ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Προσευχές για κάθε ώρα και περίσταση από τους Πατέρες τις Εκκλησίας μας και από σύγχρονους Πατέρες και Αγίους.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Παρ Απρ 03, 2015 10:28 am

Εὐχὴ τῶν Ὡρῶν (Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ...)
Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος Xριστὸς ὁ Θεός,
ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν·
Αὐτός, Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις καὶ ἴθυνον τὴν ζωὴν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς σου·
τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἅγνισον, τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς ἐννοίας κάθαρον καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης.
Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα, τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι, καὶ ὁδηγούμενοι, καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Χριστέ μας, ποὺ εἶσαι ὁ ἀληθινὸς Θεός, καὶ κάθε ὥρα καὶ στιγμή, στὸν οὐρανὸ καὶ στὴ γῆ, σὲ προσκυνοῦν καὶ σὲ δοξάζουν ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι,
σὺ ποὺ εἶσαι ὑπομονετικὸς καὶ ἄκακος, πολὺ στοργικός, πολὺ σπλαγχνικός, ποὺ ἀγαπᾷς τοὺς καλοὺς καὶ λυπᾶσαι καὶ συγχωρεῖς αὐτοὺς ποὺ κάνουν ἁμαρτίες, ποὺ προσκαλεῖς ὅλους στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας, μὲ τὴν ὑπόσχεση τῶν ἀγαθῶν τοῦ οὐρανοῦ·
Ἐσύ, Κύριε, δέξου αὕτη τὴν ὥρα τὶς προσευχές μας, καὶ ὁδήγησε τὴ ζωή μας στὸ ἅγιο Θέλημά σου·
Ἁγίασε τὶς ψυχές μας, ἅγνισε τὰ σώματα, διόρθωσε τοὺς λογισμούς, καθάρισε τὶς σκέψεις, καὶ γλίτωσέ μας ἀπὸ κάθε θλίψη, κακὸ καὶ πόνο.
Κάνε γύρω μας ἕνα προστατευτικὸ τεῖχος μὲ τοὺς ἅγιους ἀγγέλους σου, ἔτσι πού, μὲ τὸ στράτευμά τους φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι, νὰ φτάσουμε νὰ πιστεύουμε καὶ νὰ γνωρίζουμε καλὰ τὴ μεγάλη, τὴν ἀπλησίαστη δόξα σου, καὶ νὰ σὲ δοξολογοῦμε πάντα. Ἀμήν.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Σάβ Απρ 04, 2015 9:38 am

Ἐπιλύχνιος Εὐχαριστία (Φῶς ἱλαρόν)
Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης ἀθανάτου Πατρός,
οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ,
ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἐσπερινόν,
ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν.
Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις,
Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς· διὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει. Ὄντας τὸ γλυκὸ φῶς τῆς ἁγίας δόξας τοῦ ἀθάνατου Πατέρα,
τοῦ οὐράνιου, τοῦ ἅγιου, τοῦ μακάριου, ἐσὺ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ,
τώρα ποὺ φτάσαμε στὴ δύση τοῦ ἥλιου καὶ εἴδαμε τὸ ἑσπερινὸ φῶς,
ὑμνοῦμε τὸν Πατέρα, ἐσένα τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸν ἕνα Θεό.
Πρέπει σὲ κάθε καιρὸ νὰ σὲ ὑμνοῦμε μὲ χαρούμενες φωνές,
Υἱὲ Θεοῦ, διότι ἐσὺ δίνεις τὴ ζωὴ καὶ γι᾿ αὐτὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Κυρ Απρ 05, 2015 12:29 pm

Προσευχὴ τοῦ Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου (Κύριε καὶ Δέσποτα)
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ᾿ ἡμῶν γενοῦ,
ἄλλον γὰρ ἐκτός Σου βοηθὸν, ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν.
Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε τῶν Δυνάμεων, στάσου πλάι μας,
διότι ἄλλον συμπαραστάτη ἀπὸ ἐσένα, στὶς θλίψεις μας, δὲν ἔχουμε.
Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησέ μας.
Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας,
φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς. Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας,
φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μήν ἀφήσεις νὰ ἔχω.
