Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Ανάλυση θεμάτων που αφορούν τις αιρέσεις

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Zenon
Δημοσιεύσεις: 113
Εγγραφή: Τετ Αύγ 01, 2012 3:07 pm

Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Zenon » Τρί Αύγ 28, 2012 9:01 am

Ο Μητροπολίτης Λαρίσης για τη συνάθροιση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά»
Τετάρτη, 13 Απρίλιος 2011 - Από την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου

Εικόνα

Αδελφοί μου,

Τις τελευταίες ημέρες οι Χιλιαστές, οι γνωστοί αιρετικοί οι οποίοι θέλουν να ονομάζονται εσχάτως «Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά», σε σχετική Ανακοίνωσή τους καλούν τους ανθρώπους τη Κυριακή των Βαΐων 17 Απριλίου 2011, μετά τη δύση του ηλίου, σε μεγάλο Ξενοδοχείο της πόλεώς μας στην «επέτειο Θανάτου του Ιησού» :?: .

Εμείς, θέλοντας να διαφυλάξουμε το ποίμνιό μας από τη σκληρή αυτή αιρετική προπαγάνδα,η οποία με τον τρόπο που διαφημίζεται κι απ' το χώρο που πραγματοποιείται φαίνεται ότι μπορεί να παρασύρει πολλούς, επειδή έχει το λούστρο της κοσμικότητας και της πολυτέλειας, καλούμε τους πιστούς Χριστιανούς να αποφύγουν πάση θυσία να ευρεθούν σ' αυτό το χώρο αυτή την ημέρα και ώρα.

Η σωτηρία μας δεν επιτυγχάνεται απλά με τη «θύμηση» ή την «ανάμνηση του θανάτου του Χριστού, αλλά με τη συμμετοχή μας στο Μυστήριο της Σωτηρίας, που είναι η Θεία Ευχαριστία. Σ' αυτό προσκαλεί ο ίδιος ο Κύριος να μετέχουν «πάντες» οι πιστοί Χριστιανοί, για να έχουν «ζωήν αιώνιον» και όχι μόνον το υπόλοιπο των 144.000 εκλεκτών, όπως θέλουν οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά». ΄Οποιος λοιπόν είναι «φίλος» του Χριστού και πιστεύει σ' Αυτόν, Τον λατρεύει ως «Αληθινό Θεό» και νοιώθει την «ασύγκριτη αγάπη» Του, μετέχοντας στο «Ποτήριον της Ζωής». Απολαμβάνει έτσι τις ευργεσίες της Σταυρικής Θυσίας του Χριστού στη Θεία Κοινωνία, σύμφωνα με τους λόγους Του, «ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ» (Ιωάν. στ΄ 56).

Εμείς μεταλαμβάνουμε του Τιμίου Σώματος και Αίματος του Κυρίου στο Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας μέσα στον Ορθόδοξο Ιερό Ναό, και επομένως δεν πρέπει να παρασυρθούμε από προσκλήσεις Αιρετικών και εχθρών της Εκκλησίας μας. Είναι γνωστό ότι οι Χριστιανοί ανά τον κόσμο το Πάσχα γιορτάζουν όχι «την επέτειο θανάτου του Χριστού», αλλά τον επί του Σταυρού Θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού ως
μοναδικά γεγονότα καταλύσεως του θανάτου και ως γεγονός ανυπέρβλητης ομολογίας της θεότητος του Κυρίου, που είναι «ζωής και του θανάτου ο Κυριεύων».

Παρακαλώ λοιπόν ως πνευματικός πατέρας όλων, να μην πλανηθεί κανείς απ' τους Ορθοδόξους Χριστιανούς και πάει σ' αυτή τη «συνάθροιση», και μάλιστα αυτή τη μεγάλη ημέρα, την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ, την ώρα που οι Εκκλησίες μας θα σημάνουν την έναρξη της Ιεράς Ακολουθίας του Νυμφίου. Ας μην παρασυρθεί κανένας Ορθόδοξος Χριστιανός απ' αυτή τη μετοχική εταιρεία, η οποία τίποτε δεν έχει να προσφέρη στο βαπτισμένο Χριστιανό, ο οποίος μετέχει στα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας και γιορτάζει Πάσχα Χριστιανικό, και μάλιστα Ορθόδοξο.

Ευχόμενος πατρικώς Καλή Ανάσταση

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
Ο ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΣ


Πηγή: www.anagrafes.com



Zenon
Δημοσιεύσεις: 113
Εγγραφή: Τετ Αύγ 01, 2012 3:07 pm

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Zenon » Τρί Αύγ 28, 2012 9:01 am

Δεν συνιστά συμμετοχή σε εκδηλώσεις Μαρτύρων του Ιεχωβά η Μητρόπολη Καλαβρύτων
Σάββατο, 16 Απρίλιος 2011- Συντάχθηκε απο τον/την Δημήτρης Ζωιτσούδης

Εικόνα

Η Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, πληροφορήθηκε ότι στα πλαίσια της ελευθερίας των δικαιωμάτων των πολιτών και της ελευθέρας διακινήσεως των ιδεών που διασφαλίζει το Ελληνικό Σύνταγμα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προγραμματίζουν στην πόλη του Αιγίου συγκεντρώσεις την Κυριακή 17 Απριλίου και την Κυριακή 1η Μαΐου 2011.

Σε σχετική ανακοίνωση της αναφέρει : «Επισημαίνουμε αυτό που είναι γνωστό και αποτελεί την άποψη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ακολουθούν την Ορθόδοξη πίστη και την Πατερική παράδοση της Εκκλησίας μας διότι δεν έχουν ορθή πίστη περί του προσώπου του Χρίστου, της Παναγίας και των Αγίων της Εκκλησίας μας.

Επομένως δεν συνιστάται η συμμετοχή στις εκδηλώσεις αυτές των τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Πηγή: http://www.romfea.gr



Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Τρί Αύγ 28, 2012 9:02 am

Αρμαγεδδώνας

κ. Άννας Μπουρδάκου, μέλους του Α.Σ. της Π.ΕΓ.

Εικόνα

H οργάνωση των «μαρτύρων του Ιαχωβά» από την αρχή της ιδρύσεώς της διακατέχεται από ένα σύνδρομο χρονολογιών. Αρέσκεται να προσδιορίζει χρονολογίες για τις διάφορες δοξασίες της, ίσως δι' αυτής της μεθόδου προσπαθεί να αποδείξει την προφητική της ικανότητα σαν μοναδικού εκφραστού των θείων εντολών, όπως ισχυρίζεται. Όμως ποτέ δεν επαληθεύτηκαν οι όποιες χρονολογίες για όλα τα "δογματικά" πού έχει κηρύξει και πού εκ των πραγμάτων αναγκάζεται να αναδιπλωθεί για να αρχίσει πάλι με νέες «εκλάμψεις». Τι έχει καταφέρει με αυτό; Να αποδεικνύεται κάθε φορά η ταυτότητά της ως ψευδοπροφήτου. Αυτό βέβαια δεν απασχολεί τον «πιστό και φρόνιμο δούλο», ο οποίος συνεχίζει τις εκδόσεις του, χωρίς αναστολές για να κηρύξει κάθε φορά και άλλα, δίχως έστω μία συγγνώμη σε όσους επίστευσαν στα προηγούμενα, αλλά ούτε καν τα αποσύρει από την κυκλοφορία.

