Απορία μου....

[Σιτάρι]

Αγαπητο 'Σιτάρι''...εδω ξεματιαζει ολος ο κοσμος , ολη η γειτονια, ακομη και ο πατερας μου!!
Για να υπαρχουν προσευχες κατα της βασκανιας , θεωρητικα πιστευω οτι μπορουμε να τις διαβασουμε οταν τις εχουμε αναγκη, δηλ. να ξεματιασουμε.
Το ''μάτι' δεν ειναι τιποτα αλλο , απο την ηλεκτρομαγνητικη ενεργεια που εκπεμπει ενας ανθρωπος σε καποιον αλλον (ειτε τον σκεφτεται θετικα, ειτε αρνητικα) πάλι τον ''ματιάζει''.

Ηλεκτρομαγνητικη ενεργεια εκπεμπουμε απο τα ανω ακρα και τα ματια.Αν εισαι πολυ θυμωμενος και ανοιξεις τις παλαμες σου και τα δακτυλα σου, θα δεις οτι αμεσως ο θυμος θα καταλαγιασει.

Παρ'πλα αυτα , εγω θα παω σε ιερεα και θα ζητησω τις συμβουλες του . Δεν ξερω ομως , εαν ειναι αρκετη 1 φορα να μου διαβασει την ευχη για αυτα τα πραγαματα που ανεφερα ή χρειαζονται πολλες.

Δε σε κρινω εχω κάνει το χειρότερο όλων. Έκτρωση.
Κι αυτη εχει συνεπειες. Και να μη το σκέφτεται κανεις θα τον κυνηγάει αυτο. Ωσπου...βρει ενα Πνευματικό και μετανοήσει..αλλα σε προσωπικό επιπεδο δε το ξεχνας. Πονας


Οποτε ποια ειμαι που θα κρινω αν ξεματιαζεις.
Και ναι το πιστευω κι οπως υπαρχει το καλο υπάρχει και το κακο. Οποτε θα πηγαινα σε Πνευματικο και θα τα ελεγα. Οτι σου πει θα δει αυτος αναλογα και θα σου πει..να κανεις. Πχ εκανα ξεματιαγμα ωραια σε εξομολογει..αλλα περαν αυτου..θα σου πει οταν σε πιανει τι να κανεις.

Υπακοη κι ολα θα πανε καλα. Βεβαια ισως να ειναι και δοκιμασια που σε παιδευουν αυτα τα πραγματα. Ολοι εχουμε δοκιμασιες. Σε καποιο καποτε ο Πατηρ Παισιος του ειπε εφοσον δεν αντεχε τη δοκιμασια του..θες να σου τη παρει ο Θεος και να σου δωσει αλλη;; Του ειπε κιολας. Εφυγε απο κει δοξαζοντας το Θεο. Κι ελεγε ευτυχως εχω αυτη τη δοκιμασια.

Αυτες ειτε απο αμαρτιες παλιες και νεες ειναι οι δοκιμασιες..ειτε για να ερθουμε πιο κοντα στην εκκλησια ειτε για λογο που γνωριζει μονο ο Θεος.
Οταμ εξαληφθει ο λογος τελειωνουν. Κι αρχιζουν αλλες η οχι


Σου ευχομαι καλη δυναμη κι ενα καλο Πνευματικο.

[Σιτάρι]

viewtopic.php?f=20&t=1520&start=10

Κοιτα κι εδω για δοκιμασιες
Εμεινα στο Κ.Νικο που ειπε οταν εξαληφθει ο λογος για τον οποιο ηρθαν. Σ αυτο θα βοηθησει καθοδηγώντας σε ο Πνευματικος. Κανονες δηλαδη πχ μπορει να σου πει νηστευε καθε Τριτη απο κρεας πχ αν μπορεις τον φωτίζει ο Θεος θα σου πει να λες Χαιρετισμους. Ανάλογα

[aposal]

Αυτή την ιστορία με το ξεμάτιασμα την ακούω πολλά χρόνια. Ακόμη και από πιστούς Χριστιανούς, οι οποίοι παραδέχονται ότι όταν ένιωθαν μεγάλη δυσφορία και ήταν μάτι (ισχυρίζονται ότι ξέρουν πότε έχουν "μάτι") τηλεφωνούσαν στον γνωστό τους που ΗΞΕΡΕ πώς να ξεματιάζει και όντως μετά από λίγο ένιωθαν καλύτερα.

