Θαύμα του Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως

[gkou]

Θαύμα του Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως



…Από το πλήθος των θαυμάτων του Αγίου Λουκά , παραθέτουμε μόνον το 19 της σελίδος 76, που αφορά τον Αρχιμανδρίτη π. Χ.Π. πρωτοσύγκελο.
«… Είχα διαβάσει το βιβλίο του π. Νεκταρίου Αντωνοπούλου για τον Άγιο Λουκά και είχα πολύ συγκινηθεί. Στη συνείδησή μου πλέον ήταν ένας μεγάλος άγιος.
Κατά τα μέσα Ιανουαρίου 2000 είχα μία σχετική δυσφωνία ύστερα από κάποια ίωση, κάτι το σύνηθες για τον φιλάσθενο οργανισμό μου σε περίοδο χειμώνος. Όμως δεν πρόσεξα, μιλούσα, λειτουργούσα και εκήρρυτα ασταμάτητα μετά δυσκολίας, αλλά αυτό επιδείνωνε την κατάσταση και εξελίχθηκε σε λαρυγγίτιδα, κατόπιν σε χορδίτιδα και κατέληξε σε λευκοπλακία (στάδιο προκαρκινικό). Δύο μήνες ταλαιπωρήθηκα και παρά τις επισκέψεις μου σε έξι ωτορινολαρυγγολόγους, συμπεριλαμβανομένου και του καθηγητού Χ., κορυφαίου επιστήμονος, η κατάσταση χειροτέρευε. Αποφασίστηκε εγχείρηση, η οποία θα γινόταν σε νοσοκομείο της πόλης μας και στην οποία χειρουργεί ο καθηγητής. Αναβλήθηκε όμως λόγω ασπιρίνης που είχα πάρει την προηγούμενη μέρα. ( Κατά τα λεχθέντα από τον καθηγητή, η ασπιρίνη επιδρά στον οργανισμό κάποιες μέρες και αποφεύγονται οι εγχειρήσεις επειδή προκαλεί αιμορραγίες). Προγραμματίστηκε εγχείρηση ύστερα από δεκαπέντε μέρες, χωρίς να παίρνω φάρμακα αλλά και χωρίς να μπορώ να ομιλώ, πολύ περισσότερο να ψάλλω.
Αποσύρθηκα στο σπίτι των γονέων μου, κλείστηκα στο δωμάτιό μου και άρχισα να παρακαλώ τον άγιο Λουκά τον ιατρό να με θεραπεύσει. Επί δεκαπέντε ημέρες- και επειδή δεν είχα εικόνα του- είχα βάλει το βιβλίο του πάνω σ’ ένα μικρό τραπεζάκι και του άναβα κερί από το πρωί που ξυπνούσα ως το βράδυ την ώρα του ύπνου και με το βιβλίο του σταύρωνα το λαιμό μου.
Την ημέρα της προγραμματισμένης εγχειρήσεως ( 14 Μαρτίου) πήγα στο νοσοκομείο και ο γιατρός εξεπλάγη, γιατί είχα τελείως θεραπευτεί. Δεν χρειάστηκε εγχείρηση, επέστρεψα στα καθήκοντά μου και λειτούργησα 19 Μαρτίου, Κυριακή της Ορθοδοξίας, με χαρά και χωρίς πρόβλημα. Έκαμα και περιοδεία σε πολλές ενορίες λειτουργών και κηρύττων. Αξιώθηκα δε να έλθω αμέσως μετά το Πάσχα στην Ι. Μονή Σαγματά για να προσκυνήσω το τεμάχιο του σεπτού λειψάνου του αγίου Λουκά και να τον ευχαριστήσω…».

Από το βιβλίο: «ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ
ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

[mark]

ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΗΛΙΑ
Κυριακή, 10 Ιούνιος 2012



Ο μικρός Ηλίας διεγνώσθη ότι έπασχε από λευχαιμία. Ο π. Σωσίπατρος ο οποίος είναι ο θείος του μικρού αγοριού ήταν επί πολλούς μήνες δίπλα στον ανεψιό του σε νοσοκομείο της Αθήνας μαζί με τον συνεφημέριό του π. Γρηγόριο. Η κατάσταση της υγείας του -μερικών μηνών- βρέφους ήταν πολύ κρίσιμη και οι γιατροί δεν έδιναν πολλές ελπίδες στους οικείους.

