Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Αύγ 16, 2018 9:16 am
Είχαμε μια περίπτωση χτες με τον Τάσο στο facebook, ενός αθέου συγγενούς μου, που ειρωνεύτηκε τη δημοσίευση μου για τις πρεσβείες τις Παναγίας μας. Ο άνθρωπος αυτός θεωρητικολογεί ατελεύτητα κατά της πίστεως, αλλά δεν έχει καμιά διάθεση συζήτησης, το κάνει απλώς για να μας πειράξει.
Ο Τάσος μετά από ...44 δημοσιεύσεις τα παράτησε. Εγώ αρκέστηκα στις 2 πρώτες, επειδή θυμάμαι πάντα τα λόγια του Αποστόλου Παύλου στους μαθητές του Επισκόπους Τίτο και Τιμόθεο:
"τας δε μωράς και απαιδεύτους ζητήσεις παραιτού, ειδώς ότι γεννώσι μάχας·" (Τιμοθ, Β β' 23)
"μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιίστασο· εισί γάρ ανωφελείς και μάταιοι." (Τίτον γ' 9)
Επίσης, να ξέρετε, ότι σ' αυτές τις συζητήσεις πολλές φορές συμμετέχει βοηθώντας τον αμφισβητία ο ίδιος ο διάβολος, προσπαθώντας να μας μπερδέψει, να μας αγχώσει, να μας θυμώσει, να μας ρίξει σε υπερηφάνεια, ότι μπορεί τέλος πάντων. Θέλει προσοχή πολλή, γιατί αυτή τη δουλειά την κάνει χιλιάδες χρόνια και δεν μπορούμε να τα βάλουμε μαζί του.
Θα μου πείτε, αφού ομολογούμε Χριστόν, δεν έχουμε τη βοήθεια της Χάριτος; Ναι, αν απλώς ομολογούμε την έχουμε. Μήπως, όμως, εμείς δεν ομολογούμε απλώς, αλλά κάνουμε επίδειξη θεολογικών γνώσεων; Αν τα βαθύτερα κίνητρά μας δεν είναι απολύτως αγνά, τότε παλεύουμε μόνοι μας και ενδέχεται ο Θεός να επιτρέψει να υποστούμε ήττα για να ταπεινωθούμε και να καταλάβουμε το λάθος μας.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.