H περίφημη μάχη του Αρμαγεδδώνος είναι ένα προσφιλές θέμα για την εκάστοτε ηγεσία -με διαφορετικές χρονολογίες κάθε φορά- το οποίο χρησιμοποιεί όταν κάτι δεν πάει καλά με τα εσωτερικά της η παρουσιάζεται πτώση στην δραστηριότητα των οπαδών και κατά συνέπεια των εσόδων της εταιρίας. Οι προφητευθείσες χρονολογίες για το τέλος του κόσμου είναι πολλές, όπως το 1878, 1881, 1914, 1918, 1925, 1932, με τελευταία χρονολογία το 1975 («Ξύπνα», 8-3-'69).


Ο Κ. Ρώσσελ έγραψε στις Γραφικές Μελέτες. τό¬μου Β'. σελ. 113-114: «καταδεικνύεται ότι η μέλλουσα ν΄ αρχίσει την εξάσκησιν της εαυτής εξουσίας κα¬τά το 1878 μ.Χ., και ότι ο πόλεμος της Ημέρας της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος (Αποκ. Ιστ’ 14) όστις δεν θέλει λήξει ειμή μόνον μετά της πλήρους ανατροπής της ενεστώσης διακυβερνήσεως της γης, ήρξατο ήδη ... και ότι η ημέρα η Μεγάλη της Οργής Αυτού ήλθεν».

-1925 «Σκοπιά». 15-7-'25: ο διάδοχος του Ρώσσελ, Ιωσήφ Ρόδερφορδ αντικαθιστά το κήρυγμα του Ρώσσελ και παρουσιάζει τον Αρμαγεδδώνα σαν ένα κατά γράμμα πόλεμο. Επικρατεί ένα πνεύμα τρομοκρατίας, το οποίο γίνεται εντονότερο, όπως περιγράφεται ο Αρμαγεδδώνας στό βιβλίο του Ρόδερφορδ:

-1930 «ΦΩΣ». τόμος Α'. σελ. 371: «Όταν το έργο μαρτυρίας τελειώσει ο Χριστός θα προχωρήσει εις την απερίγραπτον σφαγή όμοια της οποίας δεν έχει γίνει. Τόσα πτώματα θα υπάρξουν από το εν άκρον της γης μέχρι το άλλον, ώστε ουδείς θα θάπτει τους νεκρούς».

Αυτό το τρομερό όπλο του «δούλου» η φοβερή απειλή επάνω από τα κεφάλια των οπαδών με φρικτές περιγραφές είναι εκείνο που δρα καταλυτικά ώστε έντρομοι να έρχονται απρόσκλητοι στα σπίτια μας να μας «διδάξουν», όχι βέβαια κινούμενοι από αγάπη και ας το ισχυρίζονται αυτό, αλλά κατεχόμενοι από πανικό, για να είναι αρεστοί στον «πιστό και φρόνιμο δούλο». H περιγραφή της φρίκης συνεχίζεται:

-1953-'57 «Νέοι Ούρανοι και Νέα Γη». σελ. 370-371: «Όσοι επιζήσουν αυτού του πολέμου της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος θα είναι οι αγαπώντες αυτόν, η κοινωνία του Νέου Κόσμου. Μετά την μάχη θα εξέλθουν και θα ιδούν τα πτώματα εκείνων πού εθανάτωσε ο Ιεχωβά άταφα, βορά των σκωλήκων που δεν πεθαίνουν ούτε θα παύσουν να συρρέουν επάνω στα απεχθή πτώματα ώσπου να καταφάγουν τα οστά των και δορά πυρός αναμεμιγμένου με θείον πού δεν θα σβήσει ώσπου να συμπληρώσει την κατανάλωση όλων των υπολειμμάτων, των πτωμάτων» (η υπογράμμιση δική μας).
Όπως διαβάσαμε, σε όλο αυτό το σκηνικό της φρίκης, όπως το περιγράφει ο «δούλος», έρχεται για ενίσχυση του σφαγέως Ιησού Χριστού και ο θεός Πατέρας.
Με αυτή την «πνευματική» τροφή οι οπαδοί της «Σκοπιάς» τρέφονται τέσσερις φορές περίπου την εβδομάδα. Όμως για να εμπεδώσουν καλύτερα αυτά πού ακούν και διαβάζουν στα έντυπα της «Σκοπιάς» υπάρχουν και οι ανάλογες φωτογραφίες, ώστε η πλύση εγκεφάλου να είναι πλήρης, με ένα ψυχικό κόσμο αλλοιωμένο.

Όλοι όσοι δεν ανήκουν στη ''Σκοπιά" είναι μέλη του ''θηρίου" και θα σφαγούν. Αυτό όμως δεν εμποδίζει την οργάνωση των «μαρτύρων του Ιαχωβά» να ζητά από το ''θηρίο" και να επιτυγχάνει αποφάσεις που την ευνοούν για την δράση της, δηλαδή το να κηρύττει όλα αυτά εναντίον του ''θηρίου".

Μια περίεργη σχέση, αλήθεια.
Αυτά ήταν ένα μικρό δείγμα από την τροφή για τον Αρμαγεδδώνα. Μ' αυτές τις εφιαλτικές φωτογραφίες γαλουχούνται ακόμη και μικρά παιδιά. Έτσι μεγάλοι και μικροί ζουν και κινούνται μέσα σ' ένα φοβερά τρομακτικό κλίμα, γεμάτο σφαγές, αίματα, μίσος για όλους τους εκτός της οργανώσεως, γεγονός πού έχει σημαντική επίδραση στο χαρακτήρα των ανθρώπων αυτών. Παρέλαση φαντασμάτων, νεκροκεφαλές, τέρατα πού έρχονται να μας κατασπαράξουν, να σφάξουν όλους όσους δεν υποκύπτουν στα εντάλματα της θεοκρατικής κυβερνήσεως του Μπρούκλιν. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
-1978, «Σκοπιά». 1-4-'78. σελ. 16: «Όλοι οι άλλοι έξω από το καταφύγιο θα ολολύζουν και θα κυλίωνται στο χώμα... θα θανατωθούν εξαιτίας της νοεράς οργής του Ιαχωβά».
-1982. «Μπορείτε να ζήτε...». σελ. 155: «Ο Αρμαγεδδώνας ο πόλεμος αυτός του Θεού θα προετοιμάσει το δρόμο για μια δίκαιη νέα τάξη. Μετά τον Αρμαγεδδώνα κανένα μέρος του πονηρού αυτού κόσμου δεν θα απομείνει. Μονάχα τα άτομα που υπηρετούν τον Θεό θα εξακολουθήσουν να ζουν. Μετά τον Αρμαγεδδώνα η βασιλεία του Θεού θα είναι η μόνη κυβέρνηση που θα κυβερνάει τη γη» (η υπογράμμιση δική μας).

