Ὁ Ἱερεύς
Εὐλογητός ὁ Θεός, ἠμῶν, πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης Ἀμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου....
Εὐθύς ψάλλομεν. Ἦχος δ΄.
Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου (δ΄).
Εἴτα τά παρόντα τροπάρια Ἦχος δ΄. Ὁ Ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ
Ὡς τῶν νοσούντων ταχινῆ θεραπεία, καί πεπτωκότων ἐξανάστασις θεία, Ἀναστασία μάρτυς καλλιπάρθενε, λύτρωσαι τούς κάμνοντας συντριμμῶν ὀλέθριων, ἔγειρον πρεσβείαις σου, ἐκ βυθοῦ ἀπώλειας, τούς ὁλοτρόπω πίστει καί στοργή τή ἱερά σου Εἰκόνι προστρέχοντας.
Δόξα πατρί.
Τήν ἀθληφόρον τοῦ Χριστοῦ τήν πανένδοξον, Ἀναστασίαν οἱ πιστοί ἰκετεύσωμεν, ὅπως Χριστός δεήσεσιν αὐτῆς τειχίσηται ἠμᾶς, ὅνπερ ἐπεπόθησεν ὡς νυμφίον οὐράνιον, πάντα ἀποπτύσασα πρός τήν τούτου ἀπόλαυσιν. Κατ’ ἀοράτων γάρ ἐχθρῶν καί ὁρατῶν μεσίτις πέλει Κυρίω εὐπρόσδεκτος.
Καί νῦν. Θεοτοκίον
Οὐ σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰ μή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἔκ σού, σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Ὁ Ἀναγνώστης (χύμα) Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου...
Εἴτα ψάλλαμε τόν κανόνα οὐ ἡ ἀκροστιχίς Ἔγειραν ἠμᾶς παθῶν Ἀναστασία
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ.δ΄ Ὑγρᾶν διοδεύσας
Ἐπινευσον μάρτυς ὡς εὐμενής, ἠμῶν τή δεήσει, καί πρυτάνευσον δαψιλῶς, τῶν σῶν δωρεῶν τάς χορηγίας, Ἀναστασία τοῖς σέ μεγαλύνουσι.
Ἁγία του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ὑμῶν
Γαλήνην ἐν βίω εἰλικρινεῖ, καί πάντων σκανδάλων, τήν τελείαν ἀποφυγήν, ἠμᾶς ἐνδυνάμωσον παμμάκαρ, ἰχνηλατεῖν διά βίου καί σώζεσθαι.
Δόξα Πατρί.
Ἐπίχεε ἄνωθεν δαψιλῶς τό ἔλαιον μάρτυς, τῶν φαρμάκων τῶν μυστικῶν, καί ἴασαι νόσων δυσιάτων, Ἀναστασία, ἠμᾶς τούς ἰκέτας σου.
Καί νῦν. Θεοτοκίον
Ἰλύος μέ κάθαρον ἐμπαθοῦς, καί σῶσον μέ Κόρη, ἐπελθούσης μοί συμφορᾶς, μή οὔν καταλίπης μέ Παρθένε, ἴνα μή γέλως τοῖς πάσι γενήσωμαι.
Ὠδή γ΄ Οὐρανίας ἁψίδος
Ρυπτική σου πρεσβεία τά τῶν ψυχῶν τραύματα, καί τά τῶν σωμάτων θεοφρον, δεινά ἀλκώματα, ἠμῶν ἀπόπλυνον, Ἀναστασία καί ρῶσιν, καί ὑγείαν ἄφθονον, πάσι χορήγησον.
Ἁγία του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ὑμῶν
Ὀδυνῶν δυσφορήτων, ἀνιαρῶν θλίψεων, ζάλης καί πίκρας ἀθυμίας, ἐκ παραπτώσεων, καί κοσμικῶν πειρασμῶν, Ἀναστασία θεοφρον, ἐπιστάσα λύτρωσαι, ἠμᾶς τούς ἰκέτας σου.
Δόξα Πατρί.