Ο π. Σωσίπατρος και οι οικείοι του εναπόθεσαν όλες τις ελπίδες τους στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό και καθημερινά έψαλλαν την παράκληση του Αγίου ελπίζοντας στο θαύμα. Η πίστη στον Άγιο Λουκά ότι θα επέμβει για άλλη μία φορά θαυματουργικά τελικά ενήργησε και ο Άγιος δια θαυμαστού τρόπου έδειξε ότι είναι παρών και ότι θα θεραπεύσει τον μικρό Ηλία.

Το θαυμαστό γεγονός μας το διηγήθηκε ο π. Σωσίπατρος: « Ο μικρός Ηλίας ήταν κάποιων μηνών και οι γιατροί διέγνωσαν ότι έχει λευχαιμία. Εγώ μαζί με τον π. Γρηγόριο κάναμε βάρδιες στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν. Παραμονή της κοιμήσεως του Αγίου Λουκά δηλαδή 10 Ιουνίου ο π. Γρηγόριος αργά το βράδυ έφυγε από το νοσοκομείο για να ξεκουραστεί και άφησε εμένα στο πόστο του ...;. Αφού κάθησα δίπλα στον μικρό Ηλία κοιτώντας το παιδί άρχισα για άλλο ένα βράδυ να προσεύχομαι στον Άγιο Λουκά ...


- Άγιε Λουκά θεράπευσε τον δούλο σου Ηλία ... Άγιε Λουκά θεράπευσε τον δούλο σου Ηλία ... Άγιε Λουκά θεράπευσε τον δούλο σου Ηλία ...όμως δεν πρόλαβα καλά καλά να τελειώσω την προσευχή μου και χτυπά το κινητό τηλέφωνό μου ...ήταν ο π. Γρηγόριος ο οποίος με μία τρομαγμένη-συγκινημένη- τρεμάμενη αλλά και χαρούμενη φωνή μου λέγει:

- π. Σωσίπατρε ... ο Άγιος Λουκάς έκανε και πάλι το θαύμα του!!
Τι είχε γίνει; Όταν έφυγε από το νοσοκομείο πήρε ένα ταξί για να τον πάει στο σπίτι που έμενε ...λίγο πριν φτάσουν λοιπόν στο σπίτι ο άγνωστος ταξιτζής ρωτά τον π. Γρηγόριο:
-Πάτερ όλα καλά;
Ο π. Γρηγόριος απαντά αμήχανα :
- Όλα καλά ...;
Ο ταξιτζής όμως επιμένοντας ξαναρωτά:
-Πάτερ όλα καλά;
Ο π. Γρηγόριος μην θέλοντας να συνεχίσει την συνομιλία μαζί με τον άγνωστο ταξιτζή και νομίζοντας ότι τυπικά του έκανε την ερώτηση αυτή μιας και σίγουρα τον έβλεπε στενοχωρημένο απαντά και πάλι κοφτά:
-Όλα καλά ...; Και τότε ο ταξιτζής του λέγει:
-π. Γρηγόριε αυτό το παιδί που φροντίζετε και ο οποίο δεν είναι δικό σας θα γίνει καλά!
Ο π Γρηγόριος σάστισε προς στιγμή και απευθυνόμενος στον άγνωστο τον ρωτά:
-Πώς ξέρετε για το παιδί; Για εμένα; Για όλα αυτά;
Και ο ταξιτζής του απαντά:
-Μην ρωτάς πολλά πάτερ ...;αυτό να ξέρεις, ότι το παιδί που φροντίζετε αλλά δεν είναι δικό σας θα γίνει καλά!
Ο μικρός Ηλίας στα χέρια του π. Σωσιπάτρου

Με αυτά τα λόγια το ταξί σταμάτησε και ο π. Γρηγόριος συγκλονισμένος έδωσε το χρηματικό αντίτιμο στον άγνωστο.. που όμως γνώριζε τα πάντα. Ο ταξιτζής πήρε τα χρήματα έδωσε τα ρέστα και εξαφανίστηκε.
Δεν γνωρίζω εάν ο ταξιτζής αυτός ήταν ο Άγιος Λουκάς ή εάν ο Άγιος μίλησε δια μέσου αυτού του ανθρώπου, αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο μικρός Ηλίας από εκείνο το βράδυ, από εκείνη την ώρα άρχισε να γίνεται όλο και καλύτερα ...;ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός τον θεράπευσε!»

Ο μικρός Ηλίας είναι άλλο ένα ζωντανό θαύμα του Αγίου Λουκα Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του Ιατρού και Θαυματουργού που αγγίζει και συγκλονίζει κάθε καρδιά.

