Μονή Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων
Η Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων ή Μουρτάρων είναι ένα από τα πλουσιότερα και ομορφότερα μοναστήρια της Κρήτης. Είναι κτισμένη κοντά στο αεροδρόμιο Χανίων, στη θέση Τζομπόμυλος του ακρωτηρίου Μελέχα και στους πρόποδες της Οροσειράς του Σταυρού. Η απόσταση από τα Χανιά είναι μόλις 15km.
Η μονή κτίστηκε από τους Ενετούς άρχοντες Ιερεμία και Λαυρέντιο Τζαγκαρόλους. Ο Ιερεμίας ήταν γνωστός λόγιος της εποχής σπουδαία μόρφωση, πολύ καλός φίλος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Μελετίου Πηγά. Ο ίδιος ο Ιερεμίας υπήρξε και υποψήφιος για Οικουμενικός Πατριάρχης. Επίσης, ο Ιερεμίας σχεδίασε και έκτισε το μοναστηριακό συγκρότημα της μονής, αφού επηρεάστηκε από τον αρχιτέκτονα Sebastiano Serlio από τη Βερόνα της Ιταλίας.
Στο μοναστήρι έχει διαμορφωθεί ένα μικρό μουσείο με διάφορες εικόνες και σκεύη. Από αυτά ξεχωρίζει χειρόγραφο ειλητό (ύφασμα που καλύπτει την αγία τράπεζα με την εικόνα του Πανάγιου Τάφου) του 12ου αιώνα, εικόνες του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου (16ος αιώνας), του Αγίου Νικολάου (17ος αιώνας), καθώς και οι εικόνες του Ένθρονου Χριστού, της Ζωοδόχου πηγής και της Δευτέρας Παρουσίας (1635 - 1645).
Σήμερα, μετά από πολλές ιστορικές περιπέτειες, η Μονή εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στη θρησκευτική και οικονομική ζωή της Κρήτης. Είναι Σταυροπηγιακή, που σημαίνει ότι η διαχείριση της γίνεται άμεσα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο επισκέπτης εδώ θα δεί ένα απίθανα καλοδιατηρημένο και ολοζώντανο που παράγει και εξάγει μοναδικής ποιότητας βιολογικό ελαιόλαδο, κρασί, μέλι, ξύδι και σαπούνι από ελαιόλαδο.
Το συγκρότημα της μονής είναι τετράπλευρο, με ορθογώνια οχύρωση και εσωτερική πλακόστρωτη αυλή, ενώ στο κέντρο του δεσπόζει ο ναός της Αγίας Τριάδας. Στο συγκρότημα υπάρχουν διάφοροι βοηθητικοί χώροι όπως το ελαιοτριβείο, το πατητήρι, η κάβα, δεξαμενή αποθήκευσης βρόχινου νερού, στάβλοι. Επίσης, υπάρχει μεγάλη αίθουσα τραπεζαρίας, βιβλιοθήκη με σπουδαία βιβλία (παλιό ηγουμενείο), τα κελιά των μοναχών, το νεώτερο ηγουμενείο, οστεοφυλάκιο και ένα παρεκκλήσι του Χριστού.
Η είσοδος της μονής είναι επιβλητική και σε αυτή οδηγεί ένας δρόμος με τεράστια κυπαρίσσια. Στο τέλος του δρόμου θα δείτε μια μεγαλοπρεπή σκάλα και την είσοδο του μοναστηριού. Η πρόσοψη είναι κτισμένη με αυστηρή γεωμετρική διάταξη, με στοιχεία Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής και μεταγενέστερες προσθήκες.
Το πιο εντυπωσιακό κτίριο της μονής είναι σίγουρα ο ναός της Αγίας Τριάδας, στο κέντρο της αυλής. Ανήκει στον τύπο του τρίκογχου με τρούλο και παρεκκλήσια στο ισόγειο και τον όροφο. Η κάτοψη της ακολουθεί την αγιορείτικη παράδοση, ενώ τα υπόλοιπα στοιχεία συνδέονται με τη Δυτική Αρχιτεκτονική.
Από τον αρχικό διάκοσμο σώζονται τα τέμπλα των ισόγειων παρεκκλησιών, ενώ το τέμπλο, οι εικόνες και γενικά ο εξοπλισμός του ναού, χρονολογείται γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα. Το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον λόγω της προσεκτικής κατασκευής που ακολουθεί την Κρητική παράδοση της εποχής του, με στοιχεία λαϊκού Μπαρόκ. Οι περισσότερες εικόνες του τέμπλου είναι δημιουργίες του ζωγράφου Μερκούριου από τη Σαντορίνη.
Ιερές Μονές της Κρήτης.
Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Μονή Αρετίου στο Καρύδι Νεάπολης
Η Μονή της Αγίας Τριάδας Αρετίου βρίσκεται κοντά στο χωριό Καρύδι (Νεάπολης), σε μια ξηρή και απομονωμένη περιοχή της επαρχίας Μιραμπέλου. Μαζί με τη γειτονική μονή Καρδαμούτζας αποτελούσαν τις σημαντικότερες μονές της περιοχής που στην περιφέρειά της βρίσκονται τα περισσότερα μοναστήρια από κάθε άλλο μέρος στην Κρήτη. Μάλιστα κατάφερε να αγοράσει εφτά άλλα μοναστήρια της περιοχής. Ερειπωμένο για πολλά χρόνια, σήμερα έχει αναστηλωθεί και κατοικείται από μοναχούς.
Ως προς την ονομασία της μονής, οι απασχοληθέντες με το ζήτημα έχουν διατυπώσει διάφορες εκδοχές.Κατά τον Λογαριαστάκη, η ονομασία οφείλεται στην πρόωρα αποβιώσασα αδελφή του κτίτορος Μάρκου Παπαδόπουλου, Αρετή. Κατά τον Γ. Κουρμούλη, η μονή έλαβε το όνομα από τον κτίτορα της ή τον πρώτο οικιστή, ενώ κατά τον Σπανάκη η μονή πήρε το όνομα της από το γνωστό κατά της Ενετοκρατία όνομα Αρέτης.
Από μακριά το μοναστήρι θυμίζει μικρή πόλη με φρούριο, καθώς μέρος του είναι περιτειχισμένο από τείχος. Ανήκει στην πεντάδα των πιο σημαντικών κτιριακά μονών στην Κρήτη. Η είσοδος σε αυτό γίνεται μέσω στοάς, η οποία οδηγεί στις μεγάλες θολωτές αποθήκες, το στάβλο και την πύλη της εσωτερικής αυλής. Στον κυρίως περίβολο εσωκλείονται δεξαμενές και τα περισσότερα ενδιαιτήματα. Στις διώροφες πτέρυγες βρίσκονται τα κελιά, το μαγειρείο, το αρτοποιείο, η τράπεζα, οι αποθήκες, το σιδηρουργείο και άλλες εγκαταστάσεις. Εκτός του κλειστού περιβόλου βρίσκονται δύο μεγάλες ανοιχτές δεξαμενές, το ελαιοτριβείο, το τυροκομείο και 12 αιωνόβια κυπαρίσσια που συμβολίζουν τους 12 Αποστόλους.
Το καθολικό της μονής βρίσκεται στο κέντρο του περιβόλου, είναι ναός μονόχωρος καμαροσκέπαστος με οξυκόρυφη καμάρα και λιθανάγλυφο θύρωμα. Το κωδωνοστάσιο του φέρει καμπάνα με επιγραφή 1618. Στον περίβολο βρίσκεται και δεύτερος ναός της Βενετοκρατίας, ο Άγιος Λάζαρος, με ταφικό χαρακτήρα. Είναι μονόχωρος καμαροσκέπαστος με επίσης λιθανάγλυφο θύρωμα. Τέλος, πρόσφατα εγκαινιάστηκε μέσα σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο της μονής ο ναΐσκος του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου.
Σχετικά με την ίδρυση της Μονής υπάρχει ο παρακάτω μύθος: Στα μέσα της Ενετοκρατίας στην Κρήτη και ενώ οι σχέσεις με τους κατακτητές είχαν ομαλοποιηθεί κάπως, ένας κάτοικος της περιοχής που εργάζονταν σε κάποιο από τα Ενετικά λιμάνια της Κρήτης, έμαθε τα Ιταλικά και έκανε πολλούς φίλους Ενετούς. Ένας από αυτούς τον κάλεσε στην Βενετία στον γάμο της κόρης του κι εκεί άκουσε μια παρέα Ενετών να συζητούν για τον τόπο του. Μη γνωρίζοντας οι Ενετοί ότι μιλάει την γλώσσα τους, συνομιλούσαν άνετα και κατέστρωναν ένα σχέδιο για να πάνε στην περιοχή της Μονής Αρετίου και να ξεθάψουν ένα θησαυρό που ήταν εκεί κρυμμένος, αναφέροντας μάλιστα ότι αυτός ο θησαυρός έχει κατάρα και όποιος τραβήξει το καπάκι από το καζάνι που είναι μέσα οι λίρες θα πεθάνει. Ο Κρητικός που τα είχε ακούσει όλα και γνωρίζοντας την περιοχή που ήταν κρυμμένο το καζάνι με τις λίρες, πήγε πρώτος, βρήκε το καζάνι κι έδεσε το καπάκι του καζανιού σε ένα γάιδαρο, μόλις το ζώο περπάτησε και ξέσυρε το καπάκι, έπεσε νεκρό και έτσι ο ίδιος έγινε πολύ πλούσιος. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης στον θεό, έκτισε τη μονή μέσα σε αυτό το πετρώδες και άγονο μέρος.
1580-1596: Ο Ηρακλειώτης φεουδάρχης Μάρκος Παπαδόπουλος ιδρύει το μοναστήρι και τοποθετεί 12 καλόγερους σε αυτό.
