Μοναχισμός

Θεολογικοί, φιλοσοφικοί και διάφοροι άλλοι προβληματισμοί, πάντοτε όμως με Ορθόδοξο υπόβαθρο.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Χρήστος1978
Δημοσιεύσεις: 25
Εγγραφή: Τετ Απρ 19, 2017 10:33 am

Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Χρήστος1978 » Πέμ Μάιος 18, 2017 12:29 pm

Καθώς συζητούσα σήμερα με τον πνευματικό μου, του έθεσα τον εξής προβληματισμό:
Κάποιος χριστιανός ορθόδοξος -αλλά μόνο "στα χαρτιά" χριστιανός- φτάνει στην ηλικία των 35 ετών και δεν έχει παντρευτεί ποτέ του. Στα 35 του και βλέποντας το κενό στη ζωή του, αποφασίζει να γίνει συνειδητός χριστιανός αλλά παράλληλα να παραμείνει εγκρατής, για όλο το υπόλοιπο της ζωής του, μιμούμενος έτσι τον Χριστό. Μετά όμως από ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα αποχής από κάθε τι σεξουαλικό, πέφτει σε σαρκική αμαρτία. Αυτός ο άνθρωπος τώρα θα πρέπει να παντρευτεί ή όχι, σε περίπτωση που συνεχίζει να επιθυμεί, να παραμείνει άγαμος; Το ότι είχε αυτή την πτώση, δεν τον αναγκάζει, σύμφωνα με τα γραφόμενα της Καινής Διαθήκης, να μπει στον μονόδρομο που οδηγεί στον γάμο;
Ο πνευματικός μου είπε ότι πάρα πολλοί μοναχοί κατά καιρούς, πέφτουν σε σαρκικά αμαρτήματα πλην όμως εφόσον υπάρχει ειλικρινής μετάνοια από μεριά τους, τότε όχι, δεν είναι απαραίτητο να παντρευτούν αλλά συνεχίζουν κανονικά τον αγώνα τους μέσα στο μοναστήρι.

Παρακαλώ, αν αυτό που έκανα τώρα θεωρείται ιεροκατηγορία ή κατάκριση ή κάποια άλλη αμαρτία, μην απαντήσετε στο ερώτημά μου.

Ευχαριστώ



Άβαταρ μέλους
Anastasios68
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3831
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 26, 2012 10:31 am
Τοποθεσία: Πεύκη
Επικοινωνία:

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Anastasios68 » Πέμ Μάιος 18, 2017 1:24 pm

Προσωπικά, δεν νομίζω πως έκανες κάποιο λάθος ερώτημα. Ο πνευματικός σου νομίζω ότι σου έδωσε μία πολύ σωστή απάντηση. Η επιλογή ή όχι της αγαμίας είναι προσωπική του καθενός και δεν επιβάλλεται. Όταν κάποιος πάρει αυτή την απόφαση δεν σημαίνει αυτό ότι θα παραμείνει στέρεος σε αυτή de facto. Οι πτώσεις είναι αναμενόμενες πολλές φορές. Το ίδιο όμως είναι και οι ανυψώσεις, ιδιαίτερα μετά από κάθε πτώση.


«ὃς δ' ἂν εἲπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, ῥακά, ἒνοχος ἒσται τῷ συνεδρίῳ»
Κατά Ματθαῖον, Κεφ. 5, 22

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Μάιος 18, 2017 1:27 pm

Η απάντηση στο ερώτημά σου δεν είναι μονοσήμαντη, επειδή όλα αυτά είναι ένα σενάριο και οι άνθρωποι δεν είναι σενάρια αλλά πρόσωπα. Κάθε άνθρωπος ζει τη ζωή του όπως νομίζει, επειδή ο Θεός μας έδωσε την ελευθερία να το κάνουμε. Όταν κάποιος αποφασίσει να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και αποκτήσει Πνευματικό για να τον βοηθά και να τον καθοδηγεί στην πνευματική του προσπάθεια, εξομολογείται ότι έχει κάνει μέχρι τότε και ξεκινά την προσπάθειά του. Αυτό δεν τον καθιστά αυτόματα αναμάρτητο. Κάθε άλλο μάλιστα, επειδή από κει και πέρα αρχίζουν και οι "τρικλοποδιές" του εχθρού του ανθρώπου, που μέχρι τότε τον θεωρούσε δικό του.

