Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Η σχέση της Ορθοδοξίας με τις άλλες θρησκείες.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Αποστολος0
Δημοσιεύσεις: 133
Εγγραφή: Τρί Σεπ 19, 2017 7:00 pm

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Αποστολος0 » Παρ Νοέμ 24, 2017 4:01 pm

Νίκος έγραψε:Όχι. Άλλο προφήτης άλλο Παράκλητος. Το χωρίο που αναφέρω λέει: "άλλος θα έρθει στο δικό του όνομα και αυτόν θα τον πιστέψετε".

Οι μουσουλμάνοι γιατί το ερμηνεύουν ότι ο Ιησούς(τον οποίο θεωρούν ως Απόστολο του Θεού που θα επιστρέψει στο τέλος του κόσμου να εξοντώσει τον Αντίχριστο που κι αυτός στο ισλάμ είναι παρών)) προλέγει τον ερχομό του Μωάμεθ;



Άβαταρ μέλους
Θεόδωρος22
Δημοσιεύσεις: 308
Εγγραφή: Κυρ Οκτ 30, 2016 3:37 pm

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Θεόδωρος22 » Παρ Νοέμ 24, 2017 9:12 pm

Βρήκα την απάντηση στο ερώτημα μου από την ΟΟΔΕ αλλά θα τη βάλω κι εδώ αν θέλει κάποιος να την διαβάσει: http://www.oodegr.com/oode/islam/pd_mwameth/3.htm



Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Σάβ Νοέμ 25, 2017 1:02 am

Οι μουσουλμάνοι θεωρούν το Χριστό απλά σαν έναν σπουδαίο άνδρα προ του Μωάμεθ. Ένας ο Αλλάχ και προφήτης του ο Μωάμεθ. Αυτό λένε και πιστεύουν. Για να είναι χριστιανική αίρεση θα έπρεπε να πιστεύουν στο Χριστό (να είναι χριστιανοί) και να έχουν δογματικές διαφορές με την Ορθοδοξία, όπως οι Καθολικοί και οι Προτεστάντες. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει με το Ισλάμ. Απλά τα πράγματα.


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Πέτρος
Δημοσιεύσεις: 1646
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 19, 2015 9:32 am

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Πέτρος » Σάβ Νοέμ 25, 2017 10:45 am

Achilleas έγραψε:... Για να είναι χριστιανική αίρεση θα έπρεπε να πιστεύουν στο Χριστό (να είναι χριστιανοί) και να έχουν δογματικές διαφορές με την Ορθοδοξία.................

Επιτέλους απαντήθηκε σωστά η ερώτηση του θέματος.



Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Σάβ Νοέμ 25, 2017 1:25 pm

Ακριβώς! Χωρίς να γνωρίζω πολλά πιστεύω πως έτσι είναι!


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Νοέμ 27, 2017 8:23 am

Θεόδωρος22 έγραψε:Βρήκα την απάντηση στο ερώτημα μου από την ΟΟΔΕ αλλά θα τη βάλω κι εδώ αν θέλει κάποιος να την διαβάσει: http://www.oodegr.com/oode/islam/pd_mwameth/3.htm


Αυτό δεν απαντά στο ερώτημα σου, επειδή ρώτησες, αν ο Χριστός είπε για προφήτη μετά απ' αυτόν, όχι η Παλαιά Διαθήκη:

Θεόδωρος22 έγραψε:Στο ίντερνετ διάβασα ότι οι μουσουλμάνοι λένε ότι ο Μωάμεθ προφητευεται στην ΚΔ από τον Ιησού(ο οποίος κατ αυτούς προαναγγέλλει την άφιξη ενός προφήτη που θα φτάσει μετά από αυτόν).Που το λέει αυτό;


Σχετικά με τον προφήτη σαν το Μωυσή και τον Ηλία ο Χριστός αναφέρει για τον Ιωάννη το Βαπτιστή:

