Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Ειδήσεις, Συνεντεύξεις, Βιογραφίες, Σχόλια

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Σάβ Μαρ 09, 2019 7:44 pm

Πρόγραμμα Θείων Λειτουργιῶν καί Χοροστασιῶν Σεβ. Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς 2019

Εικόνα

Πρόγραμμα
Θείων Λειτουργιῶν καί Χοροστασιῶν
Σεβ. Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου
Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς 2019



ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ

Κατανυκτικός Ἑσπερινός

τῆς Συγγνώμης


Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ὄρθρος - Ὧραι - Ἑσπερινός


Ἱερός Ναός Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου Πεύκης

ΤΕΤΑΡΤΗ Α΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ

Προηγιασμένη

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Κηφισιᾶς

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Α΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν


α) Ἱερός Προσκυνηματικός Ναός Παναγίας Ἐλευθερωτρίας Κοκκιναρᾶ Κηφισιᾶς

β) Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀνοίξεως

ΣΑΒΒΑΤΟ Α΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 16 ΜΑΡΤΙΟΥ

Θεία Λειτουργία

Ἱερός Ναός Ἁγίων Θεοδώρων Κοιμητηρίου

Δήμου Μεταμορφώσεως

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) 17 ΜΑΡΤΙΟΥ

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος

Δήμου Μεταμορφώσεως

Κατανυκτικός Ἑσπερινός

Ὁμιλία


Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

ΤΕΤΑΡΤΗ Β΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ

Προηγιασμένη

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Ἁγίου Θωμᾶ Ἀμαρουσίου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Β΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 22 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν


Ἱερά Μονή Εἰσοδίων Θεοτόκου Μαρκοπούλου Ὠρωποῦ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Γρηγορίου Παλαμᾶ) 24 ΜΑΡΤΙΟΥ

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Προφήτου Ἠλιού Μεταμορφώσεως

Ἑσπερινός Εὐαγγελισμοῦ

Ἱερός Ναός Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Χαλκουτσίου

ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ (Ἐθνική Ἑορτή)

Θεία Λειτουργία

Δοξολογια - Παρέλαση


Ἱερός Ναός Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Νέας Ἐρυθραίας

ΤΕΤΑΡΤΗ Γ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ

Προηγιασμένη

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Ἁγίας Βαρβάρας Μεταμορφώσεως

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Γ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν


Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Καλάμου

ΣΑΒΒΑΤΟΝ Γ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ

Θυρανοίξια - Ἑσπερινός


Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἁγίου Στεφάνου

Δ.Ε. Ἁγίου Στεφάνου Δήμου Διονύσου

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Σταυροπροσκυνήσεως) 31 ΜΑΡΤΙΟΥ

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Ἁγίας Τριάδος Νέας Κηφισιᾶς

Κατανυκτικός Ἑσπερινός

Ὁμιλία


Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

ΤΕΤΑΡΤΗ Δ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Προηγιασμένη

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Ἁγίου Ἀνδρέου Σκάλας Ὠρωποῦ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Δ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν


α) Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου - Ἁγ. Ἐφραίμ Ὄρους Ἀμώμων Νέας Μάκρης

β) Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Μάτι

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Ἰωάννου τῆς Κλίμακος) 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ἑορτή Ἁγ. Ἀποστόλου Φλέγοντος ἐκ τῶν Ο΄ Ἐπισκόπου Μαραθῶνος

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Τιμίου Προδρόμου Μαραθῶνος

Κατανυκτικός Ἑσπερινός

Ὁμιλία


Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

ΤΕΤΑΡΤΗ Ε΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ἑορτή Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Γρηγορίου τοῦ Ε΄ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

Προηγιασμένη

Θεία Λειτουργία


Παρεκκλήσιον Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Ε΄

Ἱεροῦ Προσκυνηματικοῦ Ναοῦ

Παναγίας Ἐλευθερωτρίας Κοκκιναρᾶ Κηφισιᾶς

Ἀκολουθία Μεγάλου Κανόνος

Ἱερός Ναός Ἁγ. Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου Πεύκης

ΠΕΜΠΤΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Προηγιασμένη

Θεία Λειτουργία


Ἱερόν Μητροπολιτικόν Παρεκκλήσιον

Παναγίας Νερατζιωτίσσης Ἀμαρουσίου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ἀκολουθία Ἀκαθίστου Ὕμνου


Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Κηφισιᾶς

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ὄρθρος – Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Ἁγίας Μαρίνης Ἑκάλης

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας) 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Ἁγίας Τριάδος Ἑκάλης

Κατανυκτικός Ἑσπερινός

Ὁμιλία


Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Προηγιασμένη

Θεία Λειτουργία


Ἱερός Ναός Ἁγ. Κων/νου καί Ἑλένης Μεταμορφώσεως

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ὄρθρος – Θεία Λειτουργία


Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Παναγίας Φανερωμένης Ροδοπόλεως



(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/anakinosis-2/618-anakoinoseis-2019/3516-programma-theion-leitourgi-n-kai-xorostasi-n-sev-mitropolitou-kifisias-marousiou-ka-ropo-k-kyrillou-megalis-tessarakost-s-2019)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Σάβ Μαρ 09, 2019 8:04 pm

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΚΗΦΙΣΙΑΣ.

Στο ιστορικό παρεκκλησιο των Αγίων Τεσσαράκοντα, το οποίο ανάγεται στον 15ο αιώνα, και ανήκει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγιίου Δημητρίου Κηφισιάς, ιερούργησε σήμερα Σάββατο 9 Μαρτίου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κυρίλλος. Τον θείο λόγο κήρυξε ο ιεροκήρυκας της Μητροπόλεώς μας, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικάνωρ Καραγιάννης, αναφερόμενος στην καρτερία και την αντοχή των μαρτύρων. Ανάλογο ψυχικό σθένος, τόνισε, οφείλουμε να δείξουμε και εμείς οι πιστοί στις δοκιμασίες της ζωής, με την ελπίδα και την προσμονή της Αναστάσεως. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε η πρεσβεία των Αγίων να μας στερεώνει στον αγώνα της νηστείας.

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3517-panigyris-agion-tessarakonta-kifisias)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Δευτ Μαρ 11, 2019 8:00 pm

Α' ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Α΄ Κατανυκτικός Ἑσπερινός (Ἑσπερινός τῆς Συγχωρήσεως)

Στόν κατάμεστο Ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμαρουσίου, ἐτελέσθη σήμερα τό ἀπόγευμα, Κυριακή 10 Mαρτίου 2019, ὁ Α΄ Κατανυκτικός Ἑσπερινός (Ἑσπερινός τῆς Συγχωρήσεως), χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου. Ἦταν παρόντες ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἅγιος Πρωτοσύγκελος Ἀρχιμ. π. Κων/νος Χαραλαμπόπουλος, ὁ Ἱεροκῆρυξ τῆς Μητροπόλεως Ἀρχιμ. π. Νικάνωρ Καραγιάννης, ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Πρωτ/ρος π. Χρῖστος Κυριακόπουλος, οἱ Ἀρχιερατικοί Ἐπίτροποι Κηφισιᾶς καί Ἀμαρουσίου καθώς καί κληρικοί τῶν Ἀρχιερατικῶν Περιφερειῶν Κηφισιᾶς, Ἀμαρουσίου, Μεταμόρφωσης, Πεύκης- Λυκόβρυσης.

Στό μεστό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος, παίρνοντας ἀφορμή ἀπό ἀνέκδοτα κείμενα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ, ἀνεφέρθη στήν ἀξία τῆς σιωπῆς, τονίζοντας ὅτι «ἡ σιωπή θά ἀφήσει χῶρο στήν καρδιά σου γιά νά ἀκουστεῖ ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ. Ἡ σιωπή σου θά σέ ἀπαλλάξει ἀπό τό φτωχό σου μέτρο καί θά μάθεις νά μετρᾶς τόν ἑαυτό σου καί τόν κόσμο μέ τό δικό Του μέτρο. Θα μείνεις τότε ἄφωνος ἀπό τά κρίματά σου».

Τέλος εὐχήθηκε σέ ὅλους καλή καί εὐλογημένη Τεσσαρακοστή, καλόν στάδιον καί νά ἀξιώσει ὁ Κύριος ὅλους νά προσκυνήσουμε καί τήν Ἁγίαν Ἀνάσταση.

Πρό τῆς ἀπολύσεως ἀσπάσθηκαν, κλῆρος καί λαός, τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου στό τέμπλο τοῦ Ναοῦ καί ζήτησαν καί ἔλαβαν τήν συγχώρεση ἀπό τόν Σεβασμιώτατο προσκυνῶντας τόν Τίμιο Σταυρό.

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3518-a-katanyktikos-esperinos)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τρί Μαρ 26, 2019 3:44 pm

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ.

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου
ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τοῦ
Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
καὶ τῇ Ἐθνικῇ Ἐπετείῳ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως.


Δευτέρα 25η Μαρτίου 2019

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Ὁ Ἅγιος Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Ἱεροῦ του Εὐαγγελίου ἀναφέρει ὅτι ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἀπηύθηνε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, κατά τόν Εὐαγγελισμό, τόν παρακάτω χαιρετισμό: «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ» (Λουκ. α΄ 28) καί συνεχίζει μέ τήν χαρμόσυνη ἀγγελία τῆς συλλήψεως τοῦ ἱεροῦ καρποῦ τῆς κοιλίας τῆς Θεοτόκου, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ χαρά τῆς ταπεινῆς Κόρης τῆς Ναζαρέτ, ἀλλά καί τοῦ κόσμου ὁλόκληρου, εἶναι ὅτι θά γεννηθεῖ ἐπιτέλους Ἐκεῖνος πού θα σώσει τόν κόσμο ἀπό τήν φθορά τῆς ἁμαρτίας καί θά χαρίσει στούς ἀνθρώπους τήν ἐλευθερία ἀπό τά δεσμά τῆς δουλείας στήν ἁμαρτία καί στόν θάνατο.

Ἡ καταπληκτική καί χαρμόσυνη αὐτή ἀγγελία ξυπνᾶ στήν ψυχή τῆς Παναγίας ἔκρηξη συναισθημάτων: «Πῶς μπορεῖ νά γίνει κάτι τέτοιο; Δέν ἔχω συζυγικές σχέσεις!», ρωτᾷ ἡ πιστή καί ἄδολη Μαριάμ. Ἡ ἀπάντηση τοῦ θεϊκοῦ ἀπεσταλμένου τήν καθησυχάζει: «Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ, καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι» (Λουκ. α΄ 35). Τήν χαρά ἀντιπαλεύει ὁ φόβος. Καί ὁ φόβος μέ τήν σειρά του νικιέται ἀπό τήν πίστη καί γεννᾶ τήν αὐθόρμητη ἀπάντηση «γένοιτό μοι κατά τό ῥῆμά σου» (Λουκ. α΄ 38).

Ὁ φόβος γιά τό ἄγνωστο, ἡ ταπεινή γνώμη γιά τίς ἀνθρώπινες δυνάμεις Της καί ἡ λογική Της δεν κατάφεραν νά νικήσουν τήν ζωντανή καί δυνατή πίστη τῆς ἁγνῆς καρδιᾶς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἔλθει στόν κόσμο ὁ Νικητής τοῦ θανάτου καί Ἐλευθερωτής τῶν ἀνθρώπων, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτή τήν χαρμόσυνη καί ἐλπιδοφόρα εἴδηση τῆς ἀρχῆς τῆς ἐλευθερίας τῶν ἀνθρώπων ἀπό τά δεσμά τῆς κοσμοκρατορίας τοῦ διαβόλου ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα.

Μία τέτοια ἐλπιδοφόρο ἡμέρα, γεμάτη μηνύματα καί συμβολισμούς ἐλευθερίας καί παλιγγενεσίας, ἐπέλεξαν καί οἱ πρόγονοί μας τό 1821, γιά νά διατρανώσουν τήν ἐπιθυμία τους γιά ἐλευθερία ἀπό τά δεσμά τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς.