Το συγκεκριμένο κείμενο θυμίζει καταστάσεις και ιδεολογίες πού δεν έχουν τίποτα κοινό με την χριστιανική αγάπη, αλλά και το πιο σημαντικό, θυμίζουν ρατσιστικές νεοταξικές θεωρίες για εκλεκτούς ανθρώπους, για ξεχωριστή φυλή και πολλά άλλα, εις βάρος της ανθρωπότητες (αυτό σαν παρένθεση).

-1985. Χιλιετής βασιλεία.... σελ. 21: «Ο πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος. Τα Έθνη αφού θα έχουν εξοντώσει βίαια τη διεθνή θρησκευτική "πόρνη" τη Βαβυλώνα τη μεγάλη, θα βρεθούν τότε στο στάδιο των παγκοσμίων εξελίξεων που λέγεται Αρμαγεδδώνας όπως ακριβώς είναι γραμμένο (Αποκ. Ιστ’ 14-16)».
Ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» ερμηνεύει γενικά την Αποκάλυψη όπως τον εξυπηρετεί, άλλοτε συμβολικά και άλλοτε κατά γράμμα. Έτσι γίνεται και με το παραπάνω χωρίο της Αποκάλυψης.
Από όλο αυτό το αποτρόπαιο έργο της σφαγής με τα άταφα πτώματα με τα σκουλήκια να τα κατατρώγουν και διάφορα άλλα, εκείνοι που θα γλυτώσουν είναι μόνο οι «μάρτυρες του Ιαχωβά», οι οποίοι θα είναι μέσα στο καταφύγιο της οργανώσεως. Στο τέλος όλων αυτών θα εξέλθουν του καταφυγίου, όπως μας πληροφορεί η «Σκοπιά», για να ιδούν εκείνους που εθανάτωσε ο Ιαχωβά.

Σφαγέα, λοιπόν, κηρύττει η «Σκοπιά» τον Ιησού Χριστό επισήμως από σπίτι σέ σπίτι και ιδιαιτέρως στα σπίτια των Ορθοδόξων χριστιανών στην πατρίδα μας. Σφαγέα κηρύττει τον Σωτήρα της ανθρωπότητος, το Εσφαγμένο Αρνίο της Αποκάλυψης (ιγ' 8), προς χάριν όλων. Εκτελεστή τον θεό Πατέρα, τον θεό της αγάπης, ο οποίος θέλει "πάντας ανθρώπους σωθήναι".
Δεν θέλει και δεν την ενδιαφέρει την εταιρία το μήνυμα της Αγίας Γραφής. Κινείται και δρα στον χώρο στον οποίο πραγματικά ανήκει, δηλαδή τον επιχειρηματικό και πράττει ανάλογα με τα συμφέροντά της. Κρύβεται πίσω από ένα θρησκευτικό προσωπείο, για να κινείται ευκολώτερα και με σοβαροφάνεια κι αυτό την κάνει πιο επικίνδυνη.

Όμως η Βασιλεία που εκήρυξε ο Ιησούς Χριστός έχει πνευματικό χαρακτήρα (Ιωάν. ιη' 36, Β' Κορινθ. ι' 3-6 κ.ά.), δεν είναι γήϊνη κυβέρνηση, όπως διδάσκει η «Σκοπιά» στους οπαδούς της, για να ονειρεύονται γάμους και γεννήσεις, ιδανικές συνθήκες διαβιώσεως, με ωραία φαγητά και φρούτα, με δίκαιους φόρους, και άλλα παρόμοια σαρκικού φρονήματος.

Οι εικόνες που παρουσιάζει η Αποκάλυψη είναι για να περιγράψει την τελική συντριβή του κακού, της αμαρτίας και τον θρίαμβο του αγαθού κατά την ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Ιησού Χριστού. Οι διδαχές της εταιρίας με τις εικόνες φρίκης είναι για να κρατά τους οπαδούς της σ' αυτό το κλίμα του τρόμου, ώστε να τους εξουσιάζει ευκολότερα.

Περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Τεύχος 35 - 2004


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Zenon
Δημοσιεύσεις: 113
Εγγραφή: Τετ Αύγ 01, 2012 3:07 pm

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Zenon » Τρί Αύγ 28, 2012 9:03 am

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΙΕΧΩΒΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σάββατο, 02 Ιούνιος 2012 - γράφει το pentapostagma.gr

Εικόνα

Πολιτικό κόμμα ή Παραθρησκευτική Σέκτα των «Ιεχωβάδων το κόμα: «Δημιουργία, ξανά!»

Πολλοί εξεπλάγησαν με τα περιέργως ψηλά ποσοστά που κατέγραψε το «Δημιουργία, ξανά!» του Θάνου Τζήμερου, όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα (κάτι το οποίο είναι φυσιολογικό και ίσχυσε και στην περίπτωση της Δράσης), αλλά κυρίως στην επαρχία. Σε περιοχές με μηδενική προβολή και...ανύπαρκτα ικανά στελέχη ή προσωπικότητες ο Τζήμερος τα πήγε πολύ καλά για πρώτη φορά... Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Η εξήγηση μας ήρθε από έγκυρες πληροφορίες: Η οικογένεια του Τζήμερου στο Βόλο είναι από τις πλέον «δραστήριες» στις τάξεις των «Μαρτύρων του Ιεχωβά»!!! Της αντίχριστης και ανθελληνικής αυτής παγκόσμιας σέκτας (με έδρα τις ΗΠΑ), που αρνούνται την έννοια της πατρίδας, καταπατούν τον Σταυρό και τη Σημαία, και κάνουν... «εναλλακτική στρατιωτική θητεία», αρνούμενοι να πάρουν όπλο για την υπεράσπιση των ιερών και των οσίων της Ελλάδας.

Αυτή η επικίνδυνη παραθρησκευτική ομάδα (που στηρίζει την εξάπλωσή της στο χρήμα και τον οικονομικό εκμαυλισμό των θυμάτων της, αφού οι «αρχηγοί» είναι συνήθως επιχειρηματίες με χοντρό πορτοφόλι...) λειτουργούν με νοοτροπία «γκέτο». Έδωσαν γραμμή στα μέλη τους σε όλη την Ελλάδα (που υπερβαίνουν τις 100.000...) να ψηφίσουν τους συνδυασμούς του Τζήμερου.

