Ποιήματα με πολύ νόημα

Ιστορίες για να γελάσουμε ή να κλάψουμε, αλλά οπωσδήποτε για να προβληματιστούμε.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:17 pm

Χτύπα, καμπάνα, δυνατά

Εικόνα

Χτύπα, καμπάνα, δυνατά μέσ’ στ’ ουρανού τα πλάτη
ήχε, πέτα στα σύννεφα, στο φως που τρεμοσβήνει,
Πεθαίνει ο χρόνος, χάνεται μεσ’ στης νυχτιάς τα σκότη
χτύπα, καμπάνα τώρα που τη στερνή πνοή αφήνει.

Χτύπα γι’ αυτόν που τέλειωσε μα και γι’ αυτόν που θα ’ρθει
Χτύπα, καμπάνα, με χαρά, κι ο ήχος σου στο χιόνι
Διώχνει το χρόνο τον παλιό, που χάνεται στα βάθη,
χαρμόσυνα καμπάνισε στον νέο που σιμώνει.

Χτύπα να διώξεις τον καημό που το μυαλό σκοτίζει,
για όσους δεν είναι πια εδώ, κι όσους έχουμε χάσει
χτύπα και γκρέμισε με μιας φτωχών και πλούσιων έχθρες
χτύπα κι ας ξαναγεννηθεί η ανθρωπιά στην πλάση.

Χτύπα να διώξεις το κακό, το φθόνο και τη ζήλεια
και την ψυχρότητα αυτών που πίστη πια δεν έχουν.
Διώξε με το τραγούδι σου τους πένθιμούς μου στίχους
και στη χαρά προσκάλεσε να ’ρθουν να τραγουδήσουν.

Χτύπα και διώξε από παντού τα ίχνη κάθε αρρώστιας
χτύπα και σκόρπισε μακριά τον πόθο για τα πλούτη
χτύπα κι οι πόλεμοι με μιας ας σβήσουν απ’ το χάρτη
χτύπα η ειρήνη ν’ απλωθεί στην οικουμένη ετούτη.

Χτύπησε και προσκάλεσε τον άντρα τον γενναίο,
το μεγαλόψυχο να ’ρθει σιμά και να γιορτάσει
Χτύπα και με τον ήχο σου φώτισε τα σκοτάδια
τι του Χριστού η Γέννηση λαμπρή θα καταφθάσει.

Λορδος Alfred Tennyson (1809-1892)

Πηγή: www.lettre.gr

Για τις γιορτές αυτές εύχομαι σε όλους Χρόνια Πολλά με υγεία και ευτυχία.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τετ Αύγ 22, 2012 4:18 pm

Τα Tέσσερα Κεριά !
24 Ιανουαρίου, 2011 — VatopaidiFriend

Εικόνα

“Tέσσερα κεριά έλιωναν αργά, αργά…

Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος

που μπορούσε να ακουστεί η συζήτησή τους…

Το πρώτο κερί είπε:

Εγώ είμαι η Ειρήνη.

Μα οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με διατηρήσουν.

Πιστεύω πως δεν μου μένει άλλο από το να συνεχίσω να σβήνω!!!

Κι έτσι αφέθηκε σιγά, σιγά να σβήσει ολοκληρωτικά.


Συνεχίζοντας το δεύτερο κερί είπε:

Eγώ είμαι η Πίστη.

Δυστυχώς δεν χρειάζομαι πουθενά.

Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν για μένα κι έτσι δεν έχει νόημα να μένω αναμμένο.

Μόλις ολοκλήρωσε τα λόγια του ένα απαλό αεράκι φύσηξε πάνω του και το έσβησε.


Πολύ λυπημένο το τρίτο κερί λέει με τη σειρά του:

Εγώ είμαι η Αγάπη.

Δεν έχω τη δύναμη να μείνω αναμμένο.

Οι άνθρωποι δεν μου δίνουν σημασία και δεν αντιλαμβάνονται

το πόσο σημαντικό είμαι. Αυτοί μισούν ακόμα κι αυτούς

που τους αγαπούν περισσότερο…

και χωρίς να περιμένει άλλο, το κερί αφέθηκε να σβήσει.