Πνεῦμα δὲ ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης,
χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Πνεῦμα δὲ ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης,
χάρισε σὲ μένα, τὸν ἐλάχιστο.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι
τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα,
καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου,
ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ναί, Κύριε καὶ Βασιλιᾶ τῆς κτίσεως, δώρησέ μου
νὰ μπορῶ νὰ βλέπω τὰ δικά μου λάθη,
καὶ νὰ μὴ κατακρίνω τὸν ἀδελφό μου,
σὺ ποὺ εἶσαι εὐλογημένος, ὡς τὸ τέλος τοῦ χρόνου. Ἂς γίνει ἔτσι.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Δευτ Απρ 06, 2015 9:39 am

Εὐχὴ εἰς τὸν Ἄγγελον φύλακα τῆς τοῦ ἀνθρώπου ζωῆς
Ἅγιε Ἄγγελε, ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ ταλαιπώρου μου ζωῆς, μὴ ἐγκαταλίπῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, μηδὲ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ διὰ τὴν ἀκρασίαν μου· μὴ δώῃς χώραν τῷ πονηρῷ δαίμονι κατακυριεῦσαί μου τῇ καταδυναστείᾳ τοῦ θνητοῦ τούτου σώματος· κράτησον τῆς ἀθλίας καὶ παρειμένης χειρός μου, καὶ ὁδήγησόν με εἰς ὁδὸν σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ὁ φύλαξ καὶ σκεπαστὴς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, ὅσα σοι ἔθλιψα πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ εἴ τι ἥμαρτον τὴν σήμερον ἡμέραν· σκέπασόν με ἐν τῇ παρούσῃ νυκτὶ καὶ διαφύλαξόν με ἀπὸ πάσης ἐπηρείας τοῦ ἀντικειμένου, ἵνα μὴ ἔν τινι ἁμαρτήματι παροργίσω τὸν Θεόν· καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Κύριον τοῦ ἐπιστηρίξαι με ἐν τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἄξιον ἀναδεῖξαί με δοῦλον τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος. Ἀμήν. Ἅγιε Ἄγγελε, ἐσὺ ποὺ εἶσαι φύλακας (προστάτης) τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου καὶ τῆς ταλαίπωρης ζωῆς μου, μὴ μὲ ἐγκαταλείψῃς τὸν ἁμαρτωλό, μήτε νὰ ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ μένα ἐξ αἰτίας τῆς χαυνότητός μου. Μὴ ἐπιτρέψῃς στὸν πονηρὸ δαίμονα νὰ κυριαρχήσει ἐπάνω μου κατατυραννώντας αὐτὸ τὸ θνητό μου σῶμα. Κράτησε τὸ ταλαίπωρο καὶ παράλυτο χέρι μου καὶ ὁδήγησέ με στὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ἐσὺ ποὺ εἶσαι φύλακας καὶ σκεπαστὴς τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου καὶ τοῦ ἀθλίου σώματός μου, συγχώρησέ με γιὰ ὅλα ἐκεῖνα μὲ τὰ ὁποῖα σὲ ἐλύπησα ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου, καὶ γιὰ ὅσα ἁμάρτησα τὴν σημερινὴ ἡμέρα. Σκέπασε μὲ καὶ τούτη τὴ νύκτα καὶ διαφύλαξέ με ἀπὸ κάθε ἐπήρεια τοῦ ἀντιπάλου διαβόλου, γιὰ νὰ μὴ παροργίσω τὸν Θεὸ μὲ κάποιο ἁμάρτημα. Καὶ συνάμα πρέσβευε γιὰ χάρι μου πρὸς τὸν Κύριο, νὰ μὲ στερεώσῃ στὸν θεῖο φόβο (=σεβασμὸ) καὶ νὰ μὲ κάνῃ δοῦλο ἄξιο τῆς ἀγαθότητάς του. Ἀμήν.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τρί Απρ 07, 2015 9:58 am

Τὸ Τροπάριον τῆς Κασσιανῆς
Δοξαστικὸν τῶν Ἀποστίχων τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγ. Τετάρτης
Ποίημα Κασσιανῆς Μοναχῆς. Ἦχος πλ. δ´.
Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις, περιπεσοῦσα γυνή,
τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,
ὀδυρομένη μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.
Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,
ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας.
Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων,
ὁ νεφέλαις διεξάγων, τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ·
κάμφθητί μοι, πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας,
ὁ κλίνας τοὺς οὐρανούς, τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει·
καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,
ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν, τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις·
ὧν ἐν τῷ Παραδείσῳ, Εὔα τὸ δειλινόν,
κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.
Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη, καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους,
τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;
Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος. Νεοελληνικὴ ἀπόδοσις
ὑπὸ Φωτίου Κόντογλου Κυδωνιέως
Κύριε, ἡ γυναῖκα ποὺ ἔπεσε σὲ πολλὲς ἁμαρτίες,
σὰν ἔνοιωσε τὴ θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα
καὶ σὲ ἄλειψε μὲ μυρουδικὰ πρὶν ἀπὸ τὸν ἐνταφιασμό σου
κι ἔλεγε ὀδυρόμενη: Ἀλλοίμονο σὲ μένα, γιατί μέσα μου νύχτα θολὴ
καὶ δίχως φεγγάρι, ἡ μανία τῆς ἀσωτείας κι ὁ ἔρωτας τῆς ἁμαρτίας.
Δέξου ἀπὸ μένα τὶς πηγὲς τῶν δακρύων,
ἐσὺ ποὺ μεταλλάζεις μὲ τὰ σύννεφα τὸ νερὸ τῆς θάλασσας.
Λύγισε στ᾿ ἀναστενάγματα τῆς καρδιᾶς μου,
ἐσὺ ποὺ ἔγειρες τὸν οὐρανὸ καὶ κατέβηκες στὴ γῆς.
Θὰ καταφιλήσω τὰ ἄχραντα ποδάρια σου,
καὶ θὰ τὰ σφουγγίσω πάλι μὲ τὰ πλοκάμια τῆς κεφαλῆς μου·
αὐτὰ τὰ ποδάρια, ποὺ σὰν ἡ Εὔα κατὰ τὸ δειλινό,
τ᾿ ἄκουσε νὰ περπατοῦνε, ἀπὸ τὸ φόβο της κρύφτηκε.
Τῶν ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ τῶν κριμάτων σου τὴν ἄβυσσο,
ποιὸς μπορεῖ νὰ τὰ ἐξιχνιάσῃ, ψυχοσώστη Σωτῆρα μου;
Μὴν καταφρονέσῃς τὴ δούλη σου, ἐσὺ ποὺ ἔχεις τ᾿ ἀμέτρητο ἔλεος.
Νεοελληνικὴ ἀπόδοσις
ὑπὸ Θεοφίλου Βορέως (1873-1954)
. Νεοελληνικὴ ἀπόδοσις δημοσιευθεῖσα εἰς «Καθημερινή»
ὑπὸ Ἰωάννου Πολέμη (1862-1924)
Χριστέ, γυναίκα ποὺ ἔπεσε σὲ χίλιες ἁμαρτίες,
σὰν ἄκουσε, σὰν ἔνιωσε τὴ θεϊκή σου χάρη,
μὲ μυροφόρας φόρεμα, στὰ δάκρυα πνιγμένη,
πρὶν νὰ σὲ θάψουνε στὴ γῆ, μύρα γλυκὰ σοῦ φέρνει.
Ὠιμέ! φωνάζει, ὁλόγυρα νύχτα ῾ναι, νύχτα μαύρη,
νύχτα π᾿ ἀνοίγει καὶ κεντᾶ τοὺς σαρκικούς μου πόθους
καὶ σκοτεινὴ κι ἀσέληνη, τῆς ἁμαρτίας ἔρως.
Δέξου, Χριστέ, τὰ δάκρυα, τὰ δάκρυα ποὺ χύνω·
Σὺ ποὺ τραβᾶς στὰ σύννεφα τῆς θάλασσας τὸ κύμα,
λυγίσου, γύρε τὴν καρδιὰ στοὺς ἀναστεναγμούς μου,
Σὺ πού ῾γυρες τοὺς οὐρανοὺς στὴ γέννησή σου ἐπάνω·
Τ᾿ ἀνέγγιχτα τὰ πόδια σου ἅφες νὰ τὰ φιλήσω
καὶ νὰ σφογγίσω τὰ φιλιὰ μὲ τὰ πλεχτὰ μαλλιά μου.
Τὰ πόδια, ποὺ σὰν ἄκουσε τὸν κρότους τους ἡ Εὔα
τὸ δειλινὸ μὲς στὴν Ἐδέμ, ἐκρύφτηκε ἀπὸ φόβο.
