ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Θαύματα με τη βοήθεια της πίστεως στην Αγάπη του Θεού. Θαύματα με τις πρεσβείες τις Παναγίας και των Αγίων.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τετ Αύγ 29, 2012 9:02 pm

ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΣΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ
ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΑ ΦΙΛΙΑΤΡΑ


Εικόνα

ΕΛΛΑΔΑ, Γερμανική κατοχή. Ένα σαμποτάζ της Αντίστασης κοντά στα Φιλιατρά, γίνεται αφορμή να διαταχθούν τρομερά αντίποινα, με δολοφονία των προκρίτων, αιχμαλωσία 1.500 κατοίκων, εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία και πυρπόληση και αφανισμό των Φιλιατρών στην Πελοπόννησο!!!
Η Γερμανική Διαταγή μαθαίνεται από τον τότε Αρχιμανδρίτη Θεόδωρο Κωτσάκη που καλεί αμέσως όλους τους πιστούς σε θερμή προσευχή προς τον ’γιο Χαράλαμπο.
Το ίδιο βράδυ, ο ’Αγιος παρουσιάζεται τέσσερεις συνεχόμενες φορές στον ύπνο του σκληρού Γερμανού Διοικητή των Φιλιατρών, του Κούνστερ, που το πρωί θα εκτελούσε τη Διαταγή θανάτου, λέγοντάς του:
«’κουσε παιδί μου, τη διαταγή, που έλαβες, να μην την εκτελέσεις. Την πόλη αυτή την προστατεύω εγώ»!!!
Τρομαγμένος ο Κούνστερ, από τις απανωτές εμφανίσεις του Αγίου, ζήτησε να μιλήσει με τη Γερμανική Διοίκηση Τρίπολης, όπου ο ίδιος ο Στρατηγός τον διαβεβαίωνε ότι είχε δει και εκείνος παρομοίως τον ’γιο και έτσι αποφάσισαν να ματαιώσουν την απάνθρωπη Διαταγή!
Ο Κούνστερ αμέσως μετά, καλώντας δύο Ιερείς, άρχισε να ψάχνει στις Εκκλησίες των Φιλιατρών, προσπαθώντας να λύσει το ακατανόητο μυστήριο, ώσπου είδε μπροστά του και αναγνώρισε συγκλονισμένος την εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους!!!
Από τότε, με το τέλος το Β Παγκοσμίου Πολέμου, έρχεται συνεχώς, σχεδόν κάθε χρόνο, ταπεινός προσκυνητής, ομολογητής της Ορθοδοξίας, στον ’γιο Χαράλαμπο Φιλιατρών, ευγνώμων, που ο ’γιος τον απέτρεψε από ένα στυγνό, ομαδικό έγκλημα και τον εφύλαξε να γυρίσει και εκείνος σώος στην πατρίδα του