Πιστά μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας οἱ ἡρωϊκοί μας πρόγονοι, ἀναγνώρισαν μέσα στήν ἀνάγκη τους γιά ἐλευθερία τῆς Πατρίδος πὼς κινητήριος δύναμη αὐτῆς τῆς ἀνάγκης ἦταν τοῦ Χριστοῦ ἡ πίστη ἡ ἁγία. Ξένοι πρός τήν ἀφετηρία τῶν συγχρόνων τότε κοινωνικοταξικῶν ἐπαναστατικῶν κινημάτων τῆς Εὐρώπης καί ζυμωμένοι μέ τά σωτήρια νάματα τῆς Πίστης στόν Χριστό, διακήρυξαν, ὅπως μᾶς λέει ὁ Στρατηγός Μακρυγιάννης, ὅτι «κι’ ἄν πεθάνωμεν, πεθαίνομεν διά τήν Πατρίδα μας, διά τήν Θρησκείαν μας καί πολεμοῦμεν, ὅσο μποροῦμε, ἐναντίον τῆς τυραγνίας κι' ὁ Θεός βοηθός...».

Ἡ πίστη τους στόν Θεό ἦταν αὐτή πού ὁδήγησε τά βήματά τους πέρα ἀπό τήν λογική τους, στόν χῶρο τοῦ ὑπέρλογου, ὅπως τόν εἶχαν διδαχθεῖ στά κρυφά σχολειά. Ἐκεῖ πού ὁ ταπεινός καλόγερος μέ τό Ψαλτήρι καί τήν Ὀκτώηχο τούς μάθαινε γράμματα ἑλληνικά καί τούς ἔκανε μετόχους ἰδεῶν, ὅπως αὐτή τοῦ Ἀδαμάντιου Κοραῆ πού ἔλεγε ὅτι: «μόνον τοῦ Εὐαγγελίου ἡ διδαχή ἐμπορεῖ νά σώσῃ τήν αὐτονομίαν τοῦ Γένους, ὅταν μάλιστα κηρύττεται ἀπό ποιμένας φίλους τῆς ἀληθείας καί τῆς δικαιοσύνης». Χρόνια ἀργότερα, μιλώντας σέ νέους στήν Πνύκα ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τούς προέτρεπε μέ τά παρακάτω λόγια: «Νέοι, πρέπει νά φυλάξετε τήν πίστη σας καί νά τήν στερεώσετε, διότι, ὅταν ἐπιάσαμε τά ἅρματα, εἴπαμε πρώτα ὑπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ καί ἔπειτα ὑπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ...».

Ἀδελφοί μου,

Μόλις δύο χρόνια μᾶς χωρίζουν ἀπό τήν ἐπέτειο τῶν διακοσίων χρόνων ἀπό τήν κήρυξη τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 καί ἀντηχοῦν στίς καρδιές μας πιό ἐπίκαιρα ἀπό ποτέ τά λόγια τοῦ Μεγάλου Στρατηγοῦ Κολοκοτρώνη: «ὡς μία βροχή ἔπεσεν εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας, καί ὅλοι, καί ὁ κλῆρος μας καί οἱ προεστοί μας καί οἱ καπεταναῖοι καί οἱ πεπαιδευμένοι καί οἱ ἔμποροι, μικροί καί μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτό τό σκοπό καί ἐκάμαμε τήν Ἐπανάσταση...».

Αὐτό εἶναι πού ἔχουμε καί σήμερα ἀνάγκη ὅσο ποτέ! Τήν ἑνότητα καί τήν ἔμπνευση ἀπό τά ἰδανικά τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς Πίστης στόν Χριστό. Τά ἴδια αὐτά πού φλόγιζαν τῆς καρδιές τῶν προγόνων μας καί μέ τό φῶς τους διέλυαν τά σκοτάδια τῆς δουλείας τόσο τῆς ψυχῆς στήν ἁμαρτία, ὅσο καί τοῦ γένους μας στόν σκοταδιστικό μεσαίωνα τῶν ὀθωμανῶν.

Ἄς μᾶς ἐμπνεύσουν ὅλους μας, Ἄρχοντες, Κλῆρο καί τόν πιστό καί εὐλογημένο Λαό, τά λόγια τοῦ Ἄνθιμου Γαζῆ: «Ἔφθασεν ὁ καιρός διά νά λάμψῃ πάλιν ὁ Σταυρός καί νά λάβῃ πάλιν ἡ Ἑλλάς, ἡ δυστυχής Πατρίς μας, τήν ἐλευθερίαν της...».

Χρόνια πολλά, καλά καί εὐλογημένα!

Μέ θερμές πατρικές εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος



(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τρί Μαρ 26, 2019 3:48 pm

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΗΜΕΡΙΔΟΣ.

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3521-programma-epistimonikis-imeridos)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τρί Μαρ 26, 2019 3:55 pm

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ.

Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού ομονύμου Δήμου, ιερούργησε σήμερα Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος, πλαισιούμενος από τους ιερείς της ενορίας. Μετά το τέλος της Θ. Λειτουργίας, πραγματοποιήθηκε η Λιτάνευση των Ιερών Εικόνων, εντός του Ι. Ναού, απαγγελομένου σε τέσσερις στάσεις, του Συμβόλου της Πίστεως. Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε στο ιστορικό της σημερινής μεγάλης εορτής καί στο ποιόν της πίστεως των Ορθοδόξων.

(φωτογραφίες στην ιστοσελίδα)


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3520-kyriaki-tis-orthodoksias-stin-mitropoli-mas)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τρί Μαρ 26, 2019 4:03 pm

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ.

