Βίοι Αγίων

Βίοι Αγίων, Θαύματα, Κείμενα, Λόγοι και Εικόνες

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:41 am

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΑΝΗ


Οι άγιοι Παύλος και Ιουλιανή ήταν αδέλφια. Οι γονείς τους τους ανέθρεψαν από μικρούς με την χριστιανική πίστη και τους έκαναν έτοιμους να αντιμετωπίσουν ακόμα και με την ζωή τους, τους ειδωλολάτρες. Όταν πέθαναν οι γονείς τους, οι δύο νέοι έμειναν στον σωστό δρόμο, και μάλιστα διέπρεπαν μεταξύ των άλλων νέων της εποχής εκείνης. Αυτό προκάλεσε όμως το μίσος των ειδωλολατρών και τους κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα Αυρηλιανό. Ο Αυρηλιανός, μη μπορώντας να κλονίσει την πίστη τους, έδωσε διαταγή να περάσουν σκληρά βασανιστήρια. Οι δήμιοι Κοδράτος και Ακάκιος, που τους βασάνιζαν, θαύμασαν την υπομονή τους και την καρτερία τους και πίστεψαν και αυτοί. Αμέσως αποκεφαλίστηκαν οι δύο νέοι και οι δήμιοι.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:42 am

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ


Το 1740 επί Σουλτάνου Αχμέτ και Ιμπραήμ Πασά, γενικού Διοικητή Μ. Ασίας, διατάχθηκε διάταγμα συγκέντρωσης όλων των αγοριών των χριστιανών. Μέσα σ` αυτά τα παιδιά βρέθηκε και ο ορφανός Θεοχάρης. Κάποια μέρα όμως, ο διοικητής της Νεάπολης Καππαδοκίας, είδε τον Θεοχάρη, του άρεσε και τον πήρε στο σπίτι του να περιποιείται τα ζώα. Η ευσέβεια και η ομορφιά του Θεοχάρη τον έκαναν να του προτείνει να τον κάνει γαμπρό του, αφού πρώτα γίνει μουσουλμάνος. Ο Θεοχάρης απάντησε, ότι γεννήθηκε Χριστιανός και δεν μπορεί να αρνηθεί την πίστη του. Ο δικαστής προσβλήθηκε από αυτήν την απάντηση και τον απείλησε με βασανιστήρια. Τότε ο Θεοχάρης έφυγε, για να πάει να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων. Όταν γύρισε ο δικαστής του έκανε και πάλι την πρόταση, αυτός αρνήθηκε και άρχισαν τα βασανιστήρια. Στην αρχή τον λιθοβόλησαν και στην συνέχεια τον αποκεφάλισαν το μεσημέρι της 20ης Αυγούστου του 1740. Το 1923 τα λείψανα του Αγίου μεταφέρθηκαν στον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης Θεσσαλονίκης, όπου και φυλάσσονται έως σήμερα.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:42 am

Η ΑΓΙΑ ΒΑΣΣΑ


Η αγία Βάσσα, έζησε στα χρόνια του μεγάλου διώκτη των χριστιανών, Διοκλητιανού. Είχε παντρευτεί ένα ειδωλολάτρη ιερέα, τον Βαλέριο και είχε τρία παιδιά μαζί του, τον Αγάπιο, τον Θεόγνιο και τον Πιστό. Αργότερα η Βάσσα ασπάστηκε τον χριστιανισμό μαζί με τα παιδιά της. Όταν το έμαθε ο άντρας της, εξοργίστηκε και προσπάθησε να τους μεταπείσει να επιστρέψουν στην ειδωλολατρία. Αυτοί αρνήθηκαν και μάλιστα προσπάθησαν να τον μεταστρέψουν κι αυτόν στον χριστιανισμό. Αυτός εξοργίστηκε τόσο που αποφάσισε να τους καταδώσει στον ανθύπατο Βικάριο, ο οποίος διέταξε την σύλληψή τους. Ο πρωτότοκος Θεόγνιος μάλιστα, μαρτύρησε με πολλά φρικτά βασανιστήρια πρώτος, ομολογώντας για τον Χριστό. Οι υπόλοιποι ρίχτηκαν στην φυλακή. Αλλά επειδή δεν έπεσε το φρόνημα τους, τον μεν Αγάπιο τον σκότωσαν γδέρνοντας του το δέρμα. Το μαρτύριο ήταν φρικτό αλλά ο νέος δεν σταμάτησε ούτε μία στιγμή να δοξολογεί το Θεό. Τον άλλο γιο, τον αποκεφάλισαν. Την αγία την άφησαν ελεύθερη. Συνελήφθη όμως αργότερα από τον έπαρχο της Κυζίκου, ο οποίος αφού την υπέβαλε σε πολλά βασανιστήρια στο τέλος την αποκεφάλισε.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:42 am

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΙΤΟΣ

Εικόνα

Ο Απόστολος Τίτος, ο οποίος ήταν Έλληνας στην καταγωγή, ήταν πολύ μορφωμένος. Έγινε χριστιανός από τον Απόστολο Παύλο, με τον οποίο και συνεργάστηκε, στην διάδοση του Ευαγγελίου. Τον ακολούθησε στην Ιερουσαλήμ και κατόπιν επιφορτίστηκε να πάει στην Κόρινθο για να δει την κατάσταση της εκεί Εκκλησίας. Στην επιστροφή του, συνάντησε τον Απόστολο Παύλο στην Μακεδονία και μετά πήγαν μαζί στην Κρήτη, όπου εκεί ο Παύλος τον έκανε επίσκοπο του νησιού και του είπε να χειροτονήσει ιερείς για όλο το νησί. Ο Παύλος του έστειλε και την γνωστή προς Τίτον επιστολή, από την οποία γνωρίζουμε, ότι ο Έλληνας μαθητής του Παύλου είναι «τέκνον του γνήσιον». Από την ίδια επιστολή του μαθαίνουμε ότι ο Τίτος είχε λαμπρούς συνεργάτες στην Κρήτη, τον Ζηνά τον νομικό και τον περίφημο Απολλώ. Απεβίωσε το έτος 105.



Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:54 am

ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ (15 Μαΐου)

Εικόνα

Ο Αγιος Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στην Καππαδοκία και έλαβε μεγάλη χριστιανική και «θύραθεν»(=εξωχριστιανική) μόρφωση.

Μετά το θάνατο των ευσεβών γονέων του, μοίρασε τη μεγάλη περιουσία τους στους φτωχούς και πήγε στους Αγίους Τόπους. Εκεί έζησε κοντά στον Πανάγιο Τάφο.

Κατόπιν επισκέφτηκε διάφορα ασκητήρια και ασκήθηκε στη νηστεία, στην προσευχή, την αγρυπνία και στις άλλες χριστιανικές αρετές.

Ύστερα πήγε στη Ρώμη και στη Θεσσαλία, όπου κήρυξε το Χριστό και έκανε πολλά θαύματα. Έτσι διαδόθηκε πολύ η φήμη του και όταν χήρευσε ο θρόνος της Λαρίσης, αναδείχτηκε Αρχιεπίσκοπος της.

Η φήμη του προέτρεξε και έφτασε στη Νίκαια της Βιθυνίας, πριν ακόμη πάει εκει ο Αγιος, για να λάβει μέρος στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο (325). Γι’ αυτό ο Μέγας Κωνσταντίνος και οι Πατέρες τον υποδέχτηκαν με μεγάλες τιμές. Τέλεσε μάλιστα στη Σύνοδο και θαύμα. Έκανε να αναβλύσει λάδι από μια πέτρα. Όπως αναφέρεται σε χειρόγραφο που βρίσκεται στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων ο Αγιος «Τον Θεόν επικαλεσάμενος και έλαιον δι’ ευχής βλύσαι ποιεί». Με πολλή χαρά τότε ο αυτοκράτορας ζήτησε την ευλογία του Αγίου και τον προέπεμψε στη Λάρισα με πλούσια δώρα για ανεγέρσεις ναών και φιλανθρωπίες. Πιθανόν από την εποχή αυτή να ήταν και το Ευαγγέλιο της Κομνηνείου Μονής, που σωζόταν ως το 1853. Ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα σε περγαμηνή και είχε σημειώσεις του Αρχιεπισκόπου Λαρίσης Αχιλλίου Α’.

Το 355 μ.Χ., ύστερα από 35 χρόνια αρχιερατείας του Αγίου στη Λάρισα, ο Θεός του φανέρωσε πως ήρθε η ώρα της εξόδου του από το μάταιο αυτό κόσμο. Κάλεσε τότε όλο τον κλήρο και το λαό, τους το ανακοίνωσε και τους έδωσε παραινέσεις και συμβουλές.

Τον θρήνησαν πολύ και τον κήδεψαν με μεγαλοπρέπεια. Τοποθέτησαν δε το ιερό του λείψανο στη λάρνακα που ο ίδιος είχε κατασκευάσει.

Το χαριτόβρυτο λείψανο του ανέβλυζε μύρο κι έκανε πολλά θαύματα. Αλλά δεν έμεινε για πάντα στη Λάρισα. Το σύλησε το 985/6 ο αποστάτης από τους Βυζαντινούς τσάρος των Βουλγάρων Σαμουήλ και το μετέφερε στα ανάκτορά του, στο μικρό νησάκι των Πρεσπών, που σήμερα φέρει το όνομα του Αγίου Αχιλλίου. Εκεί ανήγειρε προς τιμήν του Αγίου μεγαλοπρεπή ναό ρυθμού Βασιλικής, του οποίου σώζονται τα ερείπια. Ήθελε με την ενέργεια του αυτή ο Σαμουήλ να στερεώσει την κυριαρχία του. Γιατί η κατοχή ιερών λειψάνων ονομαστών Αγίων ήταν ιδιαίτερη τιμή και ευλογία και αποτελούσε πόλο έλξης των χριστιανικών πληθυσμών. Σκόπευε μάλιστα ο Σαμουήλ να μεταφέρει εκεί την Αρχιεπισκοπή Οχρίδος και να την αναδείξει σε Πατριαρχείο. Είχε μεγαλεπήβολα σχέδια, που, αν πετύχαιναν, θα άλλαζαν τον ρουν της ιστορίας, στην περιοχή.