Τὶς τόσες ἁμαρτίες μου, τὴ φοβερή σου κρίση,
ποιὸς νὰ μετρήσει δύναται, Σωτήρ μου, ψυχοσώστη;
Μὴ μὲ θωρεῖς ἀδιάφορος τὴν ταπεινή σου δούλη,
Ἐσὺ ποὺ ἔχεις σὰν Θεὸς ἀμέτρητη εὐσπλαγχνία.
Ἡ Κασσιανή
Κωστῆς Παλαμᾶς (1859-1943)
Κύριε, γυναίκα ἁμαρτωλή, πολλά,
πολλά, θολά, βαριὰ τὰ κρίματά μου.
Μά, ὦ Κύριε, πῶς ἡ θεότης Σου μιλᾶ
μέσ᾿ στὴν καρδιά μου!
Κύριε, προτοῦ Σὲ κρύψ᾿ ἡ ἐντάφια γῆ
ἀπὸ τὴ δροσαυγὴ λουλούδια πῆρα
κι ἀπ᾿ τῆς λατρείας τὴν τρίσβαθη πηγὴ
Σοῦ φέρνω μύρα.
Οἶστρος μὲ σέρνει ἀκολασίας... Νυχτιά,
σκοτάδι ἀφέγγαρο, ἄναστρο μὲ ζώνει,
τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας φωτιὰ
μὲ καίει, μὲ λιώνει.
Ἐσὺ ποὺ ἀπὸ τὰ πέλαα τὰ νερὰ
τὰ ὑψώνεις νέφη, πάρε τα, Ἔρωτά μου,
κυλᾶνε, εἶναι ποτάμια φλογερὰ
τὰ δάκρυά μου.
Γύρε σ᾿ ἐμέ. Ἡ ψυχὴ πῶς πονεῖ!
Δέξου με Ἐσὺ ποὺ δέχτηκες καὶ γείραν
ἄφραστα ὡς ἐδῶ κάτου οἱ οὐρανοί.
καὶ σάρκα ἐπῆραν.
Στ᾿ ἄχραντά Σου τὰ πόδια, βασιλιᾶ
μου Ἐσὺ θὰ πέσω καὶ θὰ στὰ φιλήσω,
καὶ μὲ τῆς κεφαλῆς μου τὰ μαλλιὰ
θὰ στὰ σφουγγίσω.
Τ᾿ ἄκουσεν ἡ Εὔα μέσ᾿ στὸ ἀποσπερνὸ
τῆς παράδεισος φῶς ν᾿ ἀντιχτυπᾶνε,
κι ἀλαφιασμένη κρύφτηκε... Πονῶ,
σῶσε, ἔλεος κάνε.
Ψυχοσῶστ᾿, οἱ ἁμαρτίες μου λαός,
Τὰ ἀξεδιάλυτα ποιὸς θὰ ξεδιαλύσῃ;
Ἀμέτρητό Σου τὸ ἔλεος, ὁ Θεός!
Ἄβυσσο ἡ κρίση. Ποίημα Κασσιανῆς Μοναχῆς
Γιῶργος Χειμωνᾶς (1938-2000)
ἀφιέρωση στὸν Ὀδ. Ἐλύτη, περιοδ. Χάρτης (τ. 21-23, Νοε 1986, σσ.474-475).
Κύριε
Ἐγὼ ἡ γυναίκα
ἡ μολυσμένη τῶν ἁμαρτιῶν
στὰ σπλάχνα μου αἰσθάνθηκα τὴν θεότητά σου
κι ἔγινα μυροφόρος
Μὲ ὀδυρμούς μῦρα
ἀκουμπῶ ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν τάφο σου
Τά σπλάχνα μου ἡ νύχτα τά κατέχει
Μανία ἡ ἀκολασία μου
Σκοτάδι καὶ θάνατος τῆς σελήνης
ὁ ἔρως μου τῆς ἁμαρτίας
Πᾶρε τὰ μάτια μου μαζὶ μὲ τὰ δάκρυά τους
ἐσὺ ποὺ ὅρισες ἡ θάλασσα
νὰ κατάγεται ἀπό τα σύννεφα
Κλῖνε πάνω ἀπὸ τὸν στεναγμὸ τὸν πιὸ βαθὺ τῆς καρδιᾶς μου
ἐσὺ ποὺ ἔκαμψες τοὺς οὐρανοὺς
γιὰ νὰ χωρέσει τό ἄφατο
Θέλω νὰ φιλήσω τὰ πόδια σου τὰ ἀνέγγιχτα
καὶ νὰ τὰ προστατεύω
μέσα στὶς θηλειὲς τῶν μαλλιῶν μου
Στό σούρουπο τοῦ παράδεισου ἡ Εὔα
τοὺς κρότους ἀκούει καὶ ταράζεται
τρόμαξε καί ἐκρύφτη
Σωτῆρα μου καί τῶν ψυχῶν σωτῆρα
Ποιὸς τὸ κουβάρι τῶν ἁμαρτιῶν μου θὰ ἔρθει νὰ ξετυλίξει
Στῆς τιμωρίας σου τήν ἄβυσσο
ποιὸς πῶς νὰ κρατηθεῖ
Μὴν ἀποστρέψεις τὸ βλέμμα σου ἀπὸ πάνω μου
Βλέπε με. Τήν δούλη σου.