Μάλιστα, αν το ψάξει κανείς στατιστικά, τα υψηλότερα ποσοστά του «Δημιουργία ξανά» σημειώθηκαν εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη «συμπύκνωση» των «Ιεχωβάδων»... Και το «πρωτότυπο» συνθηματικό λογότυπο του κόμματος του Τζήμερου -«Δημιουργία, ξανά!»- παραπέμπει στα συνήθη προπαγανδιστικά συνθήματα της συγκεκριμένης σέκτας, με πιο γνωστό από όλα το «Ξύπνα!».

Αλλά και συγκεκριμένες μαρτυρίες από την περιφέρεια μάς ενημέρωσαν πως ακόμη και σε μικρά χωριά, όπου υπήρχε κάποια οικογένεια «Ιεχωβάδων», έδωσαν μάχη υπέρ του Τζήμερου και του περίεργου κομματιδίου του. Αυτά, και θα επανέλθουμε με νέα στοιχεία...

Πηγή: http://www.agioritikovima.gr



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 28, 2012 9:04 am

Μάρτυρες του Ιεχωβά : Η πλάνη του ονόματος.
Τρίτη, 03 Ιούλιος 2012 - από pame.gr

Εικόνα

Στην Αγία Γραφή συναντάμε αρκετές αναφορές στο όνομα του Θεού: «Αγιασθήτω το όνομά σου» (Ματθ. 6,9) είναι ένα από τα αιτήματα της γνωστής θεοπαράδοτης «Κυριακής προσευχής», ενώ αλλού γίνεται λόγος για το «όνομα το υπέρ παν όνομα» και τονίζεται με έμφαση ότι «εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων» (Φιλ. 2, 9-10). Αυτές τις βιβλικές αναφορές, και πολλές άλλες, η Ορθόδοξη Παράδοση τις κατανοεί στο πλαίσιο της σωτηρίας του ανθρώπου δια του Ιησού Χριστού, όπως ακριβώς κάνει και η ίδια η Αγία Γραφή.

Υπάρχουν, όμως, συνάνθρωποί μας (προφανώς πλανημένοι), για τους οποίους το όνομα του Θεού έχει θεμελιώδη σημασία για τη σωτηρία και αποτελεί κυριολεκτικά ζήτημα ζωής η θανάτου. Πρόκειται για τους οπαδούς της γνωστής αίρεσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά... που θεωρούν βασική αποστολή τους να «μαρτυρούν» περί ενός ονόματος, ως του αιωνίου προσωπικού ονόματος του Θεού. Ας δούμε, όμως, τι ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωσή τους.

Η αίρεση εμφανίστηκε το 1884 στις Η.Π.Α με τη μορφή εταιρείας εμπορικού χαρακτήρα («Φυλλαδική Εταιρεία Σκοπιά της Σιών»), που ίδρυσε ο αρχηγέτης της Κάρολος Ρώσσελ. Ο Ρώσσελ, ο οποίος πέθανε το 1916, δεν είχε θέσει ποτέ ζήτημα ονόματος του Θεού. Αντίθετα, ο διάδοχός του Ιωσήφ Ρόδελφορδ από το έτος 1925 άρχισε να προβάλλει το όνομα «Ιεχωβά» ως ένα από τα ονόματα του Θεού. Ταυτόχρονα υπογράμμιζε, ότι ο Θεός εμφανίζεται και με άλλα ονόματα, όπως «Θεός», «Παντοκράτωρ», «Ύψιστος», «Κύριος των Δυνάμεων» κ.α. Την εποχή εκείνη ο Ρόδελφορδ διεκήρυττε πως ο Θεός αποκαλύφθηκε στην Καινή Διαθήκη ως «Πατέρας» (π. Αντ. Αλεβιζοπούλου, Η λατρεία της Σκοπιάς, τ. Α', Αθήνα 1993, σ. 140).

Όμως, από το 1934, μετά την έκδοση ενός βιβλίου της με τίτλο «Jehova», η αίρεση αλλάζει τη διδασκαλία για το «σχέδιο του Θεού», που κήρυττε ως τότε. Τώρα το «σχέδιο» δεν είναι η σωτηρία του κόσμου, αλλά η δικαίωση του ονόματος του Θεού· όλα τα άλλα ζητήματα γίνονται δευτερεύοντα. Στο εξής η αίρεση δηλώνει ότι το αποκλειστικό όνομα του Θεού είναι το όνομα «Ιεχωβά» (αυτόθι, σ. 141). Σημασία δεν έχει πλέον η σωτηρία του ανθρώπου από τον Θεό, αλλά η «σωτηρία» του Θεού από τους ανθρώπους, η «δικαίωση του ονόματός Του»! Αυτή είναι η «μεγάλη αλήθεια», που πρέπει να διακηρυχθεί στον κόσμο από τα μέλη της αίρεσης με το έργο «από σπίτι σε σπίτι», δηλ. με τη διανομή των εντύπων της αίρεσης.

Όπως συμβαίνει συνήθως, κάθε αίρεση αναζητά βιβλικά ερείσματα, ώστε να εμφανίσει τις πλάνες της, που είναι μεταγενέστερες ανθρώπινες επινοήσεις (η καλύτερα εισηγήσεις του διαβόλου), ως διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Το χωρίο που «ανακάλυψε» η ηγεσία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, και που δήθεν κανείς άλλος δεν το είχε προσέξει, είναι το Εξ. 3, 13-15, όπου γίνεται λόγος για την εμφάνιση του Θεού στον Μωϋσή στη φλεγόμενη βάτο. Όταν κάποτε ο Μωϋσής εποίμαινε «τα πρόβατα Ιοθόρ» στο όρος Χωρήβ, του εμφανίσθηκε «Άγγελος Κυρίου» σε μία βάτο, η οποία φλεγόταν, αλλά δεν καιγόταν (3,1-2). Πλησιάζοντας να δεί το παράξενο τούτο φαινόμενο, άκουσε τη φωνή «Κυρίου» από τη βάτο να τον καλεί και να του αποκαλύπει ότι «εγώ ειμί ο Θεός του Πατρός σου, Θεός Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ» (3,6). Στη συνέχεια, αφού τον αποστέλλει να ελευθερώσει τον λαό του Ισραήλ από τη δουλεία των Αιγυπτίων, ο Μωϋσής ζητά να του αποκαλύψει το όνομά Του, ώστε να εξηγήσει στον λαό ποιος τον απέστειλλε. Τότε, κατά το ιερό κείμενο, «είπεν ο Θεός προς Μωϋσήν λέγων· εγώ ειμί ο Ων ... ούτως ερείς τοις υιοίς Ισραήλ· ο Ων απέσταλκέ με προς ημάς ... τούτο μου εστιν όνομα αιώνιον και μνημόσυνον αιώνιον γενεών γενεαίς» (3,14-15). Ας προσπαθήσουμε, όμως, να ερμηνεύσουμε το παραπάνω χωρίο, που δεν είναι απαλλαγμένο ερμηνευτικών προβλημάτων.