Οι Βυζαντινοί χρονογράφοι του 11ου αιώνα Ιωάννης Σκυλίτσης και Γεώργιος Κεδρηνός εξιστορούν τα σχετικά με την αρπαγή από το Σαμουήλ του ιερού λειψάνου του Αχίου Αχιλλίου. Ο δεύτερος αναφέρει συγκεκριμμένως: «Μετήγαγε δε ( ο Σαμουήλ) και το λείψανον του Αγίου Αχιλλείου επισκόπου Λαρίσης χρηματίσαντος επί Κωνσταντίνου του μεγάλου καν τη μεγάλη και πρώτη Συνόδω παρόντος συν Ρηγίνω Σκοπέλων και Διοδώρω Τρίκκης, και εις Πρέσπαν απέθετο, ένθα ήσαν αυτώ τα βασίλεια, οίκον κάλλιστον και μέγιστον επί τω ονόματι αυτού δομησάμενος».

Αλλά και μετά την αρπαγή του ιερού λειψάνου του Αγίου Αχίλλειου από το Σαμουήλ, ο χριστιανικός λαός της Λαρίσης δεν έπαψε να τιμά τον Πολιούχο του. Τον προστάτη του Αγιο. Και να διαλαλεί τις αριστείες του, τις υψηλές πνευματικές του επιδόσεις, όπως λέει το σχετικό επίγραμμα: «Λαλεί Λάρισα σας αριστείας ξένας, μνήμην έχουσα και θανόντος σου, Πάτερ».

Και είχε ως τόπο αγιάσματος και κέντρο της λατρείας του, ως σημείο αναφοράς του, τον τάφο του Αγίου και τον περικαλλή ναό του. Τον ναό, τον τόσο αγαπητό σε όλους, στον οποίο συναθροίζονταν συνήθως οι επίσκοποι, προκειμένου να εκλέξουν ιεράρχες για τις κενούμενες επισκοπές Θεσσαλίας, όπως αναφέρει ο Κώδικας 1472.

Ο Μητροπολιτικός αυτός ναός ήταν το ιδιαίτερο σέβασμα των Λαρισαίων. Το ιερό τους καθίδρυμα. Το κέντρο της θρησκευτικής τους ζωής, που επηρέαζε και την κοινωνική τους. Σ’ αυτόν συνέρχονταν για να λατρεύσουν το Σωτήρα Χριστό και να ζητήσουν τις πρεσβείες του Αγίου σε κάθε δυσκολία και ανάγκη τους. Στις πλημμύρες, στους πολέμους, στους συχνούς σεισμούς που τους ανάγκαζαν να μην υψώνουν μεγάλα οικοδομήματα, στις επιδημίες. Ήταν ιδιαίτερα απειλητική η πανούκλα του 1813 και του 1848, που είχε αναρίθμητα θύματα.

Ακολούθησε δε Ο ναός αυτός την πορεία της πόλης στην ιστορία. Γνώρισε δηλαδή λαμπρές μέρες δόξας και μεγαλείου, αλλά και λεηλασίες και καταστροφές. Και αποτελεί και σήμερα ο ναός αυτός με την τοξότη γέφυρα του «αργυροδίνη» Πηνειού ποταμού από κάτω του το χαρακτηριστικό έμβλημα της πόλης των Λαρισαίων με τη μακριά ιστορία των τεσσάρων χιλιετηρίδων.

Θα μάκραινε πολύ ο λόγος, αν επιχειρούσαμε λεπτομερή εξιστόρηση των περιπετειών του ναού τού Αγίου Αχιλλίου. Γι’ αυτό περιορίζομαι στα εξής: Την εποχή της Φραγκοκρατίας και συγκεκριμένως το 1204, επί Αλεξίου Γ’, εξαιτίας της συγκρούσεως των Φράγκων μεταξύ τους, η Λάρισα ερημώθηκε και μεταβλήθηκε σε ακατοίκητο χωριό, ο δε ναός του Αγίου Αχίλλειου μετατράπηκε σε ορμητήριο ληστών!

Την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας (τουρκοκρατίας) και συγκεκριμένως στις 12 Ιουνίου 1769 ο φανατισμένος τουρκικός όχλος έκαψε και γκρέμισε το Μητροπολιτικό ναό και οι Λαρισαίοι εκκλησιάζονταν επί 25 ολόκληρα χρόνια, ως το 1794, στα γύρω χωριά! Μάλιστα οι Τούρκοι είχαν αποφασίσει να μην ξανακτιστεί ο ναός. Αλλά ύστερα από ενέργειες του Μητροπολίτη Λαρίσης Διονυσίου Καλλιάρχου προς την Πύλη και με εισφορές μεγάλες των Λαρισαίων (40 πουγγιά, δηλ. 18 χιλιάδες γρόσια) εκδόθηκε, στις 26 Φεβρουαρίου 1794, φιρμάνι του Σουλτάνου Σελίμ, που έδινε την άδεια ν’ ανοικοδομηθεί ο ναός. Είναι ενδεικτική του θέματος η ενθύμηση (=σημείωμα), που υπάρχει στην περιήγηση η τοπογραφία της Θετταλίας και Θετταλομαγνησίας του Νικολάου Μάγνητος και έχει ληφθεί από τα χειρόγραφα του Αρχιμανδρίτου Ιακώβου Γυναϊτιδος Βαλβαμά: «1794 Φεβρουαρίου 4 ευγήκε φερμάνι διά την εκκλησίαν της Λαρίσης του Αγίου Αχιλλίου μέσα εις την ΚΠολιν. Και ήλθεν ο Τάταρης μέσα εις την Λάρισαν Φεβρουαρίου 26 ημέρα Δευτέρα και εδιαβάσθη την Πέμπτην εις τας 2 του Μαρτίου». Έτσι ξανακτίστηκε ο ναός. Και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ. Σε 36 ημέρες! Θεμελιώθηκε στις 5 Μαρτίου 1794 και τελείωσε στις 6 Απριλίου (ώρα 9.00 το βράδυ της Μεγ. Παρασκευής). Και το επόμενο βράδυ, του Μεγ. Σαββάτου τελέστηκε εντός του ναού η Λειτουργία της Αναστάσεως προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Διονυσίου Καλλιάρχου. Αξίζει να σημειωθεί, πως για να τελειώσει τόσο γρήγορα ο ναός, εργάστηκαν περισσότεροι από διακόσιοι τεχνίτες βοηθούμενοι αφιλοκοκερδώς από όλους τους Λαρισαίους χριστιανούς. Είχε δε ο ναός και παρεκκλήσιο του Αγίου Βησσαρίωνος.

Στις 12 Ιουνίου 1822 οι Τούρκοι μετέτρεψαν το ναό σε οπλοστάσιο και οι Λαρισαίοι εκκλησιάζονταν στο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας μέχρις ότου τους Αποδόθηκε και πάλι ο ναός επί Μητροπολίτου Μελετίου Ε ! Τότε μάλιστα ορίστηκε ημέρα εβδομαδιαίας αγοράς η Δευτέρα, αντί της Κυριακής. Έτσι ανανεώθηκε και ισχυροποιήθηκε η από του 1730 απόφαση των Λαρισαίων εμπόρων που όριζε η απόφαση «να φυλάττουν όλας τας Κυριακάς και τας δεσποτικάς εορτάς». Καθιέρωνε δηλαδή την αργία της Κυριακής. Στους μη συμμορφούμενους δε με το συμφωνητικό αυτό, επιβαλλόταν η ποινή να καταβάλλουν στο Ταμείο του ναού του Αγ. Αχιλλίου 50 ασλάνια. Έτσι έγινε πράξη ο λόγος του Απόστολου του σκλαβωμένου Γένους μας Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, για τον οποίο μάλιστα λόγο μαρτύρησε: Να μη γίνονται παζάρια την Κυριακή.

Τον Απρίλιο του 1827 οι Τούρκοι μετέβαλαν πάλι το ναό σε οπλοστάσιο. Αλλά γρήγορα οι χριστιανοί κατόρθωσαν να τους αποδοθεί για τη λατρεία τους, δίνοντας μεγάλες χρηματικές εισφορές στο δικαστή, στους πασάδες και στους μπέηδες.

Όλα αυτά μαρτυρούν την ευσέβεια των Λαρισαίων, οι οποίοι ευλαβούνταν και τιμούσαν ιδιαιτέρως τον Πολιούχο τους Αγιο Αχίλλιο και φρόντιζαν πολύ το ναό του. Και στα χρόνια που υπήρχε ο τάφος με το ιερό λείψανο του Αγίου μέσα του, αλλά και στα κατοπινά. Και διόριζαν ως επιτρόπους του εκπροσώπους των σύντεχνων (γουναράδων, μπακάληδων, ψωμάδων, ραπτάδων και άλλων), όπως συνέβη επί των ημερών του Μητροπολίτου Λαρίσης Μελετίου Ε’.