Ἐσὺ ποὺ εἶσαι τό ἔλεος.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τετ Απρ 08, 2015 10:33 am

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ
Εἰς τὴν ἁγίαν καὶ λαμπροφόρον ἡμέραν τῆς ἐνδόξου καὶ
σωτηριώδους Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, Ἀναστάσεως.
Εἴ τις εὐσεβὴς καὶ φιλόθεος ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καὶ λαμπρᾶς πανηγύρεως. Ὅποιος εἶναι εὐσεβὴς καὶ φιλόθεος, ἂς ἀπολαύσει τὴν ὡραία τούτη καὶ λαμπρὴ πανήγυρη.
Εἴ τις δοῦλος εὐγνώμων, εἰσελθέτω χαίρων εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου αὐτοῦ. Ὅποιος εἶναι εὐγνώμων ὑπηρέτης, ἂς εἰσέλθει χαρούμενος σ᾿ αὐτὸ τὸ δεῖπνο τῆς χαρᾶς τοῦ Κυρίου.
Εἴ τις ἔκαμε νηστεύων, ἀπολαυέτω νῦν τὸ δηνάριον. Ὅποιος κοπίασε νηστεύοντας, ἂς χαρεῖ τώρα τὸν μισθό του.
Εἴ τις ἀπὸ τῆς πρώτης ὥρας εἰργάσατο, δεχέσθω σήμερον τὸ δίκαιον ὄφλημα. Ὅποιος ἐργάστηκε ἀπὸ τὴν πρώτη ὥρα, ἂς δεχθεῖ σήμερα τὴν δίκαιη πληρωμή.
Εἴ τις μετὰ τὴν τρίτην ἦλθεν, εὐχαρίστως ἑορτασάτω. Ἂν κάποιος ἦλθε μετὰ τὴν τρίτη ὥρα, ἂς ἑορτάσει εὐχαριστώντας.
Εἴ τις μετὰ τὴν ἕκτην ἔφθασε, μηδὲν ἀμφιβαλλέτω· καὶ γὰρ οὐδὲν ζημιοῦται. Ἂν μετὰ τὴν ἕκτη ὥρα ἔφθασε κάποιος, καθόλου ἂς μὴν ἀμφιβάλει, διότι σὲ τίποτε δὲ θὰ ζημιωθεῖ.
Εἴ τις ὑστέρησεν εἰς τὴν ἐννάτην, προσελθέτω, μηδὲν ἐνδοιάζων. Ἂν κάποιος καθυστέρησε καὶ ἦλθε στὴν ἐνάτη ὥρα, ἂς προσέλθει χωρὶς ἐνδοιασμό.
Εἴ τις εἰς μόνην ἔφθασε τὴν ἑνδεκάτην, μὴ φοβηθῇ τὴν βραδύτητα· φιλότιμος γὰρ ὢν ὁ Δεσπότης, δέχεται τὸν ἔσχατον, καθάπερ καὶ τὸν πρῶτον. Ἂν πάλι κάποιος ἔφτασε μόλις στὶς ἕνδεκα, ἂς μὴ φοβηθεῖ τὴν ἀργοπορία. Διότι, ὡς φιλότιμος ποὺ εἶναι ὁ Δεσπότης, δέχεται τὸν τελευταῖο ὅπως ἀκριβῶς καὶ τὸν πρῶτο.
