Διδακτικές Ιστορίες

[Φωτεινή]

Ένα - ένα βήμα....!



"Στήριξον τα διαβήματά μου εν ταις οδοίς Σου, διά να μη σαλευθώσιν οι πόδες μου."
Ψαλμός ιζ΄ 5


Μια γυναίκα είδε ένα όνειρο.
Βρισκόταν, λέει, ανάμεσα σ’ ένα πλήθος χαρούμενων νέων πάνω σ’ έναν καταπράσινο λόφο.
Μπροστά της ξεκινούσε ένα στενό, ανώμαλο μονοπάτι, που πιο πέρα γινόταν χαράδρα.
Όλο ανηφόριζε κι ήταν στρωμένο με
μεγάλες, μυτερές πέτρες και άγρια αγκάθια.
Μια φωνή την πρόσταξε:
«Αυτός είναι ο δρόμος της ζωής σου. Περπάτησέ τον!»
Αυτή φοβήθηκε, μαζεύτηκε και αρνήθηκε.
«Ανθρώπινο πόδι δεν μπορεί να πατήσει σ’ αυτό το δρόμο χωρίς να ματώσει. Δεν έχω τη δύναμη να σκαρφαλώσω. Θα ματώσω, θα λιποθυμήσω, θα πεθάνω».
Η φωνή συνέχισε: «Αυτό το μονοπάτι φτιάχτηκε για σένα. Προχώρησε».
Η γυναίκα ξεκίνησε.
Δυο βήματα πιο κάτω άρχιζαν τα’ αγκάθια και οι πέτρες.
Μα ξαφνικά, μόλις σήκωσε το πόδι της, ένα παιδί, σαν άγγελος, βρέθηκε μπροστά της και καθάρισε τόσο τόπο, ώστε να χωράει ακριβώς μια πατημασιά.
Η γυναίκα πάτησε το πόδι της και το παιδί καθάρισε άλλη μια πατημασιά.
Έτσι συνέχισε το δρόμο της.
Σαν γύρισε το κεφάλι της για να δει πόσο είχε προχωρήσει, εκεί, στην αρχή του μονοπατιού, στεκόταν ο Κύριος κι έδειχνε στο παιδάκι με το δάχτυλο πού ακριβώς να κάνει τόπο για το πόδι της.
Αυτό το όνειρο κυριάρχησε στη σκέψη της σ’ όλη της τη ζωή και ανακούφισε κάθε πικρή της στιγμή...
Η ζωή του Χριστού φαίνεται δύσκολη, ο διάβολος την παρουσιάζει ακατόρθωτη.
Μα είναι ο Χριστός, που με την αναγέννηση που μας χαρίζει, την κάνει μπορετή και όμορφη.
Ο δρόμος Του είναι στενός, μα δεν είμαστε μόνοι.
Εκείνος στηρίζει το κάθε μας βήμα.

Κύριέ μου, μάθε με να μην κοιτάζω τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες, μα να κοιτάζω στα μάτια Εσένα με πίστη κι έτσι να παίρνω δύναμη και να προχωρώ με θάρρος και χαρά για την Ουράνια Πατρίδα.

Πηγή: http://agiameteora.net

[Νικολαος.Χ]

Αγαπητοί αδελφοί επιτρέψε μου αντί για γραπτή ιστορία, να δώσω ένα σύνδεσμό για ένα 20λεπτο βίντεο με μια από τις πιο αγαπημένες μου ψυχοφελής ιστορίες. Αξίζει τον κόπο και τον χρόνο! Ελπίζω να σας αρέσει και να σας προβληματίζει όπως έκανε και σε εμένα!



Η τρίτη πράξη της Λευκορωσικής ταινίας "Παροιμίες και παραβολές 2". Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο. Επεξεργασία : Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

[Φωτεινή]

Αγαπητέ Νικόλα, πολύ ωραίο, συγκινητικό, αλλά προπάντων διδακτικό το βίντεο που έβαλες. Όλο το μυστικό λοιπόν βρίσκεται στην απλότητα και την ταπείνωση στην προσευχή. Kαι ας μη ξεχνάμε, ότι ανάμεσά μας κυκλοφορούν άγιοι άνθρωποι, που ούτε ο νους μας μπορεί να το φανταστεί...
Σ' ευχαριστούμε πολύ για το βίντεο!!!

[Φωτεινή]

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Ένας γιατρός από την Νέα Υόρκη, με πολλά χρήματα πήγε να περάσει τις διακοπές του σε ένα ξενοδοχείο ενός νησιού της Καραιβικής. Μια Κυριακή πρωί, καθισμένος στην βεράντα είδε από κάτω να περνά μια ομάδα νέγρων, που προφανώς πήγαιναν στην εκκλησία. Είχαν κάτι οι άνθρωποι αυτοί που αυτός δεν το είχε. Ήταν ευτυχισμένοι.