Το 1965 ανεσκάφη ο δασώδης χώρος πάνω από το ναό από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Νικ. Μουτσόπουλο. Στο διακονικό (τμήμα Ιερού Βήματος), σε συνηθισμένο για ιερά λείψανα χώρο, βρέθηκε τάφος ο οποίος, όπως και ο ναός, κατασκευάσθηκε από Έλληνες τεχνίτες, ίσως τους Λαρισαίους αιχμαλώτους. Το απόγευμα της 14 Μαΐου του 1981, με ελικόπτερο του Στρατού επανακομίσθηκαν τα λείψανα του Αγίου στη λαρισαϊκή γη. Τα υποδέχθηκαν στο χώρο του σταδίου ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Σεραφείμ, πολλοί Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, όλο το ιερατείο της Μητροπόλεως, πλήθος Λαρισαίων και Θεσσαλών προσκυνητών και οι τοπικές αρχές.
Από τότε τα λείψανα του θαυματουργού Αγίου Αχιλλείου βρίσκονται στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό της πόλης μας και η μνήμη του γιορτάζεται με τη μεγαλύτερη επισημότητα κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου.


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:55 am

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑΤΑΛΙΑ

Εικόνα

Ο άγιος Αδριανός, ο οποίος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Μαξιμιανού, ήταν παντρεμένος με την Ναταλία. Μία μέρα λοιπόν είδε 23 χριστιανούς, να είναι έτοιμοι να μαρτυρήσουν για την πίστη τους. Ο Αδριανός εντυπωσιάστηκε από αυτά πού άκουσε και δήλωσε στους ειδωλολάτρες ότι είναι κι αυτός χριστιανός. Αμέσως τον έπιασαν και τον έκλεισαν στην φυλακή. Εκεί πήγε η Ναταλία να του συμπαρασταθεί και να του πει να μην λυγίσει. Στην συνέχεια, αφού υπέμεινε πολλά και φρικτά βασανιστήρια παρέδωσε το πνεύμα του. Αξιοσημείωτο είναι, ότι όταν οι ειδωλολάτρες επιχείρησαν να του κάψουν το σώμα, ξέσπασε μία δυνατή νεροποντή η οποία έσβησε τη φωτιά. Το σώμα του ενταφιάστηκε από την γυναίκα του την Ναταλία, η οποία μετά από λίγο καιρό κηδεύτηκε δίπλα του, αφού μαρτύρησε και αυτή για τον Χριστό.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:56 am

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Εικόνα

Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος γεννήθηκε από τον ιερέα Ζαχαρία και την Ελισάβετ. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην έρημο, όπου ασκήτευε και προετοίμαζε τους ανθρώπους για τον ερχομό του Κυρίου. Αξιώθηκε μάλιστα να βαπτίσει τον Χριστό, τον Υιό του Θεού. Κατά την εποχή που ζούσε ο Πρόδρομος, τετράρχης στην Ιουδαία ήταν ο Ηρώδης Αντύπας, ο οποίος είχε συνάψει ανόσιο δεσμό με τη γυναίκα του αδελφού του, Φιλίππου, την Ηρωδιάδα. Ο Ιωάννης έλεγχε δριμύτατα τον άρχοντα για την παράνομη σχέση του και για το λόγο αυτό ο Ηρώδης, παρακινούμενος από την Ηρωδιάδα, διέταξε να τον συλλάβουν και να τον φυλακίσουν. Σε κάποια γιορτή για τα γενέθλια του τυράννου ο Ηρώδης μεθυσμένος ζήτησε από την κόρη της Ηρωδιάδας τη Σαλώμη να χορέψει και της υποσχέθηκε ότι θα της προσέφερε ότι αυτή του ζητούσε. Τότε η μητέρα της την παρακίνησε να ζητήσει ως αντάλλαγμα για το χορό της το κεφάλι του Ιωάννη. Ο Ηρώδης δέχθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά της Σαλώμης και διέταξε τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη. Το άγιο σώμα του οποίου ενταφιάσθηκε με εξαιρετικές τιμές από τους μαθητές του.



REMI
Δημοσιεύσεις: 28
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 6:38 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό REMI » Πέμ Αύγ 23, 2012 8:59 am

Ο Αγιοταφίτης Νέο - ιερομάρτυρας Φιλούμενος(29.11.1979)

Στους πολλούς και παλαιούς Μάρτυρες της χριστιανικής Πίστεως, έρχεται να προστεθεί και ό νεώτερος χρονικά. Είναι ό Αγιοταφίτης Αρχιμανδρίτης πατήρ Φιλούμενος Χασάπης ό Κύπριος, υιός υπερπολύτεκνης οικογένειας με 13 παιδιά.

Εικόνα

Γεννήθηκε το 1913 πλησίον της Λευκωσίας. Από πολύ μικρός έκλινε απόλυτα προς τα θεία πράγματα, ακόμη και προς το Μοναχισμό. Σε ηλικία μόλις 12 ετών, μαζί με τον δίδυμο αδελφό του εγκατέλειψαν το πατρικό τους σπίτι και πήγαν στο Μοναστήρι του Σταυροβουνίου. Με πολλή δυσκολία έγιναν δεκτοί λόγω ηλικίας. Μετά πενταετή εκεί παραμονή αναχώρησαν για τους Αγίους Τόπους. Εκεί φοίτησαν στην Ιερατική Σχολή του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.


Στη συνέχεια έγιναν Μοναχοί και χειροτονήθηκαν Κληρικοί. Λίγο αργότερα ό δίδυμος αδελφός του π. Ελπίδος, για λόγους δικούς του, άφησε τους Αγίους Τόπους. Ό π. Φιλούμενος παρέμεινε ισόβια στην Αγία Γη και εντάχθηκε στην Αγιοταφική Αδελφότητα του Πατριαρχείου.


Ως Αγιοταφίτης υπήρξε πρότυπο ενάρετου ανθρώπου και κληρικού αφιερωμένου στην αποστολή του. Ήταν προσηνής και ούτος ειπείν γλυκύς τη όψει και τη γλώττη. Χαιρόσουν να συμπνευματίζεσαι μαζί του, να τον ακούς ηδέως. Πέραν από το δόσιμο του στο Θεό, ήταν παράλληλα αφοσιωμένος στη διακονία των ιερών Προσκυνημάτων. Ήταν γενικά χαριτωμένος και κεκοσμημένος με πλήθος αρετών. Ξεχώριζε ή απλότητα του, και μάλιστα ή ταπείνωση του και ή ανεξικακία του. Αγάπησε και αγαπήθηκε. Διάβασε πολλά και συγκροτήθηκε ως Κληρικός. Έμαθε ακόμη και την καθομιλουμένη εβραϊκή γλώσσα μαζί με τα αραβικά, γεγονός πού πολύ τον διευκόλυνε στη δύσκολη και θεάρεστη αποστολή του.


Υπηρέτησε σε διάφορα ιερά Προσκυνήματα πού υπάρχουν διάσπαρτα στην Αγία Γη.


Το 1979 διακονούσε στο Προσκύνημα Φρέαρ του Ιακώβ ή της Σαμαρείτιδος. Στο πηγάδι αυτό έχει γίνει ή γνωστή συνάντηση του Χριστού με τη γυναίκα Σαμαρείτιδα. Ή ιερή αυτή συνάντηση είχε ως αποτέλεσμα, ή γυναίκα εκείνη πού ήταν ένοχη ηθικά, είχε μέχρι τότε σχέση με έξι άνδρες, να μετανοήσει ειλικρινά, να αλλάξει τρόπο ζωής, και στη συνέχεια να κηρύξει το Χριστό και την Ανάσταση Του μέχρι και τη Ρώμη, οπού και μαρτύρησε για την Πίστη μαζί με τίς πέντε αδελφές της. Για την Εκκλησία και τους πιστούς, είναι πλέον ή Ισαπόστολος και Μεγαλομάρτυς Αγία Φωτεινή. Εορτάζεται στις 26 Φεβρουαρίου.


Στο Προσκύνημα αυτό συνάντησε δυσκολίες, ήλθε σε ρήξη με φανατικά εβραϊκά άτομα. Του ζητούσαν παράλογα.


Αποτέλεσμα, κάποιοι από τα άτομα αυτά, εντός του ιερού αυτού χώρου, στις 29.11.1979, ενώ μόνος του τελούσε την ακολουθία του Εσπερινού, επιτέθηκαν με λύσσα και τον κατακρεούργησαν με το τσεκούρι, και κάτω από απερίγραπτες κραυγές και οιμωγές, παρέδωσε την ηρωική ψυχή του στο Λυτρωτή Χριστό, ύστερα από 46 χρόνια παραμονής και προσφοράς ως Αγιοταφίτης του Πατριαρχείου. Ό νεκρός τελικά μεταφέρθηκε στα Ιεροσόλυμα. Τάφηκε στο Κοιμητήριο του Πατριαρχείου στο λόφο Σιών.


Ό άδικος και αποτρόπαιος σφαγιασμός του κατάθλιψε τους πάντας, όχι όμως και τους Εβραίους πού προσπάθησαν να αποσείσουν την ευθύνη, ότι τάχατες ευθύνονται Παλαιστίνιοι. Το θλιβερό γεγονός πήρε διαστάσεις, ακόμη και διπλωματικού χαρακτήρα μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ. Τελικά, μετά από διάστημα χρόνου, αποδείχθηκε ότι δύο φανατικοί Εβραίοι ήσαν οι φονιάδες. Πού οδηγεί ή μισαλλοδοξία!