Ἀναπαύει τὸν τῆς ἑνδεκάτης, ὡς τὸν ἐργασάμενον ἀπὸ τῆς πρώτης. Ἀναπαύει αὐτὸν ποὺ ἔφτασε τὴν ἑνδεκάτη ὥρα, ὅπως καὶ αὐτὸν ποὺ ἐργάστηκε ἀπὸ τὴν πρώτη.
Καὶ τὸν ὕστερον ἐλεεῖ, καὶ τὸν πρῶτον θεραπεύει. Καὶ τὸν τελευταῖο ἐλεεῖ καὶ τὸν πρῶτο βραυεύει.
Κἀκείνῳ δίδωσι, καὶ τούτῳ χαρίζεται. Καὶ σὲ κεῖνον δίδει καὶ σ᾿ αὐτὸν δείχνει τὴ χάρη του.
Καὶ τὰ ἔργα δέχεται, καὶ τὴν γνώμην ἀσπάζεται. Καὶ τὰ ἔργα δέχεται καὶ τὴ γνώμη ἀσπάζεται.
Καὶ τὴν πρᾶξιν τιμᾷ, καὶ τὴν πρόθεσιν ἐπαινεῖ. Καὶ τὴν πράξη τιμᾶ καὶ τὴν πρόθεση ἐπαινεῖ.
Οὐκοῦν εἰσέλθετε πάντες εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου ἡμῶν· καὶ πρῶτοι καὶ δεύτεροι τὸν μισθὸν ἀπολαύετε. Εἰσέλθετε λοιπὸν ὅλοι στὸ δεῖπνο τῆς χαρᾶς τοῦ Κυρίου μας· καὶ πρῶτοι καὶ δεύτεροι ἀπολαύσατε τὴν ἀμοιβή σας.
Πλούσιοι καὶ πένητες μετ᾿ ἀλλήλων χορεύσατε. Πλούσιοι καὶ φτωχοί, ὅλοι μαζὶ χορέψετε.
Ἐγκρατεῖς καὶ ῥᾴθυμοι τὴν ἡμέραν τιμήσατε. Ἐγκρατεῖς καὶ φυγόπονοι, τὴν ἡμέρα τιμῆστε.
Νηστεύσαντες καὶ μὴ νηστεύσαντες, εὐφράνθητε σήμερον. Ὅσοι νηστέψατε μὰ κι ὅσοι δὲ νηστέψατε εὐφρανθεῖτε σήμερα.
Ἡ τράπεζα γέμει τρυφήσατε πάντες. Τὸ τραπέζι εἶναι γεμάτο, εὐχαριστηθεῖτε ὅλοι.
Ὁ μόσχος πολύς, μηδεὶς ἐξέλθῃ πεινῶν. Τὸ μοσχάρι εἶναι ἄφθονο, κανεὶς ἂς μὴ φύγει πεινασμένος.
Πάντες ἀπολαύετε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως. Ὅλοι ἀπολαύσατε τὸ συμπόσιο τῆς πίστης.
Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος. Ὅλοι ἀπολαύσατε τὸν πλοῦτο τῆς θεϊκῆς καλοσύνης καὶ ἀγαθότητας.
Μηδεὶς θρηνείτω πενίαν· ἐφάνη γὰρ ἡ κοινὴ βασιλεία. Κανεὶς νὰ μὴ θρηνεῖ γιὰ φτώχεια, διότι φανερώθηκε ἡ κοινὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. Κανεὶς νὰ μὴν ὀδύρεται γιὰ τὰ σφάλματά του, ἀφοῦ ἀνέτειλε συγγνώμη ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ.
Μηδεὶς φοβείσθω θάνατον· ἠλευθέρωσε γὰρ ἡμᾶς τοῦ Σωτῆρος ὁ θάνατος. Κανεὶς νὰ μὴ φοβᾶται τὸ θάνατο, διότι ἀπὸ τὰ δεσμά του μᾶς ἐλευθέρωσε τοῦ Σωτῆρα ὁ θάνατος.
Ἔσβεσεν αὐτόν, ὑπ᾿ αὐτοῦ κατεχόμενος. Ἔσβησε τὸ θάνατο, Αὐτὸς ποὺ ἔγινε λεία του θανάτου.
Ἐσκύλευσε τὸν Ἅδην, ὁ κατελθὼν εἰς τὸν Ἅδην. Λεηλάτησε τὸν Ἅδη, Αὐτὸς ποὺ κατέβηκε στὸν Ἅδη.
