Είς τόν Ποιμένα...

[Φοιτητής]

Καλημέρα Μαρίνα,

Δεν πιστεύω πως είσαι για γέλια και δεν αγνοώ τον φόβο που βιώνεις, πάντα τα πρώτα βήματα είναι δύσκολα. Και εγώ "έτρεμα" όπως και εσύ στην ιδέα και είχα μέσα μου την απορία, και τώρα τι; Ίσως να είναι πιο εύκολο αρχικά να γνώριζες καλύτερα τον πατέρα που θα σε εξομολογούσε, να τον ρώταγες για αυτά τα θέματα και να του έλεγες και πως νιώθεις και ύστερα να του ζήταγες να σε εξομολογήσει.

Καλή δύναμη σε τούτη την αρχή!

[Μαρίνα]

Καλημέρα Φοιτητή μου,
μην σου πω και για κλάματα μαζί όχι μόνο για γέλια. Ξέρω ότι δεν τον αγνοείς τον φόβο, το ίδιο ή περισσότερο ή λιγότερο βιώσατε όλοι σας, αλλοίμονο. Σήμρα άκουσα να λέει ο Ιερέας όταν τελείωσε η Εκκλησία οτι το απόγευμα έχει η Ιερά Μητρόπολη μου ομιλίες τις Κυριακές. Είπε το θέμα ποιός Ιερέας θα μιλήσει που δεν θυάμαι να το πω το θεμα ούτε και τον Ιερεα μονο ότι είναι ο Ιερεάς της Αγίας Μαρίνας και σκέφτομαι να πάω. ήθελα και άλλες φορές να πάω αλλά δεν...! Σήμερα το πήρα απόφαση και θα πάω. Βέβαια δεν ξέρω τι θα πω στην οικογενεια για το που πάω. κάτι θα βρω, αλλά θα σας πω μετά όταν επιστρέψω το τι, το πως, πότε, με ποιούς και με ποιον τι είδα τι άκουσα. Και ίσως ρωτήσω κάποιον απο εκεί φοιτητή μου. Αν όχι πάλι ξανά υπομονή και τα ίδια πάλι απο την αρχή.

Μα το θεμα καλέ μου είναι αυτή η πρώτη προσέγγιση φοβάμαι. το πως θα μου βγει η φωνή για να κάνω τα ερωτήματα τα βασικά και τα ρώτα, να τον γνωρίσω πρώτα και αν αναπαυτώ με τον καιρό να εξομολογιθώ,. αυτή την αρχή φοβάμαι και δεν κάνω.

[ΠΟΠΗ]

Μα το θεμα καλέ μου είναι αυτή η πρώτη προσέγγιση φοβάμαι. το πως θα μου βγει η φωνή για να κάνω τα ερωτήματα τα βασικά και τα ρώτα, να τον γνωρίσω πρώτα και αν αναπαυτώ με τον καιρό να εξομολογιθώ,. αυτή την αρχή φοβάμαι και δεν κάνω.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ, θέλει εκει. Πολύ προσευχή, να σου δωσει ο Θεός την δυναμη και το κουραγιο να το κανεις.
Ετσι ηταν και για μενα. Τόσο δυσκολο, ειδικα εγω που κλείνομε στον εαυτο μου και δεν μιλάω ευκολα. Αυτο εκανα. Προσευχη....
Και μάλιστα, ντρεπομαι που το λέω, αλλα την πρωτη ,πρωτη φορα δεν ξεκινησα αμεσως να λεω γιατι δεν μπορουσα....Δεν μπορουσα να ξεκινησω να αρχισω να μιλάω και ετσι ειχαμε μια μεγαλη παυση... παυση κάποιων λεπτων. Ειχε πολυ υπομονη μαζι μου

Κανε προσευχή και ο Θεος θα δεις τι δυναμη που θα σου δωσει..


Τι ειναι το πηδάλιο? Πρωτη φορα το ακουω. Ερωτηση γκαφα ειναι αυτη , το καταλαβαινω, αλλα αν δεν ρωτησω δεν θα μαθω κιολας.

