Φαντάζομαι για όλους εσάς εδώ το ερώτημα του θέματος είναι περιττό. Προσωπικά η πίστη μου τρεμοπαίζει κι είναι έτοιμη να σβήσει και έχει έρθει ο υπαρξιακός τρόμος, του θανάτου. Δυστυχώς δεν νομίζω ότι μπορώ να βιώσω το κάτι παραπάνω απ' τις τέσσερις διαστάσεις του υλικού μας κόσμου.
Γνωρίζετε ανθρώπους, μοναχούς, (όπως έλεγαν για τον Παΐσιο πχ) που να μπορούν να μου μεταδώσουν με τον τρόπο τους αυτήν την υπερβατική αύρα; Πραγματικά η ζωή γίνεται δυσβάσταχτη και χωρίς νόημα αν θεωρήσεις ότι είμαστε μόνο φθαρτή σάρκα, απίστευτα μικρή στο χώρο και το χρόνο. Και δυστυχώς είμαι σ' αυτή τη λούμπα. Όποιος μπορεί να βοηθήσει καλοδεχούμενος, ευχαριστώ.
Ποτέ μου δεν έχω ζητήσει τίποτα από κανέναν, ευτυχώς είναι όλα καλά γύρω μου. Και μες την ύβρη μου αυτή, να νιώθω ότι δεν έχω ανάγκη κανέναν και να μην φοβάμαι κάτι, να πώς ήρθαν τα πάνω κάτω και τώρα δεν ζω καν εξαιτίας της υπαρξιακής αγωνίας.