Εικόνα

Εἰς τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκο

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου


Πάλι σήμερα ἔχουμε χαρμόσυνες εἰδήσεις, πάλι ἔχουμε μηνύματα ἐλευθερίας, πάλι ἔχουμε μιὰ ἀνάκληση ἀπὸ τὴν πτώση καὶ μία ἐπάνοδο στὴ ζωή, μιὰ ὑπόσχεση εὐφροσύνης καὶ μία ἀπαλλαγῆ ἀπὸ τὴ δουλεία. Ἕνας ἄγγελος συνομιλεῖ μὲ τὴν Παρθένο, γιὰ νὰ μὴν ξαναμιλήσει ὁ διάβολος μὲ γυναῖκα.
Λέει ἡ Γραφή· «Τὸν ἕκτο μῆνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ σὲ μία παρθένο, ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ ἕναν ἄνδρα». Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ ἀποκαλύψει τὴν παγκόσμια σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, νὰ φέρει στὸν Ἀδὰμ τὴ βέβαιη ἀποκατάστασή του. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὴν παρθένο, γιὰ νὰ μεταβάλει τὴν ἀτιμία τοῦ γυναικείου φίλου σὲ τιμή. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ προετοιμάσει τὸν νυμφικὸ θάλαμο, ὥστε νὰ εἶναι ἀντάξιος γιὰ τὸν ἀμόλυντο Νυμφίο. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ συντελέσει νὰ νυμφευθεῖ τὸ πλάσμα μὲ τὸν πλάστη. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὸ ἔμψυχο παλάτι τοῦ βασιλιὰ τῶν ἀγγέλων. Στάλθηκε ὁ Γαβριὴλ στὴν παρθένο ποὺ ἦταν ἀρραβωνιασμένη μὲ τὸν Ἰωσήφ, ἀλλὰ ποὺ προοριζόταν γιὰ τὸν Ἰησοῦ, τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ. Στάλθηκε ὁ ἀσώματος δοῦλος σὲ ἀμόλυντη παρθένο. Στάλθηκε ὁ χωρὶς ἁμαρτίες σ’ αὐτὴν ποὺ δὲν θὰ γνώριζε τὴ φθορά. Στάλθηκε ὁ λύχνος, γιὰ νὰ ἀναγγείλει τὸν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Στάλθηκε ὁ ὄρθρος, ποὺ ἔρχεται πρὶν ἀπὸ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ διαλαλήσει αὐτὸν ποὺ βρίσκεται στοὺς κόλπους τοῦ Πατέρα καὶ στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μητέρας. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ δείξει αὐτὸν ποὺ κάθεται σὲ θρόνο ἀλλὰ καὶ σὲ σπηλιά. Στάλθηκε ἕνας στρατιώτης, γιὰ νὰ διατυμπανίσει τὸ μυστήριο τοῦ μεγάλου βασιλιά. Χαρακτηρίζω μυστήριο αὐτὸ ποὺ γίνεται κατανοητὸ μὲ τὴν πίστη καὶ δὲν ἐξερευνᾶται μὲ τὴ φιλομάθεια, πρόκειται γιὰ μυστήριο ποὺ εἶναι ἄξιο προσκυνήσεως καὶ ὄχι σχολαστικῆς ἐξετάσεως, δηλαδὴ γιὰ μυστήριο ποὺ εἶναι ἀντικείμενο θεολογικῆς ἔρευνας καὶ ὄχι γιὰ κάτι ποὺ ὑπόκειται σὲ ἀκριβὴ μέτρηση.
«Τὸν ἕκτο μῆνα στάλθηκε ὁ Γαβριὴλ στὴν παρθένο». Ποιὸν ἕκτο μῆνα; Ποιόν; Ἀπὸ τότε ποὺ ἡ Ἐλισάβετ δέχθηκε τὸ χαρμόσυνο μήνυμα, ἀπὸ τότε ποὺ συνέλαβε τὸν Ἰωάννη. Ἀπὸ ποῦ τὸ συμπεραίνουμε αὐτό; Τὸ ἀποκαλύπτει ὁ ἴδιος ὁ ἀρχάγγελος ὅταν λέει στὴν Παρθένο· «νά, ἡ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτὴ συνέλαβε γιὸ στὰ γεράματά της. Κι αὐτὸς εἶναι ὁ ἕκτος μῆνας τῆς ἐγκυμοσύνης της, αὐτῆς ποὺ θεωροῦνταν στεῖρα». Ὁ ἕκτος μῆνας λοιπὸν εἶναι ὁ ἕκτος μῆνας ἀπὸ τὴ σύλληψη τοῦ Ἰωάννη. Ἔπρεπε λοιπὸν ὁ στρατιώτης νὰ φθάσει πρῶτος, ἔπρεπε ὁ ἀκόλουθος νὰ προηγηθεῖ, ἔπρεπε νὰ προπορευθεῖ αὐτὸς ποὺ θὰ ἀποκάλυπτε τὴ δεσποτικὴ παρουσία.
«Τὸν ἕκτο μῆνα στάλθηκε ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ στὴν Παρθένο, ποὺ ἦταν ἀρραβωνιασμένη μὲ ἕναν ἄνδρα», ἀρραβωνιασμένη ὄχι παντρεμένη· ἀρραβωνιασμένη, ἀλλὰ ἄθικτη. Γιατί ἦταν ἀρραβωνιασμένη; Γιὰ νὰ μὴ μάθει πολὺ γρήγορα ὁ διάβολος τὸ μυστήριο. Γιὰ τὸ ὅτι ἐπρόκειτο διὰ μέσου παρθένου νὰ ἔλθει ὁ Βασιλιάς, αὐτὸ τὸ γνώριζε ὁ πονηρός, γιατί εἶχε ἀκούσει τὶς προφητεῖες τοῦ Ἠσαΐα ποὺ ἔλεγαν· «Νά, θὰ συλλάβει ἡ παρθένος καὶ θὰ γεννήσει γιό». Κάθε φορὰ λοιπόν, ὅπως εἶναι φυσικό, ἐξέταζε ὅ,τι ἀναφερόταν στὴν παρθένο, ὥστε ὅταν ἀντιληφθεῖ ὅτι ὁλοκληρώνεται αὐτὸ τὸ μυστήριο, νὰ προετοιμάσει τὶς κατηγορίες του. Γὶ αὐτὸ ὁ Δεσπότης ᾖλθε στὴ γῆ διὰ μέσου ἀρραβωνιασμένης, γιὰ νὰ ξεγελάσει δηλαδὴ τὸν πονηρό, ἀφοῦ αὐτὴ ὄντας ἀρραβωνιασμένη ἐξασφάλιζε αὐτό.
«Τὸν ἕκτο μῆνα στάλθηκε ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ σὲ μία Παρθένο, ποὺ ἦταν ἀρραβωνιασμένη μὲ κάποιον ποὺ λεγόταν Ἰωσήφ». Ἄκουσε, ἀκροατή, τί λέει ὁ προφήτης γὶ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο καὶ γὶ αὐτὴν τὴν παρθένο. «Θὰ δοθεῖ αὐτὸ τὸ κλειστὸ βιβλίο σὲ ἕναν ἄνθρωπο, ποὺ γνωρίζει γράμματα». Τί σημαίνει κλειστὸ βιβλίο, ἢ τί σημαίνει γενικὰ ἡ ἀμόλυντη παρθένος; Ἀπὸ ποιοὺς θὰ δοθεῖ; Εἶναι φανερὸ πὼς θὰ δοθεῖ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς. Σὲ ποιόν; Στὸν Ἰωσὴφ τὸν μαραγκό. Οἱ ἱερεῖς λοιπὸν ἀρραβώνιασαν τὴ Μαρία μὲ τὸν Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ἦταν σώφρονας, καὶ τὴν ἔδωσαν σ’ αὐτὸν περιμένοντας τὸν καιρὸ τοῦ γάμου καὶ αὐτὸς βέβαια ἐπρόκειτο παίρνοντας τὴν νὰ φυλάξει ἀμόλυντη τὴν Παρθένο. Αὐτὸ πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια ὁ προφήτης τὸ προφήτεψε· «Θὰ δοθεῖ αὐτὸ τὸ κλειστὸ βιβλίο σὲ ἕναν ἄνθρωπο, ποὺ γνωρίζει γράμματα» καὶ ὁ ὁποῖος θὰ πεῖ· «δὲν μπορῶ νὰ τὸ διαβάσω». Γιατί Ἰωσὴφ δὲν μπορεῖς; Αὐτὸς θὰ ἀπαντήσει· « Δὲν μπορῶ νὰ τὸ διαβάσω, γιατί τὸ βιβλίο εἶναι κλειστό». Γιὰ ποιὸν φυλάγεται; «Φυλάγεται γιὰ κατοικία τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος».
Ἀλλὰ ἂς ξαναγυρίσουμε στὸ θέμα μας. «Τὸν ἕκτο μῆνα στάλθηκε ὁ Γαβριὴλ στὴ Παρθένο» καὶ εἶχε πάρει περίπου τέτοιες ἐντολὲς ἀπὸ τὸν Θεό. «Ἔλα λοιπόν, ἀρχάγγελε, γίνε ὑπηρέτης τοῦ φοβεροῦ καὶ κρυμμένου μυστηρίου, ἐξυπηρέτησε τὸ θαῦμα. Βιάζομαι ἐξαιτίας τῆς εὐσπλαχνίας μου νὰ κατέβω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ νὰ ἀναζητήσω τὸν πλανεμένο Ἀδάμ. Ἡ ἁμαρτία ἐξασθένησε τὸν ἄνθρωπο, ποὺ πλάσθηκε σύμφωνα μὲ τὴν εἰκόνα μου, σάπισε τὸ δημιούργημα τῶν χεριῶν μου καὶ θάμπωσε τὴν ὀμορφιὰ ποὺ ἔπλασα. Ὁ λύκος κατατρώει τὸ δημιούργημά μου, εἶναι ἔρημη ἡ θέση του στὸν παράδεισο, τὸ δένδρο τῆς ζωῆς φυλάγεται ἀπὸ τὴν πύρινη ρομφαῖα, ἔχει κλείσει πιὰ ὁ τόπος τῆς τρυφῆς. Ἐπιθυμῶ νὰ ἐλεήσω τὸν κατατρεγμένο ἄνθρωπο καὶ νὰ συλλάβω τὸν ἐχθρὸ διάβολο. Ἐπιθυμῶ αὐτὸ τὸ μυστήριο νὰ μὴν τὸ μάθουν ὅλες οἱ οὐράνιες δυνάμεις, σὲ σένα μόνο τὸν ἐμπιστεύομαι. Πήγαινε λοιπὸν στὴν παρθένο Μαρία. Πήγαινε στὴ ζωντανὴ πόλη, γιὰ τὴν ὁποία ὁ προφήτης ἔλεγε· « Πόλη τοῦ Θεοῦ, δοξασμένα καὶ ἐξαίσια εἰπώθηκαν γιὰ σένα». Πήγαινε στὸν λογικό μου παράδεισο, πήγαινε πρὸς τὴν πύλη τῆς ἀνατολῆς, πήγαινε στὸ ἄξιο κατοικητήριο τοῦ Λόγου μου, πήγαινε στὸν δεύτερο οὐρανὸ ποὺ βρίσκεται πάνω στὴ γῆ, πήγαινε στὸ ἐλαφρὸ καὶ ταχυκίνητο σύννεφο, πληροφόρησε τὴν γιὰ τὴ βροχὴ τῆς παρουσίας μου, πήγαινε στὸ ἁγίασμα ποὺ ἑτοιμάστηκε γιὰ μένα, πήγαινε στὸν νυμφικὸ κοιτῶνα τῆς ἐνανθρωπήσεως, πήγαινε στὸν ἀμόλυντο νυμφικὸ κοιτῶνα τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεώς μου. Μίλησε στὰ αὐτιὰ τῆς λογικῆς κιβωτοῦ, προετοίμασε τὰ νὰ μ’ ἀκούσουν χωρὶς νὰ τὰ τρομάξεις, οὔτε νὰ ταράξεις τὴν ψυχὴ τῆς Παρθένου. Κόσμια ἐμφανίσου στὸν ἔμψυχο ναό μου, πὲς σ’ αὐτὴν πρῶτα τὴ χαρούμενη εἴδηση. Ἐσὺ πὲς στὴ Μαριὰμ τὸ «Χαῖρε Κεχαριτωμένη», ὥστε ἐγὼ νὰ ἐλεήσω τὴν ἐξουθενωμένη Εὕα».
Τ’ ἄκουσε αὐτὰ ὁ ἀρχάγγελος καὶ ὅπως ἦταν φυσικὸ μονολογοῦσε· « Παράξενη εἶναι αὐτὴ ἡ ὑπόθεση, ξεπερνάει κάθε σκέψη αὐτὸ ποὺ εἰπώθηκε. Ὁ φοβερὸς στὰ Χερουβίμ, ὁ ἀθέατος στὰ Σεραφίμ, ὁ ἀκατάληπτος σ’ ὅλες τὶς οὐράνιες ἀγγελικὲς δυνάμεις, ὑπόσχεται μία ξεχωριστή ἐπικοινωνία στὴν κόρη, προμηνύει μία αὐτοπρόσωπη παρουσία του, μᾶλλον ὑπόσχεται μία εἴσοδο διὰ μέσου τῆς ἀκοῆς καὶ βιάζεται αὐτὸς ποῦ καταδίκασε τὴν Εὔα νὰ δοξάσει τόσο πολὺ τὴ θυγατέρα της∙ Λέει: «ἄς ἑτοιμαστεῖ ἡ εἴσοδός μου διὰ μέσου τῆς ἀκοῆς». Ὅμως εἶναι δυνατὸν ἀνθρώπινη γαστέρα νὰ χωρέσει τὸν ἀχώρητο; Πραγματικὰ αὐτὸ τὸ μυστήριο εἶναι φοβερό».
Ἐνῷ αὐτὰ εἶχε στὸ νοῦ τοῦ ὁ ἄγγελος, ὁ Δεσπότης τοῦ λέει· «Γιατί ταράζεσαι καὶ παραξενεύεσαι Γαβριήλ; Δὲν σ’ ἔστειλα προηγουμένως στὸν ἱερέα Ζαχαρία; Δὲν τοῦ μετέφερες τὴ χαρμόσυνη εἴδηση τῆς γεννήσεως τοῦ Ἰωάννη; Δὲν ἐπέβαλες τὴν τιμωρία τῆς σιωπῆς στὸν ἱερέα ποῦ δὲν σὲ πίστεψε; Δὲν καταδίκασες τὸν γέροντα σὲ ἀφωνία; Ἐσὺ δὲν τὸ ἀνακοίνωσες κι ἐγὼ τὸ ἐπικύρωσα; Δὲν ἀκολούθησε τὴ χαρμόσυνη εἴδησή σου ἡ πράξη; Δὲν συνέλαβε ἡ στείρα γυναῖκα; Δὲν ὑπάκουσε ἡ μήτρα της; Δὲν ἐξαφανίστηκε ἡ ἀρρώστια τῆς ἀτεκνίας; Δὲν ὑποχώρησε ἡ ἀπραξία τῆς φύσης; Τώρα δὲν κυοφορεῖ αὐτὴ ποῦ προηγουμένως ἦταν στεῖρα; Μήπως γιὰ μένα τὸν Δημιουργὸ ὑπάρχει κάτι ποῦ εἶναι ἀκατόρθωτο; Πῶς λοιπὸν σὲ κυρίεψε ἡ ἀμφιβολία;».
Τί ἀπάντησε ὁ ἄγγελος; «Δέσποτα, τὸ νὰ θεραπεύσεις τὰ σφάλματα τῆς φύσης, τὸ νὰ ἠρεμήσεις τὴν τρικυμία τῶν παθῶν τῶν ἀνθρώπων, τὸ νὰ ἀνακαλέσεις στὴ ζωὴ νεκρωθέντα ἀνθρώπινα μέλη, τὸ νὰ διατάξεις τὴ φύση ὥστε νὰ γεννήσει μία στεῖρα γυναῖκα, τὸ νὰ θεραπεύσεις τὴ στείρωση σὲ γερασμένα μέλη, τὸ νὰ μετασχηματίσεις ἕνα γερασμένο ξερὸ καλάμι σὲ χλοερό, τὸ νὰ κάνεις τὴν ἄγονη γῆ ξαφνικὰ πηγὴ σπαρτῶν, εἶναι πράγματα ποὺ γίνονται πάντοτε μὲ τὴ δική σου δύναμη. Μάρτυρες ποὺ ἀποδεικνύουν ὅλα τὰ παραπάνω εἶναι ἡ Σάρρα, ἡ Ρεβέκκα καὶ ἡ Ἄννα, οἱ ὁποῖες, ἐνῷ ἦταν ὑποδουλωμένες στὴ φοβερὴ ἀσθένεια τῆς στειρώσεως, ἀπελευθερώθηκαν ἀπὸ σένα. Τὸ νὰ γεννήσει ὅμως παρθένος χωρὶς τὴ συμμετοχὴ ἄνδρα, αὐτὸ ξεπερνάει ὅλους τούς νόμους τῆς φύσης, ἀλλὰ καὶ προαναγγέλλει τὴ δική σου παρουσία στὴν κόρη. Ἐσένα δὲν σὲ χωροῦν τὰ πέρατα τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, πῶς θὰ σὲ χωρέσει μία παρθενικὴ μήτρα;». Ὁ Δεσπότης ἀπάντησε· «Πῶς μὲ χώρεσε ἡ σκηνὴ τοῦ Ἀβραάμ;». Ὁ ἄγγελος εἶπε· «Ἐπειδή, Δέσποτα, ὑπῆρχε ἕνα πέλαγος φιλοξενίας, ἐκεῖ ἐμφανίστηκες στὸν Ἀβραάμ, δηλαδὴ στὴ σκηνή του, ποὺ ἦταν δίπλα στὸ δρόμο καὶ τὴ ξεπέρασες, ἐπειδὴ τὰ πάντα γεμίζει ἡ παρουσία σου. Πῶς θὰ φέρεις τὸ πῦρ τῆς θεότητος στὴ Μαριάμ; Ὁ θρόνος σου φλέγεται ἀκτινοβολώντας ἀπὸ τὴν αἴγλη σου καὶ θὰ μπορέσει ἡ εὐκολόκαυστη παρθένος νὰ σὲ δεκτεῖ;».
Ὁ Δεσπότης λέει· « Πράγματι, ἂν ἡ φωτιὰ στὴν ἔρημο ἔβλαψε τὴ βάτο, κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ἡ παρουσία μου θὰ βλάψει τὴ Μαρία. Ἂν ἐκείνη ἡ φωτιά, ἡ ὁποία σκιαγραφοῦσε τὴν παρουσία ἀπὸ τὸν οὐρανὸ τῆς θεϊκῆς φωτιᾶς πότιζε τὴ βάτο καὶ δὲν τὴν ἔκαιγε, τί θὰ ἔλεγες γιὰ τὴν ἀλήθεια ποῦ κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ὄχι σὰν πύρινη φλόγα, ἀλλὰ σὰν βροχή;». Τότε πλέον ὁ ἄγγελος ἐκτέλεσε τὴ διαταγὴ ποὺ πῆρε καὶ ἀφοῦ παρουσιάστηκε στὴν Παρθένο τῆς εἶπε πανηγυρικά· «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος εἶναι μαζὶ σου». Ποτὲ πιὰ ὁ διάβολος δὲν θὰ εἶναι ἐναντίον σου, γιατί τὸ σημεῖο ποὺ πλήγωσε ὁ ἐχθρός σου προηγουμένως, σ’ αὐτὸ πρῶτα – πρῶτα τώρα ὁ ἰατρὸς τῆς σωτηρίας ἐπιθέτει τὸ ἔμπλαστρο. Ἀπὸ ἐκεῖ ὅπου ἐμφανίστηκε ὁ θάνατος, ἀπὸ ἐκεῖ μπῆκε ἡ ζωή. Ἀπὸ τὴ γυναῖκα προέρχονται ὅλες οἱ συμφορές, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ γυναῖκα πηγάζουν ὅλα τὰ καλά. Χαῖρε Κεχαριτωμένη, μὴ ντρέπεσαι σὰν νὰ εἶσαι αἰτία καταδίκης. Θὰ γίνεις μητέρα αὐτοῦ ποὺ καταδίκασε καὶ λύτρωσε τὸν ἄνθρωπο. Χαῖρε, ἀμίαντη μητέρα τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ στὴν ὀρφανὴ ἀνθρωπότητα. Χαῖρε, ἐσὺ ποὺ καταπόντισες στὴ μήτρα σου τὸν θάνατο τῆς μητέρας τῆς ἀνθρωπότητας Εὕας. Χαῖρε, ὁ ζωντανὸς ναὸς τοῦ Θεοῦ. Χαῖρε, σὺ ποὺ εἶσαι ἐξίσου κατοικία οὐρανοῦ καὶ γῆς. Χαῖρε, εὐρύχωρε τόπε τῆς ἀπόρρητης φύσης». Ἀφοῦ ὅλα αὐτὰ ἔτσι ἔχουν, ἐξαιτίας τῆς ᾖλθε ὁ γιατρὸς γιὰ τοὺς ἀρρώστους, «ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, γιὰ νὰ φωτίσει αὐτοὺς ποὺ ζοῦν στὸ σκοτάδι», ἡ ἄγκυρα γιὰ ὅλους τους ταλαιπωρημένους καὶ τὸ ἀσφαλισμένο λιμάνι. Γεννήθηκε ὁ Δεσπότης τῶν δούλων ποὺ μισοῦνται ἀδιάλλακτα, ὁ σύνδεσμος τῆς εἰρήνης, ἐμφανίσθηκε ὁ λυτρωτὴς τῶν αἰχμαλώτων δούλων, ἡ εἰρήνη αὐτῶν ποὺ βρίσκονται σὲ πόλεμο. «Αὐτὸς βέβαια εἶναι ἡ εἰρήνη μας», τὴν ὁποία εἰρήνη μακάρι νὰ ἀπολαύσουμε ὅλοι μας μὲ τὴ χάρη καὶ τὴ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα, τιμὴ καὶ δύναμη τώρα καὶ πάντοτε καὶ σ’ ὅλους τούς αἰῶνες. Ἀμήν.