Κατέβηκε και τους πήρε από πίσω. Μπήκε και αυτός στην εκκλησία τους. Ήταν μια καλύβα που είχε ένα παράθυρο και τρύπες στο ταβάνι. Τα πουλιά, την ώρα του κηρύγματος, έμπαιναν από το παράθυρο και έβγαιναν από το ταβάνι. Μα ήταν όλοι τους, οι πιο πολλοί ξυπόλητοι, τόσο ευτυχισμένοι. Το μυστικό ήταν ο ζωντανός Χριστός που πίστευαν. Κατάλαβε το λάθος του και μετάνιωσε.

Η ευτυχία δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά μας αποκάλυψε ο Χριστός.

Η ευτυχία είναι αποτέλεσμα μιας επιτυχημένης κοινωνίας με τον Θεό.

Η ευτυχία είναι υπόθεση καρδιάς και αγιασμού, που μόνον ο Χριστός χαρίζει.

Πηγή: http://agiameteora.net

[Φωτεινή]

ΜΠΑΜΠΑ ΠΟΣΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ;

Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία του αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.
-Μπαμπά, μπορώ να ρωτήσω κάτι;
-Ναι, βεβαίως, τι είναι;
-Μπαμπά, πόσα παίρνεις σε μια ώρα;
-Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά, απάντησε θυμωμένος ο πατέρας.
-Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ, πες μου πόσα παίρνεις σε μια ώρα;
-Εάν πρέπει να ξέρεις, παίρνω 40 ευρώ την ώρα.
-Ωχ! Μπαμπά, σε παρακαλώ, μπορείς να μου δανείσεις 20 ευρώ;
-Εάν ο μόνος λόγος που ρώτησες είναι να δανεισθείς κάποια χρήματα, για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ΄ευθείαν στο δωμάτιο σου και στο κρεβάτι σου. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιο του και έκλεισε την πόρτα. Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε όλο και περισσότερο. «Πώς τόλμησε να υποβάλει τέτοια ερώτηση, για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;».
Μετά από μια περίπου ώρα ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και σκέφθηκε: «Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά ν΄αγοράσει ο μικρός με τα 20 ευρώ. Και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά». Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και την άνοιξε.
-Κοιμάσαι, γιε μου; Ρώτησε.
-Δεν κοιμάμαι, απάντησε το αγόρι.
-Σκεφτόμουν ότι ίσως ήμουν πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα. Ήταν μια μεγάλη μέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα 20 ευρώ που μου ζήτησες». Το παιδί έτρεξε κατ΄ευθείαν επάνω του χαμογελώντας.
-Σ΄ευχαριστώ, μπαμπά, φώναξε. Κατόπιν πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα. Ο πατέρας, μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει, ενώ εκείνο αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματα του και κοιτάζει τον μπαμπά του, που το ρωτά:
-Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα, εφ΄όσον έχεις ήδη μερικά;
-Μπαμπά, έχω 40 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου; Σε παρακαλώ, έλα αύριο νωρίς στο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.
Ο πατέρας ένοιωσε συντετριμμένος. Αγκάλιασε το μικρό γιο του και τον ικέτευσε να τον συγχωρήσει.

Πηγή: http://agiameteora.net

[Νικολαος.Χ]

Καταπληκτική ιστορία αγαπητή Φωτεινή που τουλάχιστον εμένα με γεμίζει με ενοχές... Τέλος πάντων, σας παραθέτω ακόμα ένα link με την ιστορία "Το κανδυλάκι". Μια ιστορία για την καθημερινότητα και την επαφή μας με τον Θεό.

[Φωτεινή]

Nικόλα μου, δεν την έβαλα την ιστορία αυτή για να νιώσεις ενοχές. Ούτε εσύ ούτε και κανένας άλλος. Το αντίθετο μάλιστα. Τούτη η ιστορία θέλει να μας δείξει, πόσο σημαντική είναι η επαφή του γονιού με το παιδί. Κι εσύ ακριβώς αυτό έκανες, θυσίασες δηλαδή ένα μεγάλο ποσό από το μισθό σου, για να μπορείς να είσαι περισσότερο κοντά στα παιδάκια σου. Συγγνώμη αν ένιωσες άβολα, δεν είχα σκοπό να υπονοήσω κάτι!
Πάντοτε με αγάπη.

