Δημοσίευσηαπό Μαρίνα » Πέμ Αύγ 23, 2012 1:27 am
Η συνέχεια του Βιού του Αγίου μου... - προτελευταία ανάρτηση στην σελίδα 8 -
Τη Δευτέρα, 10 Ιανουαρίου 1838, ο μουτεσελίμης Φιλιατών ανεχώρησε από τα Ιωάννινα, για να επιστρέψει στην έδρα του. Ο Γεώργιος προτίμησε αυτή την φορά να μην ακολουθήσει τον κύριο του, αλλά να παραμείνει στα Ιωάννινα, κοντά στην οικογένειά του.
Την Τρίτη 11 Ιανουαρίου «έλαβε οιονεί προαίσθησιν του στεφανίου του αγώνος του». Ο Γεώργιος παραδόθηκε σε ένα ισοθάνατο ολοήμερο ύπνο. Πολλές φορές προσπάθησαν να τον ξυπνήσουν αλλ΄ ο άγιος δεν αισθανότανε το παραμικρό. Ξύπνησε, τελικά αργά το βράδυ. Στο οικογενειακό δείπνο, αντί του συνηθισμένου στα Ιωάννινα «Εις το όνομα του Χριστού» ο Γεώργιος αφού σταυροκοπήθηκε είπε το «Δόξα σοι ο Θεός».
- Γιατι είπες έτσι ρωτά κάποιος από τους συγγενείς του;
- Ω καϋμένε δεν λέγετε πάλι καλά που ξέρω και τούτο, απάντησε ο Γεώργιος, υπαινισσόμενος την αμάθεια του...
Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.