ἐκβράστηκε στήν ἀκτή καί ἡ Ὁσία μέ ἐμφάνισή της ζήτησε νά τήν μεταφέρουν!
Τήν περίοδο τῆς βασιλείας τῶν Βουλγάρων Βασιλέων Πέτρου καί Ἰωάννη Ἀσάν (1290 - 1310), οἱ Βυζαντινοί δώρησαν τό Λείψανο τῆς Ὁσίας στόν Ὀρθόδοξο Βουλγαρικό λαό, σάν σημεῖο φιλίας καί ἑνότητος στήν Ὀρθόδοξη Πίστι. Τό 1393, ὅταν ὁ Σουλτάνος Βαγιαζίτ κατέλαβε τό Τύρνοβο καί κατέλυσε τό Βουλγαρικό Κράτος, δώρησε τό Λείψανο στούς τότε ὑποτελεῖς του Σέρβους, οἱ ὁποῖοι τό κατέθεσαν στό φρούριο τοῦ Βελιγραδίου. Ἀργότερα, ὅταν ὁ Σουλτάνος Μουράτ Β' κατέκτησε τήν Σερβία, τό Λείψανο ἀγοράσθηκε ἀπό τό Πατριαρχεῖο ΚΠόλεως, ἐνῶ στήν Ἐκκλησία τῆς Σερβίας δωρήθηκε μέρος μιᾶς τῶν χειρῶν, φυλασσόμενο σήμερα στό Βελιγράδι καί τήν Σρέμσκα Καμένιτσα.
Τό 1640, ὁ Ἡγεμόνας τῆς Μολδαβίας Βασίλειος Λούπου, ἀνέλαβε τό τεράστιο χρέος τοῦ Πατριαρχείου πρός τήν Τουρκική Κυβέρνηση (περίπου 2.000.000 ἄσπρων) καί γιά λόγους εὐγνωμοσύνης ὁ Πατριάρχης Παρθένιος δώρησε τό Λείψανο στόν Ὀρθόδοξο Μολδαβικό λαό. Τό Λείψανο κατατέθηκε μέ μεγάλες τιμές στό Ναό τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στό Ἰάσιο (ἐκεῖ ὅπου ὁ Πρίγκιπας Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης κήρυξε τήν Ἐπανάσταση κατά τῶν Τούρκων στίς Παραδουνάβιες Ἡγεμονίες - τό 1821 - καί δέχθηκε τήν εὐλογία τοῦ Μητροπολίτου Βενιαμίν Κώστακε). Τό 1888 τό Λείψανο μεταφέρθηκε στόν νέο, πρός τιμή τῆς Ὁσίας, Καθεδρικό Ναό, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο σέ ἀργυρή λάρνακα.
ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Ἁγίου, Ἐπισκόπου Λαμψάκου (4ος αἰ., 7η Φεβρουαρίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Ἐσφιγμένου Ἁγίου Ὄρους και στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακρυμάλλης Ευβοίας.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Ροβελίστας Ἄρτας καί Κύκκου Κύπρου.
ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Ὁσίου, τῆς Μονῆς Ἀγαπίας Ρουμανίας (+ 1660):
Τά Λείψανα ἐνταφιασμένα σέ ἄγνωστο σημεῖο τῆς περιοχῆς Ἀγαπίας Ρουμανίας.
ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Ἁγίου, Ἐπισκόπου Ραδοβυζίου Ἄρτης (+ 1777, 21η Ἰουλίου):
Ἡ Κάρα στόν Ἐνοριακό Ναό Βελετζικοῦ Τρικάλων.
Ἡ σιαγόνα στή Μονή Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος χειρός στή Μονή Δουσίκου Τρικάλων.
Μία κλείδα στό Ναό ἁγ. Γεωργίου Κωστακιῶν Ἄρτης.
ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Ὁσίου, τῆς Μονῆς Κουδουμᾶ Κρήτης (+ 1905, 10η Ἰουλίου):
Ἡ Κάρα καί Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Κρήτης.
Μία τῶν πλευρῶν στό Ναό ἁγ. Αἰκατερίνης Στρογγύλης Κορωπίου Ἀττικῆς.
Μέρος πλευρᾶς στίς Μονές Μεταμ. Σωτῆρος Σλατιοάρας Ρουμανίας καί ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ Ἔτνα Καλλιφορνίας καί στό Παρεκκλήσιο ὁσ. Ξένης τῆς Ρωσίδος Μάνδρας Ἀττικῆς.