1723: Σύμφωνα με έγγραφο, η μονή τροφοδοτεί αγωνιστές ή πειρατές που στρέφονται κατά των Τούρκων
1821: Οι Τούρκοι πυρπολούν και λεηλατούν τη μονή, καταστρέφοντας έτσι πολύτιμα κειμήλια και την βιβλιοθήκη του μοναστηριού. Επίσης, σκοτώνουν τον επίσκοπο Ιωακείμ.
1844: Η μονή ανακαινίζεται και ξαναλειτουργεί, ενώ γίνεται έδρα της Επισκοπής Πέτρας
1868: Η έδρα της Επισκοπής Πέτρας μεταφέρεται από τη Μονή Αρετίου στην νέα πρωτεύουσα του Λασιθίου, τη Νεάπολη.
1881-1882: Η μονή ανακαινίζεται σε εκτεταμένο βαθμό
1940: Οι Γερμανοί κατακτητές καταστρέφουν το μοναστήρι και αυτό ερημώνει για πολλά χρόνια.
1900: Η μονή κρίνεται διατηρητέ
Η Μονή της Αγίας Τριάδας Αρετίου βρίσκεται κοντά στο χωριό Καρύδι (Νεάπολης), σε μια ξηρή και απομονωμένη περιοχή της επαρχίας Μιραμπέλου. Μαζί με τη γειτονική μονή Καρδαμούτζας αποτελούσαν τις σημαντικότερες μονές της περιοχής που στην περιφέρειά της βρίσκονται τα περισσότερα μοναστήρια από κάθε άλλο μέρος στην Κρήτη. Μάλιστα κατάφερε να αγοράσει εφτά άλλα μοναστήρια της περιοχής. Ερειπωμένο για πολλά χρόνια, σήμερα έχει αναστηλωθεί και κατοικείται από μοναχούς.
Ως προς την ονομασία της μονής, οι απασχοληθέντες με το ζήτημα έχουν διατυπώσει διάφορες εκδοχές.Κατά τον Λογαριαστάκη, η ονομασία οφείλεται στην πρόωρα αποβιώσασα αδελφή του κτίτορος Μάρκου Παπαδόπουλου, Αρετή. Κατά τον Γ. Κουρμούλη, η μονή έλαβε το όνομα από τον κτίτορα της ή τον πρώτο οικιστή, ενώ κατά τον Σπανάκη η μονή πήρε το όνομα της από το γνωστό κατά της Ενετοκρατία όνομα Αρέτης.
Από μακριά το μοναστήρι θυμίζει μικρή πόλη με φρούριο, καθώς μέρος του είναι περιτειχισμένο από τείχος. Ανήκει στην πεντάδα των πιο σημαντικών κτιριακά μονών στην Κρήτη. Η είσοδος σε αυτό γίνεται μέσω στοάς, η οποία οδηγεί στις μεγάλες θολωτές αποθήκες, το στάβλο και την πύλη της εσωτερικής αυλής. Στον κυρίως περίβολο εσωκλείονται δεξαμενές και τα περισσότερα ενδιαιτήματα. Στις διώροφες πτέρυγες βρίσκονται τα κελιά, το μαγειρείο, το αρτοποιείο, η τράπεζα, οι αποθήκες, το σιδηρουργείο και άλλες εγκαταστάσεις. Εκτός του κλειστού περιβόλου βρίσκονται δύο μεγάλες ανοιχτές δεξαμενές, το ελαιοτριβείο, το τυροκομείο και 12 αιωνόβια κυπαρίσσια που συμβολίζουν τους 12 Αποστόλους.
Το καθολικό της μονής βρίσκεται στο κέντρο του περιβόλου, είναι ναός μονόχωρος καμαροσκέπαστος με οξυκόρυφη καμάρα και λιθανάγλυφο θύρωμα. Το κωδωνοστάσιο του φέρει καμπάνα με επιγραφή 1618. Στον περίβολο βρίσκεται και δεύτερος ναός της Βενετοκρατίας, ο Άγιος Λάζαρος, με ταφικό χαρακτήρα. Είναι μονόχωρος καμαροσκέπαστος με επίσης λιθανάγλυφο θύρωμα. Τέλος, πρόσφατα εγκαινιάστηκε μέσα σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο της μονής ο ναΐσκος του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου.
Σχετικά με την ίδρυση της Μονής υπάρχει ο παρακάτω μύθος: Στα μέσα της Ενετοκρατίας στην Κρήτη και ενώ οι σχέσεις με τους κατακτητές είχαν ομαλοποιηθεί κάπως, ένας κάτοικος της περιοχής που εργάζονταν σε κάποιο από τα Ενετικά λιμάνια της Κρήτης, έμαθε τα Ιταλικά και έκανε πολλούς φίλους Ενετούς. Ένας από αυτούς τον κάλεσε στην Βενετία στον γάμο της κόρης του κι εκεί άκουσε μια παρέα Ενετών να συζητούν για τον τόπο του. Μη γνωρίζοντας οι Ενετοί ότι μιλάει την γλώσσα τους, συνομιλούσαν άνετα και κατέστρωναν ένα σχέδιο για να πάνε στην περιοχή της Μονής Αρετίου και να ξεθάψουν ένα θησαυρό που ήταν εκεί κρυμμένος, αναφέροντας μάλιστα ότι αυτός ο θησαυρός έχει κατάρα και όποιος τραβήξει το καπάκι από το καζάνι που είναι μέσα οι λίρες θα πεθάνει. Ο Κρητικός που τα είχε ακούσει όλα και γνωρίζοντας την περιοχή που ήταν κρυμμένο το καζάνι με τις λίρες, πήγε πρώτος, βρήκε το καζάνι κι έδεσε το καπάκι του καζανιού σε ένα γάιδαρο, μόλις το ζώο περπάτησε και ξέσυρε το καπάκι, έπεσε νεκρό και έτσι ο ίδιος έγινε πολύ πλούσιος. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης στον θεό, έκτισε τη μονή μέσα σε αυτό το πετρώδες και άγονο μέρος.
1580-1596: Ο Ηρακλειώτης φεουδάρχης Μάρκος Παπαδόπουλος ιδρύει το μοναστήρι και τοποθετεί 12 καλόγερους σε αυτό.
1723: Σύμφωνα με έγγραφο, η μονή τροφοδοτεί αγωνιστές ή πειρατές που στρέφονται κατά των Τούρκων
1821: Οι Τούρκοι πυρπολούν και λεηλατούν τη μονή, καταστρέφοντας έτσι πολύτιμα κειμήλια και την βιβλιοθήκη του μοναστηριού. Επίσης, σκοτώνουν τον επίσκοπο Ιωακείμ.
1844: Η μονή ανακαινίζεται και ξαναλειτουργεί, ενώ γίνεται έδρα της Επισκοπής Πέτρας
1868: Η έδρα της Επισκοπής Πέτρας μεταφέρεται από τη Μονή Αρετίου στην νέα πρωτεύουσα του Λασιθίου, τη Νεάπολη.
1881-1882: Η μονή ανακαινίζεται σε εκτεταμένο βαθμό
1940: Οι Γερμανοί κατακτητές καταστρέφουν το μοναστήρι και αυτό ερημώνει για πολλά χρόνια.
1900: Η μονή κρίνεται διατηρητέ
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Ιερά Πατριαρχική & Σταυροπηγιακή Μονή Χρυσοπηγής
Η Ιερά Πατριαρχική & Σταυροπηγιακή Μονή Χρυσοπηγής βρίσκεται στα Χανιά της Κρήτης, σε απόσταση 3 χλμ. από την πόλη, στη διαδρομή προς το λιμάνι της Σούδας.
Eίναι αφιερωμένη στην Παναγία την Ζωοδόχο Πηγή και γιορτάζει την Παρασκευή του Πάσχα. Xιλιάδες προσκυνητές συρρέουν από ευλάβεια στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα και υπήρξε ανδρική μέχρι τα πρόσφατα χρόνια. Στο πέρασμα των αιώνων το μοναστήρι γνώρισε περιόδους άνθισης και παρακμής. Δέχτηκε πολλές επιδρομές και υπέστη σοβαρές καταστροφές από τους Τούρκους και Γερμανούς κατακτητές της Κρήτης.
Το 1976, εγκαταστάθηκαν στην ερειπωμένη από την εποχή της γερμανικής κατοχής Μονή οι τρεις πρώτες αδελφές της σημερινής αδελφότητας. Όλα τα κτίρια αναστηλώθηκαν με τα ήδη υπάρχοντα παλαιά υλικά, με την προσεκτική περισυλλογή της πέτρας των ερειπωμένων κτιρίων και με τη χρήση υλικών από το περιβάλλον. Παράλληλα με την αναστήλωση στη Μονή Χρυσοπηγής, συντηρήθηκαν όλα τα ιστορικά κειμήλια και διαφυλάχθηκαν με τη λειτουργία Εκκλησιαστικού και Λαογραφικού Μουσείου.
Τα διακονήματα των αδελφών της Μονής είναι η αγιογραφία, το εκκλησιαστικό κέντημα, η συντήρηση παλαιών βιβλίων και εικόνων, η βιβλιοδεσία, η έκδοση βιβλίων, η μελισσοκομία, η κηροπλαστική, η παρασκευή λιβανιού και σαπουνιού κ.ά. Διακόνημα της Μονής είναι και η καλλιέργεια των κτημάτων, η οποία γίνεται με τη μέθοδο της βιολογικής γεωργίας. Επίσης εφαρμόζονται προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για μαθητές όλων των βαθμίδων.
Η Μονή είναι ανοιχτή για τους προσκυνητές καθημερινά (8.00 π.μ. - 12.00 μ.μ. και 3.30 μ.μ. - 6.00 μ.μ.). Στο μοναστικό λειτουργικό πρόγραμμα των καθημερινών ακολουθιών συμμετέχουν όσοι προσκυνητές επιθυμούν. Θεία Λειτουργία τελείται κάθε Σάββατο και Κυριακή και στις μεγάλες εορτές.
