Οι άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος (11 Μαΐου)

[Achilleas]

ΤΑ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ,ΦΩΤΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ



Κύριλλος

Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος ήταν ιεραπόστολοι και λόγιοι του Βυζαντίου. Με την ιεραποστολική τους δράση διέδωσαν το χριστιανισμό στους Σλάβους, τους Τσέχους τους Πολωνούς και τους Ρώσους. Συνέβαλαν επίσης στην ανάπτυξη του σλαβικού πολιτισμού.
Το λαικό όνομα του Κύριλλου ήταν Κωνσταντίνος. Ονομάστηκε Κύριλλος μετά τη χειροτονία του σε μοναχό, λίγο πριν από το θάνατό του. Καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και ήταν γιος του στρατιωτικού διοικητή Λέοντα. Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στη Θεσσαλονίκη και στην Κωνσταντινούπολη.
Διακρινόταν για τις ποικίλες γνώσεις του (αστρονομία, γεωμετρία, ρητορική, μουσική) και ιδιαίτερα για τις γνώσεις του στη γλωσσολογία. Η γλωσσομάθεια του ήταν απαράμιλλη.
Γνώριζε εκτός από τα ελληνικά και τα λατινικά, αραβικά, εβραικά, συριακά, τουρκικά και σλαβικά.
Ηταν μαθητής του Φώτιου. Εγινε βιβλιοθηκάριος του Πατριαρχείου και δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Επινόησε το πρώτο σλαβικό αλφάβητο και μετέφρασε πολλά κείμενα της Αγίας Γραφής στα σλαβικά.

Μεθόδιος

Ο Μεθόδιος εκπαιδεύτηκε για να γίνει κρατικός αξιωματούχος και διορίστηκε διοικητής της Σλοβενίας, όπου και έμαθε τις σλαβικές διαλέκτους. Γρήγορα εγκατέλειψε τη θέση του και έγινε ιεραπόστολος, ακολουθώντας τον αδελφό του Κύριλλο.

Το ΄Εργο τους

Τον ένατο αιώνα ο ηγεμόνας του σλαβικού κράτους της Μοραβίας Ρατισλάβος ζήτησε να πάνε στη χώρα του Βυζαντινοί ιερείς και δάσκαλοι για να διδάξουν τον χριστιανισμό.
Το έργο ανέλαβαν ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, δύο αδέλφια από τη Θεσσαλονίκη, που ήταν μορφωμένοι και γνώριζαν ανάμεσα και στις άλλες γλώσσες και τη σλαβική. Επειδή η σλαβική γλώσσα δεν είχε γραφή, ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος δημιούργησαν το σλαβικό αλφάβητο, χρησιμοποιώντας τα κεφαλαία ελληνικά γράμματα. Με το αλφάβητο αυτό έγραψαν το Ευαγγέλιο, που το είχαν μεταφράσει στα σλαβικά και αργότερα τους νόμους του Βυζαντίου. Δημιούργησαν έτσι τη γράπτη σλαβική γλώσσα και η επινόηση του γλαγολιτικού (κυριλλικού) αλφαβήτου έγιναν αίτιοι της απαρχής της ευρύτερης σλαβικής γραμματείας και του εκχριστιάνισμού των Σλάβων..
Από το 860 ανέλαβαν ιεραποστολική δράση πρώτα στην Κριμαία και μετά στη Μοραβία. Στη Μοραβία πήγαν οι δυο ιεραπόστολοι ύστερα από παράκληση του ηγεμόνα της Ρατισλάβ, ο οποίος ζήτησε τη βοήθεια του Βυζαντίου γιατί δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το βουλγαρικό κίνδυνο. ΄Ετσι διέδωσαν το χριστιανισμό στους Σλάβους της Κ. Ευρώπης και ίδρυσαν σχολεία στην πρωτεύουσα της Μοραβίας Βέλεχραντ όπου δίδασκαν τη σλαβική γλώσσα.