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Πέμ Αύγ 30, 2012 8:09 pm

Αιμαγγειοενδοθηλίωμα με βλάβη στον Ο2 σπόνδυλο
μεταστατική προσβολή στο ήπαρ
Ονομάζομαι Παύλος Καρυπίδης, είμαι κάτοικος Ακρολίμνης Κρύας Βρύσης Γιαννιτσών (23820–63471). Καταθέτω σήμερα, 13/10/07, τι μας συνέβη.
Το επάγγελμά μου ήταν ελαιοχρωματιστής. Το πρόβλημά μου ξεκίνησε από τα πόδια μου λόγω της δουλειάς που είχα. Το Σεπτέμβριο του 2002 πήγα σε αγγειολόγο και μου σύστησε να κάνω μια ακτινογραφία στη μέση. Η ακτινογραφία έδειξε ένα μικρό πρόβλημα. Με έστειλε να κάνω αξονική, που έδειξε δισκοκήλη. Μού έγραψε να κάνω 20 συν 20 ενέσεις, λέγοντας ότι θα περάσει.
Τον Ιανουάριο του 2003 οι πόνοι δυνάμωσαν. Έκανα εντριβές, μασάζ στη μέση, δεν περνούσαν. Πήγα σε ένα πρακτικό στην Αριδαία τον κυρ–Χρήστο, δεν βρήκα αποτέλεσμα. Πήγα σε συγχωριανό μας φυσίατρο–βελονιστή στη Θεσσαλονίκη, τον κ. Αστ. Παπανικολάου, ο πόνος συνεχιζόταν.
Συνέχισα να δουλεύω, ελπίζοντας να περάσει. Μια μέρα που δεν άντεχα άλλο τον πόνο, τέλη Μαρτίου του 2003, πήγα στο Νοσοκομείο της Νάουσας στο Ορθοπεδικό Τμήμα. Με εξέτασε ο γιατρός, είδε την αξονική του 2002, δεν βρήκε τίποτε και με έστειλε στο Διευθυντή της Ορθοπεδικής κ. Γιάντζη. Με εξέτασε κι εκείνος, δεν διαπίστωσε τίποτε, με άφησε να φύγω.
Έφυγα, συνέχισα να βάφω στο φιλικό σπίτι, πιστεύοντας να μου περάσει. Ο πόνος συνέχιζε, έκανα μασάζ κάθε βράδυ. Μια μέρα φυσούσε δυνατός αέρας, και δεν πήγα στη δουλειά. Πήγα στο Νοσοκομείο στη Νάουσα και επέμεινα να με κρατήσουν μέσα να γίνει κάποια θεραπεία ή πλήρεις εξετάσεις.
Τελικά με κράτησαν, έκανα αγωγή με κάτι ενέσεις, χωρίς αποτέλεσμα. Αποφάσισαν να μου κάνουν μαγνητική και με έστειλαν στο ιδιωτικό Κέντρο “Παναγία” στη Βέροια. Ήταν 8 Απριλίου 2003, είχε χιονίσει, και πήγα με δικό μου μέσον, γιατί δεν υπήρχε ασθενοφόρο. Μετά την Μαγνητική εξέταση, ο ακτινολόγος μου είπε: «Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα». Έδειξε τις εξετάσεις και στο Νοσοκομείο στον ορθοπεδικό που με παρακολουθούσε. Μόλις τις είδε, μου λέει: «Ετοιμάσου, είναι επείγον να φύγεις για τη Θεσσαλονίκη στο Νοσοκομείο “Παπανικολάου”». Με έστειλαν συστημένο με σημείωμα στον Καθηγητή κ. Αναστάσιο Χριστοδούλου (ειδικό για τη σπονδυλική στήλη).
Ο Καθηγητής ζήτησε να γίνει βιοψία. Έγινε στο ίδιο Νοσοκομείο 14/4. Περιμέναμε αποτελέσματα.
Αυτό το διάστημα επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου & Ειρήνης Γρίβας, προσκυνήσαμε τα άγια λείψανα, πήραμε λαδάκι και Αγιασμό από την Χάρη τους. Σταυρωνόμουν συνέχεια.
Η βιοψία έδειξε αιμαγγειοενδοθηλίωμα και βλάβη στον Ο2 σπόνδυλο, πολύ δύσκολη μορφή καρκίνου στο σημείο εκείνο. Για να έχω και δεύτερη γνώμη, πήγα στο Νοσοκομείο “Παπαγεωργίου”. Εξετάστηκα κι εκεί, ο γιατρός είδε τα αποτελέσματα της βιοψίας και είπε ότι είναι πολύ δύσκολο και δεν ανελάμβανε ο ίδιος.
Επιστρέφω στο “Παπανικολάου”, στον κ. Χριστοδούλου. Με ενημέρωσε για τη σοβαρότητα και τις δυσκολίες, αλλά δέχτηκε να με αναλάβει. Έπρεπε να αφαιρεθεί σπόνδυλος μαζί με τη μάζα του όγκου, να γίνει σπονδυλοδεσία, να αφαιρεθεί ένα τμήμα νεύρου, με ενδεχόμενο να κουτσαίνω ή να μην πατά σταθερά το δεξί μου πόδι. Έγιναν όλες οι εξετάσεις πριν την εγχείρηση. Στίς 30/5 έγινε η πρώτη επέμβαση με μεγάλη χειρουργική τομή στην κοιλιά, κράτησε 8 ώρες, μου χορήγησαν 5 φιάλες αίμα. Αφαιρέθηκε η μάζα και έγινε πρόσθια σπονδυλοδεσία (τοποθετήθηκαν λάμες). Η δεύτερη επέμβαση έγινε στις 23/6 (σημείωση: την επέτειο ευρέσεως του λειψάνου του Αγίου Ραφαήλ). Κράτησε 5 ώρες, χρειάστηκαν 2 φιάλες αίμα. Μού έκαναν οπίσθια σπονδυλοδεσία, με κατακόρυφη μεγάλη τομή πίσω στην πλάτη.
Όλο αυτό το διάστημα η γυναίκα μου με σταύρωνε με λαδάκι και έπινα Αγιασμό από τους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη. Διαβάζαμε Παρακλήσεις στον Άγιο. Δεν χάναμε την πίστη μας. Γιατί από την πρώτη στιγμή αισθανόμασταν την παρουσία τους. Μετά την πρώτη εγχείρηση, δεν ήταν δυνατόν να γυρίσω στο πλάι, ήμουν διασωληνωμένος και με παυσίπονα και ηρεμιστικά. Το ίδιο βράδυ από την πολλή κούραση και τον πόνο με πήρε για λίγο ο ύπνος.
Στον ύπνο μου βλέπω να έρχεται κοντά μου ένας γιατρός. Πλησιάζει να με εξετάσει και με τραντάζει δυνατά από τη μέση. «Γιατρέ, τώρα εγχειρίστηκα». Μού απαντά: «Μη φοβάσαι. Θα σε κάνω καλά».
Το πρωί με ρωτά η γυναίκα μου: «Πώς γύρισες;» Με βρήκε να κοιμάμαι ήρεμος, στο πλάι γυρισμένος. Ήταν η απάντηση του Αγίου, γιατί συνεχώς τον παρακαλούσαμε όλον τον καιρό να δείξει ένα σημάδι ότι μας ακούει και θα μας βοηθήσει. Δυνάμωσε πιο πολύ η πίστη μας. Γνωρίζαμε ότι δεν είμαστε μόνοι.
Μετά τη δεύτερη εγχείριση περιμέναμε τη βελτίωση και αναρωτιόμασταν πότε θα βγώ. Ήταν άγνωστο. Έπρεπε να γίνει αξονική τομογραφία, να δούν οι γιατροί αν όλα ήταν καθαρά. Μας έλεγαν «Ίσως, Δευτέρα, Τετάρτη…να βγείτε». Το βράδυ της Κυριακής γύρω στις 10 μ.μ., όπως ξάπλωνα για να με πάρει ο ύπνος, ένιωσα να τραντάζεται το κρεβάτι μου. Πολύ δυνατό τράνταγμα, σαν κάποιος να έσπρωχνε όλο το κρεβάτι. Το ένιωσε και η γυναίκα μου. «Θέλεις κάτι; Γιατί με σπρώχνεις;» με ρωτάει. «Εσύ με σπρώχνεις» της απαντώ. Γυρίσαμε να δούμε τις λάμπες, μήπως γινόταν σεισμός. Τίποτε. Οι διπλανοί μου στο θάλαμο, άλλοι τρεις άρρωστοι, όταν τους ρωτήσαμε, δεν είχαν καταλάβει τίποτε. Καταλάβαμε ότι είχε ρθει η ώρα να βγούμε από το Νοσοκομείο.
Το πρωί της Δευτέρας μου έκαναν αξονική, βγήκαν καθαρά τα αποτελέσματα, και μου έδωσαν εξιτήριο 7/7, μνήμη της Αγίας Κυριακής. Στο Ενημερωτικό Σημείωμα του Νοσοκομείου με ημερομηνία 7/7/2003, που υπογράφουν ο κ. Αν. Χριστοδούλου, χειρ. ορθοπεδικός–αν. Καθηγητής, και ο βοηθός κ. Παναγ. Συμεωνίδης της Α΄ Ορθοπεδικής του “Παπανικολάου”, αναφέρονται μεταξύ άλλων:
»Α΄ 30/5/03 Πρόσθια Σπονδυλοδεσία – Ημισωματεκτομή. Β΄ 23/6/03 Οπίσθια Σπονδυλοδεσία.
»Καλή Μετεγχειρητική Πορεία…Θεραπευτική Αγωγή: ΕΟΦΑ. Αναμονή αποτελέσματος Γ΄ Βιοψίας. Έγερση–κινητοποίηση…»
Μετά από κάποιο διάστημα ειδοποιήθηκα να πάω στο “Θεαγένειο” για ακτινοβολίες, και έπειτα ακολούθησαν οι χημειοθεραπείες. Είχα γίνει ράκος.
Υποσχεθήκαμε να πάμε στο λόφο του μαρτυρίου των Αγίων. Το πραγματοποιήσαμε το καλοκαίρι του 2004. Επισκεφθήκαμε και το Μοναστήρι στη Γρίβα. Κάναμε Παρακλήσεις, θείες Λειτουργίες, κοινώνησα. Πήραμε πάλι λαδάκι και Αγιασμό.
Το 2005 προληπτική εξέταση (αξονική τομογραφία) έδειξε μετάσταση του καρκίνου στο ήπαρ με δύο εστίες. Πρίν κάνω μαγνητική τομογραφία για να δούν καλύτερα την εξέταση, πήγα στο Μοναστήρι των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου & Ειρήνης στη Γρίβα. Προσκύνησα τα ιερά λείψανα των Αγίων, με σταύρωσε ο Ιερέας με τον Τίμιο Σταυρό, μου διάβασε Ευχή υπέρ υγείας. Η μαγνητική έδειξε μία μόνο εστία! Στην εγχείριση στο “Θεαγένειο”, όταν με άνοιξε ο γιατρός κ. Κ. Σέντζης, ούτε αυτός βρήκε δεύτερο όγκο. Ακολούθησαν νέες χημειοθεραπείες και εξετάσεις.
Στην Ιατρική Βεβαίωση του “Θεαγενείου” (7/6/05) από το Β΄ Παθ. Ογκολογικό, γράφει: «…Τον Απρίλιο 2005 υποβλήθηκε σε μερική κυστεκτομή για μεμονωμένη μεταεστία στο δεξιό λοβό του ήπατος. Τώρα χορηγείται συστηματική χημειοθεραπεία. Η πρόγνωση θεωρείται αβέβαιη».
Δεν χάνουμε την πίστη μας στο Θεό, στην Παναγία, στους Αγίους μας Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, που σε κάθε δυσκολία τους επικαλούμαστε και τρέχουν πάντα κοντά μας. Τον Ιούνιο του 2007 ξαναεπισκέφθηκα τον τόπο του μαρτυρίου στη Μυτιλήνη, να προσκυνήσω και να ευχαριστήσω τους Αγίους, γιατί μας παραστέκονται σε κάθε δυσκολία. Μέχρι σήμερα νιώθω καλά, δεν έχω άλλη επιπλοκή. Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου και των Αγίων Αυτού!
Όσο κι αν είναι σκληρές τέτοιες δοκιμασίες, ας συνειδητοποιήσουμε: α) ότι «ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ. ιγ/14)• β) ο θάνατος, η αρρώστια, ο πόνος είναι “κατορθώματα” του δικού μας χωρισμού από την κοινωνία με το Θεό στον παράδεισο• γ) ο Θεός δεν θέλει τη δική μας ταλαιπωρία, αλλά τα επιτρέπει προς καιρόν, ανατρέποντας το αποτέλεσμά τους για κάθε πιστό, ώστε να οδηγούν (διά μετανοίας, πίστεως, καρτερίας) να συνεργούν στην κάθαρση του ανθρώπου και την αμεσότερη κοινωνία του με τον Κύριο• δ) ο Κύριος δέχθηκε επί του Σταυρού εκουσίως τον πόνο και το θάνατο, δικά μας “κατορθώματα”, οι δε Άγιοί Του όλοι δοκίμασαν βάσανα είτε μαρτυρίων είτε ασκήσεως• ε) εξ άκρας φιλανθρωπίας ο Κύριος και οι Άγιοι είναι οι μόνοι που μπορούν να οδηγήσουν στην υπέρβαση του τρομερού υπαρξιακού αδιεξόδου από τη δοκιμασία του πόνου, της αρρώστιας, του αναμενόμενου θανάτου• είτε με την δια ιατρών θεραπευτική απόληξη μιας αρρώστιας είτε με τη θαυματουργική ίαση μιας ανίατης περιπτώσεως είτε με την αναβολή του βιολογικού τέλους, ώσπου ο άνθρωπος ο διαρκής στόχος της άμετρης αγάπης του σαρκωθέντος και σταυρωθέντος και αναστάντος Θεανθρώπου να βρεί “πηγήν της ζωής και θύραν παραδείσου”. Όλα αυτά δεν αναιρούν την τραγικότητα του πόνου, της ανίατης αρρώστιας, του θανάτου• τους προσδίδουν το αληθινό τους νόημα και επισημαίνουν ότι ο θεόπλαστος και θεόσωστος άνθρωπος είναι ανώτερος και των χαρμοσύνων και των θλιβερών περιστατικών της ζωής του, στην προοπτική της πραγματικής κοινωνίας του με τον ζώντα Θεό.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Παρ Αύγ 31, 2012 9:03 pm