Σε ένα από τα παλαιότερα μετόχια της Ι. Μονής, την Αγία Κυριακή στο Βαρύπετρο Χανίων, έχει δημιουργηθεί νέο μοναστικό συγκρότημα, αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Χριστού. Η επέκταση αυτή αποτελεί συνέχεια της μακραίωνης ασκητικής παράδοσης της Μονής Χρυσοπηγής.
Ιστορικά Στοιχεία
Η Ιερά Πατριαρχική & Σταυροπηγιακή Μονή Χρυσοπηγής ιδρύθηκε στα Χανιά κατά την τελευταία περίοδο της Βενετοκρατίας (τέλη 16ου αιώνα).
Κτήτορας ήταν ο Χανιώτης Ιωάννης Χαρτοφύλακας, διδάκτωρ της ιατρικής και της φιλοσοφίας, σημαντικό πρόσωπο της εποχής του με μεγάλη δράση στην κοινωνία των Χανίων.
Την περίοδο της Βενετοκρατίας, η Χρυσοπηγή υπήρξε πνευματικό κέντρο για την Κρήτη με πολλούς μοναχούς και πλούσια βιβλιοθήκη.
Κατά την Τουρκοκρατία, η πνευματική παράδοση της Μονής συνεχίστηκε και η Μονή μετατράπηκε σε πατριαρχικό σταυροπήγιο. Κατά τη
διάρκεια των επαναστάσεων, οι πατέρες συμμετείχαν στους ιστορικούς αγώνες της Κρήτης. Το μοναστήρι υπέφερε πολλά δεινά από τους Τούρκους και καταστράφηκε το έτος 1821, κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης.
Kατά τον 19ο αιώνα, αναστηλώθηκε και επανδρώθηκε εκ νέου.
Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί μετέτρεψαν τη Μονή σε διοικητήριο. Yποχρέωσαν τους μοναχούς να απομακρυνθούν και προκάλεσαν μεγάλες φθορές στην αρχιτεκτονική δομή των κτιρίων. Ακολούθησε περίοδος μαρασμού και παρακμής.
Το έτος 1976, η Μονή Χρυσοπηγής μετατράπηκε σε γυναικεία και αναστηλώθηκε εκ θεμελίων, επί της ηγουμενίας της αείμνηστης Γερόντισσας Θεοσέμνης (+2000).
Η Μονή σήμερα διαθέτει πολυμελή αδελφότητα και δέχεται πολυάριθμους προσκυνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στους οποίους και πολλούς νέους, που ανακαλύπτουν τη γνησιότητα της ζωής στη λατρεία και την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Ιερά Πατριαρχική & Σταυροπηγιακή Μονή Χρυσοπηγής βρίσκεται στα Χανιά της Κρήτης, σε απόσταση 3 χλμ. από την πόλη, στη διαδρομή προς το λιμάνι της Σούδας.
Eίναι αφιερωμένη στην Παναγία την Ζωοδόχο Πηγή και γιορτάζει την Παρασκευή του Πάσχα. Xιλιάδες προσκυνητές συρρέουν από ευλάβεια στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα και υπήρξε ανδρική μέχρι τα πρόσφατα χρόνια. Στο πέρασμα των αιώνων το μοναστήρι γνώρισε περιόδους άνθισης και παρακμής. Δέχτηκε πολλές επιδρομές και υπέστη σοβαρές καταστροφές από τους Τούρκους και Γερμανούς κατακτητές της Κρήτης.
Το 1976, εγκαταστάθηκαν στην ερειπωμένη από την εποχή της γερμανικής κατοχής Μονή οι τρεις πρώτες αδελφές της σημερινής αδελφότητας. Όλα τα κτίρια αναστηλώθηκαν με τα ήδη υπάρχοντα παλαιά υλικά, με την προσεκτική περισυλλογή της πέτρας των ερειπωμένων κτιρίων και με τη χρήση υλικών από το περιβάλλον. Παράλληλα με την αναστήλωση στη Μονή Χρυσοπηγής, συντηρήθηκαν όλα τα ιστορικά κειμήλια και διαφυλάχθηκαν με τη λειτουργία Εκκλησιαστικού και Λαογραφικού Μουσείου.
Τα διακονήματα των αδελφών της Μονής είναι η αγιογραφία, το εκκλησιαστικό κέντημα, η συντήρηση παλαιών βιβλίων και εικόνων, η βιβλιοδεσία, η έκδοση βιβλίων, η μελισσοκομία, η κηροπλαστική, η παρασκευή λιβανιού και σαπουνιού κ.ά. Διακόνημα της Μονής είναι και η καλλιέργεια των κτημάτων, η οποία γίνεται με τη μέθοδο της βιολογικής γεωργίας. Επίσης εφαρμόζονται προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για μαθητές όλων των βαθμίδων.
Η Μονή είναι ανοιχτή για τους προσκυνητές καθημερινά (8.00 π.μ. - 12.00 μ.μ. και 3.30 μ.μ. - 6.00 μ.μ.). Στο μοναστικό λειτουργικό πρόγραμμα των καθημερινών ακολουθιών συμμετέχουν όσοι προσκυνητές επιθυμούν. Θεία Λειτουργία τελείται κάθε Σάββατο και Κυριακή και στις μεγάλες εορτές.
Σε ένα από τα παλαιότερα μετόχια της Ι. Μονής, την Αγία Κυριακή στο Βαρύπετρο Χανίων, έχει δημιουργηθεί νέο μοναστικό συγκρότημα, αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Χριστού. Η επέκταση αυτή αποτελεί συνέχεια της μακραίωνης ασκητικής παράδοσης της Μονής Χρυσοπηγής.
Ιστορικά Στοιχεία
Η Ιερά Πατριαρχική & Σταυροπηγιακή Μονή Χρυσοπηγής ιδρύθηκε στα Χανιά κατά την τελευταία περίοδο της Βενετοκρατίας (τέλη 16ου αιώνα).
Κτήτορας ήταν ο Χανιώτης Ιωάννης Χαρτοφύλακας, διδάκτωρ της ιατρικής και της φιλοσοφίας, σημαντικό πρόσωπο της εποχής του με μεγάλη δράση στην κοινωνία των Χανίων.
Την περίοδο της Βενετοκρατίας, η Χρυσοπηγή υπήρξε πνευματικό κέντρο για την Κρήτη με πολλούς μοναχούς και πλούσια βιβλιοθήκη.
Κατά την Τουρκοκρατία, η πνευματική παράδοση της Μονής συνεχίστηκε και η Μονή μετατράπηκε σε πατριαρχικό σταυροπήγιο. Κατά τη
διάρκεια των επαναστάσεων, οι πατέρες συμμετείχαν στους ιστορικούς αγώνες της Κρήτης. Το μοναστήρι υπέφερε πολλά δεινά από τους Τούρκους και καταστράφηκε το έτος 1821, κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης.
Kατά τον 19ο αιώνα, αναστηλώθηκε και επανδρώθηκε εκ νέου.
Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί μετέτρεψαν τη Μονή σε διοικητήριο. Yποχρέωσαν τους μοναχούς να απομακρυνθούν και προκάλεσαν μεγάλες φθορές στην αρχιτεκτονική δομή των κτιρίων. Ακολούθησε περίοδος μαρασμού και παρακμής.
Το έτος 1976, η Μονή Χρυσοπηγής μετατράπηκε σε γυναικεία και αναστηλώθηκε εκ θεμελίων, επί της ηγουμενίας της αείμνηστης Γερόντισσας Θεοσέμνης (+2000).
Η Μονή σήμερα διαθέτει πολυμελή αδελφότητα και δέχεται πολυάριθμους προσκυνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στους οποίους και πολλούς νέους, που ανακαλύπτουν τη γνησιότητα της ζωής στη λατρεία και την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Ιερά Μονή Χρυσοσκαλίτισσας
Το Μοναστήρι της Χρυσοσκαλίτισσας βρίσκεται σε απόσταση 72 χιλιομέτρων από τα Χανιά προς το Ν.Δ. άκρο της Κρήτης. Είναι χτισμένο πάνω σε ένα βράχο και ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Κισσάμου &Σελίνου. Η εκκλησία της μονής είναι αφιερωμένη στην Παναγία και στην Αγία Τριάδα και γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο.
Χτίστηκε επί Ενετοκρατίας στη θέση της μονής του Αγίου Νικολάου , πάνω σε βράχια με θέα το Λυβικό πέλαγος. Κατά την παράδοση, το όνομά του το πήρε από ένα χρυσό σκαλοπάτι, το τελευταίο από τα ενενήντα οχτώ που είχε όταν χτίστηκε.
Όμως, τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο Πατριάρχης αναγκάστηκε να πουλήσει τα χωράφια της μονής καθώς και το χρυσό σκαλοπάτι, για να πληρώσει τους βαρύτατους φόρους που είχε βάλει ο σουλτάνος, με συνέπια την ερήμωση του μοναστηρίου. Δεν έχουμε μαρτυρίες για την αρχή του ιερού προσκυνήματος της Χρυσοσκαλίτισσας. Η παράδοση αναφέρει ότι η ιερότητα του χώρου αρχίζει με την εύρεση μιας εικόνας που απεικονίζει την κοίμηση της Θεοτόκου σε μια εσοχή του βράχου.
Πριν χτισθεί η μονή της Χρυσοσκαλίτισσας, υπήρχε άλλος ναός, της Κοίμησης της Θεοτόκου. Ήταν προσκολλημένος σε σπηλαιώδη βράχο, ενώ στη σκέπη του βράχου υπήρχε και άλλος συνεχόμενος ναός, της Αγίας Τριάδος. Πρώτος που κατοίκησε μετά την ερήμωση του μοναστηριού ήταν ένας μοναχός, ο Ιωαννίκιος από τα Κύθηρα, αλλά μετά το θάνατο του ακολούθησε νέα ερήμωση. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν και άλλοι μοναχοί που προσπάθησαν να ανακαινίσουν την μονή με συνδρομές, χρησιμοποιώντας τα ερείπια για να χτίσουν τα ερείπια για να χτίσουν νέα κτίρια. Η Εκκλησία που βλέπουμε σήμερα άρχισε να χτίζεται με προθυμία και ζήλο, την 9η Μαίου 1894 και περατώθηκε την 10η Αυγούστου του ίδιου έτους.