Νεκταρόβρυτον νάμα, ὕδωρ ζωῆς ἤδιστον, οἴα πέρ πηγή εὐσπλαγχνίας, καί ἀγαθότητος, Ἀναστασία σεμνή, τοῖς ἐν αὐχμῶ τηκομένοις, κατωδύνων θλίψεων, ράνον καί ὄμβρησον.
Καί νῦν. Θεοτοκίον
Ἡ λαμπάς ἡ φωσφόρος, τῆς ὑπέρ νοῦν λάμψεως, ἡ ἀνατολή ἡ γλυκεία, ζωῆς τοῦ σέλαος, λάμψον ἀκτίνα μοί, τῆς ἀληθοῦς μετανοίας σκότει γάρ καλύπτομαι, πάσης φαυλότητος.
Διάσωσον
Ἀναστησον Ἀναστασία θεοφρον τούς σούς ἰκέτας, ἐκ συντριμμάτων καί χαλεπῶν περιστάσεων, καί σεσωσμένους προσάγαγε τῷ Κυρίω.
Θεοτοκίον
Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Εἴτα μνημονεύει ὁ ἱερεύς ἐκείνων δί’ οὖς ἡ Παράκλησις γίνεται
...Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος
Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου
Τοῖς τῶν θαυμάτων σου θείοις πυρσεύμασι, τῶν παθημάτων ἐλαύνεις τήν μοίρασιν, καί τήν ὑγείαν παρέχεις τοῖς χρήζουσιν, Ἀναστασία, Χρίστου συμνοπάρθενε σύ γάρ τῶν
νοσούντων ἰάτειρα.
Ὠδή δ. Εἰσακήκοα Κύριε...
Μοχθηρόν καί ἐπώδυνον, ὡς ἀποσκιρτήσας τῆς θείας χάριτος, διανύω βίον ἔνδοξε, ἀλλά σύ Χριστῷ μέ ἐπαναγαγε.
Ἁγία του Θεοῦ πρέσβευε, ὑπέρ ἠμῶν
Ἀλεξίκακον ἄριστον, ἡ τῆς προστασίας σου ἐπισκίασις, ἐν βιαίαις περιστάσεσιν, ὤ Ἀναστασία ἠμίν γένοιτο.
Δόξα Πατρί.
Συμφορῶν τό ἐπίπονον, καί ἀσθενημάτων δεινῶν τήν ἕφοδον, ἐξ ἠμῶν ἀπείργεις πάντοτε; ὤ Ἀναστασία καλλιπάρθενε.
Ὠδή ἐ΄. Φώτισον ἠμᾶς...
Θαύμασι πολλοῖς, καί ἰάσεων δυνάμεσι, διαπρέπουσα ἐν κόσμω ἐμφανῶς, πανταχοῦ πάντας προφθάνεις τούς καλοῦντας σέ.
Ἅγια του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν
Ὤφθης ἀρωγός, τοῖς ποικίλως κινδυνεύουσιν, ἐπιφαινομένη νοερῶς, καί τόν σάλον καταπαύουσα τῶν θλίψεων.
Δόξα Πατρί
Νόσων χαλεπῶν, στεναγμῶν τέ καί κακώσεων, καί ταλαιπωρίας πειρασμῶν, ὤ Ἀναστασία ἠμᾶς λύτρωσαι.
Καί νῦν. Θεοτοκίον
Ἄγνοιαν δεινήν, ἐκνοσήσας βίω χείρονι, συνεσχέθην καταιγίσι πειρασμῶν, ἄλλα τούτων, Θεοτόκε, σύ μέ λύτρωσαι.
Ὠδή στ΄. Τήν δέησιν
Νενέκρωμαι, ἁμαρτίας βέλεσι, τοξευθεῖς τή τοῦ ἐχθροῦ συνεργεῖα καί κατωτάτω ἀπέρριμαι λάκκω, καί ἐν σκιά τοῦ θανάτου κατώκησα, ἀλλ’ ἐπιστάσα σύ σεμνή, ἐκ βυθοῦ τῶν κακῶν μέ ἀνάγαγε.