Ανάσωση απο 25ωρη οξεία περιτονίτιδα
Ο 42χρονος τυπογράφος¬διαφημιστής Γεώργιος Κουταλιανός (Κύπριος, από τό Προδρόμι Πάφου, κάτοικος σήμερα Θεσ/νίκης) στίς 30.12.97, ενώ οδηγούσε, ένιωσε πόνους αφόρητους στήν κοιλιά καί μετέβη στό εφημερεύον “Ιπποκράτειο”. Αρχική διάγνωση μετά από ακτινογραφία θώρακα η διάτρηση στομάχου. Θέλησαν νά τόν διώξουν μέ κάποια αγωγή. Τούς παρακάλεσε νά τόν εξετάσει άλλος γιατρός ή τουλάχιστον νά διανυκτερεύσει, διότι οι πόνοι ήταν φρικτοί. Δέν τό δέχτηκαν, καί ο ίδιος από απόγνωση είπε μιά κυπριακή φράση. Τόν άκουσε μιά Κύπρια νοσοκόμος καί μεσολάβησε, ώστε τελικά τόν οδήγησαν στήν Ε΄ Χειρουργική. Τήν επομένη στήν επίσκεψη τών γιατρών ο διευθυντής¬επ. καθηγητής κ. Δημ. Τσαντήλας τόν ρώτησε γιά τήν κατάστασή του• τού απάντησε ότι είχε εμέτους καί πόνους όλο τό βράδυ. Ο γιατρός αρκέστηκε στίς ακτινογραφίες καί στήν έκθεση τού εφημερεύοντος τής προηγούμενης μέρας καί προσπάθησε νά τόν καθησυχάσει καί νά τού δώσει εξιτήριο, μέ κάποια αγωγή πού θά μπορούσε νά πάρει καί στό σπίτι του, απέναντι ακριβώς από τό Ιπποκράτειο, γιά νά μήν τόν κρατήσει παραμονή Πρωτοχρονιάς. Ο ασθενής επέμενε νά παραμείνει, παρ' ότι καί η σύζυγός του ταλαιπωρημένη συμφωνούσε μέ τό γιατρό. Τό μεσημέρι σέ νέα επίσκεψη, βλέποντας ο Καθηγητής τήν επιμονή του, είπε στό νοσοκόμο νά τόν ετοιμάσουν γιά τό χειρουργείο (25 ώρες μετά τήν εισαγωγή). Λέει τής συζύγου του: “Σέ μισή ωρίτσα θά σού τόν φέρω”.
Η εγχείρηση όμως δυστυχώς διήρκεσε 7 ώρες, καί αμέσως μετά τόν μετέφεραν στήν Εντατική. Είχε νέκρωση καί ρήξη παχέος εντέρου, μέ αποτέλεσμα οξεία κοπρανώδη περιτονίτιδα πέραν τής μιάς ημέρας! Απαιτήθηκαν 90 φιάλες ορού, γιά νά καθαρίσουν τήν κοιλιακή χώρα. 'Οπως αναφέρει η ιατρική γνωμάτευση (23.6.98), πού υπέγραψε ο χειρουργός του κ. Δημ. Τσαντήλας καί επικύρωσε¬θεώρησε η Διευθύντρια τού Ιπποκρατείου κ. Παρασκευή Σπυρόγλου, τόν υπέβαλαν σέ επέμβαση εντερεκτομής καί τελικοτελικής αναστόμωσης. Ο γιατρός είπε στή σύζυγό του: “Κάναμε ό,τι μπορούσαμε• τώρα ό,τι πεί ο Θεός. Είναι μή αναστρέψιμη γιά τήν επιστήμη η κατάστασή του. Τόν κρατούμε μέ τά μηχανήματα στή ζωή• κάλεσε όσους συγγενείς θέλουν νά τόν δούν, είναι σέ πολύ κρίσιμη κατάσταση”. Απεγνωσμένη η γυναίκα του κάλεσε τούς γονείς καί τά αδέλφια του από Κύπρο, τά άλλα αδέλφια του από Καναδά, καί ήρθαν όλοι νά τόν αποχαιρετήσουν, γιά τά ιατρικά δεδομένα. 'Ομως, δέν πέθανε.
Παρέμεινε 12 μέρες στήν Εντατική, όπου έβλεπε συνεχώς μία λάμψη ακριβώς πάνω από τό κρεβάτι! Ο ίδιος τό απέδιδε στήν παρουσία τού αγίου Ραφαήλ, πού τόν ευλαβείτο καί τόν θεωρούσε πάντοτε προστάτη του, από τότε πού είχε πληροφορηθεί ένα μεγάλλο θαύμα τού Αγίου στήν Κύπρο. Μάλιστα, κατά τή μετακίνησή του τή 12η μέρα από τήν Εντατική σέ δωμάτιο νοσηλείας, ευρισκόμενος σέ νάρκωση καί σύγχυση ακόμη, πρίν τού φορέσουν τή μάσκα οξυγόνου, ζήτησε από τούς νοσοκόμους νά τού δώσουν “τόν 'Αγιό του”, καί ένας νοσοκόμος τού έδωσε μιά μικρή εικόνα τού Αγίου Ραφαήλ πού είχε βρεθεί στά πόδια τού κρεβατιού!
Στό δωμάτιο νοσηλείας τόν επισκέφτηκε ο χειρούργος μέ τούς βοηθούς. Στή συζήτηση προέκυψε ότι εκτός από εκείνους (χειρούργο, βοηθό, αναισθησιολόγο) ο ασθενής έβλεπε απέναντί του καί έναν άλλο γιατρό στά λευκά! Βέβαια δέν εισέρχονται στά λευκά σέ θάλαμο χειρουργείου, αλλά μέ πράσινες φόρμες. Ο Καθηγητής (άνθρωπος μέ πίστη) αποδέχθηκε τήν παρουσία τού θεϊκού παράγοντα. “Πές το μου, λοιπόν! 'Ετσι εξηγείται! Σέ χάσαμε τρείς φορές πάνω στήν επέμβαση καί σέ επαναφέραμε μέ ηλεκτροσόκ, συνερχόσουν, καί έτσι συνεχίζαμε”!
Στίς 17.1.1998 ξαναχειρουργήθηκε λόγω υποδιαφραγματικού αποστήματος. Παρέμεινε στό Ιπποκράτειο μέχρι τίς 30.1.98 καί επί ένα χρόνο στό σπίτι του μέ επανειλημμένες επανεξετάσεις από τούς γιατρούς, πρίν συνέλθει πλήρως. Σήμερα ζεί, ομολογώντας τό μεγάλο θαύμα.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Σάβ Σεπ 01, 2012 8:50 pm

ΓΙΑΤΙ ΑΝΘΙΣΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΞΕΡΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ;


Είναι ένα "μυστικό μήνυμα" τού Χριστού στούς ανθρώπους γιά να γίνουν πιστότεροι βλέποντας τήν αλήθεια τής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, η είναι μιά ακόμη προειδοποίηση γιά επερχόμενα δεινά ;

Ηράκλειο
Στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στό Ηράκλειο Κρήτης τα λουλούδια του Επιταφίου άνθισαν και πάλι 23 μέρες μετά τον στολισμό του !!

Άνθισαν ξανά τα λουλούδια του Επιταφίου στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης.
Είκοσι τρείς μέρες μετά το στολισμό του Επιταφίου και ενώ τα άνθη είχαν πια μαραθεί, την περασμένη Παρασκευή, εορτή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, οι πιστοί είδαν μπουμπούκια να ξεπροβάλουν από ξερά κλαδιά!