Ξαφνικά ένα παιδί μπήκε στο δωμάτιο κι είδε τα τρία κεριά σβησμένα.

Φοβισμένο από το σκοτάδι είπε:

Μα τι κάνετε; Πρέπει να παραμείνετε αναμμένα,

εγώ φοβάμαι το σκοτάδι!!!

Και ξέσπασε σε κλάματα.


Τότε το τέταρτο κερί είπε με συμπόνια:

Μη φοβάσαι καλό μου, μην κλαίς…

Όσο θα είμαι εγώ αναμμένο θα μπορούμε πάντα

να ξανανάψουμε τα άλλα τρία κεριά…

Εγώ είμαι η Ε λ π ί δ α !


Με μάτια λαμπερά και γεμάτα δάκρυα,

το παιδί πήρε το κερί της Ελπίδας και άναψε και τα άλλα τρία κεριά

που είχαν σβήσει , της Ειρήνης , της Πίστης και της Αγάπης ! “

Πηγή: odevontas.blogspot.com ( αναδημοσίευση από το vatopaidi.wordpress.com)


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:19 pm

Το μέγα πλούτος

Εικόνα

Άλλοι λατρεύουν το χρυσάφι, άλλοι τ’ ασήμι και κάποιοι τα κατάφορτα

τραπέζια, αστεία παιχνίδια της ζωής,

Άλλοι τ’ ωραία μετάξια, τούτοι τ’ αγροκτήματα,

το στάρι όπου καρπίζει, εκείνοι τα κοπάδια με τα ζωντανά.

Για μέ ο Χριστός το μέγα πλούτος, άμποτε να τον έβλεπα

πνεύμα γυμνό ολοκάθαρα, στον κόσμο τ’ άλλα τα χαρίζω.


Πηγή: proskynitis.blogspot.com



Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:20 pm

Ἐκκλησάκι

Εικόνα

Μὲς τὸ στρατὶ ποὺ περπατῶ
τὸ κάθε βράδυ-βράδυ,
ἕνα ἐκκλησάκι συναντῶ
μὲς τὸ καντήλι του ἀναφτό
μὲς τὸ σκοτάδι.

Μέσ᾿ ἀπ᾿ τῶν δέντρων τὰ κλαριὰ
ποὖναι γερμένα ἐμπρός του,
μὰ συννεφιά, μὰ ξαστεριὰ
γὼ τ᾿ ἀγναντεύω ἀπὸ μακριὰ
τὸ δειλὸ φῶς του.

Καὶ κάθε βράδυ, ποὺ περνῶ,
τὸ φῶς αὐτὸ μοῦ μοιάζει
σὰν ἕνα βλέμμα φωτεινὸ
βαλμένο ἐκεῖ ἀπ᾿ τὸν οὐρανὸ
νὰ μᾶς κοιτάζει.

Κι ἔτσι, μέσ᾿ ἀπ᾿ τὰ κλαριά,
ποὖναι γερμένα ἐμπρός του,
τὸ βλέπω πάντα ἀπὸ μακριὰ
καὶ μοὖναι σὰν παρηγοριὰ
τὸ δειλὸ φῶς του.

Μιχάλης Στασινόπουλος

Πηγή: users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/mixalhs_stasinopoylos_poems.htm



Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:21 pm

Άξιον Αγάπης

Εικόνα

Άξιον Αγάπης,

το παιδικό χεράκι που υψώνεται,

αναζητώντας το δικό μας,

η πληγωμένη παιδική καρδιά,

τα ψελλίσματα και τα ακαθόριστα λογάκια,

ο στριμωγμένος φόβος

στις σκοτεινές γωνιές της άδικης τιμωρίας.



