Φίλε Γιώργο πολύ το τριγυρνάς γύρω απ΄ το αν ο Κύριος ενέκρινε ή όχι τη συμπεριφορά της Μάρθας. Δεν πρέπει να ψάχνουμε δικαιολογία για ν΄ αναπαύσουμε τη συνείδησή μας, επειδή απ' 'τις καθημερινές ασχολίες δε μας μένει χρόνος για τα ουσιαστικά.
Το "ενός εστί χρεία" είναι το βασικό σημείο αυτής της περικοπής. Δηλαδή πρώτα απ΄ όλα και πάνω απ΄ όλα η Αγάπη μας για το Θεό. Όλα τ΄ άλλα εντάσσονται στην υλοποίηση της Αγάπης αυτής με την έμπρακτη αγάπη προς τους αδελφούς μας. Αν αυτό σημαίνει διακονήματα, ναι τότε είναι έργο Θεού. Αυτή η διακονία όμως πρέπει να γίνεται χωρίς μέριμνα, δηλαδή, υπερβολική έγνοια για τα υλικά. Όταν η σκέψη μας είναι εστιασμένη στην Αγάπη του Θεού τότε και τα ανθρώπινα έργα μας γίνονται με τη βοήθεια του Θεού και προς δόξαν Θεού.