Πέμπτη, 02 Ιούνιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Romfea.gr
Το Σάββατο 28 Μαΐου τελέσθηκαν τα εγκαίνια του Ιερού Ναού των Βοιωτών Αγίων & του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου στον Ελεώνα Θηβών, δίπλα στις Γυναικείες Φυλακές.
Κατά την δεκαετία του 80 η επαρχία μας δέχτηκε μια προκλητική πνευματική επίθεση και εισβολή με την ίδρυση στον Ελεώνα Θηβών από την «Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά» του μεγάλου χιλιαστικού κέντρου με στόχο την άσκηση θρησκευτικής προπαγάνδας και προσηλυτισμού σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου.
Η τοπική μας Εκκλησία μεταξύ των άλλων τρόπων αντιμετώπισης του προβλήματος προέκρινε σαν μέσο αντίστασης και πνευματικής μαρτυρίας την ίδρυση Ορθόδοξου Ναού τιμωμένου επ’ ονόματι των Βοιωτών Αγίων δίπλα στις χιλιαστικές εγκαταστάσεις σε οικόπεδο που δωρεάν παρεχώρησε για το σκοπό αυτό η οικογένεια Μπουραΐμη.
Με το πέρας των Εγκαινίων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας κ. Γεώργιος απευθύνθηκε στο εκκλησίασμα και μεταξύ άλλων είπε:
«Η κοινωνία μας σήμερα βρίσκεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή. Διερχόμαστε σίγουρα μια καθοριστική για το μέλλον φάση της νεώτερης ιστορίας μας.
Η περίφημη πλέον «οικονομική κρίση» μας συγκλόνισε για τα καλά και μας βοήθησε να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα, που είχαμε μέχρι τώρα δεδομένα.
Αν μάλιστα φιλοσοφήσουμε πάνω στην επικρατούσα κατάσταση, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ρίζα του κακού, η βαθύτερη αιτία της κρίσης, είναι ηθική και πνευματική.
Η κρίση, που είναι πολυδιάστατη και όχι μόνον οικονομική, οφείλεται στην απομάκρυνση και αποστασία μιας ολόκληρης κοινωνίας από το Θεό και το θέλημά Του.
Ο Θεός είναι ο μεγάλος απών από την κοινωνία και τη ζωή μας. Όχι, βέβαια, γιατί ο Θεός μας εγκατέλειψε, αλλά γιατί εμείς, οι άνθρωποι, αποφασίσαμε να του γυρίσουμε την πλάτη.
Στις σκληρές και ψυχρές συνθήκες της σύγχρονης εκκοσμίκευσης είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις, που οι άνθρωποι λέμε το μεγάλο «ναι» στην πρόκληση της θείας αγάπης.
Μια από αυτές είναι όταν εγκαινιάζουμε ένα Ναό.
Βέβαια πριν από μερικές ημέρες ακούσαμε το Θεάνθρωπο στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής να αποκαλύπτει στη Σαμαρείτιδα ότι «Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν».
Ο Θεός ο άπειρος και πνευματικός, δεν περιορίζεται ούτε στο Ναό του Σολομώντος, όπως πίστευαν οι Ιουδαίοι, ούτε στο όρος Γαριζίν, όπως ήθελαν οι Σαμαρείτες.
Ο δημιουργός του παντός δεν κατοικεί «εν χειροποιήτοις ναοίς», καθώς δίδαξε στους φιλοσοφούντες Αθηναίους, ο μέγας των Εθνών Απόστολος Παύλος.
Ο ψαλμωδός μας διαβεβαιώνει ότι μπορούμε να λατρεύουμε τον Κύριο «εν παντί τόπω της δεσποτείας αυτού», αλλά σαν μικροί και πεπερασμένοι άνθρωποι, εμείς τα τέκνα του Θεού, έχουμε ανάγκη από συγκεκριμένο χώρο συγκεντρώσεως, ώστε σ’ αυτόν όλοι μαζί ομαδικά να εκδηλώνουμε τα αισθήματά μας για τον κοινό πατέρα και να συνάπτουμε μεταξύ μας στενώτερο αδελφικό δεσμό, βιώνοντας καλύτερα την παρουσία του Θεού, σύμφωνα με το λόγο: «Ου γαρ εισι δύο η τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών».
Από τη δική μας σκοπιά, των ανθρώπων, όταν θεμελιώνουμε και εγκαινιάζουμε ένα Ναό, και μάλιστα στις συνθήκες της γενικευμένης άρνησης και αποστασίας της υλιστικής εποχής μας, η ενέργεια αυτή αποτελεί έμπρακτη κατάφαση στην προσφερόμενη αγάπη του Θεού. Είναι σα να λέμε στον εσχατολογικά προσδοκώμενο Κύριο «Ναι έρχου Κύριε Ιησού».