Η Διάδοση του χριστιανισμού με την ιεραποστολή

Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος πήραν εντολή από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ για να πάνε στους Χαζάρους, λαό που ζούσε στα νότια της Ρωσίας ,και να κηρύξουν το χριστιανισμό.
Για το λόγο αυτό ο ηγεμόνας των Χαζάρων τους πρόσφερε πλούσια δώρα. Εκείνοι αρνήθηκαν να τα πάρουν ζήτησαν όμως αντί για αυτά να ελευθερωθούν όλοι οι Έλληνες αιχμάλωτοι, που βρίσκονταν στη χώρα των Χαζάρων.
΄Ετσι πριν αναλάβουν την αποστολή στη Μοραβία, ο Μεθόδιος και ο Κύριλλος είχαν ήδη κηρύξει το χριστιανισμό και σε άλλους λαόυς.
Το 864 ο Ραστισλάβ υποτάχτηκε στο Γερμανό βασιλιά Λουδοβίκο Β και οι δύο αδελφοί αναγκάστηκαν να πάνε στο Βλατίνσκι της Πανονίας. Εκεί διέδωσαν το χριστιανισμό στους Σλοβενούς. Αργότερα αποφάσισαν να ταξιδέψουν στην Κωνσταντινούπολη, με σκοπό να ζητήσουν από τον Πατριάρχη να χειροτονήσει τους κληρικούς για να καλυφθούν οι ανάγκες που δημιουργήθηκαν εξαίτιας της μεγάλης εξάπλωσης του χριστιανισμού. Στη Βενετία όμως συνελήφθηκαν και οδηγήθηκαν στη Ρώμη. Αφέθηκαν ελεύθεροι ύστερα από μεσολάβηση του Πάπα Ανδριανού Β ο οποίος αντιλήφθηκε την αναγκαιότητα να τους χρησιμοποιήσει για να επεκτείνει την επιρροή της Παπικής Εκκλησίας στους Σλαβικούς λαούς.

Η Αγιοποίηση των δύο ιεραποστόλων

΄Οποιος ασχοληθεί με την ιστορία των Σλάβων, όποιος ταξιδέψει στις χώρες τους βρίσκει παντού τον Κύριλλο και το Μεθόδιο. Σε όλες τις σλαβικές πόλεις την Πράγα, το Βελιγράδι, τη Σόφια και τη Μόσχα, οι δύο αυτοί Θεσσαλονικείς θεωρούνται ως εθνικοί προστάτες τους. Οι επιστήμονες γράφουν την ιστορία τους, ο λαός τους σέβεται, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους τιμά ως Αγίους και οι πολιτικοί βλέπουν σ' αυτούς το σύμβολο της ενότητας για τη φυλή τους. Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος τιμώνται ως άγιοι από τους Σλάβους. Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος ανακηρύχτηκαν άγιοι από την Ορθόδοξη Εκκλησία για τη συμβολή τους στην εξάπλωση του χριστιανισμού.

Το τέλος τους

Ο Κύριλλος πέθανε το 869. Το έργο του το συνέχισε ο Μεθόδιος. Την ίδια χρονιά ο Μεθόδιος χειροτονήθηκε επίσκοπος της Μοραβίας και της Πανονίας. Τον συνέλαβαν όμως οι Φράγκοι και έμεινε για τρία χρόνια φυλακισμένος. Στο Φράισινγκ της Βαυαρίας. Μετά το θάνατό του (885) ο διάδοχός του και οι μαθητές του εγκατέλειψαν τη Μοραβία.

πηγη: http://www.haef.gr/chilias/greek/other/ ... riadi.html

[Anastasios68]

Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στη Θεσσαλονίκη και στην Κωνσταντινούπολη.
Διακρινόταν για τις ποικίλες γνώσεις του (αστρονομία, γεωμετρία, ρητορική, μουσική) και ιδιαίτερα για τις γνώσεις του στη γλωσσολογία. Η γλωσσομάθεια του ήταν απαράμιλλη.
Γνώριζε εκτός από τα ελληνικά και τα λατινικά, αραβικά, εβραικά, συριακά, τουρκικά και σλαβικά.
Ηταν μαθητής του Φώτιου. Εγινε βιβλιοθηκάριος του Πατριαρχείου και δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Επινόησε το πρώτο σλαβικό αλφάβητο και μετέφρασε πολλά κείμενα της Αγίας Γραφής στα σλαβικά.

Συγχωρέστε με που δεν «αντέχω» να πω το παρακάτω:
Το απόσπασμα αυτό από το βίο του Αγίου Κυρίλλου είναι μία πρώτης τάξεως απάντηση στους ποικιλώνυμους κατηγόρους της καθ' ημάς Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (που κακώς ονομάζεται με τον όρο «Βυζάντιο», όρο που κατασκεύασαν πολύ αργότερα οι Φράγκοι) περί του ότι κατά τη διάρκεια αυτής υπήρξε δήθεν σκοταδισμός.