Ένας άνθρωπος που ζει χρόνια μέσα στην αμαρτία, έχει κατά πάσα πιθανότητα εγκατεστημένα πάθη, τα οποία τον οδηγούν να επαναλάβει τις αμαρτίες που έχουν σχέση μ' αυτά. Η απαλλαγή από τα πάθη γίνεται μόνο με τη βοήθεια του Θεού (βλ. Ματθ. ιθ΄ 24-26), όταν Εκείνος κρίνει, ότι ο άνθρωπος είναι έτοιμος γι αυτό. Μέχρι τότε ο άνθρωπος το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πέφτει και να ξανασηκώνεται, δηλαδή να αμαρτάνει (παρά την προσπάθειά του να το αποφύγει), να μετανοεί και να εξομολογείται.

Ένας άγαμος που θέλει να ζήσει κατά το θέλημα του Θεού είναι μάλλον αναγκαίο να γίνει μοναχός. Πριν όμως το αποφασίσει, καλά θα είναι να βεβαιωθεί, ότι έχει την κλίση γι αυτό, επειδή, όπως είπε ο Χριστός: "10 λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί αυτού· Ει ούτως εστίν η αιτία τού ανθρώπου μετά της γυναικός, ου συμφέρει γαμήσαι. 11 ο δε είπεν αυτοίς· Ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ' οίς δέδοται· 12 εισί γάρ ευνούχοι οίτινες εκ κοιλίας μητρός εγεννήθησαν ούτω· και εισίν ευνούχοι οίτινες ευνουχίσθησαν υπό των ανθρώπων, και εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς διά την βασιλείαν των ουρανών. ο δυνάμενος χωρείν χωρείτω." (Ματθ. ιθ' 10-12) Και ο Απόστολος Παύλος λέει: "1 Περί δε ών εγράψατέ μοι, καλόν ανθρώπω γυναικός μη άπτεσθαι· 2 διά δε τας πορνείας έκαστος την εαυτού γυναίκα εχέτω, και εκάστη τον ίδιον άνδρα εχέτω. 3 τή γυναικί ο ανήρ την οφειλομένην εύνοιαν αποδιδότω, ομοίως δε και η γυνή τώ ανδρί. 4 η γυνή τού ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλ' ο ανήρ· ομοίως δε και ο ανήρ τού ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλ' η γυνή. 5 μη αποστερείτε αλλήλους, ει μη τι αν εκ συμφώνου προς καιρόν, ίνα σχολάζητε τή νηστεία και τή προσευχή και πάλιν επί το αυτό συνέρχησθε, ίνα μη πειράζη υμάς ο σατανάς διά την ακρασίαν υμών. 6 τούτο δε λέγω κατά συγγνώμην, ου κατ' επιταγήν. 7 θέλω γάρ πάντας ανθρώπους είναι ως και εμαυτόν· αλλ' έκαστος ίδιον χάρισμα έχει εκ Θεού, ός μέν ούτως, ός δε ούτως. 8 Λέγω δε τοίς αγάμοις και ταίς χήραις, καλόν αυτοίς εστιν εάν μείνωσιν ως καγώ. 9 ει δε ουκ εγκρατεύονται, γαμησάτωσαν· κρείσσον γάρ εστι γαμήσαι ή πυρούσθαι." (Α΄Κορινθ. ζ' 1-9) Με λίγα λόγια, σ' όποιον έχει δοθεί από το Θεό η δυνατότητα να αγιασθεί μόνος, χωρίς τη βοήθεια συντρόφου, ας το προσπαθήσει να γίνει μοναχός, αλλά σε όποιον δεν έχει δοθεί, είναι καλύτερα να επιλέξει τον έγγαμο βίο. Άλλωστε η εγκράτεια είναι αναγκαία αρετή και για τους έγγαμους και όχι μόνο για τους μοναχούς.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Πέτρος
Δημοσιεύσεις: 1646
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 19, 2015 9:32 am

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Πέτρος » Πέμ Μάιος 18, 2017 4:28 pm

Χρήστος1978 έγραψε:................. Το ότι είχε αυτή την πτώση, δεν τον αναγκάζει, σύμφωνα με τα γραφόμενα της Καινής Διαθήκης, να μπει στον μονόδρομο που οδηγεί στον γάμο;
....................