Ερμηνευτική προσέγγιση των «ερεισμάτων» της αίρεσης

Το κείμενο που παραθέσαμε, όπου αναφέρεται το όνομα του Θεού («ο Ων»), είναι από την αρχαία ελληνική μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης, που ονομάζεται μετάφραση των «Εβδομήκοντα» (Ο') και χρονολογείται στα μέσα του 3ου π.Χ. αι. (Αθ. Χαστούπη, Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην, εν Αθήναις 1981, σ. 586). Πρόκειται για κείμενο με μεγάλο κύρος στην αρχαία Εκκλησία. Είναι το κείμενο που χρησιμοποιούσε ο Κύριος και οι άγιοι Απόστολοι (όλες οι αναφορές της Καινής Διαθήκης στην Παλαιά, γίνονται στο κείμενο των Ο') και που αναγνωρίζει μέχρι σήμερ η Εκκλησία μας, ως επίσημο (=θεόπνευστο) κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά λένε ότι αυθεντικό κείμενο είναι το πρωτότυπο εβραϊκό και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε τη γνήσια μορφή του ονόματος του Θεού. Ποια είναι, όμως, η αλήθεια και τι λέει η επιστήμη των κειμένων για το θέμα;

Είναι, όντως, αλήθεια ότι η Παλαιά Διαθήκη (στη συντριπτική της τουλάχιστον πλειοψηφία), γράφτηκε πρωτοτύπως στην εβραϊκή γλώσσα. Είναι επίσης αλήθεια ότι σήμερα υπάρχει ένα κείμενο στην εβραϊκή γλώσσα, που ονομάζεται «Μασωρητικό κείμενο» (Μ). Όμως, το εβραϊκό αυτό κείμενο δεν είναι το πρωτότυπο της Π. Διαθήκης. Είναι ένα κείμενο, που επεξεργάστηκαν πολύ αργότερα εβραίοι λόγιοι και που έλαβε την τελική του μορφή τον 14ο αι. μετά Χριστόν (Αθ. Χαστούπη, ό.π., σ. 577), ενώ, όπως προαναφέραμε, η μετάφραση των Ο' (το ελληνικό κείμενο της Π. Διαθήκης) είναι του 3ου αι. προ Χριστού. δηλ. η ελληνική μετάφραση είναι αρχαιότερη από το εβραϊκό κείμενο, που σώζεται σήμερα, κατά 16 τουλάχιστον αιώνες! Με άλλα λόγια, η μετάφραση των Ο' είναι πολύ πιο κοντά στο πρωτότυπο εβραϊκό, που έχει χαθεί. «Το Μασωρητικόν κείμενον είναι εν πολλοίς ηλλοιωμένη μορφή του αρχικού κειμένου της Π. Διαθήκης» (αυτόθι, σ. 583). Για την αποκατάστασή του είναι αναγκαία η χρήση των αρχαίων μεταφράσεων, μεταξύ των οποίων δεσπόζουσα θέση κατέχει η μετάφραση των Ο'. Η προσφυγή, λοιπόν, στο σωζόμενο εβραϊκό κείμενο ούτε στοιχείο γνησιότητος είναι, ούτε στοιχείο αυθεντικότητος, ούτε στοιχείο θεοπνευστίας.

Όμως, το εβραϊκό κείμενο παρουσιάζει και άλλα ερμηνευτικά προβλήματα ως προς το όνομα του Θεού. Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι Εβραίοι έγραφαν μόνο τα σύμφωνα των λέξεων (με κατεύθυνση από τα δεξιά προς τα αριστερά, αντίστροφα απ' ό,τι γράφουμε συνήθως). Τα φωνήεντα τα εννοούσαν. Γνώριζαν τις λέξεις από μνήμης και, βλέποντας τα σύμφωνά τους, ανακαλούσαν από τη μνήμη τους τη λέξη και την προφορά της. Πολλούς αιώνες αργότερα οι «μασωρίτες» (εβραίοι λόγιοι - φιλόλογοι) επινόησαν ένα σύστημα μικροσκοπικών σημείων (φωνηέντων), τα οποία πρόσθεσαν στα αρχικά κείμενα, ώστε να μη χαθεί η αυθεντική προφορά της γλώσσας, που κινδύνευε από το όντως πολύπλοκο αρχαίο σύστημα γραφής και ανάγνωσης. Το φωνηεντισμένο αυτό κείμενο αποκαλείται «μασωρητικό κείμενο». Στο σωζόμενο Μασωρητικό κείμενο το όνομα του Θεού στο Εξ. 3,13-15 και σε πολλά άλλα χωρία είναι «Γιαχβέ» (και όχι «Ιεχωβά», όπως εσφαλμένα προφέρουν οι οπαδοί της αίρεσης). Υπάρχουν, όμως, κι άλλα ονόματα του Θεού στο εβραϊκό κείμενο, όπως τα «Ελωχείμ», «Αδωνάγι» κ.α. Οι αρχαίοι Εβραίοι θεωρούσαν ότι το «Γιαχβέ» υπερέχει κατά κάποιον τρόπο των άλλων ονομάτων, γι' αυτό, όταν επρόκειτο να το προφέρουν στον προφορικό λόγο η όταν το συναντούσαν διαβάζοντας ένα κείμενο, το αντικαθιστούσαν με άλλα ονόματα του Θεού, τα «Ελωχείμ», «Αδωνάγι» κ.λ.π. Έγραφαν μεν το όνομα «Γιαχβέ», αλλά ποτέ δεν το πρόφεραν. Τι, όμως, έγραφαν; Έγραφαν μόνο τα τέσσερα σύμφωνα του ονόματος, που αντιστοιχούν στα δικά μας ΓΧΒΧ. Αφού, όμως, κανείς δεν πρόφερε αυτό το όνομα, κανείς δεν γνώριζε και την ακριβή προφορά του, κανείς δεν γνώριζε τον φωνηεντισμό του, κανείς δεν γνώριζε ποια φωνήεντα αντιστοιχούν στο τετραγράμματατο ΓΧΒΧ. Για να λύσουν το πρόβλημα αυτό οι μασωρίτες, κατέφυγαν στην εξής λύση: δανείστηκαν φωνήεντα από τα άλλα ονόματα του Θεού με γνωστή προφορά και τα πρόσθεσαν στο τετραγράμματατο ΓΧΒΧ. Έτσι προήλθε η μορφή «Γιαχβέ» στο σωζόμενο εβραϊκό κείμενο, που είναι τύπος του ρήματος «είμαι» και συμφωνεί με την ήδη γνωστή σ' αυτούς μετάφραση των Ο', όπως θα δούμε στη συνέχεια. Τι προκύπτει, όμως, από τα παραπάνω; Προκύπτει, προφανώς, ότι δεν είμαστε βέβαιοι για το πως ακριβώς προφερόταν το όνομα του Θεού στην εβραϊκή γλώσσα. Το σωζόμενο εβραϊκό κείμενο της Π. Διαθήκης καθόλου δεν μας διαφωτίζει για τη μορφή του ονόματος του Θεού!