[Νίκος]

Δεν καταλαβαίνω Τάσο την άποψή σου για το συγκεκριμένο κείμενο. Επίσης διαφωνώ πλήρως για την απαξίωση του όρου "Βυζάντιο". Η διάκριση ανάμεσα στην ειδωλολατρική ρωμαϊκή αυτοκρατορία και στην ελληνοχριστιανική βυζαντινή αυτοκρατορία είναι σαφής σε όλους τους τομείς, τόσο που μόνο η αλλαγή του ονόματος μπορεί να καταστήσει προφανή αυτή τη διαφορά.

Αντίθετα εγώ έχω πολύ μεγάλες αντιρρήσεις για τη χρήση του όρου Ρωμιός ή ρωμηός για μας τους Έλληνες.

Η μεγαλύτερη διάψευση της απαξίωσης του Βυζαντίου είναι το Άγιο Όρος, που αποτελεί τη ζωντανή συνέχειά του.

[Anastasios68]

Θα σου εξηγήσω Νίκο.
Κατ' αρχάς αναφέρομαι στο θέμα του κατά πόσο η γνώση και η επιστήμη ήταν διαδεδομένες ή όχι στην Ανατολική Αυτοκρατορία από την επικράτηση του Χριστιανισμού και μετά. Διάφοροι εχθροί της Ορθοδοξίας υποστηρίζουν (χωρίς να έχουν στοιχεία) πως ο Χριστιανισμός έφερε τάχα το λεγόμενο "Μεσαίωνα". Το παραπάνω απόσπασμα αποδεικνύει ότι στην Ανατολική Ευρώπη όχι μόνο δεν είχαμε μεσαίωνα, αλλά αντίθετα οι επιστήμες ήταν σε άνθηση.
Σε ότι αφορά τον όρο Βυζάντιο, μεταφέρω απόψεις του πατέρα Μεταλληνού ο οποίος είναι και καθηγητής της Θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπως αυτές έχουν κατ' επανάληψη ακουστεί από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ας μη λησμονούμε πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης αποκαλείται και "Πάπας Νέας Ρώμης". Οι ίδιοι οι λεγόμενοι "Βυζαντινοί" ποτέ δεν απεκάλεσαν εαυτούς με τον όρο αυτό, ο οποίος αποδόθηκε από λόγιο της Δύσης (δεν θυμάμαι δυστυχώς το όνομά του) μόλις τον 19ο αιώνα. Μιλάμε λοιπόν για τη Νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία τότε είχε πρωτεύουσά της τη Νέα Ρώμη ή αλλιώς Κωνσταντινούπολη. Η πόλη ονομαζόταν Βυζάντιο την αρχαία εποχή. Και πάλι τονίζω ότι τα παραπάνω δεν είναι δικές μου εμπνεύσεις, αλλά λόγια του πατέρα Μεταλληνού, τον οποίο σέβομαι πάρα πολύ.

[Νίκος]

Υπάρχει μια "σχολή" που ξεκίνησε από τον μακαριστό π. Ιωάννη Ρωμανίδη, που αποδίδει νέο νόημα στη λέξη Ρωμιός και χαρακτηρίζει το Βυζάντιο σαν απόγονο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Αυτό όμως είναι απλά η μισή αλήθεια.

Το Βυζάντιο δεν είναι ο μόνος απόγονος τη ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και δεν είναι απαραίτητος αυτός ο όρος για να χαρακτηρίσει τον χώρο στον οποίο διαδόθηκε ο Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός.

Η Κωνσταντινούπολη δεν χρειάζεται να χαρακτηρίζεται "Νέα Ρώμη¨για να διεκδικήσει τα πρωτεία έναντι της παλιάς Ρώμης ως έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επειδή δεν υπάρχουν στην Ορθοδοξία "πρώτοι" μεταξύ ίσων.

Αυτά και άλλα πολλά μπορούν να λεχθούν πάνω στο θέμα αυτό, το οποίο μπορεί να έχει κάποια βάση από την πλευρά της Εκκλησίας, δεν έχει όμως καμιά βάση και είναι επικίνδυνο από ιστορικής και εθνικής πλευράς.

Ας το αφήσουμε καλύτερα, σεβόμενοι τη μνήμη των Αγίων και Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου.

[Anastasios68]

Συμφωνώ. Άλλωστε το θέμα δεν έχει να κάνει ούτε με πρωτεία, ούτε με κάποιο εθνικό θέμα. Είναι απλά ιστορικό. Νομίζω ότι το κύριο θέμα είναι η μνήμη των Αγίων που χρησιμοποίησαν τις τεράστιες γνώσεις τους όχι για ίδιον όφελος με τη στενή κοσμική έννοια, αλλά προσφέροντας τεράστιο έργο στους συνανθρώπους τους δοξάζοντας έτσι τον Κύριο.