Αυτό από που προκύπτει Χρήστο;



Άβαταρ μέλους
aposal
Δημοσιεύσεις: 7219
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:12 pm
Τοποθεσία: Απόστολος, Άγιος Δημήτριος Αττικής

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό aposal » Παρ Μάιος 19, 2017 8:05 am

Η αγαμία είναι υπέρτατο αγαθό, αλλά ελάχιστοι μπορούν να την αντέξουν. Όποιος έχει αποφασίσει να το κάνει πρέπει να έχει οπωσδήποτε τη σύμφωνη γνώμη του πνευματικού του, διαφορετικά ΔΕΝ θα αντέξει. Οι επιθέσεις του πονηρού θα είναι καταιγιστικές και θα τον σαρώσουν.
Προσωπικά δεν βλέπω το λόγο κάποιος να έχει αποφασίσει την αγαμία, εκτός και εάν θέλει να γίνει μοναχός.


Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Μάιος 22, 2017 11:39 am

Έτσι όπως το λες Απόστολε, ακούγεται σαν η αγαμία (μοναχισμός) να είναι ανώτερος τρόπος αγιασμού και σωτηρίας από τον έγγαμο βίο. Είμαι βέβαιος, ότι δεν εννοούσες αυτό. Ο άγαμος και ο έγγαμος βίος αποτελούν ισοδύναμους τρόπους αγιασμού και σωτηρίας, χωρίς να προκρίνεται κάποιος ως ανώτερος. Ο Απόστολος Παύλος διευκρινίζει, γιατί προτείνει τον άγαμο βίο στο ίδιο κεφάλαιο της Α' Προς Κορινθίους Επιστολής:
"24 έκαστος εν ώ εκλήθη, αδελφοί, εν τούτω μενέτω παρά Θεώ. 25 Περί δε των παρθένων επιταγήν Κυρίου ουκ έχω, γνώμην δε δίδωμι ως ηλεημένος υπό Κυρίου πιστός είναι. 26 νομίζω ούν τούτο καλόν υπάρχειν διά την ενεστώσαν ανάγκην, ότι καλόν ανθρώπω το ούτως είναι. 27 δέδεσαι γυναικί; μη ζήτει λύσιν· λέλυσαι από γυναικός; μη ζήτει γυναίκα· 28 εάν δε και γήμης, ουχ ήμαρτες· και εάν γήμη η παρθένος, ουχ ήμαρτε· θλίψιν δε τή σαρκί έξουσιν οι τοιούτοι· εγώ δε υμών φείδομαι. 29 τούτο δε φημι, αδελφοί, ο καιρός συνεσταλμένος το λοιπόν εστιν, ίνα και οι έχοντες γυναίκας ως μη έχοντες ώσι, 30 και οι κλαίοντες ως μη κλαίοντες, και οι χαίροντες ως μη χαίροντες, και οι αγοράζοντες ως μη κατέχοντες, 31 και οι χρώμενοι τώ κόσμω τούτω ως μη καταχρώμενοι· παράγει γάρ το σχήμα τού κόσμου τούτου. 32 θέλω δε υμάς αμερίμνους είναι. ο άγαμος μεριμνά τα τού Κυρίου, πώς αρέσει τώ Κυρίω· 33 ο δε γαμήσας μεριμνά τα τού κόσμου, πώς αρέσει τή γυναικί. 34 μεμέρισται και η γυνή και η παρθένος. η άγαμος μεριμνά τα τού Κυρίου, ίνα ή αγία και σώματι και πνεύματι· η δε γαμήσασα μεριμνά τα τού κόσμου, πώς αρέσει τώ ανδρί. 35 τούτο δε προς το υμών αυτών συμφέρον λέγω, ουχ ίνα βρόχον υμίν επιβάλω, αλλά προς το εύσχημον και ευπάρεδρον τώ Κυρίω απερισπάστως. (Κορινθ. Α' ζ' 24-35).