Ἁγία του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν
Ἀνάρρωσιν, καί τελείαν λύτρωσιν, τοῖς ἐν πόνοις τρυχωμένοις ἀτρύτοις, ὡς φιλοικτίρμων πρυτάνευσον Μάρτυς, καί θλιβομένων τήν λύπην μεταστρεψον, Ἀναστασία μυστικῶς, εἰς χαράν ἀληθῆ καί φαιδρότητα.
Δόξα Πατρί
Σωμάτων σέ, ἰατρόν πανάριστον, καί πνευμάτων ἀληθῆ θεραπείαν, ὁ τῶν ψυχῶν καί σωμάτων Δεσπότης, Ἀναστασία λαμπρῶς ἀπειργάσατο διό θεράπευσον ἠμῶν, καί ψυχῶν καί σωμάτων τούς μώλωπας.
Καί νῦν. Θεοτοκίον
Τῶν ρήσεων, τοῦ σεπτοῦ θελήματος παρακούσας, ἀγνωσία, ἐσχάτη ἀπεμακρύνθην Θεοῦ ὁ παντλήμων, καί χλευασμός τοῖς πλησίον μου γέγονα διό οἰκτροῦ ὀνειδισμοῦ,
Θεοτόκε μου, σύ μέ διασωσον.
Διάσωσον
Ἀναστησον Ἀναστασία θεοφρον τούς σούς ἰκέτας, ἐκ συντριμμάτων καί χαλεπῶν παραπτώσεων, καί σεσωσμένους προσάγαγε τῷ Κυρίω.
Θεοτοκίον
Ἄχραντε ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ’ ἔσχατων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Καί πάλιν δέησις ὑπό τοῦ Ἱερέως
Κοντάκιον. Ἦχος β΄. Τά ἄνω ζητῶν
Τά πάθη ἠμῶν, τά μυσαρά καί χρόνια, ροπή μυστική, Ἀναστασία ἴασαι, καί ζωήν ἀκίνδυνον, διανύειν ἠμᾶς καταξίωσον, ὡς ἄν τῶν θείων ἐντολῶν, τρυγήσωμεν πάντες, τούς ἐνθέους καρπούς.
Καί εὐθύς τό προκείμενον
Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον, καί προσέσχε μοί, καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου.
Στίχος. Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου, καί κατεύθυνε τά διαβήματά μου.
Ὁ Ἱερεύς
Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἠμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἅγιου Εὐαγγελίου...
Ὁ Χορός. Κύριε ἐλέησον (τρίς)
Ὁ Ἱερεύς
Σοφία, ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἅγιου Εὐαγγελίου. Εἰρήνη πάσι.
Ὁ Χορός - Καί τῷ πνεύματί σου.
Ὁ Ἱερεύς
Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον ἅγιου Εὐαγγελίου, τό ἀνάγνωσμα. Προσχωμεν.
Ὁ Χορός, Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
Ὁ Ἱερεύς (Μάτθ. 10,16 - 22)
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς, ὡς πρόβατα ἐν μέσω λύκων. Γίνεσθε οὔν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις, καί ἀκέραιοι ὡς αἵ περιστεραί. Προσέχετε δέ
ἀπό τῶν ἀνθρώπων παραδώσουσι γάρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια, καί ἐν συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς. Καί ἐπί ἡγεμόνας δέ καί βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ, εἰς
μαρτύρων αὐτοῖς καί τοῖς ἔθνεσιν. Ὅταν δέ παραδιδῶσιν ὑμᾶς, μή μεριμνήσητε πῶς ἤ τί λαλήσετε δοθήσεται γάρ ὑμίν ἐν ἐκείνη τή ὥρα τί λαλήσητε οὐ γάρ ὑμεῖς ἔστε οἱ λαλοῦντες, ἀλλά τό Πνεῦμα τοῦ Πατρός ὑμῶν, τό λαλοῦν ἐν ὑμίν. Παραδώσει δέ ἀδελφός ἀδελφόν εἰς θάνατον, καί πατήρ τέκνον καί ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπί γονεῖς, καί θανατώσουσιν αὐτούς. Καί ἔσεσθε μισούμενοι ὑπό πάντων διά τό ὄνομά μου ὁ δέ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται.