[Μαρίνα]

Πόπη μου,
καταλαβαίνω τι λες, εγώ αυτή την πάυση την έκανα και σε έναν απλό Ιερέα που απλά του έκανα την ερώτηση αν ο Ναός έχει Εξομολόγο. συγκεκριμένα για να ευθυμήσετε λίγο γιατι τα θυμαμαι και γελώ, ήταν παραμονές του Αγίου Γεωργίου 15 Ιανουαρίου (16 ηταν η αρτοκλασία και 17 η εορτή του) και πήγα νωρίτερα στην Εκκλησία να προσκυνήσω. ήταν 2 - 3 έξω κάναν εργασίες και μπαίνοντας μέσα δεν είδα κανέναν. πήρα ένα πρόγραμμα για τον εορτασμό, άναψα κεράκι, πήγα στον Αγιο προσκύνησα, και καθώς έβγαινα είδα τον Ιερέα πάνω σε μια σκάλα να κάνει κάτι. Του είπα βέβαια του ανθρώπου τι κάνετε πως είστε, καλά, και φέυγοντας γιατι δεν είχα σκοπό να ρωτήσω γύρισα και του είπα, αν έχει εξομολόγο ο Ναός, μου πε το όνομα και τις μέρες και αμέσως πριν ολοκληρώσει τον ρώτησα που γίνετε το Μυστήριο και μου είπε στο γραφειάκι κάτω απο το καμπαναριό. Αριστερά στον Αι Γιώργη υπάρχει το Καμπαναριό. Και εγώ πανικοβλημένη, νευρική, αμήχανη, να επικρατεί ο χάος το νου μου του απαντώ ....δεν βολευομαι εκει μέσα, νομίζω ότι θα πεθάνω.... και χαμογέλασε ελαφρός, συγκρατήθηκε ο άνθρωπος και μου είπε ότι μπορείτε να είστε και μέσα στο Ναό.

ως προς το πρώτο σκέλος της απάντησης μου: Πιό άκυρη απάντηση (δεν βολέυομαι... ) και πιο προσβλητική δεν έχω δώσει σε άνθρωπο ακόμα και όταν ζούσα κοσμική ζωή. δεν μπορώ, δεν νιώθω άνετα, πανικοβάλομαι, νιώθω άσχημα, νιώθω φόβο, είμαι κλειστοφοβικός άνθρωπος, 1002 απαντήσεις αλλά του είπα το ηρωικό, δεν βολευομαι. έκανα μια πάυση μετά και έφυγα.

Αν είπα αυτό το πιο πάνω σε ένα Ιερέα, σκέψου Πόπη μου μέχρι να εξομολογηθώ τι έχει να ακούσει ο Εξομολόγος.

σε ότι αφορά την προσευχή έχεις δίκιο. αυτό κάνω αλλά ακόμα και στην Εκκλησία έχω λογισμούς, περισσότερους από ότι έχω σπίτι και συνεχώς αποσυγκεντρώνομαι.

[Μαρίνα]

συγκεκριμένα για να ευθυμήσετε λίγο

είμαι για

[Φοιτητής]

Αγαπητή Μαρίνα λίγο υπομονή τους φόβους σου και όλα θα πάνε καλά και σταδιακά θα φύγουν και αυτοί. Βέβαια μην με ακούς εμένα, εγώ δεν έχω καρδιά για να μιλώ αλλά άκου την δική σου καρδιά και προχώρα.

Και για σου πω πως παρηγορούμε, σκέφτομαι πως ο Χριστός με ξέρει, καλύτερα και απότι με ξέρω και εγώ, ξέρει τι έχω κάνει τι έχω πει τι έχω σκεφτεί. Ο πατέρας της ενορίας μας λέει πως όταν πάμε να εξομολογηθούμε δεν μας συγχωράει εκείνη την ώρα ο Χριστός αλλά μας έχει συγχωρήσει πάνω στον Σταυρό, εμείς πάμε για να λάβουμε την θεραπεία και σταδιακά να μην θέλουμε να αμαρτήσουμε. Αυτά σκέφτομαι και παίρνω δύναμη αν και ας έχω και εγώ δυσκολίες.