"9 αλλά τι εξήλθετε ιδείν; προφήτην; ναί λέγω υμίν, και περισσότερον προφήτου. 10 ούτος γάρ εστι περί ού γέγραπται· ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου πρό προσώπου σου, ός κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου. 11 αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου τού βαπτιστού· ο δε μικρότερος εν τή βασιλεία των ουρανών μείζων αυτού εστιν. 12 από δε των ημερών Ιωάννου τού βαπτιστού έως άρτι η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν. 13 πάντες γάρ οι προφήται και ο νόμος έως Ιωάννου επροφήτευσαν· 14 και ει θέλετε δέξασθαι, αυτός εστιν Ηλίας ο μέλλων έρχεσθαι. 15 ο έχων ώτα ακουέτω." (Ματθ. ια' 9-15)

Όσο για τον ίδιο τον Κύριο μας Ιησού Χριστό από τους Ιουδαίους αποκαλείται προφήτης τουλάχιστον σε 10 σημεία των τεσσάρων Ευαγγελίων.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
MARIA
Δημοσιεύσεις: 5
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:06 pm

Η γυναίκα στο Ισλάμ

Δημοσίευσηαπό MARIA » Δευτ Μαρ 12, 2018 8:38 am

Η γυναίκα στο Ισλάμ
12 Μαρτίου 2018

Εικόνα

Αρετή Δημοσθένους-Πασχαλίδου, Δρ. Θρησκειολόγος-Κανονολόγος

Ο Αιώνας Πού Πέρασε Κατά Κοινή Ομολογία Αποτέλεσε Για Τη Γυναίκα Μία Χρονική Περίοδο Πολλών Και Ποικίλων Κοινωνικών Και Επαγγελματικών Κατακτήσεων. Υπάρχουν Ωστόσο Θρησκείες Και Πολιτισμοί Όπως Ο Ισλαμικός, Πού Εξακολουθούν Να Τοποθετούν Τη Γυναίκα Στο Περιθώριο Αρνούμενοι Να Της Αναγνωρίσουν Στοιχειώδη Δικαιώματα.

Πριν την ανατολή της μουσουλμανικής θρησκείας στην Αραβία, η κατάσταση ήταν γενικά πολύ άσχημη για τη γυναίκα. Ο αμείλικτος νόμος της ερήμου, η δίψα για αίμα και ο ατομιστικός αγώνας για επιβίωση επηρέαζαν σημαντικά και τη βασικότερη πτυχή της ζωής, τον γάμο, εμποτίζοντας με εκδίκηση και αγριότητα πολλές από τις εκδηλώσεις του, καθώς και τα πρόσωπα πού συμμετείχαν σ’ αυτόν. Η γυναίκα δεν ήταν «συνέταιρος» κατά τη σύναψη του συμβολαίου του γάμου, αλλά απλώς το «αντικείμενο», θα λέγαμε κάποιας πράξης συναλλαγής. Λύση του γάμου με κοινή απόφαση των συζύγων ήταν αδιανόητη, καθώς δικαστική λύση δεν υπήρχε και οι άνδρες ήταν οι κύριοι και εξουσιαστές όχι μόνο της οικογένειας, αλλά και της μοίρας του γάμου γενικότερα.

Η αποπομπή της γυναίκας ήταν κάτι φυσιολογικό. Η αποπομπή αυτή επέφερε άμεση και τελειωτική λύση του γάμου, χωρίς εκ μέρους της γυναίκας να υπάρχει δυνατότητα έστω και κάποιας αντίδρασης. Γι’ αυτό, κατά τον μεγάλο ισλαμολόγο Juynboll, ή λύση του γάμου είχε αρκετή ομοιότητα με την ελευθέρωση των δούλων: Ο κύριος παραιτείτο όλων των δικαιωμάτων πού ειχε πάνω στη γυναίκα. Ακόμα και οι Βαβυλώνιοι και οι Εβραίοι συνήθιζαν να αποπέμπουν τις γυναίκες τους. Οι Ρωμαίοι ασκούσαν την αποπομπή (repudium), αλλά εάν αύτη δεν εκφραζόταν κατόπιν δίκαιης απόφασης, ο άνδρας ύφιστατο κάποιες κυρώσεις, χωρίς όμως τούτο να εχει κάποια συνέπεια στην εγκυρότητα της [1]. Κυρίως από την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου και κάτω από τη σαφή επίδραση της χριστιανικής διδασκαλίας άρχισαν να τοποθετούνται περιορισμοί πού αφορούσαν την εισαγωγή λόγων διαζυγίου (justae causae) σε συνδυασμό με την επιβολή ποινών, οι οποίες είχαν συνήθοος περιουσιακό χαρακτήρα, σε βάρος του συζύγου πού έλυνε τον γάμο μονομερώς χωρίς σπουδαίο λόγο.