Το 1985 αποφασίσθηκε ή εκταφή. Οι παρόντες ευρέθηκαν προ εκπλήξεως, το ιερό σκήνωμα εξήλθε του τάφου άφθαρτο και ευωδιάζον. Ό Κύριος Ουρανού και Γης, και με βάση την προ όσιακή ζωή του τον τίμησε, τον χαρίτωσε και δι' αυτού του όχι συνήθους τρόπου, στο να παραμένει άφθαρτο και το γήινο σώμα του. Το σκήνωμα μεταφέρθηκε σε Ιερό Ναό στο λόφο Σιών, και όσοι φθάνουν έως εκεί προσκυνούν «κατά το σιωπώμενον».


Για τους γνωρίζοντας τον π. Φιλούμενο, και με βάση το μαρτύριο, είναι ένας Νεομάρτυς της Εκκλησίας του Χριστού. Επειδή είναι μάρτυς χρονικά δεν τηρείται ή διαδικασία ως προς την επίσημη διακήρυξη του και έγγραφη του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξου Εκκλησίας. Είθε να μη μακρύνει πολύ ό χρόνος.


Ή λαϊκή ευσέβεια στα θέματα αυτά, φαίνεται ότι προηγείται ως προς την τιμή και προσκύνηση. Έτσι, συμπληρώνοντας 20 χρόνια στις 29.11.1999 στην Κύπρο, Αθήνα και Θεσ/νίκη, άρχισαν τιμητικές εκκλησιαστικές εκδηλώσεις «κατά το σιωπώμενον» ξανατονίζεται. Από την ώρα της σφαγής του μέχρι σήμερα (2002), έχουν μεσολαβήσει διάφορα σημεία -θαύματα, οπότε όλα δικαιωματικά τον κατατάσσουν στο Πάνθεο των Αγίων της Εκκλησίας.



REMI
Δημοσιεύσεις: 28
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 6:38 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό REMI » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:00 am

ΕΝΑΣ ΣΤΥΛΙΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Εικόνα

Ο όσιος Συμεών ο στυλίτης (ο πρεσβύτερος ή «ο εν τη μάνδρα»), που τιμάται από την Εκκλησία μας την 1η Σεπτεμβρίου, είναι ό πρώτος γνωστός μοναχός που ασκήτεψε πάνω σε στύλο. Γεννήθηκε γύρω στα 389 στο χωριό Σισάν, στα όρια Συρίας και Κιλικίας. Ήταν βοσκός των πατρικών προβάτων, όταν γνώρισε κάποιους ασκητές, πόθησε εξαιτίας τους τη μοναχική ζωή και ήρθε σ' ένα μοναστήρι, στο χωριό Τελεδάν, όπου έζησε δέκα χρόνια (403-413) με αυστηρότατη άσκηση. Ύστερα έζησε έγκλειστος τρία χρόνια σε μια σπηλιά, κοντά στην Αντιόχεια, και στη συνέχεια πήγε στο χωριό Τελάνισσο, όπου ασκήθηκε αλλά τρία χρόνια σ' ένα σπιτάκι. Τέλος, αποσύρθηκε στην κορυφή ενός λόφου και περιορίσθηκε σ' έναν μικρό κυκλικό περίβολο («μάνδρα»), φτιαγμένο με μιαν αλυσίδα είκοσι πήχεων.

Η απίθανη αυστηρότητα τής ζωής του και το θαυματουργικό χάρισμα συγκέντρωναν γύρω του πλήθη ανθρώπων, που του προξενούσαν μεγάλη ενόχληση. Για αυτό άρχισε ν' ανεβαίνει σε στύλους ολοένα και ψηλότεροι. Ο τελευταίος, όπου έζησε πάνω από είκοσι χρόνια, είχε ύψος 16-18 μ.

Ο όσιος αφιέρωνε το μεγαλύτερο μέρος του εικοσιτετραώρου στην προσευχή. Έτρωγε ελάχιστα. Ήταν συνεχώς όρθιος, χωρίς προφύλαξη από τον ήλιο, τη βροχή, τον άνεμο ή το κρύο. Δυο φορές την ήμερα διέκοπτε τον ασκητικό του κανόνα και νουθετούσε το λαό, μεριμνούσε για τούς άρρώστους και τούς δυστυχισμένους, έκανε συμβιβασμούς διαφορών, έλυνε προβλήματα και μετέστρεφε στη χριστιανική πίστη τούς αλλόδοξους που πρόστρεχαν σ' αυτόν μαζί με τούς χριστιανούς απ' όλα τα σημεία τής Ανατολής και τής Δύσης. Κοιμήθηκε το 459 και κηδεύτηκε από τον πατριάρχη Αντιόχειας Μαρτύριο στη μεγάλη εκκλησία της Αντιόχειας.

Στο εκπληκτικό Ιεραποστολικό έργο, που, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, πραγματοποίησε από την κορυφή του στύλου του ό αυστηροί αυτός ασκητής, θα αναφερθούμε στις επόμενες γραμμές, σταχυολογώντας τα σχετικά αποσπάσματα από την «Φιλόθεο Ιστορία» του Θεοδώρητου Κύρου, τον ελληνικό βίο του οσίου, γραμμένο από τον μαθητή του Αντώνιο, και τον συριακό βίο του .

Η φήμη του οσίου απλώθηκε γοργά παντού. Όλοι, κι από τα κοντινά κι από τα μακρινά μέρη, έτρεχαν κοντά του. ’λλοι έφερναν παράλυτους, άλλοι ζητούσαν να γιατρέψει άρρώστους, άλλοι παρακαλούσαν να μεσιτέψει στο Θεό για ν' αποκτή­σουν παιδιά. Μετά την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, έφευγαν γεμάτοι χαρά. Και διαλαλώντας τις ευεργεσίες που δέχτηκαν, έστελναν στον όσιο πολύ περισσότερους ανθρώπους, που ζητούσαν κι εκείνοι τα ίδια. Έτσι, καθώς άρχισαν να καταφθάνουν από κάθε στράτα σαν ποτάμια οι προσκυνητές, σχηματίστηκε σ' αυτόν τον τόπο ένα ανθρώπινο πέλαγος, που δεχόταν από παντού ποτάμια! Όχι μόνο ντόπιοι ούτε μόνο Χριστιανοί, αλλά και Ισμαηλίτες και Πέρσες και Αρμένιοι και Ίβηρες και Ομηρίτες κι εκείνοι που κατοικούν ακόμα πιο βαθιά μαζεύονταν στο ασκητήριο του οσίου. Ήρθαν και πολλοί που κατοικούσαν στα πέρατα της Δύσης, Ισπανοί και Βρετανοί και Γαλάτες. Όσο για την Ιταλία, λένε πώς ό Συμεών είχε γίνει τόσο περιβόητος εκεί, ώστε κρε­μούσαν μικρές εικόνες στις εισόδους όλων των εργα­στηρίων, για να παίρνουν απ' αυτές προστασία και ασφάλεια.

Ήταν αμέτρητοι, λοιπόν, όσοι έφταναν και ζητούσαν να τον αγγίξουν, ν' ακουμπήσουν μόνο την άκρη του δερμάτινου χιτώνα του, πιστεύοντας πώς έτσι θα έπαιρναν κάποια ευλογία. Ό άγιος, όμως, ένιωθε πώς δεν ήταν άξιος ν' απολαμβάνει τέτοια τιμή. Τον κούραζαν, άλλωστε, όλα αυτά. Έτσι, σοφί­στηκε ν' ανέβει σ' έναν στύλο. Το ύψος του ήταν στην αρχή μικρό, έξι πήχες. Αργότερα ανέβηκε σε άλλον πιο ψηλό, ύστερα σε ψηλότερο και τέλος σ' έναν που έφτανε τις τριάντα έξι πήχες. Γιατί το έκανε αυτό; Επειδή λαχταρούσε να πετάει στα ουράνια, ελεύθερος από καθετί γήινο. Και επειδή, φωτισμένος από το Θεό, στόχευε στην ωφέλεια και τη σωτηρία πολλών ψυχών. Βλέπετε, όσοι δεν πείθονται με λόγια και δεν ανέχονται τα κηρύγματα, σαγηνεύονται από τα παράδοξα θεάματα. Το παράδοξο τραβάει όλους και τους αναγκάζει να το προσέξουν, προετοιμάζοντας τους έτσι και στο να διδαχθούν. Έτσι έγινε και με τον όσιο Συμεών. Το παράδοξο θέαμα που παρουσίαζε ανεβασμένος σ' έναν ψηλό στύλο, τραβούσε αμέτρητους περιέργους, που ήθελαν να πληροφορηθούν γιατί απομακρύνθηκε από τον κόσμο με τέτοιον τρόπο. Με την αφορμή αυτή ό όσιος τους δίδασκε και τούς κήρυσσε το λόγο του Θεού, μεταστρέφοντας πολλούς από την απιστία στην πίστη και από τα έργα τής ανομίας στα έργα της ευσέβειας. Ίβηρες και Αρμένι­οι και Πέρσες, όπως είπαμε, απαρνιόντουσαν κάτω απ' το στύλο την προγονική τους πλάνη και δέχονταν την θεία αλήθεια με το άγιο βάπτισμα. Οι Ισμαηλίτες, μάλιστα, έφταναν σε ομάδες, διακόσιοι, τετρακόσιοι, κάποτε και χίλιοι. Με βοή αποκήρυσσαν την πατρική τους θρησκεία, έσπαζαν τα είδωλα που λάτρευαν πρώτα, εγκατέλειπαν μια για πάντα τα μυστηριώδη όργια τής Αφροδίτης και απολάμβαναν τα θεία μυστήρια του Χριστού, αφού άκουγαν από το αγιασμένο στόμα του στυλίτη σωτήριες διδαχές.