Ο Απόστολος Παύλος σ' αυτό το σημείο της Επιστολής λέει ξεκάθαρα, ότι αυτά που τους αναφέρει δεν είναι εντολή του Κυρίου, αλλά τους τα προτείνει, επειδή ο έγγαμος βίος έχει μέριμνες και θλίψεις κι εκείνος θέλει να είναι απερίσπαστοι στην πνευματική τους προσπάθεια. Επομένως είναι προτιμότερο, όποιος έχει το χάρισμα από το Θεό να μπορεί να αγωνιστεί για τον αγιασμό χωρίς σύντροφο, να το κάνει, επειδή γι αυτόν η αγαμία έχει το πλεονέκτημα της αμεριμνησίας. Σ' όποιον όμως δεν έχει δοθεί το χάρισμα, είναι προτιμότερο να επιλέξει τον έγγαμο βίο, επειδή η αγαμία μπορεί να τον οδηγήσει σε αδιέξοδο.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Χρήστος1978
Δημοσιεύσεις: 25
Εγγραφή: Τετ Απρ 19, 2017 10:33 am

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Χρήστος1978 » Δευτ Μάιος 22, 2017 12:54 pm

Ο Απόστολος Παύλος, γράφει στην προς Κορινθίους Α´ επιστολή του "ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος ἐν τῇ καρδίᾳ, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, τοῦ τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶς ποιεῖ.
[Α´ Κορ. 7,37] Εκείνος όμως που έχει σταθή ακλόνητος με αμετακίνητον την απόφασιν μέσα εις την καρδιά του και δεν αισθάνεται καμμίαν ανάγκην να αλλάξη γνώμην και έχει εξουσίαν να πορευθή σύμφωνα με το θέλημά του και έχει οριστικώς αποφασίσει μέσα του να κρατήση την παρθένον του άγαμον, καλά κάνει.". Ο Χριστός από την άλλη, στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 9, εδάφιο 12, χρησιμοποιεί τις λέξεις "ευνούχοι" και "ευνουχίσθησαν", για να περιγράψει την κατάσταση που θα διέπει τη ζωή, αυτών που θα αποφασίσουν να ακολουθήσουν τον παρθενικό βίο, η οποία, κατά τη γνώμη μου, μόνο μία έννοια έχει, (περιγράφει δηλαδή κάτι, για το οποίο δεν μπορεί να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση) ειδάλλως, θα χρησιμοποιούσε τη λέξη "εγκρατεύονται" και όχι τη λέξη "ευνουχίσθησαν". Είναι πάρα πολύ βαριά λέξη ο ευνουχισμός (ο πνευματικός ευνουχισμός, εννοείται). Ο έγγαμος ασκεί βραχείας ή μακράς διαρκείας εγκράτεια αλλά κάποια στιγμή (τουλάχιστον, οι πλειονότητα νεαρής και μέσης ηλικίας άνθρωποι.) γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα, θα θελήσει να έλθει πιο κοντά με την σύζυγό του, για να μην τον πειράξει ο σατανάς. Ο άγαμος αντίθετα και σύμφωνα με τα προρηθέντα, ασκεί εγκράτεια εφ' όρου ζωής. Εγκράτεια, όχι μόνο από την σωματική πορνεία αλλά από την "κατά μόνας" αμαρτία, ακόμη και από το "...πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι...". Και αν πράγματι το επιθυμεί τόσο πολύ, ο Θεός θα του προσφέρει άπλετη τη Χάρη του και θα τον βοηθήσει στον αγώνα του, ώστε να μη γνωρίσει πτώση, ποτέ του. Εάν όμως γνωρίσει, τότε οι πτώσεις αυτές αποτελούν τρανή απόδειξη, ότι ο άγαμος βίος (υπό την έννοια της παρθενίας ή του μόνιμου έγκρατου βίου) δεν κάνει γι' αυτόν που προσπαθεί να τον διαβεί. Διότι ακόμη και ειλικρινής μετάνοια να υπάρχει, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ξαναπέσει. Και ξανά. Και ξανά. Τι περισσότερο τότε χρειάζεται, για να πεισθεί ότι πρέπει να εγκαταλείψει τον άγαμο βίο και να αρχίσει την αναζήτηση για εύρεση συζύγου; Γιατί να εμένει σε μια κατάσταση που είναι κατώτερης του γάμου; Άλλωστε, εδώ τα πράγματα δεν είναι όπως, λόγου χάρη, στην αμαρτία της λαιμαργίας. Έφαγες τρία πιάτα φαγητό το μεσημέρι, το μετάνιωσες, εξομολογήθηκες και μετά λες "ας κάνουμε μιαν αρχή" και συνεχίζεις τον αγώνα σου. Η επιλογή του έγγαμου ή άγαμου βίου έχει αυτό ακριβώς το επιπλέον στάδιο, την προσωπική επιλογή ανάλογα με την κλίση του καθενός. Εφόσον λοιπόν δεν μπορείς να πας δεξιά, τράβα αριστερά. Όχι μία δεξιά και μία αριστερά. Κι επαναλαμβάνω εδώ, ότι άλλο πράγμα είναι η ειλικρινής μεταμέλεια και η συγχώρεση από το Θεό. Συμφωνώ σε αυτό. Θα δώσεις όμως λόγο σε Αυτόν, διότι ενώ κατάλαβες ότι δεν ήταν για σένα η αγαμία, εσύ συνέχισες να την ασκείς, παρά τις επανειλημμένες πτώσεις που γνώριζες....



