Δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα, ανεξαρτήτως φύλου, θεωρούν ότι μπορούν να ζήσουν και μόνοι τους, ακόμη και να εκπληρώσουν τον προορισμό τους μόνοι τους, χωρίς σύντροφο και χωρίς το Θεό. Οι άθεοι, που δηλώνουν "αγνωστικιστές", είναι απλά εγωιστές. Λένε μέσα τους, είμαι αρκετά δυνατός και πατάω γερά στα πόδια μου, ώστε να μην έχω ανάγκη κανένα ούτε καν το Θεό. Η σχέση με τέτοιους ανθρώπους είναι πολύ δύσκολη και εύθραυστη, επειδή δεν έχουν χώρο στην καρδιά τους παρά μόνο για τον εαυτό τους.
Υπάρχει μια πιθανότητα, επειδή τίποτε δεν είναι αδύνατο, να καταφέρει κάποιος με την αγάπη, να σπάσει το κέλυφος του εγωισμού τους και να φτάσει στην καρδιά τους, αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες (πιο εύκολα κερδίζεις το τζόκερ
).
Η σχέση αυτή, φίλε μου, είναι πιο πιθανό να σε οδηγήσει μακριά από την Εκκλησία και το Θεό, παρά στη μεταστροφή της κοπέλας σου. Για την απομάκρυνσή σου θα κάνει τα πάντα και ο εχθρός του ανθρώπου, οπότε ο αγώνας σου, χωρίς τη βοήθεια Πνευματικού, είναι άνισος. Αυτό το νιώθεις ήδη κι έτσι εξηγούνται οι εκκλήσεις σου για στήριξη από το περιβάλλον, δηλαδή τους νόμους, την Εκκλησία, τους άλλους ανθρώπους, ώστε να μην ξεφύγεις από την πορεία που είχες μέχρι τώρα χαράξει. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για σένα να βρεις Πνευματικό και να δυναμώσεις την επαφή σου με την Εκκλησία πριν πάρεις το δρόμο της απομάκρυνσης.
Όσο για τον Απόστολο Παύλο, στην Α΄προς Κορινθίους Επιστολή αναφέρεται στη σχέση με μη Χριστιανούς, αλλά η αναφορά του αφορά ήδη υπάρχοντα ζευγάρια εθνικών, από τους οποίους ο ένας πίστευε στο Χριστό και ο άλλος παρέμενε ακόμη στην παλιά του θρησκεία. Δεν αναφέρεται στην εθελούσια είσοδο σε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση. Στη Β' προς Κορινθίους (κεφ. 6, 14-18) κατά την άποψή μου αναφέρεται στις σχέσεις με ειδολωλάτρες γενικά και όχι ειδικά στις συζυγικές σχέσεις. Θεωρώ, ότι η σύναψη σχέσης ενός Χριστιανού με μια μη Χριστιανή περιλαμβάνεται στην αναφορά αυτή, αλλά πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε τις ιστορικές συνθήκες στις οποίες αναφέρεται.