Θεόδωρος22 έγραψε:Ακόμα κι έτσι το Βυζάντιο ήταν κι αυτό Ευρώπη. Κι έτσι δε μπορούμε να πούμε ότι δεν υπήρχαν Ορθόδοξα κράτη στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά το 1054.Κατά τα άλλα όμως στη δυτική Ευρώπη θρησκευόταν σαν αίρεση. Τέλος δε μπορούμε να κατατάξουμε τις αιρέσεις με βάση το πόσο πιστοί είναι αυτοί σήμερα. Ο Παπισμός ή έστω Καθολικισμός είναι αίρεση γιατί έχει αιρετική διδασκαλία όχι γιατί παρήκμασε πλέον στη Δυτική Ευρώπη.Παρόμοια ο Λουθηρανισμός είναι αίρεση γιατί έχει αιρετική διδασκαλία όχι γιατί οι οπαδοί του(Σκανδιναβικά κράτη, Κάτω Χώρες) εξελίχθηκαν σε άθεους.Το πόσο πιστοί είναι οι οπαδοί κάποιου δόγματος δεν λέει κάτι από μόνο του.Και ο μέσος μονοφυσίτης της Αιθιοπίας ή της Αιγύπτου είναι πολύ πιο θρησκος από τον μέσο Ελληνα Ορθόδοξο. Αυτό δείχνει ότι ο μονοφυσιτισμός είναι πιο σωστός επειδή έχει πιο πιστούς οπαδούς;Αίρεση είναι ότι έχει αιρετική διδασκαλία. Οχι ότι είναι πιο θρήσκο.
Χρησιμοποιείς σωρηδόν λέξεις που δεν ορίζεις και δε δείχνεις να καταλαβαίνεις τη έννοιά τους:
Θρήσκος: Τι σημαίνει για σένα θρήσκος Θεόδωρε; Αυτός που τηρεί το τυπικό μιας θρησκείας; Τότε ο αληθινός Χριστιανός δεν είναι θρήσκος. Ο αληθινός Χριστιανός αγαπά το Χριστό και προσπαθεί να ζήσει μια αληθινή σχέση μαζί Του. Αφού Τον αγαπά προσπαθεί να τηρήσει το θέλημά Του, όχι όμως τυπικά, αλλά ουσιαστικά. Γι αυτό η πορεία του καθενός προς το Χριστό είναι μοναδική, προσωπική και καθόλου τυπική.
Ο παπισμός διέστρεψε το νόημα της Χριστιανικής πίστης. Την έκανε τυπική, απωθητική. Οι παπικοί μάθαιναν, ότι για να σωθεί κάποιος αρκεί να ακολουθεί ένα τυπικό (μόνο έργα). Δε χρειάζεται ούτε καν να πιστεύει. Που είναι ο Χριστός σ΄αυτή την εικόνα; Άρα ο παπισμός δεν οδηγεί τον άνθρωπο στο Χριστό, απλά του δίνει ένα τρόπο ζωής χωρίς ουσία. Ίδιοι ακριβώς είναι οι μονοφυσίτες. Πολύ τυπικό και λίγη αγάπη.
Δύση: Η λέξη Δύση περιέχει την υπόλοιπη Ευρώπη Δυτικά από τα Βαλκάνια. Σ΄αυτή αναφέρομαι παραπάνω κι αν διάβαζες προσεκτικά τη δημοσίευσή μου θα το πρόσεχες. Επομένως δεν αναφέρομαι στο Ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ή Βυζάντιο.
Δόγμα: Σήμερα πια δε λέμε δόγμα, αλλά ομολογία, επειδή πολλοί από τους αιρετικούς ανατριχιάζουν και μόνο στο λέξη δόγμα, που τους θυμίζει πάπα και ασφυκτικό τυπικό.
Άθεοι: Άθεος είναι αυτός που δεν πιστεύει ότι υπάρχει Θεός ή ότι δεν τον ενδιαφέρει αν υπάρχει Θεός. Οι Ευρωπαίοι είχαν χάσει τον αληθινό Θεό από τότε που ασπάστηκαν τον παπισμό. Αυτόν τον ψεύτικο, άσπλαχνο θεό του παπισμού απέρριψαν. Στην αρχή έφτιαξαν άλλους δικούς τους θεούς, αντί να επιστρέψουν στην αληθινή πίστη. Έπειτα απέρριψαν κι αυτούς και έκαναν θεό τον εαυτό τους και την ύλη. Όπως βλέπεις η πορεία ξεκινά από το σχίσμα και είναι λογική και αναπόφευκτη.
Αιρέσεις: Η λέξη αίρεση σημαίνει θέληση. Αιρετικός είναι αυτός που κινείται σύμφωνα με το θέλημα του και όχι το θέλημα του Θεού. Όποιος δεν πιστεύει στον αληθινό Θεό για οποιοδήποτε λόγο είναι αιρετικός. Όταν ο άνθρωπος αρχίσει να πορεύεται κατά το θέλημά του, η πορεία του είναι ανεξέλεγκτη. Σαν τραίνο έξω από τις ράγες του.
Πιστός: Πιστός είναι αυτός που πιστεύει σε κάτι και ζει ανάλογα. Το μέτρο της πίστης για μας τους Ορθόδοξους δεν είναι οι πράξεις, αλλά οι προθέσεις σε συνδυασμό με τις πράξεις ("πίστη δι αγάπης ενεργουμένη"). Όταν κρίνεις την πίστη μόνο με τις πράξεις, μια και αυτό μόνο βλέπεις, τότε σίγουρα κάνεις λάθος, επειδή τις προθέσεις τις ξέρει μόνο ο Θεός και μόνο Αυτός μπορεί να κρίνει την ένταση της πίστης.
Οπαδός: Οπαδός είναι αυτός που ακολουθεί χωρίς λογική μια θρησκεία, μια ομάδα, έναν άνθρωπο. Η Ορθοδοξία δεν έχει οπαδούς, αλλά πιστούς.