Πηγή: http://www.pentapostagma.gr

[mark]

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ: "ΕΓΩ ΕΔΩ ΜΕΝΩ, ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΕΔΩ…"
Πέμπτη, 29 Αύγουστος 2013 - diakonima.gr



Μετά την γέννηση του δεύτερου παιδιού μας το 2003, παρουσίασα κάποιες αλλοιώσεις στην μήτρα, οι όποιες ανησύχησαν τον γιατρό μου.

Χρειάστηκε τότε να γίνει μια μικρή επέμβαση, ώστε να αφαιρεθούν αυτές οι αλλοιώσεις. “Έτσι κι έγινε. Μετά την επέμβαση χρειάστηκε να γίνει βιοψία, τα αποτελέσματα της οποίας θα έπαιρναν κάποιες μέρες για να βγούν. Οι γονείς μας κι εμείς είχαμε φοβηθεί πολύ.

Στο σπίτι μας είχαμε ένα ρίνισμα από την καρδιά του αγίου Λουκά. Την ημέρα που έγινε η επέμβαση, ήλθε στο σπίτι η πεθερά μου, η οποία δεν ήξερε ότι είχαμε αυτή την ευλογία του αγίου Λουκά. Μας είπε τότε ότι είδε ένα παράξενο όνειρο, που δεν μπορούσε να εξηγήσει. Μας είπε ότι είχε έλθει στο σπίτι μας και είδε να βγαίνει από το δωμάτιο μας ένας ψηλός ξανθωπός γιατρός, που εμοίαζε σαν ξένος. Του είπε να καθίσει και τον ρώτησε με αγωνία:

-Γιατρέ μου, τι συμβαίνει με την Κ.; Τί έχει; Εκείνος απάντησε:

-Δεν έχει τίποτα. Θα γίνει καλά. Τον ξαναρώτησε:

-Γιατρέ μου, πώς μπήκατε μέσα; Ποιός σας άνοιξε; Και αυτός απάντησε:

-Έγω εδώ μένω. Μου αρέσει πολύ εδώ.

Είχαμε με τον σύζυγό μου πολύ προσευχηθεί στον άγιο Λουκά και συγκλονίστηκα όταν άκουσα όλ’ αυτά. Μίλησα στην πεθερά μου για τον Άγιο και για την ευλογία που είχαμε μέσα στο σπίτι μας… Διάβαζα τότε και το βιβλίο με το βίο του Αγίου Λουκά. Όταν το τελείωνα βγήκαν τα αποτελέσματα της βιοψίας, που ήταν αρνητικά.

Ευχαριστώ τον άγιο Λουκά για την θαυμαστή του επέμβαση.

Κ.Λ.. Αθήνα

Πηγή: http://www.agioritikovima.gr/thavmata/2 ... s-loukas-e

[Φωτεινή]

«Όταν όλα είχαν τελειώσει…» (Θαύμα Αγίων Λουκά του Ιατρού και των Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού)





« Ονομάζομαι Ε.Χ., 37 ετών, από την Μόρφου και τώρα κάτοικος Λεμεσού. Η εργασία μου είναι αεροσυνοδός και καθηγήτρια Ιταλικών. Την Κυριακή πρωί 28 Ιουνίου 2008 ξύπνησα νωρίς κι ένιωθα λίγη αδυναμία. Είχα λίγο πυρετό και αποφάσισα να πάω στην Πολυκλινική για να μου κάνουν ένεση να μου περάσει γρήγορα, γιατί είχα προγραμματίσει ταξίδι στην Αγία Μαρίνα της Άνδρου με τη μητέρα μου.

Την Δευτέρα 29 Ιουνίου δεν ένιωθα καλύτερα και αποφάσισα να ξαναεπισκεφθώ την Πολυκλινική, επειδή ο χρόνος για το ταξίδι πίεζε και δεν θα προλάβαινα. Στην Πολυκλινική ο γιατρός που με εξέτασε ήταν ο γιατρός της μητέρας μου. Μου έκανε κάποιες εξετάσεις, αλλά δεν έβρισκε τίποτα, παρά μόνον λίγο πυρετό και κομμάρες που εγώ αισθανόμουνα. Έτσι για προληπτικούς λόγους αποφάσισε να με κρατήσει στην Πολυκλινική, παρά την άρνησή μου. Του είπα μάλιστα:

—Δεν γίνεται να πάω στο προγραμματισμένο ταξίδι και μετά να μείνω στο νοσοκομείο;

Η απάντησή του ήταν αρνητική, παρόλο που δεν φαινόταν να έχω κάτι σπουδαίο, εκτός από κάποια δέκατα και αδυναμία. Την επόμενη μέρα, Τρίτη 30 Ιουνίου, με επισκέφθηκε η μητέρα της νύφης μου και μου έδωσε μια χάρτινη εικονίτσα του αγίου Λουκά. Δεν γνώρισα ποιός ήταν αυτός ο άγιος, και την έβαλα κάτω από το μαξιλάρι μου.