[Νικολαος.Χ]

Όχι Φωτεινή μου με παρεξήγησες! Προς Θεού, σε καμία περίπτωση δεν υπονόησα ότι έκανες κατι επίτηδες. Απλά εγώ την πήρα λίγο βαριά λόγω της δουλειάς μου. Σε παρακαλώ μην αισθάνεσαι άσχημα, ισα ισα που τέτοιες ιστορίες όπως λες και εσύ μας βάζουν να αναλογιστούμε γεγονότα στην ζωή μας! Και επι την ευκαιρία να ευχαριστήσω εσένα, τον Μανώλη και όποιον έχει αφιερώσει χρόνο στο topic αυτό, το οποίο με έχει συνεπάρει. Απολαμβάνω μια μια όλες τις ιστορίες σας!

[Φωτεινή]

Να' σαι καλά Νικόλα μου!

[gkou]

Νίκα το κακό με το καλό



Στη ζωή σου δεν συναντάς μόνο φίλους αλλά και εχθρούς. Κι έχεις υποχρέωση τους εχθρούς σου να τους κάνεις φίλους, για να ‘χεις πάντα ήρεμη τη συνείδησή σου. Το δίκαιο και το σωστό πρέπει να το υπερασπιζόμαστε και να μισούμε την αδικία και την κακία. Τον συνάνθρωπό μας όμως δεν μισούμε ποτέ, ό,τι κι αν μας κάνει. Δεν τον κατηγορούμε , ούτε τον προσβάλλομε, είτε έχομε, είτε δεν έχομε δίκιο.
Οι παρεξηγήσεις και οι διαφωνίες είναι μέσα στο πρόγραμμα της ζωής. Το να τις μεγαλώνεις όμως και να φθάνεις στα δικαστήρια ή στο έγκλημα, αυτό είναι αντιχριστιανικό. Ανθρώπινο είναι να τις μικραίνεις ή καλύτερα να τις σβήνεις , ώστε πάντα να έχεις ειρήνη μέσα σου.
Ο Βαγγέλης, βοσκός, ακαλλιέργητος, βλάστημος. Σ’ Εκκλησία δεν πατούσε, παρά μόνο τις χρονιάρες μέρες ή σε κανένα μνημόσυνο. Πάντα οπλοφορεί, βάζει τα πρόβατά του παντού κι απειλεί τους πάντες. Έφτασε ακόμα και στην κλεψιά, όπως τον συμβούλευσε ο διάβολος. Έτυχε όμως σε μια κλεψιά να του πέσει ένα χαρτί , που το βρήκε ο Νικολής γυρεύοντας τα κλεμμένα του. Στην αρχή ο Νικολής σκέφτηκε να πάει στη Χωροφυλακή, μετά όμως, σαν άνθρωπος του Θεού που ήταν, πήγε και συμβουλεύτηκε το γερο-παπά του χωριού. Ο παπάς τον συμβούλεψε να μην καταγγείλει τον Βαγγέλη, αλλά να βάλει τους φίλους του και τους συντέκνους του να τον πιάσουν, για να πληρώσει τα κλεμμένα. Αν δεν δεχτεί να τον αφήσουν στα χέρια του Θεού, για να μη φτάσουν στα φονικά, όπως συμβαίνει πολλές φορές στην Κρήτη για ασήμαντες αφορμές.
Στην αρχή ο Βαγγέλης αρνιόταν να πληρώσει κι απειλούσε θεούς και δαίμονες. Σιγά-σιγά όμως οι σύντεκνοί του τον κατάφεραν , γιατί υπήρχε το αποδεικτικό της κλοπής και τα έφτιαξαν με τον Νικολή. Τελικά πλήρωσε όλα τα κλεμμένα. Ο Νικολής όμως δεν έμεινε εκεί. Την ημέρα του Ευαγγελισμού έστειλε ένα δίσκο γλυκά στο σπίτι του Βαγγέλη και το βράδυ πήγε με την γυναίκα του και του ευχήθηκαν τα χρόνια πολλά ! Έτσι αγαπήθηκαν οι οικογένειές τους κι έγιναν καλοί φίλοι.
Αργότερα ο Νικολής κατάφερε τον Βαγγέλη να πάει να εξομολογηθεί , να σταματήσει τις κλοπές και να γίνει ένας άλλος άνθρωπος, καλός και χρήσιμος στους συγχωριανούς του.
Βλέπετε τί κάνει η χάρη του Θεού, βλέπετε τί καταφέρνει ο άνθρωπος του Θεού;
Νίκα λοιπόν στη ζωή σου το κακό, όχι με αντεκδίκηση, αλλά με το καλό και θα βγαίνεις πάντα κερδισμένος.

Πηγή: ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΤΡΕΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΩΦΕΛΙΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ
ΤΕΥΧΟΣ 13ΟΝ
Αθήνα