Με την ανατολή του Ισλάμ, αλλάζουν κάποια πράγματα σχετικά με τη θέση της γυναίκας, ωστόσο αυτή παραμένει αρκετά κατώτερη εκείνης του άνδρα. Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός από τη μια και η πατριαρχική δομή της κοινωνίας από την άλλη συμβάλλουν στη διατήρηση της ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων. Επιπλέον, με την είσοδό της η γυναίκα στο σπίτι του άνδρα, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι το ίδιο με εκείνο των γονέων του, υφίσταται τον έλεγχο της πενθεράς, πράγμα πού διαφοροποιεί σημαντικά την ισορροπία δυνάμεων. Οί σπουδαιότεροι παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν τη θέση της γυναίκας στο Ισλάμ είναι η θρησκεία, το δίκαιο, η παράδοση, οι κοινωνικές και οικονομικές δομές, καθώς και η ίδια η ψυχοσωματική εκπαίδευση κάθε γυναίκας. Παρόλο πού κάθε μουσουλμάνο άνδρα τον γέννα και τον ανατρέφει κάποια μητέρα, εντούτοις όταν αυτός ενηλικιωθεί έχει τόσο ισχυρές πατριαρχικές αντιλήψεις, έτσι πού δικαιολογημένα διερωτάται κανείς, η μητέρα του αν ήθελε η αν μπορούσε δεν θα διαδραμάτιζε κάποιο ρόλο στην τοποθέτηση του έναντι του «αδύνατου» φύλου; Το θέμα είναι πολύπλοκο και αξίζει να ασχοληθεί κανείς ιδιαίτερα με αυτό.

Η γυναίκα στο Κοράνι

Ξεκινώντας από τη θρησκεία, βλέπουμε πώς το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων, το Κοράνι, τονίζει ότι οι γυναίκες «οφείλουσι να εκπληρώσι τα εαυτών καθήκοντα ώς αρμόζει, οι δε άνδρες να προσφέρωνται προς αυτάς μετά δικαιοσύνης, αλλ’ έχουσι την εαυτών εξουσίαν» (Η Βούς, 2:228). Κατά τη μουσουλμανική θρησκευτική παράδοση, ο Μωάμεθ είπε χαρακτηριστικά για τη στάση της γυναίκας προς τον σύζυγο της: «Αν είχα εξουσία για το προσκύνημα, θα έδινα εντολή να προσκυνά η γυναίκα τον άνδρα της» [2]. Κάθε σύζυγος είναι υποχρεωμένη να έχει στάση προσοχής απέναντι στον σύζυγο της και να τον υπακούει, εκτός εάν αυτός θέλει κάτι το οποίο είναι θρησκευτικά απαγορευμένο. Αυτή διαμένει στην κατοικία του άνδρα της. Χωρίς την άδειά του, δεν μπορεί να κάνει επισκέψεις, ούτε και ελεύθερη επαγγελματική ζωή. Η απαγόρευση αυτή υπάρχει και σε νεώτερες νομοθεσίες, όπως, παραδείγματος χάριν, στην Αίγυπτο, στη Συρία, στο Ιράν και στο Ιράκ.

Όπως φαίνεται από τα πιο πάνω χωρία, μιλώντας συνήθως για τη γυναίκα και τη θέση της στην ισλαμική κοινωνία γίνεται αναφορά στη σύζυγο-γυναίκα, μια και στις μουσουλμανικές χώρες το μοντέλο της ελεύθερης μοναχικής γυναικας είναι άγνωστο. Κάθε σύζυγος εχει το δικαίωμα να επισκέπτεται τους γονείς της και τους στενούς συγγενείς της, παρόλο πού ο σύζυγος μπορεί να της απαγορεύσει να δέχεται επισκέψεις, εξαιρουμένων μικρών παιδιών από προηγούμενο γάμο, και κατά τους Μαλικίτες ακόμα και τους γονείς της μέχρι μόνο μία φορά την εβδομάδα. Η γυναίκα είναι υποχρεωμένη να έχει συζυγικές σχέσεις με τον άνδρα της, εκτός αν ο τελευταίος δεν έχει καταβάλει το συμφωνημένο μέρος της προίκας η εάν ένεκα νηστείας δικαιούται να αρνηθεί. Αδικαιολόγητη άρνηση των συζυγικών σχέσεων δίνει αυτόματα στον άνδρα το δικαίωμα για έκφραση της αποπομπής. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και η τυχόν χρήση αντισυλληπτικών εκ μέρους της γυναίκας.