Όμως, η σωτηρία του ανθρώπου δεν είναι θέμα γλώσσας, αλλά θέμα ουσίας. Η αλήθεια του Θεού μεταφέρεται σε κάθε γλώσσα, για να γίνει κτήμα κάθε ανθρώπου. Η ακριβής μετάφραση του εβραϊκού «Γιαβέ» στην ελληνική είναι «Εκείνος, ο Οποίος είμαι» («εγώ είμαι Εκείνος, ο Οποίος είμαι»). Οι Εβδομήκοντα μεταφράζουν «ο Ων» («εγώ ειμί ο Ων»), παραπλήσια έκφραση, που, ως προς το περιεχόμενό της, ταυτίζεται απόλυτα με την έκφραση «Εκείνος, ο Οποίος είμαι». Με άλλα λόγια, ο Θεός λέει στον Μωϋσή: «εγώ είμαι Αυτός που είναι», «Αυτός που υπάρχει», «Αυτός που όντως υπάρχει», «Αυτός που αιωνίως υπάρχει», δηλ. ο μόνος αληθινός Θεός. Αυτή είναι η ουσία του ονόματος του Θεού στο Εξ. 3,13-15, η οποία μας ενδιαφέρει. Η μορφή του δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, γι' αυτό και οι Εβδομήκοντα δε διστάζουν να μεταφράζουν στις περισσότερες περιπτώσεις το εβραϊκό «Γιαχβέ» με το ελληνικό «Κύριος» (=Θεός). Αλλά, ούτε και οι τότε Ιουδαίοι διενοήθησαν να διατηρήσουν την εβραϊκή μορφή του θείου ονόματος, δεδομένου, ότι η ελληνική μετάφραση των «Εβδομήκοντα» δεν έγινε για τη χριστιανική Εκκλησία, αλλά για τους ελληνιστές Ιουδαίους της εποχής (τους Ιουδαίους που μιλούσαν την ελληνική γλώσσα)! Άλλωστε, αν η μορφή του ονόματος είχε κάποια σημασία για τη σωτηρία μας, θα το είχε επισημάνει πρώτος ο Ιησούς Χριστός, ο Ίδιος θα χρησιμοποιούσε το όνομα Γιαχβέ, θα το χρησιμοποιούσαν επίσης οι άγιοι Απόστολοι, θα το κατέγραφε η Καινή Διαθήκη, θα το τόνιζαν οι αρχαίοι Πατέρες της Εκκλησίας, θα το μαρτυρούσε η αρχαία εκκλησιαστική γραμματεία. Όμως, καμιά τέτοια αναφορά δεν υπάρχει: ο Ιησούς δεν αναφέρθηκε ποτέ στο θέμα, σε κανένα σημείο της Καινής Διαθήκης δεν υπάρχει το όνομα Γιαχβέ και η αρχαία εκκλησιαστική Παράδοση τηρεί απόλυτη σιγή! Μήπως, λοιπόν, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν στρέψει όλη την προσοχή τους σε μια λεπτομέρεια και, τελικά, τους διαφεύγει η ουσία;

Ποιος είναι ο Γιαχβέ της Βίβλου

Σε ποιόν, όμως, αναφέρεται το όνομα Γιαχβέ; Ποιος είναι ο Γιαχβέ της Βίβλου; Απ' ό,τι λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, φαίνεται ότι ο Γιαχβέ είναι ο Πατήρ του Ιησού Χριστού, ο Θεός, στον Οποίο ο Ιησούς συνεχώς αναφερόταν. Όπως είναι γνωστό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αποδέχονται μια θεμελιώδη αλήθεια της Εκκλησίας, τη διδασκαλία για την Αγία Τριάδα. Ακολουθώντας τους αρχαίους αιρετικούς Άρειο και Μακεδόνιο, πιστεύουν ότι ο Υιος του Θεού (ο Χριστός) είναι δημιούργημα του Θεού (δηλ. δεν είναι όντως Θεός) και ότι το Άγιο Πνεύμα είναι μια απρόσωπη δύναμη η ενέργεια του Θεού (δηλ. δεν είναι συγκεκριμένο πρόσωπο). Ο Χριστός, όμως, δεν ήλθε στον κόσμο να αποκαλύψει μόνο τον Πατέρα, αλλά ήλθε να αποκαλύψει και τον Εαυτό του και το Άγιο Πνεύμα. Ήλθε να αποκαλύψει, ότι Αυτός και ο Πατήρ είναι ένα (Ιω. 10,30). Χωρίς τη διδασκαλία για την Αγ. Τριάδα, το χωρίο, στο οποίο στηρίζονται για το όνομα του Θεού (Εξ. 3,13-15), είναι εντελώς ακατανόητο.

Τι ακριβώς λέει αυτό το χωρίο; Λέει ότι «Άγγελος Κυρίου» εμφανίσθηκε στον Μωϋσή μέσα σε μία βάτο (3,1-2). Στη συνέχεια ο Άγγελος από τη βάτο φαίνεται να λέει: «εγώ ειμί ο Θεός του Πατρός σου, Θεός Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ ... εγώ ειμί ο Ων» (Γιαχβέ, 3, 6-14). Σύμφωνα με τα παραπάνω, ποιος, τελικά, εμφανίσθηκε στον Μωϋσή, ο Θεός η ένας Άγγελος του Θεού; Γιατί ο Άγγελος ταυτίζει τον εαυτό του με τον Θεό; Γιατί ο Άγγελος λέει ότι είναι ο «Θεός Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ»; Γιατί ο Άγγελος λέει ότι είναι ο Γιαχβέ;

Οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι μόνοι αυθεντικοί ερμηνευτές της Αγ. Γραφής, λένε ότι ο «Άγγελος Κυρίου», που εμφανίσθηκε στον Μωϋσή, δεν είναι ένας από τους Αγγέλους του Θεού, αλλά ο «Μεγάλης Βουλής Άγγελος», δηλ. ο ένας και μοναδικός Υιος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Δεν εμφανίσθηκε, λοιπόν, ο Πατήρ στον Μωϋσή, όπως εσφαλμένα πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και πολλοί άλλοι, αλλά ο Υιος του Θεού. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο φωτοστέφανο του Χριστού, όπως αγιογραφείται στις ιερές εικόνες των Εκκλησιών μας, αναγράφεται η φράση «ο Ων», δηλ. το όνομα, που αποκαλύφθηκε στη φλεγόμενη βάτο. Οι εκφράσεις «Άγγελος Κυρίου» και «Μεγάλης Βουλής Άγγελος» της Π. Διαθήκης αναφέρονται στον Υιό και ταυτίζονται με την έκφραση «Λόγος του Θεού», που χρησιμοποιεί πολύ αργότερα ο ευαγγελιστής Ιωάννης (1,1). Οι όροι «Άγγελος» και «Λόγος» εννοιολογικά ταυτίζονται: ο «άγγελος» αναγγέλλει - φανερώνει και ο «λόγος» λέγει - αποκαλύπτει. Δεν είναι, όμως, η μόνη περίπτωση, που εμφανίζεται ο «Άγγελος Κυρίου» στην Π. Διαθήκη, ταυτίζοντας τον Εαυτό του με τον Θεό. Ο «Άγγελος Κυρίου», που μίλησε στον Ιακώβ, λέει: «εγώ ειμί ο Θεός ο οφθείς σοι εν τόπω Θεού» (Γεν. 31, 11-13), αλλά και ο «Άγγελος Κυρίου», που εμφανίσθηκε στην Άγαρ, δίνει συγκεκριμένες υποσχέσεις, που μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει (Γεν. 16, 7-14).

Επειδή, κατά τη διδασκαλία της Αγ. Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας, ο Υιος και Λόγος του Θεού έχει την ίδια ακριβώς φύση (είναι «εν») με τον Πατέρα (Ιω. 10,30), γι' αυτό και ο Υιος αποκαλείται «Γιαχβέ», όπως ο Πατήρ. Και επειδή ο Θεός, που εμφανίζεται στην Π. Διαθήκη, είναι ο Υιος του Πατρός (η ο «Άγγελος Κυρίου» η ο «Μεγάλης Βουλής Άγγελος»), ο Γιαχβέ της Βίβλου είναι ο Υιος και Λόγος του Θεού. Επειδή, τέλος, το Άγ. Πνεύμα έχει την ίδια ακριβώς φύση με τον Υιό και τον Πατέρα, γι' αυτό αποκαλείται επίσης «Γιαχβέ», όπως ο Υιος και ο Πατήρ (ο ενδιαφερόμενος ας μελετήσει με προσοχή τα χωρία Ησ. 48,12-16, Ζαχ. 2,5-11, Αβδ. 1 κ.α., όπου γίνεται λόγος για περισσότερους του ενός «Γιαχβέ»).

Ουσία και δύναμη του ονόματος

Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας διδάσκουν, ότι ο Θεός κατά την Ουσία Του δεν έχει κανένα όνομα. Η Ουσία του Θεού είναι πάνω από κάθε όνομα και από κάθε περιγραφή. Επειδή, όμως, ο Θεός δεν είναι μόνο η Ουσία Του, αλλά και οι Ενέργειές Του, ο Θεός έχει πολλά ονόματα, που αναφέρονται στις Ενέργειές Του αυτές (ονομάζεται «Θεός», «Κύριος», «Γιαχβέ», «Αγάπη» κ.λ.π.). Και επειδή οι Ενέργειες του Θεού είναι πολλές, ο Θεός δεν έχει ένα, αλλά πολλά ονόματα.

Από τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος το πιο οικείο σε μας είναι το δεύτερο, ο Υιος και Λόγος του Θεού, ο Οποίος έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας, σταυρώθηκε, αναστήθηκε και «συνέτριψε το κράτος του εχθρού». Είδαμε ότι ο Υιος του Θεού είναι ο Γιαχβέ της Βίβλου. Αυτός ο Γιαχβέ, όταν έγινε άνθρωπος, προσέλαβε και ένα άλλο όνομα: «εκλήθη» Ιησούς Χριστός. Επειδή με αυτό το όνομα νίκησε τον θάνατο πάνω στον Σταυρό και κατατρόπωσε τον προαιώνιο εχθρό μας, το όνομα του Ιησού απέκτησε εξαιρετική δύναμη και έγινε «φοβερόν τοις υπεναντίοις», δηλ. φόβητρο για τους δαίμονες (Ευχή του αγ. Βαπτίσματος). Από τότε, όποιος το επικαλείται, εκδιώκει τους αοράτους εχθρούς του και λαμβάνει τη Θεία Χάρη. Το όνομα του Χριστού δεν χρειάζεται κάποια «δικαίωση» εκ μέρους μας, γιατί ο Θεός είναι απόλυτα ανενδεής, δεν έχει ανάγκη των δικών μας ενεργειών, εμείς έχουμε την ανάγκη Του για να σωθούμε. Αναφορές στην Αγ. Γραφή, όπως «αγιασθήτω το όνομά σου» (Ματθ. 6,9) και άλλες παρόμοιες, σημαίνουν ότι, επειδή κι εμείς φέρουμε το όνομα του Χριστού (ονομαζόμεθα «Χριστιανοί»), πρέπει να ζούμε έτσι, ώστε να μην το προσβάλουμε στον εαυτό μας, δηλ. φροντίζουμε να αγιάζεται το όνομα του Χριστού σε μας. Με το όνομα του Χριστού συνέβη ό,τι ακριβώς και με τον Σταυρό: ο Χριστός προσέλαβε ένα «ξύλον», το οποίο, όχι μόνο δεν είχε καμία δύναμη, αλλά ήταν και «επικατάρατον». Με εκείνο το «ξύλον» νίκησε τον θάνατο. Απ' αυτό ακριβώς το γεγονός το «ξύλον» του Σταυρού αγιάσθηκε, προσέλαβε μάλιστα τέτοια δύναμη, ώστε ο διάβολος «φρίττει και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν».