Δύο μέρες μετά, την περασμένη Κυριακή, οι πιστοί που παραβρέθηκαν στη Θεία Λειτουργία έμειναν άφωνοι όταν είδαν τα λουλούδια. Μάλιστα, πολλοί έσπευσαν να πάρουν λίγα απ΄ αυτά, θεωρώντας ότι πρόκειται για θείο μήνυμα.

Ο ιερέας της Αγίας Αικατερίνης και θεολόγος πατήρ Νικόλαος Μαστοράκης λέει στην «Π» ότι στα είκοσι τρία χρόνια που υπηρετεί, ουδέποτε είδε κάτι ανάλογο.
«Κι εγώ απορώ και δεν ξέρω τι απάντηση να δώσω...» λέει και προσθέτει
«Είναι ένα σημάδι. Οι πιστοί το θεωρούν ευλογία. Εμείς προσφέρουμε την αγάπη μας και ο Θεός την ανταποδίδει».

Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίας Αικατερίνης Μηνάς Μαυροειδής αναφέρει ότι με έκπληξη και δέος αντίκρισαν οι πιστοί αυτό το πρωτόγνωρο και θαυμαστό γεγονός.
«Τα λουλούδια που κυρίες της περιοχής είχαν στολίσει την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ τον Επιτάφιο της εκκλησίας της Ενορίας Αγίας Αικατερίνης της ομώνυμης Συνοικίας της Πόλης μας, ενώ είχαν ξεραθεί όπως ήταν φυσικό μετά από 23 ημέρες, την περασμένη Παρασκευή ημέρα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, άρχισαν ξανά να ανθίζουν!!
Μέσα στα ξερά λουλούδια, βγήκαν ολοζώντανα και πολύ ζωηρά, πανέμορφα λουλούδια και παρατηρούσε κανείς το εξής παράδοξο. Από το ίδιο κοτσάνι να απλώνονται ορισμένα κλαδάκια. Μερικά από αυτά ξερά και τα άλλα πολύ ζωηρά!!!» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όπως τονίζει ο ίδιος, όλοι οι πιστοί είπαν ότι πρόκειται για ένα καλό σημάδι και μεγάλη ευλογία για την ενορία και για τους κατοίκους της περιοχής.
«Ο Θεός καθημερινά μας φανερώνει θαύματα, από εμάς όμως εξαρτάται, αν θέλουμε να τα δούμε και να βελτιώσουμε την ζωή μας, ή να αδιαφορήσουμε... » καταλήγει.
(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΠΑΤΡΙΣ" 12-5-2009)


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Κυρ Σεπ 02, 2012 7:54 am

Άνθισε το ακάνθινο Στεφάνι του Εσταυρωμένου Ιησού στην ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Υμηττού



Αποκλειστικό ρεπορτάζ από τον Μάκη Βραχιολίδη

Πολλοί μιλάνε για θαύμα. Άλλοι πάλι, για θεϊκό μήνυμα. Σε καιρούς χαλεπούς, με την κρίση να μαστίζει τη χώρα μας, τη φτώχεια, τη δυστυχία και την κατάθλιψη να οδηγούν πολλούς συνανθρώπους μας στο αδιέξοδο, ακόμη και την αυτοκτονία, στις παρυφές του Υμηττού πάνω από του Παπάγου, ένα εκπληκτικό, ελπιδοφόρο όσο και ανεξήγητο φαινόμενο, λαμβάνει χώρα τις τελευταίες ημέρες.
Στην ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, το ακάνθινο στεφάνι που το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, περιέβαλε τον εσταυρωμένο Ιησού, ανθίζει!

Πάνω από δύο μήνες πέρασαν από την εβδομάδα των Παθών του Κυρίου και μικρά κόκκινα άνθη και πολλά φύλλα που όλο και πυκνώνουν, στολίζουν πλέον το ακάνθινο στεφάνι του Ιησού Χριστού!
Πολλοί, μέσα στην καταχνιά των ημερών, βλέπουν στο φαινόμενο αυτό, ως μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας.

Η ηγουμένη της ιεράς μονής κ. Χριστονύμφη Σπυροπούλου, δεν ήθελε να μας δώσει κανένα επιπρόσθετο στοιχείο για το φαινόμενο, αλλά περιορίσθηκε να πει: «Προτιμούμε να μείνει στην αφάνεια. Παρακαλώ πολύ μην δημοσιεύσετε τίποτε. Δεν θέλουμε να δοθεί δημοσιότητα, αλλά να παραμείνει ως μαρτυρία δική μας, εντός της ιεράς μονής. Δεν επιθυμούμε η ιερά μονή να αποτελέσει αφορμή για οποιονδήποτε σχολιασμό».

Η ηγουμένη, είχε δυσάρεστη εμπειρία πριν από χρόνια, όταν είχε σημειωθεί άλλο θαυματουργό φαινόμενο στο εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου (ανήκει στην μονή και βρίσκεται δίπλα από τον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο) και τότε, η επί μακρώ προσέλευση πιστών είχε αποτελέσει αντικείμενο μεμονωμένων κακόπιστων σχολιασμών, ότι –δήθεν- η ιερά μονή επωφελείτο οικονομικά από το γεγονός.
Η μακραίωνη ιστορία της ιεράς μονής, η οποία έχει αποδείξει ότι παραμένει τόπος αυστηρά μοναστηριακός και μακριά από κοσμικές εκφάνσεις, έθεσε άμεσα στο περιθώριο τέτοιες μεμονωμένες συκοφαντίες. Η σεμνότητα και το χριστιανικό ήθος της ηγουμένης άλλωστε, το αποδεικνύουν.
Το γεγονός όμως, με το κατάξερο ακάνθινο στεφάνι πάνω από τον εσταυρωμένο Ιησού, το οποίο ξαφνικά ανθίζει, δεν μπορεί να αποσιωπηθεί, διότι συγκλονίζει ως φαινόμενο από μόνο του.



Το ίδιο αποκαλύπτει και ο ιερέας Ευάγγελος Πιτσουλάκης ο οποίος κάθε Κυριακή εκτελεί το Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας στην ιερά μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου: «Το ακάνθινο στεφάνι ήταν επί τρεις μήνες κατάξερο, φρυγανιασμένο, έτοιμο να πέσει. Ήταν ένας νεκρός οργανισμός και όμως, εδώ και λίγες ημέρες βγάζει πολλά φυλλαράκια και κόκκινα μικρά άνθη. Συγκλονίστηκα όταν το είδα. Να πάνε να δουν όσοι δεν πιστεύουν στον Χριστό και στα θαύματα».

Ρωτήσαμε τον ιερέα εάν στο συγκεκριμένο μοναστήρι, έχουν σημειωθεί και κατά το παρελθόν παρόμοια θαυματουργά φαινόμενα.

Πατήρ Ευάγγελος: Γνωρίζω πολύ καλά ότι παλαιότερα, υπήρχε στην ιερά μονή μια μικρή εικόνα της Παναγίας που δάκρυζε κι έβγαζε μύρο. Την θυμάμαι την εικόνα αυτή. Μια καλόγρια που έφυγε από το μοναστήρι, πήρε μαζί της και την εικόνα.

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση του συγκεκριμένου φαινομένου; Μπορεί ένα ξερό κλαδί που δεν ποτίζεται ούτε βρέχεται, ένας νεκρός οργανισμός που παραμένει επί μήνες σε κλειστό χώρο, ξαφνικά να παίρνει ζωή;
Ρωτήσαμε τον γεωπόνο κ. Σοφιανίδη, ο οποίος ήταν κατηγορηματικός: «Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε είναι δυνατόν, ένα ξερό φυτό να ανθίσει από μόνο του».