Το Κοράνι επιτρέπει στους άνδρες να τιμωρούν τις γυναίκες σε περιπτώσεις απείθειας, μή εφαρμογής των καθηκόντων τους, αλλά και για λόγους βελτίωσης του χαρακτήρα. Χαρακτηριστικά είναι στην προκειμένη περίπτωση τα λόγια του χωρίου (Αι Γυναίκες, 4:38); «Οί άνδρες είναι ανώτεροι των γυναικών ένεκα της ιδιότητος δι’ ης ο Θεός ύψ’ωσε τους μέν επί των δέ, και διότι οι άνδρες προικίζουσι τάς γυναίκας εκ του πλούτου αυτών… Ονειδίζετε εκείνας, ων την απείθειαν πτοεισθε. Θέλετε ορίσει εις αυτάς χωριστήν κοίτην, τύπτοντες αυτάς. Εάν όμως ύπακούωσιν υμάς, έστε προς αυτάς ευμενείς».

Ο ισλαμικός φονταμενταλιασμός από τη μια και η πατριαρχική δομή της κοινωνίας από την άλλη συμβάλλουν στη διατήρηση της ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων.

Κατά τον μεγάλο μουσουλμάνο θεολόγο Al Ghazali «Ο γάμος είναι ένα είδος σκλαβιάς για τη γυναίκα. Καθήκον της είναι η απόλυτη υπακοή στον άνδρα σε κάθε πράγμα, εκτός εάν αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με τους νόμους του Ισλάμ».

Η αγωγή των παιδιών

Το θέμα της ανατροφής των παιδιών είναι επίσης ενδεικτικό της κατώτερης κοινωνικής θέσης της γυναίκας στο Τσλάμ. Η ανατροφή των παιδιών αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα του πατέρα. Ακόμα και στις περιπτώσεις πού η μητέρα ανήκει σε μία θρησκεία «εξ αποκαλύψεως», δηλαδή στον Τουδαισμό η στον Χριστιανισμό, τα παιδιά πρέπει οπωσδήποτε να ανατραφούν σύμφωνα με την ισλαμική θρησκεία. Τυχόν συμφωνία στο συμβόλαιο του γάμου για ανατροφή των παιδιών στη θρησκεία της μητέρας είναι ανεπίτρεπτη. Τα νεώτερα δίκαια δεν παρουσιάζουν καμία εξαίρεση στο θέμα αυτό, ενώ όπου δεν υπάρχει σχετική διάταξη, ισχύει το Μουσουλμανικό Δίκαιο. Στην Αίγυπτο, το άρθρο 124 του Αστικού Κώδικα ορίζει: «Τα από τον γάμο ενός μουσουλμάνου και μιας χριστιανής η Ιουδαίας γεννηθέντα τέκνα και των δυο φύλων ακολουθούν τη θρησκεία του πατέρα».

Η γυναίκα στο Πακιστάν

Χαρακτηριστική για το θέμα μας είναι η κατάσταση στο Πακιστάν. Η θέση της γυναίκας στην οικογένεια και γενικότερα στην κοινωνία επιδεινώθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια, παρόλο πού αρχηγός της χώρας είναι γυναίκα. Ίσως το γεγονός πώς μια μικρή ομάδα μορφωμένων γυναικών είναι στην κορυφή, συμβάλλει στην καταπίεση και την ασυνείδητη υποταγή των άλλων τόσο, ώστε να υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για την κοινωνική ισορροπία. Ύπό το σύνθημα «ό Αλλάχ είναι ο Θεός των ανδρών»[3] μεταβάλλεται η χώρα αυτή σιγά-σιγά σε ένα «θεοκρατικό» κράτος, στο οποίο οι γυναίκες χάνουν σημαντικά αναφαίρετα δικαιώματα τους, όπως αυτό του εκλέγειν. Για να λάβουν μέρος στις εκλογές, πρέπει να παρουσιάσουν ταυτότητα με φωτογραφία, πράγμα πού προϋποθέτει φωτογράφηση χωρίς τον «φερετζέ» και πού, όπως είναι φυσικό, δεν είναι επιτρεπτό από τους περισσότερους Πακιστανούς συζύγους.