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Μάιος 22, 2017 2:08 pm

Χρήστο, το χωρίο που αναφέρεις είναι τμήμα του ίδιου κεφαλαίου της Α' Προς Κορινθίους Επιστολής, που αναφέρεται στο σύνολό του σε θέματα Γάμου και αγαμίας. Σου συνιστώ να διαβάσεις ολόκληρο το κεφάλαιο προσεκτικά και μετά να βγάλεις συμπεράσματα. Είμαι βέβαιος γι αυτά που αναφέρω, ότι δηλαδή η πρόθεση του Αποστόλου δεν ήταν να προκρίνει την αγαμία ως ανώτερο τρόπο σωτηρίας, αλλά ως προτιμότερο για όσους έχουν από Θεού το χάρισμα.

Πάνω σ΄αυτό το θέμα θα πρέπει να διευκρινίσουμε 2 πράγματα για την εποχή που γράφτηκαν αυτά τα λόγια:

1) Τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες (1ο και 2ο) υπήρχε διάχυτη η εντύπωση μεταξύ των Χριστιανών, ότι η Δευτέρα Παρουσία θα ερχόταν σύντομα. Η εντύπωση αυτή είχε προκύψει από παρερμηνεία της φράσης του Χριστού: "27 μέλλει γάρ ο υιός τού ανθρώπου έρχεσθαι εν τή δόξη τού πατρός αυτού μετά των αγγέλων αυτού, και τότε αποδώσει εκάστω κατά την πράξιν αυτού. 28 αμήν λέγω υμίν, εισί τινες των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσι τον υιόν τού ανθρώπου ερχόμενον εν τή βασιλεία αυτού." (Ματθ. ιστ' 27-28) Γι αυτό ο Απόστολος προς το τέλος του ζ κεφαλαίου λέει "τούτο δε φημι, αδελφοί, ο καιρός συνεσταλμένος το λοιπόν εστιν, ίνα και οι έχοντες γυναίκας ως μη έχοντες ώσι, 30 και οι κλαίοντες ως μη κλαίοντες, και οι χαίροντες ως μη χαίροντες, και οι αγοράζοντες ως μη κατέχοντες, 31 και οι χρώμενοι τώ κόσμω τούτω ως μη καταχρώμενοι· παράγει γάρ το σχήμα τού κόσμου τούτου." (Κορινθ. Α' ζ' 29-31) Ο Χριστός στη δεύτερη φράση αναφέρεται στην Ανάσταση και την Ανάληψή Του και όχι στη Δευτέρα Παρουσία. Αυτό έγινε αντιληπτό, όταν και οι τελευταίοι Μαθητές του Χριστού μαρτύρησαν ή κοιμήθηκαν εν ειρήνη και φάνηκε ότι η Δευτέρα Παρουσία δεν είναι προ των πυλών.

2) Η παράδοση των Εβραίων ήταν όλοι οι άνθρωποι να είναι έγγαμοι. Η αγαμία εθεωρείτο όνειδος, όπως και η ατεκνία. Ο Απόστολος Παύλος προσπαθεί να σπάσει την παράδοση αυτή και να προβάλει την αγαμία ως προτιμώμενη λύση, υπό τις νομιζόμενες τότε συνθήκες, αλλά και γενικότερα για όσους έχουν τ χάρισμα της αγαμίας από το Θεό.

