ΗΜΑΡΤΟΝ ΘΕΟΥΛΗ ΜΟΥ ΣΥΝΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΜΟΥ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΙΜΑΙ.
«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,
πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας,
καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
ὑπομονής καί ἀγάπης
χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ,
δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα,
καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,
ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».
Αγγελος πρωτοστατης ουρανοθεν επεμθη ειπεν τη Θεοτοκω το χαιρε (τρις) και συν τη ασωματω φωνη σωματουμενον Σε θεωρων Κυριε εξιστατο και ιστατο κραυγαζων προς Αυτην τοιαυτα
Χαιρε δι ης η χαρα εκλαμψει χαιρε δι ης η αρα εκλειψει Χαιρε του πεσοντος Αδαμ η ανακλησις χαιρε των δακρυων της Ευας η λυτρωσις Χαιρε υψος δυσαναβατον ανθρωπινοις λογισμοις χαιρε βαθος δυσθεωρητον και Αγγελων οφθαλμοις Χαιρε οτι υπαρχεις Βασιλεως καθεδρα χαιρε οτι βασταζεις τον βασταζοντα παντα Χαιρε αστηρ εμφαινων τον Ηλιον χαιρε γαστηρ ενθεου σαρκωσεως Χαιρε δι ης νεουργειται η κτισις χαιρε δι ης βρεφουργειται ο Κτιστης.
Χαιρε Νυμφη Ανυμφευτε.
Βλεπουσα η Αγια εαυτην εν αγνεια φησι τω Γαβρηιλ θαρσαλεως το παραδοξον Σου της φωνης δυσπαραδεκτον μου τη ψυχη φαινεται ασπορου γαρ συλληψεως την κυησιν πως λεγεις κραζων
Αλληλουια.
Γνωσιν αγνωστον γνωναι η Παρθενος ζητουσα εβοησε προς τον λειτουργουντα Εκ λαγονων αγνων Υιον πως εστι τεχθηναι δυνατον λεξον μοι Προς Ην εκεινος εφησεν εν φοβω πλην κραυγαζων ουτω Χαιρε βουλης απορρητου μυστις χαιρε σιγης δεομενων πιστις Χαιρε των θαυματων Χριστου το προοιμιον χαιρε των δογματων Αυτου το κεφαλαιον Χαιρε κλιμαξ επουρανιε δι ης κατεβη ο Θεος χαιρε γεφυρα μεταγουσα τους εκ γης προς ουρανων Χαιρε το των Αγγελων πολυθρηνητον θαυμα χαιρε το των δαιμονων πολυθρηνητον τραυμα Χαιρε το φως αρρητως γεννησασα χαιρε το πως μηδενα διδαξασα Χαιρε σοφων υπερβαινουσα γνωσιν χαιρε πιστων καταυγαζουσα φρενας.
Χαιρε Νυμφη Ανυμφευτε.
Δυναμις του Υψιστου επεσκιασε τοτε προς συλληψιν τη Απειρογαμω και την ευκαρπον ταυτης νηδυν ως αγρον υπεδειξεν ηδυν απασι τοις θελουσι θεριζειν σωτηριαν εν τω ψαλλειν ουτως
Αλληλουια.
Εχουσα θεοδοχον η Παρθενος την μητραν ανεδραμε προς την Ελισαβετ το δε βρεφος εκεινης ευθυς επιγνον τον ταυτης ασπασμον εχαιρε και αλμσιν ως ασμασιν εβοα προς την Θεοτοκον Χαιρε βλαστου αμαραντου κλημα χαιρε καρπου ακηρατου κτημα. Χαιρε γεωργον γεωργουσα φιλανθρωπον χαιρε φυτουργον της ζωης ημων φυουσα Χαιρε αρουρα βλαστανουσα ευφοριαν οικτιρμων χαιρε τραπεζα βασταζουσα ευθηνιαν ιλασμων Χαιρε οτι λειμωνα της τρυφης αναθαλλεις χαιρε οτι λιμενα των ψυχων ετοιμαζεις Χαιρε δεκτον πρεσβειας θυμιαμα χαιρε παντος του κοσμου εξιλασμα Χαιρε Θεου προς θνητους ευδοκια χαιρε θνητων προς Θεον παρρησια.
Χαιρε Νυμφη Ανυμφευτε.
Ζαλην ενδοθεν εχων λογισμων αμφιβολων ο σωφρων Ιωσηφ εταραχθη προς την αγαμον Σε θεωρων και κλεψιγαμον υπονοων Αμεμπτε μαθων δε Σου την συλληψιν εκ Πνευματος Αγιου εφη.
Αλληλουια.
Ανοιξω το στομα μου και πληρωθησεται πνευματος και λογον ερευξομαι τη Βασιλιδι μητρι και οφθησομαι φαιδρως πανηγυριζων και ασω γηθομενος ταυτης τα θαυματα.
Χριστου βιβλιον εμψυχον εσφραγισμενην σε Πνευματι ο μεγας Αρχαγγελος Αγνη θεωμενος επεφωνει σοι Χαιρε χαρας δοχειον δι ης της Προμητορος αρα λυθησεται.
Αδαμ επανορθωσις χαιρε Παρθενε Θεονυμφε του Αδου η νεκρωσις χαιρε παναμωμε το παλατιον του παντων Βασιλεως χαιρε θρονε πυρινε του Παντοκρατορος.
Ροδον το αμαραντον χαιρε η μονη βλαστησασα το μηλον το ευοσμον χαιρε η τεξασα το οσφραδιον του μονου Βασιλεως χαιρε Απειρογαμε Κοσμου διασωσμα.
Αγνειας θησαυρισμα χαιρε δι ης εκ του πτωματος ημων εξανεστημεν χαιρε ηδυπνοον ευωδιαζον θυμιαμα ευοσμον μυρον πολυτιμον.