Σε στιγμές που ο τόπος διέρχεται τεράστια κρίση και η πίστη των χριστιανών δοκιμάζεται, φαινόμενα σαν αυτό που αντικρίζουν οι προσερχόμενοι στην ιερά μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου πιστοί, στις παρυφές του Υμηττού, αν μη τι άλλο προσφέρουν παρηγοριά, ελπίδα και αισιοδοξία ότι ο Χριστός είναι ζώσα πραγματικότητα. Βρίσκεται δίπλα μας και δείχνει την παρουσία Του.
Ο πατήρ Ευάγγελος Πιτσουλάκης ομολογεί ότι και ο ίδιος αισθάνεται συγκλονισμένος για το φαινόμενο. Μιλάει για θαύμα και καλεί τους πιστούς να το δουν από κοντά

Για την Ιερά Μονή τού Αγίου Ιωάννου τού Θεολόγου, αξίζει να πούμε ότι βρίεσκεται κτισμένη στους Δυτικούς πρόποδες τού Υμηττού. Υπάγεται Εκκλησιαστικά στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών και Διοικητικά στα όρια τού Δήμου Παπάγου – Χολαργού. Κατά τον Καθηγητή Φιλοσοφίας τού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ι. Θεοδωρακόπουλο, προϋπήρχε στην θέση αυτή αρχαίος Ναός της Αρτέμιδος και αργότερα παλαιοχριστιανικός ναός της Παναγίας.
Ο κυρίως Ναός, χρονολογείται στον 11ο – 12ο αιώνα , ο νάρθηκας τέλος 13ου αρχές 14ου, η Τράπεζα και το οψοφυλάκιο τον 16ο αιώνα.
Η παράδοση λέει ότι όταν σπούδαζε ο Μέγας Βασίλειος στην Αθήνα, μελετούσε στο σημείο όπου βρίσκεται η ιερά Μονή.
Το αρχαιότερο έγγραφο πού σώζεται και αφορά στην προσφορά τού φόρου από τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής ( Πετράκης ) είναι του έτους 1702. Σε έγγραφο του έτους 1722, αναφέρεται η πώληση της περιοχής της Ιεράς Μονής στην Ιερά Μονή Πετράκη. Τον 18ο αι. κατέστη Μετόχιο της Μονής Ασωμάτων - Πετράκη. Το έτος 1942 εγκαταστάθηκε σε αυτή γυναικεία αδελφότης. Από το 1971 λειτουργεί ως Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Δευτ Σεπ 03, 2012 8:44 am

Απαιτώ! - Ένα θαύμα κατ' απαίτηση...(Αληθινή ιστορία)


Το θαύμα, που θα εξιστορηθεί τώρα, δυστυχώς, όπως έδειξαν τα πράγματα, δεν έγινε κατ᾿ ευδοκίαν Θεού αλλά κατ᾿ απαίτησιν κάποιας μητέρας, που θεώρησε η δυστυχής τη δική της γνώμη και επιθυμία πιο σωστή από τη Θεία απόφαση που είχε ληφθεί για το καλό του παιδιού της.
Γι᾿ αυτό και μπαίνοντας στην εκκλησία της Παναγίας μαζί με άλλους συμπροσκυνητάς, διότι είχε έρθει με πούλμαν από ένα μεγάλο χωριό του νομού Αχαΐας, φώναζε
―Απαιτώ, Παναγία μου, το παιδί μου να γίνει καλά.
Όταν της υπεδείχθει ότι δεν πρέπει να λέη στην Παναγία «απαιτώ», εκείνη είπε•
―Το απαιτώ, γιατί το παιδί μου είνε 28 χρονών και έχει μικρό παιδάκι και οι γιατροί είπαν ότι σε 15 μέρες θα πεθάνη, γιατί έχει ολικό καρκίνο.
Όσοι την άκουσαν να προσεύχεται κατ᾿ αυτό τον τρόπο, προσπάθησαν να την συμβουλεύσουν• της είπαν, πως στην προσευχή πρέπει να παρακαλούμε και όχι να απαιτούμε, γιατί ο Θεός, ο πραγματικός πατέρας των ανθρώπων, αγαπά το πλάσμα Του απείρως περισσότερο ακόμη κι από μία μάνα. Επί πλέον της είπαν ν᾽ αφήσει το παιδί της στα χέρια της Παναγίας να το σώσει, γιατί Εκείνη δίνει τη βοήθειά της κατά το συμφέρον του κάθε ανθρώπου. Αυτή όμως, δυστυχώς, πιο εξαγριωμένη φώναζε•
―Απαιτώ, απαιτώ, Παναγία μου, το παιδί μου να γίνει καλά!!
Δεν ήθελε να καταλάβει πως κανείς δεν πρέπει να απαιτεί, γιατί η Παναγία, σαν στοργική Μάνα, ξέρει καλύτερα απ᾽ όλους μας τι είνε καλύτερο πρώτα για την σωτηρία της ψυχής μας. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μάς έδωσε το υπόδειγμα της σωστής προσευχής• «Πάτερ μου, ει δυνατόν εστι, παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο, πλην ουχ ως εγὼ θέλω, αλλ’ ως συ» (Ματθ. 26,39) Την τελευταία απόφαση την αφήνουμε στην αλάνθαστη και σωτήρια κρίση του Θεού.


Μετά από ένα περίπου χρόνο, κάποιος από τους προσκυνητάς που είχαν έρθει με την εν λόγω μητέρα, ξαναήλθε να προσκυνήσει την Χάρη Της και έλεγε μεγαλοφώνως μπροστά στην εικόνα της Παναγίας•
―Παναγία μου, το θέλημά Σου να γίνεται, μα το κακό που είδα στο χωριό μου!…
Όταν ρωτήθηκε τι έγινε στο χωριό του, απάντησε και διευκρίνισε πότε είχε έρθει και για ποιο περιστατικό μιλούσε. Αναφερόταν στην περίπτωση της κυρίας που φώναζε το «απαιτώ». Τότε η ηγουμένη τον ρώτησε•
―Τι έγινε ο γιος της κυρίας;
―Έγινε καλά, αλλά τώρα δεν υπάρχει ούτε αυτός ούτε οι γονείς του.
Στην απορία «γιατί;» ο προσκυνητής απήντησε με θλίψη•
―Όταν ο γιος της έγινε καλά, πήγε σ᾽ ένα νυχτερινό κέντρο και συνδέθηκε με την εκεί τραγουδίστρια. Έφυγε από το σπίτι του και έμενε στην τραγουδίστρια.
Οι γονείς του, που στενοχωρούντο για την παράνομη αυτή συμπεριφορά του, όταν τον συναντούσαν τον συμβούλευαν να αλλάξη τακτική.
―Δεν κάνει, παιδί μου, του έλεγαν• έχεις νέα γυναίκα και μικρό παιδί, γύρισε σπίτι σου.
Επειδή όμως ο γιος ενωχλείτο από τις συμβουλές των γονέων του, μια μέρα που θύμωσε πολύ εναντίον τους, πήρε το κυνηγετικό του όπλο (γιατί ήταν και κυνηγός) σκότωσε τη μάνα του και τον πατέρα του και εν συνεχεία αυτοκτόνησε!

Όσοι άκουσαν το περιστατικό έφριξαν. Μητροκτόνος, πατροκτόνος και αυτόχειρας!

Δεν ήταν απείρως καλύτερα να φύγη με έναν φυσιολογικό θάνατο, και μάλιστα εξιλεωτικό, όπως γίνεται όταν υπομένει ο ασθενής την αρρώστια του; Η Παναγία δεν ήξερε καλύτερα; Η σαρκική του μάνα απαιτούσε την υγεία του σώματος και αγνοούσε τον κίνδυνο του χαμού της ψυχής του παιδιού της, που τώρα είνε αιώνιος. Ενώ η στοργική Παναγία, γνωρίζοντας τον κίνδυνο, προσπάθησε να το εξιλεώση με την αρρώστια, για να σωθή η ψυχή του. Η παράλογη απαίτηση της μάνας το κατεδίκασε αιωνίως.

Είθε με απόλυτη εμπιστοσύνη να αναθέτουμε κάθε πρόβλημά μας, χωρίς υποδείξεις λύσεως, στην Παναγία• και Εκείνη, να πιστεύουμε απόλυτα, ό,τι επιτρέψει θα είνε και η καλύτερη λύση των προβλημάτων μας κατά το «γενηθήτω το θέλημά Σου».

