Γιατί να φτιάξει ένα άπειρο σύμπαν ο Θεός;

[Athanasios]

Γιατί να είμαστε οι μόνοι σε ένα άπειρο σύμπαν ρωτάνε πολλοί;
Γιατί έφτιαξε ο Θεός ένα άπειρο σύμπαν. Για να κατοικούνε μόνο στην γη άνθρωποί;
Άρα πρεπει να δεχτουμε την ύπαρξη εξωγηινης ζωης. Eίναι έτσι όμως;
Ας πούμε όμως ότι σαν Θεός έφτιαχνε μόνο την γη με την ατμοσφαιρά της άντε και έναν ήλιο να μας φωτίζει, αυτά που εμεις θεωρούμε απαραιτητα για να κατανοήσουμε τον Θεό.
Θα τον κατανοουσαμε όμως; Εγω πολύ αμφιβάλλω.
Κατά πρώτον θα βλέπαμε όλο τον κτιστό κόσμο. Θα ξέραμε τα όροια του.
Θα ξέραμε κυρίως στις μέρες μας ότι μπορούμε ο καθένας να τον εξερευνήσει να τον χαρτογραφήση, ακομα και να τον καταστρέψει. (αυτό ηδη το εχουμε κανει).
Ο κοσμος τοτε θα μας φαινοταν μικρος καθως και ο Θεος που τον εφτιαξε.
Εδώ τωρα βλεπουμε το απειρο του συμπαντος και λεμε ότι δεν υπαρχει Θεος. Φανταστειτε τι θα λεγαμε τοτε.
Εν τοιαυτη περιπτωση ο ανθρωπος που δεν θελει να πιστεψει δεν προκειται ποτε να πιστεψει.
Σκεφτομαι τωρα τι θα ηταν πιο λογικο να δημιουργουσε ενας Θεος;
Ενας άπειρος Θεος πιστευω ότι θα εφτιαχνε ένα απειρο συμπαν. Το δημιουργημα θα επρεπε να είναι αντιστοιχο του δημιουργου.
Ο ανθρωπος παλι με την σειρα του είναι σε σχεση με τον δημιουργο του μηδαμινος και ασημαντος, και γι΄ αυτό πιστευω ότι τον τοποθετησε δικαια σε αυτό ακριβως που του αντιστοιχει.
Η αγαπη όμως του Θεου είναι για τον ανθρωπο απειρη.
Ο Θεος επιθυμει μεσα από απειρη επισης αγαπη να μοιραστει με τον ανθρωπο ολο αυτό το απειρο δημιουργημα του. Θελει κάνοντας τον ανθρωπο κατά χαριν Θεο να μοιραστει μαζι του ολη του την δημιουργια.

[stratis]

Δίνεις μια ενδιαφέρουσα πνευματική ερμηνεία στο ζήτημα, με την οποία θα συμφωνήσω στα περισσότερα πλην ενός που κρατώ μια επιφύλαξη:

Ο ανθρωπος παλι με την σειρα του είναι σε σχεση με τον δημιουργο του μηδαμινος και ασημαντος, και γι΄ αυτό πιστευω ότι τον τοποθετησε δικαια σε αυτό ακριβως που του αντιστοιχει.

Ο άνθρωπος σίγουρα σε σχέση με το Θεό είναι μηδαμινός και ασήμαντος όμως ο Θεός δε νομίζω ότι το βλέπει έτσι. Πώς βλέπει ως μηδαμινό και τοποθετεί κάποιον κάπου υπό το πρίσμα αυτό όταν τον έπλασε κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσιν; Επίσης ο Θεός δημιούργησε αλλά στον Αδάμ έδωσε την εξουσία να ονοματίσει. Ο Θεός μπορούμε να πούμε ότι όταν δημιουργούσε τον άνθρωπο έβαλε όλο του το μεράκι και τόσο αγαπά το δημιούργημά Του που σταυρώθηκε για αυτό.

Ίσως όμως η ουσία της θέσης αυτής να με βρίσκει σύμφωνο αλλά απλά να είναι θέμα διατύπωσης.

[Athanasios]

Oπως πολυ σωστα λες Στρατη κατ΄εικόνα και ομοιώση.
Με το κατ΄ομοιώση ο άνθρωπος μπήκε στην διαδικασία και την προσπάθεια του πνευματικού αγώνα (δεν ξέρω αν το εκφράζω σωστά) να μοιάσει όλο και περισσότερο με τον πλάστη του.

Πράγματι σε σχέση με το Θέο ο ανθρωπος πλάστηκε ασήμαντος έχει όμως την δυνατότητα με το καθ΄ομοιώση και την απέραντη αγάπη και το σχέδιου του Θέου να γίνει κατά χάριν θεός.

[Νίκος]

Φίλε Θανάση συμφωνώ σ' όσα λες για το άπειρο του σύμπαντος, θα μπορούσα να προσθέσω και την άπειρη αρμονία της κτίσης μέχρι την παραμικρή της λεπτομέρεια, που δείχνει τη φροντίδα με την οποία τη δημιούργησε ο Κύριος, από αγάπη για τον άνθρωπο. Θα ήθελα όμως να σχολιάσω αυτό το σημείο:

Γιατί έφτιαξε ο Θεός ένα άπειρο σύμπαν. Για να κατοικούνε μόνο στην γη άνθρωποί;
Άρα πρεπει να δεχτουμε την ύπαρξη εξωγηινης ζωης.

Θεολογικά δεν είναι πιθανή η ύπαρξη εξωγίηνης ζωής. Οι Πατέρες λένε ότι ο Θεός έφτιαξε όλη την κτίση από αγάπη για το ανθρώπινο γένος και μόνο γι αυτό.

Βεβαίως ο ίδιος ο Θεός δεν έχει μιλήσει ποτέ γι αυτό, επομένως η ύπαρξη άλλων έμψυχων πλασμάτων μακριά από τη Γη δεν θ' ανέτρεπε ουσιαστικά τη Θεολογία μας, απλά θα τροποποιούσε τον τρόπο, που βλέπουμε τον κόσμο, όχι όμως και τη Βασιλεία των Ουρανών.

Νομίζω ότι έχουμε αρκετή εργασία να κάνουμε στο μικρόκοσμο του εσωτερικού μας κόσμου, για ν' αγχονώμαστε για την απειροσύνη του έξω κόσμου και την πιθανότητα ύπαρξης άλλων έμψυχων πλασμάτων.

Δόξα τω Θεώ για όσα δημιούργησε με τόση αγάπη για μας, για όσα γνωρίζουμε και για όσα πιθανόν δεν γνωρίζουμε.