Για να πω την αλήθεια έμεινα άφωνος!

Δεν νοείται Χριστιανός να πιστεύει ότι ένας λαϊκός μπορεί να θεραπεύσει από μάτι και να απευθύνεται σ' αυτόν και όχι στην εκκλησία! Ο διάβολος τελικά (ο πονηρός) καταφέρνει να μας ξεγελάει πολύ εύκολα και έχω την εντύπωση ότι καταφέρνει ακόμη και απέναντι στους πιο προχωρημένους πνευματικά, αρκεί να τους βρει το "κουμπί'.

Ας ξεκαθαρίσουμε κατ' αρχήν τι είναι το "μάτι".
Το μάτι είναι η αυταπάγγελτη (ας μου επιτραπεί η έκφραση) παρέμβαση του διαβόλου ενάντια σε κάποιο άτομο που φθονείται. Όλα ξεκινούν από την ύπαρξη ενός ατόμου που τρέφει αμαρτωλά συναισθήματα για κάποιον άλλον (κακία, ζήλια, φθόνο, οργή και επιθυμία πρόκλησης βλάβης). Αυτά τα συναισθήματα τα γνωρίζει ο διάβολος γιατί ο ίδιος τα γιγαντώνει και αποτελούν γι' αυτόν ένα είδος πρόσκλησης. Καταφθάνει λοιπόν και προξενεί κακό, όχι σ' αυτόν που τα έχει, αλλά σ' αυτόν που φθονείται (ασθένειες, ατυχήματα, πτώσεις).
Το θύμα, αν δεν μετέχει στα μυστήρια της Εκκλησίας (μετάνοια, ειλικρινής εξομολόγηση και Θεία Μετάληψη - μ' αυτή τη σειρά), δεν είναι θωρακισμένο στις έξωθεν απειλές, αλλά ευάλωτο, οπότε υφίσταται τις παραπάνω ανεπιθύμητες παρενέργειες.
Αυτός λοιπόν που ενεργεί πάνω στο άτομο είναι ο διάβολος, ο οποίος "τρέφεται" από τα αμαρτωλά συναισθήματα αυτού που φθονεί.
Ο διάβολος είναι πιο δυνατός από τον άνθρωπο, επομένως ο άνθρωπος ΔΕΝ έχει τη δύναμη να άρει τις συνέπειες της βασκανίας (μάτιασμα), που προκαλεί ο πονηρός.
Γι' αυτό και τα ξεματιάσματα δεν πρέπει να γίνονται από λαϊκούς. Μόνον από ιερείς οι οποίοι επικαλούνται τη βοήθεια του Θεού και έτσι ξεπερνιέται η δύναμη του διαβόλου.