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3523-logos-eis-ton-evaggelismo)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τρί Μαρ 26, 2019 4:08 pm

"ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ."

Εικόνα

«Μάχου ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος»
Ἡ Ἱστορικὴ Προκήρυξη τοῦ Ἀλέξανδρου Ὑψηλάντη

Μάχου ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος
Ἡ ὥρα ἦλθεν, ὦ ἄνδρες Ἕλληνες!


Οἱ ἀδελφοί μας καὶ φίλοι εἶναι πανταχοῦ ἕτοιμοι· οἱ Σέρβοι, οἱ Σουλιῶται, καὶ ὅλη ἡ Ἤπειρος ὁπλοφοροῦντες μᾶς περιμένουν· ἂς ἑνωθῶμεν λοιπὸν μὲ ἐνθουσιασμόν! Ἡ Πατρὶς μᾶς προσκαλεῖ! Ἡ Εὐρώπη προσηλώνουσα τοὺς ὀφθαλμούς της εἰς ἡμᾶς, ἀπορεῖ διὰ τὴν ἀκινησίαν μας· ἂς ἀντηχήσωσι λοιπὸν ὅλα τὰ ὄρη τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸν ἦχον τῆς πολεμικῆς μας σάλπιγγος καὶ αἱ κοιλάδες ἀπὸ τὴν τρομερὰν κλαγγὴν τῶν ἁρμάτων μας. Ἡ Εὐρώπη θέλει θαυμάσει τὰς ἀνδραγαθίας μας οἱ δὲ τύραννοι ἡμῶν τρέμοντες καὶ ὠχροὶ θέλουσι φύγῃ ἀπ᾿ ἔμπροσθέν μας.
Οἱ φωτισμένοι λαοὶ τῆς Εὐρώπης ἀσχολοῦνται εἰς τὴν ἀπόλαυσιν τῆς ἰδίας εὐδαιμονίας καὶ πλήρεις εὐγνωμοσύνης διὰ τὰς πρὸς αὐτοὺς τῶν προπατόρων μας εὐεργεσίας, ἐπιθυμοῦσι τὴν ἐλευθερίαν τῆς Ἑλλάδος.
Ἡμεῖς φαινόμενοι ἄξιoι τῆς προπατορικῆς ἀρετῆς καὶ τοῦ παρόντος αἰῶνος εἴμεθα εὐέλπιδες, νὰ ἐπιτύχωμεν τὴν ὑπεράσπισιν αὐτῶν καὶ εἰς βοήθειαν πολλοὶ ἐκ τούτων φιλελεύθεροι θέλουσιν ἔλθῃ, διὰ νὰ συναγωνισθῶσι μὲ ἡμᾶς. Κινηθεῖτε, ὦ φίλοι, καὶ θέλετε ἰδῇ μίαν κραταιὰν δύναμιν νὰ ὑπερασπισθῇ τὰ δίκαιά μας! Θέλετε ἰδῇ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἐχθρῶν μας πολλοὺς οἵτινες παρακινούμενοι ἀπὸ τὴν δικαίαν μας αἰτίαν, νὰ στρέψωσι τὰ νῶτα πρὸς τὸν ἐχθρὸν καὶ νὰ ἑνωθῶσι μὲ ἡμᾶς· ἂς παρρησιασθῶσι μὲ εἰλικρινὲς φρόνημα, ἡ Πατρὶς θέλει τοὺς ἐγκολπωθῇ! Ποῖος λοιπὸν ἐμποδίζει τοὺς ἀνδρικούς σας βραχίονας; Ὁ ἄνανδρος ἐχθρός μας εἶναι ἀσθενὴς καὶ ἀδύνατος. Οἱ στρατηγοί μας ἔμπειροι, καὶ ὅλοι οἱ ὁμογενεῖς γέμουσιν ἐνθουσιασμοῦ! Ἑνωθῆτε λοιπόν, οἱ ἀνδρεῖοι καὶ μεγαλόψυχοι Ἕλληνες! Ἂς σχηματισθῶσι φάλαγγες ἐθνικαί, ἂς ἐμφανισθῶσι πατριωτικαὶ λεγεῶνες, καὶ θέλετε ἰδῇ τοὺς παλαιοὺς ἐκείνους κολοσσοὺς τοῦ δεσποτισμοῦ νὰ πέσωσιν ἐξ ἰδίων, ἀπέναντι τῶν θριαμβευτικῶν μας σημαιῶν. Εἰς τὴν φωνὴν τῆς σάλπιγγός μας ὅλα τὰ παράλια τοῦ Ἰoνίoυ καὶ Αἰγαίoυ πελάγους θέλουσιν ἀντηχήσῃ· τὰ ἑλληνικὰ πλοῖα, τὰ ὁποῖα ἐν καιρῷ εἰρήνης ἤξευραν νὰ ἐμπορεύωνται καὶ νὰ πολεμῶσι, θέλουσι σπείρῃ εἰς ὅλους τοὺς λιμένας τοῦ τυράννου με τὸ πῦρ καὶ τὴν μαχαίραν τὴν φρίκην καὶ τὸν θάνατον. Ποία ἑλληνικὴ ψυχὴ θέλει ἀδιαφορήσῃ εἰς τὴν πρόσκλησιν τῆς Πατρίδος; Εἰς τὴν Ῥώμην ἕνας τοῦ Καίσαρος φίλος σείων τὴν αἱματωμένην χλαμύδα τοῦ τυράννου ἐγείρει τὸν λαόν. Τί θέλετε κάμῃ σεῖς ὦ Ἕλληνες, πρὸς τοὺς ὁποίους ἡ Πατρὶς γυμνὴ δεικνύει μὲν τὰς πληγάς της καὶ μὲ διακεκομμένην φωνὴν ἐπικαλεῖται τὴν βοήθειαν τῶν τέκνων της; Ἡ θεία πρόνοια, ὦ φίλοι συμπατριῶται, εὐσπλαγχνισθεῖσα πλέον τὰς δυστυχίας μας ηὐδόκησεν οὕτω τὰ πράγματα, ὥστε μὲ μικρὸν κόπον θέλομεν ἀπολαύσῃ μὲ τὴν ἐλευθερίαν πᾶσαν εὐδαιμονίαν. Ἂν λοιπὸν ἀπὸ ἀξιόμεμπτον ἀβελτηρίαν ἀδιαφορήσωμεν, ὁ τύραννος γενόμενος ἀγριώτερος θέλει πολλαπλασιάσῃ τὰ δεινά μας, καὶ θέλομεν καταντήσῃ διὰ παντὸς τὸ δυστυχέστερον πάντων τῶν ἐθνῶν. Στρέψατε τοὺς ὀφθαλμούς σας, ὦ συμπατριῶται! καὶ ἴδετε τὴν ἐλεεινήν μας κατάστασιν· ἴδετε ἐδῶ τοὺς Ναοὺς καπατημένους· ἐκεῖ τὰ τέκνα μας ἁρπαζόμενα, διὰ χρῆσιν ἀναιδεστάτην τῆς ἀναιδοῦς φιληδονίας τῶν βαρβάρων τυράννων μας· τοὺς οἴκους μας γεγυμνωμένους· τοὺς ἀγρούς μας λεηλατισμένους καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς ἐλεεινὰ ἀνδράποδα. Εἶναι καιρὸς νὰ ἀποτινάξωμεν τὸν ἀφόρητον τοῦτον ζυγόν, νὰ ἐλευθερώσωμεν τὴν Πατρίδα, νὰ κρημνίσωμεν ἀπὸ τὰ νέφη τὴν ἠμισέληνον, διὰ νὰ ὑψώσωμεν τὸ σημεῖον δι᾿ οὗ πάντοτε νικῶμεν, λέγω τὸν Σταυρόν, καὶ οὕτω νὰ ἐκδικήσωμεν τὴν Πατρίδα, καὶ τὴν Ὁρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν ἀπὸ τὴν ἀσεβῆ τῶν ἀσεβῶν καὶ ἀφρόνησιν.
Μεταξὺ ἡμῶν εὐγενέστερος εἶναι, ὅς τις ἀνδρειωτέρως ὑπερασπισθῇ τὰ δίκαια τῆς Πατρίδος καὶ ὠφελιμωτέρως τὴν δουλεύσει. Τὸ ἔθνος συναθροιζόμενον θέλει ἐκλέξῃ τοὺς δημογέροντάς του, καὶ εἰς τὴν ὕψιστον ταύτην βουλὴν θέλουσιν ὑπέκει ὅλαι μας αἱ πράξεις.
Ἂς κινηθῶμεν λοιπὸν μὲ ἓν κοινὸν φρόνημα, οἱ πλούσιοι ἂς καταβάλωσιν μέρος τῆς ἰδίας περιουσίας, οἱ ἱερoὶ ποιμένες ἂς ἐμψυχώσωσι τὸν λαὸν μὲ τὸ ἴδιόν των παράδειγμα, καὶ οἱ πεπαιδευμένοι ἂς συμβουλεύσωσιν τὰ ὠφέλιμα. Οἱ δὲ ἐν ξέναις αὐλαῖς ὑπουργοῦντες στρατιωτικοὶ καὶ πολιτικοὶ ὁμογενεῖς, ἀποδίδοντες τὰς εὐχαριστίας εἰς ἣν ἕκαστος ὑπουργεῖ δύναμιν, ἂς ὁρμήσωσιν ὅλοι εἰς τὸ ἀνοιγόμενον ἤδη μέγα καὶ λαμπρὸν στάδιον, καὶ ἂς συνεισφέρωσιν εἰς τὴν πατρίδα τὸν χρεωστούμενον φόρον, καὶ ὡς γενναῖoι ἂς ἐνοπλισθῶμεν ὅλοι ἄνευ ἀναβολῆς καιροῦ μὲ τὸ ἀκαταμάχητον ὅπλον τῆς ἀνδρείας καὶ ὑπόσχομαι ἐντὸς ὀλίγου τὴν νίκην καὶ μετ᾿ αὐτὴν πᾶν ἀγαθόν. Πoῖoι μισθωτοὶ καὶ χαῦνοι δοῦλοι τολμοῦν νὰ ἀντιπαραταχθώσιν ἀπέναντι λαοῦ, πολεμοῦντος ὑπὲρ τῆς ἰδίας ἀνεξαρτησίας; Μάρτυρες οἱ ἡρωικοὶ ἀγῶνες τῶν προπατόρων μας· Μάρτυς ἡ Ἱσπανία, ἥτις πρώτη καὶ μόνη κατετρόπωσεν τὰς ἀηττήτους φάλαγγας ἑνὸς τυράννου. Μὲ τὴν ἕνωσιν, ὦ συμπολίται, μὲ τὸ πρὸς τὴν ἱερὰν θρησκείαν σέβας, μὲ τὴν πρὸς τοὺς νόμους καὶ τοὺς στρατηγοὺς ὑποταγήν, μὲ τὴν εὐτολμίαν καὶ σταθηρότητα, ἡ νίκη μας εἶναι βεβαῖα καὶ ἀναπόφευκτος· αὐτὴ θέλει στεφανώσῃ μὲ δάφνας ἀειθαλεῖς τους ἡρωικοὺς ἀγώνας μας· αὐτὴ μὲ χαρακτῆρας ἀνεξαλείπτους θέλει χαράξῃ τὰ ὀνόματα ἡμῶν εἰς τὸν ναὸν τῆς ἀθανασίας, διὰ τὸ παράδειγμα τῶν ἐπερχομένων γενεῶν.
Ἡ Πατρὶς θέλει ἀνταμείψῃ τὰ εὐπειθῆ καὶ γνήσιά της τέκνα μὲ τὰ βραβεῖα τῆς δόξης καὶ τιμῆς· τὰ δὲ ἀπειθῆ καὶ κωφεύοντα εἰς τὴν τωρινήν της πρόσκλησιν, θέλει ἀποκηρύξῃ ὡς νόθα καὶ ἀσιανὰ σπέρματα, καὶ θέλει παραδώσῃ τὰ ὀνόματά των, ὡς ἄλλων προδοτῶν, εἰς τὸν ἀναθεματισμὸν καὶ κατάραν τῶν μεταγενεστέρων. Ἂς καλέσωμεν λοιπὸν ἐκ νέου, ὦ ἀνδρεῖοι, καὶ μεγαλόψυχοι Ἕλληνες, τὴν ἐλευθερίαν εἰς τὴν κλασικὴν γῆν τῆς Ἑλλάδος. Ἂς συγκροτήσωμεν μάχην μεταξὺ τοῦ Μαραθῶνος καὶ τῶν Θερμοπυλῶν. Ἂς πολεμήσωμεν εἰς τοὺς τάφους τῶν Πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι διὰ νὰ μᾶς ἀφήσωσιν ἐλευθέρους ἐπολέμησαν καὶ ἐπέθανον ἐκεῖ. Τὸ αἷμα τῶν τυράννων εἶναι δεκτὸν εἰς τὴν σκιὰν τοῦ Ἐπαμινώνδου Θηβαίου, καὶ τοῦ Ἀθηναίου Θρασυβούλου, οἵτινες κατετρόπωσαν τοὺς τριάκοντα τυράννους· εἰς ἐκείνας τοῦ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος, οἱ oπoίoι συνέτριψαν τὸν Πεισιστρατικὸν ζυγόν· εἰς ἐκείνην τοῦ Τιμολέοντος ὅς τις ἀπεκατέστησε τὴν ἐλευθερίαν εἰς τὴν Κόρινθον καὶ τὰς Συρακούσας, μάλιστα εἰς ἐκείνας τοῦ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους τοῦ Λεωνίδου καὶ τῶν Τριακοσίων, οἵτινες κατέκοψαν τοσάκις τοὺς ἀναριθμήτους στρατοὺς τῶν βαρβάρων Περσῶν, τῶν ὁποίων τοὺς βαρβαρωτέρους καὶ ἀνανδροτέρους ἀπογόνους πρόκειται εἰς ἡμᾶς σήμερον μὲ πολλὰ μικρὸν κόπον νὰ ἐξαφανίσωμεν ἐξ ὁλοκλήρου.