Την Τετάρτη, 1 Ιουλίου, η κατάστασή μου επιδεινώθηκε. Μου έκαναν αξονική, η οποία έδειξε μόλυνση στην κοιλιακή χώρα. Την ώρα της εξέτασης έβλεπα πεντακάθαρα να με παρακολουθούν τέσσερα μάτια.

Προσπάθησα να δώ καλύτερα, να διακρίνω κάποιο πρόσωπο, αλλά δεν μπορούσα. Μετά από την εξέταση με μετέφεραν στην μονάδα εντατικής θεραπείας και τσακώθηκα μάλιστα, γιατί έχασα την εικονίτσα του αγίου Λουκά. Η νύφη μου μου έδωσε άλλη, αλλά βρέθηκε και η προηγούμενη πίσω στην πλάτη μου. Έτσι κρατούσα και τις δύο σφικτά στα χέρια μου.

Ξημέρωσε η Πέμπτη 2 Ιουλίου 2008 και η μόλυνση προχωρούσε στους πνεύμονες. Έτσι το Σάββατο, μη μπορώντας οι γιατροί να ανακαλύψουν από τι προήλθε η μόλυνση, αλλά ούτε και να την αντιμετωπίσουν παρά τις δυνατές αντιβιώσεις -με είχαν κατατρυπημένη- αποφάσισαν να με χειρουργήσουν.

Η σηψαιμία προχωρούσε ραγδαία και έλεγαν ότι μέχρι το βράδυ θα κατέληγα. Εγώ ακόμη, παρά την ταλαιπωρία μου, ένιωθα ότι θα γίνω καλά, με τις εικονίτσες στο χέρι μπήκα στο χειρουργείο και τις έδωσα στον αναισθησιολόγο να τις προσέχει την ώρα της εγχείρησης. Μου αφαίρεσαν τη χολή, η οποία δεν είχε τελικά τίποτα κι έπεσα σε κώμα, για τρεις μέρες. Η κατάσταση μου ήταν πολύ σοβαρή και όλοι περίμεναν το μοιραίο. Οι γιατροί δεν έδιναν ελπίδες στους δικούς μου γιατί η σηψαιμία ήταν ραγδαία και δεν είχαν μείνει πνεύμονες πλέον να αναπνέω, και όμως το θαύμα έγινε, όταν όλα έδειχναν να έχουν τελειώσει.

Την τρίτη μέρα ήλθε ο πατήρ Π., έχοντας μαζί του ένα μικρό τμήμα της καρδιάς του αγίου Λουκά. Με σταύρωσε με την καρδούλα του Αγίου και εγώ, όπως μου είπαν, εκείνη την ώρα ανοιγόκλεισα τα μάτια. Από τη στιγμή εκείνη ο οργανισμός μου άρχισε να αντιδρά και η σηψαιμία απ’ το πουθενά να υποχωρεί. Τελικά θεραπεύτηκα τελείως. Για τους γιατρούς ήταν ανεξήγητο. Όσοι είναι πιστοί παραδέχθηκαν ότι πρόκειται για θαύμα. Οι υπόλοιποι προσπάθησαν να δώσουν επιστημονική εξήγηση, αλλά δεν μπόρεσαν να δώσουν πειστική απάντηση.
Όσο έμεινα στο νοσοκομείο, μου έφεραν και διάβασα το βιβλίο με τη ζωή του αγίου Λουκά του ιατρού (και ιατρός μου σ’ αυτή την περίπτωση), κι ένιωθα ότι είχε βοηθούς του τους αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό. Τότε ένιωσα και κατάλαβα πιά, γιατί με παρακολουθούσαν την 1η Ιουλίου στην αξονική. Ήταν η μέρα της γιορτής τους και ήταν το δεξί χέρι του αγίου Λουκά στο χειρουργείο. Η θεία της νύφης μου βρισκόταν εκείνη τη μέρα στη Βέροια στη μονή Δοβράς. Έκαναν Παράκληση και ο γέροντας της είπε ότι ο άγιος Λουκάς μαζί με τους αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό θα είναι μαζί μου».

Ε.Χ., Λεμεσός-Κύπρος

Αρχιμ. Νεκταρίου Αντωνόπουλου, Καθηγουμένου Ι. Μονής Σαγματά, «Ταχύς εις βοήθειαν…», Τα θαύματα του Αγίου Λουκά σήμερα, εκδόσεις Ακρίτας.

Πηγή: http://www.diakonima.gr