Ό Θεοδώρητος Κύρου, σύγχρονος και γνώριμος του οσίου, περιγράφει συνοπτικά το κοινωνικό και αποστολικό έργο του: «Νουθετώντας (το λαό) δυο φορές την ήμερα, πλημμυρίζει τ' αυτιά των ακροατών με τα χαριτωμένα λόγια του και τους προσφέρει όσα το ’γιο Πνεύμα διδάσκει. Προτρέπει να στρέφουν το βλέμμα στον ουρανό, να πετάνε αφήνοντας τη γη και να οραματίζονται τη βασιλεία των ουρανών, να φοβούνται την κόλαση και να περιφρονούν τα γήινα, προσμένοντας τη μέλλουσα ζωή. Μπορεί να τον δεις να δικάζει, βγάζοντας σωστές και δίκαιες αποφάσεις. Όλα αυτά τα κάνει μετά την ακολουθία της ενάτης ώρας. Γιατί όλη τη νύχτα και τη μέρα, ως την ενάτη ώρα προσεύχεται. Ύστερ' από την ενάτη ώρα, προσφέρει πρώτα τη θεία διδαχή σ' όσους βρίσκονται εκεί, και στη συνέχεια ακούει το αίτημα του καθενός. Και αφού θεραπεύσει μερικούς, λύνει τις διαφορές όσων φιλονικούν. Γύρω στη δύση του ήλιου αρχίζει πάλι να προσεύχεται. Δεν παραμελεί όμως, να φρο­ντίζει και για τις άγιες Εκκλησίες. ’λλοτε πολεμάει την πλάνη των ειδωλολατρών, άλλοτε συντρίβει τη θρασύτητα του Ιουδαίων, άλλοτε διαλύει τις ομάδες των αιρετικών. Και όλα τούτα τα κατορθώνει είτε στέλνοντας γράμματα στο βασιλιά, είτε εμπνέοντας στους άρχοντες το ζήλο για το Θεό, είτε παρακινώντας και τους επισκόπους ακόμα να φροντίζουν περισσότερο για το ποίμνιο».

Αξίζει, όμως, να διηγηθούμε, ενδεικτικά, μερικά από τα θαύματα του οσίου Συμεών, που είχαν ως αποτέλεσμα τη μεταστροφή των ευεργετηθέντων στην αληθινή πίστη.

Κάποτε ένας Σαρακηνός φύλαρχος έφερε στο στυλίτη κάποιον παράλυτο ομόφυλο του και παρακάλεσε για τη θεραπεία του. Ό άγιος του ζήτησε ν' απαρνηθεί την προγονική του ασέβεια. 'Εκείνος δέχτηκε πρόθυμα.

-Πιστεύει στον Πατέρα και τον Υιό και το ’γιο Πνεύμα; τον ρώτησε ό ασκητής.

-Πιστεύω, ομολόγησε ό Σαρακηνός.

-Αφοί πιστεύεις, σήκω πάνω!

Ό παράλυτος σηκώθηκε και περπάτησε.

-Τώρα πάρε το φύλαρχο στους ώμους σου! τον πρόσταξε ό όσιος.

Ό γιατρεμένος σήκωσε τον κατάπληκτο φύλαρχο, που ήταν εξαιρετικά μεγαλόσωμος, τον έβαλε στους ώμους του κι έφυγε ενθουσιασμένος, δοξάζοντας τον τρισυπόστατο αληθινό θεό.


Σε μια πόλη τής Παλαιστίνης ήταν διοικητής κάποιος ειδωλολάτρης, καμπούρης τόσο, που το κεφάλι του ακουμπούσε στο στήθος του και δεν μπορούσε να περιστραφεί. Κάποιοι φίλοι του, έχοντας ακούσει για τα θαύματα του στυλίτη, τον έφεραν κάτω από το στύλο και παρακάλεσαν για τη θεραπεία του. Μα και ό ίδιος καμπούρης άρχισε να ικετεύει τον όσιο κραυγάζοντας τόσο δυνατά, ώστε Εκείνος δεν μπορούσε να προσευχηθεί για χάρη του στον Κύριο. Ό ειδωλολάτρης, πιστεύοντας πώς ό Συμεών είχε δική του θαυματουργική δύναμη, του ζητούσε ν' ακουμπήσει το χέρι του στο κεφάλι του, εκφράζοντας τη βεβαιό­τητα ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα γινόταν καλά αμέσως. Ό όσιος, όμως, του είπε:

- Είμαι ένας αμαρτωλός και τιποτένιος άνθρωπος. Το χέρι μου δεν έχει καμιά ξεχωριστή δύναμη. Μόνο αν ευδοκήσει ό Θεός, θα πραγματοποιηθεί ή επιθυμία σου, γιατί μόνο αυτός έχει τη δύναμη να θαυματουργεί. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να θεραπεύ­σει άλλον, αν ό Κύριος δεν το θέλει. Παραδόσου, λοιπόν, στην παντοδυναμία του αληθινού Θεού, του δημιουργού και κυβερνήτη του κόσμου, και θα ευεργετηθείς.

Τότε ό καμπούρης σταμάτησε να φωνάζει, αφήνοντας τον όσιο να προσευχηθεί απερίσπαστος. Και μόλις Εκείνος τέλειωσε την προσευχή του, το θαύμα έγινε. Ό ταλαίπωρος άνθρωπος ορθώθηκε, στάθηκε ίσια και άρχισε να χοροπηδάει χαρούμενος σαν παιδί. ’νοιξε τότε τις κασέλες, που είχε φέρει μαζί του, και πρόσφερε στον ευεργέτη του ανεκτίμητα χρυσαφικά κι ασημικά. Ό στυλίτης κοίταξε τα δώρα με περιφρόνηση και του είπε:

-Αν θέλεις να μ' ευχαριστήσεις, να δεχτείς το φως τής αλήθειας. Να βαπτιστείς, για να πάρείς την άφεση. Κι ακόμα να ελευθερώσεις όλους τούς δούλους σου, για να ελευθερωθεί και ή δική σου ψυχή από το ζυγό του σατανά.

Ό γιατρεμένος πρόθυμα έκανε ότι του είπε ό άγιος. Και αργότερα, γεμάτος χαρά και χάρη Θεού, έφυγε για την πόλη του.

Ένας άρχοντας των Περσών ήταν πολύ δυστυχισμένος, γιατί ό μονάκριβος γιος του κειτόταν δεκα­πέντε χρόνια παράλυτος. Έστειλε, λοιπόν, στον όσιο τον επίσκοπο τής τοπικής Εκκλησίας, με την παράκληση να προσευχηθεί στον Κύριο για τη θεραπεία του παιδιού του. Του έδωσε, μάλιστα, και δυο υφάσματα από πολύτιμο μετάξι με κεντημένους επάνω χρυσούς σταυρούς, για να τα προσφέρει στον στυλίτη.

Ό επίσκοπος διηγήθηκε στο Συμεών το δράμα του παιδιού και του πατέρα του. Ό όσιος σπλαχνίστηκε και είπε στον επίσκοπο:

-Πάρε αυτά τα υφάσματα που έφερες, έτσι διπλωμένα όπως είναι, και πήγαινε στο καλό. Όταν φτάσεις κοντά στην πόλη σας, κατέβα από το ζώο σου, κράτησε τα υφάσματα στο στήθος σου και προχώρησε ως το σπίτι του άρχοντα πεζός και αμίλητος. Μπες μέσα, στάσου πάνω απ' το παιδί σκέπασε το με τα υφάσματα και πες του: Ό αμαρτωλός Συμεών σου παραγγέλλει: Στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, σήκω!".

Ό επίσκοπος έφυγε κι έκανε όπως του υπέδειξε ό όσιος. Μόλις σκέπασε το παιδί με τα υφάσματα, αυτό πετάχτηκε όρθιο και θεραπευμένο.

Ό Πέρσης άρχοντας και ολόκληρη ή οικογένεια του ευχαρίστησαν και δόξασαν το Θεό. Και ό επίσκοπος, μετά από σχετικό αίτημα τους, τούς κατήχη­σε και τους βάπτισε.

Κάποιος πλούσιοί από το Σαβά έπασχε από πονοκέφαλο συνεχή και οδυνηρό τόσο, που ένιωσε να του σουβλίζουν κάθε στιγμή το μυαλό. Ανακουφιζό­ταν λίγο, μόνο όταν χτυπούσε το κεφάλι του πάνω στα δοκάρια των τοίχων του σπιτιού του!

Μόλις έμαθε για τον θαυματουργό στυλίτη, ετοι­μάστηκε για το μακρύ ταξίδι και ξεκίνησε, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο των θηρίων και των ληστών, που παραμόνευαν εδώ κι εκεί μέσα στην απέραντη έρημο. Σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο ταξίδευε ό άρρωστος. Και όσο πλησίαζε, πράγμα παράδοξο, οι πόνοι του λιγόστευαν. Αντίθετα, όσο κι αν έτρωγε, οι προμήθειές του έμεναν απείραχτες!