Το 1900, η Μονή διαλύθηκε μαζί με άλλες μονές της Κρήτης. Επανιδρύθηκε σαν γυναικεία το 1940. Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς, φιλοξενήθηκαν στη μονή αρκετοί στρατιώτες, αγωνιστές και ‘αλλοι που άνηκαν στην αγγλική κατασκοπεία. Το 1943 εγκαταστάθηκαν οι Γερμανοί κατακτητές στη Μονή, αφού έδιωξαν τους μοναχούς. Τότε πυροβολήθηκαν από αγγλικό αεροπλάνο. Σημάδια του πολυβολισμού φαίνονται σε χαμηλή εικόνα του τέμπλου. Η ζωή ξαναγύρισε μετά την 27η Ιανουαρίου 1944, ημέρα που έφυγαν οι Γερμανοί. Αυτή η ζωή συνεχίζεται αδιάκοπα από τους φιλόξενους και δραστήριους μοναχούς που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και κρατούν ζωντανό το ιερό αυτό προσκύνημα.
Το Μοναστήρι της Χρυσοσκαλίτισσας βρίσκεται σε απόσταση 72 χιλιομέτρων από τα Χανιά προς το Ν.Δ. άκρο της Κρήτης. Είναι χτισμένο πάνω σε ένα βράχο και ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Κισσάμου &Σελίνου. Η εκκλησία της μονής είναι αφιερωμένη στην Παναγία και στην Αγία Τριάδα και γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο.
Χτίστηκε επί Ενετοκρατίας στη θέση της μονής του Αγίου Νικολάου , πάνω σε βράχια με θέα το Λυβικό πέλαγος. Κατά την παράδοση, το όνομά του το πήρε από ένα χρυσό σκαλοπάτι, το τελευταίο από τα ενενήντα οχτώ που είχε όταν χτίστηκε.
Όμως, τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο Πατριάρχης αναγκάστηκε να πουλήσει τα χωράφια της μονής καθώς και το χρυσό σκαλοπάτι, για να πληρώσει τους βαρύτατους φόρους που είχε βάλει ο σουλτάνος, με συνέπια την ερήμωση του μοναστηρίου. Δεν έχουμε μαρτυρίες για την αρχή του ιερού προσκυνήματος της Χρυσοσκαλίτισσας. Η παράδοση αναφέρει ότι η ιερότητα του χώρου αρχίζει με την εύρεση μιας εικόνας που απεικονίζει την κοίμηση της Θεοτόκου σε μια εσοχή του βράχου.
Πριν χτισθεί η μονή της Χρυσοσκαλίτισσας, υπήρχε άλλος ναός, της Κοίμησης της Θεοτόκου. Ήταν προσκολλημένος σε σπηλαιώδη βράχο, ενώ στη σκέπη του βράχου υπήρχε και άλλος συνεχόμενος ναός, της Αγίας Τριάδος. Πρώτος που κατοίκησε μετά την ερήμωση του μοναστηριού ήταν ένας μοναχός, ο Ιωαννίκιος από τα Κύθηρα, αλλά μετά το θάνατο του ακολούθησε νέα ερήμωση. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν και άλλοι μοναχοί που προσπάθησαν να ανακαινίσουν την μονή με συνδρομές, χρησιμοποιώντας τα ερείπια για να χτίσουν τα ερείπια για να χτίσουν νέα κτίρια. Η Εκκλησία που βλέπουμε σήμερα άρχισε να χτίζεται με προθυμία και ζήλο, την 9η Μαίου 1894 και περατώθηκε την 10η Αυγούστου του ίδιου έτους.
Το 1900, η Μονή διαλύθηκε μαζί με άλλες μονές της Κρήτης. Επανιδρύθηκε σαν γυναικεία το 1940. Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς, φιλοξενήθηκαν στη μονή αρκετοί στρατιώτες, αγωνιστές και ‘αλλοι που άνηκαν στην αγγλική κατασκοπεία. Το 1943 εγκαταστάθηκαν οι Γερμανοί κατακτητές στη Μονή, αφού έδιωξαν τους μοναχούς. Τότε πυροβολήθηκαν από αγγλικό αεροπλάνο. Σημάδια του πολυβολισμού φαίνονται σε χαμηλή εικόνα του τέμπλου. Η ζωή ξαναγύρισε μετά την 27η Ιανουαρίου 1944, ημέρα που έφυγαν οι Γερμανοί. Αυτή η ζωή συνεχίζεται αδιάκοπα από τους φιλόξενους και δραστήριους μοναχούς που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και κρατούν ζωντανό το ιερό αυτό προσκύνημα.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Μονή Αγίου Παντελεήμονα στο Φόδελε
Η Μονή του Αγίου Παντελεήμονος βρίσκεται 25km δυτικά του Ηρακλείου και 3km νότια του Φόδελε, σε μια κατάφυτη περιοχή από πορτοκαλεώνες και ελαιώνες. Το μοναστήρι ήταν κτισμένο με φρουριακή αρχιτεκτονική για να αποκρούει τις εχθρικές επιθέσεις. Σήμερα σώζεται τμήμα από τον οχυρωματικό περίβολο και η όμορφη είσοδος του μοναστηριού.
Η ακριβής ημερομηνία ιδρύσεως της μονής δεν είναι ακριβής. Μερικοί εικάζουν ότι μπορεί να τοποθετηθεί μετά το 1539, 1537-9: Ο πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρπαρόσα εξαπολύει συνεχείς επιθέσεις κατά των παραλίων της Κρήτης Οι μοναχοί Μακάριος, Ιερεμίας και Κοσμάς της παραθαλάσσιας μονής Αγίου Αντωνίου στους Πέρα Γαλήνους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το μοναστήρι και να μεταφερθούν στην ήδη υπάρχουσα μονή του Αγίου Παντελεήμονα στην ενδοχώρα. Πράγματι η μονή, εκτός από τον Άγιο Παντελεήμονα, είναι αφιερωμένη και στον Άγιο Αντώνιο. Ωστόσο, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι υπήρχε ήδη η μονή του Αγίου Παντελεήμονα εδώ, αλλιώς θα είχε επικρατήσει η ονομασία του Αγίου Αντωνίου ως προστάτης της μονής.
1660-70: Κατά μια άλλη εκδοχή, η μονή ιδρύεται αυτή τη δεκαετία.
1677: Μια μαρμάρινη επιγραφή αναφέρει αυτή την ημερομηνία, άρα σίγουρα υπήρχε τότε.
1824: Οι Τουρκοαιγύπτιοι προκαλούν μεγάλες ζημιές στη μονή.
1861: Ο ηγούμενος Νεόφυοτος Πεδιώτη ξεκινάει την ανακαίνιση της μονής.
1866: Ο ηγούμενος Νεόφυτος Πεδιώτης παίρνει μέρος στην Επανάσταση του 1866-69. Η μονή μετατρέπεται σε αποθήκη εφοδίων και καταφύγιο για τους επαναστάτες.
1867: Οι άνδρες του Ρεσίτ Πασά πυρπολούν το μοναστήρι.
Η μονή διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στον αγώνα των Κρητικών κατά των Τούρκων κατακτητών. Την δράση της αυτή την πλήρωσε πολλές φορές με λεηλασίες και καταστροφές, αλλά δεν σταμάτησε η λειτουργία της.
Στην μονή σώζονται εικόνες του 17ου αιώνα, όπως η Δευτέρα Παρουσία του Μιχαήλ Δαμασκηνού, ο Άγιος Ονούρφιος και ο χορός των Αγίων Πάντων.
Η Μονή του Αγίου Παντελεήμονος βρίσκεται 25km δυτικά του Ηρακλείου και 3km νότια του Φόδελε, σε μια κατάφυτη περιοχή από πορτοκαλεώνες και ελαιώνες. Το μοναστήρι ήταν κτισμένο με φρουριακή αρχιτεκτονική για να αποκρούει τις εχθρικές επιθέσεις. Σήμερα σώζεται τμήμα από τον οχυρωματικό περίβολο και η όμορφη είσοδος του μοναστηριού.
Η ακριβής ημερομηνία ιδρύσεως της μονής δεν είναι ακριβής. Μερικοί εικάζουν ότι μπορεί να τοποθετηθεί μετά το 1539, 1537-9: Ο πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρπαρόσα εξαπολύει συνεχείς επιθέσεις κατά των παραλίων της Κρήτης Οι μοναχοί Μακάριος, Ιερεμίας και Κοσμάς της παραθαλάσσιας μονής Αγίου Αντωνίου στους Πέρα Γαλήνους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το μοναστήρι και να μεταφερθούν στην ήδη υπάρχουσα μονή του Αγίου Παντελεήμονα στην ενδοχώρα. Πράγματι η μονή, εκτός από τον Άγιο Παντελεήμονα, είναι αφιερωμένη και στον Άγιο Αντώνιο. Ωστόσο, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι υπήρχε ήδη η μονή του Αγίου Παντελεήμονα εδώ, αλλιώς θα είχε επικρατήσει η ονομασία του Αγίου Αντωνίου ως προστάτης της μονής.
1660-70: Κατά μια άλλη εκδοχή, η μονή ιδρύεται αυτή τη δεκαετία.
1677: Μια μαρμάρινη επιγραφή αναφέρει αυτή την ημερομηνία, άρα σίγουρα υπήρχε τότε.
1824: Οι Τουρκοαιγύπτιοι προκαλούν μεγάλες ζημιές στη μονή.
1861: Ο ηγούμενος Νεόφυοτος Πεδιώτη ξεκινάει την ανακαίνιση της μονής.