Ἐπίκρανεν αὐτόν, γευσάμενον τῆς σαρκὸς αὐτοῦ· Πίκρανε αὐτόν, τοῦ ὁποίου γεύτηκε τὴν σάρκα.
καὶ τοῦτο προλαβὼν Ἡσαΐας, ἐβόησεν· Αὐτὸ ἀκριβῶς προφητεύοντας ὁ Ἡσαΐας ἐκήρυξε:
Ὁ Ἅδης, φησίν, ἐπικράνθη συναντήσας σοι κάτω. Ὁ Ἅδης, λέει, πικράθηκε, ὅταν Σὲ συνάντησε στὸν κόσμο του.
Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ κατηργήθη. Πικράθηκε, διότι πραγματικὰ καταργήθηκε.
Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐνεπαίχθη. Πικράθηκε, διότι ὄντως ἐμπαίχθηκε.
Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐνεκρώθη. Πικράθηκε, διότι στ᾿ ἀλήθεια νεκρώθηκε.
Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ καθῃρέθη. Πικράθηκε, διότι καθαιρέθηκε.
Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐδεσμεύθη. Πικράθηκε, διότι ἁλυσοδέθηκε καὶ φυλακίστηκε.
Ἔλαβε σῶμα, καὶ Θεῷ περιέτυχεν. Ἔλαβε (ὁ Ἅδης) ἕνα σῶμα καὶ τοῦ συνέβη νὰ πέσει πάνω στὸ Θεό.
Ἔλαβε γῆν, καὶ συνήντησεν οὐρανῷ. Ἔλαβε (ὁ Ἅδης) γῆ καὶ συνάντησε οὐρανό.
Ἔλαβεν, ὅπερ ἔβλεπε, καὶ πέπτωκεν, ὅθεν οὐκ ἔβλεπε. Ἔλαβε (ὁ Ἅδης) αὐτὸ ποὺ ἔβλεπε καὶ ἐξέπεσε ἀπ᾿ Αὐτὸν ποὺ δὲν ἔβλεπε.
Ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; Ποῦ εἶναι, θάνατε, τὸ κεντρί σου;
Ποῦ σου, Ἅδη, τὸ νῖκος; Ποῦ εἶναι, ἅδη, ἡ ἔπαρσή σου;
Ἀνέστη Χριστός, καὶ σὺ καταβέβλησαι. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ σὺ κατανικήθηκες.
Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεπτώκασι δαίμονες. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ γκρεμίστηκαν οἱ δαίμονες.
Ἀνέστη Χριστός, καὶ χαίρουσιν Ἄγγελοι. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ χαίρονται οἱ Ἄγγελοι.
Ἀνέστη Χριστός, καὶ ζωὴ πολιτεύεται. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ κυβερνᾶ ἡ ζωή.
Ἀνέστη Χριστός, καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματος. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ κανεὶς νεκρὸς πιὰ σὲ μνῆμα.
Χριστὸς γὰρ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν
ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. Διότι μὲ τὸ νὰ ἀναστηθεῖ ἀπὸ τοὺς νεκροὺς ὁ Χριστός,
ἔγινεν ἡ πρώτη συγκομιδὴ τῶν καρπῶν τῆς ἀνάστασης ἀνάμεσα στοὺς κεκοιμημένους.
Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Σ᾿ Αὐτὸν ἀνήκει ἡ δόξα καὶ δύναμη στοὺς ἀπέραντους αἰῶνες. Ἀμήν.
Μὲ παρόμοια αἰσθήματα ὑπαρξιακῆς εὐφροσύνης σὰν αὐτὰ ποὺ ἀναβλύζουν ἀπὸ τὸν πνευματέμφορο νοῦ καὶ τὸν θεοκίνητο κάλαμο τοῦ χρυσορρήμονος πατρός, εὐχόμαστε ὁλοψύχως, ἀγαπητοί μας καὶ περιπόθητοι ἀδελφοὶ καὶ συνεργοὶ ἐν Κυρίῳ, νἀ ὑποδεχθοῦμε καὶ νὰ πανηγυρίσουμε πάντες τὴν «ἑορτῶν ἑορτὴν καὶ πανήγυριν πανηγύρεων, ἐν ᾗ εὐλογοῦμεν τὸν ἀναστάντα Χριστὸν εἰς τοὺς αἰῶνας».


