Βίοι Αγίων

Βίοι Αγίων, Θαύματα, Κείμενα, Λόγοι και Εικόνες

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:27 am

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΜΗΝΟΔΩΡΑ, ΜΗΤΡΟΔΩΡΑ & ΝΥΜΦΟΔΩΡΑ

Εικόνα

Ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία. Ή λάμψη της παρθενίας και ή ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων τους έκαναν τις τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών. ΟΙ φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν τις απασχολούσαν. Ή μόνη τους φροντίδα ήταν "μετά αιδούς και σωφροσύνης κοσμείν εαυτάς, ή εν πλέγμασιν ή χρυσώ ή μαργαρίταις ή ιματισμώ πολυτελεί"1. Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή. Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα τους και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη τους. Γι' αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά τους πλήθος κόσμου. Όταν το έμαθε αυτό ό έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε τις τρεις αδελφές. Βλέποντας, όμως τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και τις βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Όλες υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν τις ψυχές τους στο νυμφίο τους Χριστό (290 μ.Χ.). Ό έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα τους, αλλά ο'ι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από τους χριστιανούς.
1. Α' προς Τιμόθεον, β' 9.


Άπολυτίκιον. Ήχος α'. Τους τρεις μεγίστους φωστήρας.
Τάς τρεις ένδοξους Παρθένους και Άθληφόρους θεόφρονας, τάς συνδεδεμένος ένθέως, αδελφική οικειότητι, τάς καλλιρόους πηγάς της ευσέβειας, τάς αναβλύζουσας, μαρτυρικών αγώνων χάριν άέναον, την θείαν Μηνοδώραν, και την Μητροδώραν την ένδοξον, συν τη κλυτή Νυμφοδώρα, τη εν πάσι καρτερόφρονι, πάντες οι τρυφώντες των άθλων αυτών, συνδραμόντες ύμνοις τιμήσωμεν αύταί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσι



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:28 am

Η ΟΣΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ από την Αλεξάνδρεια

Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια [στα χρόνια του βασιλιά Ζήνωνος (474-490)] και ήταν συνεζευγμένη με ευσεβή άνδρα, τον Παφνούτιο. Ή ζωή της Θεοδώρας ήταν τίμια, ενάρετη και αφοσιωμένη στο σύζυγο της. Όμως, ό μισόκαλος διάβολος, σε κάποια στιγμή αδυναμίας της Θεοδώρας, την έσπρωξε κρυφά στη μοιχεία. Κανείς δεν την είδε. Κανείς δεν το έμαθε. Μπορούσε, επομένως, να συνεχίσει αρμονικά τη ζωή της με το σύζυγο της. Όταν, όμως, άκουσε τα λόγια του Ευαγγελίου, με τα όποια ό Κύριος διδάσκει ότι "ουκ εστί κρυπτόν, ό ου φανερόν γενήσεται"1,δέν υπάρχει, δηλαδή, κρυφό, το όποιο δε θα γίνει φανερό στο μέλλον, σκέφθηκε το βάθος της αμαρτίας της και έκλαψε πικρά. Ντύθηκε έπειτα ανδρικά, πήγε σε μοναστήρι και έκάρη μοναχός με το όνομα Θεόδωρος. 'Εκεί, μέρα-νύκτα μετανοούσε και έκλαιγε την αμαρτία της. Μετά από δύο χρόνια, συκοφαντήθηκε ότι πόρνευσε με γυναίκα, όταν έφεραν ένα νεογέννητο μωράκι έξω από τη ν πόρτα του μοναστηριού. Τότε ή Θεοδώρα πήρε το βρέφος και για επτά ολόκληρα χρόνια, έξω από το μοναστήρι με διάφορες κακουχίες, το ανέθρεψε σαν δικό της. Όταν επανήλθε στο μοναστήρι, το ταλαιπωρημένο σώμα της μετά από λίγο καιρό ξεψύχησε. Τότε οι μοναχοί, όταν διαπίστωσαν το φύλο της, θαύμασαν και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό. 1. Ευαγγέλιο Λουκά, η' 17.


Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Δώρον ένθεον, ήγιασμένον, Θεώ ήνεγκας, την βιοτήν σου, Θεοδώρα Όσία πανεύφημε· της μετανοίας το πυρ γαρ έμφαίνουσα, μέσον ανδρών φιλοσόφως διέλαμψας· όθεν πρέσβευε, άπαύστως τω σε δοξάσαντι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:28 am

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΣ ό μάγειρας

Εικόνα

Υπήρξε αγράμματος, αλλ' αληθινά ευσεβής και πιστός. Έκανε οικονομίες με στερήσεις του εαυτού του, μόνο και μόνο για να κάνει ελεημοσύνες. Το επάγγελμα του του επέτρεπε να τρώει πρώτος τα καλύτερα φαγητά. Αυτός όμως, δεν θέλησε να το μεταχειριστεί ποτέ. Έτρωγε με μεγάλη ευχαρίστηση τα χόρτα και τις ελιές του, τη στιγμή πού έβραζαν ή έψηναν μπροστά του τα όρεκτικότερα κρέατα και τα προκλητικότερα ψάρια. Κατόπιν ό Ευφρόσυνος πήγε σε μοναστήρι, όπου και εκεί εξασκούσε το έργο του μαγείρου. Αλλ' αυτός, αντίθετα από ότι στα κοσμικά ξενοδοχεία, στο μοναστήρι έφτιαχνε μετριότατο φαγητό. Σέ μερικούς πού τον ειρωνεύονταν γι' αυτή του την κατάσταση, ό Ευφρόσυνος με πραότητα απαντούσε: "Ή καλή μαγειρική δεν είναι τόσο καλός βοηθός για την βασιλεία των ουρανών. Την πολλή ευφροσύνη πού ζητούν τα σώματα, θα τη χάσουν κατ' ανάγκην οι ψυχές. Και εγώ δεν έχω εδώ προορισμό να σας κολάσω". Τελικά ό Ευφρόσυνος, πέθανε σ' ένα ερημικό ησυχαστήριο. Και ή Εκκλησία, πού ξέρει ότι στην αιώνια ζωή δεν έχει κανένα ανώτερο δικαίωμα από έναν μάγειρα ένας βασιλιάς ή φιλόσοφος, ανέγραψε μεταξύ των αγίων της τον μάγειρο Ευφρόσυνο, επειδή ήξερε και να πιστεύει και να ζει κατά το θέλημα του Θεού.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:29 am

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ πρεσβύτερος Aγκύρας από τη Γαλατία.

Καταγόταν από το χωριό Κριντεούς, πού ήταν κοντά στην Άγκυρα της Γαλατίας, και ήταν Ιερέας άξιος μεγάλου σεβασμού. Όταν ό Λικίνιος κήρυξε διωγμό κατά των Χριστιανών (307-323), ό Ιουλιανός μαζί με άλλους 42 χριστιανούς συμπολίτες του, κατέφυγε στα βουνά και κρυβόταν. Κάποτε όμως, κατέβηκε από τα βουνά να φέρει νερό, με αποτέλεσμα να τον δουν οι ειδωλολάτρες, πού πρόσφεραν θυσία στον εκεί ναό της Εκάτης. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στον άρχοντα της 'Αγκύρας. Αυτός τον ρώτησε που κρυβόταν οι υπόλοιποι χριστιανοί συμπολίτες του, αλλ' αυτός αρνήθηκε να τους καταδώσει και βασανίστηκε φρικτά. Αφού του έβαλαν πυρακτωμένη καλύπτρα στο κεφάλι, στο τέλος τον αποκεφάλισαν προσευχόμενο. (Άλλοι Συναξαριστές έχουν κάπως διαφοροποιημένη τη βιογραφία του).