Έφτασε επιτέλους στο στύλο του οσίου. Εκείνος, Αφοί πληροφορήθηκε το πρόβλημα του, ζήτησε να του φέρουν νερό από την κοντινή πηγή. Προσευχή­θηκε, το ευλόγησε και πρόσταξε τον άρρωστο να το πιει στο όνομα του Χριστού. Ύστερα, παίρνοντας από το ίδιο νερό, του ράντισε και το κεφάλι. Δεν χρειαζόταν τίποτ' άλλο. Ό λίγος πόνος που είχε απομείνει, εξαφανίστηκε κι αυτός. Ό άνθρωπος ευχαρί­στησε τον όσιο και δόξασε το Θεό. Ζήτησε, μάλιστα, και να βαπτιστεί. Λίγο αργότερα, φεύγοντας Χριστιανός πια, διαλαλούσε τα μεγαλεία του Κυρίου ως τη μακρινή πατρίδα του.

Ένα παρόμοιο μακρύ ταξίδι έκανε και μια ομάδα από τέσσερίς λεπρούς και τρεις δαιμονισμένους, που ξεκίνησαν από τα βάθη τής Ανατολής κι έκαναν δεκατρείς μήνες ώσπου να φτάσουν στον όσιο. Και εκείνοι, παρά τη μεγάλη απόσταση, ούτε μια φορά δεν έχασαν το δρόμο, μα ούτε κι οι τροφές ή το νερό τούς έλειψαν καθόλου.

Φτάνοντας κάτω απ' τον στύλο, διηγήθηκαν στον όσιο τα παθήματα τους και ζήτησαν τη βοήθεια του.

-Ό Θεός, αποκρίθηκε Εκείνος, που σου έδειξε το δρόμο να έρθετε ως εδώ, θα σάς δώσει και την υγεία σας.

Ζήτησε νερό, το ευλόγησε και τούς το έδωσε να πιουν και να ραντιστούν στο όνομα του Κυρίου. Μόλις το έκαναν, έγιναν και οι επτά καλά! Ύστερ' απ' αυτό, αρνήθηκαν τη λατρεία των ειδώλων, βαπτίστηκαν και έφυγαν δοξάζοντας το Θεό.


Κάποτε ήρθαν κάτω απ' το στύλο αντιπρόσωποι των κατοίκων τής οροσειράς του Λιβάνου και ανάστατοι είπαν στον όσιο: - Στον τόπο μας παρουσιάστηκαν κάτι αγρία θηρία, πρωτοφανέρωτα και άγνωστα, που κατασπαράζουν ανθρώπους και ζώα. Πολλές φορές μπαίνουν στα σπίτια, αρπάζουν τα παιδιά και τα καταβροχθίζουν μπροστά στα έντρομα μάτια των μανάδων τους. Ό φόβος και ό Θρήνος έχουν απλωθεί παντού.

-Μην παραξενεύεστε για τη συμφορά που σάς βρήκε, είπε ό άγιος. Είναι ή τιμωρία για τα έργα σας. Οι προγονοί σας εγκατέλειψαν τον αληθινό Θεό, τον πλάστη και ευεργέτη μας, και λάτρεψαν τα βουβά είδωλα. Κι εσείς επιμένετε στην πλάνη αυτή. Τα θηρία σάς ταλαιπωρούν με παραχώρηση του Κυρί­ου, που θέλει να σάς οδηγήσει στη μετάνοια και να σάς φέρει κοντά Του. Αν όμως δεν έχετε σκοπό να μετανοήσετε, άδικα ήρθατε ως εδώ. Να ζητήσετε τη βοήθεια των ειδώλων που προσκυνάτε!

Εκείνοι τότε έπεσαν στα γόνατα και άρχισαν να παρακαλούν με δάκρυα το στυλίτη:

-Λυπήσου μας! Μεσίτεψε για μάς στο Θεό! θα μετανοήσουμε!...

Μαζί τους ικέτευαν τον όσιο και άλλοι, που έτυχε να βρίσκονται εκεί, και τούς σπλαχνίστηκαν.

-Μόλις απαρνηθείτε την πλάνη σας, αποκρίθηκε πάνω απ' το στύλο του ό γέροντας και βαπτιστείτε στο όνομα του Χριστού, τότε θα παρακαλέσω τον Κύριο να σάς δείξει τη φιλανθρωπία Του.

Μ' ένα στόμα οί ειδωλολάτρες υποσχέθηκαν πώς, όταν θα γύριζαν στην πατρίδα τους, θα κατεδάφιζαν αμέσως τα Ιερά των ειδώλων και θα έριχναν στη φωτιά τα ξόανα.

Ό άγιος κατάλαβε πώς ή μεταστροφή τους ήταν αληθινή. Τούς έδωσε, λοιπόν, ένα κουτάκι με ευλογημένη σκόνη και τούς είπε:

-Να πάτε στο καλό! Μόλις φτάσετε στον τόπο σας, να περάσετε απ' όλα τα χωριά. Στην εμπασιά κάθε χωριού, να χώνετε στη γη τέσσερίς πέτρες. Και πάνω σε κάθε πέτρα να σχηματίζετε με τούτη τη σκόνη τρεις σταυρούς. Αν υπάρχουν εκεί Χριστιανοί ιερείς, φωνάξτε τους να σας βοηθήσουν και να τελέσουν νυχτερινές λειτουργίες. Τότε ό Θεός θα κάνει το θαύμα Του. Κανένας άνθρωπος δεν θα χαθεί πια από τα θηρία.

Επιστρέφοντας στη χώρα τους οι ειδωλολάτρες διαπίστωσαν ότι, από την ώρα που ό Συμεών είχε προσευχηθεί γι' αυτούς, όλα τα θηρία είχαν φύγει από τα χωριά και αποτραβηχτεί στα δάση. Όταν, λοιπόν, έκαναν ό,τι τούς συμβούλεψε ό όσιος, είδαν τα θηρία να τρέχουν και να έρχονται γύρω από τις πέτρες, ουρλιάζοντας απαίσια. Πολλά έπεφταν και ψοφούσαν επιτόπου. Αλλά έφευγαν αλαφιασμένα και χάνονταν. Σε δέκα μέρες δεν είχε απομείνει κανένα.

Πήραν τρία τομάρια από τα ψόφια θηρία και τα έφεραν στον όσιο. Και αφού του διηγήθηκαν το θαύμα, βαπτίστηκαν όλοι κι έγιναν Χριστιανοί. Μια βδομάδα έμειναν εκεί, ακούγοντας τις σοφές διδαχές του πνευματοφόρου στυλίτη, και μετά έφυγαν χαρούμενοι για την πατρίδα τους, δοξάζοντας το Θεό.

Αλλά σταματάμε εδώ τη διήγηση, γιατί τα μεγάλα και θαυμαστά έργα του οσίου Συμεών δεν έχουν τέλος. όπως σημειώνει ωραιότατα ό Σύρος βιογράφος του, «ποιο στόμα θ' αποτολμούσε να διηγηθεί ή ποιο χέρι θα μπορούσε να γράψει ή ποιο σοφό μυαλό θα μπορούσε να υπολογίσει τις αναρίθμητες ευεργεσίες που έκανε ό Θεός στον κόσμο μέσω του αγίου; Πόσους ανθρώπους, που ήταν μακριά από τον Κύριο, έφερε κοντά Του; Πόσοι πλανεμένοι γύρισαν με τη διδαχή του από την άγνοια στην αληθινή γνώση; Πόσες χιλιάδες και μυριάδες "αλλότριων", χάρη στο κήρυγμα του, έγιναν μέλη τής Εκκλησίας και υποτάχθηκαν στο Χριστό; Ποιος μπορεί να λογαριάσει τις τόσες και τόσες χιλιάδες αγρίων, που, βλέποντας και ακούγοντας τον, με χαρά εγκολπώθηκαν τη χριστιανική πίστη και έγιναν υπηρέτες τής αλήθειας; Γιατί ή φήμη των ευεργεσιών, που έκανε ό Κύριος με τα χέρια του οσίου, ταξίδεψε απ' τη μιαν άκρη του κόσμου ως την άλλη.

Κι έτσι εκπληρώθηκε το γραφικό: "Εις πάσαν την γην εξήλθεν ό φθόγγοί αυτών και εις τα πέρατα τής οικουμένης τα ρήματα αυτών "(Ψαλμ. 18:5)».



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Βίοι Αγίων

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Πέμ Αύγ 23, 2012 9:05 am

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Εορτάζοντες την 1ην του μηνός Σεπτεμβρίου
ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ (δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους).

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ό Στυλίτης

Η ΟΣΙΑ ΜΑΡΘΑ

Η ΟΣΙΑ ΕΥΑΝΘΙΑ

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ γιος του Ναυή

ΟΙ ΑΓΙΕΣ 40 ΠΑΡΘΕΝΕΣ & ΑΣΚΗΤΡΙΕΣ:ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΗ, ΚΑΛΛΙΡΟΗ, ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ, ΠΗΝΕΛΟΠΗ, ΚΛΕΙΩ , ΘΑΛΕΙΑ, ΜΑΡΙΑΝΘΗ, ΕΥΤΕΡΠΗ, ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ, ΟΥΡΑΝΙΑ, ΚΛΕΟΝΙΚΗ, ΣΑΠΦΩ, ΕΡΑΤΩ, ΠΟΛΥΜΝΙΑ, ΔΩΔΩΝΗ, ΑΘΗΝΑ, ΤΡΩΑΔΑ, ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, ΚΟΡΑΛΙΑ, ΚΑΛΛΙΣΤΗ, ΘΕΟΝΟΗ, ΘΕΑΝΩ, ΑΣΠΑΣΙΑ, ΠΟΛΥΝΙΚΗ, ΔΙΟΝΗ, ΘΕΟΦΑΝΗ, ΕΡΑΣΜΙΑ, ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, ΑΝΤΙΓΟΝΗ, ΠΑΝΔΩΡΑ, ΧΑΙΔΩ, ΛΑΜΠΡΩ, ΜΟΣΧΩ, ΑΡΗΒΟΪΑ, ΘΕΟΝΥΜΦΗ, ΑΚΡΙΒΗ, ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ, ΕΛΠΙΝΙΚΗ και ΑΜΜΟΥΝ ό διδάσκαλος αυτών.

ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΜΙΑΣΗΝΩΝ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΟΔΟΣ, ΚΑΛΛΙΣΤΗ, ΑΓΑΘΟΚΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ ό νέος πού ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ πού άσκήτευσε στην Κρήτη

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ ό Νεομάρτυρας πού μαρτύρησε στην Κων/πολη

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ, ό Λέσβιος, Στυλίτης

[Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ό εν ’γυιά]


Εορτάζοντες την 2ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΜAMΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Νηστευτής, Πατριάρχης Κων/πολης

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΜΗΔΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ (ή Θεόδοτος ή Θεόδωρος)

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΑΝΙΠΠΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΑΓΑΠΗ

ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΕΛΕΑΖΑΡ & ΦΙΝΕΕΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΕΙΘΑΛΑΣ & ΑΜΜΩΝ (ή ’μμούν)

Εορτάζοντες την 3ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Νικομήδειας

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ συνασκητής του Μεγάλου Ευθυμίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΖΗΝΩΝ

Η ΑΓΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΧΟΝΤΙΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ό Νέος "εν τοις ’γίοις ’ποστόλοις".

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΙΩΝ Ιερομάρτυρας επίσκοπος 'Αλεξανδρείας

Η ΟΣΙΑ ΦΟΙΒΗ ή διακόνισσα

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ό Νεομάρτυρας από τη Λευκωσία

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΑΙΓΙΝΗΣ (1953)

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΡΩΣΤΩΦ (Ρώσος)

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΤΟΥ ΟΥΓΓΛΙΣ, Ιερεύς (Ρώσος)


Εορτάζοντες την 4ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΒΥΛΑΣ Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Αντιοχείας και τα Τρία Παιδιά πού μαρτύρησαν μαζί μ' αυτόν ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΔΟΝΑΤΟΣ και ΦΑΥΣΤΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΕΓΟΥΡΟΣ, ΣΕΚΕΝΔΙΝΟΣ, ΣΕΚΕΝΔΟΣ και ή μητέρα τους ΙΕΡΟΣΑΛΗΜ, οι εν Βεροία μάρτυρες.

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΒΥΛΑΣ διδάσκαλος στη Νικομήδεια και οι 84 Μαθητές του

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΚΑΙ ΘΕΟΠΤΗΣ ΜΩΫΣΗΣ

Η ΑΓΙΑ ΕΡΜΙΟΝΗ κόρη του αποστόλου Φιλίππου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΤΙΜΟΣ (ή Τιμόθεος) και ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΩΝΙΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΧΑΡΙΤΙΝΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΡΒΗΛΟΣ (ή Ζάρβηλος)

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΕΝΤΥΡΙΩΝ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΑΜΜΙΑΝΟΣ, ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ και ΩΚΕΑΝΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΑΘΟΥΗΛ & ΒΕΒΑΙΑ

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ό νέος ασκητής από την Κεφαλονιά

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 3608 (κατ' άλλους 3628) ΜΑΡΤΥΡΕΣ πού μαρτύρησαν στη Νικομήδεια

Εύρεσις λειψάνου του νεομάρτυρος Θεοδώρου, του Μυτιληναίου (1967)



Εορτάζοντες την 5ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ και ή σύζυγος του ΕΛΙΣΑΒΕΤ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΔΑΙΟΣ Επίσκοπος

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΕΔΙΜΝΟΣ, ΟΥΡΒΑΝΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ και 80 Ιερείς και Διάκονοι

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Ό Απόστολος "ό εν τω Αθηρά".

Η ΑΓΙΑ ΡΑΪΣ(ή Ήραίς)

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ALTO (Σκωτσέζος)

Εορτάζοντες την 6ην του μηνός Σεπτεμβρίου

ΘΑΥΜΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΙΣ ΧΩΝΑΙΣ (ή Κολασσαϊς)

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΔΟΞΙΟΣ, ΡΩΜΥΛΟΣ, ΖΗΝΩΝ, ΜΑΚΑΡΙΟΣ 11.000 Μάρτυρες και 1104 Στρατιώτες Μάρτυρες

Η ΑΓΙΑ ΚΑΛΟΔΟΤΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΥΣΤΟΣ ό Πρεσβύτερος

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ και ΑΝΔΡΕΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΒΟΣ ό Οσιομάρτυρας

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ και ΑΝΔΡΕΑΣ (κατ' άλλους Ανδρόνικος)

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΑΝΔΡΟΠΕΛΑΓΙΑ και ΘΕΚΛΑ

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ ό ναύκληρος

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ό δημότης

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΡΑΠΑΒΩΝ ό βουλευτής

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Εορτάζοντες την 7ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΩΝ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΟΔΟΣ & ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΣ οι Απόστολοι

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΨΥΧΙΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ηγούμενος της Μονής του Σωτήρος της επικαλούμενης του Βαθέος Ρύακος

Ο ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ από την επαρχία Λυκαόνων

Η ΟΣΙΑ ΚΑΣΙΑΝΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Θαυματουργός Αρχιεπίσκοπος Νοβογορδίας (Ρώσος)

Προεόρτια (Παραμονή) της Γέννησης της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας

Εορτάζοντες την 8ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΡΟΥΦΟΣ & ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΒΗΡΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΣ

ΔΙΗΓΗΣΗ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ πολύ ωφέλιμη

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ό Νεομάρτυρας πού μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ επίσκοπος ’χταλείας της Ιβηρίας

Εορτάζοντες την 9ην του μηνός Σεπτεμβρίου

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΘΕΟΠΑΤΟΡΩΝ ΙΩΑΚΕΙΜ & ΑΝΝΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΒΗΡΙΑΝΟΣ ό Μεγαλομάρτυρας

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ό Ομολογητής

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ Γ΄ ΑΓΙΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ό θαυματουργός ό εν Βελόνη (Ρώσος)

Ο ΑΓΙΟΣ KIARAN (Ιρλανδός)

Εορτάζοντες την 10ην του μηνός Σεπτεμβρίου

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΜΗΝΟΔΩΡΑ, ΜΗΤΡΟΔΩΡΑ & ΝΥΜΦΟΔΩΡΑ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΥΨΑΒΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ επίσκοπος Νικαιας

Η ΑΓΙΑ ΠΟΥΛΧΕΡΙΑ ή βασίλισσα

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΕΛΛΗΣ, ΛΟΥΚΑΣ & ΚΛΗΜΗΣ οι Απόστολοι

Η ΑΓΙΑ ΙΑ

Η ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ "ή παις"

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΣΕΠΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


Εορτάζοντες την 11ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΟΣΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ από την Αλεξάνδρεια

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΣ ό μάγειρας

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ΔΙΟΜΗΔΗΣ & ΔΙΔΥΜΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΙΑΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΕΥΑΝΘΙΑ ή σύζυγος του και ΔΗΜΗΤΡΙΑΝΟΣ ό γιος τους

Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ της Βαστάς Πελοποννήσου

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΥ

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Εορτάζοντες την 12ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ Ιερομάρτυρας

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΥΡΝΟΥΤΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Ικονίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Αλεξανδρείας

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ πρεσβύτερος 'Αγκύρας από τη Γαλατία.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΣ, ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ & ΤΑΤΙΑΝΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ό Θάσιος

Ο ΑΓΙΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ "ό εν τη ’τρώα"

Μνήμη αφωνίας και όρασης του Ζαχαρία

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΘΝΟΪΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΣΧΟΝΗΣΙΩΝ (1922)

ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΚΟΝΙΟΥ (1911-1923)

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΔΩΝΙΩΝ (22 Ιουλίου 1908 - 3 'Οκτωβρίου 1922)

ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΖΗΛΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ALBEUS (Ιρλανδός)

Εορτάζοντες την 13ην του μηνός Σεπτεμβρίου

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ό Εκατόνταρχος

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΡΑΤΩΝ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΛΕΟΝΤΙΟΣ, ΣΕΡΑΠΙΩΝ, ΓΟΡΔΙΑΝΟΣ, ΣΕΛΕΥΚΟΣ, ΜΑΚΡΟΒΙΟΣ, ΟΥΑΛΕΡΙΟΣ (ή Ούαλεριανός), ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΖΩΤΙΚΟΣ και ΗΛΕΙ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ "ό εν τρ ’τρώα" (κατ' άλλους "ό εν τη ’γρέα")

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ό Νέος

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΟΣ ό Πηγάς

ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ (ΠΑΡΑΜΟΝΗ) ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Εορτάζοντες την 14ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (Νηστεία εκ πάντων)

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ ΠΛΑΚΙΛΛΑΣ συζύγου του ευσεβέστατου βασιλιά Θεοδοσίου του Μεγάλου

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΤ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΠΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΚΛΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ το νήπιο

Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ό Νέος

Εορτάζοντες την 15ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ ό Γότθος

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ό μίμος

Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ό Πρεσβύτερος και θαυματουργός

Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ επισκόπου Μελιτινής

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΔΥΟ ΚΟΡΕΣ

Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ό Α' και ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ό Β' Αρχιεπίσκοποι Λαρίσης (1490-1541)

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ κτίτωρ Ιεράς Μονής 'Αγίας Τριάδος Σουρβίας

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Νεομάρτυρας από την Κρήτη.

