Χειροτονία Διακόνου στήν Ἱερά Μητρόπολή μας.Τὴν Δευτέρα 8η μηνὸς Ὀκτωβρίου στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Δημητρίου Κηφισιᾶς, μέσα σὲ ἀτμόσφαιρα συγκινήσεως καὶ πνευματικῆς χαρᾶς, τελέστηκε πολυαρχιερατικὸ συλλείτουργο μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν Σέβ. Μητροπολιτῶν: Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρα, Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμοθέου. Συμπροσευχόμενος ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος παρέστη ὁ Σέβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργείας ὁ Σέβ. Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κηφισίας, Ἁμαρουσίου καὶ Ὠρωποὺ κ. Κύριλλος, τέλεσε τὴν εἰς Διάκκονον Χειροτονία τοῦ Μοναχοῦ Ἰωάννη (κατὰ κόσμον Θεοδώρου Γκουγκούμη) ὁ ὁποῖος τυγχάνει πνευματικὸ του τέκνο, ἀπὸ τὴν ἱερατική του διακονία στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν καὶ δὴ εἰς τὸν Ἱερὸ Ναὸν τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους Ἰλισσίων, ὅπου ἦταν ἐφημέριος.
Πρὸ τοῦ τέλους τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ Σέβ. Μητροπολίτης μας χειροθέτησε εἰς Ἀρχιδιάκονον τῆς Μητροπόλεως τὸν νεοχειροτονηθέντα Διάκονο Ἰωάννη. Ὁ νέος Ἀρχιδιάκονος θὰ ἐξακολουθήσει νὰ ὑπηρετεῖ στὸ Ἰδιαίτερο Γραφεῖο τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ ὡς Γραμματεὺς τῆς Δ.Ε. τοῦ Κ.Τ.Ε.Δ. (Κεντρικοῦ Ταμείου Ἐνοριακῆς Δράσεως τῆς Ι. Μητροπόλεως).
Χειροτονητήριος Λόγος Ἀρχιδιακόνου π. Ἰωάννου
"Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, Ιερά της Εκκλησίας Αυτής Κεφαλή,
Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς, Θεοτίμητοι διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων,
Σεβαστοί πατέρες,
Χριστού Διάκονοι,
Αδελφοί χριστιανοί,
Καθώς λίγα λεπτά υπολείπονται από της εκπληρώσεως των παιδικών πόθων και ονείρων μου, από της στιγμής εκείνης, κατά την οποία πρόκειται δια των Αρχιερατικών Σας Χειρών, Σεβασμιώτατε, να αξιωθώ του πρώτου βαθμού της Αγίας Ιερωσύνης και να καταστώ διάκονος των Μυστηρίων της Εκκλησίας, της μόνης κιβωτού της σωτηρίας του ανθρώπου, έρχονται στην μνήμη μου τα λόγια του Προφήτου Ιερεμίου: «η καρδιά μου σπαράσσεται μέσα μου, όλα τα κόκκαλά μου τρέμουν».
Μη δυνάμενος να ερμηνεύσω την ανεξήγητη κλήση του Θεού προς το ταπεινό μου πρόσωπο, η οποία ταυτόχρονα αποτελεί και μία μαρτυρία προς τον σύγχρονο κόσμο, εμπιστεύομαι πάσαν την ζωήν μου Χριστώ τω Θεω και την καλήν έκβασιν της νέας μου πορείας στην Χάρη Αυτού, την πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα. Ευρισκόμενος δε προ του Ιερού Θυσιαστηρίου, τολμώ να επαναλάβω τον λόγο του Προφήτου: «ιδού εγώ ειμι, απόστειλόν με».
Κατά την ιεράν ταύτην ώραν της ζωής μου δοξολογώ και ευχαριστώ τον Άγιον Θεόν, τον Άναρχο Πατέρα, τον Συνάναρχον Λόγον και το Πανάγιον Πνεύμα, το Οποίον όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας, δι’ όλες τις προς την ελαχιστότητά μου ευεργεσίες, αποκορύφωμα των οποίων αποτελεί η σημερινή είσοδός μου εις τα Άγια των Αγίων.
Ο Θεός, όμως, που κατεργάζεται την σωτηρίαν μας, αποκαλύπτει το σχέδιο της πορείας τού καθενός από εμάς μέσω των προσώπων, των γνησίων εικόνων Του. Επιτρέψτε μου με ευγνωμοσύνη καρδιακή να αναφερθώ στους κατ’ εμέ Θεού συνεργούς, προκειμένου να χαίρω χαράν μεγάλην σήμερον.