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:29 am

Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ό Θάσιος

Ευσεβής από την παιδική του ηλικία, αμέσως από τη νεότητα του έγινε πρόθυμος κήρυκας του Ευαγγελίου, πρόμαχος και συνήγορος της 'Ορθοδοξίας. Ό όσιος και θεοφόρος Δανιήλ, έζησε τον 9ο μ.Χ. αιώνα όταν αυτοκράτορας ήταν ό Λέων ό Αρμένιος ό εικονομάχος. Όταν πλέον έγινε άντρας ό Δανιήλ, ίδρυσε μοναστήρι στο νησίδιο Κραμβούσα, πού βρίσκεται δίπλα στη νήσο Θάσο. Ή φήμη της μεγάλης αρετής του ιδρυτή έφερε εκεί πολλούς μοναχούς από τη Θάσο και απ' άλλου. Ό όσιος Δανιήλ αγαπούσε τόσο την πνευματική ζωή και ήταν τόσο πολύ ταπεινόφρων ώστε όταν στη Θάσο ήλθε ό μέγας Ίωαννίκιος, ό Δανιήλ εγκατέλειψε την ηγουμενική του θέση και έτρεξε κοντά στον φημισμένο εκείνο όσιο άντρα, για να πάρει διδάγματα από την τόσο προσεκτική και ενάρετη ζωή του. Ό Ίωαννίκιος προσπάθησε να τον εμποδίσει λέγοντας του, ότι μπορούσε και μόνος του να τελειοποιεί τον εαυτό του με την προσευχή, τη μελέτη και τη χάρη του αγίου Πνεύματος. Ό Δανιήλ όμως επέμενε και ό Ίωαννίκιος υποχώρησε. Μετά από καιρό ό Ίωαννίκιος, υποχρέωσε τον Δανιήλ να επιστρέψει στη μονή του. Διότι οι μοναχοί της τον ζητούσαν επίμονα, επειδή δεν έβρισκαν άξιο αντικαταστάτη του. Ό Δανιήλ υπέκυψε και επανήλθε στη μονή του. Σέ βαθιά γεράματα αποδήμησε στον Κύριο και τάφηκε, κατά την επιθυμία του, στο νησίδιο του κοντά στα κύματα, δίπλα στα όποια πρωί και βράδυ πολλές φορές έστελνε την προσευχή του και ύμνους στο Θεό.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:30 am

ΑΓΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Εικόνα

Ό εθνομάρτυρας Χρυσόστομος Καλαφάτης, γεννήθηκε στην Τριγλία της Προποντίδας το 1867. Υπήρξε μητροπολίτης Σμύρνης από το 1910 έως το 1922. Σπούδασε στη θεολογική Σχολή Χάλκης (1884-1891) και υπηρέτησε ως αρχιδιάκονος του μητροπολίτη Μυτιλήνης Κωνσταντίνου Βαλιάδη, ό όποιος αναδείχθηκε Οικουμενικός Πατριάρχης ως Κωνσταντίνος Ε' (1897). Χρημάτισε πρωτοσύγκελλος της Μεγάλης 'Εκκλησίας και το 1902 χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Ιωακείμ Γ μητροπολίτης Δράμας (1902-1910). ΟΙ αγώνες του εναντίον της βουλγαρικής προπαγάνδας και για την τόνωση του εθνικού φρονήματος ενόχλησαν την Υψηλή Πύλη, ή οποία αξίωσε από το Πατριαρχείο την άμεση ανάκληση του (1907). Αποχωρίστηκε με πικρία το ποίμνιο του και αποσύρθηκε στην Τριγλία με την ελπίδα της επιστροφής στην μητρόπολη Δράμας, ή οποία κατέστη δυνατή το 1908 με την ψήφιση του νέου τουρκικού συντάγματος. Ή ενθουσιώδης υποδοχή πού του επιφύλαξε ό λαός της Δράμας συνδέθηκε με την έξαρση του εθνικού αγώνα, γι' αυτό και χαρακτηρίστηκε από την Υψηλή Πύλη επικίνδυνος για την δημόσια τάξη. Ανακλήθηκε εκ νέου από την μητρόπολη Δράμας (20 Ιανουαρίου 1909) και αποσύρθηκε πάλι στην Τριγλία μέχρι την μετάθεση του στην μητρόπολη Σμύρνης (11 Μαρτίου 1910).
Στην Μητρόπολη Σμύρνης συνέχισε τους εθνικούς του αγώνες, οργάνωσε δε πάνδημο συλλαλητήριο για να καταγγείλει τίς βιαιότητες των Βουλγάρων στην Μακεδονία εναντίον των 'Ελλήνων, την υποστήριξη των τουρκικών αρχών προς την βουλγαρική προπαγάνδα και τις γενικότερες καταπιέσεις της Υψηλής Πύλης εναντίον του 'Ελληνισμού του 'Οθωμανικού κράτους. Oι τουρκικές αρχές της περιοχής θορυβήθηκαν και πέτυχαν την απομάκρυνση του από την μητρόπολη Σμύρνης (1914), στην οποία επέστρεψε μετά την ανακωχή του Μούνδρου (1918). Κατά την περίοδο της ελληνικής διοίκησης της Σμύρνης (1919-1922), λειτουργούσε ως αναμφισβήτητος εθνάρχης του μικρασιάτικου Ελληνισμού και ως ό εμπνευσμένος ηγέτης της "Μικρασιατικής Άμυνας" για την δημιουργία αυτόνομου κράτους σε περίπτωση ήττας του ελληνικού στρατού. Ή κατάρρευση όμως του μικρασιάτικου μετώπου (Αύγουστος 1922) απογοήτευσε τον μεγαλόπνοο μητροπολίτη, ό όποιος αποδοκίμασε τα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων για την απομάκρυνση του ελληνικού στοιχείου από την Μικρά Ασία. Ή εισβολή των Τούρκων στην Σμύρνη υπήρξε ή δοκιμασία των εθνικών του οραμάτων. Αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον λαό του, παρά την πίεση των προξένων της Αγγλίας και της Γαλλίας. Στις 27 Αυγούστου 1922 συνελήφθη από τον Τούρκο φρούραρχο της πόλης Νουρεντίν πασά, μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας στο ναό της 'Αγίας Φωτεινής, και παραδόθηκε στον εξαγριωμένο τουρκικό όχλο. Έπειτα από φρικτά βασανιστήρια βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Ό εκφραστής των εθνικών πόθων κατέστη πλέον το σύμβολο των τραγικών πεπραγμένων του Γένους. Το δίτομο έργο του Περί Εκκλησίας, τα άρθρα του στα περιοδικά Εκκλησιαστική 'Αλήθεια και Ιερός Πολύκαρπος και ή όλη κηρυκτική του δράση αναδεικνύουν την υπέροχη πνευματική μορφή του εθνομάρτυρα Ιεράρχη.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:30 am