Μεικτοί Γάμοι

Αν πάρουμε παραδειγματικά τρεις ισλαμικές χώρες και μελετήσουμε την κατάσταση πού επικρατεί εκεί σχετικά με τους μεικτούς γάμους, θα δούμε τα εξής ενδιαφέροντα σημεία σχετικά με τη θέση της γυναίκας και τα προσωπικά της ανθρώπινα δικαιώματα; Στη Συρία κάθε αλλοδαπή γυναίκα ενός Σύριου πολίτη χρειάζεται την υπογραφή του άνδρα της, για να ταξιδέψει εκτός Συρίας. Θα πρέπει λοιπόν κάθε αλλοδαπή, πού παντρεύεται κάποιον Σύριο, να κάνει γραπτή συμφωνία στο συμβόλαιο του γάμου, πώς ο σύζυγος της υποχρεώνεται να της επιτρέπει ταξίδια στο εξωτερικό η από την ώρα της σύναψης του γάμου να υποσχεθεί και να υποχρεωθεί εγγράφως πώς για τη διαμονή και τις εξόδους της η γυναίκα δικαιούται να αποφασίζει από μόνη της. Η γερμανική αντιπροσωπεία πού υπάρχει στη Συρία, για να προστατεύει τα συμφέροντα των αλλοδαπών πού βρίσκονται εκεί, συνιστά την ανωτέρω προσοχή των αλλοδαπών γυναικών, για να μην καταντούν φυλακισμένες των συζύγων τους στη Συρία [4].

Εάν η χριστιανή σύζυγος μετοικήσει μαζί με τον άνδρα της στην ισλαμική του πατρίδα, είναι πολύ πιθανόν στη χώρα αυτή η πολυγαμία να είναι επιτρεπτή. Έτσι ο μουσουλμάνος θα δικαιούται να έχει μέχρι και τέσσερις γυναίκες, ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση της χριστιανής γυναίκας. Στη Λιβύη, μεικτοί γάμοι με μουσουλμάνους υπάγονται στη δικαιοδοσία του Μουσουλμανικού Δικαίου, επειδή σύμφωνα με τη μουσουλμανική αντίληψη το Ισλάμ «κυριαρχεί και δεν κυριαρχείται». Η πεποίθηση αυτή στηρίζεται στους εξής κορανικούς στίχους (Αι Γυναίκες, 4:140): «Ο Θεός εν τη ημέρα της αναστάσεως θα δικάση πάντας και δεν θα ανάδειξη νικητάς τους απίστους κατά των πιστών μουσουλμάνων», (Η Τράπεζα, 5:61): «Οί λαμβάνοντες φίλον και προστάτην τον Θεόν, τον Απόστολον αυτού, οι πιστεύοντες απαρτίζουσι την μερίδα του Κυρίου και έσονται νικηταί».

Άλλά και σε θέματα διαζυγίου η χριστιανή γυναίκα θα έχει να αντιμετωπίσει το Μουσουλμανικό Δίκαιο. Στις περισσότερες ισλαμικές χώρες το θρησκευτικό δίκαιο των μουσουλμάνων έχει νομική ισχύ και διακανονίζει και θέματα μεικτών γάμων με χριστιανική συμμετοχή. Όπως είναι φανερό, τα θέματα των μεικτών γάμων αγγίζουν πολύ ευαίσθητες πτυχές τόσο της διαφορετικής παράδοσης των συζύγων και της διαφορετικής θρησκείας, αλλά κυρίως του άγνωστου για τη χριστιανή γυναίκα Μουσουλμανικού Δικαίου, το οποίο παρέχει αρκετή άνεση στον άνδρα όχι μόνο να την κακομεταχειρίζεται, αλλά και να λύνει τον γάμο του με αυτήν με μονομερή αποπομπή.

