Άγιος Κάτογκ (St Cadoc),
ιερομάρτυς στο Weedon Αγγλίας,
ιδρυτής Μονής στο Lllancarfan Ουαλίας (+580)
24 Ιανουαρίου & 6 Φεβρουαρίου
Επίσης εορτάζει στις: 8/1, 24/1, 6/2, 24/2 καί 25/9
Ο Άγιος Κάντοκ (St Cadoc) γεννήθηκε στο Monmouthshire της Ουαλίας κατά τα τέλη του 5ου αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από οικογένεια ευγενών. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Gundleus και της Gladys. Οι γονείς του, παρόλο που είχαν βασιλική καταγωγή και ήταν οικονομικά και κοινωνικά αποκατεστημένοι, έγιναν μοναχοί, ακολούθησαν τον ασκητικό βίο και τιμούνται από την Εκκλησία ως Άγιοι. Τόσο η μητέρα του όσο και ο πνευματικός του πατέρας, ο ερημίτης ιερέας Tathan, τον στήριξαν και τον καθοδήγησαν στην εν Χριστώ ζωή. Ο Άγιος αρνήθηκε τις επίγειες δόξες και τα αξιώματα που του πρόσφερε ο κόσμος, ως τέκνο επιφανών γονέων, και αφοσιώθηκε στη διάδοση του Ευαγγελίου στα έθνη, ως τέκνο του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Αξιώθηκε του αγγελικού σχήματος και της εις πρεσβύτερον χειροτονίας. Ήταν ιδρυτής του Μοναστηριού στο Llancarfan, πλησίον του Cardiff της Νοτίου Ουαλίας. Το μοναστήρι αυτό, στο οποίο ηγούμενος διατελούσε ο Άγιος Κάντοκ, «πλημμύρισε» από εκατοντάδες μοναχούς και περικυκλώθηκε από πλήθος σκήτες και ασκητές που καθοδηγούνταν πνευματικά από τον Άγιο. Στο εσωτερικό της μονής ο Κάντοκ ίδρυσε ιερατική σχολή, ένα «εργαστήριο Αγίων», αφού εκεί γαλουχήθηκαν με τα νάματα της πίστεως εξέχουσες πνευματικές μορφές όπως ο Άγιος Finnian και ο Άγιος Barrog. Λέγεται μάλιστα ότι αυτή τη σχολή την επισκέφτηκε – αλλά και δίδαξε μερικές φορές – ο μεγάλος Άγιος Gildos, που διατηρούσε στενή εν Χριστώ φιλία με τον Κάντοκ. Το μοναστήρι του Llancarfan είχε αποκτήσει χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης και είχε επιπλέον ένα νοσοκομείο, το οποίο περιέθαλπε όχι μόνο τους μοναχούς, αλλά όλους τους αναγκεμένους της περιοχής. Άξιο αναφοράς είναι το περιστατικό εκείνο της επίθεσης ληστών στο μοναστήρι· το περικύκλωσαν και ετοιμάζονταν να το λεηλατήσουν, όταν ο σοφός και συνετός ηγούμενος ώθησε τους εκατοντάδες μοναχούς να ψάλλουν όλοι μαζί. Έτσι, οι ληστές τράπηκαν ντροπιασμένοι σε φυγή.
Ο Άγιος δεν αναπαύθηκε από το τεράστιο σε διαστάσεις πνευματικό έργο που επιτελούσε, αλλά επιβεβαιώνοντας το ρητό «ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι» (Αποκ. 22, 11) κινήθηκε φλεγόμενος από αποστολικό φρόνημα με κατεύθυνση την Κορνουάλη, τη Σκωτία και την Ιρλανδία, όπου κήρυξε το Ευαγγέλιο και οδήγησε πλήθος ανθρώπων στο Χριστό, ακόμα και στο μοναχικό βίο.
Το 580 με 590 μ.Χ., βρήκε μαρτυρικό τέλος από Αγγλοσάξονες ειδωλολάτρες, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ενώ προσευχόταν για τους χριστιανούς της χώρας του, δηλαδή τους νεοφώτιστους αδελφούς και υιούς του.
Η μνήμη του τιμάται στις 24 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Πηγές:
Ιεραποστολές - Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής
Ιανουάριος - Ορθόδοξος Συναξαριστής Κελτών Αγίων & Πάντων των Αγίων