Σχετικά με το μάτι εμένα μου δημιουργούνται οι εξής απορίες:
1. Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζει κάποιος ότι έχει μάτι; Ποιος του το είπε; Το κατάλαβε μόνος του; Για μένα το πιθανότερο είναι η αιτία της δυσφορίας του να οφείλεται αλλού, αλλά να έχει παρασυρθεί από τον πονηρό και να θεωρεί ότι έχει σωστή άποψη.
2. Το δεύτερο λάθος που κάνουμε, μετά την – εσφαλμένη – διάγνωση ότι είμαστε ματιασμένοι, είναι ότι κάπου πρέπει να επιρρίψουμε την ευθύνη. Σ’ αυτόν δηλαδή που (νομίζουμε ότι) μας μάτιασε, οπότε εδώ πέφτουμε σε μεγάλο αμάρτημα.
3. Το τρίτο λάθος είναι ότι δεν πηγαίνουμε στην Εκκλησία να μας λύσει το πρόβλημα, αλλά σε κάποιον (ή κάποια) που ξέρει να ξεματιάζει. Στην περίπτωση αυτή, αν αυτός που ξεματιάζει είναι συνεργός του πονηρού, μπορεί ο πονηρός να άρει μόνος του τις συνέπειες του ξεματιάσματος (εφόσον υπάρχει) και να έχουμε την εντύπωση ότι λύθηκε το πρόβλημα μας. Κερδισμένος είναι φυσικά ο διάβολος γιατί μας έπεισε ότι έχουμε λύσει ένα σοβαρό πρόβλημα ΜΑΚΡΙΑ από την Εκκλησία, οπότε δεν έχουμε λόγο να ξαναπάμε. Μας έκανε πελάτες του δηλαδή.

Τα μάγια είναι κάτι ανάλογο, δηλαδή πάλι παρέμβαση του διαβόλου ενάντια κάποιου ανθρώπου, αλλά είναι δυνατότερα, γιατί γίνονται μέσα στη ιεροτελεστία της λατρείας του σατανά. Εδώ ο πονηρός προσκαλείται και δεν παρεμβαίνει αυταπάγγελτα.
Και στις δύο περιπτώσεις ο Χριστιανός δεν πρέπει να φοβάται. Εφόσον μετέχει στα μυστήρια της Εκκλησίας έχει κάποια θωράκιση. Το πόσο δυνατή είναι η θωράκιση αυτή εξαρτάται από τον ίδιο. Εάν τηρεί το τρίπτυχο μετάνοια – ειλικρινής εξομολόγηση – Θεία Μετάληψη οι παρενέργειες που θα υποστεί θα είναι ελάχιστες. Όσο πιο κοντά στον Θεό είναι τόσο λιγότερες θα είναι. Όσο περισσότερα δικαιώματα έχει δώσει στον διάβολο, τόσο οδυνηρότερες θα είναι οι συνέπειες.

[Μάνος]

Μπράβο σας κ. Απόστολε! Τα είπατε πολύ πιο ωραία και αναλυτικότερα από μένα!

[nickzark]

Θυμάμαι την συγχωρεμενη την γιαγιά μου κάθε φορά που είχα πονοκέφαλο η λιγα δέκατα που έλεγε από ματι είναι. Επέμενε και δεν τις χάλαγα χατίρι. Έλεγε κατι λόγια κρυφα που μονο αυτη ήξερε . Φυσικά δεν πέρναγε ο πόνος. Αλλά δεν της το είπα. Δεν τα πίστευα αλλά δεν ήθελα να την απογοητεύσω

[aposal]

Ισχύει. Κι εμένα η συγχωρεμένη η μάνα κάτι ανάλογο έκανε.

[Μάνος]

Και εμένα όταν ήμουν πιο μικρός με ξεμάτιαζε η γιαγιά μου, δούλευε το ξεμάτιασμα(βέβαια το αμφισβητούσα τότε) αλλά μάλλον άλλος μας δούλευε . Όμως κάποιοι νομίζουν, ότι και το παραμικρό είναι μάτι. Μην τα ρίχνουμε και όλα στον . Σε ορισμένα άσχημα τον έχουμε ξεπεράσει προ πολλού σαν άνθρωποι δυστυχώς.

[Αναστάσιος]

Κι εμένα πάντως η γιαγιά μου με ξεματιάζει όταν είναι άρρωστος. Και όταν ήμουν μικρός αλλά και τώρα.

[Αναστάσιος]

Μάλλον θα πρέπει να της πω ότι δεν πρέπει να γίνεται το ξεμάτιασμα από λαϊκούς...

[Νίκος]

Αν η γιαγιά σου τα έκανε όλα στη ζωή της με αγάπη, μην της πεις τίποτε.