Είναι χαρακτηριστική η σχετική τραγωδία μιας Αμερικανίδας, η οποία παντρεύτηκε εναν μουσουλμάνο από το Ιράν, στην Αμερική. Ενώ στην αρχή όλα πήγαιναν καλά και ο Ιρανός δεν ήθελε να έχει μεγάλη σχέση με την πίστη του, σε μια δεδομένη στιγμή, παίρνει το παιδί του και πηγαίνει στην πατρίδα του. Η γυναίκα του αναγκαστικά τον ακολουθεί, για να μην χάσει την κόρη της. Στο Ιράν κατοικούν με τους μουσουλμάνους γονείς. Τα παιδιά ανατρέφονται στο Ισλάμ και η γυναίκα υποχρεώνεται να παρακολουθεί θρησκευτικά μαθήματα με σκοπό την προσχώρηση της στη θρησκεία αυτή. Ο άνδρας της συμπεριφέρεται άσχημα και τη χτυπά κάθε φορά πού αυτή αναλαμβάνει πρωτοβουλία αντίθετη με τη θέληση του. Στο τέλος, η γυναίκα αποφασίζει και αυτός την εμποδίζει, μέχρι πού με τεράστιες δυσκολίες η χριστιανή σύζυγος καταφέρνει να δραπετεύσει.

Μία άλλη περίπτωση κάποιας Γερμανίδας η οποία νυμφεύθηκε έναν Ιρανό περιγράφει το περιοδικό «Stern». Αυτή όμως τελικά αποχωρίστηκε τα δύο παιδιά της, τα οποία πήρε ο πατέρας στην πατρίδα του [5].

Η γυναίκα μητέρα

Eνώ όπως βλέπουμε, δεσπόζει η γνώμη του άνδρα σε όλες τις μορφές της ισλαμικής ζωής και ενώ ιδανική γυναίκα είναι η εύπειθής και συνετή, η υποταγμένη και σιωπηλή (Αί Γυναίκες, 4:38), παραμένει κάποια άλλη πτυχή της ζωής γι’ αυτήν, η οποία της δίνει σχετική χαρά και σεβασμό, αναγνώριση και κύρος, εκείνη της μητέρας. Την αναγνώριση στη μητέρα-γυναίκα τόνισε ο Μωάμεθ κάποιες φορές και τη βρίσκουμε και σήμερα βαθιά ριζωμένη στην ισλαμική παράδοση.

Σύμφωνα με μία χαντίθ, η οποία αποδίδεται στον Abu Hurayrah, αναφέρεται ότι κάποιος ρώτησε τον Μωάμεθ: «Ω Απόστολε του Αλλάχ, ποίος είναι εκείνος, ο οποίος έχει τα μεγαλύτερα δικαιώματα επ’ εμού, ως προς την καλήν συμπεριφοράν; Εκείνος (ό Προφήτης) απήντησεν: ‘Η μήτηρ σου’. Ερώτησε (πάλιν): ‘Κατόπιν ποίος;’ (Ο Προφήτης) απήντησεν: ‘Η μήτηρ σου’. Ερώτησε (πάλιν): ‘Κατόπιν ποίος;’ (Ο Προφήτης) απήντησεν: ‘Η μήτηρ σου’. Ηρώτησε (πάλιν): ‘Κατόπιν ποίος;’ (Ο Προφήτης) απήντησεν: ‘Ο πατήρ σου’. Εις μίαν άλλην παράδοσην αναφέρεται ότι ο Jahima ήλθε προς τον Προφήτην και είπεν: ‘Ω Προφήτα του Αλλάχ! Θα ήθελον να μετάσχω εις τον αγώνα (εις την οδόν του Αλλάχ) και ήλθον να ζητήσω την συμβουλήν σου’. (Ο Προφήτης) ήρώτησεν: «Έχεις μητέρα; ‘ (Ο Jahima) απήντησε: ‘Ναί’. (Ο Προφήτης) είπε: ‘Τότε μείνε να τη φροντίζης, διότι ο παράδεισος ευρίσκεται ύπό τους δύο πόδας της»[6].

Παραπομπές

1. Ch. Chahata, Droit Musulman, Daloz, 1970, 111. 1. Γ. Δεληγιάννη, Οικογενειακό Δίκαιο II. Συζυγικές σχέσεις-Διαζύγιο, Θεσσαλονίκη 1987,235.
2. Ιμπραχίμ (Αβραάμ) Χαλίλ Νταμπούρ, Γάμος και Οικογένεια κατά το Ισλάμ, Θεσσαλονίκη, 1990, 242.