Άξιον Αγάπης


το δάκρυ σε γελαστά ματάκια,

το χεράκι που διπλώνει

τα χρυσόχαρτα της κοντοήμερης θύμησής

και τα απιθώνει στο συρτάρι της καρδιάς του,

πλάι στα χρώματα

και τις ξυλομπογιές των ονείρων του,

για να μείνουν εκεί, για πάντα,

ενθυμήματα Αγάπης…



Άξιον Αγάπης


το ορφανεμένο παιδάκι

που γυρεύει αγκαλιά να ακουμπήσει,

το εργατάκι που σπουδάζει

στους δρόμους την απανθρωπιά μας,

που ανιχνεύει ώρα την ώρα

το βιαστικό μας προσπέρασμα

έχοντας καταχωνιασμένη

μα σε επιφυλακή ακοίμητη

την άσβεστη ελπίδα του….



Άξιον Αγάπης


το πλατύ παιδικό χαμόγελο,

κουβαλητής της ανθοφόρας Άνοιξης,

δώρο – αντίδωρο

στο δικό μας-μίζερα ανέξοδο-,

τυχαίο ή αμήχανο

γεμάτο οίκτο, υπομειδίαμα….



Oι κραυγές παιδιών κακοποιημένων,

οι δαγκάνες του πόνου

στα τρυφερά τους μέλη,

ο απίστευτος πόνος της προδοσίας,

τα παραπονεμένα «γιατί;;;» της αδικίας,

που ποτέ και από κανέναν

δε θα απαντηθούν.



Άξιον Αγάπης


οι αγκαλιές που σφίγγουν

αρκουδάκια και κούκλες πάνινες,

σωσίβια και καταφύγια ζωής,

μιας και λύκοι-υπάνθρωποι

κλάδεψαν βίαια

κάθε άλλη τους χαρά….



Tα μαύρα από πείνα ματάκια

που «χορταίνουν» από τα πιάτα

που δεν φροντίσαμε να γεμίσουμε,

οι ψυχούλες που είναι πρόθυμες

να συγχωρήσουν

κάθε μας σε βάρος τους αμάρτημα,

έγκλημα ή απάνθρωπη αδιαφορία.


Άξιον Αγάπης

κάθε παιδί – Χαμομηλάκι

όπου γης,

όποιας φυλής,

όποιας πατρίδας

Πηγή: hamomilaki.blogspot.com (αναδημοσίευση vatopaidi.wordpress.com)



Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:21 pm

ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
της Καίτης Χιωτέλλη


Εικόνα

Χτυπώ διακριτικά την πόρτα σου.
Δεν θα προχωρήσω παρά όσο μ’ αφήσεις.
Αν μ’ επιφύλαξη δειλά την μισανοίξεις
Θα σου πω την πλατειά καλημέρα μου.
Αν μ’ οδηγήσεις ένα βήμα πιο μέσα
Θα σου πω ευχαριστώ.
Αν μου προσφέρεις μια καρέκλα,
Ένα νερό, λίγη άνεση, να δω τα μερικά βιβλία,
έλα καδράκι, ένα μπιμπελό,
θα θεωρήσω τον εαυτό μου ευνοημένο
σα να μου χάρισαν το παράσημο της τιμής.

Αν πάλι την επίσκεψή μου πεις γιορτή
κι ανθοστολίσεις όλο σου το σπίτι
με την απαντοχή της παρουσίας μου
βάλεις στην πόρτα να με περιμένει
του καλωσόρισες το φιλί
και το τραπέζι των μικρών σου μυστικών
μπροστά μου πλουσιοπάροχα το στρώσεις,

κι αν ύστερα όλο μεμιάς
σ’ ένα περήφανο μετάνοιωμα οργιστείς
και λογαριάσεις για βεβήλωση ένοχη
την άδολή μου επίσκεψη
και μ’ αποδιώξει αθέλητα
το σκοτεινό σου βλέμμα,
εγώ μονάχα θα σου πω ευχαριστώ
για κάθε βήμα που μου χάρισες
πάνω στην ιερή γη της καρδιάς σου.