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Σάβ Απρ 11, 2015 8:53 pm

Ἀναστάσιμη προσευχή (Χριστὸς ἀνέστη κλπ.)
Ἡ ἀναστάσιμη προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι τόσον μεστὴ καὶ πλήρης θεολογικῶν νοημάτων, εἶναι δυστυχῶς ἄγνωστη εἰς τὴν πλειονότητα τῶν νέων καὶ δὴ τῆς μαθητιώσης νεολαίας. Χαρακτηριστικὸν αὐτοῦ εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι εἰς μερικὰ σχολεῖα δὲν ἀπαγγέλλεται, ἀλλὰ διαβάζεται ἀπὸ ἕναν μαθητὴ - συνήθως μὲ σφάλματα ἀναγνώσεως - ἐνῶ οἱ ἄλλοι μαθηταὶ στέκονται ἀπλῶς ἀκούοντας κάτι ἐντελῶς ἄγνωστο. Ἂς φροντίσουμε λοιπὸν νὰ ἀπομνημονευθεῖ ἀπὸ ὅλους μας, ὡς καλὴ συνήθεια ἔστω, αὐτὴ ἡ πολὺ σπουδαῖα προσευχή. Κρατῆστε την καὶ διαδῶστε την.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,
θανάτῳ θάνατον πατήσας
καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι
ζωὴν χαρισάμενος. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀναστήθηκε ἀφοῦ κατέβηκε καὶ δίδαξε στοὺς νεκρούς,
καταπατώντας μὲ τὸν θάνατό του τὸν φυσικὸν καὶ τὸν πνευματικὸν θάνατον
καὶ σὲ ὅσους βρίσκονταν σὲ τάφους, εἴτε φυσικοὺς εἴτε πνευματικούς,
χάρισε ἔτσι τὴν ἀληθινὴ ζωή. Χριστὸς ἐκ νεκάδων ἐγερθείς,
ὄλβῳ ὄλβου πεπάτηκε
καὶ τοῖς ἐν τύμβεσιν
τὸ ζῆν ἐδωρήσατο
(ὁμηρικὴ διάλεκτος).
-:-
Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον,
Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον.
Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν
καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν
ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·
σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν,
ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.
Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί,
προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν·
ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ
χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.
Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον,
ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς,
θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Ἀφοῦ εἴδαμε τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ,
ἂς προσκυνήσουμε τὸν ἅγιο καὶ Κύριο,
τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ ποὺ εἶναι ὁ μόνος ἀναμάρτητος.
Τὴν Σταυρική Σου θυσία Χριστὲ προσκυνοῦμε
καὶ τὴν ἁγία σου Ἀνάσταση
ὑμνοῦμε καὶ δοξάζουμε·
διότι Ἐσὺ εἶσαι ὁ Θεός μας,
καὶ Θεὸ ἄλλον ἐκτὸς ἀπὸ Ἐσένα δὲν ἀναγνωρίζουμε κανένα,
καὶ μόνο τὸ ὄνομά Σου σημαίνει Θεὸς γιὰ ἑμᾶς.
Ἐλᾶτε ὅλοι οἱ πιστοί,
ἂς προσκυνήσουμε τὴν ἁγία ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ·
ἀφοῦ ἡ ἀνάστασή Του ποὺ ἔγινε μετὰ τὴν Σταυρική Του Θυσία,
ἔφερε μεγάλη χαρὰ ποὺ ἀπλώθηκε σὲ ὅλον τὸν κόσμο.
Παντοτινὰ θὰ εὐλογοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου,
καὶ παντοτινὰ θὰ ὑμνοῦμε τὴν ἀνάστασή Του.
Διότι, ἐπειδὴ ὑπέμεινε Πάθη καὶ Σταυρό ἀπὸ ἑμᾶς γιὰ ἑμᾶς,
κατανίκησε κι ἔδιωξε τὸν θάνατο.
-:-
Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου
καθὼς προεῖπεν,
ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν
καὶ μέγα ἔλεος. Μὲ τὴν ἀνάσταση Του ἀπὸ τὸν τάφον ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς
ὅπως εἶχε πεῖ πρὶν τὰ ἅγια πάθη Του,
μᾶς χάρισε τὴν ἀληθινὴ αἰώνια ζωή
καὶ τὸ μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ στὶς ταπεινές μας ὑπάρξεις.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 3 και 0 επισκέπτες