Μην ντρέπεσαι την "αδυναμία" σου, μην σκέφτεσαι αυτήν, το πως θα μιλήσεις το πότε το που το τι θα πεις κλπ αλλά έχοντας την εμπιστοσύνη στον Θεό κινήσου απλά!

[Κατερίνα]

Ο πατέρας της ενορίας μας λέει πως όταν πάμε να εξομολογηθούμε δεν μας συγχωράει εκείνη την ώρα ο Χριστός αλλά μας έχει συγχωρήσει πάνω στον Σταυρό, εμείς πάμε για να λάβουμε την θεραπεία και σταδιακά να μην θέλουμε να αμαρτήσουμε. Αυτά σκέφτομαι και παίρνω δύναμη αν και ας έχω και εγώ δυσκολίες.

Πολύ μου άρεσε αυτό φοιτητή!
Να δούμε πότε θα αξιωθούμε να μη θέλουμε να αμαρτήσουμε, ελπίζω κάποτε.

[aposal]

Όλες αυτές οι φοβίες και οι ντροπές που μας κρατούν μακριά από την εξομολόγηση είναι εκ του πονηρού. Δεν αντέχει ο διάβολος το μυστήριο της εξομολόγησης, γιατί εξ αιτίας του μας χάνει από πελάτες, γι’ αυτό και κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να μας εμποδίσει να συμμετάσχουμε.
Βέβαια η δύναμή του φτάνει μόνο μέχρι σ' ένα σημείο. Ο Θεός δεν τον αφήνει να προχωρήσει περισσότερο. Από κει και μετά είναι στο χέρι μας να τον ξεπεράσουμε και να οδηγηθούμε στον εξομολόγο.
Είναι φοβερό το μυστήριο αυτό! Μας απελευθερώνει, μας ηρεμεί, μας γαληνεύει και μας διώχνει, σταδιακά, όλες τις φοβίες και τα λοιπά ψυχολογικά προβλήματα! Αρκεί να κάνουμε το μυστήριο σωστά:
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να έχουμε μετανοήσει για όλα όσα κάναμε και πρόκειται να τα εξομολογηθούμε. Να έχουμε δηλαδή κατανοήσει ότι ΕΜΕΙΣ είμαστε οι υπαίτιοι της διάπραξης της αμαρτίας άσχετα αν προκληθήκαμε ή όχι (κάτι άλλωστε που γίνεται πάντοτε, αλλά ουδόλως μας απαλλάσσει των ευθυνών μας).
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον πνευματικό μας. Δεν πρέπει άλλες αμαρτίες να του λέμε και άλλες να του κρύβουμε. Αυτό μειώνει την αποτελεσματικότητα της εξομολόγησης και δεν ωφελούμαστε παρά ελάχιστα. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε πως η στιγμή της εξομολόγησης είναι Η ΜΟΝΗ στιγμή κατά την οποία ο πονηρός παρευρίσκεται μεν, αλλά κωφός και άλαλος! Για το λόγο αυτό, επειδή θέλει να μάθει τι ειπώθηκε μεταξύ ημών και του ιερέα, μας βάζει την ιδέα να τα πούμε σε άλλους, ή βάζει τους άλλους να μας το ρωτήσουν. Η εξομολόγηση δεν πρέπει να δημοσιοποιείται.
Τέλος πρέπει να υπακούμε σε ό,τι μας πει ο εξομολόγος. Μπορεί κάποια πράγματα να μας φανούν υπερβολικά, ή λανθασμένα, αλλά αυτό γίνεται διότι τα κρίνουμε με βάση τη λογική μας, η οποία δεν έχει θέση στα πνευματικά ζητήματα. Εξ άλλου αν κάνουμε υπακοή μόνον σε όσα μας φαίνονται να έχουν βάση, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν θα ωφεληθούμε, διότι κατ’ ουσίαν δεν κάνουμε υπακοή στον πνευματικό, αλλά στην δική μας κρίση. Η ουσία όμως έγκειται στην υπακοή που πρέπει να κάνουμε στον πνευματικό, διότι τότε ΜΟΝΟΝ ευαρεστείται ο Κύριός μας, αφού η υπακοή είναι το πρώτο βήμα προς την ταπείνωση, την μέγιστη των αρετών! Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να κρίνουμε αν αυτά που μας λέει είναι σωστά, ή όχι!
Η υπακοή προς τον πνευματικό διευκολύνεται αν τον επιλέξουμε ρωτώντας άλλους αδελφούς να μας προτείνουν κάποιον καλό πνευματικό.
Όσο πιο ειλικρινής είναι η εξομολόγησή μας, τόσο λιγότερη εξουσία αποκτά, επάνω μας, ο διάβολος.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε πως ΔΕΝ συγχωρούνται όλα όσα λέμε στον εξομολόγο, άσχετα αν εκείνος διαβάζει στο τέλος την συγχωρητική ευχή. Ο Θεός γνωρίζει για πόσα απ’ όσα είπαμε έχουμε μετανοήσει και μας συγχωρεί μόνον εκείνα.

