Παρ’ όλες τις προετοιμασίες του ταξιδιού που ξεκίνησαν από τον Οκτώβρη του 2010 τελικά από τους εννέα (9) αρχικά δήλωσαν να συμμετάσχουν στην εκδρομή μόλις τέσσερις τα καταφέραμε:
1. Ο Παναγιώτης από τη Λακωνία (panagiotisspy)
2. Ο Δημήτρης εκ Νεμέας (dimitrisgr)
3. Εγώ, ο Απόστολος (aposal) από τον Δήμο Αγίου Δημητρίου στην Αθήνα και
4. Ο Διονύσης (dionysiskosm) από τον Άγιο Στέφανο.
Το προσκυνηματικό μας ταξίδι ξεκίνησε το πρωί του Σαββάτου 18 Ιουνίου. Ο Παναγιώτης κι εγώ είχαμε δώσει ραντεβού στο ΚΤΕΛ Κηφισού (08:15), απ’ όπου πέρασε και μας πήρε ο Δημήτρης με το εκπληκτικό του γκρι-σιέλ Fiat Bravo και τα 80 βαρβάτα, Αραβικά και καθαρόαιμα άλογα και μας πέταξε σε χρόνο dt στον Άγιο Στέφανο, όπου ήρθε ο Διονύσης με το απαστράπτον ασημί-σαμπανιζέ Golf VI Tsi με τον διπλάσιο αριθμό αλόγων, και μάλιστα Γερμανικών, που έβγαιναν στο δρόμο μέσω ενός υπερσυμπιεστή κι ενός turbo.
Μετά τον Άγιο Στέφανο λοιπόν, συνεχίσαμε με δύο ΙΧ. Την πρώτη δυάδα αποτελούσαμε ο Διονύσης κι εγώ και τη δεύτερη το club των Πελοποννησίων (Δημήτρης και Παναγιώτης).
Στο 85ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού στρίψαμε δεξιά, στο δρόμο για Θήβα και Λειβαδιά, προκειμένου να γνωρίσουμε τις ομορφιές του Μπράλου, όπερ και έγινε! Μετά το ωραίο τοπίο που αφήσαμε πίσω μας, επανήλθαμε στην ΕΟ (Εθνική οδό) έξω από τη Λαμία.
Στη Λάρισα ξαναφήσαμε την ΕΟ, προκειμένου να συναντήσουμε τον Νικηφόρο τον οποίο ασπαστήκαμε σταυρωτά και ακολουθήσαμε σε μια ωραία υπαίθρια και δροσερή ταβέρνα της Λάρισας, στα Αβερωφικά, όπου φάγαμε το πτωχικό, λιτό ψητό μας, και ήπιαμε τις παγωμένες, νηστίσιμες μπύρες μας, όπως ταιριάζει σε προσκυνητές του ΑΟ.
Μετά το μεσημεριανό, και αφού η μπύρα άρχισε να μας φέρνει υπνηλία μάλλον παρά υπερδιέγερση, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε με την πόσιν του απαραίτητου καφέ. Επιλέξαμε, μετά από παραίνεση του αγαπητού μας Νικηφόρου τον οποίο αποχαιρετήσαμε, την παραλιακή οδό του Αγιόκαμπου και απολαύσαμε άλλο ένα κρύο αφέψημα, πάνω στην παραλία.
Οποία πνευματικότης!