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012 ΑΡ. ΦΥΛ. 703/ Π Η Γ Η


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τρί Σεπ 04, 2012 10:01 am

«Ήταν πολύ ωραίος ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, μπαμπά». Απίστευτη εμπειρία 4χρονου αγοριού την ώρα της εγχείρησης

Μια παρατήρηση για τον ξάδελφο του Ιησού, του οποίου το όνομα δεν θυμόταν, ότι «ήταν πολύ ωραίος», έκανε τον Todd Burpo να πειστεί ότι η εμπειρία του γιου του κατά τη διάρκεια μιας σχεδόν θανατηφόρας ασθένειας ήταν κάτι το εξωπραγματικό.
Στο νέο βιβλίο "Ο Παράδεισος είναι Αληθινός", ο Τόντ και η Σόνια Μπόυρπο, μαζί με την Lynn Vincent, αφηγούνται την εκπληκτική ιστορία που αποκάλυψε ο γιος τους, Colton Burpo.
«Γνωρίζατε ότι ο Ιησούς έχει ένα ξάδελφο; Ο Ιησούς μου είπε ο ξάδερφός του τον βάπτισε», είπε ο Colton στον πατέρα του ένα βράδυ, όπως παρατίθενται στο κεφάλαιο 12 του βιβλίου.
Ο Todd, που είναι πάστορας, συμφώνησε.
"Η Αγία Γραφή λέει το όνομα του εξάδελφου του Ιησού, ότι είναι Ιωάννης".
Αλλά μετά σταμάτησε και τα έβαλε με τον εαυτό του, που έδωσε αυτές τις πληροφορίες.
"Δεν θυμάμαι το όνομά του," είπε ο Colton χαρούμενος, "αλλά ήταν πολύ ωραίος!"
«Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είναι ‘ωραίος’;!» γράφει ο Todd. «Ακριβώς την ώρα που συλλογιζόμουν το νόημα της δήλωσης του γιου μου - ότι είχε συναντήσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή – ο Colton κοιτούσε επίμονα ένα πλαστικό άλογο που είχε μέσα στα παιχνίδια του και το κράτησε για να μου το δείξει : «Μπαμπά, ήξερες ότι ο Ιησούς έχει. άλογο;»
Το βιβλίο αναφέρεται στην ιστορία του 4χρονου γιου ενός πάστορα σε ένα μικρό χωριό στην Νεμπράσκα που κατά τη διάρκεια της έκτακτης χειρουργικής επέμβασης έχασε τις αισθήσεις του και βρέθηκε στον Ουρανό. Και επέστρεψε.
Το αγόρι περίγραψε στη συνέχεια, ότι ήταν σε θέση να κοιτάζει κάτω και να βλέπει τον γιατρό που τον χειρουργούσε και τον μπαμπά του να προσεύχεται στην αίθουσα αναμονής. Μίλησε επίσης ότι συνάντησε την "αδελφή του", που είχε πεθάνει με αποβολή, για την οποία κανείς δεν του είχε πει κάτι, και του προπάππου του, ο οποίος πέθανε 30 χρόνια πριν γεννηθεί ο Colton.
Ο πάστορας Burpo, σε μια συνέντευξή του WND, είπε ότι αυτός και η οικογένειά του θεώρησαν ότι αυτό που συνέβη στον Colton, η ασθένειά του, η χειρουργική επέμβαση που του έσωσε τη ζωή και η ανάρρωσή του ήταν κάτι που δεν μπορούσαν να κρατήσουν για τον εαυτό τους.
"Βιώσαμε τη θεραπεία και την ειρήνη, όταν μας μίλησε για την αδελφή του στον Ουρανό», είπε. "Για τη συνάντησή του με τον παππού μου. Νιώσαμε μεγάλη ειρήνη. Ο Θεός μας κατέπληξε και δεν ήταν σωστό να το κρατήσουμε για τον εαυτό μας."
Είπε ότι του ήταν δύσκολο να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο που θα επέτρεπε σε άλλους να δουν τη ζωή της οικογένειάς του. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν ότι "κυριολεκτικά εκατοντάδες" άνθρωποι κατέθεσαν και εκείνοι τις δικές τους εμπειρίες με τον Ουρανό.
"Εκπλαγήκαμε με τον αριθμό των ανθρώπων που μοιράστηκαν μαζί μας», είπε, «πράγματα που φύλαγαν για τον εαυτό τους».
Ο Burpo είπε ότι πιστεύει ότι ο Θεός καλεί πάντα κόσμο, σε κάθε γενιά. Αλλά είπε ότι το βιβλίο δεν πρόκειται να πει στους αναγνώστες κάποιο χρονοδιάγραμμα των εσχάτων καιρών ή κάποια προφητεία.
«Είχα μια συζήτηση με τον Colton γι’ αυτό. Ο Θεός δεν θέλει ο κόσμος να ξέρει. Δεν θα το διαχειρίζονταν σωστά. Τους θέλει να είναι πάντα έτοιμοι», είπε.
Είπε ότι η οικογένεια ασχολείται με ένα άλλο έργο, τώρα που θα πω την ίδια ιστορία στα παιδιά.
«Το πράγμα που πάντα πίστευα, είναι ότι η ιστορία του Colton, είναι η εμπειρία ενός παιδιού. Θα πρέπει να ειπωθεί στα παιδιά."
«Αλλά και οι ενήλικοι, ωστόσο, μπορεί να διδαχθούν από την εμπειρία αυτή».
Μίλησε για τη δική οργή του κατά τη διάρκεια δοκιμασιών που υπέφερε η οικογένειά του.
Και νομίζει ότι η εμπειρία είναι μια επιβεβαίωση για τον Παράδεισο και για το ποιος είναι ο Θεός.
«Πρέπει απλά να το αποδεχθούμε. Όπως ένα παιδί», είπε. «Υπάρχει κάτι εκεί που κόσμος θέλει να ακούσει από ένα παιδί. Δεν θέλουν να το ακούσουν από τους ενήλικες".
Ο αντίκτυπος του βιβλίου ήταν «καταπληκτικό;», είπε. "Ήδη έχουν γίνει 16 μεταφράσεις".
Μετά τις παρατηρήσεις σχετικά με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή που ήταν "ωραίος", ο Colton Burpo περίγραψε «ένα άλογο σαν το ουράνιο τόξο» ("a rainbow horse") που ανήκε στον Ιησού.
«Υπάρχουν πολλά χρώματα," εξήγησε ο Colton.
"Πού υπάρχουν πολλά χρώματα, Colton;"
«Στον ουρανό, μπαμπά. Εκεί είναι όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου».
"Τότε άρχισε να γυρίζει το κεφάλι μου. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι αυτό που άκουγα ήταν ότι ίσως ο Colton είχε κάποιου είδους θεϊκής επίσκεψης. Ίσως ο Ιησούς και οι άγγελοι είχαν εμφανιστεί σε αυτόν στο νοσοκομείο. Είχα ακούσει παρόμοιες ιστορίες πολλές φορές για ανθρώπους που ήταν τόσο κοντά στο θάνατο, όπως ο Colton. Τώρα ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν μόνο ότι ο γιος μου έλεγε ότι είχε αφήσει το σώμα του. Έλεγε ότι είχε αφήσει το νοσοκομείο".
"Ήσουν στον Παράδεισο;"
"Ε, ναι, μπαμπά."


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τετ Σεπ 05, 2012 9:34 am

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ...


Στήν εισβολή τής Κύπρου είχε εξαφανιστεί από το Μοναστήρι μαζί με το σπαθί του γιά μιά εβδομάδα ! Πού ήσουν Ταξιάρχη μου καί πού πολεμούσες γλιτώνοντάς μας από τά χειρότερα;