3. Jager, «Zeitmagazin», Nr. 49 vom 3.5.1991, 70. Βλ. σχετικά J. Brink, «Pakistan», 15, Bergmann/Ferid, Intern. EheR.
4. Βλ. Arabisch Republic Surien, 27, Bergmann/Ferid, Intern. EheR.
5. B. Mahmoody, Nicht ohne meine Tochter. 1990, U. Neuhause, «Die geraubten Kinder», Stern, Nr. 46, 1990, 97-102.
6. Α. Γιαννουλάτου, Ισλάμ, 1983,202.

Λεξικό

Σουνίτες: Θεωρούνται οι «ορθόδοξοι» μουσουλμάνοι. Πιστεύουν ότι το «όλον» και κατά συνέπεια και οι ανθρώπινες πράξεις εξαρτώνται από τον Θεό και οφείλονται σε αυτόν.
Σηΐτες: Υπάρχει η τάση να χαρακτηρίζονται ώς οι «σχισματικοί» μουσουλμάνοι. Στην ουσία αποτελούν έναν δεύτερο κορμό πού αναπτύχθηκε απ’ ευθείας από τις ρίζες του Ισλάμ. Το προπύργιο των Σηϊτών θεωρείται η Περσία.
Χαντίθ: Η λέξη σημαίνει αναγγελία, διήγηση, παράδοση. Η Χαντίθ αποτελεί την παράδοση για την πράξη και τη σοφία του Μωάμεθ, όπως αυτή καθορίζεται σύμφωνα με διάφορα περιστατικά και αποφθέγματα μεταδιδόμενα από στόμα σε στόμα ξεκινώντας από αυτόπτες μάρτυρες της πρώτης ισλαμικής γενιάς.

Πηγή: Περιοδικό ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ, Τεύχος 3, Αυγ. – Νοεμ. 2000, Σελ. 84-91.



Άβαταρ μέλους
Σακης
Δημοσιεύσεις: 316
Εγγραφή: Πέμ Απρ 08, 2021 3:29 pm

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Σακης » Δευτ Αύγ 16, 2021 9:47 am

Μετά την νίκη των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν( η οποία έγινε ανεκτή από Ρωσία και Κίνα αλλά προκάλεσε προβληματισμός σε κυβερνήσεις στα γειτονικά κράτη στην Κεντρική Ασία όπως στο Τατζικιστάν,το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν τα οποία στην δεκαετία του 1990 είχαν βιώσει αιματηρούς εμφυλιους πολέμους με Ισλαμιστικού στρατού που στόχευαν να επιβάλουν Θεοκρατία) ακούω αρκετούς να υποστηρίζουν πως οι Ταλιμπάν δεν εκπροσωπούν το αληθινό Ισλάμ.Ειναι όμως έτσι; Καταρχάς η Ισλαμική Σαρία δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι έχει μείνει στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης αφού αποδέχεται τους περισσότερους κανόνες της και τους νόμους της(π.χ λιθοβολισμός γυναικών, πολυγαμία, απαγόρευση κατανάλωσης χοιρινού,περιττομη κτλ).

Αυτά ήταν νόμοι που είχε δώσει ο Θεός στους Εβραίους αλλά το τελικό σχέδιο του Θεού ήταν διαφορετικό από τους νόμους αυτούς.Ο Θεός ήξερε όμως ότι οι άνθρωποι τότε είχαν πολύ σκληρή καρδιά για να δεχθούν το αρχικό σχέδιο του Θεού οπότε έγινε μια προσωρινή παραχώρηση μέχρι να έρθει το Πλήρωμα του Χρόνου και ο Υιός του Θεού να έρθει ο ίδιος στην Γη για να συνάψει μια νέα συμφωνία με τον κόσμο ΟΧΙ καταργώντας την Παλαιά Διαθήκη αλλά συμπληρώνοντας την έτσι ώστε να ταιριάξει με το αρχικό θεϊκό σχέδιο.Το είδαμε στην στάση του Ιησού απέναντι στην μοιχαλίδα που κινδύνευε με λιθοβολισμό,το είδαμε στην προτροπή από τον Ιησού της μονογαμίας και της εναντίωσης Του στην ευκολία με την οποία χώριζαν τις γυναίκες τους οι σύζυγοι με βάση τον Μωσαϊκό νόμο,το είδαμε αργότερα με τον Απόστολο Παύλο που κατήργησε την υποχρεωτικοτητα της περιτομής στους χριστιανούς κτλ.Επισης στην Παλαιά Διαθήκη υπήρχε η θεοκρατική μορφή διακυβέρνησης αφού οι νόμοι του Μωυσή ήταν κρατικοί νόμοι ενώ στην Καινή Διαθήκη ο Ιησούς τονίζει ξεκάθαρα "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ".

