Δημοσίευσηαπό aposal » Παρ Απρ 12, 2019 8:49 am
ΠΕΜΠΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ
Την Τρίτη, 9 Απριλίου 2019 στις 7.30 το απόγευμα, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της ενορίας μας επί της οδού Κολοκοτρώνη 8, πραγματοποιήθηκε η πέμπτη συνάντηση του Σεμιναρίου Ποιμαντικής της Οικογενειακής Ζωής, στην οποία η υπεύθυνη του Σεμιναρίου Δρ. Παιδαγωγικής–Εκπαιδευτικός και Συγγραφέας κ. Αγγελική Μαστρομιχαλάκη-Ζούρα, επέλεξε ως θέμα: ”Αυτοπεποίθηση και Αυτοεκτίμηση του παιδιού και εφήβου“
Η κ. Μαστρομιχαλάκη μεταξύ των άλλων είπε: "Αυτοπεποίθηση είναι η πεποίθηση ότι θα επιτύχεις ή ότι θα κάνεις τη σωστή επιλογή σε μία συγκεκριμένη κατάσταση. Η αυτοπεποίθηση σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση, που σημαίνει ότι νιώθεις καλά και πιστεύεις στον εαυτό σου.
Η αυτοπεποίθηση βοηθά τα μικρά παιδιά και τους εφήβους να κάνουν ασφαλείς επιλογές. Τους κάνει να αποφεύγουν καταστάσεις που δεν είναι σωστές για εκείνους. Επίσης, είναι πιο πιθανό να είναι θετικοί, ενθουσιώδεις και επίμονοι. Τα παιδιά και οι έφηβοι με χαμηλή αυτοπεποίθηση, έχουν περισσότερες πιθανότητες να μείνουν πίσω στις σχολικές επιδόσεις και επηρεάζονται πιο εύκολα από τους συνομήλικούς τους.
Πώς να χτίσουμε την αυτοπεποίθησή του παιδιού μας;
1. Να είμαστε πρακτικοί. Αναζητούμε τα θετικά στοιχεία που μπορεί να κάνει το παιδί μας και έτσι θα αυξηθούν οι πιθανότητες επιτυχίας. Μία ξεκάθαρη στρατηγική μπορεί να βοηθήσει το παιδί και να το κάνει να καταλάβει πώς επιτυγχάνονται οι στόχοι.
2. Δίνουμε στο παιδί ευκαιρίες να δοκιμάσει νέα πράγματα. Όταν δοκιμάζει πολλά, ανακαλύπτει ποια του ταιριάζουν και ποια όχι.
3. Ενθαρρύνουμε το παιδί μας και ιδιαίτερα τον έφηβο να συνεχίσει την προσπάθεια. Αν αποτύχει, εξηγούμε ότι όλοι κάνουμε λάθη και το πιο σημαντικό είναι να μην το βάζεις κάτω. Μιλάμε κι εμείς μέσα από τις δικές μας εμπειρίες.
4. Επιβραβεύουμε το παιδί μας διαρκώς. Ακόμα και αν αποτύχει, δεν ξεχνάμε να του πούμε μπράβο έστω και για την προσπάθεια. Έτσι θα νιώσει ότι αξίζει παρόλο το αποτέλεσμα.
Αγαπητοί γονείς, δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε μια ονειρεμένη ζωή για τα παιδιά μας. Βοηθώντας, όμως, στο χτίσιμο της αυτοπεποίθησής τους, τα φέρνουμε ένα βήμα πιο κοντά στην επιτυχία.
Παιδιά ανεξάρτητα, με αποφασιστικότητα και σιγουριά, τα οποία διαχειρίζονται τις απογοητεύσεις, εκφράζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους και δεν διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια. Αυτά είναι τα παιδιά με αυτοπεποίθηση. Εμείς, ως γονείς, πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε να την αποκτήσουν;
Όχι στις ετικέτες. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε ως γονείς είναι να μην κριτικάρουμε το ίδιο το παιδί, αλλά τις πράξεις του. Δεν λέμε, δηλαδή, «Είσαι κακό παιδί», αλλά «Αυτό που έκανες ήταν κακό» ή ακόμα καλύτερα «Αυτό που έκανες δεν ήταν καλό», φράση η οποία περιέχει θετικούς χαρακτηρισμούς.
Λέμε:
«Η αγάπη μου για σένα δεν αλλάζει, ό,τι κι αν κάνεις»
«Είμαι υπερήφανη για σένα»
«Αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια»
«Δεν είναι κακό να κλαις. Θα νιώσεις καλύτερα»
«Μαζί θα το αντιμετωπίσουμε»
«Όλοι μας φοβόμαστε κάποια στιγμή. Και η μαμά και ο μπαμπάς»
Όταν Αγαπάς και σε αγαπάνε τότε δεν φοβάσαι κι δεν έχεις άγχος, άρα μπορείς να εκτιμήσεις καλύτερα τον εαυτό σου".
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).