Διακρίνω στα λόγια σου μια τάση προς το απόλυτο. Τα πνευματικά πράγματα των ανθρώπων δεν είναι άσπρα ή μαύρα. Υπάρχει πολύ γκρίζο. Κανένας μας δε θα σωθεί, επειδή το αξίζει. Όσοι σωθούν, κατά Χάριν θα σωθούν. Ο Χριστός άνοιξε τον Παράδεισο για μας διά της μετανοίας. Όποιος άρει τον σταυρό του και ακολουθήσει το Χριστό, θα σωθεί, όχι γιατί θα έχει φτάσει στην αγιότητα, αλλά γιατί θα την έχει ποθήσει και θα έχει αγωνιστεί γι αυτή. Ακόμη και οι "εργάτες της ενάτης ώρας" (Ματθ. κ' 1-15). Όποιος έχει το χάρισμα της αγαμίας, μπορεί να προσπαθήσει ν' ακολουθήσει το μοναχικό βίο. Ο Πνευματικός του και ο Γέροντας της Μονής θα τον βοηθήσουν να καταλάβει, αν επέλεξε σωστά ή λάθος. Δεν έχει σημασία αν πριν απ' αυτό ήταν έγγαμος ή άγαμος ή είχε σαρκικές σχέσεις: "λέλυσαι από γυναικός; μη ζήτει γυναίκα·" (Κορινθ. Α' ζ' 27) Η παρθενία δεν ανακτάται, αλλά η αγνότητα κατακτάται. Ο μοναχός δεν είναι απαραίτητο να είναι παρθένος, είναι αναγκαίο όμως να ζει σε μετάνοια. Όποιος εκτιμά με τη βοήθεια του Πνευματικού του, ότι είναι προτιμότερο να επιλέξει τον έγγαμο βίο, μπορεί με τη βοήθεια του Θεού να ψάξει να βρει σύντροφο για ένα Χριστιανικό Γάμο. Μέχρι τότε θα πρέπει να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού (κατά δύναμιν), όπως όλοι μας άλλωστε. Αν δεν το καταφέρει και παρέλθει η ηλικία, μπορεί να επανεξετάσει το θέμα του μοναχισμού. Αν το καταφέρει και παντρευτεί, εισέρχεται στους αγώνες του έγγαμου βίου. Έχουμε μιλήσει αλλού γι αυτούς και δεν υπάρχει λόγος να το επαναλάβουμε εδώ. Αν για κάποιο λόγο χάσει τη σύντροφό του και είναι άκληρος ή έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του προς τα παιδιά του, μπορεί να επανεξετάσει το μοναχισμό. Αν έχει παιδιά να μεγαλώσει, μπορεί να παραμείνει πιστός στο Γάμο του και το θέλημα του Θεού ή να επιλέξει δεύτερο Γάμο κλπ.

Να μη μακρηγορώ. Σε όποιο σημείο της ζωής του και να βρίσκεται ο άνθρωπος, έχει επιλογές. Μπορεί να τις κάνει με προσοχή, προσευχή, αγάπη στο Θεό και τη βοήθεια πάντοτε του Πνευματικού του.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Πέτρος
Δημοσιεύσεις: 1646
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 19, 2015 9:32 am

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Πέτρος » Πέμ Μάιος 25, 2017 4:41 pm

Ο γάμος είναι μία ενεργητική κατάσταση που βοηθά τον άνθρωπο να επιτύχει τον σκοπό του.
Δεν είναι τυχαίο που λένε ότι ο γάμος σώζει.
Αγαμία είναι αντίθετα μία παθητική κατάσταση που ενέχει πάρα πολλούς κινδύνους χωρίς σωστή καθοδήγηση.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Αγαμία και γάμος

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Μάιος 25, 2017 5:53 pm

Πέτρο και ο μοναχισμός γάμος είναι, με το Χριστό. Και ο μοναχισμός ενεργητική κατάσταση είναι, διαφορετική όμως από το Γάμο.

Η αγαμία χωρίς μοναχικό σχήμα δεν προτείνεται σαν λύση από την Εκκλησία μας.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 9 και 0 επισκέπτες