Πριν έναν περίπου χρόνο, επισκεφτήκαμε, στην Παιδιατρική Κλινική του Τζάνειου Νοσοκομείου Πειραιά, την κόρη του κουμπάρου μας, η οποία είχε χτυπήσει το πόδι της και νοσηλευόταν.
Εκεί είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε ένα κοριτσάκι τεσσάρων χρόνων, το οποίο χρωστούσε τη ζωή του στον ίδιο τον Ταξιάρχη.
Πραγματικά ήταν απίστευτο το γεγονός που έζησαν οι γονείς τού μικρού κοριτσιού, οι οποίοι ευλαβούνταν πολύ τον Ταξιάρχη.
Σας γράφω, λοιπόν, το περιστατικό, όπως ακριβώς το άκουσα:
Η κοπέλα (μητέρα του κοριτσιού) όταν ήρθε η ώρα να γεννήσει, εισήχθη στο μαιευτήριο και ως συνήθως, έξω από το χειρουργείο ήταν ο μέλλων πατέρας με όλους τους κοντινούς συγγενείς, περιμένοντας το ευτυχές γεγονός.
Όμως, μετά από πολύωρη αναμονή, βγαίνει ο ιατρός κατάχλωμος και βιαστικός, και αντί ευτυχούς γεγονότος αναγγέλλει ότι το μωρό... ενώ έβγαινε κανονικά, ξαφνικά κόλλησε το κεφαλάκι του στον κόλπο της μήτρας και δεν βγαίνει.
«Καταβάλλουμε προσπάθειες αλλά ακόμα και εάν σωθεί και δεν πεθάνει από ασφυξία, λόγω έλλειψης οξυγόνου, θα έχει υποστεί βλάβες ο εγκέφαλος...».
Αυτά είπε ο ιατρός και βιαστικά έφυγε για να ξαναμπεί στο χειρουργείο και να συνεχίσει τις αγωνιώδεις προσπάθειες.
Τα λόγια του είχαν πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία. Τα έχασαν όλοι και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Την ώρα εκείνη με λίγο κουράγιο που βρήκε η μέλλουσα γιαγιά, ψέλλισε στο παλικάρι:
«Πήγαινε παιδί μου στην εκκλησία απέναντι και άναψε ένα κερί στον Ταξιάρχη. Εκείνος μπορεί να σώσει το παιδί μας».
Χωρίς δεύτερη σκέψη ο νέος άντρας έτρεξε και προσευχόμενος με δάκρυα στον Ταξιάρχη άναψε το κεράκι και γύριζε βιαστικά πίσω για να δει τί έκβαση θα είχε η όλη κατάσταση. Και από εδώ αρχίζουν τα παράξενα!
Μπαίνοντας στην είσοδο του νοσοκομείου, ένα άγνωστο παλικάρι τραυματιοφορέας τον σταματάει και του λέει:
«Μη φοβάσαι, ησύχασε. Όλα πήγαν καλά. Είναι καλά και η γυναίκα σου αλλά και η κόρη σου. Όλα τέλειωσαν καλά».
Το παλικάρι τον χιλιοευχαρίστησε κι ανακουφισμένο έτρεξε επάνω. Φτάνοντας στον όροφο, τους βλέπει όλους να περιμένουν με την ίδια αγωνία όπως ακριβώς τους είχε αφήσει.
Δεν ήξεραν τίποτε από αυτά που του είχε πει ο τραυματιοφορέας αλλά ούτε και είχαν νέα από τον ιατρό. Την ώρα που γίνονταν αυτά και ο μέλλων πατέρας κοιτούσε την μητέρα του παραξενεμένος, βγαίνει ο ιατρός ανακουφισμένος αλλά πλήρως σαστισμένος, και τους λέει τα εξής:
«Όλα πήγαν καλά και είναι καλά και η γυναίκα σας και το κοριτσάκι σας» και συνεχίζοντας να μιλάει αργά σαν υπνωτισμένος τους είπε:
«Ξέρετε, συνέβη κάτι πολύ παράξενο. Την ώρα που αγωνιζόμασταν μάταια και εγώ και οι μαίες να κάνουμε κάτι μη θέλοντας να πιστέψουμε ότι χάσαμε πια το παιδί, ανοίγει η πόρτα του χειρουργείου και μπαίνει ένας νεαρός τραυματιοφορέας και μας λέει «κάντε στην άκρη. Θα την ξεγεννήσω εγώ».
Χωρίς να ρωτήσουμε το παραμικρό και δίχως να φέρουμε αντίρρηση υπακούσαμε , κάναμε στην άκρη και τον κοιτούσαμε σαν υπνωτισμένοι να ξεγεννάει την γυναίκα σας. Μετά από λίγο κρατούσε στα χέρια του το κοριτσάκι σας υγιέστατο και χωρίς να έχει υποστεί την παραμικρή βλάβη».
Ο ιατρός μιλούσε σαν χαμένος ενώ οι συγγενείς και ο πατέρας έκλαιγαν από χαρά αλλά και ευγνωμοσύνη στον Άγιο Ταξιάρχη, διότι όπως κατάλαβαν όλοι, ο μυστηριώδης τραυματιοφορέας δεν ήταν άλλος από Αυτόν.
Αυτό ήταν το μεγάλο και φοβερό θαύμα που άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.
Αδελφοί μου, μη φοβάστε τίποτα. Ζει ο Θεός μας !
Και οι Άγιοι και οι Άγγελοι είναι σκέπη και προστάτες μας, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΙ ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ. Και ας έχουμε στο μυαλό μας και κάτι άλλο.
Εάν δεν εισακουστεί καμιά φορά η προσευχή μας και δεν ζήσουμε κι εμείς ένα τέτοιο θαύμα, ΜΗΝ σκανδαλιστούμε, ΜΗΝ γογγύσουμε, ΜΗΝ πούμε γιατί σε εκείνους και όχι σε εμάς.
Ποτέ μην κάνουμε τέτοια σκέψη.
Να θυμόμαστε πάντα πως όταν δακρύζουμε εμείς, δακρύζει κι ο Χριστός, ο οποίος έδωσε το Αίμα Του επάνω στο Σταυρό για όλους εμάς και είναι ο ΜΟΝΟΣ που μας αγαπάει πραγματικά.
Για να μην εκπληρώνει λοιπόν, κάτι που διακαώς εμείς ζητούμε κάποιο λόγο θα έχει. Εκείνος ξέρει πολλά περισσότερα από το φτωχό και μικρό μας μυαλό.
Πρέπει να μάθουμε να έχουμε πάντοτε εμπιστοσύνη στην Κρίση Του και στο Θέλημά Του. Είναι ο Δημιουργός μας και δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ. Ότι κι αν γίνει.
http://www.kivotoshelp.gr/Pages/MixailSymis.htm