Μόνο στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να κατανοήσουμε τα λεγόμενα του απ. Παύλου για τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού. Στον Χριστό εδόθη «όνομα το υπέρ παν όνομα, ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων, και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός» (Φιλ. 2, 9-11). Στο όνομα του Ιησού θα υποταχθούν τελικά τα πάντα, τα επίγεια, τα επουράνια και τα καταχθόνια, και όλοι θα αναγκασθούν να ομολογήσουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος, ο μόνος Κύριος. Ο Ιησούς Χριστός είναι για μας η μοναδική αιτία και πηγή της σωτηρίας μας: «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία· ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθήναι ημάς» (Πράξ. 4,12). Όποιος επικαλείται αυτό το όνομα, σώζεται: «πας ος αν επικαλέσηται το όνομα Κυρίου σωθήσεται» (Πράξ. 2,21, Ρωμ. 10,13) και σε πολλά σημεία της Κ. Διαθήκης ως Χριστιανοί νοούνται «οι επικαλούμενοι το όνομα Κυρίου» (Πράξ 9,14, Α' Κορ. 1,2 κ.α.). Η Ορθόδοξη Παράδοση διαμόρφωσε μια σύντομη προσευχή, που συνίσταται ακριβώς στη συνεχή επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού. Πρόκειται για τη γνωστή φράση «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», η οποία περικλείει ολόκληρη τη δύναμη του θείου ονόματος. Η συνεχής επανάληψη αυτής της ευχής, που γίνεται συνήθως με τη βοήθεια κομποσχοινιού, εκδιώκει τους δαίμονες, καθαρίζει τον άνθρωπο από τα πάθη του, ελκύει τη Θεία Χάρη και οδηγεί σε υπερφυή ένωση με τον Θεό, δηλ. στην κατάσταση της αγιότητας, όπως μαρτυρούν πάμπολλα παραδείγματα Αγίων της Εκκλησίας, που έφθασαν εκεί με αυτήν ακριβώς την μέθοδο.

Ιερεύς Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας

Πηγή: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Zenon
Δημοσιεύσεις: 113
Εγγραφή: Τετ Αύγ 01, 2012 3:07 pm

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Zenon » Δευτ Ιαν 14, 2013 5:51 pm

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά και οι έσχατοι καιροί (Βίντεο)



Ομιλία του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π.Κυριακού Τσουρού, Γραμματέα της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 8/1/2013 στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος Βύρωνος, στα πλαίσια Λειτουργίας του Σεμιναρίου Οριοθετήσεως Ορθοδόξου Πίστεως της Ιεράς Μητροπόλεως Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού.

Πηγές:thriskeftika.blogspot.gr- impantokratoros.gr



Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Δευτ Μαρ 25, 2013 2:49 pm

Γυρίζοντας από την εκκλησία την Κυριακή της Ορθοδοξίας, βλέπω αφημένα στα γραμματοκιβώτια της πολυκατοικίας μας, κάτι φυλλάδια. Παίρνω αυτό που ήταν στο κουτί μας και βλέπω τυπωμένη τη μορφή του Χριστού κατά τα δυτικά πρώτυπα. Υποψιάστηκα ότι είναι φυλλάδιο από κάποια προτεσταντική εκκλησία. Ο τίτλος του ήταν "ΕΝΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ" και είχε τα ερωτήματα: - ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ?, - ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ?, - ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ?. Προσκαλούσε να εξετάσουμε τις απαντήσεις της Γραφής στα παραπάνω ερωτήματα την Τρίτη 26 Μαρτίου 2013 στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά (είναι νέο τους οίκημα) λίγο έξω από την Κοζάνη. Θεωρεί το ίδιο φυλλάδιο, αυτή την ημέρα ως επέτειο του θανάτου του Ιησού! Στην πίσω όψη είχε τυπωμένη εικόνα του Χριστού κρεμασμένο (όχι εσταυρωμένο) πάνω σε ένα ξύλο. Έγγραφε και μερικά άλλα πράγματα, αλλά δεν θέλω να μακρηγορήσω. Το φυλλάδιο έγραφε κάτω κάτω: Watch Tower Bible and Tract Society of Pensylvania - Printed in Germany.
Το μόνο σχόλιο που θα ήθελα να κάνω ήταν για τη μέρα που διάλεξαν (Κυριακή της Ορθοδοξίας) για τη διανομή των φυλλδίων αυτών και για το τι "χρήμα πέφτει" από το εξωτερικό (Αμερική, Γερμανία) φυσικά, για την αίρεση κι αυτή, η οποία είναι έξω από τις Ορθόδοξες παραδόσεις του ελληνικού λαού και άρχισε να γίνεται θρησκευτικά ύπουλη και εθνικά επικίνδυνη.


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Anastasios68
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3831
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 26, 2012 10:31 am
Τοποθεσία: Πεύκη
Επικοινωνία:

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Anastasios68 » Τρί Μαρ 26, 2013 10:02 am

Είναι πλέον σίγουρο πως οι "Ιεχωβάδες" δεν σταματούν πουθενά προκειμένου να διαδώσουν τις θέσεις τους που δεν είναι απλά αιρετικές, αλλά όπως είπες σωστά Αχιλλέα, είναι εξαιρετικά επικίνδυνες.


«ὃς δ' ἂν εἲπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, ῥακά, ἒνοχος ἒσται τῷ συνεδρίῳ»
Κατά Ματθαῖον, Κεφ. 5, 22

Άβαταρ μέλους
Κωνσταντίνα
Δημοσιεύσεις: 181
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:26 pm
Τοποθεσία: Στο παραμύθι μου

Δημοσίευσηαπό Κωνσταντίνα » Τρί Μαρ 26, 2013 11:02 am

Αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά τι πιστεύουν και με πολύ ζήλο μάχονται κάθε μέρα για τη θρησκεία τους. Εμείς δυστυχώς αγνοούμε τη δική μας πίστη και σπανίως μελετάμε την Αγία Γραφή. Λέμε ότι κατέχουμε την Αλήθεια, αλλά τελικά δεν την ξέρουμε για να την υπερασπιστούμε! Γι'αυτό αποφεύγουμε να συζητήσουμε μαζί τους γιατί μας "κολλάνε" στον τοίχο και δεν ξέρουμε τι να απαντήσουμε. Δεν ξέρω τι είναι πιο επικίνδυνο: η δική τους η δράση ή η δική μας η ...άγνοια;


Το χαμόγελο είναι το φως του προσώπου μας που δείχνει πώς η καρδιά μας είναι μέσα.

Άβαταρ μέλους
Anastasios68
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3831
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 26, 2012 10:31 am
Τοποθεσία: Πεύκη
Επικοινωνία:

Re: Για τους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Δημοσίευσηαπό Anastasios68 » Τρί Μαρ 26, 2013 12:44 pm

Είναι σίγουρο πως χρειάζεται να διαβάζουμε διαρκώς για τη θρησκεία μας. Δεν είναι μόνο οι "Ιεχωβάδες" που θα μας επιτεθούν, αλλά και ένα σωρό άλλοι: προτεστάντες, άθεοι, αγνωστικιστές, ακόμα και ορθόδοξοι που νομίζουν πως γνωρίζουν, ενώ η αλήθεια είναι διαφορετική.
Κι όταν βρεθούμε σε μία τέτοια θέση πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση όχι μόνο με θάρρος και πίστη, αλλά και θεολογική κατάρτιση.
Πιστεύω πως το φόρουμ μας προσφέρει πολλά προς την κατεύθυνση αυτή.


«ὃς δ' ἂν εἲπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, ῥακά, ἒνοχος ἒσται τῷ συνεδρίῳ»
Κατά Ματθαῖον, Κεφ. 5, 22


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 2 και 0 επισκέπτες