Ας αρχίσουμε σιγά σιγά να κάνουμε και την περιγραφή του προσκυνήματος.
Επειδή τα πλοία για τους προορισμούς μετά τη Δάφνη φεύγουν πολύ πρωί (7.00 το ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ και 8.00 το ΜΙΚΡΑ ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ) η αναχώρηση από Κοζάνη, Πτολ/δα και Έδεσσα προγραμματίστηκε πολύ νωρίς, στις 4 περίπου το πρωί, ώστε να έχουμε χρόνο μπροστά μας για κάποιο απρόοπτο.
Έτσι η ομάδα της Κοζάνης (Αχιλλέας, Νίκος, Παναγιώτης και Στέλιος) έφτασε μαζί με τον Παναγιώτη από την Έδεσσα σχεδόν ταυτόχρονα στις 7.15 στην Ουρανούπολη και συναντηθήκαμε στο Γραφείο Προσκυνητών (που πληροφοριακά ανοίγει από τις 7.00). Στη συνέχεια πήγαμε για εισιτήρια δίπλα στη "Μικροάθως". αλλά μας είπαν ότι θα τα βγάλουμε μέσα στο πλοίο.
Ακολούθησε ο συνηθισμένος καφές στο καφέ της παραλίας, περιμένοντας την ώρα αναχώρησης και τους Πτολεμαϊδιότες (Γιάννης, Σταύρος και Χαρίλαος).
Όμως η ώρα της αναχώρησης έφτασε και οι Πτολεμαϊδιώτες άφαντοι. Τους πήραμε στο κινητό για να πληροφορηθούμε ότι έχουν ακόμη 30 χιλιόμετρα μέχρι την Ουρανούπολη. Τους είπαμε ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε για να καθυστερήσουμε την αναχώρηση, αλλά αν δεν τα καταφέρουμε θα πρέπει να πάρουν το πλοίο της γραμμής για Δάφνη στις 9.45 και μετά το ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ.
Τελικά, με πολλά παρακάλια κι επειδή υπήρξε ούτως ή άλλως κάποια καθυστέρηση στην επιβίβαση οι Πτολεμαϊδιώτες πρόλαβαν να πηδήξουν μέσα στο πλοίο την ώρα που έφευγε κι έτσι ξεκινήσαμε όλοι μαζί για τον προορισμό μας. Ο λόγος της καθυστέρησης ήταν, ότι βγήκαν από την Εγνατία μια διασταύρωση νωρίτερα (στη Βόλβη) και καθυστέρησαν από τον παλιό δρόμο ψάχνοντας. Τέλος καλό, όλα καλά (ή αρχή ...τέλος πάντων).