1866: Ο ηγούμενος Νεόφυτος Πεδιώτης παίρνει μέρος στην Επανάσταση του 1866-69. Η μονή μετατρέπεται σε αποθήκη εφοδίων και καταφύγιο για τους επαναστάτες.
1867: Οι άνδρες του Ρεσίτ Πασά πυρπολούν το μοναστήρι.
Η μονή διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στον αγώνα των Κρητικών κατά των Τούρκων κατακτητών. Την δράση της αυτή την πλήρωσε πολλές φορές με λεηλασίες και καταστροφές, αλλά δεν σταμάτησε η λειτουργία της.
Στην μονή σώζονται εικόνες του 17ου αιώνα, όπως η Δευτέρα Παρουσία του Μιχαήλ Δαμασκηνού, ο Άγιος Ονούρφιος και ο χορός των Αγίων Πάντων.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Μονή Αγίου Ιωάννη στην Ανώπολη
Η μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Ανώπολη είναι αντρικό μοναστήρι που βρίσκεται σχετικά κοντά στο Ηράκλειο. Παρόλο που γνώρισε τη σκληρότητα των Τούρκων κατά την τουρκική κατοχή της Κρήτης, το μοναστήρι εξακολουθεί και λειτουργεί έως σήμερα. Η μονή είναι κτισμένη σε μια όμορφη κοιλάδα σε υψόμετρο 170m νοτιοανατολικά της Ανώπολης.
15-16ος αιώνας: Η μονή του Αγίου Ιωάννη ανήκει στη μονή του Αγίου Γεωργίου στον Αποσελέμη. Οι μοναχοί εγκαταλείπουν τον Άγιο Γεώργιο και μεταφέρονται στην Ανώπολη, λόγω των πειρατικών επιδρομών.
1702: Κατά κάποιους, η αληθινή ημερομηνία ιδρύσεως της μονής.
1821: Οι Τούρκοι προξενούν καταστροφές στην μονή.
1840: Στην μονή Αγίου Ιωάννη λειτουργεί δημοτικό σχολείο για τα Ελληνόπουλα της περιοχής.
1866-69: Οι Τούρκοι καταστρέφουν το μοναστήρι, λόγω της επαναστατικής δράσης των μοναχών. Μετά την επανάσταση, ανακαινίζεται.
1896: Τον Ιούλιο, οι Τούρκοι σφάζουν όλους τους μοναχούς, ως αντίποινα για την συμβολή της στην επανάσταση. Το μοναστήρι ερειμώνει.
Κατά μια εκδοχή, η μονή ανήκε στην μονή του Αγίου Ιωάννη στην Πάτμο, εξ ου και το όνομα της. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι εξ αρχής ήταν μετόχι της παραθαλάσσιας μονής του Αγίου Γεωργίου, κοντά στην έξοδο του Αποσελέμη ποταμού, ο ναός της οποίας καταστράφηκε από τους Γερμανούς. Κατά την Ενετοκρατία, οι μοναχοί της μονής του Αγίου Γεωργίου μεταφέρθηκαν στην Ανώπολη λόγω των πειρατικών επιδρομών που δέχονταν. Μαζί τους μετέφεραν και την εικόνα του Άη Γιώργη, η οποία διασώζεται και σήμερα.
1904: Ο ηγούμενος Καλλίνικος Δασκαλάκης επανιδρύει το μοναστήρι.
1908: Το σχολείο της μονής παύει τη λειτουργία του, καθώς την ευθύνη της μόρφωσης αναλαμβάνει η Κρητική Πολιτεία. Το μοναστήρι ανακαινίζεται
2007: Κτίζεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου, δίπλα στον παλαιό ναό.
Στην μονή εντύπωση προκαλεί ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου (8 Μαΐου), ο οποίος είναι νεώτερος, δίπλα στον παλιό ναό. Ο ναός έχει μήκος 33m και 33 πόρτες (όσα τα χρόνια του Χριστού) κι 107 πορτοπαράθυρα (όσα τα χρόνια του Άη Γιάννη).
Στη μονή αυτή διέμενε ως το 2009 ο πατέρας Απόστολος, ο οποίος έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο για την ιστορία της ηθοποιού Ναταλίας Λιονάκη. Η όμορφη ηθοποιός εγκλείστηκε για εφτά μήνες στο μοναστήρι της Παναγίας Θεογενήτορος, στο Μοχό, όπου ήταν ηγούμενος ο Απόστολος μετά την αποχώρηση του από την Ανώπολη. Σε όλα τα μεσημεριανάδικα της εποχής έπαιζε σε καθημερινή βάση η απόγνωση της μητέρας της ηθοποιού, που κατηγορούσε τον μοναχό ότι παρέσυρε την κόρη της στον μοναχισμό.
Η μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Ανώπολη είναι αντρικό μοναστήρι που βρίσκεται σχετικά κοντά στο Ηράκλειο. Παρόλο που γνώρισε τη σκληρότητα των Τούρκων κατά την τουρκική κατοχή της Κρήτης, το μοναστήρι εξακολουθεί και λειτουργεί έως σήμερα. Η μονή είναι κτισμένη σε μια όμορφη κοιλάδα σε υψόμετρο 170m νοτιοανατολικά της Ανώπολης.
15-16ος αιώνας: Η μονή του Αγίου Ιωάννη ανήκει στη μονή του Αγίου Γεωργίου στον Αποσελέμη. Οι μοναχοί εγκαταλείπουν τον Άγιο Γεώργιο και μεταφέρονται στην Ανώπολη, λόγω των πειρατικών επιδρομών.
1702: Κατά κάποιους, η αληθινή ημερομηνία ιδρύσεως της μονής.
1821: Οι Τούρκοι προξενούν καταστροφές στην μονή.
1840: Στην μονή Αγίου Ιωάννη λειτουργεί δημοτικό σχολείο για τα Ελληνόπουλα της περιοχής.
1866-69: Οι Τούρκοι καταστρέφουν το μοναστήρι, λόγω της επαναστατικής δράσης των μοναχών. Μετά την επανάσταση, ανακαινίζεται.
1896: Τον Ιούλιο, οι Τούρκοι σφάζουν όλους τους μοναχούς, ως αντίποινα για την συμβολή της στην επανάσταση. Το μοναστήρι ερειμώνει.
Κατά μια εκδοχή, η μονή ανήκε στην μονή του Αγίου Ιωάννη στην Πάτμο, εξ ου και το όνομα της. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι εξ αρχής ήταν μετόχι της παραθαλάσσιας μονής του Αγίου Γεωργίου, κοντά στην έξοδο του Αποσελέμη ποταμού, ο ναός της οποίας καταστράφηκε από τους Γερμανούς. Κατά την Ενετοκρατία, οι μοναχοί της μονής του Αγίου Γεωργίου μεταφέρθηκαν στην Ανώπολη λόγω των πειρατικών επιδρομών που δέχονταν. Μαζί τους μετέφεραν και την εικόνα του Άη Γιώργη, η οποία διασώζεται και σήμερα.
1904: Ο ηγούμενος Καλλίνικος Δασκαλάκης επανιδρύει το μοναστήρι.
1908: Το σχολείο της μονής παύει τη λειτουργία του, καθώς την ευθύνη της μόρφωσης αναλαμβάνει η Κρητική Πολιτεία. Το μοναστήρι ανακαινίζεται
2007: Κτίζεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου, δίπλα στον παλαιό ναό.
Στην μονή εντύπωση προκαλεί ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου (8 Μαΐου), ο οποίος είναι νεώτερος, δίπλα στον παλιό ναό. Ο ναός έχει μήκος 33m και 33 πόρτες (όσα τα χρόνια του Χριστού) κι 107 πορτοπαράθυρα (όσα τα χρόνια του Άη Γιάννη).
Στη μονή αυτή διέμενε ως το 2009 ο πατέρας Απόστολος, ο οποίος έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο για την ιστορία της ηθοποιού Ναταλίας Λιονάκη. Η όμορφη ηθοποιός εγκλείστηκε για εφτά μήνες στο μοναστήρι της Παναγίας Θεογενήτορος, στο Μοχό, όπου ήταν ηγούμενος ο Απόστολος μετά την αποχώρηση του από την Ανώπολη. Σε όλα τα μεσημεριανάδικα της εποχής έπαιζε σε καθημερινή βάση η απόγνωση της μητέρας της ηθοποιού, που κατηγορούσε τον μοναχό ότι παρέσυρε την κόρη της στον μοναχισμό.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Μονή Αγίας Ειρήνης στον Κρουσσώνα
14ος-15ος αιώνας: Ιδρύεται η μονή της Αγίας Ειρήνης στον Κρουσσώνα.
Η μονή Αγίας Ειρήνης βρίσκεται 25km νότια του Ηρακλείου και 3km δυτικά του Κρουσσώνα, στις πλαγιές του Ψηλορείτη και σε υψόμετρο 630m. Η πρόσβαση στη μονή γίνεται μέσω του δρόμου που συνδέει τον Κρουσσώνα με το Κρουσσανιώτικο Λιβάδι και με το διπλανό ίδρυμα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες «ο Άγιος Σπυρίδων».
Η μονή λειτουργεί ως γυναικείο μοναστήρι και είναι από τις παλαιότερες στην Κρήτη. Πιστεύεται ότι κτίστηκε κατά το τέλος της Ενετοκρατίας, αλλά καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1822: Κατά τη μάχη στο φαράγγι του Κρουσσώνα, 400 Τούρκοι σκοτώνονται από τους Κρήτες επαναστάτες που είχαν ως βάση τη μονή. Για αντίποινα, οι Τούρκοι σφάζουν όλους τους μοναχούς της Αγίας Ειρήνης στη θέση Τροχάλακας και ισοπεδώνουν το μοναστήρι.
1936: Ο Δημήτριος Φασουλάκης μαζί με 4 μοναχές ξεκινούν την αναστήλωση της μονής.
1944: Το αναστηλωμένο μοναστήρι ξαναλειτουργεί ως γυναικεία μονή με ηγουμένη την Παρθενία Στουπάκη.