Σα να λέμε στο Άγιο Πνεύμα, που σε λίγες μέρες θα εορτάσουμε κατά την Πεντηκοστή, την γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας «Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν». Έλα Κύριε κοντά μας, σου ετοιμάσαμε το ποθητό σκήνωμά Σου, γιατί έμείς σε πείσμα των αρνητών σου, θέλουμε μόνιμη και διαρκή την παρουσία σου.
Η μεγάλη όμως, πρόκληση είναι να μην επιχειρήσουμε να εγκλωβίσουμε και περιορίσουμε την κατά Θεόν ζωή μόνο στις ώρες λατρείας στο ναό, αλλά να την επεκτείνουμε σε όλο το φάσμα της κοινωνικής μας ζωής. Αξία και σημασία έχει αυτό που ζούμε κατά τη θεία λατρεία, να το μεταφέρουμε δυναμικά και εκτός των τειχών του ναού, ώστε να είναι «τα πάντα και εν πάσι Χριστός».
Εγκαινιάζοντας το ναό, αναγόμαστε νοερά σε μια άλλη κατάσταση, στην ανακαίνιση και μεταμόρφωση της ζωής μας κατά Χριστόν. Τα εγκαίνια μας προκαλούν και μας προσκαλούν σε μια τέτοια ανακαίνιση.
Η ιερά υμνογραφία στην σχετική ακολουθία των εγκαινίων σοφά επισημαίνει:«Προς σεαυτόν επανάγου άνθρωπε, γενού καινός αντί παλαιού, και ψυχής εόρταζε τα εγκαίνια έως καιρός, ο βίος εγκαινιζέσθω σοι, πάσης πολιτείας οδός τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε τα πάντα καινά……».
Ωραία και συγκινητική η τελετή των εγκαινίων, μα ωραιότερη η ανακαίνιση της ψυχής και της ζωής του ανθρώπου «ίνα εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν».
Ο ναός, όμως, αυτός των Βοιωτών Αγίων και του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου, παραμένει σα σύμβολο για να μας θυμίζει εκείνη την περίοδο και να μας καλεί σε πνευματική εγρήγορση, όταν κινδινεύει η Ορθοδοξία μας.
Ο ναός αυτός δεν στεγάζει κάποια συγκεκριμένη εκκλησιαστική κοινότητα, γιατί δεν βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή, μπορεί όμως να γίνει σημείο κοινής αναφοράς όλων μας σαν παμβοιωτικό προσκύνημα, σύμβολο και έμβλημα ενότητας και αδελφικής αγάπης ιδιαίτερα στις δύσκολες ημέρες μας.
Καθώς βρίσκεται πλάϊ στις φυλακές μας υπενθυμίζει ακόμη το χριστιανικό μας χρέος προς τους ανθρώπους, που για όποιο λόγο βρίσκονται έγκλειστοι σ’αυτές. Έχει ειπωθεί, ότι όπου ανοίγει ένα σχολείο, εκεί κλείνει μια φυλακή. Πιο σωστό θα ήταν να λέγαμε «όπου ανοίγει μια Εκκλησία, θα κλείσει σίγουρα μια φυλακή». Να ευχηθούμε, λοιπόν να έλθει η μέρα που η ζωή μας θα διέπεται από την αγάπη του Χριστού, και σε μια τέτοια κοινωνία να μη χρειάζονται φυλακές.»
Εγκάρδια ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος ευχαρίστησε τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Βερατίου, Αυλώνος & Κανίνης κ. Ιγνάτιο, Πολυανής & Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ, Ιλίου, Αχαρνών & Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα και τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Τανάγρας κ. Πολύκαρπο που ήλθαν στην χαρά της Ιεράς Μητροπόλεως και ελάμπρυναν με την παρουσία Τους την ημέρα των εγκαινίων, και τους υπενθύμισε πως είναι πάντοτε ευπρόσδεκτοι και καλοδεχούμενοι στην Βοιωτία.
Ευχαριστίες επίσης, απηύθυνε σε όλους όσους προσέφεραν για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού των Βοιωτών Αγίων & του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου.
Τέλος, ευχήθηκε οι πρεσβείες των αγίων να είναι πολλές και πλούσιες για όλους και για όσους με μοναδική εμπιστοσύνη στον Νικητή του θανάτου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό θα ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια και θα κοινωνούν μυστικά μαζί Του και θα παρακαλούν μαζί με τους αγίους Αποστόλους προς Εμμαούς «Κύριε μείνον μεθ’ημών» «Κύριε Θεόν εκτός Σου άλλον ουκ οίδαμεν».
Πηγή: romfea.gr