Νίκος έγραψε:Η μεγάλη παρεξήγηση βρίσκεται στο τι είναι αμαρτία. Οι περισσότεροι άνθρωποι, ακόμη και Χριστιανοί, νομίζουν ότι έχουν υποχρέωση να τηρούν κάποιους κανόνες ηθικής ή καλής συμπεριφοράς κι αν το κάνουν δεν έχουν αμαρτίες. Όμως αμαρτία σημαίνει αστοχία. Χριστιανός είναι όποιος αγαπά το Χριστό. Επομένως ο στόχος κάθε Χριστιανού είναι να εκφράσει την αγάπη αυτή τηρώντας το θέλημά Του. Κάθε τι που κάνουμε ή δεν κάνουμε σ' αυτή τη ζωή, που δεν είναι μέσα στο στόχο αυτό είναι αμαρτία. Κάθε λεπτό της ζωής μας που δεν υπηρετεί το στόχο αυτό είναι αμαρτία.
Οι περισσότεροι από μας, όχι μόνο δεν έχουμε αφιερωμένη κάθε στιγμή της ζωής μας στο Χριστό, αλλά κάνουμε συμβιβασμούς ακόμη και στην τήρηση των 12 εντολών, ως ελάχιστων προϋποθέσεων για τη διατήρηση της πορείας μας εντός στόχου. Δηλαδή και δεν βάζουμε το Θεό πάνω απ' όλα και τους γονείς μας δεν τιμούμε όπως τους αξίζει και πορνεύουμε με το μυαλό μας και επιθυμούμε αυτά που έχει ο πλησίον μας, αλλά δεν έχουμε εμείς, και κλέβουμε απ' αυτούς που δεν έχουν αυτά που εμάς μας περισσεύουν και ... Αν κάνουμε μια αυστηρή κριτική της ζωής μας σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού, θα δούμε ότι πολύ συχνά ξεφεύγουμε από την τήρηση του θελήματός Του. Άρα πολύ συχνά αντί να κάνουμε βήματα προς το Χριστό, απομακρυνόμαστε απ' Αυτόν.
Όμως εμείς οι άνθρωποι των εσχάτων χρόνων έχουμε την ευλογία να μπορούμε κάνουμε διόρθωση πορείας, να απαλλαγούμε από τις αμαρτίες μας με την Εξομολόγηση και να συνεχίσουμε το δρόμο μας προς το Χριστό με τη βοήθεια του Πνευματικού μας. Το να αρνούμαστε αυτή την ευκαιρία στον εαυτό μας, που μας την εξασφάλισε με το Αίμα Του ο Χριστός, είναι μάλλον αφροσύνη προερχόμενη από κακώς νοούμενη υπερηφάνεια. Δυσκολευόμαστε να παραδεχτούμε τον εαυτό μας σαν φταίχτη και χρεώστη απέναντι στον Ουράνιο Πατέρα μας. Όμως χρεώστες είμαστε σ' Αυτόν ούτως ή άλλως, γιατί, ότι κι αν κάνουμε, δεν μπορούμε να ανταποδώσουμε την άπειρη Αγάπη Του προς εμάς. Μπορούμε όμως με ταπείνωση να Τον παρακαλέσουμε να παραβλέψει τη αδυναμία μας και τη ανεπάρκειά μας και να μας χαρίσει την απαλλαγή από τις αμαρτίες μας και τη Βασιλεία Του, που ετοίμασε για μας από την αρχή του κόσμου.
Αληθινή αγάπη σημαίνει εμπιστοσύνη. Δυστυχώς αυτό μου λείπει από την πίστη μου στο Χριστό. Ο εγωισμός μου δε μ' αφήνει να του εμπιστευτώ τον εαυτό μου να Τον κάνει ότι Εκείνος θέλει ("...Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου..." (Λουκ. α' 38)). Έτσι πορεύομαι κατά τους λογισμούς μου και πέφτω από λάθος σε λάθος, αλλά ακόμη κι αν δεν κάνω λάθη, αισθάνομαι μεγάλη μοναξιά, ακόμη και μέσα στο πλήθος, γιατί μου λείπει η δική Του στήριξη και παρηγοριά. "Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τή απιστία." (Μαρκ. θ΄24)