H ευλογία ως ανθρώπινη ικανοποίηση στην Ιεραποστολή

Ειδήσεις, Συνεντεύξεις, Βιογραφίες, Σχόλια, Φωτογραφίες

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

pilotos
Δημοσιεύσεις: 8
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:34 pm

H ευλογία ως ανθρώπινη ικανοποίηση στην Ιεραποστολή

Δημοσίευσηαπό pilotos » Πέμ Σεπ 13, 2012 7:45 am

H ευλογία ως ανθρώπινη ικανοποίηση στην Ιεραποστολή
Ημ. Δημοσίευσης: Mar 9, 2012 - γράφει ενας Παπάς

Εικόνα

Με αφορμή την εβδομάδα προσευχής για την Ιεραποστολή προκλήθηκα να γράψω κάτι εμπειρικό. Πού όμως να βρω την εμπειρία Ιεραποστολής; Οπότε δεν έχω ένα καθαρά "Ιεραποστολικό" κείμενο αλλά κάτι που τελειώνει στην Ταϊλάνδη. Αυτό βέβαια όταν Ιεραποστολή σημαίνει μόνο Αφρική, Ασία και Κεντρική Αμερική.

Ιερά αποστολή στην καρδιά της Αμερικής, στην Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Αστορίας, στην Νέα Υόρκη. Ο μισόκαλος διάβολος φθόνησε το ιερό έργο που γινόταν προς σωτηρία ψυχών και στη Μονή παρουσιάστηκε έλλειψη κληρικών – εφημερίων, για το Καθολικό και τα Μετόχια της.

14 Δεκεμβρίου 2011. Φτάσαμε από την προηγούμενη στην Νέα Υόρκη και συνεχίσαμε το Σαρανταλείτουργο, διαβάζοντας καθημερινά εκατοντάδες ονόματα που έφτασαν στην Μονή της ιαματικής Οσίας, από διάφορα σημεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Λειτουργούσαμε και κηρύτταμε τις Κυριακές στο μετόχι του Αγίου Νεκταρίου στην περιοχή του Μπρούκλιν και γιορτές και καθημερινές στο Καθολικό. Εξομολογήσεις ολημερίς, κάθε Τετάρτη Παράκληση, κοινώνησε στο σπίτι του και ένας Χριστιανός που 50 χρόνια στην Αμερική δεν είχε μπει σε Εκκλησία. Δόξα τω Θεώ. Κάναμε Ευχέλαιο και στους δύο ναούς πριν τα Χριστούγεννα, με την ευλογία του Ηγουμενεύοντα Επισκόπου Φιλομηλίου Ηλιού. Πολλά διδαχθήκαμε από αυτόν το σοφό άνθρωπο. Αγαπά την Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία με καρδία, ποιμαίνει ακούραστα, παρά τα 75 του χρόνια την Αλβανική Επισκοπή των ΗΠΑ, οδηγώντας μόνος του ατέλειωτες ώρες για να βρεθεί σε λύπες και χαρές του ποιμνίου στις κοινότητές της, και διοικεί εν μέσω αντιξοοτήτων την Μονή. Είναι άνθρωπος διακρίσεως και θυσίας.

– Μα Θεοφιλέστατε το δωμάτιο Σας δεν είναι τόσο άνετο …

- Όχι εσύ θα μείνεις σ αυτὸ.

25 Δεκεμβρίου 2011, στο αποκορύφωμα της εορτής της Αγάπης, κατά την μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, ζήσαμε την πρώτη ευλογία. Μεταλαμβάνει η δούλη του Θεού Μαρία … ότι ταύτης εστί η Βασιλεία των ουρανών.

-Μαρίνα. Μας διορθώνει ο πατέρας της τρίχρονης μικρής.

Την κοινωνούμε και ο πατέρας συνεχίζει, «πάτερ εσείς την έχετε βαπτίσει». Σκέφτηκα, «Θεέ μου τόσο μακριά από την ενορία της ελλιπούς διακονίας μου και μου έδωσες τέτοια ευλογία». Άκουσα Μαρία όταν η μικρή μου είπε το όνομά της και έτσι αποκαλύφθηκε η πνευματική μας σχέση. Ήταν όντως μεγάλη ικανοποίηση, μακάρι όχι και εγωισμός για τα όσα θα ακολουθήσουν και παρακάτω.

7 Ιανουαρίου 2012, γιορτάζει το μετόχι του Προδρόμου στο Σικάγο.

Ταξίδεψαμε εκεί για να λειτουργήσουμε. Η Μητρόπολη Σικάγο δεν είχε διαθέσιμο κληρικό για να εξυπηρετήσει. Κάναμε την Λειτουργία. Στο γεύμα έγινε αναφορά σε ένα μνημόσυνο που θα γινόταν στην Ελλάδα την επομένη. Ήταν για τον αδελφό, φίλων των συνδαιτυμόνων μου.

-Πως λένε τον κεκοιμημένο να τον μνημονεύσουμε και εμείς;

– Τάκη.

-Τι Τάκη, Δημήτρη, Παναγιώτη;

- Να πάρουμε τον Νίκο να ρωτήσουμε, απαντά η σύζυγος και αμέσως ρωτά τόν άνδρα της, θυμάσαι το τηλέφωνο του Κ.

– Τάκης Κ., μα είναι ο ξάδελφός μου, εγώ τον κήδεψα.

Την άλλη μέρα τα αδέλφια του με τις οικογένειές τους, ήταν στο Ναό και κάμαμε και εμείς 40ημερο μνημόσυνο για τον εξ αγχιστείας εξάδελφό μου τον Παναγιώτη. Τυχαίο θα έλεγε κάποιος, ο Θεός θα του απαντούσαμε.

22 Ιανουαρίου 2012, μοιράζουμε το αντίδωρο στο μετόχι της Αναλήψεως στο Κλιαργουότερ της Φλώριδας. Φτάνοντας μπροστά μας ένας πιστός μας λέει.

- Από τότε που πήγατε στην Μπανγκόγκ, δεν έχουν ξανακάνει Πάσχα.

– Πως το ξέρετε;

- Είναι ο γιος μου ο Γιάννης εκεί, είναι εκείνος τον οποίο ρωτήσατε «που βρήκες βαφή τόσο μακριά από την Ελλάδα και έβαψες αυγά»

- Ναι θυμάμαι, ο δικηγόρος. Εύγε Σας, τον μεγαλώσατε με αρχές. Με βοήθησε πάρα πολύ, διαβάζοντας και κάνοντας χρέη βηματάρη εκεί στην αίθουσα που χρησιμοποιήσαμε για Ναό.

Αυτό και αν ήταν ανέλπιστη ευλογία, να σε αναγνωρίζουν σε ένα τόπο, 11 ώρες δυτικά από την Αθήνα με το αεροπλάνο, επειδή μετά το τσουνάμι του 2004, είχες ταξιδέψει 11 ώρες ανατολικά από την Αθήνα με το αεροπλάνο, για να πεις εκεί Χριστός Ανέστη.

Πηγή: amen.gr



Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 5 και 0 επισκέπτες