Με βάση τα παραπάνω θα λέγαμε πως το Ισλάμ μοιάζει περισσότερο με τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό παρά με τον Χριστιανισμό όσον αφορά την θεολογία του και τα πιστεύω του.Στην ουσία ΕΙΝΑΙ Ορθόδοξος Ιουδαϊσμός με Μωάμεθ.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Είναι το Ισλάμ χριστιανική αίρεση;

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Αύγ 16, 2021 10:49 am

Η εκδοχή (αίρεση) του ισλαμισμού των Ταλιμπάν δεν έχει καμιά σχέση με το Κοράνι και τη διδασκαλία του Μωάμεθ, όπως διατείνονται πολλοί επιφανείς ηγέτες των Μουσουλμάνων ανά τον κόσμο. Όπως είναι γνωστό αυτή τη στιγμή επικρατούν 3 βασικές αιρέσεις του μωαμεθανισμού, οι Σουνίτες (Ισλαμικό κράτος, Ταλιμπάν, Σαουδική Αραβία, Κατάρ και Τουρκία), οι Σιίτες (Ιράν) και οι Αλεβίτες (μετριοπαθείς μουσουλμάνοι).

Ο Μωάμεθ ήταν ένας Άραβας μεταρρυθμιστής που δημιούργησε μια δική του θρησκεία με βάση τις ανάγκες του πολιτικού του προγράμματος για το μέλλον του λαού του. Ο μωαμεθανισμός είναι ένα θρησκευτικό-πολιτικό σύστημα εξουσίας, που βασίζεται στην παράδοση των Αράβων και στις υπάρχουσες θρησκείες. Οι Άραβες ως γνωστών είναι "αδέλφια" των Εβραίων αφού προέρχονται επίσης από τον Αβραάμ (τον γιο του Ισμαήλ από την παλλακίδα του Άγαρ). Επομένως είναι φυσικό να έχουν κοινές παραδόσεις με τους Εβραίους.

Ο Αλλάχ, ο θεός του Μωάμεθ, δεν είναι πραγματικός θεός, αλλά ο δαίμονας που τον ενέπνευσε να δημιουργήσει αυτή τη θρησκεία για να αποτρέψει τους Άραβες να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό. Ο δαίμονας είναι μισάνθρωπος και είναι φυσικό να προσπαθεί να δημιουργήσει μόνο προβλήματα, που στοιχίζουν μέσα στην Ιστορία του ανθρωπίνου γένους εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές.

Οποιαδήποτε προσπάθεια εκλογίκευσης ή σύγκρισης του μωαμεθανικού εκτρώματος με την παλαιά εβραϊκή θρησκεία ή τον Χριστιανισμό είναι εντελώς ατυχής, επειδή προέρχονται από την αποκαλυμμένη αλήθεια από τον ίδιο τον Θεό στους Εβραίους και στην συνέχεια όλους τους λαούς, ενώ ο Ισλαμισμός είναι δημιούργημα ενός ανθρώπου, με τη βοήθεια του διαβόλου φυσικά.

Όπως λέει ο Χριστός: "16 από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς· μήτι συλλέγουσιν από ακανθών σταφυλήν ή από τριβόλων σύκα; 17 ούτω πάν δένδρον αγαθόν καρπούς καλούς ποιεί, το δε σαπρόν δένδρον καρπούς πονηρούς ποιεί· 18 ου δύναται δένδρον αγαθόν καρπούς πονηρούς ποιείν, ουδέ δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιείν. 19 πάν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πύρ βάλλεται. 20 άρα γε από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς." (Ματθ. ζ' 16-20)


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 7 και 0 επισκέπτες