Πηγή: Νέες δημοσιεύσεις Φεβρουαρίου 2011, www.lettre.gr



Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:22 pm

Γέρων Ιωσήφ……..Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης….
15 Μαρτίου, 2011 — VatopaidiFriend

Εικόνα

Ο ζήλος ήταν περισσός
ως της ζωής τη δύση,
ποτέ ο έρως εις Χριστό
μη τύχει και να σβήσει.
Ολιγαρκής στο βίο του
μη φύγει ο νους , μη πάει
ο λογισμός να μη σκορπά,
στα θεία σαν κυλάει ….
Το φρόνημα είχε ταπεινό
ως ο Χριστός ορίζει,
και ψάλλοντας Του, εσώψυχα
στο έλεος Του, ελπίζει..
Το πρόγραμμα ανελέητο
μα η ελευθερία φάρος
και του έδιδε ο Ύψιστος
εις τον αγώνα θάρρος.
Προσωπική η εμμονή
και ποικιλία στον τρόπο,
αρκεί στην νίψη ο ησυχαστής
να αναζητεί τον τόπο.
Με λέξεις δύο ,κατάφερνε
την αρπαγή καρδίας
και ο νους στα θεία πέταγε,
καρπός της ευλογίας…
Με επίγνωση Πατερικής
κληρονομίας , με ζήλο
του Παλαμά, ο απόγονος
μας έδειχνε τον ( ..Ήλιο….)
Με ζήλο Θείου, ανύσταχτο
Καρπό του Θείου πόθου,
νυχθημερόν ικέτευε
το έλεος του Δεσπότου.
Τα δάκρυα έγιναν γι’ αυτόν
«νυκτός άρτος και ημέρας».
και ως της τελευταίας πνοής
υμνούσε τον πατέρα…
Κτυπούσε δυνατά η καρδιά
και ως η εντολή , ορίζει
δεν έπαψε ούτε στιγμή
στον ύψιστο να ελπίζει.
Όταν το ράσο φόρεσε
ούτε ψωμί , ούτε ύπνο,
το σώμα δεν λαχτάρισε,
τροφή είχε τον Κύριο.
Ζητούσε με ανελέητους,
καρδίας κτύπους και δάκρυ,
να ευφρανθεί η αγνή καρδιά
της Χάριτος, μια άκρη….
Τα σπήλαια ανέκραξαν
του Άθωνα , εκ του μόχθου
και τα φαράγγια μαρτυρούν,
καρπούς του Θείου πόθου.
Φιλόπονος η τήρηση
του “πρακτικού” του τρόπου,
μα έδωσαν στο τέρμα τους
ανθούς , στους άγιους τόπους…
Θεού του ζώντος , αίσθησιν
η αμοιβή του θρήνου,
φώς για το Άθωνα , ιλαρόν
εις σε καιρούς, δυστήνους…
Θρήνος για την ανεύρεση
της Χάριτος ,που εχάθει
μα οδυρμός, η ανάκληση
στο πλάσμα για να φτάσει.
Σπουδαία τα συστήματα
στου Άθωνα τις Λάβρες,
αρκεί το φόβο του Θεού
να μη ξεχνούν, οι άνδρες.
Κοινόβιο συνέστησε
για περισσή γαλήνη,
λίγη να είναι η μέριμνα
και η σκέψη εις Εκείνη.
Η υπακοή του Μοναχού
ο ασφαλής ο τρόπος
και πάντα η ευθεία οδός,
να έχει καρπούς ο κόπος…
Εις τα κελιά , ευχέρεια
αδάμας, η ησυχία
και τότε η εσωστρέφεια,
θα φέρει ελευθερία…
Καρποί της τέλειας ζωής
υπομονή και πίστη
ταπείνωση, αυταπάρνηση
σε οδηγούν στον Κτίστη..
Των εντολών η τήρηση
με ακρίβεια και πόθο,
σε οδηγούν εις στο Θεό
δεν έχουν άλλο τρόπο…



Μνάσων, ο παλαιός Μαθητής.