Εἰς τὰ ὅπλα λοιπόν, φίλοι, ἡ Πατρὶς μᾶς προσκαλεῖ!

Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3524-maxou-yper-pisteos-kai-patridos)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τρί Μαρ 26, 2019 4:13 pm

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.

Εικόνα

Τὸ Κρυφὸ Σχολειό: Μῦθος ἢ Πραγματικότητα;
(ἀπὸ φυλλάδιο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας)

«Στὴν διάρκεια τῆς τουρκοκρατίας ἡ Ἐκκλησία κατόρθωσε νὰ ἐπιβιώσει. Καὶ ὅσο ἡ Ἐκκλησία ἐπεβίωνε, τὸ Ἔθνος δὲν μποροῦσε νὰ πεθάνει»
( Στῆβεν Ράνσιμαν )

Λέγονται καὶ γράφονται κατὰ καιροὺς διάφορα σχετικὰ μὲ τὸ «Κρυφὸ Σχολειό» τῆς Τουρκοκρατίας. Ὁρισμένοι ἐπιχείρησαν καὶ ἐπιχειροῦν νὰ ἀμφισβητήσουν τὴν ὕπαρξή του, νὰ κλονίσουν μία πεποίθηση στερεὰ ριζωμένη στὴν συνείδηση τοῦ λαοῦ μας. Καὶ εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἀμφισβητίες -ἂν ὄχι ὅλοι- ἔχουν ὡς στόχο τὴν βαθύτερη ἀμφισβήτηση τοῦ ρόλου καὶ τῆς προσφορᾶς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας κατὰ τὴν περίοδο τῆς μακραίωνος δουλείας τοῦ γένους ἀπὸ τὸν ὀθωμανικὸ ζυγό. Θεωροῦμε, λοιπὸν χρήσιμο νὰ καταθέσουμε ὁρισμένα στοιχεῖα καὶ νὰ ξεκαθαρίσουμε μερικὲς ἀσάφειες ποὺ ἴσως προκαλοῦν ἀπορίες.
Τὸ σπουδαιότερο ἐπιχείρημα τῶν ἀρνητῶν τοῦ «Κρυφοῦ Σχολειοῦ» εἶναι τὸ ἑξῆς : «Οἱ Ὀθωμανοὶ Τοῦρκοι ὑπῆρξαν ἀνεκτικοὶ στὰ θέματα Πίστεως καὶ Παιδείας. Ἀφοῦ, λοιπόν, δὲν καταδίωκαν τὴν ἐκπαίδευση τῶν Ἑλλήνων καὶ γενικότερα τῶν Ὀρθοδόξων ὑπηκόων τοὺς ( Ροὺμ μιλλὲτ = Τὸ Γένος τῶν Ρωμηῶν ), τότε γιατί χρειάζονταν Κρυφὰ Σχολεῖα στοὺς νάρθηκες τῶν Ναῶν καὶ τῶν Μοναστηριῶν;». Ἡ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα αὐτὸ εἶναι ἡ ἑξῆς : Ναί, μέν, γιὰ λόγους θρησκευτικοὺς καὶ διοικητικοὺς οἱ Ὀθωμανοὶ Σουλτάνοι παρεχώρησαν προνόμια καὶ ἔδειξαν ἕνα βαθμὸ ἀνοχῆς πρὸς τοὺς Ρωμηοὺς ὑπηκόους τους, ὅμως ὑπῆρξαν περίοδοι καὶ περιοχές, στὶς ὁποῖες δὲν τηρήθηκαν οἱ ὑποσχέσεις αὐτές. Δὲν μποροῦμε νὰ ὁμιλοῦμε γιὰ μία ἑνιαία τουρκοκρατία στὸν χρόνο καὶ τὸν χῶρο. Ὑπῆρχε διαφορετικὴ (πιὸ καταπιεστική) μεταχείριση τῶν ὑποδούλων κατὰ τοὺς πρώτους αἰῶνες καὶ διαφορετικὴ στὸ δεύτερο ἥμισύ της Τουρκοκρατίας μὲ τὴν ἐπικράτηση μετριοπαθεστέρων ἀπόψεων. Ἀλλὰ καὶ κατὰ τόπους ἡ ἐφαρμογὴ τῶν σουλτανικῶν ἀποφάσεων καὶ τῶν δικαιωμάτων τῶν ὑποδούλων ὑπέκειτο στὴν βούληση, στὶς ἰδιορρυθμίες, στὸ βαθμὸ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ καὶ γενικὰ στὴν προσωπικότητα τοῦ τοπικοῦ Ὀθωμανοῦ ἡγεμόνος. Σὲ μία ἀχανῆ αὐτοκρατορία καὶ μάλιστα ὑπὸ τὶς συνθῆκες διοικήσεως καὶ ἐπικοινωνίας τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἡ αὐθαιρεσία τῶν τοπικῶν μπέηδων καὶ πασάδων ἦταν φαινόμενο σύνηθες. Δὲν εἴχαμε, λοιπόν, ὁμοιόμορφη ἐφαρμογὴ τῶν θεμελιωδῶν ἀποφάσεων περὶ θρησκείας καὶ παιδείας τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς καταστρατηγήθηκαν ἢ ἀλλοιώθηκαν σὲ διάφορες χρονικὲς περιόδους καὶ σὲ διάφορες ἐπαρχίες καὶ τοπικὲς διοικήσεις (βιλαέτια). Δὲν ὑπῆρξε ἑνιαία τουρκοκρατία, ἀλλὰ ποικίλες μορφές της, ἀναλόγως ἐποχῆς καὶ περιοχῆς.
Οἱ δυὸ πρῶτοι αἰῶνες ὑπῆρξαν πολὺ δύσκολοι καὶ μέχρι τὰ μέσα τοῦ 17ου αἰῶνος δὲν μποροῦμε νὰ ὁμιλοῦμε γιὰ δυνατότητα ἀκώλυτης ἀσκήσεως τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν ἐλευθεριῶν. Χαρακτηριστικὰ ἀναφέρουμε ὅτι ὁ Σουλτάνος Σελὴμ Α' στὶς ἀρχὲς τοῦ 16ου αἰῶνος ἐξεδήλωνε δημοσίως τὸ μῖσος τοῦ πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς καὶ τὴν ἄποψή του περὶ βιαίου ἐξισλαμισμοῦ ὅλων τῶν μὴ μουσουλμάνων. Τὸ 1537 ὁ Σουλεϊμᾶν Α' ἐξέδωσε διαταγὴ ποὺ ζητοῦσε νὰ ἐκτελεστεῖ ὡς ἄπιστος ὁποιοσδήποτε ἀμφισβητοῦσε τὰ λόγια του προφήτη Μωάμεθ. Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 16ου αἰῶνος γίνεται φανερὴ ἡ αὐξανόμενη ἐπιρροὴ τῶν φανατικῶν μουσουλμάνων στὴν Αὐλὴ τῶν Σουλτάνων, γεγονὸς ποὺ δυσκόλευε τὴν ὑλοποίηση τῶν προνομίων τῶν Χριστιανῶν. Οἱ ζηλωτὲς αὐτοὶ τοῦ φανατικοῦ Ἰσλὰμ ἐστράφησαν γενικὰ ἐναντίον κάθε μορφῆς ἐκπαιδεύσεως, ποὺ δὲν ἀκολουθεῖ τὸ Κοράνι. Ὑπὸ τὴν ἐπιρροὴ τοὺς βρέθηκε ὁ σουλτάνος Μουρὰτ Δ' (1623-1640), ἐνῷ οἱ ὀπαδοὶ τῆς ἴδιας ἰδεολογίας ἐπέτυχαν τὸ 1711 νὰ κατασχεθεῖ ἡ βιβλιοθήκη τοῦ βεζύρη Τσορλουλοῦ πασᾶ καὶ νὰ ἀπαγορευθεῖ ἡ μελέτη ἐπιστημονικῶν βιβλίων. Κατανοοῦμε, λοιπόν, ὅτι σὲ μία περίοδο κατὰ τὴν ὁποία διώκονταν ἀκόμη καὶ μουσουλμάνοι ἐραστὲς τῆς μορφώσεως, πόσο δύσκολο θὰ ἦταν σὲ Χριστιανοὺς νὰ διδάσκουν καὶ νὰ διδάσκονται ἐλευθέρως τὴν πίστη, τὴν ἱστορία καὶ τὴν ἐθνικὴ ταυτότητά τους. Σὲ τέτοιες σκοτεινὲς ἐποχὲς δημιουργήθηκε ἡ ἀνάγκη γιὰ Κρυφὰ Σχολειὰ . Σὲ τέτοια δύσκολα χρόνια, γιὰ τὰ ὁποία ὁ Γάλλος Ἰησουΐτης Richard ( Ρισὰρ ) ἔγραψε στὰ μέσα του 17ου αἰῶνος : «Νὰ σκεφθῆ κανεὶς ὅτι οὐδέποτε ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Νέρωνος, τοῦ Δομητιανοῦ καὶ τοῦ Διοκλητιανοῦ ἔχει ὑποστῆ ὁ Χριστιανισμὸς διωγμοὺς σκληρότερους ἀπὸ αὐτούς, ποὺ ἀντιμετωπίζει σήμερα ἡ ἀνατολικὴ Ἐκκλησία» (ἴδε Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, τὸμ . 10, Ἀθῆνα 1974, σ. 150).
Ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ 17ου αἰῶνος τὰ πράγματα σαφῶς βελτιώνονται στὸν ἐκπαιδευτικὸ τομέα καὶ οἱ ὑπόδουλοι Ρωμηοὶ ἀρχίζουν νὰ ἱδρύουν, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἐκκλησίας καὶ μὲ τὴν βοήθεια τῶν ξενιτεμένων καὶ τῶν εὐεργετῶν, σημαντικὰ ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα. Σ' αὐτὰ καλλιεργήθηκαν καὶ τὰ ἱερὰ γράμματα καὶ ἡ «θύραθεν παιδεία», ἡ ἐγκυκλοπαιδικὴ καὶ ἐπιστημονικὴ κατάρτιση. Ὅμως δὲν ἦταν εὔκολο κάτω ἀπὸ τὸ σπαθὶ τοῦ δυνάστη νὰ καλλιεργηθεῖ τὸ ἐθνικὸ φρόνημα καὶ ἡ συνείδηση τῆς ἱστορικῆς συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Στὴν περίοδο αὐτή, τὴν ὁποία ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἰωακεὶμ Γ' σὲ Ὑπόμνημά του (17/1/1879) χαρακτηρίζει «ὡς ἀνέσεως ἐποχή, καθ' ἣν ἤρξατο ὑποφώσκουσα ἐλπὶς βελτιώσεως», ἡ λειτουργία Κρυφῶν Σχολειῶν ἴσως περιορίσθηκε, δὲν ἔπαυσε ὅμως τελείως. Διότι ἡ κρυφὴ ἐκπαίδευση χρειαζόταν γιὰ ἐκεῖνα τὰ εἰδικὰ μαθήματα ποὺ φούντωναν τὸν πόθο γιὰ τὴν ἐλευθερία. ’λλωστε εἴπαμε ὅτι ὑπῆρξαν καὶ πολλὲς αὐθαιρεσίες τοπικῶν Ὀθωμανῶν ἡγεμονίσκων. Ὁ ἱστορικὸς συγγραφεὺς Ἀθανάσιος Κομνηνὸς Ὑψηλάντης στὸ ἔργο τοῦ «Τὰ μετὰ τὴν ἅλωσιν 1453-1789» (ἐγράφη τὸν 18ο αἰῶνα καὶ ἐξεδόθη στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1870), ἀναφέρει ἕνα περιστατικό, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος τοποθετεῖ στὸν 18ο αἰῶνα. Στὸ παζάρι (ἀγορά) τοῦ Καΐρου εἶδε 30.000 κομμένες γλῶσσες Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ἐπέμεναν νὰ ὁμιλοῦν ἑλληνικὰ παρὰ τὴν σχετικὴ ἀπαγόρευση τῶν τοπικῶν ἀρχῶν. Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ οἱ Ὀθωμανοὶ γενικὰ εἶχαν ἐπιτρέψει ἢ ἀνεχθεῖ τὴν δημόσια λειτουργία ἑλληνικῶν ἐκπαιδευτηρίων, ὁ τοπικὸς Ὀθωμανὸς ἡγεμόνας τῆς Αἰγύπτου ἀπαγόρευε τὴν χρήση τῆς ἑλληνικῆς ἐπὶ ποινὴ ἀποκοπῆς τῆς γλώσσας. 30.000 ἡρωικοὶ Ἕλληνες ἀντέστησαν! Πὼς ὅμως διετηρήθη ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα κάτω ἀπὸ τέτοιες συνθῆκες ἂν δὲν ὑπῆρχαν τὰ Κρυφὰ Σχολειὰ μὲ τὸ Ψαλτῆρι καὶ τὴν Ὀκτάηχο καὶ τὰ ἄλλα ἐκκλησιαστικὰ βιβλία; Πάντως καὶ κατὰ τὸν 18ο αἰῶνα ἔχουμε περιόδους διωγμῶν. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι μετὰ τὰ Ὀρλωφικὰ καὶ τὶς ἀγριότητες τῶν Τουρκαλβανῶν ὁ ἅγιος Κοσμᾶς διέκοψε τὶς περιοδίες του καὶ κατέφυγε ἐπὶ ἀρκετὰ ἔτη στὸ ’Αγιον Ὅρος! Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ὅτι τὰ Κρυφὰ Σχολειὰ ἦταν ἀπαραίτητα στοὺς πρώτους δυὸ αἰῶνες τῆς τουρκοκρατίας λόγω τοῦ κλίματος φόβου καὶ τρόμου ποὺ ἐπικρατοῦσε, στοὺς δὲ ἑπόμενους αἰῶνες, παρὰ τὴν βελτίωση τῆς ὀθωμανικῆς συμπεριφορᾶς, λειτούργησαν εἴτε γιὰ νὰ δώσουν λύση ἀπέναντι στὴν ἀνθελληνικὴ καὶ ἀντιχριστιανικὴ τακτικὴ ὁρισμένων Ὀθωμανῶν διοικητῶν, εἴτε γιὰ νὰ διδάσκονται ἐκεῖ μαθήματα ἐθνικοῦ φρονηματισμοῦ μὲ στόχο τὴν ἐκπλήρωση τῶν πόθων τοῦ Γένους.