Κατά πρώτον στρέφω τον λόγο μου προς τον γλυκύν και απλούν Επίσκοπον της σήμερον εορταζούσης τα ελευθέριά της γενετείρας μου νήσου Λήμνου κ. Ιερόθεον, ενώπιον του οποίου ομολόγησα δια πρώτην φοράν την επιθυμίαν μου να γίνω ιερεύς. Οι λατρευτικές εμπειρίες πλησίον του καθώς και η σοφία, με την οποία αντιμετώπιζε τα εκάστοτε προκύπτοντα ζητήματα, καλλιεργούσαν την επιθυμίαν μου να θέλω να γίνω μιμητής του. Κάθε συναναστροφή με το πρόσωπό του αποτελούσε «μαρτυρία Χριστού». Θυμάμαι να μου λέγει συχνά την φράση του Ευαγγελίου: «η βασιλεία του Θεού βιάζεται, παιδί μου, και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Η επιθυμία του για καταρτισμένα στελέχη οδήγησε τα βήματά μου στην γεραρά Εκκλησιαστική Σχολή της Ριζαρείου. Με ευγνωμοσύνη θυμάμαι πάντα την επί πτερύγων αγγέλων μετάβασίν του εκ Λήμνου εις Αθήνας προκειμένου να παραστή στην τελετή της ρασοφορίας μου τον Νοέμβριο του 2001. Τον ευχαριστώ από καρδίας δια την υλικήν και πνευματικήν του μέριμναν προς το πρόσωπόν μου κατά τα χρόνια που επηκολούθησαν. Εύχομαι επί τη συμπληρώσει τριακονταετούς αρχιερατικής διακονίας του τον ερχόμενον μήνα ο Θείος της Εκκλησίας Δομήτωρ να χαρίζει εις αυτόν έτη πολλά και υγιεινά και να τον διατηρεί ευλογούντα, αγιάζοντα και ειρηνεύοντα τον λαόν του Θεού.
Ευχαριστίες πολλές εκφράζω προς τον εν Λήμνω πνευματικόν μου πατέρα, Πρωτοπρεσβύτερο π. Δημήτριο Αδάμ, για την ανιδιοτελή αγάπη του, την έμπρακτη βοήθειά του και την εμπνευσμένη πνευματική του καθοδήγηση.
Θερμές ευχαριστίες εκφράζω στον πρώτο μετά τον ένα της νοητής αυτής ολκάδος, τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως μας, πατέρα Κωνσταντίνο Χαραλαμπόπουλο, για την καρδιακή αγάπη του και την ευγένειά του προς το πρόσωπό μου. Ο εμπνευσμένος λόγος του, η αρχοντική του παρουσία και η ελεύθερη σκέψη του αποτελούν για μένα γνήσιες εκφράσεις της πνευματικής μας φιλίας. Στο πρόσωπόν του ευχαριστώ όλους τους ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, ιδιαιτέρως τους Προέδρους των Φιλοπτώχων Ταμείων για την άριστη συνεργασία που έχουμε ως τώρα στα ζητήματα του φιλανθρωπικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως. Στο πρόσωπό του ακόμη ευχαριστώ τους κληρικούς και τους λαϊκούς αδελφούς μου, υπαλλήλους της Ιεράς Μητροπόλεως για την αγαστή συνεργασία μας.
Παράλειψη στο σημείο αυτό θα ήταν να μη αναφερθώ στον στρατιώτη της Μητροπόλεώς μας, τον διακεκριμένο εις το σώμα των τακτικών ιεροκηρύκων, Πανοσ. Αρχιμ. π. Νικάνορα Καραγιάννη. Οι λόγοι του αποκαλύπτουν για μένα πρότυπο γνησίου ερμηνευτού του Ευαγγελίου.
Κλίνω γόνυ ευχαριστίας προς τον Ηγούμενο της αρτισυστάτου Ιεράς Μονής Οσίας Φιλοθέης Αμαρουσίου, Αρχιμ. π. Γρηγόριο Λιέπουρη, και το περί αυτόν Ηγουμενοσυμβούλιον δια την στοργή και την πολύτιμη βοήθειά τους.
