Δημοσίευσηαπό aposal » Παρ Σεπ 20, 2019 9:18 am
ioanna26 έγραψε: πρωτον υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που τους ερχονται οπως θελουν ακομα κ η προπονηση για τους αθλητες ειναινκατι που το θελουν παραδειγμα ο σβατζενειγκερ π ειναι 70κ λιωνει στο γυμναστηριο. γιναυτο δν τιθεται λογος
Πώς ξέρεις ότι σε πολλούς έρχονται όπως τα θέλουν; Το να έχουν σπίτια–παλάτια και πολυτελή αυτοκίνητα και ρούχα δεν σημαίνει ότι είναι ευτυχισμένοι. Ξέρεις τι συμβαίνει μέσα τους; Είσαι εκεί στις στιγμές που νιώθουν μόνοι και απογοητευμένοι; Το να τους βλέπουμε από μακριά ότι πλουτίζουν δεν σημαίνει ότι όλα τους έρχονται όπως τα θέλουν.
Τα περί γυμναστηρίου που έγραψα είναι μεταφορικά: όπως ένας αθλητής αν δεν λιώσει στην προπόνηση δεν θα δει αγωνιστική βελτίωση, έτσι και ο Χριστιανός, αν δεν παλέψει με τα θέλω του δεν πρόκειται να βελτιωθεί πνευματικά και κατ’ επέκταση ψυχικά. Κι όταν λέμε να παλέψει δεν εννοούμε να πάρει τις ερημιές ή να μονάσει. Λέμε να βρει έναν πνευματικό και να κάνει υπακοή σ' αυτόν. ΑΥΤΟΣ είναι ο αγώνας του: Η υπακοή που φέρνει την ταπείνωση.ioanna26 έγραψε:δευτερον κανενας σν μπορει να ειναιντελειοςνοσες προσευχες κ αν κανει καποιος εσυ θα εφτανες στο σημειο να φιλοξενεις μαυρους μεταναστες; οχι βεβαια ουτε κ να μην θυμωνεις. τα προσπαθησα μικρη εγωω αυτα να μην θυμωνω να μην αντιδρω σε οτι ακουω να κανω αυτα π λεει ο θρος κ κατεληξε πολυ χειροτερα ημουν ενα τιποτα. ακομα κ μια φιλη μ που με προδωσε τη συγχωρεσα κ δν της μιλησα ασχημα π μακαρι να το ειχα κανει. γτ οι ανθρωποι πρεπει να ααντιδρουν καποιες φορες οταν τους φερονται ασχημα αλλιωε θα γεμιζαμε με κακκους π μας ριχνουν χαστουκια κ θα γυρναγε εμεις τα θυματα κ απο την αλλη μερια λσθος. επισηε ο θεος ειπε αγαπατε αλληλους αγαπας εσυ τους παντες γυρω σ; οση προσευχη κ αν κανεις θα μπορεσεις να αγαπησεις καποιον π δν συμπαθεις να τον κανεις φιλο. σου; ουτοπια.
Το να γίνεις τέλειος είναι σαν να θέλεις να γίνεις ο Νο 1 αθλητής στον κόσμο. Κάτι σαν τον Ronaldo ή τον Messi δηλαδή στο ποδόσφαιρo. Αυτό δεν το επιδιώκεις. Στον Χριστιανισμό είναι όλα αντίθετα απ’ ό,τι στον κόσμο. Για να γίνεις τέλειος πρέπει να αγιάσεις. Για να αγιάσεις δεν πρέπει να έχει διόλου εγωισμό, δεν πρέπει να ζεις καθόλου για το εαυτό σου. Να αντιληφθείς ότι είσαι πραγματικά ο χειρότερος όλων, χειρότερος και από αυτόν που σε εκμεταλλεύεται, που σε μισεί και σου προξενεί πόνο. Τότε και μόνο τότε η ζωή σου αλλάζει και οι μόνες έγνοιες και στενοχώριες σου να είναι πώς θα βοηθήσεις περισσότερο κόσμο καθημερινά. Πρέπει δηλαδή να γίνεις τρελός (σαλός) σύμφωνα με την λογική του κόσμου.
Μόνο με προσευχές δεν βελτιώνεσαι, γιατί πολύ απλά οι προσευχές σου θα είναι φτωχές, αδύναμες. Οι θερμές προσευχές προϋποθέτουν αγώνα. Αν δεν έχεις κάνει σκληρό αγώνα για να κόψεις τα πάθη σου (ο πιο δύσκολος αγώνας που υπάρχει γιατί απέναντί έχεις τον εαυτό σου) οι προσευχές θα χάνονται στον αέρα.
Το να σου φέρεται κάποιος άσχημα και να μην του το λες δεν είναι Χριστιανικό. Ο συγκεκριμένος θεωρεί πως φέρεται σωστά γιατί έχει το δίκιο με το μέρος του. Αυτό άλλωστε θεωρούμε όλοι μας. Θα πρέπει να του πεις τι έκανε και σε πείραξε, για να μην το επαναλάβει σε κάποιον άλλο, αλλά να μην του ανταποδώσεις την κακή πράξη, ή τον κακό λόγο του. Αυτό σημαίνει το να γυρνάς και το άλλο μάγουλο: Να μην ανταποδίδεις, να μην εκδικείσαι.
Μπορούν να το κάνουν αυτό όλοι οι Χριστιανοί; Όχι. Γιατί όλοι είμαστε αμαρτωλοί και μας κατατρώνε τα πάθη μας. Κατ’ ουσίαν σε όλη μας τη ζωή ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ να γίνουμε Χριστιανοί. Η διαφορά με κάποιον που κάνει τα ίδια, αλλά δεν είναι Χριστιανός είναι ότι ο σωστός Χριστιανός όταν αμαρτάνει έχει επίγνωση του λάθους του. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να μην μπορεί να υπερνικήσει τον – όποιο – πειρασμό και να υποπέσει στην αμαρτία, αλλά, κάποια στιγμή θα μετανοήσει, θα επισκεφθεί τον πνευματικό του και θα εξομολογηθεί. Αν μετανοήσει ειλικρινά ο Θεός τον συγχωρεί, αν όμως δεν μετανοήσει ειλικρινά δεν θα τον συγχωρέσει.
Όταν κάποιος είναι καλός Χριστιανός σημαίνει ότι έχει περάσει από πολλές σκοπέλους και έχει πολλά βιώματα. Αυτός λοιπόν έχει ελάχιστα πάθη και γι αυτό μπορεί να αγαπάει ΟΛΟ τον κόσμο. Πολλοί άγιοι, στις διώξεις, υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια και όμως την ώρα των βασάνων τους προσεύχονταν στον Θεό να βοηθήσει τους βασανιστές τους. ΑΥΤΟ είναι Χριστιανισμός.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).