Από τη σημερινή 2η συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας:
Ακολούθησε η Εισήγηση τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιλίου, Αχαρνών καί Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρου μέ θέμα: «Συμμετοχή τού λαϊκού στοιχείου εις τό Εκκλησιαστικόν γεγονός».
Στό ερευνητικό μέρος τής Εισηγήσεώς του ο Σεβασμιώτατος ανέπτυξε κυρίως τήν έννοια τής λέξης «λαϊκός» στήν Εκκλησία αναφερόμενος συνοπτικά στά μυστήρια τής Εκκλησίας καί τήν εκκλησιαστική κοινωνία καί εκτεταμένα στό πώς εκφράζεται η ομοτιμία καί η ομοφροσύνη στό εκκλησιαστικό γεγονός.
Τό δεύτερο μέρος τής Εισηγήσεως, περιελάμβανε σχόλια σέ ένα κείμενο σύγχρονου λαϊκισμού, τό οποίο επέλεξε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανάμεσα από δεκάδες κείμενα πού είναι σχεδόν πανομοιότυπα ως πρός τό ύφος, τήν δομή, τήν ορθογραφία, τήν σύνταξη καί τήν στίξη. Η συνήθης πρακτική τών συντακτών τών κειμένων αυτών, τόνισε ο Εισηγητής, «είναι νά προκαλέσει καί νά εγείρει τό δημόσιο αίσθημα, χρησιμοποιώντας παραπλανητικά ή ελλιπή, απαξιωτικά καί κατά βάση ψευδή καί δυσφημιστικά στοιχεία γιά τό πρόσωπο, τόν θεσμό, τήν συλλογικότητα ή τήν κατάσταση κατά τών οποίων βάλλουν καί έτσι αποτελούν ένα σύγχρονο εντατικό κοινωνικό πρόβλημα, πού δέν αφορά αποκλειστικά τήν Εκκλησία, αλλά κάθε χώρο πού εμπλέκεται ενεργά στόν δημόσιο βίο καί πού η συντεταγμένη δομή του καί οι παρεμβάσεις του ενοχλούν κύκλους ή άτομα πού βασανίζονται από μιά περίπλοκη ψυχοπαθολογία».
Ο Σεβασμιώτατος κ. Αθηναγόρας, αφού επεσήμανε αναλυτικά τά κοινά χαρακτηριστικά τών κειμένων πού ως επί τό πλείστον καλούν τόν λαό σέ αποτείχιση από τήν Εκκλησία καί ανυπακοή στήν Ιερά Σύνοδο, ανέφερε συμπερασματικά ότι πρέπει νά ληφθεί μιά συλλογική απόφαση γιά τό πώς θά τοποθετηθούμε απέναντι σέ αυτά. Καί τόνισε: «Εμείς αμετακίνητοι από τίς θέσεις μας έχουμε νά επιλέξουμε μεταξύ δύο πρακτικών:
ή νά τούς αγνοήσουμε καί νά τούς αφήσουμε νά συνεχίσουν νά δρούν ανεξέλεγκτα εντός κι εκτός Εκκλησίας, σκανδαλίζοντας τούς πιστούς κι οδηγώντας πολλούς εξ αυτών στήν απόλυτη πλάνη καί σέ πράξεις πού ελλοχεύουν πολυεπίπεδους κινδύνους ή νά σχεδιάσουμε καί νά εφαρμόσουμε ένα ενιαίο πλαίσιο προστασίας τών στελεχών τής Εκκλησίας καί τού ποιμνίου μας από τίς επιθέσεις τών πάσης φύσεως δημαγωγών, συνωμοσιολόγων καί υβριστών τού έργου καί τής προσφοράς μας.
Μέ τό νά παρακολουθούμε μουδιασμένοι τίς επιθέσεις εναντίον μας, ευχόμενοι απλώς τό κακό νά είναι μικρό ή νά σιωπούμε δίνοντας χώρο στόν παραλογισμό ή ακόμα χειρότερα αυτοεγκλωβισμένοι καί φοβούμενοι μιά εμφανώς αναπόφευκτη σύγκρουση νά προσπαθούμε νά εξευμενίσουμε τό τέρας πού σιγά σιγά ξεπροβάλλει μπροστά μας, δέν προστατεύουμε τήν ενότητα, ούτε εκτελούμε κάποια χριστιανική επιταγή, απλώς δίνουμε χώρο στούς διώκτες μας νά επεκταθούν, παρουσιάζοντας εσφαλμένα στήν κοινωνία τήν εικόνα ότι ή αδιαφορούμε γιά τήν Εκκλησία καί το μέλλον της ή ότι φοβισμένοι προσπαθούμε ν αποφύγουμε καταστάσεις πού θά καταδείκνυαν τήν ευαλωτότητά μας έναντι αυτών πού υποσκάπτουν μεθοδικά τά θεμέλια τής Εκκλησίας».
Πηγή:
ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣΥ.Γ. Οι εχθροί της Εκκλησίας είναι πολλοί, εξωτερικοί και εσωτερικοί. Οι πιο επικίνδυνοι είναι εκείνοι που ασκούν κακόπιστη κριτική στην Εκκλησία ισχυριζόμενοι, ότι προσπαθούν να την προστατεύσουν:
"1 Ταύτα λελάληκα υμίν ίνα μη σκανδαλισθήτε. 2 αποσυναγώγους ποιήσουσιν υμάς· αλλ' έρχεται ώρα ίνα πάς ο αποκτείνας υμάς δόξη λατρείαν προσφέρειν τώ Θεώ." (Ιωαν. ιστ' 1) Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, μόνο μέσα στην Εκκλησία υπάρχει σωτηρία.