Ὁ Χορός. Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
Ἦχος β΄ Δόξα Πατρί.
Ταῖς τῆς Ἀθληφόρου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἔξλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχος. Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ἦχος πλ. 6΄ Ὅλην ἀποθέμενοι
Ρῶσιν ἀδαπάνητον, ψυχῶν ὁμοῦ καί σωμάτων, ὡς πηγή ἀκένωτος, ἐπομβρία κρείττονι, ἀναβλύζουσα, τῶν παθῶν κάθαρον, καί τῶν νοσημάτων, τάς σπιλάδας καί προστρίμματα, ἐξ ἠμῶν τέλειον, ὤ Ἀναστασία πολυάθλε, ὑγείας ἱλαρότητα, τῆς κατ’ ἄμφω πάσι παρέχουσα, καί τόν σόν νυμφίον, ἀπαύστως καθικέτευε Χριστόν, ἁμαρτημάτων συγχώρησιν δοῦναι τοῖς τιμῶσι σέ.
Ὁ Ἱερεύς
Σῶσον ὁ Θεός
Ὁ Χορός - Κύριε ἐλέησον (ἴβ΄).
Ὁ Ἱερεύς
Ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς....
Ὁ Χορός - Ἀμήν
Ὠδή ζ΄. Παῖδες Ἑβραίων
Ἄλυπον βίον εἰρηναῖον, ἐν σεμνότητι καί πάση εὐσεβεία, διανύειν ἠμᾶς, ἐνίσχυσον λιταίς σου, Ἀναστασία ἔνδοξε, ἰαμάτων ἡ πλημμύρα.
Ἁγία του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Σβέσον τήν φλόγα τῶν παθῶν μου, καί καταπαυσαν τόν πόνον τῆς ψυχῆς μου, καί χαράν ἀληθῆ καί θείαν εὐφροσύνην, Ἀναστασία δώρησαι, τῷ δεινῶς κεκακωμένω.
Δόξα Πατρί.
Ἴδε εὐσπλάγχνω ὄμματί σου, τήν ταπείνωσιν ἠμῶν Μεγαλομάρτυς, καί μεγάλων κακῶν, ἠμίν ἐπερχομένων, τήν ρύμην ἀναχαίτισον, τή μεγίστη σου πρεσβεία.
Καί νῦν. Θεοτοκίον.
Ἄκουσον Κόρη τῆς φωνῆς μου, ἐνωτίσθητι μυχίους στεναγμούς μου, καί μελλούσης ὀργῆς, καί φανερᾶς αἰσχύνης, ὡς οἰδᾶς μέ ἁπάλλαξον, τόν δεινῶς συντετριμμένον.
Ὠδή ἡ. Τόν ἐν ὄρει ἁγίω.
Γεωργία τῆς σῆς ἐπιστασίας, παθημάτων δεινῶν, ἀνασπασον τάς ρίζας, ἐκ τῶν ψυχῶν ἠμῶν θεομακάριστε, καί τῆς ἀφθαρσίας, ἐμφύτευσον ἐν ταύταις τάς θείας ἀναδόσεις.
Ἁγία του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν
Ἐφορώσα ἠμᾶς μή διαλίπης, τούς τήν σήν ἀρωγήν, νῦν ἐπιβοωμένους, Ἀναστασία Μάρτυς καλλιπάρθενε, ὅπως λυτρωθῶμεν πάσης ἐπηρείας, ἐχθροῦ του παλαμναίου.
Δόξα Πατρί.
Ρέει ἄφθονον χάριν ἰαμάτων, ἡ πανσέβαστος, καί Ἱερά Εἰκών σου, καί νοσημάτων σβέννυσι τούς ἄνθρακας, καί τούς φλεγομένους θλίψεσιν ἀτρύτοις, ἐνθέως ἀναψύχει.
Ναί νῦν Θεοτοκίον
Ἀπό πάσης ὀργῆς θανατηφόρου καί βουλῆς πονηρᾶς, τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ σκότους, εὐλογημένη σῶσον μέ Πανάμωμε, καί τῆς ἐνεστώσης ρύσαι μέ ἀνάγκης, τή σῆ ἐπιστασία.
Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Σωμάτων σηπεδόνας, καί ψυχῶν τάς νόσους, τή μυστική χειρουγία θεράπευσον, Ἀναστασία Θεοφρον, τῶν προσιόντων σοί.
Ἁγία του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ὑμῶν
Ἰλέωσαι σοῖς δούλοις, τή σή μεσιτεία, τόν ἀγαθόν καί εὐΐλατον Κύριον, ὡς ἄν τῆς τούτου τρυφήσωμεν ἀγαθότητος.
Ἁγία του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Μνημόνευε ἀπαύστως, ὤ Ἀναστασία, τῶν ὁλοτρόπω σπουδή προσιότων σοί, καί ἐκ ψυχῆς ἑξαιτούντων τήν προστασίαν σου.
Δόξα Πατρί.
Ὁλόσωμον τό τραῦμα, κέκτημαι ὁ τάλας, ἀλλ’ ἐπιστάσα σύ Μάρτυς μέ ἴασαι, καί πρός ὁδόν μετανοίας, ἤδη μέ ἴθυνον.
Καί Νῦν. Θεοτοκίον
Ὕψιστου ὤφθης, θρόνος, Κεχαριτωμένη, διό κάμε ἐκ τῶν κάτω ἀνύψωσον, πρός ἀληθεῖς ἀναβάσεις ζωῆς τῆς κρείττονος.
Καί εὐθύς τό
Ἄξιον ἔστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Παρθενομαρτύρων τήν καλλονήν, καί τῶν ἰαμάτων, τόν ἀκένωτον θησαυρόν, τήν νύμφην Κυρίου τό σκεῦος τῶν χαρίτων, σεμνή Ἀναστασία, ὑμνολογοῦμεν σέ.
Χαίροις παρθενίας εὔπνους λειμών, ὁ τά ἄνθη φέρων, τῆς ἀλθήσεως τά τερπνά, ὧν τή εὐωδιά, σεμνή Ἀναστασία, ἠμῶν τάς διανοίας, εὐφραίνεις πάντοτε.
Χαίρουσα ἠγώνισαι ἀνδρικῶς, ὑπέρ τῆς ἀγάπης, τοῦ ταθέντος ἐν τῷ Σταυρῶ ὅθεν της εὐκλείας, αὐτοῦ ἐπιτυχοῦσα, ἠμᾶς Ἀναστασία, ἀεί περίεπε.
Εἴτα
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.
Ὁ Ἀναγνώστης Τρισάγιον
Ὁ Ἱερεύς - Ὅτι σου ἔστιν...
Οἱ Ψάλται τό Τροπάριον
Ἦχος δ΄ - Ὁ Ὑψωθεῖς ἕν τῷ Σταυρῶ.
Τήν ἀθληφόρον τοῦ Χριστοῦ τήν πανένδοξον, Ἀναστασίαν οἱ πιστοί ἰκετεύσωμεν, ὅπως Χριστός δεήσεσιν αὐτῆς τειχίσηται ἠμᾶς, ὅνπερ ἐπεπόθησεν ὡς Νυμφίον οὐράνιον,
πάντα ἀποπτύσασα πρός τήν τούτου ἀπόλαυσιν. Κατ’ ἀοράτων γάρ ἐχθρῶν καί ὁρατῶν, μεσίτις πέλει Κυρίω εὐπρόσδεκτος.
Τῶν πιστῶν ἀσπαζομένων τῆς εἰκόνος ψάλλομεν τό ἀπόμενον τροπάριον
Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου
Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ πανευκλεής, σκέπη τῶν πιστῶν καί προστάτις, Ἀναστασία σεμνή, πάσης περιστάσεως, βιαίας λύτρωσαι, τούς θερμῶς σοί προστρέχοντας, πάσαν εὐλογίαν, θείας ἀγαθότητος ἑξαιτουμένη αὐτοῖς, ὅπως ἐν σεμνή πολιτεία καί εἰρηνική καταστάσει, τόν σέ μεγαλύνοντα δοξάζωμεν.
Πηγή: xristianos.gr