Ἀποστομωτικὸ γιὰ τοὺς ἀρνητὲς τῶν «Κρυφῶν Σχολειῶν» καὶ λίαν εὔγλωττο, διότι συνοψίζει τὰ ὅσα ἐκθέσαμε μέχρι τώρα, εἶναι τὸ ἀκόλουθο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γάλλου δημοσιογράφου Rene Puaux «Δυστυχισμένη Βόρειος Ἤπειρος», (ἑλλην. Ἔκδοση ἒκδ . Τροχαλία, Ἀθήναι α. χρ.). Ο Puaux ( Πυῶ ) περιηγήθηκε τὴν Ἤπειρο τὸ 1913, ἀκριβῶς μόλις τὰ ἐδάφη αὐτὰ εἶχαν ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ στρατό. Συνομιλώντας μὲ Ἕλληνες Ἠπειρῶτες, οἱ ὁποῖοι τότε γιὰ πρώτη φορᾶ ἀπηλλάγησαν ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγό, μαθαίνει ἔκπληκτος καὶ τὰ ἑξῆς : «Κανένα βιβλίο τυπωμένο στὴν Ἀθῆνα δὲν γινόταν δεκτὸ στὰ σχολεῖα τῆς Ἠπείρου. Ἦταν ἐπιβεβλημένο νὰ τὰ προμηθεύονται ὅλα ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία ἦταν ἀπαγορευμένη. Στὴν περίπτωση αὐτὴ λειτουργοῦσαν πρόσθετα κρυφὰ μαθήματα, ὅπου χωρὶς βιβλία, χωρὶς τετράδια, ὁ νεαρὸς Ἠπειρώτης μάθαινε γιὰ τὴ μητέρα Πατρίδα, διδασκόταν τὸν Ἐθνικό της Ὕμνο, τὰ ποιήματά της καὶ τοὺς ἥρωές της. Οἱ μαθητὲς κρατοῦσαν στὰ χέρια τοὺς τὴν ζωὴ τῶν δασκάλων τους. Μία ἀκριτομυθία, μιὰ καταγγελία ἦταν ἀρκετή. Δὲν εἶναι συγκινητικό, αὐτὰ τὰ διακόσια μικρὰ ἀγόρια καὶ τὰ διακόσια πενῆντα κοριτσάκια νὰ δέχονται τὶς ἐπιπλέον ὧρες τῶν μαθημάτων (στὴν ἡλικία, ποὺ τόσο ἀγαποῦν τὰ παιχνίδια), νὰ συζητοῦν γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐπιστρέφοντας στὶς οἰκογένειές τους μὲ τὰ χείλη ραμμένα νὰ κρατοῦν τὸν ἐνθουσιασμὸ μυστικὸ στὴν καρδιά;» (σελ. 126).
Τὸ ντοκουμέντο αὐτό, ποὺ προέρχεται ἀπὸ μαρτυρία ξένου περιηγητή, ἄρα ἀνεπηρέαστου ἀπὸ τὰ ἰδεολογικὰ ρεύματα ποὺ ἐπεκράτησαν στὴν Ἑλλάδα μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσή της, μᾶς δείχνει ὅτι ἀκόμη καὶ 5-6 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴ διάλυση τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, ἀκόμη καὶ σὲ ἐποχὴ ποὺ λειτουργοῦσαν ἐλεύθερα τὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα, ὑπῆρχαν παράλληλα κρυφὰ σχολεῖα γιὰ νὰ μεταδώσουν τὴν ἀγωνιστικότητα καὶ τὸν πόθο γιὰ ἐλευθερία. Νὰ μεταφέρουν στὰ παιδιὰ τὸ μήνυμα ποὺ τοὺς διδάσκει ὁ Ἱερεὺς στὸ συγκινητικὸ ποίημα τοῦ Ἰωάννη Πολέμη μὲ τίτλο «Τὸ Κρυφὸ Σχολειό» : Μὴ σκιάζεστε στὰ σκότη! Τῆς λευτεριᾶς τὸ φεγγοβόλο ἀστέρι τῆς νύχτας τὸ ξημέρωμα θὰ φέρει! Μιὰ ἐνδιαφέρουσα μαρτυρία ἔχουμε καὶ ἀπὸ ἕνα ἐξόχως μαρτυρικὸ καὶ ταλαιπωρημένο τμῆμα τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τὴν μεγαλόνησο Κύπρο. Ὁ Κύπριος Ἀρχιμανδρίτης Γαβριὴλ Σαμπατακάκης γράφει τὸ 1921 γιὰ τὶς ἐξελίξεις στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα του : «Ἡ θαυμασία αὐτὴ ἀνάπτυξις τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος ὀφείλεται, πρὸ παντός, εἰς τὰ Σχολεῖα, τὸν Τύπον καὶ τὴν Ἐκκλησίαν . Τῆς εὐκαιρίας τῆς Ἀγγλικῆς κατοχῆς δραξάμενος ὁ Κυπριακὸς Λαὸς ἔσπευσεν, ὡς ἡ διψασμένη ἔλαφος τρέχει δρομαία ἐπὶ τᾶς πηγᾶς τῶν ὑδάτων, οὕτω καὶ οὖτος πρὸς τὰ νάματα τῆς παιδείας. Καὶ ἠδύνατο τὶς νὰ ἴδη φιλοτιμουμένους τοὺς πολίτας καὶ τοὺς χωρικοὺς νὰ ἰδρύωσι δὶ ' ιδίων δαπανῶν σχολᾶς, νὰ φροντίζωσι νὰ διορίζωσι δάσκαλον τὸν καλύτερον μεταξὺ αὐτῶν. Ἱδρύθη τὸ Παγκύπριον Γυμνάσιον καὶ αἳ λοιπαὶ τῶν κεντρικῶν πόλεων σχολαί, αἵτινες ἤρξαντο νὰ χαλκεύωσιν Ἕλληνας χαρακτῆρας, νὰ ἐξαποστέλλωσι διδασκάλους εἰς τὰ διάφορα χωρία, διδάσκοντας οὐχὶ πλέον τὴν Ὀκτώηχον, οὐχὶ τὸ ψαλτήριον, οὐχὶ θρησκέιαν, ἂν καὶ ταῦτα καὶ αὔτη ἤσαν ἀναγκαία, ἀλλὰ τὰ ἀνδραγαθήματα τῶν ἀρχαίων καὶ νεοτέρων Ἑλλήνων ἡρῴων,... τᾶς μαύρας τῆς δουλείας ἡμέρας, καὶ τέλος τὴν ἰδέαν τῆς πατρίδος καὶ τῆς ἐλευθερίας...» ( ἴδε Κωστὴ Κοκκινόφτα, Κυκκώτικα Μελετήματα, τόμος Α', Λευκωσία 1997). Τὸ κείμενο αὐτό μᾶς λέγει δυὸ σημαντικὲς ἀλήθειες! Πρώτον ὅτι οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου ἔσπευσαν νὰ ἀνοίξουν σχολεῖα ὅλων τῶν βαθμίδων μόνο ὅταν ἄρχισε ἡ ἀγγλικὴ κατοχὴ (1878 κ.ἔ.), προφανὸς διότι ἐφοβοῦντο ἢ δὲν ἐμπιστεύονταν τοὺς Τούρκους. Ὀργανωμένη Ἑλληνικὴ παιδεία δὲν ὑπῆρξε ἐπὶ Τουρκοκρατίας στὴν Κύπρο, μὲ ἐξαίρεση τὴ σχολὴ τῆς Μονῆς Κύκκου, ποὺ καὶ αὐτὴ λειτούργησε στὰ μέσα του 18ου αἰῶνος. Τί ὑπῆρξε; Μᾶς τὸ λέγει σαφῶς ὁ Κύπριος Ἱερωμένος καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ δεύτερη σπουδαία ἀλήθεια : Διδασκαλία στοιχειωδῶν γνώσεων μέσῳ τοῦ Ψαλτηρίου καὶ τῆς Ὀκτωήχου, ἄρα ποῦ ἀλλοῦ; Στὰ Μοναστήρια καὶ στοὺς Ναούς. Ὅταν, λοιπόν, οἱ Ἕλληνες μιᾶς περιοχῆς φοβοῦνταν ἢ παρεμποδίζονταν νὰ ἀνοίξουν δημοσίως σχολεῖο κατὰ τὴν διάρκεια τῶν «μαύρων τῆς δουλείας χρόνων», κατέφευγαν στὰ «κολλυβογράμματα» τοῦ ἱερέως ἢ τοῦ μοναχοῦ. Ἔ, λοιπόν, αὐτὸ ἀκριβῶς ἦταν τὸ Κρυφὸ Σχολειὸ ! Ὁρισμένοι ἀρνητὲς τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ ἰσχυρίζονται ὅτι πρόκειται γιὰ μῦθο καὶ ἐρωτοῦν, γιατί δὲν ὑπάρχουν κείμενα τῆς ἐποχῆς τῆς Τουρκοκρατίας, ποὺ νὰ μαρτυροῦν τὴν ὕπαρξη τέτοιων μυστικῶν ἐκπαιδευτικῶν δραστηριοτήτων στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τὸ ἐρώτημα εἶναι ἀφελές. Ἀφοῦ ἐπρόκειτο γιὰ κρυφὴ δραστηριότητα, ἡ ὁποία ἐγκυμονοῦσε πολλοὺς κινδύνους καὶ ἐπέσυρε δυσάρεστες συνέπειες, ἐὰν ἀνεκαλύπτετο ἀπὸ τοὺς Τούρκους, θὰ ἦταν ἐγκληματικὴ ἀνοησία γιὰ ὁποιονδήποτε κληρικὸ νὰ ἐκδώσει γραπτὴ (!) ἀπόφαση περὶ Κρυφοῦ Σχολειοῦ, ἢ γιὰ ὁποιονδήποτε λόγιο νὰ καταγράψει δημοσίως ὑπὸ τὰ ὄμματα τῶν κατακτητῶν μία τέτοια δραστηριότητα. Ὅμως ἀμέσως μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση καὶ τὴν ἵδρυση τοῦ πρώτου Ἑλλαδικοῦ κρατιδίου (1830 καὶ ἑξῆς) πολλοὶ λόγιοι καὶ ἱστορικοὶ καταγράφουν τὴν προφορικὴ παράδοση ποὺ οἱ ἴδιοι εἶχαν βιώσει ἢ τοὺς εἶχε μεταδοθεῖ ἀπὸ γενεᾶς σὲ γενεὰ περὶ τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ . Τὸ 1842 ὁ πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ὁ ἐξ Οἰκονόμων στὸν ἐπιμνημόσυνο λόγο, ποὺ ἐκφωνεῖ στὴν Ἀθῆνα γιὰ τοὺς εὐεργέτες Ζωσιμάδες τονίζει : «... Ἀλλ ' ἡ Πανάγαθος Πρόνοια, καθὼς ἐφώτιζε τᾶς μαίας καὶ ἐζωογόνει κρυφίως τὰ ἄρρενα τῶν Ἑβραίων, ὠσαύτως διέταξε καὶ ψυχᾶς εὐσεβεῖς καὶ φιλοθέους καὶ ταύτας οὔτε Αἰγυπτίας, ἀλλ' ὁμογενεῖς καὶ ὁμόφρονας, αἵτινες ἐν ταπειναὶς ἐκκλησίαις καὶ ἀπωκισμένοις μοναστηρίοις, καὶ ἐν σχολαὶς μικραὶς καὶ πενιχραίς, διὰ τῆς Ἱερᾶς διδασκαλίας, ἐμαίευον εἰς ζωὴν τὰ πάτρια τῶν αἰχμαλώτων Ἑλλήνων φρονήματα». Καὶ ἂν ἀκόμη θεωρήσει κάποιος ὅτι ὁ κληρικὸς Οἰκονόμος ὑπερβάλλει, ὑπάρχει γιὰ τοὺς πλέον δύσπιστους ἡ καταγραφὴ τῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἀπὸ τὸν Charles Tuckermann, τὸν πρῶτο Ἀμερικανὸ Πρόξενο στὴν Ἀθῆνα (1867-1874). Στὸ ἔργο τοῦ «Οἱ Ἕλληνες τῆς σήμερον» (Ἑλληνικὴ μετάφραση Ἀντωνίου Ζυγομαλᾶ . Ἀθῆνα 1877) ὁ Ἀμερικανὸς διπλωμάτης γράφει μεταξὺ ἄλλων «Φεγγαράκι μου λαμπρὸ φέγγε μου νὰ περπατῶ, νὰ πηγαίνω στὸ σχολειὸ νὰ μαθαίνω γράμματα τοῦ Θεοῦ τὰ πράγματα». Τοιοῦτον περίπου ἦτο τὸ ᾆσμα, ὅπερ ἐτραγῶδουν οἱ Ἑλληνόπαιδες, πορευόμενοι ἐν καιρῷ νυκτὸς εἰς τὸ σχολεῖον ἐπὶ τουρκοκρατίας. Τὸ ᾆσμα τοῦτο εἶναι γνωστὸν εἰς πάντα Ἕλληνα νῦν ὡς καὶ πρότερον, καὶ οἱ πατέρες δεικνύοντες εἰς τὰ τέκνα τῶν τὴν σελήνην, ἐπαναλαμβάνουσι τοὺς στίχους τούτους, ἀφηγούμενοι αὐτοὶς πόσον τοὶς ἐχρησίμευσεν αὕτη κατὰ τοὺς σκοτεινοὺς χρόνους τῆς Ὀθωμανικῆς κυριαρχίας. Μὴ ἐπιθυμοῦντες, ἔστω καὶ κατ' ἐλάχιστον, νὰ ἐρεθίσωσι τοὺς δεσπότας αὐτῶν δυναμένους νὰ παρακωλύσωσιν τᾶς πρὸς ἰδὶαν παίδευσιν προσπαθείας τῶν, οἱ παῖδες οὐχὶ δὲ σπανίως καὶ αὐτοὶ οἱ πατέρες, ἐφοίτων διὰ νυκτὸς καὶ κρύφα εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ διδασκάλου, ὅπως ἐξακολουθήσωσι τᾶς σπουδᾶς τῶν». Προφανῶς, ὁ Ἀμερικανὸς Πρόξενος καταγράφει τὴν προφορικὴ παράδοση, ποὺ εἶχε ἀκούσει ἀπὸ πολλοὺς συνομιλητές του στὴν ἐλεύθερη