Ο δίκλιτος ναός της μονής είναι αφιερωμένος στην Αγία Ειρήνη (5 Μαΐου) και στην Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου). Το μοναστήρι ανήκει στα ακμαία μοναστήρια της Κρήτης. Αξίζει να επισκεφτείτε το μοναστήρι, να μιλήσετε με τις μοναχές που το διατηρούν πολύ περιποιημένο, αλλά και να θαυμάσετε την υπέροχη θέα.
14ος-15ος αιώνας: Ιδρύεται η μονή της Αγίας Ειρήνης στον Κρουσσώνα.
Η μονή Αγίας Ειρήνης βρίσκεται 25km νότια του Ηρακλείου και 3km δυτικά του Κρουσσώνα, στις πλαγιές του Ψηλορείτη και σε υψόμετρο 630m. Η πρόσβαση στη μονή γίνεται μέσω του δρόμου που συνδέει τον Κρουσσώνα με το Κρουσσανιώτικο Λιβάδι και με το διπλανό ίδρυμα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες «ο Άγιος Σπυρίδων».
Η μονή λειτουργεί ως γυναικείο μοναστήρι και είναι από τις παλαιότερες στην Κρήτη. Πιστεύεται ότι κτίστηκε κατά το τέλος της Ενετοκρατίας, αλλά καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1822: Κατά τη μάχη στο φαράγγι του Κρουσσώνα, 400 Τούρκοι σκοτώνονται από τους Κρήτες επαναστάτες που είχαν ως βάση τη μονή. Για αντίποινα, οι Τούρκοι σφάζουν όλους τους μοναχούς της Αγίας Ειρήνης στη θέση Τροχάλακας και ισοπεδώνουν το μοναστήρι.
1936: Ο Δημήτριος Φασουλάκης μαζί με 4 μοναχές ξεκινούν την αναστήλωση της μονής.
1944: Το αναστηλωμένο μοναστήρι ξαναλειτουργεί ως γυναικεία μονή με ηγουμένη την Παρθενία Στουπάκη.
Ο δίκλιτος ναός της μονής είναι αφιερωμένος στην Αγία Ειρήνη (5 Μαΐου) και στην Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου). Το μοναστήρι ανήκει στα ακμαία μοναστήρια της Κρήτης. Αξίζει να επισκεφτείτε το μοναστήρι, να μιλήσετε με τις μοναχές που το διατηρούν πολύ περιποιημένο, αλλά και να θαυμάσετε την υπέροχη θέα.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΛΥΒΙΑΝΗΣ
Στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου Κρήτης, βρίσκεται η γυναικεία κοινοβιακή Μονή της Παναγίας της Καλυβιανής.
Από τα βυζαντινά χρόνια υπήρχε στον τόπο τούτο ανδρικό Μοναστήρι, απομεινάρι του οποίου είναι το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, του 14ου αιώνα, στο οποίο κατά την παράδοση βρέθηκε η Θαυματουργός εικόνα του Ευαγγελισμού, μικρή σε μέγεθος και λαϊκής τέχνης.
Το Μοναστήρι αυτό καταστράφηκε από τους Τούρκους και οι μοναχοί έγιναν ομολογητές και μάρτυρες της πίστεως.
Ακολούθησε μια περίοδος που οι μοναχοί σκορπισμένοι από τον φόβο των Τουρκών ζούσαν σαν καλυβίτες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Όσιος Χαράλαμπος από της Δαφνές Τεμένους. Ο τάφος του υπάρχει πίσω από το Ιερό του Καθολικού της Μονής και λίγο πιο αριστερά βρίσκεται Ναός αφιερωμένος σ΄αυτόν. Εορτάζει στα εννιάμερα της Παναγίας, στις 23 Αυγούστου.
Το Μοναστήρι αποκτά και πάλι ζωή με επίκεντρο το μικρό εκκλησάκι. Τα βιβλία της Μονής, χρονολογούνται από το έτος 1873 και δείχνουν πως επιτελείτο και τότε φιλανθρωπικό έργο προς τους πάσχοντας αδελφούς, (φυλακισμένους, άπορους, νόθα και ορφανά παιδιά, σχολεία κτλ).
Στις αρχές του 20ου αιώνα με εντολή του τότε Επισκόπου Αρκαδίας κ. Βασιλείου Μαρκάκη, κτίζεται το έτος 1927 ο Ι. Ν. της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, πού τώρα λειτουργεί ως καθολικό της Μονής.
Το έτος 1956 όταν Επίσκοπος Αρκαδίας εκλέγεται ο μετέπειτα Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Τιμόθεος Παπουτσάκης, στη Μονή υπάρχει μόνο ένας μοναχός, ο π. Ευμένιος Συγγελάκης. Ο νέος Επίσκοπος μελετά τις ανάγκες της περιοχής και αποφασίζει την δημιουργία φιλανθρωπικού έργου στο χώρο της Μονής.
Η Μονή μετατρέπεται σε γυναικεία με τη χειροθεσία των πρώτων αδελφών με σκοπό τη λατρεία του Θεού και τη φιλανθρωπία.
Ένα συγκρότημα ιδρυμάτων αναπτύσσεται γύρω από τη Μονή: Ορφανοτροφείο «Στοργή της Παναγίας», Γηροκομείο «Οι Άγιοι Δέκα», Κέντρο εφηβικής προστασίας «Η Αγία Σκέπη», Παιδική προστασία «Η Θεοτόκος», Σχολή κοπτικής ραπτικής «Ο Ευαγγελισμός».
Εδώ φιλοξενούνται ψυχές ταλαιπωρημένες και πληγωμένες από τη ζωή και τους ανθρώπους. Στόχος είναι η σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και η ομαλή ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο, καθώς και η παρηγοριά και ανακούφιση κάθε πονεμένης ψυχής του Γηροκομείου.
Παράλληλα λειτουργούν εργαστήρια Ιεροραπτικής, Αγιογραφίας Υφαντικής, Μουσείο Εκκλησιαστικού και λαογραφικού τύπου, Δημοτικό σχολείο Δημόσιο και Νηπιαγωγείο, για τα παιδιά των ιδρυμάτων και της γύρω περιοχής και κατασκήνωση στον Κόκκινο Πύργο, για τις διακοπές των παιδιών των ιδρυμάτων.
Για να λειτουργήσουν όλα αυτά χρειάζεται αυταπάρνηση, θυσία, και πολύς αγώνας. Οι Αδελφές της Μονής (40-45 τον αριθμό) προσφέρουν τον εαυτόν τους, νύκτα και ημέρα, στην υπηρεσία του Θεού και των ανθρώπων υπό την καθοδήγηση πρώτα της μακαριστής γερόντισσας Νεκταρίας Βασιλάκη (09-08-1963—11-04-2004) και τώρα της Ηγουμένης Τιμοθέης Γερακάκη.
Συμπαραστάτης στο έργο της αδελφότητας είναι ο δάσκαλος και διευθυντής για 35 χρόνια του Δημοτικού Σχολείου και Πνευματικός της Μονής π. Νεκτάριος Πατεράκης.
Όλα αυτά πραγματοποιούνται κάτω από την πατρική συμβουλή και καθοδήγηση του ιδρυτή της Μονής κ. Τιμοθέου και όταν εκείνος ανεβαίνει στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, υπό την πατρική ευλογία του μακαριστού Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας, κυρού Κυρίλλου Κυπριωτάκη (24-04-2005).
Το έργο της Μονής συνεχίζεται τώρα κάτω από το στοργικό βλέμμα του νυν Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακαρίου, πνευματικού τέκνου του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κρήτης κυρού Τιμοθέου.
Ἱδρύματα Ἱ. Μ. Καλυβιανῆς: Στοργῆς, Παιδικῆς Προστασίας καί Οἶκος Εὐγηρίας.
Στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου Κρήτης, βρίσκεται η γυναικεία κοινοβιακή Μονή της Παναγίας της Καλυβιανής.
Από τα βυζαντινά χρόνια υπήρχε στον τόπο τούτο ανδρικό Μοναστήρι, απομεινάρι του οποίου είναι το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, του 14ου αιώνα, στο οποίο κατά την παράδοση βρέθηκε η Θαυματουργός εικόνα του Ευαγγελισμού, μικρή σε μέγεθος και λαϊκής τέχνης.
Το Μοναστήρι αυτό καταστράφηκε από τους Τούρκους και οι μοναχοί έγιναν ομολογητές και μάρτυρες της πίστεως.
Ακολούθησε μια περίοδος που οι μοναχοί σκορπισμένοι από τον φόβο των Τουρκών ζούσαν σαν καλυβίτες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Όσιος Χαράλαμπος από της Δαφνές Τεμένους. Ο τάφος του υπάρχει πίσω από το Ιερό του Καθολικού της Μονής και λίγο πιο αριστερά βρίσκεται Ναός αφιερωμένος σ΄αυτόν. Εορτάζει στα εννιάμερα της Παναγίας, στις 23 Αυγούστου.
Το Μοναστήρι αποκτά και πάλι ζωή με επίκεντρο το μικρό εκκλησάκι. Τα βιβλία της Μονής, χρονολογούνται από το έτος 1873 και δείχνουν πως επιτελείτο και τότε φιλανθρωπικό έργο προς τους πάσχοντας αδελφούς, (φυλακισμένους, άπορους, νόθα και ορφανά παιδιά, σχολεία κτλ).
Στις αρχές του 20ου αιώνα με εντολή του τότε Επισκόπου Αρκαδίας κ. Βασιλείου Μαρκάκη, κτίζεται το έτος 1927 ο Ι. Ν. της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, πού τώρα λειτουργεί ως καθολικό της Μονής.
Το έτος 1956 όταν Επίσκοπος Αρκαδίας εκλέγεται ο μετέπειτα Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Τιμόθεος Παπουτσάκης, στη Μονή υπάρχει μόνο ένας μοναχός, ο π. Ευμένιος Συγγελάκης. Ο νέος Επίσκοπος μελετά τις ανάγκες της περιοχής και αποφασίζει την δημιουργία φιλανθρωπικού έργου στο χώρο της Μονής.