Πολλές ευχαριστίες απευθύνω προν την χορείαν των Ριζαριτών κληρικών. Πρώτον μνημονεύω τον καλλικέλαδον ερμηνευτήν τόσον της πατρώας εκκλησιαστικής μας μουσικής, όσον και της παραδοσιακής, τον υποδειγματικόν λειτουργόν, το καύχημα της Μητροπόλεώς μας, τον υφ’ Υμών, Σεβασμιώτατε, διορισθέντα εις την περίοπτον θέσιν του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου, αγαπητόν μας Πρωτοπρεσβύτερον π. Χρίστον Κυριακόπουλον. Και εν συνεχεία τους καρδιακούς μου φίλους, Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Σταθόπουλο, Πρεσβύτερο π. Λάζαρο Κουτσογιάννη, Πρεσβύτερο π. Κωνσταντίνο Βασιλάκη και τον καλλικέλαδο Διάκονο του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών π. Δημήτριο Φωκιανό. Στο σημείο αυτό από καρδίας ευχαριστώ τον αδελφικό φίλο μου, ριζαρίτη Παναγιώτη Μανδρούκα, ευχόμενος όπως ο Κύριος σύντομα να τον αξιώσει να καταστεί μέτοχος του υπουργήματος της ιερωσύνης, προσθέτοντας ακόμη ένα κρίκο στην αλυσίδα των ριζαριτών λευϊτών.
Πολλές ευχαριστίες, επίσης, εκφράζω προς τους Πανοσιολογιωτάτους Αρχιμανδρίτες, π. Σέργιον Βαρέλια, τον εορτάσαντα χθες τα ονοματήρια του, ευχόμενος ο Κύριος να εκπληρώσει παν καταθύμιόν του, και τον π. Ευστράτιο Δελατόλα, τον αεικίνητο και επαγρυπνούντα φρουρόν της Ιεράς Μητροπόλεώς μας. Η θυσιαστική του αγάπη για όλους, όσοι τον συναναστρεφόμαστε, γίνεται «δρόσος αερμών» στην καθημερινότητά μας.
Εκ βάθους καρδίας ευχαριστώ τον φέροντα τα πρεσβεία στην χορεία των διατελεσάντων αρχιδιακόνων Σας, φίλτατο αδελφόν μου Αιδεσ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Σωτήριο Αλεβιζάκη, καθώς και όλα τα μέλη της κατ’ οίκον εκκλησίας του για την αγάπην, με την οποίαν με περιβάλλουν. Εξαιρέτως και με βαθιά συγκίνηση μνημονεύω του ονόματος του αναδεκτού μου Λουκά Αλεβιζάκη, του οποίου το χαμόγελο ως έκφραση της αγάπης του αποτελεί δι’ εμέ μαρτυρία της χάριτος του Θεού στη νέα μου ζωή.
Καθηκόντως ευχαριστώ τους δασκάλους μου στο Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο στη Λήμνο, τους Καθηγητές μου στην Εκκλησιαστική Σχολή της Ριζαρείου. Εξαιρέτως μνημονεύω του ονόματος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου, για την προστασία που επεδείκνυε στο πρόσωπό μου. Και στους καθηγητές μου στην Θεολογικήν Σχολήν του Αθήνησι Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Εξαιρέτως μνημονεύω του ονόματος του Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίου, εραστή της Παλαιάς Διαθήκης. Οι λόγοι του αποτελούν για μένα παρακαταθήκη ιερά.
Με ευγνωμοσύνη στρέφω την σκέψη μου προς τον Ναό του Αγίου Γερασίμου των Ιλισίων, εκφράζοντας θερμές ευχαριστίες προς τους σεβαστούς πατέρες για όσα διδάχθηκα κοντά τους, προς τον καλλικέλαδον Πρωτοψάλτην του Ιερού Ναού κ. Κωνσταντίνον Μπιλάλη για την καθοδήγησή του εις το ιερόν αναλόγιον, τον οποίον ευχαριστώ εξ όλης μου της δυνάμεως δια την σήμερον λίαν τιμητικήν δι’ εμέ παρουσία του να προΐσταται του χορού των ιεροψαλτών. Εύχομαι ο Κύριος να χαρίζει πάντα τα εγκόσμια και υπερκόσμια αγαθά του εις αυτόν και την ευλογημένη οικογένειά του καί τον αγαπητό μας Στέλιο Παναγόπουλο, δάσκαλο των χορευτικών τμημάτων παραδοσιακών χορών του Ιερού Ναού δι’ όλες τις δι’ εμέ εκφράσεις της φιλίας του. Και εν κατακλείδι τα παιδιά του κατηχητικού σχολείου για τις όμορφες εμπειρίες που έζησα μαζί τους.