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ επίσκοπος Χυτρών Κύπρου

Εορτάζοντες την 16ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ή Μεγαλομάρτυς

Η ΑΓΙΑ ΜΕΛΙΤΙΝΗ

Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ (Τσέχα μάρτυς)

Ο ΟΣΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ ό εν Αιγύπτω Ερημίτης (+ 4ος αϊ.)·

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ Μητροπολίτης Κιέβου, Ρώσος (+ 1406).

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΝΙΑΝ (Βρετανός)

Η ΑΓΙΑ EDITHA (Αγγλίδα).

Εορτάζοντες την 17ην του μηνός Σεπτεμβρίου

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΣΟΦΙΑ, ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙΔΑ και ΑΓΑΠΗ

Η ΑΓΙΑ ΑΓΑΘΟΚΛΕΙΑ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΞΙΜΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΟΣ και ΑΣΚΛΗΠΙΟΔΟΤΗ

Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ ή χήρα και ΓΕΜΙΝΙΑΝΟΣ ό γιος της

Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΤΗ "της εν Νίκαια"

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΠΑΝΤΟΛΕΩΝ και ή συνοδεία τους

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΗΛΕΑΣ και ΝΕΙΛΟΣ Ιερομάρτυρες και Επίσκοποι

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΜΟΥΘΙΟΣ και ΗΛΙΑΣ οι ένδοξοι

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 100 ΜΑΡΤΥΡΕΣ οι Αιγύπτιοι

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 50 ΜΑΡΤΥΡΕΣ από την Παλαιστίνη

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ και ΜΥΡΩΝ επίσκοποι Ταμάσου της Κύπρου

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ό θαυματουργός "ό εν Κύπρω".

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΞΙΦΙΟΣ

Εορτάζοντες την 18ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΕΥΜΕΝΙΟΣ ό θαυματουργός, επίσκοπος Γορτύνης

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Η ΑΓΙΑ ΑΡΙΑΔΝΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΣΤΩΡ

Ο ΟΣΙΟΣ ΡΩΜΥΛΟΣ

Εορτάζοντες την 19ην του μηνός Σεπτεμβρίου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΟΦΙΜΟΣ, ΣΑΒΒΑΤΙΟΣ ΚΑΙ ΔΟΡΥΜΕΔΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ THEOTHORE (’γγλος)

Εορτάζοντες την 20ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ και ή συνοδεία του, ΘΕΟΠΙΣΤΗ ή σύζυγος του, ΑΓΑΠΙΟΣ και ΘΕΟΠΙΣΤΟΣ τα παιδιά του

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΥΠΑΤΙΟΣ ό Επίσκοπος και ΑΝΔΡΕΑΣ ό Πρεσβύτερος, οι Ομολογητές

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ Πάπας Ρώμης

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ό σοφότατος, ΕΥΠΡΕΠΙΟΣ, ΔΥΟ (2) ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΙ και ΘΕΟΔΩΡΟΣ οι μαθητές του.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΡΤΕΡΜΙΔΩΡΟΣ και ΘΑΛΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ επίσκοπος Κύπρου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Αιγύπτιος και οι 40 Μάρτυρες

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Θεοφόρος από την Κρήτη.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ό Κατάφλωρος Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ ό νέος οσιομάρτυρας, από την Κρήτη.

Εορτάζοντες την 21ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΔΡΑΤΟΣ ό Απόστολος "ό εν Μαγνησία"

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΝΑΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΝΑΣ ό Σαβαΐτης

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΣΕΒΙΟΣ, ΝΕΣΤΑΒΟΣ & ΖΗΝΩΝ τα αδέλφια ΝΕΣΤΩΡ και ΒΟΥΣΙΡΙΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΣΑΑΚΙΟΣ (ή ’κάκιος) επίσκοπος Κύπρου

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΙΣΚΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΞΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Η ΑΓΙΑ ΒΑΣΣΑ

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Μητροπολίτης Ροστοβίας (Ρώσος).

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Εορτάζοντες την 22ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΩΚΑΣ Ιερομάρτυρας ό Θαυματουργός

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΩΚΑΣ ό κηπουρός

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΣΑΑΚ και ΜΑΡΤΙΝΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ό Ζωγραφίτης

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ζωγραφίτες

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ του Σάρωφ - Ντιβίγιεβο (Ρωσίδα)

Εορτάζοντες την 23ην του μηνός Σεπτεμβρίου

ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΗ ΙΩΑΝΝΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ με τα δύο παιδιά του ΠΕΤΡΟ και ΑΝΤΩΝΙΟ (ή ’ντωνίνο)

Η ΑΓΙΑ ΡΑΪΣ ή παρθένος

ΟΙ ΟΣΙΕΣ ΞΑΝΘΙΠΠΗ & ΠΟΛΥΞΕΝΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ό παντοπώλης, Νεομάρτυρας από το Καρπενήσι

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Νεομάρτυρας "εκ Μουσουλμάνων".

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Μητροπολίτης ’ργους, εθνοϊερομάρτυρας

Ο ΑΓΙΟΣ ADAMNAN (Σκωτσέζος)

Εορτάζοντες την 24ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΑΓΙΑ ΘΕΚΛΑ ή Ισαπόστολος

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΠΡΙΣ

ΜΝΗΜΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ της Μυρτιδιώτισσας

Η ΑΓΙΑ ΠΕΡΣΗ (ή Περσίδα)

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ ό Αγιορείτης

Εορτάζοντες την 25ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΟΣΙΑ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ Θυγατέρα Παφνουτίου του Αιγυπτίου.

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ

Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ ό αναχωρητής και οι συν αυτώ 546 μαρτυρήσαντες.

ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΥΛΟΣ, ΤΑΤΤΗ και τα παιδιά τους ΣΑΒΙΝΙΑΝΟΣ, ΜΑΞΙΜΟΣ, ΡΟΥΦΟΣ και ΕΥΓΕΝΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΥΖΑΤΗΝΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΠΟΣ ό θαυματουργός (Ρώσος)

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ 'Αρχιεπίσκοπος Εφέσου

Εορτάζοντες την 26ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΠΕΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕΣ & ΜΟΝΑΣΤΡΙΕΣ ΘΕΚΛΑ, ΜΑΡΙΑΜΝΗ, ΜΑΡΘΑ, ΜΑΡΙΑ & ΕΝΝΑΘΑ

Η ΑΓΙΑ ΧΗΡΑ

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΓΕΔΕΩΝ

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ

Εορτάζοντες την 27ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ και οι μαζί μ' αυτόν μαρτυρήσαντες 49 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Η ΑΓΙΑ ΕΠΙΧΑΡΙΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ηγούμενος της Μονής Σωτήρος Χριστού της επιλεγόμενης του Βαθέος Ρύακος.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ, ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ & ΖΗΝΩΝ οι Απόστολοι

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΙΛΗΜΩΝ ό Επίσκοπος και ΦΟΥΡΤΟΥΝΙΑΝΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΓΑΪΑΝΗ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 15 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Η ΑΓΙΑ ΑΚΥΛΙΝΑ

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΑΒΒΑΤΙΟΣ " Ό εν Σολοβέτσκη" (Ρώσος)

ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΦΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΟΥ

Εορτάζοντες την 28ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ ό Ομολογητής

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΒΑΡΟΥΧ ό Δίκαιος

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ ό ποιμένας, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΑΛΦΕΙΟΣ και ΖΩΣΙΜΟΣ τα αδέλφια, ΝΙΚΩΝ, ΝΕΩΝ, ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ και λοιπές ΠΑΡΘΕΝΕΣ και ΠΑΙΔΙΑ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ό Ρωμαίος και ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και οι μαζί μ' αυτόν μαρτυρήσαντες 30 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ό Μοναχός, πού ασκήτευσε στην Κύπρο

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΕΙΡΗΝΗ & ΣΟΦΙΑ

Εύρεσις Ιερών Λειψάνων οσίου Νεοφύτου του εν Κύπρω Εγκλείστου (14ος αϊ.)

Εορτάζοντες την 29ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ό Αναχωρητής

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 150 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΥΦΩΝ, ΤΡΟΦΙΜΟΣ και ΔΟΡΥΜΕΔΩΝ

Η ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΩΝΙΑ

Η ΑΓΙΑ ΓΟΥΔΕΛΙΑ (ή Γοβδελία)

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΓΟΒΔΕΛΑΑΣ, ΔΑΔΑΣ, ΚΑΣΔΟΟΣ & ΚΑΣΔΟΑ

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΛΑΧΙΑΣ ό Νέος Οσιομάρτυρας, από τη Ρόδο.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ "Οι έν Στροφάσιν αναιρεθέντες" το 1530.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ εν τω Βραχωρίω Αγρινίου (+ 1786)

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Ζαντόσκ (Ρώσος)

Εορτάζοντες την 30ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ό Ιερομάρτυρας επίσκοπος της Μεγάλης Αρμενίας

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΡΙΨΙΜΙΑ (ή Ριψίμη), ΓΑΪΑΝΗ και άλλες 32 ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 70 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΟΙ ΔΥΟ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΔΟΝΙΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 1.000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ "ό εν τω ποταμώ Πεσόμα" και ό ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ πρώτος Μητροπολίτης Κιεβίας και πάσης Ρωσίας ό θαυματουργός (Ρώσοι)

Ο ΑΓΙΟΣ HONORIUS (Άγγλος)




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 3 και 0 επισκέπτες

cron