Η Μονή μετατρέπεται σε γυναικεία με τη χειροθεσία των πρώτων αδελφών με σκοπό τη λατρεία του Θεού και τη φιλανθρωπία.
Ένα συγκρότημα ιδρυμάτων αναπτύσσεται γύρω από τη Μονή: Ορφανοτροφείο «Στοργή της Παναγίας», Γηροκομείο «Οι Άγιοι Δέκα», Κέντρο εφηβικής προστασίας «Η Αγία Σκέπη», Παιδική προστασία «Η Θεοτόκος», Σχολή κοπτικής ραπτικής «Ο Ευαγγελισμός».
Εδώ φιλοξενούνται ψυχές ταλαιπωρημένες και πληγωμένες από τη ζωή και τους ανθρώπους. Στόχος είναι η σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και η ομαλή ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο, καθώς και η παρηγοριά και ανακούφιση κάθε πονεμένης ψυχής του Γηροκομείου.
Παράλληλα λειτουργούν εργαστήρια Ιεροραπτικής, Αγιογραφίας Υφαντικής, Μουσείο Εκκλησιαστικού και λαογραφικού τύπου, Δημοτικό σχολείο Δημόσιο και Νηπιαγωγείο, για τα παιδιά των ιδρυμάτων και της γύρω περιοχής και κατασκήνωση στον Κόκκινο Πύργο, για τις διακοπές των παιδιών των ιδρυμάτων.
Για να λειτουργήσουν όλα αυτά χρειάζεται αυταπάρνηση, θυσία, και πολύς αγώνας. Οι Αδελφές της Μονής (40-45 τον αριθμό) προσφέρουν τον εαυτόν τους, νύκτα και ημέρα, στην υπηρεσία του Θεού και των ανθρώπων υπό την καθοδήγηση πρώτα της μακαριστής γερόντισσας Νεκταρίας Βασιλάκη (09-08-1963—11-04-2004) και τώρα της Ηγουμένης Τιμοθέης Γερακάκη.
Συμπαραστάτης στο έργο της αδελφότητας είναι ο δάσκαλος και διευθυντής για 35 χρόνια του Δημοτικού Σχολείου και Πνευματικός της Μονής π. Νεκτάριος Πατεράκης.
Όλα αυτά πραγματοποιούνται κάτω από την πατρική συμβουλή και καθοδήγηση του ιδρυτή της Μονής κ. Τιμοθέου και όταν εκείνος ανεβαίνει στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, υπό την πατρική ευλογία του μακαριστού Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας, κυρού Κυρίλλου Κυπριωτάκη (24-04-2005).
Το έργο της Μονής συνεχίζεται τώρα κάτω από το στοργικό βλέμμα του νυν Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακαρίου, πνευματικού τέκνου του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κρήτης κυρού Τιμοθέου.
Ἱδρύματα Ἱ. Μ. Καλυβιανῆς: Στοργῆς, Παιδικῆς Προστασίας καί Οἶκος Εὐγηρίας.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Ἱερά Μονή Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας Ρεθύμνης
Πολύ κοντά στήν πόλη τοῦ Ρεθύμνου ἔχει πρόσφατα ἀνεγερθεῖ ἡ πρώτη στήν Ἑλλάδα Ἱερά Μονή πρός τιμήν τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας. Ἡ Ἱερά Μονή βρίσκεται ἕνα χιλιόμετρο μετά τόν οἰκισμό τοῦ Τσεσμέ στόν δρόμο πρός τό χωριό Μαρουλᾶς καί πέντε περίπου χιλιόμετρα ἔξω ἀπό τήν πόλη τοῦ Ρεθύμνου (δύο δηλαδή χιλιόμετρα ἀπό τήν Ἑθνική ὁδό Ρεθύμνου - Ἡρακλείου στό ὕψος τοῦ Πλατανιᾶ - Τσεσμέ).
Ἡ Ἁγία Ἀναστασία μαρτύρησε τόν τρίτο αἰώνα σέ ἡλικία μόλις δεκαεννέα ἐτῶν καί ἡ μνήμη της ἑορτάζεται στίς 29 Ὀκτωβρίου. Τό μισό περίπου ἅγιο λείψανο τῆς Ἁγίας βρίσκεται σχεδόν ἄφθαρτο στήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, στήν ὁποία ἔζησε καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης Βασίλειος Παπαδάκης πού ἀνέλαβε τό 2008 τήν ἀνέγερσή της.
Πράγματι, μέ τήν ἄδεια τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καί τήν εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κυροῦ Ἀνθίμου ἄρχισε ἡ ἀνέγερση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τόν Νοέμβριο τοῦ 2008.
Ἡ Ἱερά Μονή ἄρχισε τήν λειτουργία της τήν 1η Αὐγούστου τοῦ 2009. Μέσα σέ ὀκτώ περίπου μῆνες εἶχαν ἀνεγερθεῖ τό μικρό παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ γιά τίς πρῶτες Θεῖες Λειτουργίες καί ἡ μεγάλη αἴθουσα τῆς Μονῆς.
Μετά ἀπό ἕξι περίπου μῆνες, καί συγκεκριμένα στίς 20 Φεβρουαρίου τοῦ 2010, τελέσθηκαν μέ ἱερά συγκίνηση τά Θυρανοίξια καί τοῦ νέου μεγάλου ναοῦ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας. Ἔτσι μέσα σέ δεκατέσσερις περίπου μῆνες ὁλοκληρώθηκε τό μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ οἰκοδομικοῦ ἔργου τῆς Μονῆς.
Τήν Κυριακή 2 Ὀκτωβρίου 2011 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ.κ. Εὐγένιος τέλεσε τά ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας. Οἱ πιστοί εἶχαν τίς ἡμέρες ἐκεῖνες τήν εὐκαιρία νά προσκυνήσουν ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα τεμάχια τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τῆς Ἁγίας, τό ὁποῖο προσκομίσθηκε γιά τόν λόγο αὐτό ἀπό τήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου.
Στήν Ἱερά Μονή, ἐκτός ἀπό τήν Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς, τελοῦνται βραδυνές Θεῖες Λειτουργίες, καθώς καί ὁμιλίες στίς δύο αἴθουσες πού διαθέτει. Στίς ὁμιλίες αὐτές καλοῦνται συχνά νά ὁμιλήσουν καί ἄλλοι ὁμιλητές, καθώς καί πατέρες ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος καί κυρίως ἀπό τήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Πολύ κοντά στήν πόλη τοῦ Ρεθύμνου ἔχει πρόσφατα ἀνεγερθεῖ ἡ πρώτη στήν Ἑλλάδα Ἱερά Μονή πρός τιμήν τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας. Ἡ Ἱερά Μονή βρίσκεται ἕνα χιλιόμετρο μετά τόν οἰκισμό τοῦ Τσεσμέ στόν δρόμο πρός τό χωριό Μαρουλᾶς καί πέντε περίπου χιλιόμετρα ἔξω ἀπό τήν πόλη τοῦ Ρεθύμνου (δύο δηλαδή χιλιόμετρα ἀπό τήν Ἑθνική ὁδό Ρεθύμνου - Ἡρακλείου στό ὕψος τοῦ Πλατανιᾶ - Τσεσμέ).
Ἡ Ἁγία Ἀναστασία μαρτύρησε τόν τρίτο αἰώνα σέ ἡλικία μόλις δεκαεννέα ἐτῶν καί ἡ μνήμη της ἑορτάζεται στίς 29 Ὀκτωβρίου. Τό μισό περίπου ἅγιο λείψανο τῆς Ἁγίας βρίσκεται σχεδόν ἄφθαρτο στήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, στήν ὁποία ἔζησε καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης Βασίλειος Παπαδάκης πού ἀνέλαβε τό 2008 τήν ἀνέγερσή της.
Πράγματι, μέ τήν ἄδεια τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καί τήν εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κυροῦ Ἀνθίμου ἄρχισε ἡ ἀνέγερση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τόν Νοέμβριο τοῦ 2008.
Ἡ Ἱερά Μονή ἄρχισε τήν λειτουργία της τήν 1η Αὐγούστου τοῦ 2009. Μέσα σέ ὀκτώ περίπου μῆνες εἶχαν ἀνεγερθεῖ τό μικρό παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ γιά τίς πρῶτες Θεῖες Λειτουργίες καί ἡ μεγάλη αἴθουσα τῆς Μονῆς.
Μετά ἀπό ἕξι περίπου μῆνες, καί συγκεκριμένα στίς 20 Φεβρουαρίου τοῦ 2010, τελέσθηκαν μέ ἱερά συγκίνηση τά Θυρανοίξια καί τοῦ νέου μεγάλου ναοῦ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας. Ἔτσι μέσα σέ δεκατέσσερις περίπου μῆνες ὁλοκληρώθηκε τό μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ οἰκοδομικοῦ ἔργου τῆς Μονῆς.
Τήν Κυριακή 2 Ὀκτωβρίου 2011 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ.κ. Εὐγένιος τέλεσε τά ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας. Οἱ πιστοί εἶχαν τίς ἡμέρες ἐκεῖνες τήν εὐκαιρία νά προσκυνήσουν ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα τεμάχια τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τῆς Ἁγίας, τό ὁποῖο προσκομίσθηκε γιά τόν λόγο αὐτό ἀπό τήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου.
Στήν Ἱερά Μονή, ἐκτός ἀπό τήν Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς, τελοῦνται βραδυνές Θεῖες Λειτουργίες, καθώς καί ὁμιλίες στίς δύο αἴθουσες πού διαθέτει. Στίς ὁμιλίες αὐτές καλοῦνται συχνά νά ὁμιλήσουν καί ἄλλοι ὁμιλητές, καθώς καί πατέρες ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος καί κυρίως ἀπό τήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Re: Ιερές Μονές της Κρήτης.