Ευχαριστίες εγκάρδιες εκφράζω προς τους σεβαστούς μου γονείς Δημήτριο και Μαρκέλλα για την θυσιαστική αγάπη και τους κόπους που κατέβαλλαν για την ανατροφή και τις σπουδές τόσον εμού, όσον και του κατά σάρκα αδελφού μου Ευαγγέλου.
Βαθυσεβάστως ευχαριστώ τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς Διδυμοτείχου Δαμασκηνόν, Μεσσηνίας Χρυσόστομον, Ιλίου Αθηναγόρα και Θεσσαλιώτιδος Τιμόθεον, που σήμερα κυκλώνουν το Άγιο Θυσιαστήριο, εκφράζοντες τα φιλάδελφα αισθήματά τους προς το πρόσωπόν Σας, Σεβασμιώτατε, και λαμπρύνοντες την χαράν μας. Στα πρόσωπά τους ευχαριστώ τα μέγιστα και τα μέλη των συνοδειών τους για τον κόπο εις τον οποίο υπεβλήθησαν να έρθουν και να συμπροσευχηθούν μαζί μας.
Ολοκάρδιες ευχαριστίες εκφράζω, επίσης, προς τους συλλειτουργούντας πρεσβυτέρους και διακόνους, τους εγγύς και τους μακράν ελθόντες να συλλειτουργήσουν μαζί Σας, Σεβασμιώτατε, καθώς επίσης και τους λαϊκούς αδελφούς μου, συγγενείς και φίλους μου εκ Λήμνου, για τον κόπο εις τον οποίο υπεβλήθησαν, και όσους φίλους αλλαχόθεν ήλθον να με τιμήσουν με την παρουσία τους και να με ενισχύσουν με την προσευχή τους.
Τελευταίον άφησα Εσάς, Σεβασμιώτατε, τον πρώτον κατ’ αξίαν. Η φοιτητική μου ιδιότητα και η κατ’ αυτά διαμονή μου εις την περιοχήν των Ιλισίων απετέλεσαν την αφορμή της ελεύσεώς μου εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Χαραλάμπους Ιλισίων κατά την ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού τον Σεπτέμβριον του 2007. Ο Ναός εις τον οποίο υπηρετούσατε ως Προϊστάμενος, ο Ναός εις τον οποίο ελάβατε δια των Τιμίων Χειρών του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου του Β΄ την Αγία Αρχιερωσύνη. Ο Ναός εις τον οποίο με χειροθετήσατε Αναγνώστη δια των νωπών τότε αρχιερατικών Σας χειρών την Κυριακή της Πεντηκοστής του έτους 2010. Η καθημερινή Σας συμμετοχή στις ιερές ακολουθίες, η προσήνειά Σας, η σεμνότητά Σας, η αρχοντιά Σας στην Θεία Λειτουργία και τα εμπνευσμένα κηρύγματά Σας απετέλεσαν τα θελκτικά κίνητρα της επικοινωνίας μου μαζί Σας.
Σύντομα συνδέθηκα μαζί Σας με δεσμούς πνευματικούς. Στο πρόσωπό Σας έβλεπα ένα πρότυπο ορθοδόξου λειτουργού που συνέθεταν το καλλικέλαδο της φωνή Σας και η δωρικότητα των κινήσεών Σας. Παράλληλα με την λειτουργική Σας υπόσταση, η ευθυνοφόρος διακονία Σας στην Ιερά Σύνοδο από την νευραλγική θέση του Αρχιγραμματέως μαρτυρούσε την υπακοή και την αφοσίωσή Σας στην Εκκλησία και οι κόποι Σας υπέρ των δικαίων αυτής απεκάλυπταν την ευφυΐα Σας. Σύντομα γίνατε για μένα φίλος, αδελφός και πατέρας. Η καθημερινή επικοινωνία μαζί Σας στο Ναό, στη Σύνοδο, ακόμη και στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο Σας με δίδαξε να κάνω την ζωή Σας ζωή μου.