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΔΩΝΙΩΝ (22 Ιουλίου 1908 - 3 'Οκτωβρίου 1922)

Προηγουμένως διετέλεσε και μητροπολίτης Τιβεριουπόλεως και Στρωμνίτσης (12 'Οκτωβρίου 1902-22 Ιουλίου 1908). Το κοσμικό του όνομα ήταν 'Αναστάσιος 'Αντωνιάδης ή Σαατσόγλου και, κατά μεταγλώττιση δική του, Ωρολογάς. Γεννήθηκε στη Μαγνησία της Μικράς 'Ασίας το 1864. Ως Ιεροκήρυκας ανήκει στους πρώτους πού στο κήρυγμα χρησιμοποίησαν τη δημοτική γλώσσα. Και στις τρεις μητροπόλεις που υπηρέτησε εργάστηκε με ζήλο και επιτυχία για την προάσπιση των εθνικών ελληνικών δικαίων και ιδιαίτερα συνεργάστηκε γι' αυτά με τον μητροπολίτη Δράμας Χρυσόστομο Καλαφάτη (1902-1910), τον κατόπιν εθνομάρτυρα μητροπολίτη Σμύρνης (1910-1922). Στις 12'Οκτωβρίου 1902 χειροτονήθηκε μητροπολίτης στη σπουδαία από εθνικής απόψεως επαρχία Τιβεριουπόλεως και Στρωμνίτσης στην οποία αγωνίστηκε όχι μόνο κατά των τούρκων αλλά ιδιαίτερα εναντίον του βουλγαρικού κομιτάτου, μέλη του οποίου προσπάθησαν, πολλές φορές, να τον δολοφονήσουν (1905). Ή τουρκική κυβέρνηση, όταν πληροφορήθηκε την εθνική δράση του Γρηγορίου, ανάγκασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να απομακρύνει τον Γρηγόριο, μεταθέτοντας τον στη νεοσύστατη μητρόπολη Κυδωνιών στις 22 Ιουνίου 1908, όπου ό Γρηγόριος συνέχισε την εθνική του δράση. Το 1918 κατηγορήθηκε από τους Τούρκους για εσχάτη προδοσία, δικάστηκε δύο φορές στο Στρατοδικείο της Σμύρνης, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε. Μετά την αποφυλάκιση του (16 'Οκτωβρίου 1918) και την κατάληψη των Κυδωνιών από τον ελληνικό στρατό (19 Μαΐου 1919), ό Γρηγόριος δεν απομακρύνθηκε από την επαρχία του, για υποθέσεις της οποίας πολλές φορές ήλθε σε αντίθεση με τον ύπατο αρμοστή στη Σμύρνη 'Αριστείδη Στεργιάδη. Μετά την αποχώρηση των ελληνικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών από τις Κυδωνιές, ό Γρηγόριος, σε σύσκεψη με τη δημογεροντία, εισηγήθηκε την αναχώρηση των κατοίκων των Κυδωνιών και τη μεταφορά τους στη Μυτιλήνη, για να αποφύγουν τη σφαγή από τους Τούρκους, αλλά δυστυχώς οι υποδείξεις του δεν έγιναν αποδεκτές. Έτσι το δράμα των κατοίκων των Κυδωνιών άρχισε στις 22 Αυγούστου 1922, όταν άτακτος τουρκικός στρατός κατέσφαξε κοντά στην κωμόπολη Φράνελι του Άδραμυττηνού Κόλπου 4.000 Έλληνες κατοίκους των Κυδωνιών. Ό μητροπολίτης Γρηγόριος, παρά τους εξευτελισμούς πού ύφίστατο από τις τουρκικές αρχές, τις επισκεπτόταν και αγωνιζόταν να σώσει και να θρέψει το ποίμνιο του. Όταν δε στις 15 Σεπτεμβρίου πληροφορήθηκε τη σφαγή του μητροπολίτη Μοσχονησίων Αμβροσίου και των 6.000 κατοίκων τους από τους Τούρκους, ό Γρηγόριος αγωνίστηκε υπεράνθρωπα και κατόρθωσε να συγκατατεθούν oi Τούρκοι να έλθουν ελληνικά πλοία από τη Μυτιλήνη με αμερικανική σημαία και με την εγγύηση του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού και να παραλάβουν 20.000 Έλληνες από τίς 35.000 πού κατοικούσαν τις Κυδωνιές. Ό Γρηγόριος αρνήθηκε να αναχωρήσει και στις 30 Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν. Στη φυλακή βασανίστηκε φρικτά και στις 3 'Οκτωβρίου, μαζί με άλλους Ιερείς και προκρίτους των Κυδωνιών πού είχαν επίσης συλληφθεί θανατώθηκε.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:31 am