Η ΚΕΡΑ ΛΗΜΝΙΩΤΙΣΣΑ
Οι παλαιοί ναοί, τα ερείπια κελλιών και οι αρχειακές πληροφορίες μαρτυρούν πως στην περιοχή ΒΑ. του χωριού Επισκοπή Πεδιάδος αναπτύχθηκαν, κατά τους πρώτους αιώνες της Ενετοκρατίας τουλάχιστον, αρκετά μοναστικά κέντρα. Η Κερά Λημνιώτισσα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μοναστηριού που κατά τα φαινόμενα αναπτύχθηκε ως ανεξάρτητο, στη συνέχεια όμως έγινε εξάρτημα της Μονής Αγκαράθου, όταν η τελευταία κυριάρχησε σ' ολόκληρη την περιοχή.
Ήταν μοναστήρι γυναικών, και οι πρώτες πληροφορίες προέρχονται από τη διαθήκη του ηγουμένου και ανακαινιστή της Μονής Αγκαράθου, Νήφωνα Νοταρά (1552)113. Ο Νήφων άφησε στις καλόγριες της μονής 100 υπέρπυρα. Το μοναστήρι όμως πρέπει να ήταν κατά πολύ παλαιότερο. Ο Εμμ. Μπορμπουδάκης, που επέβλεψε τις εργασίες αναστήλωσης του καθολικού, υποστηρίζει ότι η μορφή και η τεχνοτροπία των τοιχογραφιών, που τμήματά τους σώθηκαν σε δύο στρώματα, μας παραπέμπουν στο 12ο αιώνα. Το δεύτερο στρώμα των τοιχογραφιών
εκπροσωπεί, κατά τον Εμμ. Μπορμπουδάκη, την Παλαιολόγεια παράδοση όπως διαμορφώθηκε στην Κρήτη στις αρχές του Ι5ου αιώνα. Δεν είναι γνωστό λοιπόν ούτε το πώς ξεκίνησε, ούτε πώς εξελίχθηκε αυτό το γυναικείο μοναστήρι. Εκτός από το Νήφωνα Νοταρά, ένας ακόμη ηγούμενος της Μονής Αγκαράθου, ο Αρσένιος Ευδαιμονογιάννης, άφησε με τη διαθήκη του (1584)χρηματικό ποσόν 100 υπέρπυρων στις καλόγριες της Λημνιώτισσας. Στα επόμενα χρόνια συναντάμε το μοναστήρι αυτό εξάρτημα της Αγκαράθου. Δεν είναι γνωστό το πότε καταστράφηκε το μοναστήρι της Λημνιώτισσας, πιθανότατα όμως όπως τα περισσότερα μοναστήρια της Βενετοκρατούμενης Κρήτης δεν άντεξε την τουρκική λαίλαπα του 1645-1669. Στην περιοχή της Επισκοπής Πεδιάδος, αλλά και στα γειτονικά χωριά, υπάρχουν τοπωνύμια που απηχούν παλιούς ναούς ή μοναστήρια, αλλά και πολλά ερείπια ναών, που δεν άντεξαν τη μακρά περίοδο σκότους που άρχισε μετά την τουρκική επίθεση κατά της Κρήτης. Μόνο στο κτηματολόγιο της Μονής Αγκαράθου (1866) αναφέρονται τέσσερις ερειπωμένοι ναοί στην Περιοχή Επισκοπής, μεταξύ των οποίων και η Κερά Λημνιώτισσα. (Οι υπόλοιποι ναοί: Άγιοι Απόστολοι, Άγιος Θεόδωρος, και ναός στη θέση Ρύμη, ανώνυμος ούτε το όνομα του τιμωμένου Αγίου διασώθηκε!) Μιαν αμυδρή εικόνα της κατάστασης που επικράτησε μας δίνει τουρκικό έγγραφο του 1699. Το έγγραφο αφορά το γειτονικό Βάθεια. Ίδια περίπου ήταν η τύχη και της γυναικείας Μονής της Λημνιώτισσας. Τα κελλιά και τα υπόλοιπα κτήρια κατέπεσαν καιμε την πάροδο του χρόνου εξαφανίστηκε κάθε ίχνος τους. Τα γύρω χωράφια καλλιεργήθηκαν. Ο ναός άντεξε περισσότερο, αλλά κι εκείνος υπέστη σημαντικές φθορές. Είναι χαρακτηριστικό το ότι ούτε στο κτηματολόγιο του 1866 ούτε σ' εκείνο του 1919 φαίνεται να υπήρχαν κτήρια ή ερείπια κτηρίων γύρω από το ναό. Αν και οι περισσότερες λαξευμένες πέτρες έχουν μεταφερθεί αλλού (όπως συμβαίνει συνήθως) για την κατασκευή άλλων κτηρίων, εν τούτοις μπορεί να διακρίνει κανείς σε αρκετή από στάση από το ναό πέτρες που πιθανότατα προέρχονται από τα κτήρια της μονής.
Οι παλαιοί ναοί, τα ερείπια κελλιών και οι αρχειακές πληροφορίες μαρτυρούν πως στην περιοχή ΒΑ. του χωριού Επισκοπή Πεδιάδος αναπτύχθηκαν, κατά τους πρώτους αιώνες της Ενετοκρατίας τουλάχιστον, αρκετά μοναστικά κέντρα. Η Κερά Λημνιώτισσα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μοναστηριού που κατά τα φαινόμενα αναπτύχθηκε ως ανεξάρτητο, στη συνέχεια όμως έγινε εξάρτημα της Μονής Αγκαράθου, όταν η τελευταία κυριάρχησε σ' ολόκληρη την περιοχή.
Ήταν μοναστήρι γυναικών, και οι πρώτες πληροφορίες προέρχονται από τη διαθήκη του ηγουμένου και ανακαινιστή της Μονής Αγκαράθου, Νήφωνα Νοταρά (1552)113. Ο Νήφων άφησε στις καλόγριες της μονής 100 υπέρπυρα. Το μοναστήρι όμως πρέπει να ήταν κατά πολύ παλαιότερο. Ο Εμμ. Μπορμπουδάκης, που επέβλεψε τις εργασίες αναστήλωσης του καθολικού, υποστηρίζει ότι η μορφή και η τεχνοτροπία των τοιχογραφιών, που τμήματά τους σώθηκαν σε δύο στρώματα, μας παραπέμπουν στο 12ο αιώνα. Το δεύτερο στρώμα των τοιχογραφιών
εκπροσωπεί, κατά τον Εμμ. Μπορμπουδάκη, την Παλαιολόγεια παράδοση όπως διαμορφώθηκε στην Κρήτη στις αρχές του Ι5ου αιώνα. Δεν είναι γνωστό λοιπόν ούτε το πώς ξεκίνησε, ούτε πώς εξελίχθηκε αυτό το γυναικείο μοναστήρι. Εκτός από το Νήφωνα Νοταρά, ένας ακόμη ηγούμενος της Μονής Αγκαράθου, ο Αρσένιος Ευδαιμονογιάννης, άφησε με τη διαθήκη του (1584)χρηματικό ποσόν 100 υπέρπυρων στις καλόγριες της Λημνιώτισσας. Στα επόμενα χρόνια συναντάμε το μοναστήρι αυτό εξάρτημα της Αγκαράθου. Δεν είναι γνωστό το πότε καταστράφηκε το μοναστήρι της Λημνιώτισσας, πιθανότατα όμως όπως τα περισσότερα μοναστήρια της Βενετοκρατούμενης Κρήτης δεν άντεξε την τουρκική λαίλαπα του 1645-1669. Στην περιοχή της Επισκοπής Πεδιάδος, αλλά και στα γειτονικά χωριά, υπάρχουν τοπωνύμια που απηχούν παλιούς ναούς ή μοναστήρια, αλλά και πολλά ερείπια ναών, που δεν άντεξαν τη μακρά περίοδο σκότους που άρχισε μετά την τουρκική επίθεση κατά της Κρήτης. Μόνο στο κτηματολόγιο της Μονής Αγκαράθου (1866) αναφέρονται τέσσερις ερειπωμένοι ναοί στην Περιοχή Επισκοπής, μεταξύ των οποίων και η Κερά Λημνιώτισσα. (Οι υπόλοιποι ναοί: Άγιοι Απόστολοι, Άγιος Θεόδωρος, και ναός στη θέση Ρύμη, ανώνυμος ούτε το όνομα του τιμωμένου Αγίου διασώθηκε!) Μιαν αμυδρή εικόνα της κατάστασης που επικράτησε μας δίνει τουρκικό έγγραφο του 1699. Το έγγραφο αφορά το γειτονικό Βάθεια. Ίδια περίπου ήταν η τύχη και της γυναικείας Μονής της Λημνιώτισσας. Τα κελλιά και τα υπόλοιπα κτήρια κατέπεσαν καιμε την πάροδο του χρόνου εξαφανίστηκε κάθε ίχνος τους. Τα γύρω χωράφια καλλιεργήθηκαν. Ο ναός άντεξε περισσότερο, αλλά κι εκείνος υπέστη σημαντικές φθορές. Είναι χαρακτηριστικό το ότι ούτε στο κτηματολόγιο του 1866 ούτε σ' εκείνο του 1919 φαίνεται να υπήρχαν κτήρια ή ερείπια κτηρίων γύρω από το ναό. Αν και οι περισσότερες λαξευμένες πέτρες έχουν μεταφερθεί αλλού (όπως συμβαίνει συνήθως) για την κατασκευή άλλων κτηρίων, εν τούτοις μπορεί να διακρίνει κανείς σε αρκετή από στάση από το ναό πέτρες που πιθανότατα προέρχονται από τα κτήρια της μονής.
Αν θέλεις εύνοια Θεού να ʽχεις και ευλογία
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Αφιερώσου ολόκαρδα, κάνʼ το με προθυμία.
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 34 και 0 επισκέπτες