πλέον Ἑλλάδα, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων εἶχαν πατέρα ἢ παππού, ποὺ ἐμαθήτευσε σὲ Κρυφὸ Σχολειὸ . Κι ὅμως τὶς μαρτυρίες τοῦ Tuckermann (Τάκερμαν ), τοῦ Κωνσταντίνου Οἰκονόμου, τοῦ Νικολάου Δραγούμη καὶ ἄλλων λογίων του 19ου αἰῶνος τὶς ἀπορρίπτει σὲ πρόσφατο μελέτημά του ὁ κ. Ἄλκης Ἀγγέλου (Τὸ κρυφὸ Σχολειό, χρονικὸ ἐνὸς μύθου, Βιβλιοπωλεῖον τῆς «ΕΣΤΙΑΣ», Ἀθῆνα 1997), δογματίζοντας ὅτι ὅλοι αὐτοὶ εἶναι ἐπηρεασμένοι ἀπὸ ἕναν μῦθο ποὺ καλλιεργοῦσε ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ συντηρητικὴ ἰδεολογία! Ἀλλὰ ἡ γνώμη τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔγραψαν τὸν 19ο αἰῶνα νὲ πρόσφταες καὶ ζωντανὲς μαρτυρίες τῶν γεγονότων τῆς τουρκοκρατίας βαρύνει πολὺ περισσότερο ἀπὸ ἕναν ἰδεολογικὰ καὶ ἀντιεκκλησιαστικὰ προκατειλημμένο συγγραφέα τῆς ἐποχῆς μας, δηλαδὴ τοῦ τέλους τοῦ 20ου αἰῶνος. Τὸ ἐνδιαφέρον μάλιστα εἶναι ὅτι ὁ κ. Ἀγγέλου ἐπικαλεῖται ὡς κύριο ἀμφισβητία τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ τὸν γνωστὸ ἱστοριοδίφη τοῦ 20ου αἰῶνος Γιάννη Βλαχογιάννη. Ὁ Βλαχογιάννης, ὅμως, εἶναι ἀντιφατικὴ πηγή. Διότι σὲ κείμενό του, ποὺ δημοσιεύθηκε στὴ «Νέα Ἑστία», τεῦχος ΛΔ', 1948, σ. 1110 μὲ τίτλο «Καραϊσκάκης», ἀναφέρεται στὸ ποιῆμα «Φεγγαράκι μου λαμπρό...» καὶ δέχεται ὅτι «σ' ὅσα χωριὰ τὸ μοναστῆρι ἦταν πολὺ μακριά, ἔπρεπε τὸ παιδὶ νὰ κινήσει μὲ ἄλλα, καὶ νὰ τραβάει ἀξημέρωτα ἀνάμεσα σὲ ἄγριο λόγγο». Δηλαδὴ ἀκόμη καὶ ὁ Βλαχογιάννης δέχεται τὴν σύνδεση τοῦ ᾄσματος μὲ τὴν ἐκπαίδευση τῶν Ἑλληνοπαίδων στὰ μοναστήρια. Ὁ κ. Ἀγγέλου καὶ ἄλλοι ἀμφισβητίες τοῦ «Κρυφοῦ Σχολειοῦ» κάνουν ἐπιλεκτικὴ καὶ κατὰ βούληση χρήση τῶν κειμένων. Ἐκεῖ ποὺ τοὺς ταιριάζει ὁ τάδε συγγραφεὺς τὸν ἀναφέρουν, ἐκεῖ ποὺ δὲν τοὺς συμφέρει τὸν ἀποσιωποῦν!
Μιὰ ἀδιάψευστη μαρτυρία γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ ἀποτελοῦν τὰ τοπωνύμια. Σὲ διάφορες γωνιὲς τοῦ Ἑλληνισμοῦ διατηρεῖτε ἄσβεστη ἡ παράδοση καὶ ζωντανὴ ἡ μνήμη ὅτι «κάποτε ἐδῶ λειτουργοῦσε τὸ Κρυφὸ Σχολειό». Ὁ ἀκούραστος ἐρευνητὴς Τάσος Γριτσόπουλος στὸ βιβλίο τοῦ «Σχολὴ Δημητσάνης» (Ἀθήναι 1962) ἀναφέρει ὅτι ἡ λαϊκὴ παράδοση συνδέει τὸ Κρυφὸ Σχολειὸ μὲ τὴν Ι. Μονὴ Φιλοσόφου τῆς Δημητσάνης, μὲ τὴ Μονὴ Στρατηγοπούλου ἢ Μονὴ Ντίλιου στὸ νησὶ τῶν Ἰωαννίνων, ἐνῷ τοπωνύμιο Κρυφὸ Σχολειὸ ὑπάρχει καὶ στὴν Ἴο τῶν Κυκλάδων στὴν παραλία τοῦ λιμένος, καὶ μάλιστα κοντὰ σὲ σπήλαιο. Καὶ ἐπισημαίνει ὁ Γριτσόπουλος : «Ἀκριβῶς τὰ λανθάνοντα, ἀλλὰ πάντοτε παρόντα στοιχεῖα ταῦτα ἀνεῦρεν εἰς τὴν συνείδησιν τοῦ Ἔθνους ὁ Γύζης καὶ ἐδημιούργησε τὸν περίφημο πίνακά του, τὸ «Κρυφὸ Σχολειό» (σέλ.26). Ὁ δὲ φιλόλογος καὶ ἱστορικὸς Σαράντος Καργάκος δηλώνει σχετικὰ στὴν ἐφημερίδα «Ἐξουσία» τῆς 24/3/1998 : «Ὅτι εἶναι θρῦλος δὲν εἶναι ψέμα». Ὑποστηρίζει μάλιστα ὅτι στὸ χωριὸ Βέργοια Λακωνίας ὑπάρχουν δυὸ σημεῖα, ποὺ ὁ λαὸς ὀνομάζει «Κρυφὰ Σχολειά». Καὶ συμπληρώνει : «Δὲν εἶναι δυνατὸν ἕνας ὁλόκληρος λαὸς νὰ ψεύδεται». Στὴν Κρήτη ἐπίσης ὑπάρχει ζωντανὴ ἀνάμνηση τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ στὶς Μονὲς Φανερωμένης, Τοπλοῦ, Κρεμαστῶν, Καρδαμίτζας, Μεραμπέλλου κ.ἅ. Ὁρισμένοι ἀρνητὲς τοῦ «Κρυφοῦ Σχολειοῦ» προσπαθοῦν νὰ ἀρνηθοῦν γενικότερα τὴ συμβολὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὴ διατήρηση τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος τῶν ὑποδούλων. Τοὺς διαψεύδουν ὅμως τὰ γεγονότα καὶ οἱ πηγές. Ὁ Γάλλος περιηγητὴς καὶ πολιτικὸς Victor Berard στὸ βιβλίο τοῦ «Τουρκία καὶ Ἑλληνισμὸς - Ὁδοιπορικὸ στὴ Μακεδονία» (ἕλλην. Ἔκδοση Τροχαλία, Ἀθήναι 1987) γράφει ὅτι στὴν Ἀττάλεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας εἶδε τὸ ἑξῆς φαινόμενο περὶ τὰ τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος : «Μέσα στὸ Κάστρο οἱ χριστιανοὶ μιλοῦν μόνο τούρκικα καὶ δηλώνουν Ἕλληνες. Ἀπέξω οἱ μωαμεθανοί, ἀπόγονοι τῶν Τουρκομοραϊτῶν ποὺ στὴν διάρκεια τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821 ἔφυγαν ἀπὸ τὴ Μεθώνη καὶ Κορώνη μιλοῦν μόνο ἑλληνικά». Οἱ χριστιανοί, λοιπόν, οἱ Ὀρθόδοξοι δήλωναν Ἕλληνες ἂν καὶ εἶχαν χάσει τὴν μητρική τους γλῶσσα. Ἀκόμη καὶ στὴ δύσκολη αὐτὴ κατάσταση ἡ Πίστη καὶ ἡ Ἐκκλησία διατηροῦσαν τὴν ἐθνικὴ συνείδηση.
Ματαίως ἐξ ἄλλου προσπαθοῦν ὁρισμένοι νὰ ἀρνηθοῦν τὴν προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στὴν προετοιμασία καὶ στὴν ὑλοποίηση τῶν ἐθνικῶν ὁραματισμῶν καὶ τοῦ Ἀγῶνος. Τοὺς διαψεύδουν οἱ πρωταγωνιστὲς τῶν γεγονότων. Ὁ ἀγωνιστὴς Ἰωάννης Μακρυγιάννης γράφει στὰ «Ὁράματα καὶ Θάματα» (Ἀθήναι 1983, ἒκδ . Μορφωτικοῦ Ἱδρύματος Ἐθνικῆς Τραπέζης, σέλ. 163-4) : «Τ' ἅγια τὰ μοναστήρια, ὀποῦ ἔτρωγαν οἱ δυστυχισμένοι... ἀπὸ τοὺς κόπους τῶν Πατέρων, τῶν Καλογήρων. Δὲν ἦταν Καπιτσίνοι Δυτικοί, ἦταν ὑπηρέτες τῶν Μοναστηριῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν ἦταν τεμπέληδες, δούλευαν καὶ προσκυνοῦσαν (=λάτρευαν). Καὶ εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς πατρίδος σ' αὐτὰ τὰ μοναστήρια γινόταν τὰ μυστικοσυμβούλια, συναζόταν τὰ ὀλίγα ἀναγκαία του πολέμου καὶ εἰς τὸν πόλεμον θυσίαζαν καὶ σκοτωνόταν αὐτεῖνοι, οἱ 'περέτες τῶν μοναστηριῶν καὶ τῶν ἐκκλησιῶν. Τριάντα εἶναι μόνο μὲ μένα οἱ σκοτωμένοι ἔξω εἰς τοὺς πολέμους καὶ εἰς τὸ Κάστρο, τὸ Νιόκαστρο καὶ εἰς τὴν Ἀθῆναν».
Ἕνας ἄλλος δὲ σπουδαῖος πολεμικὸς ἡγέτης καὶ αὐτόπτης μάρτυς τῶν γεγονότων τῆς Παλιγγενεσίας, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, βεβαιώνει μὲ τὸ δικό του τρόπο τὴν συμπαράταξη τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ Λαοῦ στὶς κρίσιμες γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Γένους στιγμὲς : «Πλησίον εἰς τὸν Ἱερέα ἦτον ὁ λαϊκός, καθήμενοι εἰς ἕνα σκαμνί, Πατριάρχης καὶ τζομπάνης, ναύτης καὶ γραμματισμένος, ἰατροί, κλεφτοκαπεταναίοι, προεστοὶ καὶ ἔμποροι» (Διήγησις συμβάντων ἑλληνικῆς φυλῆς, ἔκδ. Πάπυρος, Ἀθήναι, σέλ. 29).
Τέλος ἀξίζει νὰ τονισθεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἤσκησε τὰ ἐκπαιδευτικά της καθήκοντα ὄχι μόνον ὑπὸ τὸν Ὀθωμανικὸ ζυγό, ἀλλὰ καὶ κάτω ἀπὸ ἄλλους κατακτητὲς ἑλληνικῶν τόπων. Χαρακτηριστικὰ ἀναφέρουμε ὅτι στὰ Ἐπτάνησα ἐπὶ ἐνετοκρατίας Ὀρθόδοξοι κληρικοὶ καὶ «νοδάροι» (συμβολαιογράφοι) δίδασκαν γράμματα καὶ ἔπλαθαν τοὺς ἐλάχιστους γραμματιζούμενους τῆς ἐποχῆς.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας φρόντιζε ἐπὶ τουρκοκρατίας νὰ τονώνει τὸ ἐθνικὸ συναίσθημα τῶν ἑλληνοπαίδων ἀκόμη καὶ μὲ τὴν προβολὴ ὁρισμένων ἀρχαίων προγόνων μέσῳ τῆς ἁγιογραφίας. Ὁ τεκμηριωμένος καὶ ἔγκυρος ἱστορικὸς τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ Ἀπόστολος Βακαλόπουλος γράφει σχετικὰ : «Οἱ νάρθηκες - σχολεῖα, λοιπόν, τῶν ἐκκλησιῶν ἦταν οἱ πιὸ κατάλληλοι τόποι, ὅπου θὰ ταίριαζε νὰ ζωγραφηθοῦν ἀνάμεσα στοὺς χριστιανοὺς ἁγίους οἱ μορφὲς τῶν μεγάλων εἰδωλολατρικῶν σοφῶν, προδρόμων τοῦ χριστιανισμοῦ, συνήθεια παλιὰ βυζαντινή... ’ραγε ἡ τόνωση τῆς παλιᾶς αὐτῆς συνήθειας κατὰ τοὺς αἰῶνες τῆς τουρκοκρατίας ὀφείλεται σὲ μία λατρεία τῶν ἔνδοξων προγόνων ἀπὸ τοὺς ξεπεσμένους ἐπιγόνους, σ' ἕνα ρευστὸ καὶ ἀδιαμόρφωτο ἀκόμη ἐθνικὸ κίνητρο;» (Ἱστορία τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, ἔκδοση Β', τόμος Β', Θεσσαλονίκη 1976).
Μόνον ὅσοι ἀγνοοῦν ἢ διαστρεβλώνουν σκοπίμως τὶς ἱστορικὲς πηγὲς καὶ τὰ γεγονότα τοῦ νεοελληνικοῦ βίου ἀμφισβητοῦν τὸν ἐθνικό, κοινωνικὸ καὶ ἐκπαιδευτικὸ ρόλο τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ μέσα σ' αὐτὴν τὴν γενικότερη ἀμφισβήτηση ἐντάσσεται καὶ ἡ ἄρνηση τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δὲν χρειάζεται τὸ ψέμα, διότι ἔχει δώσει αἷμα. Οὔτε τῆς χρειάζεται ὁ ΜΥΘΟΣ, διότι μπορεῖ καὶ προβάλλει ΗΘΟΣ: Τὸ ἑλληνορθόδοξο ΗΘΟΣ, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ πνευματικὸ ἐξοπλισμὸ ἀπαραίτητο καί γιά τήν πορεία τοῦ Γένους πρός τόν 21ο αἰῶνα.