ΑΓΙΟΣ ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ο εκατόνταρχος

Εικόνα

Για τον Κορνήλιο αναφέρουν οι Πράξεις ι των 'Αποστόλων, στο δέκατο(ι') κεφάλαιο. o Ήταν ρωμαίος έκατόνταρχος, θεοφοβούμενος όμως και όχι ειδωλολάτρης. Προσήλθε στο Χριστό με τη διδασκαλία του 'Απ. Πέτρου. Κατόπιν, όπως αναφέρει ή παράδοση, ό Κορνήλιος δίδαξε το Ευαγγέλιο στη Φοινίκη, Κύπρο, 'Αντιόχεια και Έφεσο. Τελικά, έγινε επίσκοπος Σκήψης της Μυσίας. 'Εκεί το έργο του Κορνηλίου ήταν καρποφόρο, χάρη στη θαρραλέα ομολογία του μεταξύ των ειδωλολατρών. 'Αλλά καταγγέλθηκε στον έπαρχο Δημήτριο, πού τον συνέλαβε και τον πίεσε να αρνηθεί το Χριστό, αφού τον οδήγησε μέσα σε ειδωλολατρικό ναό, μπροστά σε πλήθος κόσμου. Τελικά ό Κορνήλιος όχι μόνο έμεινε σταθερός στην ομολογία του, αλλά βρήκε και την ευκαιρία να διδάξει το Ευαγγέλιο σε όλους τους παρευρισκόμενους μέσα στο ναό. Μεταξύ αυτών ήταν ή σύζυγος και ό γιος του έπαρχου. Ό Κορνήλιος, λοιπόν, στράφηκε και είπε στον έπαρχο ότι ή οικογένεια του δε θα πάθει κακό. Τα λόγια αυτά έβαλαν σε απορία τον έπαρχο. Πράγματι όμως, μόλις ό Κορνήλιος βγήκε από το ναό, έγινε μεγάλος σεισμός, πού έριξε το ναό και έθαψε πολλούς κάτω από τα ερείπια του. Τη σύζυγο, όμως, και το γιο του έπαρχου, τους βρήκαν δια θαύματος ζωντανούς. Τότε ό έπαρχος με όλη του την οικογένεια και σχεδόν όλη την πόλη βαπτίσθηκαν χριστιανοί. Έτσι, ό Θεός αξίωσε τον πρώην εθνικό Κορνήλιο να γίνει "απόστολος και διδάσκαλος εθνών"1.
1. Β' πρός Τιμόθεον, α' 11


Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Δικαιοσύνης διαπρεπών τοις έργοις, τον φωτισμόν της ευσέβειας έδέξω, και Αποστόλων συμπονάς έδείχθης αληθώς· τούτοις κοινωνήσας γαρ, δι' ένθέων αγώνων, του Χριστού την σάρκωσιν, άνεκήρυξας πάσι μεθ' ών δυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Κορνήλιε.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:31 am

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΛΕΟΝΤΙΟΣ, ΣΕΡΑΠΙΩΝ, ΓΟΡΔΙΑΝΟΣ, ΣΕΛΕΥΚΟΣ, ΜΑΚΡΟΒΙΟΣ, ΟΥΑΛΕΡΙΟΣ (ή Ούαλεριανός), ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΖΩΤΙΚΟΣ και ΗΛΕΙ

Όλοι πήραν το στεφάνι της μαρτυρικής δόξας τον 4ο αιώνα μ.Χ. επί βασιλείας Λικινίου. Ό Κρονίδης, διάκονος στην Αλεξάνδρεια, ήταν πολύ μορφωμένος, ταλαντούχος διδάσκαλος με μεγάλη αρετή και ζήλο, κατά το υπόδειγμα του πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Ό Λεόντιος και ό Σεραπίων ήταν διακεκριμένοι μαθητές του, έτοιμοι όπως και ό διδάσκαλος τους να πάθουν τα πάντα για το Χριστό. Έτσι και έγινε. Κάποια μέρα, ενώ έδιναν λαμπρή απολογία για τη χριστιανική πίστη μπροστά στους ειδωλολάτρες, αυτοί εκνευρισμένοι τους κακοποίησαν άγρια με πέτρες και ρόπαλα. Κατόπιν τους έδεσαν τα χέρια και τους έριξαν στη θάλασσα, όπου και παρέδωσαν τις άγιες ψυχές τους. ΟΙ άγιοι Γορδιανός, Σέλευκος και Μακρόβιος, μαρτύρησαν στη Γαλατία. Αφού ομολόγησαν το Χριστό, οι άπιστοι τους έριξαν τροφή στα άγρια θηρία. Ό Ουαλλέριος, αδελφικός φίλος των τριών προηγουμένων μαρτύρων, απουσίαζε όταν εκείνοι μαρτύρησαν, όταν όμως επανήλθε πήγε στον τάφο τους, όπου τον αξίωσε ό Θεός να πεθάνει. Ό Στράτων παρέδωσε το πνεύμα του στη Βιθυνία, αφού του έσχισαν τα σκέλη. Τέλος, ό Λουκιανός, ό Ζωτικός και ό Ήλεί, αποκεφαλίστηκαν και πότισαν με το αίμα τους την πόλη των Τομέων με διαταγή του άρχοντα Μαξίμου.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:32 am

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

Εικόνα

Ήταν Αθηναίος ευπατρίδης, φιλόσοφος εξ ενδόξου αθηναϊκού γένους, και έζησε κατά τον Β' μετά Χριστόν αιώνα επί αυτοκρατορίας Αδριανού. Ό Ιερώνυμος έγραψεν έγκώμιον έξυψών αυτόν ως Ίσαπόστολον. Έμυήθη την εύσέβειαν είς Χριστόν, παρά του αγίου Διονυσίου και του αγίου Ιεροθέου. Έγραψεν εις τον Άδριανόν άπολογίαν υπέρ των διωκωμένων Χριστιανών. Έδιώχθη και επειδή έλειπεν ό Αδριανός μετέβη εις την Ρώμην και άπηλογήθη. Κατόπιν μετεφέρθη είς Αθήνας όπου έμαρτύρησεν, κρεμασθείς είς την κοίλην της αγοράς των Αθηνών, την 13ήν Σεπτεμβρίου του 120 μ.Χ. κατά το πάλαιαν συναξάριον το όποιον μετεφράσθη εις τα λατινικά παρά του Ιερωνύμου.




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 5 και 0 επισκέπτες