Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τετ Ιουν 16, 2021 9:27 am
Σάκη ποιες είναι οι πηγές των στατιστικών στοιχείων που παραθέτεις; Προσωπικά θεωρώ τα συμπεράσματά σου αυθαίρετα. Η γενικολογία και ο χαρακτηρισμός ατόμων, μόνο και μόνο επειδή ανήκουν σε μια ομάδα (πχ. πολιτικοί, κληρικοί, Χριστιανοί), είναι εντελώς λάθος απ' όπου κι αν προέρχεται. Κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και πρέπει να κρίνεται αποκλειστικά με βάση τις δικές του πράξεις. Επίσης ο συμψηφισμός είναι μια απαράδεκτη λογική, γιατί οδηγεί την κοινωνία προς τα κάτω και όχι σε βελτίωση. Κατά τη γνώμη μου η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει δείξει πχ. δείγματα "παραδοπιστίας", επίσης έχει δείξει σχετικό ενδιαφέρον για τα θέματα της Εκκλησίας, αλλά όχι με τον τρόπο που της αξίζει, με βάση τη συμβολή της στο Έθνος και την κοινωνία.
Πολλές δράσεις είναι προσωπικό θέμα των αντίστοιχων φορέων. Για παράδειγμα, στο χωριό μας ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου είναι πιστός Χριστιανός. Φέρνει τα παιδιά για εκκλησιασμό τουλάχιστον 3-4 φορές το χρόνο, όλα σχεδόν τα παιδιά κοινωνούν σ' αυτές της περιπτώσεις και στέλνει ένα αγόρι τουλάχιστον για να βοηθήσει στο ιερό, όταν οι μεγάλες εορτές (πχ. της Αναλήψεως) συμπίπτουν με καθημερινή που λειτουργεί το σχολείο. Ο ιερέας μας δεν έχει πάει ποτέ στο σχολείο (εκτός από τον Αγιασμό) για οποιονδήποτε λόγο, όχι γιατί το απαγορεύει κάποιος, αλλά επειδή ο ίδιος δεν το επιδίωξε. Με λίγα λόγια, όταν κάποιος πιστεύει, ότι πρέπει να κάνει κάτι, το κάνει, έστω και υπερβαίνοντας ελαφρώς τα εσκαμμένα, αδιαφορώντας για τις τυχόν αντιδράσεις. Ο συμβιβασμός με λάθος αντιλήψεις είναι προσωπική επιλογή, άσχετα με το γενικό κλίμα.
Η αντίδραση στην ανάμιξη της Εκκλησίας, ως φορέα, και των κληρικών προσωπικά στα κοινωνικά θέματα δεν προέρχεται από όλους τους πολιτικούς χώρους, αλλά μόνο από την αριστερά - κεντροαριστερά, που πολιτικοποιεί τον ρόλο της Εκκλησίας και του κλήρου. Ο συσχετισμός αυτός είναι ιδεολογικός και βασίζεται στο θεωρητικό υπόβαθρο της αριστεράς (μαρξισμός), αλλά είναι εκτός τόπου και χρόνου στη σημερινή πραγματικότητα. Για παράδειγμα, η αριστερά επικροτεί τον ρόλο της Εκκλησίας να καλύπτει τα κενά κοινωνικής μέριμνας του κράτους, αλλά δεν της επιτρέπει να έχει άποψη για τις αιτίες που οδηγούν τους πολίτες να έχουν ανάγκη την κοινωνική μέριμνα. Γενικά η αριστερά τείνει να φιλτράρει "ιδεολογικά" όλες τις δράσεις της, γεγονός που την οδηγεί πολλές φορές σε σύγκρουση με την πραγματικότητα.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.