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3525-to-kryfo-sxoleio)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τρί Μαρ 26, 2019 4:21 pm

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΧΑΛΚΟΥΤΣΙ

Με λαμπρότητα εορτάστηκε ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Χαλκούτσι Ωρωπού. Στον Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος, συμπαραστατούμενος από τους ιερείς των όμορων ενοριών. Μετά το τέλος του Εσπερινού, πραγματοποιήθηκε η Λιτάνευσις της Ιεράς Εικόνος, της Θεομήτορος στους δρόμους του Χαλκουτσίου. Στο κήρυγμα του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου, καί στην χαρά που προξένησε στον κόσμο, με την κινούμενη από ταπέινωση, πίστη καί υπακοή στο Θεό, αποδοχή της θείας Αγγελίας, του ερχομού του Υιού του Θεού στην γή. Παράλληλα αναφέρθηκε καί στον ευαγγελισμό του Ελληνικού Έθνους, την εθνική παλιγγενεσία, καί την ανάγκη αυτές τις δύσκολες ώρες που διέρχεται η πατρίδα μας, όλοι έμεις να μείνουμε ενωμένοι, ξέχωροι από διαφορές που μπορούν εύκολα να προκαλέσουν διχασμό.

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php/epikairotita/3526-panigyris-theomitorikou-evaggelismou-sto-xalkoutsi)


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 8 και 0 επισκέπτες