Η ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ
Μετά την εξομολόγηση θα πρέπει νά ζητήσουμε από τον πνευματικό την άδεια νά μεταλάβουμε. Αυτός θα ορίσει τον χρόνο, τη συχνότητα και τον τρόπο της προετοιμασίας μας (νηστεία, προσευχή, συγχώρεση - συμφιλίωση με τους άλλους).

[Μαρίνα]

αχ Απόστολε πόσο δίκιο έχεις. Σήμερα πήγα Εσπερινό, και με την σκέψη να κάνω την πρώτη επίσκεψη στον Εξομολόγο. Μόλις τελείωσε ο εσπερινός σκέφτηκα ότι ο ένας εκ των 3 Ιερέων που ήταν στον Εσπερινό θα είναι και ο εξομολόγος, τους 2 φατσικά τους ήξερα και υπέθεσα ότι ο άλλος Ιερέας με τα γυαλιά ίσως να είναι ο εξομολόγος. Αφού βγήκαν έξω και φύγανε απο τον Ναό ρώτησα τον νεοκόρο για το ποιός είναι ο Πατέρας Χρυσόστομος. μου εξήγησε ότι δεν είναι ένας απο αυτούς ο Εξομολόγος και ότι είναι στο γραφειάκι κάτω απο το καμπαναριό και εξομολογεί μια κοπέλα. Παιδιά μόλις το άκουσα, ότι στα 5 μέτρα ήταν ο εξομολόγος άρχισα να τρέμω απο τον φόβο μου. Είχα σπασμούς σε όλους μου τους μυς. πρωτη φορά στην ζωή μου το παθαίνω. το φαντάζεστε? τρελάθηκα? νόμιζα ότι θα πεθάνω. είχα σπασμούς σε όλους τους μυς, για πρώτη φορά στην ζωή μου ένιωσα τους μυς μου να συσπάζονται, έβαλα τα κλάματα. προσπαθούσα να σηκώσω το πόδι να κάνω βήμα και έτρεμε το πόδι ολοκληρο. από της 6 οι συσπάσεις τελείωσαν 8 και 28 και τώρα έχω μόνο στα πόδια μου, φύγαν απο τον κορμό και τα χέρια μου. δεν μπορούσα να οδηγήσω και έμεινα μέσα στο αμάξι μέχρι να συνέρθω. Μακάρι Απόστολε να ήταν στο χέρι μου, μακάρι, όλα είναι ευκολα όταν είμαστε έξω απο το χορό, νομίζεις ότι αν ηταν το χέρι μου θα άφηνα να τα περάσω όλα αυτά, μα κάθε μυ μου να συσπάται μέσα στην Εκκλησία? κράμπα παθαίνεις στην γάμπα και τρελαίνεσαι, και εγώ το έπαθα σε όλο μου το σώμα. Δεν φαντάζεστε τι τρόμο πήρα σήμερα. ειλικρινα δεν φαντάζεστε, τουλάχιστον "εδαφικά" γιατι πνευματικά δεν νομίζω.

[Μαρίνα]

τουλάχιστον πλησιάζω εδαφικά εννοούσα σχωράτε με για το λάθος.