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Πέμ Σεπ 06, 2012 11:10 am

Διάσωση από θάνατο εκ πνευμονικής εμβολής
Ο Δημήτρης Αντ. Βακαλόπουλος (Πολύκαστρο, 23430¬22310) τό Φεβρουάριο τού 1995 σέ ποδοσφαιρικό παιχνίδι δέχθηκε κλωτσιά αντίπαλου καί έπαθε κάταγμα κνήμης καί περόνης στό δεξί πόδι. Στό Νοσοκομείο “'Αγιος Δημήτριος” τού έγινε ενδομυϊκή ήλωση. Βγήκε μέ ανάρρωση στό σπίτι. Σέ τρείς εβδομάδες άρχισε νά πρήζεται τό υγιές αριστερό του πόδι καί παρουσίαζε πυρετό 39ο¬40ο μέ σπασμούς. Τοπικός γιατρός χορήγησε φαρμακευτική αγωγή γιά πνευμονία, έπειτα όμως υπέδειξε τήν εισαγωγή σέ Νοσοκομείο. Στό Κιλκίς ο γιατρός υπέθεσε πώς είχε θλάση καί τούς έστειλε πίσω. 'Ομως είχε πόνους στό στήθος, δυσκολία αναπνοής, τό ένα πόδι ενηλωμένο, τό άλλο πρησμένο, καί υψηλό πυρετό. Ο γιατρός Παντ. Μαϊδάνογλου διέγνωσε κατά 99,5 % θρομβοφλεβίτιδα καί συνέστησε κατεπειγόντως Νοσοκομείο! Επί 11¬15 μέρες στό Κιλκίς δέν έδιναν βάση στή διάγνωση Μαϊδάνογλου, ο άρρωστος είχε μείνει στά μισά του κιλά (42 κιλά)! Είχε χάσει τήν επαφή μέ τόν κόσμο! 'Εβλεπε Αγίους νά τόν φωνάζουν, δάση, λιβάδια, λουλούδια, Αγγέλους στά λευκά μέ φτερά, σέ κύμα γαλήνης, ρυάκια, ποταμάκια. 'Επαθε κρίση, δέν ανέπνεε, μελάνιασε!
Ο αδελφός του Παγώνης Βακαλόπουλος (γνωστός ποδοσφαιριστής στήν “Εθνική” Ελλάδος καί τόν “Ηρακλή” ) έφερε
τόν αγγειολόγο κ. Φιλίππου 3 τά χαράματα. Ο νέος γιατρός διέγνωσε θρόμβωση καί πνευμονική εμβολή! Μέ υπογραφή τού πατέρα του τόν μετέφεραν αμέσως στό Παπανικολάου. Τό σπινθηρογράφημα καί τό αγγειογράφημα έδειξαν 100% βουλωμένη αρτηρία στούς πνεύμονες! Ο καθηγητής κ. Σπύρου είπε στόν πατέρα: “Είναι ετοιμοθάνατος. Βάλτε υπογραφή. Εγώ θά τού κάνω τομή από πάνω μέχρι κάτω. Εκεί πού θά εντοπίσουμε τό θρόμβο ή τούς θρόμβους, θά τούς εκροφούμε• αλλά στά πρώτα 5΄ θά μείνει στό χειρουργείο. Πάτε νά τόν δείτε από ένα λεπτό στήν Εντατική, αλλά νά μήν κλάψει κανείς, καί μάς μείνει τό παιδί από τώρα”!
Η μητέρα μέσα στό κλάμα της συνομιλώντας μέ συνοδούς άλλων ασθενών έμαθε γιά τή Μυτιλήνη καί τηλεφώνησε γιά Παράκληση• μιλούσε πολλή ώρα μέ τό καρτοτηλέφωνο, καί η κάρτα της δέν έγραψε ούτε μιά μονάδα (ένδειξη ότι κάτι εξαιρετικό άρχισε νά συμβαίνει, όπως κατανόησαν αργότερα). Εισερχόμενη στή ΜΕΘ τού έδωσε τό βιβλιαράκι τού Αγίου, τού είπε ότι είναι σοβαρά καί νά προσευχηθεί καί ο ίδιος στόν 'Αγιο νά τόν γιατρέψει. Μόλις έμεινε μόνος, προσευχήθηκε: “άγιε Ραφαήλ, άν υπάρχεις πραγματικά, έλα καί σέ μένα νά μέ κάνεις καλά”. Καί η μητέρα του παρακαλούσε συνεχώς μέ πίστη καί δάκρυα: “άγιε Ραφαήλ, εγώ είμαι αμαρτωλή. Σέ παρακαλώ, άς σέ δεί τό παιδί μου”!
'Υστερα από κάποια ώρα (5 λεπτά; 5 ώρες; δέ θυμάται) ο Δημήτρης ένιωσε νά τόν χτυπά στά μάτια ένα πολύ εκτυφλωτικό φώς σάν από 1000 προβολείς. Παρακαλούσε επίμονα τή νοσοκόμα νά τό σβήσει, καί εκείνη τόν διαβεβαίωνε ότι όλα ήταν σβηστά. Σιγά σιγά τό εκτυφλωτικό φώς απομακρυνόταν καί στή θέση του φάνησε ένας Ιερέας, όπως στό εξώφυλλο τού βιβλίου τής Παρακλήσεως, όρθιος στόν αέρα! Μέ τά μάτια του ανοικτά τόν ρώτησε: “Πώς εμφανίστηκες εδώ; Ποιός είσαι;” “Είμαι ο άγιος Ραφαήλ καί ήρθα νά σέ κάνω καλά”. “Πώς μπήκες μέσα; Καί πώς θά μέ κάνεις καλά;” “Πίστεψέ με, καί αύριο θά είσαι καλά”. Εξαφανίστηκε.Συλλογιζόταν, πώς θά τόν γιάτρευε, ποιός είναι… Εμφανίζεται ο Ιερωμένος πάλι, μέ αυστηρή όμως όψη, καί τόν επιτιμά: “Τολμάς νά αμφιβάλλεις ότι μπορώ νά σέ θεραπεύσω;”. 'Εμεινε κατάπληκτος ο άρρωστος μέ τήν ιδέα τού πώς μπορούσε νά γνωρίζει τή σκέψη του ο Κληρικός εκείνος. “Δέν αμφιβάλλω, αλλά πώς θά μέ γιατρέψεις;” “Πίστεψέ με, Δημήτρη, καί αύριο θά είσαι καλά. Πρέπει όμως νά πιστέψεις”.
Σημειωτέον ότι, όση ώρα συνομιλούσε μέ τόν 'Αγιο, η νοσοκόμα προσπαθούσε νά τόν ηρεμήσει: “Δημήτρη, ηρέμησε. Γιατί παραμιλάς; Δέν είναι κανένας εδώ μέσα; Μόνο εγώ κι εσύ”. Τότε ο 'Αγιος τού λέει: “Αυτή δέ μέ βλέπει ούτε μέ ακούει. Μόνον εσύ”. Ωστόσο πάλι σκέψεις αμφιβολίας στό μυαλό τού αρρώστου: “Μάς δουλεύει ο πάτερ αυτός; Μήπως έχω τρελαθεί καί δέ βλέπω καλά; Τί μού συμβαίνει; Είναι δυνατόν;”
Γιά τρίτη φορά εμφανίζεται ο 'Αγιος μαζί μέ ένα κοριτσάκι μέ πλεξούδες, βαδίζοντας όμως τώρα. Πλησιάζοντάς τον τού λέει" “Κακομοίρη μου, δέν μέ πιστεύεις καθόλου. Δυό φορές ήρθα γιά χάρη τής μάνας σου, πού κλαίει απέξω καί μέ παρακαλάει, καί μιά γιά χάρη σου. 'Αλλη φορά δέν θά σού ξαναπαρουσιαστώ. Τρίτη καί τελευταία. Πίστεψέ με καί αύριο θά είσαι καλά”. Καί γυρίζοντας πρός τό κοριτσάκι: “Ρηνούλα, φέρε τήν τσάντα μου” (όπως τών ιατρών). 'Εβγαλε μιά άσπρη ιατρική ποδιά καί, βγάζοντας τά μώβ ράσα του, τή φόρεσε. “Δημητράκη, αύριο θά είσαι καλά, άν μέ πιστέψεις μόνο. Τώρα φεύγω, γιατί μέ χρειάζονται στό Λονδίνο. Πάμε, Ρηνούλα, τό παλικάρι αυτό θά γίνει καλά. Καί τό πόδι του καί τά πνευμόνια του είναι γερά”. Ο ασθενής κάλεσε τή μητέρα του, τής τά διηγήθηκε, κι εκείνη σταυροκοπήθηκε κλαίγοντας από συγκίνηση.
Τό πρωί ήρθαν, γιά νά τού κάνουν τή σοβαρή επέμβαση, αλλά διαπίστωσαν μέ τό σπινθηρογράφημα ότι οι θρόμβοι από πηχτό αίμα είχαν εξαφανιστεί από τά πνευμόνια καί τίς φλέβες του. Τού τοποθέτησαν μόνο φίλτρα στήν κάτω κοίλη φλέβα. Σέ 4 μέρες πήρε εξιτήριο. Ο κ. Σπύρου είπε στή μητέρα του: “'Η κάποιον άγιο είχατε στήν οικογένειά σας ή κάποιος ήταν τυχερός”. Καί ο κ. Φιλίππου είπε στόν αδελφό του: “Σάν επιστήμονας δέν μπορώ νά τό εξηγήσω. Κάποιον έχετε εκεί πάνω”. Οι γονείς του ήρθαν καί έκαναν Παράκληση στό Μοναστήρι μας. Αργότερα έφεραν καί τόν ίδιο. Αναγνώρισε τόν 'Αγιο Ραφαήλ τών τριών θαυμαστών εμφανίσεων στό μεγάλο προσκυνητάρι, μόνο πού τόν είχε δεί μέ μώβ (ηγουμενικό) μανδύα καί έλαμπε τό στήθός του.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Παρ Σεπ 07, 2012 9:51 am

Διάσωση από κτύπημα κεραυνού

Διηγείται η Αρχοντούλα Μιχ. Θεοδώρου (Γέφυρα Θεσσαλονίκης): «Τό Μάρτιο τού 2000 τό παιδί μου υπηρετούσε στήν Αλεξανδρούπολη. Σέ 15 μέρες θά απολυόταν, αλλά εγώ ένα βράδυ είχα προαίσθηση γιά κάτι κακό. Εκείνο τό βράδυ ο Δημήτρης ήταν σκοπιά, ενώ έβρεχε πολύ. Μεταξύ 4 καί 6 τά ξημερώματα, έπεσε κεραυνός δίπλα του, τόν χτύπησε καί τόν έρριξε κάτω. Τόν μετέφεραν στό Νοσοκομείο μέ μεγάλη αρρυθμία στήν καρδιά, μουδιασμένο τό αριστερό του χέρι καί τό δεξί πόδι. Σέ λίγες μέρες όμως συνήλθε, καί αποκαταστάθηκε η υγεία του. Μετά τήν απόλυσή του, είδα στόν ύπνο μου ένα μοναχό, πού μέ πλησίασε καί μού είπε: “Νά ξέρεις, πού δέν σκοτώθηκε τό παιδί σου από τόν κεραυνό, ήταν θαύμα τού αγίου Ραφαήλ. Θέλω νά πάς νά τό πείς, καί νά γραφτεί”».


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 9 και 0 επισκέπτες