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com



Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:22 pm

Οµιλία Δασκάλου για την 25η Μαρτίου
23 Μαρτίου, 2011 — VatopaidiFriend

Εικόνα

...Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους µαθητές µου, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου

Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία
Ή και περισσότερα χρόνια,
Θα σου µιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,
Οι µαθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεβάστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές
Δε µε σεβάστηκαν, µε προσέβαλαν κατ’ επανάληψη.
Με έργα, µε λόγια, µε ύβρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που µε σόκαρε, που µε έβαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος
Το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όµως θέλετε µια συµβουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλάβει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.
Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έµαθε πέντε κολλυβογράµµατα,
Για να µας πει την ιστορία του βίου του,
Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,
το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,
Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλβανικά µάθαµε σαν µπέσα,
Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.
Αυτό θα ‘θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.
Να αναλαµβάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,
Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφβßία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου,
του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ’ ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυβέρνηση µια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείβει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.
Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που
Αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαµβάνοµαι
Πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.
Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή µας
Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
Μόνο σε εσάς ελπίζω,
Στην ειλικρινή σας διάθεση
να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολεµήσετε,
να νικήσετε.
Μη µας απογοητεύσετε.


Πηγή: macedoniahellenicland.eu (αναδημοσίευση vatopaidi.wordpress.com)



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τετ Αύγ 22, 2012 4:23 pm

Μάνα Παναγιά
30 Μαρτίου, 2011 — VatopaidiFriend

Εικόνα

Έλα κι απόψε στην ψυχή μου φανερώσου
πάρ’ την κοντά σου να σε βλέπει να γελά
θέλω τα χείλη στ’ όνομά Σου να πετρώσουν
να ‘ναι τα λόγια της καρδιάς μου αληθινά.
***
Δως μου έναν ήλιο να τον βλέπω σα νυχτώνει
να πολεμώ κάθε αόρατο εχθρό
δως μου ελπίδα στην καρδιά να δυναμώνει
κι αν πέσω κάτω δυο φορές να σηκωθώ.
***
Μάνα Παναγιά του κόσμου όλου
πάρε με αγκαλιά το Φως σου δως μου
δείξε μου το δρόμο που οδηγεί στον ουρανό.
***
Βάλε στην ψυχή φτερά αγγέλων
να ‘ρθει να σε βρει στο αιώνιο μέλλον
κάνε την ευχή στην προσευχή μου αληθινή.


Πηγή: vatopaidi.wordpress.com


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Ποιήματα με πολύ νόημα

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Τετ Αύγ 22, 2012 4:25 pm

Ικεσία στην Παντάνασσα..
4 Απριλίου, 2011 — VatopaidiFriend

Εικόνα

Αγλάισμα –Πρωτοπρέσβειρα, Μάνα των Ουρανών

κρατούσα πάντων, ανθρωπίνων στεναγμών.

Σπλαχνίσου Απειρόκαλε , ψυχήν ελεεινών,

παραπαιόντων άκου δούλων , τον κλαυθμόν.

Δέσποινα- Μαρία, Πάναγνη- Παναγία μου,

Παντάνασσα -Υπέρλαμπρη, Βατοπαιδίου Κυρία μου.

Στο Φωτοφόρο -Χαριτόβρυτό σου, γονάτισα το Θρόνο,

να ακούσεις σε ικέτευσα, την αίτησή μου μόνο…

Ορθός να είναι ζήτησα ο αεικίνητός μου, λογισμός.

Ο χαμερπής να μη ζυγώνει , ο απάνθρωπος, ο πονηρός.

Απ , την καρδιά να φύγει ευθύς , η ψυχοβόρα ακηδία

πάντα η ψυχή να γεύεται , το Φως και τα ουράνια Θεία..

Στο δρόμο να είναι ο Χριστός .Ο Υιός σου που είναι μόνο φως.

Έλεος να έχω ο ταπεινός , υπάρχει δρόμος άλλος, πώς;

Στο θρόνο σου γονάτισα, το έλεος σου συνάντησα

τη χάριν σου ψηλάφησα και δε σ, άφησα, Άνασσα….



Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής


Πηγή: http://vatopaidi.wrdpress.com




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 27 και 0 επισκέπτες