Η ολοκλήρωση των σπουδών μου και η εν ταυτώ επάξια εκλογής Σας οδήγησε την ελαχιστότητά μου εις την Καθέδρα της ιστορικής Ιεράς αυτής Μητροπόλεως και εις τον Ιερόν αυτόν Μητροπολιτικόν Ναόν του Μακεδόνα Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου. Ακόμη νιώθω να αντηχούν οι εντυπωσιακοί λόγοι, τους οποίους κατά την ενθρονιστήριον τελετή Σας εκφωνήσατε από του ιερού τούτου Θρόνου: «Ίσως η ιστορία να ευρίσκεται εις το τέλος της και οι αποκαλυπτικοί χρόνοι να είναι ήδη ένα γεγονός. Βαριά η πνευματική ατμόσφαιρα εις όλον τον κόσμον. Θα έλεγε κανείς ότι σύμπασα η οικουμένη αναπνέει με την βοήθεια κάποιας φιάλης οξυγόνου, αναζητώσα απεγνωσμένως την ελπίδα για να ζήσει. Και όμως ο Χριστός «ελπίς του κόσμου». Ευρίσκεται εν τω μέσω ημών άγνωστος ή και βλασφημούμενος δια την πολλήν Αυτού αγαθότητα».
Από της λαμπράς εκείνης ημέρας έως της σήμερον παραμένετε ο Αρχιθύτης που βιώνει τον Σταυρόν και το Πάθος, τα οποία όμως αποτελούν προοίμια της Αναστάσεως. Από της ημέρας εκείνης και έως της σήμερον με καταστήσατε μέλος της τοπικής αυτής εκκλησίας και στενόν συνοδοιπόρον της αρχιερατικής Σας ποιμαντορίας. Σεβασμιώτατε Σας ευχαριστώ. Είστε ο μεγάλος ευεργέτης της ζωής μου. Σας προσφέρω την υιική μου αφοσίωση και Σας παρακαλώ εξ όλης της καρδίας μου ευχηθείτε να φανώ αντάξιος της διακονίας που δια των Χειρών Σας μου εμπιστεύεται η Εκκλησία.
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να μεταφέρω την σκέψη μου στην ερατεινή μου πατρίδα την κατά τον Όμηρο «ανεμόεσσα» νήσον Λήμνον. Την Λήμνο που την περιλούουν οι αύρες του Πόντου και την τιμούν οι καλλίνικοι δάφνες της ιστορίας μας. Την Λήμνο που ο ιερός Άθωνας επισκιάζει. Την Λήμνο που σήμερα φορεί τα γιορτινά της και καταστόλιστη από την γαλανόλευκη σημαία τιμά τον Πολιούχο της Άγιο Σώζοντα και εορτάζει την απελευθέρωσή της από τον ζυγό των τέκνων της Άγαρ. Επιτρέψτε μου νοερώς να εισέλθω στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδος και να κατασπαστώ ευλαβικά την Ιερά Εικόνα της καθώς και εκείνη του εορτάζοντος Πολιούχου και μετά να εισέλθω στο Βήμα και να φιλήσω το χέρι του Δεσπότη. Επιτρέψτε μου να μεταφέρω την σκέψη μου στο μικρό χωριό μου, εκεί όπου είδα το φως της ζωής και έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Επιτρέψτε μου να περιδιαβώ τα αγυιάς και τας ρύμας του και να χαιρετίσω τους συγχωριανούς μου και να εισέλθω στην εκκλησιά μας, την Αγία Μαρίνα, να καταθέσω στην εικόνα της τα κρινολούλουδα της μεγάλης μου προς αυτήν ευλάβειας. Επιτρέψτε μου να προσκυνήσω τους τάφους των αοιδίμων πρεσβυτέρων πατρός Δημητρίου, δια των χειρών του οποίου έλαβα το Άγιον Βάπτισμα και κοινώνησα πρώτη φορά των Αχράντων Μυστηρίων, και πατρός Γεωργίου, τον οποίο εξαίφνης ο Κύριος κάλεσε κοντά του, και να τους παρακαλέσω να εύχονται για μένα από το επουράνιο θυσιαστήριο. Επιτρέψτε μου να περπατήσω στις ακρογιαλιές, να θαυμάσω τα χρώματα της θάλασσας, που τόσο αγαπώ, και να μυρίσω τα αρώματά της. Και από την μικρή μου πατρίδα, την χαμένη μέσα στα κύματα του Αιγαίου Πελάγους, να αφουγκραστώ την φωνή του Κυρίου, λέγοντος: «έξελθε εκ της γης και της συγγενείας σου και δεύρο εις γην, ην αν σοι δείξω». Και νυν ελήλυθε η ώρα. Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω.
Δέσποτα άγιε ευλόγησον."
(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού
http://imkifissias.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3444:xeirotonia-diakonou-stin-iera-mitropoli-mas&catid=588:epikairotita&Itemid=1219)